Πολλές οι ανακατατάξεις στην Ευρώπη, αναφερθήκαμε και στο προηγούμενο άρθρο σε αυτό, κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης. Ήδη στην Ελλάδα βλέπουμε τα αποτελέσματα με Πανιώνιο και Άρη να έχουν ανακοινώσει μείωση μπάτζετ, ενώ μόνο ο Πανελλήνιος συνεχίζει στα ίδια οικονομικά επίπεδα με τις προηγούμενες χρονιές, λόγω Κυριακού βεβαίως (βγάζω από την αναφορά τους δύο «αιώνιους»). Αυτό εύκολα μπορείτε να καταλάβετε ότι δεν κάνει καθόλου καλό στο πρωτάθλημά μας, καθώς και ο τρίτος πόλος, ο οποίος τα τελευταία χρόνια ήταν ο Άρης, λόγω κόσμου και σταθερότητας θα κατέβει επίπεδο φέτος (δεν το φαντάζομαι εγώ αυτό, το αναφέρω με βάση τις δηλώσεις περί μείωσης του μπάτζετ). Παίκτες όπως ο Νέλσον ούτε για αστείο δεν θα αναφέρονται στο Αλεξάνδρειο, καθώς το κασέ τους θα είναι απαγορευτικό.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ανάλογα με τη δυναμική του καθενός. Ουσιαστικά οι τρεις (από τις πρωτοκλασάτες) ομάδες που δεν θα επηρεάσουν το μπάτζετ τους από την οικονομική κρίση είναι ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και η Ρεάλ Μαδρίτης, που φέτος λειτουργεί ως ο «ευρωπαϊκός μπαμπούλας» στις μετεγγραφές, παίρνοντας το ρόλο που είχε ο Ολυμπιακός πέρσι.
Η Ρεάλ, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει, τους θέλει όλους. Μα όλους. Ο Μεσίνα δεν έχει κανένα πλάνο, απλώς όποιον παίκτη δει να κυκλοφορεί στην ευρωπαϊκή αγορά τον θέλει. Συνολικά, φημολογείται, ότι το ρόστερ της Ρεάλ του χρόνου θα αποτελείται από 30 πρωτοκλασάτους παίκτες, συν μερικούς ρολίστες. Προφανώς καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι γελοίο και δεν υπάρχει αλήθεια σε όλα τα δημοσιεύματα. Βέβαια, αυτό δεν το έγραψα για τον Μπουρούση, τον οποίο η Ρεάλ έχασε παρότι είχε κάνει την καλύτερη οικονομικά πρόταση.
Απ’ την άλλη, όλοι, μα όλοι οι παίκτες της ΤΣΣΚΑ έχει αυτή τη στιγμή με κάποιο τρόπο γραφτεί ότι θα πάνε στη Ρεάλ. Μέχρι και ο Ζήσης που έχει «φάει» τον πάγκο της ζωής του από τον Μεσίνα, στη Ρεάλ θα παίζει του χρόνου… Η ΤΣΣΚΑ, πάντως, είπε το καλύτερο: "Αν θέλετε τον Σισκάουσκας, θέλουμε όσα δώσατε για τον Κακά". Δηλαδή το μπάτζετ... για τις επόμενες 4 σεζόν στο αγωνιστικό τμήμα. Είναι που λέμε... "έπρεπε να ρωτήσω. Φαντάζεσαι να μην μας έδιναν 75 εκατομμύρια ευρώ μόνο και μόνο επειδή δεν ρωτήσαμε;".
Βέβαια, αυτό που αναμένουμε με ενδιαφέρον είναι πώς θα κινηθεί η Μπαρτσελόνα στο μετεγγραφικό παζάρι, ιδίως αν χάσει Ιλιασόβα και Άντερσεν, που είναι δεδομένο ότι θα δεχτούν πρόταση από ομάδα του NBA. Στην Ισπανία υπάρχει και η Ταού, η οποία είναι δεδομένο ότι φέτος θα αλλάξει σελίδα.
Ήδη, ο Πιτ Μάικλ φεύγει, ενώ τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσει λογικά και ο Πάμπλο Πριτζιόνι, με την τύχη του Σπλίτερ να αγνοείται. Απ’ όσο ξέρω ο Βραζιλιάνος θα συνεχίσει στην Ταού άλλον ένα χρόνο, αλλά μπορεί να κάνει το άλμα για το NBA και φέτος. Γιατί ξεκίνησα με τους Μάικλ και Πριτζιόνι (για να απαντήσω και στην ερώτηση του φίλου); Γιατί οι δυο τους θα χρεωθούν την αποτυχημένη χρονιά. Τον ΜακΝτόναλντ δεν τον αναφέρω καν, καθώς δεν τον θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό παίκτη (αρκετά ωμός, μονοκόμματος και με λίγο μπασκετικό ταλέντο) όσο τους άλλους δύο.
Οι τρεις τους (εκτός του Σπλίτερ δηλαδή) τα έσπασαν με τον Ιβάνοβιτς κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Δεν είναι και δύσκολο να καταλάβετε γιατί τα έσπασαν με τον Σέρβο οι δύο Αμερικάνοι. Εδώ κάποτε ο Πάτρικ Μπερκ, που είναι ιδιαίτερα σκληρός ως παίκτης, τον είχε λίγο πολύ χαρακτηρίσει «τρελό» και είχε πει ότι δεν θα ξανασυνεργαστεί μαζί του, όλα αυτά για την σκληρότητα των προπονήσεων και της προετοιμασίας. Ο Ιβάνοβιτς είναι γενικά ιδιαίτερα απαιτητικός και… περίεργος χαρακτήρας. Οι παίκτες πρέπει να είναι στρατιωτάκια και να υπακούν απόλυτα.
Ο Μάικλ… δεν είναι και από την αρχή δεν είδε με καλό μάτι τον Σέρβο. Ε, μέσα στη σεζόν είδε ότι έπαιζε τον 6ο χρόνο στην ομάδα (24 λεπτά ανά αγώνα), ότι έπαιρνε και 8 σουτ όλα κι όλα, ότι άλλες φορές έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο κι άλλες έβγαινε στο πρώτο λάθος και τα είπε χύμα. Μετά από τα πρώτα καυγαδάκια, δεν ήθελαν πολύ...
Το θέμα είναι γιατί έχει στραβώσει και ο Πριτζιόνι. Ο Πριτζιόνι ο οποίος πήγε στην ομάδα με εντολή του Ιβάνοβιτς το 2003-04, που τότε πάλι ήταν προπονητής των Βάσκων. Ουσιαστικά το γυαλί ράγισε πριν από 2 χρόνια, όταν ο Ολυμπιακός είχε στρώσει χαλί στα πόδια του Αργεντινού. Η Ταού τότε είχε ασκήσει βέτο, δεν τον είχε αφήσει ελεύθερο και ουσιαστικά τον είχε κρατήσει δέσμιο. Βέβαια, του είχε κάνει αύξηση αποδοχών, αλλά ο Πριτζιόνι της το κρατούσε από τότε. Δύο χρόνια κράτησε το στόμα του κλειστό, μέχρι που φέτος το είπε ξεκάθαρα: «Θέλω να αποδείξω ότι μπορώ να παίξω και αλλού. Επίσης, θέλω να μπορώ να αποφασίζω εγώ για το μέλλον μου και όχι η ομάδα». Ο Πριτζιόνι πήγε στα γραφεία της ομάδας και είπε στον Κερεχέτα να μην ενεργοποιήσει την οψιόν, αλλιώς… (ουσιαστικά υπονόησε απ’ όσο ξέρω ότι) θα κάνει λευκή απεργία. Μέσα σε όλα αυτά βάλτε και το γεγονός ότι ο Πριτζιόνι είδε τον ηγετικό του ρόλο στα αποδυτήρια να χάνεται από την «δικτατορία Ιβάνοβιτς», κάτι που δεν του άρεσε καθόλου.
Μπορεί να κολλήσει το γυαλί; Βεβαίως, μόνο του σπανού τα γένια δεν γίνονται (αν και ακόμη κι αυτά γίνονται πια), αλλά αυτή τη στιγμή ο Πριτζιόνι ετοιμάζεται να σαλπάρει για άλλες πολιτείες. Ερυθρόλευκες; Προς το παρόν εκεί έχουν άλλες προτεραιότητες, αλλά το όνομα έχει ακουστεί (σε φιλολογικό προς το παρόν επίπεδο, καθώς και στον άσο οι σκέψεις είναι άλλες).
by Rasheed.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ανάλογα με τη δυναμική του καθενός. Ουσιαστικά οι τρεις (από τις πρωτοκλασάτες) ομάδες που δεν θα επηρεάσουν το μπάτζετ τους από την οικονομική κρίση είναι ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και η Ρεάλ Μαδρίτης, που φέτος λειτουργεί ως ο «ευρωπαϊκός μπαμπούλας» στις μετεγγραφές, παίρνοντας το ρόλο που είχε ο Ολυμπιακός πέρσι.
Η Ρεάλ, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει, τους θέλει όλους. Μα όλους. Ο Μεσίνα δεν έχει κανένα πλάνο, απλώς όποιον παίκτη δει να κυκλοφορεί στην ευρωπαϊκή αγορά τον θέλει. Συνολικά, φημολογείται, ότι το ρόστερ της Ρεάλ του χρόνου θα αποτελείται από 30 πρωτοκλασάτους παίκτες, συν μερικούς ρολίστες. Προφανώς καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι γελοίο και δεν υπάρχει αλήθεια σε όλα τα δημοσιεύματα. Βέβαια, αυτό δεν το έγραψα για τον Μπουρούση, τον οποίο η Ρεάλ έχασε παρότι είχε κάνει την καλύτερη οικονομικά πρόταση.
Απ’ την άλλη, όλοι, μα όλοι οι παίκτες της ΤΣΣΚΑ έχει αυτή τη στιγμή με κάποιο τρόπο γραφτεί ότι θα πάνε στη Ρεάλ. Μέχρι και ο Ζήσης που έχει «φάει» τον πάγκο της ζωής του από τον Μεσίνα, στη Ρεάλ θα παίζει του χρόνου… Η ΤΣΣΚΑ, πάντως, είπε το καλύτερο: "Αν θέλετε τον Σισκάουσκας, θέλουμε όσα δώσατε για τον Κακά". Δηλαδή το μπάτζετ... για τις επόμενες 4 σεζόν στο αγωνιστικό τμήμα. Είναι που λέμε... "έπρεπε να ρωτήσω. Φαντάζεσαι να μην μας έδιναν 75 εκατομμύρια ευρώ μόνο και μόνο επειδή δεν ρωτήσαμε;".
Βέβαια, αυτό που αναμένουμε με ενδιαφέρον είναι πώς θα κινηθεί η Μπαρτσελόνα στο μετεγγραφικό παζάρι, ιδίως αν χάσει Ιλιασόβα και Άντερσεν, που είναι δεδομένο ότι θα δεχτούν πρόταση από ομάδα του NBA. Στην Ισπανία υπάρχει και η Ταού, η οποία είναι δεδομένο ότι φέτος θα αλλάξει σελίδα.
Ήδη, ο Πιτ Μάικλ φεύγει, ενώ τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσει λογικά και ο Πάμπλο Πριτζιόνι, με την τύχη του Σπλίτερ να αγνοείται. Απ’ όσο ξέρω ο Βραζιλιάνος θα συνεχίσει στην Ταού άλλον ένα χρόνο, αλλά μπορεί να κάνει το άλμα για το NBA και φέτος. Γιατί ξεκίνησα με τους Μάικλ και Πριτζιόνι (για να απαντήσω και στην ερώτηση του φίλου); Γιατί οι δυο τους θα χρεωθούν την αποτυχημένη χρονιά. Τον ΜακΝτόναλντ δεν τον αναφέρω καν, καθώς δεν τον θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό παίκτη (αρκετά ωμός, μονοκόμματος και με λίγο μπασκετικό ταλέντο) όσο τους άλλους δύο.
Οι τρεις τους (εκτός του Σπλίτερ δηλαδή) τα έσπασαν με τον Ιβάνοβιτς κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Δεν είναι και δύσκολο να καταλάβετε γιατί τα έσπασαν με τον Σέρβο οι δύο Αμερικάνοι. Εδώ κάποτε ο Πάτρικ Μπερκ, που είναι ιδιαίτερα σκληρός ως παίκτης, τον είχε λίγο πολύ χαρακτηρίσει «τρελό» και είχε πει ότι δεν θα ξανασυνεργαστεί μαζί του, όλα αυτά για την σκληρότητα των προπονήσεων και της προετοιμασίας. Ο Ιβάνοβιτς είναι γενικά ιδιαίτερα απαιτητικός και… περίεργος χαρακτήρας. Οι παίκτες πρέπει να είναι στρατιωτάκια και να υπακούν απόλυτα.
Ο Μάικλ… δεν είναι και από την αρχή δεν είδε με καλό μάτι τον Σέρβο. Ε, μέσα στη σεζόν είδε ότι έπαιζε τον 6ο χρόνο στην ομάδα (24 λεπτά ανά αγώνα), ότι έπαιρνε και 8 σουτ όλα κι όλα, ότι άλλες φορές έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο κι άλλες έβγαινε στο πρώτο λάθος και τα είπε χύμα. Μετά από τα πρώτα καυγαδάκια, δεν ήθελαν πολύ...
Το θέμα είναι γιατί έχει στραβώσει και ο Πριτζιόνι. Ο Πριτζιόνι ο οποίος πήγε στην ομάδα με εντολή του Ιβάνοβιτς το 2003-04, που τότε πάλι ήταν προπονητής των Βάσκων. Ουσιαστικά το γυαλί ράγισε πριν από 2 χρόνια, όταν ο Ολυμπιακός είχε στρώσει χαλί στα πόδια του Αργεντινού. Η Ταού τότε είχε ασκήσει βέτο, δεν τον είχε αφήσει ελεύθερο και ουσιαστικά τον είχε κρατήσει δέσμιο. Βέβαια, του είχε κάνει αύξηση αποδοχών, αλλά ο Πριτζιόνι της το κρατούσε από τότε. Δύο χρόνια κράτησε το στόμα του κλειστό, μέχρι που φέτος το είπε ξεκάθαρα: «Θέλω να αποδείξω ότι μπορώ να παίξω και αλλού. Επίσης, θέλω να μπορώ να αποφασίζω εγώ για το μέλλον μου και όχι η ομάδα». Ο Πριτζιόνι πήγε στα γραφεία της ομάδας και είπε στον Κερεχέτα να μην ενεργοποιήσει την οψιόν, αλλιώς… (ουσιαστικά υπονόησε απ’ όσο ξέρω ότι) θα κάνει λευκή απεργία. Μέσα σε όλα αυτά βάλτε και το γεγονός ότι ο Πριτζιόνι είδε τον ηγετικό του ρόλο στα αποδυτήρια να χάνεται από την «δικτατορία Ιβάνοβιτς», κάτι που δεν του άρεσε καθόλου.
Μπορεί να κολλήσει το γυαλί; Βεβαίως, μόνο του σπανού τα γένια δεν γίνονται (αν και ακόμη κι αυτά γίνονται πια), αλλά αυτή τη στιγμή ο Πριτζιόνι ετοιμάζεται να σαλπάρει για άλλες πολιτείες. Ερυθρόλευκες; Προς το παρόν εκεί έχουν άλλες προτεραιότητες, αλλά το όνομα έχει ακουστεί (σε φιλολογικό προς το παρόν επίπεδο, καθώς και στον άσο οι σκέψεις είναι άλλες).
by Rasheed.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου