ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Εθνική Νέων Αντρών: Η σκληρή αλήθεια με αριθμούς


Η εθνική Νέων Αντρών κατάφερε την Κυριακή να κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της κατηγορίας της. Τα ίδια παιδιά (πάνω κάτω) ήταν που πέρσι είχαν κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ Νέων Αντρών και το ασημένιο στο Μουντομπάσκετ Εφήβων.

Κανείς δεν τους… έμαθε σήμερα, αφού εδώ και τρία καλοκαίρια έχουν συνεχώς επιτυχίες, δείχνοντας ότι έχουν ταλέντο και αξίζουν μιας ευκαιρίας στο ελληνικό πρωτάθλημα. Μετά από κάθε επιτυχία ακούμε προπονητές, τον ΠΣΑΚ, τα ίδια τα παιδιά να λένε ότι «αξίζουν μια ευκαιρία, ας τους προσέξουν οι ομάδες».

Όμως, ελάχιστοι από αυτά τα παιδιά πρέπει πια να συγκαταλέγονται στα ταλέντα, καθώς είναι ήδη 20-21 ετών και θα έπρεπε να έχουν ρόλο στις ομάδες τους. Το Age of Basketball επιχειρεί μια ανάλυση της παρουσίας παικτών που πέρσι απάρτιζαν τις δύο εθνικές (σε Μουντομπάσκετ και Ευρωμπάσκετ) στη σεζόν 2009-10.

Δυστυχώς, όπως ξεκάθαρα δείχνει ο πίνακας, τα πράγματα δεν είναι ούτε ρόδινα ούτε ιδιαίτερα ελπιδοφόρα. Πριν πάμε στην ανάλυση του πίνακα, αξίζει να επισημάνουμε ότι η λάθος νοοτροπία των Ελλήνων (ομοσπονδία, διοικήσεις, ομάδες, προπονητές) απέναντι στους 20χρονους παίκτες μας φαίνεται πόσο λανθασμένη είναι και από το γεγονός ότι Παππάς και Παπανικολάου έπαιξαν με την εθνική Νέων Αντρών, παρότι είχαν κληθεί στην εθνική αντρών, κάτι που δείχνει ότι είτε τους θεωρούν... υπερήρωες είτε απλά δεν υπολογίζονται σοβαρά αυτοί (αγωνιστικά) και οι ανάγκες τους από τους υπεύθυνους προπονητές και την ομοσπονδία.

Πρόκειται για παίκτες νεαρούς, των οποίων το σώμα και τη φυσική κατάσταση δεν φαίνεται να σέβεται κανείς στην Ομοσπονδία, αφού κάθε προπονητής κάνει την επιλογή του, χωρίς να υπάρχει μέτρο και περιορισμός. Τις δικαιολογίες για την υπερφόρτωση των νέων παικτών και τη διπλή τους κλήση τις έχουμε ακούσει χίλιες φορές και είναι γνωστές σε όλους. Όμως, είμαστε πια από τις ελάχιστες χώρες που το κάνουν αυτό. Δείτε το παράδειγμα της κατεξοχήν μπασκετικής χώρας της ηπείρου, Λιθουανίας, όπου όσοι νεαροί παίκτες κλήθηκαν στο αντρικό δεν κλήθηκαν για το Ευρωμπάσκετ Νέων Αντρών.

Από τον παρακάτω πίνακα βλέπουμε ότι 12 από τους 16 παίκτες αγωνίζονταν τη χρονιά που τελείωσε στην Α1, ένας στο NCAA και οι υπόλοιποι σε χαμηλότερες κατηγορίες, Από τους 12 αυτούς, μόνο 4 έπαιξαν σε περισσότερα από 20 παιχνίδια στην κανονική περίοδο της Α1. Επίσης, μόνο 4 έπαιζαν πάνω από 10 λεπτά ανά αγώνα (7 έπαιζαν πάνω από 9 λεπτά ανά ματς). Τρεις ήταν οι παίκτες που είχαν «διακοσμητική» παρουσία στο πρωτάθλημα, παίζοντας 5 ή λιγότερα ματς.
Οι περισσότεροι κινήθηκαν σε ιδιαίτερως μέτρια επίπεδα, παίζοντας λίγο και μόνο στα «εύκολα» παιχνίδια, με το συνολικό μέσο όρο συμμετοχής τους να είναι κάτω από 9.5 λεπτά ανά αγώνα, ενώ και οι προσπάθειες που έπαιρναν ήταν ελάχιστες.

Και οι 12 έπαιρναν κατά μέσο όρο 24.7 προσπάθειες ανά αγωνιστική, αριθμός που γίνεται 21.6 αν μιλήσουμε μόνο για τους 9 που έπαιξαν διψήφιο αριθμό αγώνα. Μάλιστα, ο Παππάς μοιάζει να είναι ο μόνος με ουσιαστικό ρόλο στην ομάδα του, έχοντας και το μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής, αλλά παίρνοντας και υπερδιπλάσιες προσπάθειες (4.8) από τον δεύτερο.

Δηλαδή, 8 από τους παίκτες (πλην των τριών που έπαιξαν από 5 ματς και κάτω και αφαιρώντας και τον Παππά) που θεωρούνται τα μεγαλύτερα ταλέντα σε ηλικίες περί τα 20 στην Ελλάδα έπαιρναν συνολικά μόλις 16.8 προσπάθειες κάθε αγωνιστική!

Η εικόνα γίνεται πιο ξεκάθαρη αν μιλήσουμε για το ποσοστό των αγώνων που έπαιξαν οι 12 αυτοί παίκτες σε σχέση με τα ματς που θα μπορούσαν δυνητικά να παίξουν (12x26=312). Και οι 12 μαζί έπαιξαν συνολικά 182 τη σεζόν που τελείωσε, ήτοι μόλις το 58% των αγώνων της Α1.

Είναι τουλάχιστον «λυπηρό» να βλέπει κανείς στις 4 τελευταίες θέσεις από πλευράς συμμετοχών παίκτες Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, Άρη και Πανελληνίου, δηλαδή ομάδων, που λόγω δυναμικότητας έχουν τα περισσότερα «εύκολα» ματς μέσα σε μια σεζόν και θα έπρεπε να δίνουν ευκαιρίες στα νέα παιδιά που αυτές αποφάσισαν να αποκτήσουν. Κι αν ο Ολυμπιακός έδωσε χρόνο συμμετοχής σε 12 ματς στον Σλούκα (και 18 στον Παπανικολάου), έστω κι αν αυτά ήταν τα κατεξοχήν «εύκολα», ο Παναθηναϊκός αποδείχτηκε ότι είχε τον Μπόγρη μόνο για τις προπονήσεις, καθώς οι 5 αγώνες που πάτησε παρκέ είναι νούμερο απαράδεκτο για μια ομάδα που τελείωσε την κανονική περίοδο με 25-1 και κέρδιζε κατά μέσο όρο με 22.4 πόντους κάθε αγώνα της (είναι τυχαίο που ο Ολυμπιακός είχε Έλληνα προπονητή ενώ ο Παναθηναϊκός όχι;)!

Εκτός από τους ισχυρούς, υπήρχαν και ομάδες με περιορισμένες λύσεις που επίσης δεν εμπιστεύτηκαν τα νεαρά παιδιά. Όπως ο Πανιώνιος με τους Γιάνκοβιτς και Γιαννόπουλο, ο Ηλυσιακός με τον Κασελάκη, ή τα Τρίκαλα με τον Σακελλαρίου. Αν σε αυτό προσθέσουμε και το γεγονός ότι ο Σαρικόπουλος έπαιζε ελάχιστα στο Οχάιο Στέιτ, ολοκληρώνεται η εικόνα.

Δυστυχώς, η εικόνα συμμετοχής των παικτών αυτής της γενιάς δεν είναι αυτή που και οι ίδιοι θα περίμεναν μετά από τόσες επιτυχίες. Οι περισσότεροι ψάχνουν τις ευκαιρίες «με το τουφέκι», ενώ σαφέστατα τις αξίζουν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλοί να έχουν χειρότερη απόδοση με την εθνική σε σχέση με πέρσι, άλλοι να φανούν ότι έχουν περισσότερες αδυναμίες φέτος ή να δείξουν ότι δεν είχαν εξέλιξη, μην έχοντας βελτιώσει στοιχεία του παιχνιδιού τους όπου υστερούσαν και το περασμένο καλοκαίρι. Εκτός του Παππά, δυστυχώς, θεωρώ ότι η προηγούμενη πρόταση ισχύει για κάθε έναν από τους υπόλοιπους 7 (με τον Σαρικόπουλο) που παίζουν στην Α1 και εμφανίστηκαν σε τουλάχιστον 8 αγώνες στο πρόσφατο τουρνουά.

Τα νέα ταλέντα απαιτούν μεγαλύτερο σεβασμό από τις ομάδες και πρέπει να τον λαμβάνουν. Γιατί χώρα που δεν σέβεται τα ταλέντα της και δεν επενδύει πάνω τους στο τέλος βγαίνει ζημιωμένη. Τρανότερο παράδειγμα η Ιταλία, που από την κορυφή της Ευρώπης καταποντίστηκε στα βαθύτερα σκοτάδια του μπασκετικού στερεώματος όταν σταμάτησε να προσέχει τα ταλέντα της (οι 2-3 αστέρες και πάλι θα κάνουν καριέρα, το θέμα είναι αν θα υπάρξουν όλοι οι υπόλοιποι παίκτες που θα έπρεπε να στελεχώσουν με υψηλό επίπεδο το πρωτάθλημά σου για να το κάνουν ανταγωνιστικό, ώστε να γίνει ανταγωνιστική και η εθνική σου).

by Rasheed.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ενταξει, φταινε πολλοι.
Για σλουκα/παπανικολαου, φταιει ο ολυμπιακος που τους πηρε (με αστειους τροπους) για να μην τους παρει ο παο και τους εβαλε παγκο.

πολλες φορες ομως, φταιει και ο αθλητης. Ο μπογρης δλδ περιμενε οτι θα παιζει? σαν τον βουγιουκα πριν 2 χρωνια στον γαβρο ενα πραμα..
πανε και υπογραφουν για να εξασφαλιστουν γνωριζοντας οτι δεν θα εχουν ευκαιριες.. ο παππας που πραγματικα ηθελε, βρηκε να παιξει... οχι σαν κατι βεργινηδες.

αυτη η ελλειψη φιλοδοξιας ειναι ενα μεγαλο ελληνικο ελαττωμα.

Ανώνυμος είπε...

μια ερωτηση.
ποσα παιρνει ο μπογρης απο τον παο και ο παπ. απο ολυμπιακο και ποσα ο παππας απο μπιλμπαο?

περιούσιος είπε...

Η γνώμη μου είναι, ότι σημαντικό μερίδιο ευθύνης έχουν και οι παίκτες. Θυμάμαι τη γενιά του '95 (Ρεντζιάς, Παπανικολάου, Κακιούζης κ.λπ.), η οποία είχε τεράστιες προοπτικές. Οι περισσότεροι από αυτούς έκαναν πολύ καλές μεταγραφές (Ρεντζιάς και Κακιούζης έκαναν περισσότερες από 2-3, μάλιστα)αλλά η εξέλιξή τους δεν ήταν η αναμενόμενη. Δε νομίζω, ότι τους έφταιγαν οι προπονητές ή οι παράγοντες των ομάδων τους, χωρίς να παραγνωρίζω την ελληνική πραγματικότητα.

Ανώνυμος είπε...

Oraio arthro, afto to yponooumeno gia ton Obradovic kai ton Giannaki ti to itheles; Diladi o Giannakis prosehei to Elliniko basket epeidi pire ton Slouka kai ton Papanikolaou pou itan xekatharo oti den tha paixoun; Kai o Obradovic den endiaferetai gia Ellines paiktes; O Fotsis kai o Spanoulis stin ilika tou Bogri irthan pano-kato ston Panathinaiko. An o Obradovic epsahne enan paikti gia tis proponiseis, kai aftos etihe na einai Ellinas, ti enohlei; Ase pou prosopika theoro oti o Bogris einai apo tous paiktes me teleios lathos nootropia kai den perimeno APOLYTOS tipota apo tin kariera tou. Rota ton Kalathi kai ton Sigala na sou poun gia afton...

Apergospastis

voyio είπε...

Ένα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο είναι ότι στις τελευταίες δύο διοργανώσεις των Νέων Ανδρών, η εθνική μας ομάδα ήταν ως επί το πλείστον η ίδια ομάδα. Έπτα παίκτες της φετινής ομάδας (το 50% δηλαδή) ήταν στο ρόστερ της και στο περσινό τουρνουά. (Αναφέρω ότι ουσιαστικά ήταν η ίδια ομάδα καθώς την μεγαλύτερη συμμετοχή και τον πιο ενεργό ρόλο τον είχαν οι ίδιοι παίκτες, με μόνη εξαίρεση τον Μπόγρη.)
Αντίθετα, οι συνθέσεις των άλλων δύο ομάδων (Γαλλία και Ισπανία) οι οποίες μαζί με την δική μας εθνική αποτέλεσαν την τριάδα του βάθρου σε αυτές τις δύο διοργανώσεις παρουσιάστηκαν με 100% διαφορετική σύνθεση φέτος.
Κατά την γνώμη μου, και αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως ένδειξη στασιμότητας των νεαρών Ελλήνων παικτών όπως και η εμμονή να τους αποκαλούμε μέχρι και τα 20 έτη τους ταλέντα.
Το γεγονός αυτό ασφαλώς και οφείλεται στην διαφορετική αντιμετώπιση που έχουν στο εξωτερικό οι παίκτες αντίστοιχης ηλικίας.

Age of Basketball είπε...

@apergospastis: Δες τους κανόνες για το μετριασμό σχολίων. Άλλο να γράφεις τη γνώμη σου, άλλο να σχολιάζεις γιατί έγραψα ή όχι κάτι. Οι κανόνες είναι ξεκάθαροι. Την επόμενη φορά θα κοπεί.

Unknown είπε...

Θα συμφωνήσω κι εγώ με τα παιδιά που επισημαίνουν την ευθύνη των παικτών. Δεν είναι και 15χρονα να μη μπορούν να καταλάβουν πέντε πράγματα.

Ο Παπάς δείχνει το δρόμο. Και ο Παπανικολάου φέτος σε μια μέτρια ομάδα (πχ Άρη) πιστεύω πως θα έπαιζε. Ενώ, κακά τα ψέματα, με Κλέιζα και Τσίλντρες μπροστά δεν είναι και εύκολο.

Το θέμα είναι να παίζουν οι μικροί για να προσφέρουν και στις ομάδες τους (συγκεκριμένος ρόλος, με χαμηλά έξοδα), όχι να τους γίνεται χάρη να παίζουν 5-10 λεπτά σε εύκολα παιχνίδια. Αυτό είναι χαρακτήρας φιλικόυ και δε νομίζω πως προσφέρει ιδιαίτερα σε κάποιον παίκτη.

Η λύση είναι να δίνονται δανεικοί -αφενός, αφεταίρου να μη μπορεί μια ομάδα να έχει ρόστερ 20 παικτών μαζεύοντας όλα τα ταλέντα, για να ...μην τα πάρει ο αντίπαλος.

arisff

haridimos είπε...

Γιατί μήπως οι παγκίτες της Εθνικής Κάτω των 20 παίξανε καθόλου στη διοργάνωση ;
2' ο Μούρτος
6' ο Καραθανάσης
9' ο Παπαντωνίου

Age of Basketball είπε...

@haridimos: Όχι, έχεις δίκιο. Το είχα γράψει για το ροτέισον του Μίσσα και στον τελικό (και πέρσι με τις γυναίκες). Παίζει με 7 παίκτες ουσιαστικά, κάτι που ιδίως στις εθνικές είναι απαράδεκτο, αφού μπορείς να βρεις 12 που να έχουν αξία.
Rasheed.

Παντελής Κεραμίδας είπε...

Για αυτη την ιστορια με τα νεα ταλεντα μας θεωρω οτι μεγαλη ευθυνη εχουν οι γονεις τους πρωτιστα... Οταν βλεπουν το χρημα απο μακρια να ερχεται αρχιζουν τα διληματα..."ειναι πολλα τα λεφτα αγορι μου", εχουμε αναγκες, η ζωη ειναι μικρη και ετσι και αλλιως και κατσε να τα παρουμε τωρα και μετα θα δουμε και εφυγε το τραινο... Μετα ο μικρος δεν καθεται να στρωθει να ματωσει, να φαει το παρκε για την καταξιωση... Δεν θελει πολλα να ξεφυγει το μυαλο του αφου επαγγελματικη παρακολουθηση και καθοδηγηση δεν υπαρχει... Αλλα και ο γονιος οταν η ομαδα ειναι μικρη ή Α2 καποιες φορες θα βαλει και το χερι στη τσεπη, θα πρεπει να ειναι πιο κοντα στο παιδι για να του συμπαραστεκεται και να τον εμψυχωνει, θα τον αγκαλιασει αμα ριξει κανα κλαμα απο καμια σφαλιαρα αντιπαλου... Για ολα αυτα ειναι ετοιμος ο ιδιος ή επειδη ειναι ταλεντο το παιδι θα τα βγαλει περα μονο του...(μεταγραφη στον Ολυμπιακο ή να περασει ΤΕΦΑΑ απο την πρωτια της Εθνικης)