Με αφορμή τον τηλεμαραθώνιο που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα από ελληνικό σταθμό (ΣΚΑΪ) σε συνεργασία με την Πολιτεία, αλλά και πολλές προσωπικότητες της τέχνης (δείτε λεπτομέρειες εδώ), σήμερα θα αλλάξουμε λίγο κλίμα στο άρθρο του Age of Basketball και θα ασχοληθούμε με το σεισμό στην Αϊτή (στον οποίο τα θύματα έχουν πια ξεπεράσει τους 150.000) και τη φιλανθρωπική βοήθεια προς τη χώρα.
Οι Έλληνες ευαισθητοποιήθηκαν και ανταποκρίθηκαν και η βοήθεια έφτασε κατά τη διάρκεια της εκπομπής σχεδόν τα 2 εκατομμύρια ευρώ, ποσό μεγάλο για τα οικονομικά δεδομένα του λαού στην παρούσα φάση (τα οικονομικά δεδομένα μετράνε ιδιαίτερα, καθώς, ας πούμε, ο ολλανδικός λαός, που είναι το 150% του δικού μας, συγκέντρωσε σε 24 ώρες 42 εκατομμύρια ευρώ).
Δεν θα σταθώ στο δικό μας πρωτάθλημα, καθώς ο ΕΣΑΚΕ θεώρησε σκόπιμο το Σαββατοκύριακο να έχει ενός λεπτού σιγή πριν από τους αγώνες, λες και αυτό είχε κάποιο νόημα, θα βοηθούσε κάποιον ή θα προσέφερε τίποτα. Μάλιστα, κανείς δεν σκέφτηκε στο λεπτό αυτό καθυστέρησης των αγώνων να ενημερώνονται οι φίλαθλοι από τα μεγάφωνα για τους σχετικούς λογαριασμούς στις τράπεζες και τους λοιπούς τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Θα ήταν άδικο να κατηγορήσουμε τον ΕΣΑΚΕ γι’ αυτό, καθώς ήδη διοργανώνει ένα πλήρως ανοργάνωτο και προχειροφτιαγμένο πρωτάθλημα, οπότε όλα τα υπόλοιπα τον ξεπερνούν, προφανώς…
Θα πάμε στα… καλύτερα μαγαζιά. Συγκεκριμένα, σήμερα θα εστιάσουμε στην οικονομική βοήθεια προς την Αΐτή από το NBA και τους παίκτες (επιφυλάσσομαι να αναφερθώ και στην προσπάθεια της Ευρωλίγκας όταν αυτή προχωρήσει). Πριν συνεχίσω, ξεκαθαρίζω ότι η όποια βοήθεια μετράει σε τέτοιες καταστάσεις και όσα χρήματα κι αν δώσει κανείς (μιλάμε για διασημότητες πάντα) πιάνουν τόπο, ενώ κανείς δεν έχει υποχρέωση να το κάνει (γι’ αυτό και ονομάζεται φιλανθρωπία, έκκληση στην ανθρωπιά).
Πάντα θεωρούσα ότι οι φιλανθρωπίες πρέπει να προβάλλονται, καθώς ανάμεσα στα άπειρα άσχημα πρότυπα που φτάνουν στους νέους από τον αθλητισμό και τη showbiz, καλό είναι να ακούγεται και η πραγματικά σημαντική προσφορά κάποιων ανθρώπων. Εξ ου και τα νούμερα και ονόματα παρακάτω (ιδίως τα άσχετα με μπάσκετ), μιας και θεωρώ ότι είναι πολύ πιο σημαντικό από το να βάλει κάποιος 10-20 πόντους το να μάθει ο κόσμος ότι ενδιαφέρθηκε να βοηθήσει το συνάνθρωπό του σε μια στιγμή ανάγκης. Τέτοιες κινήσεις και τέτοια πρότυπα πρέπει να προβάλλονται και όχι να αποσιωπούνται ή να χρωματίζονται αρνητικά όταν προβάλλονται από τα μέσα (χαρακτηριζόμενες ως «προσπάθειες προσωπικής προβολής»).
Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, το ίδιο γίνεται και με τη φιλανθρωπία. Άλλοι ενδιαφέρθηκαν και άλλοι απλά αδιαφόρησαν. Ξεκαθαρίζω ότι οι συγκρίσεις στο άρθρο δεν θα γίνουν με κυβερνήσεις, όπως οι Η.Π.Α. που δίνουν 100 εκ. δολάρια, ή συνασπισμούς όπως η Ε.Ε. που δίνει 600 εκ. δολάρια, καθώς η όποια τέτοια σύγκριση θα ήταν ατυχής.
Πρώτος ευαισθητοποιήθηκε ο Σάμουελ Ντάλεμπερτ (είναι από την Αϊτή), που εξέδωσε το επίσημο βίντεο του NBA, δώρισε 100.000 δολάρια και είπε ότι θα ισοφαρίσει και την όποια δωρεά κάνουν οι φίλοι των Σίξερς που θα βρεθούν στις εξέδρες στον αγώνα της 15ης Ιανουαρίου (τελικά περίπου 35.000 δολάρια). Επίσης, ο Ντάλεμπερτ ταξίδεψε στην Αϊτή μετά το σεισμό για να βοηθήσει τις προσπάθειες διάσωσης.
Συνεχίζουμε με την ιδιωτική πρωτοβουλία και τον Ντουέιν Ουέιντ, που έκανε προσωπική δωρεά (μισθό μιας μέρας) 175.000 δολαρίων. Επίσης, ο Ουέιντ με την παρότρυνση, καθοδήγηση και προτροπή του (γνωστού φιλάνθρωπου) Αλόνζο Μόουρνινγκ, προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν και πολλούς άλλους αστέρες του NBA να κάνουν δωρεές. Τελικά, τα χρήματα από τους παίκτες ως τώρα έχουν ξεπεράσει τις 900.000 δολάρια, με τους ΛεΜπρον Τζέιμς, Κέβιν Ντουράντ, Κρις Πολ και Μόουρνινγκ να δίνουν από 100.000 δολάρια έκαστος. Τις υπόλοιπες 350.000 (βγάζοντας τα χρήματα του Ουέιντ δηλαδή) μέχρι το ποσό που συγκεντρώθηκε τις έδωσαν οι Γκιλμπέρτ Αρίνας, Αλ Χόρφορντ (μισθό ενός αγώνα), Άντονι Πάρκερ, Κένιον Μάρτιν, Τζ. Ρ. Σμιθ, Καρμέλο Άντονι, Μπεν Γκόρντον, Μάικ Ντανλίβι, Μάικλ Μπίσλι, Γιουντόνις Χάσλεμ, Κουέντιν Ρίτσαρντσον, Ντεβίν Χάρις, Μάικλ Φίνλεϊ, Κρις Μπος, Κάρλος Μπούζερ, Ρόνι Μπρούερ και Καρόν Μπάτλερ.
Αναμφίβολα η κίνηση πρέπει να επικροτηθεί, ιδίως ο Αλόνζο Μόουρνινγκ, που συνεχίζει να τρέχει και να προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο, καταφέρνοντας ως τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές να μαζέψει περισσότερα από 7,7 εκατομμύρια δολάρια. Πάντως, οι παραπάνω αστέρες (και οι παίκτες που αναφέρονται παρακάτω) θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν δώσει πολλά περισσότερα χρήματα (θα δούμε παρακάτω τέτοια παραδείγματα), καθώς έχουν τέτοια δυνατότητα. Για παίκτες που βγάζουν 10-15 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο, το ποσό των 100.000 δολαρίων φαντάζει λίγο. Τουλάχιστον, αυτοί είναι που πρώτοι ενδιαφέρθηκαν από το NBA να βοηθήσουν και γι’ αυτό προσπάθησα να βρω τα ονόματα όλων τους για να τους αναφέρω.
Ανάμεσα στους παίκτες, 11 που εκπροσωπούνται από συγκεκριμένη εταιρεία (Wasserman Media Group), αποφάσισαν να δωρίσουν 1.000 δολάρια για κάθε πόντο που πετύχαιναν στο επόμενο παιχνίδι τους (Παού Γκασόλ, Ντ. Ρόουζ, Τζ. Τζόνσον, Τ. Έβανς, Σ. Χέιζ, Αν. Τζέιμσον, Μ. Μίλερ, Μ. Ντανλίβι Jr., Ρ. Ουέστμπρουκ, Ντ. Γκαλινάρι), ενώ συνολικά 47 παίκτες της εν λόγω εταιρείας υποσχέθηκαν συνολικά τουλάχιστον 500.000 δολάρια.
Το ενδιαφέρον των καλλιτεχνών δεν ήταν μόνο άμεσα οικονομικό (θα δούμε παρακάτω ενδεικτικά), αλλά επεκτάθηκε και σε άλλους τομείς. Ας πούμε, οι Evanescence εξέδωσαν τραγούδι, που γίνεται διαθέσιμο δωρεάν για downloading μόνο με δωρεά στο ταμείο των Ηνωμένων Εθνών, η Lady Gaga θα δώσει όλα τα έσοδα από τη συναυλία της στη Νέα Υόρκη στους σεισμοπαθείς (λογικά πάνω από 1εκ. δολάρια), ο παίκτης του μπέιζμπολ Μιγκέλ Τεγιάδα πήγε ο ίδιος στην Αϊτή για να βοηθήσει, η ηθοποιός Ολίβια Ουάιλντ υποσχέθηκε βίντεο με προσωπικό ευχαριστήριο μήνυμα προς κάθε έναν που κάνει δωρεά 200 τουλάχιστον δολαρίων σε συγκεκριμένο ταμείο βοήθειας, κινήσεις που δείχνουν ότι κάποιοι ενδιαφέρονται και προσπαθούν, αφιερώνοντας πραγματικά χρόνο.
Βέβαια, δεν ενδιαφέρθηκαν όλοι το ίδιο. Το NBA και η ομοσπονδία παικτών, που δια στόματος του προέδρου της, Ντέρεκ Φίσερ, ξεκαθάρισε ότι «οι παίκτες του NBA είναι βαθιά ευαισθητοποιημένοι και επηρεασμένοι από το γεγονός», επισήμως (δηλαδή ανεξαρτήτως της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που αναφέραμε πιο πάνω και δεν έχει καμία σχέση) δώρισαν το ιλιγγιώδες ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων (μαζί έτσι; Όχι ένα η ομοσπονδία παικτών και ένα το NBA). Το θέμα καταντάει αστείο αν βάλουμε κάτω τα οικονομικά του NBA (και των παικτών του βεβαίως), που, ας πούμε, θα βάλει στα ταμεία του 9,2 εκατομμύρια δολάρια αν ο Αρίνας δεν ξαναπαίξει φέτος, έχει κλείσει ιλιγγιώδεις διαφημιστικές και τηλεοπτικές συμφωνίες, το σάλαρι καπ των ομάδων του ξεπερνά αρκετά τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια (!), μόνοι τους οι μισθοί των 10 πιο ακριβοπληρωμένων παικτών του ξεπερνούν τα 200 εκατομμύρια δολάρια, αλλά για τα θύματα της καταστροφής μπόρεσε (μαζί με τους παίκτες) να εξοικονομήσει για δωρεά ένα εκατομμύριο δολάρια (το ίδιο αστείο ποσό πρόσφερε και το Google, εταιρεία με ετήσια καθαρά έσοδα περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια δολάρια).
Είναι δικαίωμα του καθενός και της κάθε ομοσπονδίας το τι θα κάνει (προφανώς), αλλά καλό θα ήταν να μην κοροϊδευόμαστε, μόνο και μόνο για την επικοινωνιακή μάχη των εντυπώσεων.
Όταν, ας πούμε, υπάρχουν μεμονωμένοι ιδιώτες, όπως η Σάντρα Μπούλοκ (1εκ. δολάρια), η Τζιζέλ Μπούντχεν (1,5εκ. δολάρια), ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο (1εκ. δολάρια), ο Τάιγκερ Γουντς (3εκ. δολάρια), και οι Τζολί-Πιτ (1εκ. δολάρια) που προσφέρουν τα ίδια ή περισσότερα από έναν κολοσσό, τότε το ποσό εκθέτει το NBA και την ομοσπονδία παικτών. Όπως και πολλοί αστέρες που είτε αδιαφόρησαν πλήρως, είτε απλά προσπάθησαν «να βγάλουν την υποχρέωση», πιεζόμενοι από άλλους συναθλητές τους, εκτίθενται.
Όχι ουσιαστικά και όχι σε όλους βεβαίως. Μόνο σε όσους πιστεύουν ρομαντικά και αφελώς ότι το να είσαι άνθρωπος είναι πιο σημαντικό από μια πορτοκαλί μπάλα με σπυριά…
by Rasheed.
Οι Έλληνες ευαισθητοποιήθηκαν και ανταποκρίθηκαν και η βοήθεια έφτασε κατά τη διάρκεια της εκπομπής σχεδόν τα 2 εκατομμύρια ευρώ, ποσό μεγάλο για τα οικονομικά δεδομένα του λαού στην παρούσα φάση (τα οικονομικά δεδομένα μετράνε ιδιαίτερα, καθώς, ας πούμε, ο ολλανδικός λαός, που είναι το 150% του δικού μας, συγκέντρωσε σε 24 ώρες 42 εκατομμύρια ευρώ).
Δεν θα σταθώ στο δικό μας πρωτάθλημα, καθώς ο ΕΣΑΚΕ θεώρησε σκόπιμο το Σαββατοκύριακο να έχει ενός λεπτού σιγή πριν από τους αγώνες, λες και αυτό είχε κάποιο νόημα, θα βοηθούσε κάποιον ή θα προσέφερε τίποτα. Μάλιστα, κανείς δεν σκέφτηκε στο λεπτό αυτό καθυστέρησης των αγώνων να ενημερώνονται οι φίλαθλοι από τα μεγάφωνα για τους σχετικούς λογαριασμούς στις τράπεζες και τους λοιπούς τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Θα ήταν άδικο να κατηγορήσουμε τον ΕΣΑΚΕ γι’ αυτό, καθώς ήδη διοργανώνει ένα πλήρως ανοργάνωτο και προχειροφτιαγμένο πρωτάθλημα, οπότε όλα τα υπόλοιπα τον ξεπερνούν, προφανώς…
Θα πάμε στα… καλύτερα μαγαζιά. Συγκεκριμένα, σήμερα θα εστιάσουμε στην οικονομική βοήθεια προς την Αΐτή από το NBA και τους παίκτες (επιφυλάσσομαι να αναφερθώ και στην προσπάθεια της Ευρωλίγκας όταν αυτή προχωρήσει). Πριν συνεχίσω, ξεκαθαρίζω ότι η όποια βοήθεια μετράει σε τέτοιες καταστάσεις και όσα χρήματα κι αν δώσει κανείς (μιλάμε για διασημότητες πάντα) πιάνουν τόπο, ενώ κανείς δεν έχει υποχρέωση να το κάνει (γι’ αυτό και ονομάζεται φιλανθρωπία, έκκληση στην ανθρωπιά).
Πάντα θεωρούσα ότι οι φιλανθρωπίες πρέπει να προβάλλονται, καθώς ανάμεσα στα άπειρα άσχημα πρότυπα που φτάνουν στους νέους από τον αθλητισμό και τη showbiz, καλό είναι να ακούγεται και η πραγματικά σημαντική προσφορά κάποιων ανθρώπων. Εξ ου και τα νούμερα και ονόματα παρακάτω (ιδίως τα άσχετα με μπάσκετ), μιας και θεωρώ ότι είναι πολύ πιο σημαντικό από το να βάλει κάποιος 10-20 πόντους το να μάθει ο κόσμος ότι ενδιαφέρθηκε να βοηθήσει το συνάνθρωπό του σε μια στιγμή ανάγκης. Τέτοιες κινήσεις και τέτοια πρότυπα πρέπει να προβάλλονται και όχι να αποσιωπούνται ή να χρωματίζονται αρνητικά όταν προβάλλονται από τα μέσα (χαρακτηριζόμενες ως «προσπάθειες προσωπικής προβολής»).
Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, το ίδιο γίνεται και με τη φιλανθρωπία. Άλλοι ενδιαφέρθηκαν και άλλοι απλά αδιαφόρησαν. Ξεκαθαρίζω ότι οι συγκρίσεις στο άρθρο δεν θα γίνουν με κυβερνήσεις, όπως οι Η.Π.Α. που δίνουν 100 εκ. δολάρια, ή συνασπισμούς όπως η Ε.Ε. που δίνει 600 εκ. δολάρια, καθώς η όποια τέτοια σύγκριση θα ήταν ατυχής.
Πρώτος ευαισθητοποιήθηκε ο Σάμουελ Ντάλεμπερτ (είναι από την Αϊτή), που εξέδωσε το επίσημο βίντεο του NBA, δώρισε 100.000 δολάρια και είπε ότι θα ισοφαρίσει και την όποια δωρεά κάνουν οι φίλοι των Σίξερς που θα βρεθούν στις εξέδρες στον αγώνα της 15ης Ιανουαρίου (τελικά περίπου 35.000 δολάρια). Επίσης, ο Ντάλεμπερτ ταξίδεψε στην Αϊτή μετά το σεισμό για να βοηθήσει τις προσπάθειες διάσωσης.
Συνεχίζουμε με την ιδιωτική πρωτοβουλία και τον Ντουέιν Ουέιντ, που έκανε προσωπική δωρεά (μισθό μιας μέρας) 175.000 δολαρίων. Επίσης, ο Ουέιντ με την παρότρυνση, καθοδήγηση και προτροπή του (γνωστού φιλάνθρωπου) Αλόνζο Μόουρνινγκ, προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν και πολλούς άλλους αστέρες του NBA να κάνουν δωρεές. Τελικά, τα χρήματα από τους παίκτες ως τώρα έχουν ξεπεράσει τις 900.000 δολάρια, με τους ΛεΜπρον Τζέιμς, Κέβιν Ντουράντ, Κρις Πολ και Μόουρνινγκ να δίνουν από 100.000 δολάρια έκαστος. Τις υπόλοιπες 350.000 (βγάζοντας τα χρήματα του Ουέιντ δηλαδή) μέχρι το ποσό που συγκεντρώθηκε τις έδωσαν οι Γκιλμπέρτ Αρίνας, Αλ Χόρφορντ (μισθό ενός αγώνα), Άντονι Πάρκερ, Κένιον Μάρτιν, Τζ. Ρ. Σμιθ, Καρμέλο Άντονι, Μπεν Γκόρντον, Μάικ Ντανλίβι, Μάικλ Μπίσλι, Γιουντόνις Χάσλεμ, Κουέντιν Ρίτσαρντσον, Ντεβίν Χάρις, Μάικλ Φίνλεϊ, Κρις Μπος, Κάρλος Μπούζερ, Ρόνι Μπρούερ και Καρόν Μπάτλερ.
Αναμφίβολα η κίνηση πρέπει να επικροτηθεί, ιδίως ο Αλόνζο Μόουρνινγκ, που συνεχίζει να τρέχει και να προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο, καταφέρνοντας ως τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές να μαζέψει περισσότερα από 7,7 εκατομμύρια δολάρια. Πάντως, οι παραπάνω αστέρες (και οι παίκτες που αναφέρονται παρακάτω) θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν δώσει πολλά περισσότερα χρήματα (θα δούμε παρακάτω τέτοια παραδείγματα), καθώς έχουν τέτοια δυνατότητα. Για παίκτες που βγάζουν 10-15 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο, το ποσό των 100.000 δολαρίων φαντάζει λίγο. Τουλάχιστον, αυτοί είναι που πρώτοι ενδιαφέρθηκαν από το NBA να βοηθήσουν και γι’ αυτό προσπάθησα να βρω τα ονόματα όλων τους για να τους αναφέρω.
Ανάμεσα στους παίκτες, 11 που εκπροσωπούνται από συγκεκριμένη εταιρεία (Wasserman Media Group), αποφάσισαν να δωρίσουν 1.000 δολάρια για κάθε πόντο που πετύχαιναν στο επόμενο παιχνίδι τους (Παού Γκασόλ, Ντ. Ρόουζ, Τζ. Τζόνσον, Τ. Έβανς, Σ. Χέιζ, Αν. Τζέιμσον, Μ. Μίλερ, Μ. Ντανλίβι Jr., Ρ. Ουέστμπρουκ, Ντ. Γκαλινάρι), ενώ συνολικά 47 παίκτες της εν λόγω εταιρείας υποσχέθηκαν συνολικά τουλάχιστον 500.000 δολάρια.
Το ενδιαφέρον των καλλιτεχνών δεν ήταν μόνο άμεσα οικονομικό (θα δούμε παρακάτω ενδεικτικά), αλλά επεκτάθηκε και σε άλλους τομείς. Ας πούμε, οι Evanescence εξέδωσαν τραγούδι, που γίνεται διαθέσιμο δωρεάν για downloading μόνο με δωρεά στο ταμείο των Ηνωμένων Εθνών, η Lady Gaga θα δώσει όλα τα έσοδα από τη συναυλία της στη Νέα Υόρκη στους σεισμοπαθείς (λογικά πάνω από 1εκ. δολάρια), ο παίκτης του μπέιζμπολ Μιγκέλ Τεγιάδα πήγε ο ίδιος στην Αϊτή για να βοηθήσει, η ηθοποιός Ολίβια Ουάιλντ υποσχέθηκε βίντεο με προσωπικό ευχαριστήριο μήνυμα προς κάθε έναν που κάνει δωρεά 200 τουλάχιστον δολαρίων σε συγκεκριμένο ταμείο βοήθειας, κινήσεις που δείχνουν ότι κάποιοι ενδιαφέρονται και προσπαθούν, αφιερώνοντας πραγματικά χρόνο.
Βέβαια, δεν ενδιαφέρθηκαν όλοι το ίδιο. Το NBA και η ομοσπονδία παικτών, που δια στόματος του προέδρου της, Ντέρεκ Φίσερ, ξεκαθάρισε ότι «οι παίκτες του NBA είναι βαθιά ευαισθητοποιημένοι και επηρεασμένοι από το γεγονός», επισήμως (δηλαδή ανεξαρτήτως της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που αναφέραμε πιο πάνω και δεν έχει καμία σχέση) δώρισαν το ιλιγγιώδες ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων (μαζί έτσι; Όχι ένα η ομοσπονδία παικτών και ένα το NBA). Το θέμα καταντάει αστείο αν βάλουμε κάτω τα οικονομικά του NBA (και των παικτών του βεβαίως), που, ας πούμε, θα βάλει στα ταμεία του 9,2 εκατομμύρια δολάρια αν ο Αρίνας δεν ξαναπαίξει φέτος, έχει κλείσει ιλιγγιώδεις διαφημιστικές και τηλεοπτικές συμφωνίες, το σάλαρι καπ των ομάδων του ξεπερνά αρκετά τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια (!), μόνοι τους οι μισθοί των 10 πιο ακριβοπληρωμένων παικτών του ξεπερνούν τα 200 εκατομμύρια δολάρια, αλλά για τα θύματα της καταστροφής μπόρεσε (μαζί με τους παίκτες) να εξοικονομήσει για δωρεά ένα εκατομμύριο δολάρια (το ίδιο αστείο ποσό πρόσφερε και το Google, εταιρεία με ετήσια καθαρά έσοδα περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια δολάρια).
Είναι δικαίωμα του καθενός και της κάθε ομοσπονδίας το τι θα κάνει (προφανώς), αλλά καλό θα ήταν να μην κοροϊδευόμαστε, μόνο και μόνο για την επικοινωνιακή μάχη των εντυπώσεων.
Όταν, ας πούμε, υπάρχουν μεμονωμένοι ιδιώτες, όπως η Σάντρα Μπούλοκ (1εκ. δολάρια), η Τζιζέλ Μπούντχεν (1,5εκ. δολάρια), ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο (1εκ. δολάρια), ο Τάιγκερ Γουντς (3εκ. δολάρια), και οι Τζολί-Πιτ (1εκ. δολάρια) που προσφέρουν τα ίδια ή περισσότερα από έναν κολοσσό, τότε το ποσό εκθέτει το NBA και την ομοσπονδία παικτών. Όπως και πολλοί αστέρες που είτε αδιαφόρησαν πλήρως, είτε απλά προσπάθησαν «να βγάλουν την υποχρέωση», πιεζόμενοι από άλλους συναθλητές τους, εκτίθενται.
Όχι ουσιαστικά και όχι σε όλους βεβαίως. Μόνο σε όσους πιστεύουν ρομαντικά και αφελώς ότι το να είσαι άνθρωπος είναι πιο σημαντικό από μια πορτοκαλί μπάλα με σπυριά…
by Rasheed.
3 σχόλια:
Καλά είναι να δουλευόμαστε για να νοιώθουμε εμείς ωραία αλλά όταν διαβάζεις κάτι τέτοιο πως να δώσεις χρήματα;
Δημοσίευμα της Ιnternational Heraldt Tribune, στις 27 Ιουλίου 2006, αναφέρει ότι από τα 8,5 δισ. δολάρια που συγκεντρώθηκαν σε όλο τον κόσμο για τα θύματα του τσουνάμι μόνο το 1,5 εκατ. έφτασε στον προορισμό του, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα. Και ενώ τα εκατομμύρια που συγκεντρώθηκαν ξεπερνούσαν τα 7.100 δολάρια ανά πληγέντα, τα 170.000 θύματα του τσουνάμι στο Ατσεχ της Ινδονησίας δεν είδαν ποτέ τους καρπούς αυτής της γενναιοδωρίας, σύμφωνα με έκθεση (Ιούλιος 2006) που εξέδωσε η Συμμαχία για την αξιολόγηση του τσουνάμι (στην οποία συμμετέχουν ειδικοί από τις δυτικές κυβερνήσεις, τον ΟΗΕ και διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις, υπό την αιγίδα του Μπιλ Κλίντον). Ακόμα όμως και αυτά που έφτασαν, σύμφωνα πάντα με την ίδια έκθεση, δεν χρησιμοποιήθηκαν σωστά: χτίστηκαν σπίτια ακατάλληλα για την περιοχή –με σιδερένιες στέγες σε χώρα με απίστευτη ηλιοφάνεια– ή σε λάθος σημεία.
Πηγή: Καθημερινή, 17-9-2006
Ανοίγεις μεγάλο θέμα, που ξεπερνά τα όρια του AoB, καθώς οι ίδιοι που δίνουν τα περισσότερα χρήματα κι εκείνοι που τα διαχειρίζονται είναι σε μεγάλο ποσοστό υπεύθυνοι για το αν θα φτάσουν, εκτός από τις κατά τόπους κυβερνήσεις.
Πάντως, το να βοηθήσεις είναι πάνω απ' όλα ανθρώπινο και όχι πράξη μαθηματική.
Αν λάβουμε υπόψη ότι οι πολιτικοί και η κυβέρνηση χώρα μας είναι ένα σκαλί παρα πάνω σε πολιτισμό από τις λεγόμενες του τρίτου κόσμου....
Και μετά σκεφτούμε ότι πολλά από τα χρήματα που τα πήραμε από την Ε.Ε. για να φτιαξουμε υποδομή πήγαν στράφι....
Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να είναι κανείς καχύποπτος ειδικά για τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς της αφρικής, της αιτής κτλ.
Και μπορεί ενδεχομένως να είναι ανθρώπινο να βοηθάς, αλλά πρέπει να υπάρχει και έλεγχος, ώστε αυτοί που διαχειρίζονται τα χρηματά σου να κάνουν αυτό που πρέπει και όχι αυτό που θέλουν. Σίγουρα λεφτά θα πάνε σε πολυεθνικές, σιγουρα από αυτά τα λεφτά θα γίνουν κάποιοι, όχι πολλοί, πλουσιότεροι (αυτό γίνεται και παντού, από την Αμερική μέχρι το Κιρμπάτι), αλλά πρέπει να υπάρχει και κάποια μίνιμουμ πρόοδος στις υποδομές του τόπου που απευθύνεται η βοήθεια.
Π.χ. αν από τα λεφτά που θα δοθούν τώρα, η Αιτή, ως κράτος και ιδιωτικός τομέας, κάνει ένα βήμα μπροστά στην ικανότητα της να κατασκευάζει ποιτικές οικοδόμες, ναι αυτό είναι κάτι. Καλή και η ανακούφιση, αλλά να μην ξαναγίνουν και τα ίδια μετά από περίπου 50 χρόνια.
pdiablo
Δημοσίευση σχολίου