Ήταν 2 λεπτά περίπου πριν τη λήξη του ημιχρόνου του αγώνα Καχασόλ – Μάλαγα, όταν ο Γιώργος Πρίντεζης έφυγε στον αιφνιδιασμό και πήδηξε για ένα από τα γνωστά του καρφώματα. Τα χέρια του, όμως, γλίστρησαν από τη στεφάνη με αποτέλεσμα να προσγειωθεί στο παρκέ, χωρίς καμία ισορροπία, πάνω στην ωμοπλάτη του, ελάχιστα εκατοστά από τον αυχένα. Ήταν μία από εκείνες τις στιγμές που θα θέλαμε ποτέ να μη βλέπαμε στα γήπεδα. Οπαδοί και παίκτες πάγωσαν, αφού το μυαλό πήγε αμέσως στο χειρότερο.
Σε τέτοιες βίαιες πτώσεις κοντά στο κεφάλι, η πρώτη δουλειά του γιατρού της ομάδας είναι να ελέγξει το επίπεδο συνείδησης του ατόμου και να σταθεροποιήσει τον αυχένα του. Ο Πρίντεζης δεν έχασε τις αισθήσεις του (είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη του κίνηση είναι να φτύσει το μασελάκι του) αλλά έχασε τη συναίσθηση του χωροχρόνου. Παρουσίασε κενό μνήμης, δε γνώριζε τι μέρα ήταν, πού βρισκόταν, ούτε τι έκανε εκεί. Ευτυχώς, όλα αυτά ήταν προσωρινά, ενώ ο αυχένας (ο τραυματισμός του οποίου μπορεί να αποδειχθεί μοιραίος για την κινητικότητα του ατόμου) δεν εμφάνισε πρόβλημα.
Τελικά, η διάγνωση για τον Έλληνα φόργουορντ ήταν κάταγμα του ακρωμίου, με ρήξη του οπισθίου συνδέσμου. Το ακρώμιο είναι η προς τα έξω επέκταση του αυχένα του οστού που καλούμε ωμοπλάτη. Σχηματίζει, δηλαδή, το υψηλότερο σημείο του ώμου. Τα κατάγματα αμιγώς του ακρωμίου είναι εξαιρετικά σπάνια και επισυμβαίνουν μόνο με άσκηση άμεσης βίας στο σημείο (όπως συνέβη κατά την πρόσκρουση του Πρίντεζη στο παρκέ). Συνηθέστερα, ένα κάταγμα στο ακρώμιο συνοδεύει άλλους σοβαρούς οστικούς τραυματισμούς της περιοχής.
Η αντιμετώπιση ενός τέτοιου τραυματισμού είναι κατά βάση συντηρητική. Ακινητοποιείται το χέρι, επιδιώκεται η ανακούφιση από τον πόνο και ο ασθενής αρχίζει σταδιακά κινησιοθεραπεία. Το ιδιαίτερο στην περίπτωση του διεθνούς πάουερ φόργουορντ είναι ότι υπάρχει και η ρήξη συνδέσμου, η οποία οδηγεί σε οπίσθια αστάθεια της άρθρωσης του ώμου και περιπλέκει όχι μόνο την κλινική εικόνα του τραυματισμού αλλά και την αντιμετώπισή του.
Ως εκ τούτου, υπάρχει ανοικτό το ενδεχόμενο οι γιατροί της ομάδας να επιλέξουν τη χειρουργική επέμβαση ως λύση αποκατάστασης του τραυματισμού του Πρίντεζη, ενώ η περίοδος που θα περάσει έως ότου να επανέλθει λογικά θα περάσει τον 1 μήνα και, ίσως, διαρκέσει ακόμη περισσότερο. Με άλλα λόγια, ο Γιώργος θα επανέλθει στην καλή του ξανά κατάσταση, πιθανότατα με το νέο ημερολογιακό έτος.
Κάθε τραυματισμός είναι ανεπιθύμητος για έναν αθλητή, ειδικά δε για τον Πρίντεζη το τάιμινγκ είναι πολύ κακό, αφού είχε βρει εξαρχής το ρόλο του στη Μάλαγα, έπαιζε πολύ, είχε καλά νούμερα (9.6 πόντοι, 2.9 ριμπάουντ σε πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα), ήταν ο πιο εύστοχος παίκτης της ομάδας του στα δίποντα, ενώ και την ημέρα του τραυματισμού του είχε ξεκινήσει με 10 πόντους και 4/4 δίποντα. Αποχώρησε από το γήπεδο με φορείο, μπροστά στους έντρομους συμπαίκτες του, υπό το ζεστό, έντονο χειροκρότημα των φιλάθλων της Καχασόλ.
by Dr.Ball
ΥΓ. Το βίντεο της επίμαχης, βίαιης, φάσης βρίσκεται σε αυτόν τον σύνδεσμο.
Σε τέτοιες βίαιες πτώσεις κοντά στο κεφάλι, η πρώτη δουλειά του γιατρού της ομάδας είναι να ελέγξει το επίπεδο συνείδησης του ατόμου και να σταθεροποιήσει τον αυχένα του. Ο Πρίντεζης δεν έχασε τις αισθήσεις του (είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη του κίνηση είναι να φτύσει το μασελάκι του) αλλά έχασε τη συναίσθηση του χωροχρόνου. Παρουσίασε κενό μνήμης, δε γνώριζε τι μέρα ήταν, πού βρισκόταν, ούτε τι έκανε εκεί. Ευτυχώς, όλα αυτά ήταν προσωρινά, ενώ ο αυχένας (ο τραυματισμός του οποίου μπορεί να αποδειχθεί μοιραίος για την κινητικότητα του ατόμου) δεν εμφάνισε πρόβλημα.
Τελικά, η διάγνωση για τον Έλληνα φόργουορντ ήταν κάταγμα του ακρωμίου, με ρήξη του οπισθίου συνδέσμου. Το ακρώμιο είναι η προς τα έξω επέκταση του αυχένα του οστού που καλούμε ωμοπλάτη. Σχηματίζει, δηλαδή, το υψηλότερο σημείο του ώμου. Τα κατάγματα αμιγώς του ακρωμίου είναι εξαιρετικά σπάνια και επισυμβαίνουν μόνο με άσκηση άμεσης βίας στο σημείο (όπως συνέβη κατά την πρόσκρουση του Πρίντεζη στο παρκέ). Συνηθέστερα, ένα κάταγμα στο ακρώμιο συνοδεύει άλλους σοβαρούς οστικούς τραυματισμούς της περιοχής.
Η αντιμετώπιση ενός τέτοιου τραυματισμού είναι κατά βάση συντηρητική. Ακινητοποιείται το χέρι, επιδιώκεται η ανακούφιση από τον πόνο και ο ασθενής αρχίζει σταδιακά κινησιοθεραπεία. Το ιδιαίτερο στην περίπτωση του διεθνούς πάουερ φόργουορντ είναι ότι υπάρχει και η ρήξη συνδέσμου, η οποία οδηγεί σε οπίσθια αστάθεια της άρθρωσης του ώμου και περιπλέκει όχι μόνο την κλινική εικόνα του τραυματισμού αλλά και την αντιμετώπισή του.
Ως εκ τούτου, υπάρχει ανοικτό το ενδεχόμενο οι γιατροί της ομάδας να επιλέξουν τη χειρουργική επέμβαση ως λύση αποκατάστασης του τραυματισμού του Πρίντεζη, ενώ η περίοδος που θα περάσει έως ότου να επανέλθει λογικά θα περάσει τον 1 μήνα και, ίσως, διαρκέσει ακόμη περισσότερο. Με άλλα λόγια, ο Γιώργος θα επανέλθει στην καλή του ξανά κατάσταση, πιθανότατα με το νέο ημερολογιακό έτος.
Κάθε τραυματισμός είναι ανεπιθύμητος για έναν αθλητή, ειδικά δε για τον Πρίντεζη το τάιμινγκ είναι πολύ κακό, αφού είχε βρει εξαρχής το ρόλο του στη Μάλαγα, έπαιζε πολύ, είχε καλά νούμερα (9.6 πόντοι, 2.9 ριμπάουντ σε πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα), ήταν ο πιο εύστοχος παίκτης της ομάδας του στα δίποντα, ενώ και την ημέρα του τραυματισμού του είχε ξεκινήσει με 10 πόντους και 4/4 δίποντα. Αποχώρησε από το γήπεδο με φορείο, μπροστά στους έντρομους συμπαίκτες του, υπό το ζεστό, έντονο χειροκρότημα των φιλάθλων της Καχασόλ.
by Dr.Ball
ΥΓ. Το βίντεο της επίμαχης, βίαιης, φάσης βρίσκεται σε αυτόν τον σύνδεσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου