Έκλεισε και η 4η θέση στο φάιναλ φορ του Βερολίνου και λίγο πολύ ήταν αυτή που περιμέναμε. Από την αρχή της χρονιάς είχαμε γράψει ότι οι δύο ελληνικές, η Μπαρτσελόνα και η ΤΣΣΚΑ ήταν τα 4 φαβορί για την πρόκριση στο Βερολίνο και τελικά δικαιωθήκαμε. Οι Καταλανοί έδειξαν από την αρχή του 5ου ματς ότι δεν ήταν διατεθειμένοι να χαρίσουν οτιδήποτε στην Ταού.
Απ’ την άλλη, οι Βάσκοι μπήκαν στο γήπεδο και η απόδοσή τους στο πρώτο πεντάλεπτο ανταποκρινόταν στον τίτλο «πώς να χάσετε έναν αγώνα από το πρώτο πεντάλεπτο». Το 14-4 το αποδεικνύει, η νευρικότητα στην επίθεση επίσης. Η Ταού ολοκλήρωσε τη χρονιά μόλις ένα βήμα από το φάιναλ φορ και δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχημένη. Μάλιστα η σειρά της με την Μπαρτσελόνα ήταν η δεύτερη στην ιστορία της Ευρωλίγκας που πήγε σε 5 αγώνες (όχι ότι έχουν γίνει πολλές τέτοιες σειρές) μετά τον τελικό του 2000-01, όπου επίσης είχε χάσει η Ταού.
Οι Βάσκοι θα λείψουν από το φάιναλ φορ μετά από 4 συνεχόμενες παρουσίες, αλλά δεν είναι κάτι παράλογο αυτό. Μπορεί να είχαν καλή ομάδα, αλλά δεν είχαν το βάθος των 4 ομάδων που έφτασαν στο Βερολίνο. Κάτι τους έλειπε. Όπως κάτι έλειπε και από τη Σιένα, ενώ στη Ρεάλ έπρεπε κάτι… να της έλειπε (ο Πλάθα) για να έχει περισσότερες ελπίδες.
Στον αγώνα η Μπαρτσελόνα κέρδισε εύκολα. Όμως και τα άλλα δύο ματς που πήρε στη σειρά. Το πρώτο με 23 πόντους, το δεύτερο με 21 και το τρίτο της Πέμπτης με 16. Η Ταού, απ’ την άλλη έδειξε ότι μπορεί να κερδίσει την Μπαρτσελόνα… μόνο αν οι Καταλανοί έχουν παίξει παράταση στο προηγούμενο ματς, για να κάνουμε και λίγο πλάκα.
Οι Βάσκοι ήταν πίσω στο σκορ στο ματς σε όλο τον αγώνα. Μετά από μια πολύ κακή τρίτη περίοδο (κακή και για τις δύο ομάδες) κατάφεραν να πλησιάσουν σε 51-44, αλλά και πάλι ένα ξέσπασμα της Μπαρτσελόνα, ένα 10-0, έγραψε το 61-44 και αντίο Βερολίνο. Ο μαθητής κέρδισε τον δάσκαλο, ή ο Πασκουάλ τον Ιβάνοβιτς αν προτιμάτε. Θυμίζω για όσους δεν το θυμούνται ότι πέρσι ήταν μαζί στην Μπαρτσελόνα μέχρι να απολυθεί ο Ιβάνοβιτς και να αντικατασταθεί από τον βοηθό του ως τότε, Πασκουάλ. Ο οποίος Πασκουάλ έχει καταφέρει κάτι πολύ καλό φέτος με την Μπαρτσελόνα και δείχνει από τους πολλά υποσχόμενους προπονητές της Ευρώπης. Μένει να δούμε πώς θα την έχει προετοιμάσει ψυχολογικά για το φάιναλ φορ. Βέβαια, οι Καταλανοί έχουν πολλούς έμπειρους παίκτες, δεν είναι χτεσινή ομάδα.
Ο Πασκουάλ στη συνέντευξη Τύπου μετά το τελευταίο ματς είπε ότι είναι πολύ καλό το κατόρθωμα της Μπαρτσελόνα, αλλά δεν είναι επιτυχία, καθώς μόνο ένας τίτλος μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία. Μου αρέσει αυτή η νοοτροπία νικητή σε κάθε αθλητή ή προπονητή μπάσκετ, αλλά δεν συμφωνώ ότι δεν είναι επιτυχία η πρόκριση στο φάιναλ φορ, καθώς όλες οι ομάδες αυτό έχουν πρωταρχικό στόχο. Εκείνο το διήμερο στο Βερολίνο θα είναι ανοιχτό και για τους 4. Η χρονιά επιβραβεύεται με την παρουσία εκεί. Πάντως, από τις δηλώσεις αυτές φαίνεται και η φιλοσοφία του. Πιστεύω ότι είναι αρκετά ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδράσει η Μπαρτσελόνα πηγαίνοντας με αυτή τη νοοτροπία στο Βερολίνο. Την ανοιχτή πεποίθηση ότι ήττα στον ημιτελικό ή τον τελικό είναι αποτυχία.
Εμείς έχουμε… καπαρώσει τη 2η θέση, αλλά ας ελπίσουμε να πάμε λίγο παραπάνω, μέχρι την κορυφή. Ο τελικός μετά από ένα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός θα είναι πολύ δύσκολος για όποια ελληνική ομάδα περάσει. Οι δικοί μας (όποιοι κι αν είναι αυτοί) δεν θα είναι το φαβορί στον τελικό. Ας ελπίσουμε αυτή η φορά να είναι διαφορετική από τις δύο προηγούμενες και ελληνικά χέρια να σηκώσουν το τρόπαιο… και όχι του Νίκου Ζήση. Αλλά αυτά είναι για επόμενο άρθρο…
by Rasheed.
Απ’ την άλλη, οι Βάσκοι μπήκαν στο γήπεδο και η απόδοσή τους στο πρώτο πεντάλεπτο ανταποκρινόταν στον τίτλο «πώς να χάσετε έναν αγώνα από το πρώτο πεντάλεπτο». Το 14-4 το αποδεικνύει, η νευρικότητα στην επίθεση επίσης. Η Ταού ολοκλήρωσε τη χρονιά μόλις ένα βήμα από το φάιναλ φορ και δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχημένη. Μάλιστα η σειρά της με την Μπαρτσελόνα ήταν η δεύτερη στην ιστορία της Ευρωλίγκας που πήγε σε 5 αγώνες (όχι ότι έχουν γίνει πολλές τέτοιες σειρές) μετά τον τελικό του 2000-01, όπου επίσης είχε χάσει η Ταού.
Οι Βάσκοι θα λείψουν από το φάιναλ φορ μετά από 4 συνεχόμενες παρουσίες, αλλά δεν είναι κάτι παράλογο αυτό. Μπορεί να είχαν καλή ομάδα, αλλά δεν είχαν το βάθος των 4 ομάδων που έφτασαν στο Βερολίνο. Κάτι τους έλειπε. Όπως κάτι έλειπε και από τη Σιένα, ενώ στη Ρεάλ έπρεπε κάτι… να της έλειπε (ο Πλάθα) για να έχει περισσότερες ελπίδες.
Στον αγώνα η Μπαρτσελόνα κέρδισε εύκολα. Όμως και τα άλλα δύο ματς που πήρε στη σειρά. Το πρώτο με 23 πόντους, το δεύτερο με 21 και το τρίτο της Πέμπτης με 16. Η Ταού, απ’ την άλλη έδειξε ότι μπορεί να κερδίσει την Μπαρτσελόνα… μόνο αν οι Καταλανοί έχουν παίξει παράταση στο προηγούμενο ματς, για να κάνουμε και λίγο πλάκα.
Οι Βάσκοι ήταν πίσω στο σκορ στο ματς σε όλο τον αγώνα. Μετά από μια πολύ κακή τρίτη περίοδο (κακή και για τις δύο ομάδες) κατάφεραν να πλησιάσουν σε 51-44, αλλά και πάλι ένα ξέσπασμα της Μπαρτσελόνα, ένα 10-0, έγραψε το 61-44 και αντίο Βερολίνο. Ο μαθητής κέρδισε τον δάσκαλο, ή ο Πασκουάλ τον Ιβάνοβιτς αν προτιμάτε. Θυμίζω για όσους δεν το θυμούνται ότι πέρσι ήταν μαζί στην Μπαρτσελόνα μέχρι να απολυθεί ο Ιβάνοβιτς και να αντικατασταθεί από τον βοηθό του ως τότε, Πασκουάλ. Ο οποίος Πασκουάλ έχει καταφέρει κάτι πολύ καλό φέτος με την Μπαρτσελόνα και δείχνει από τους πολλά υποσχόμενους προπονητές της Ευρώπης. Μένει να δούμε πώς θα την έχει προετοιμάσει ψυχολογικά για το φάιναλ φορ. Βέβαια, οι Καταλανοί έχουν πολλούς έμπειρους παίκτες, δεν είναι χτεσινή ομάδα.
Ο Πασκουάλ στη συνέντευξη Τύπου μετά το τελευταίο ματς είπε ότι είναι πολύ καλό το κατόρθωμα της Μπαρτσελόνα, αλλά δεν είναι επιτυχία, καθώς μόνο ένας τίτλος μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία. Μου αρέσει αυτή η νοοτροπία νικητή σε κάθε αθλητή ή προπονητή μπάσκετ, αλλά δεν συμφωνώ ότι δεν είναι επιτυχία η πρόκριση στο φάιναλ φορ, καθώς όλες οι ομάδες αυτό έχουν πρωταρχικό στόχο. Εκείνο το διήμερο στο Βερολίνο θα είναι ανοιχτό και για τους 4. Η χρονιά επιβραβεύεται με την παρουσία εκεί. Πάντως, από τις δηλώσεις αυτές φαίνεται και η φιλοσοφία του. Πιστεύω ότι είναι αρκετά ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδράσει η Μπαρτσελόνα πηγαίνοντας με αυτή τη νοοτροπία στο Βερολίνο. Την ανοιχτή πεποίθηση ότι ήττα στον ημιτελικό ή τον τελικό είναι αποτυχία.
Εμείς έχουμε… καπαρώσει τη 2η θέση, αλλά ας ελπίσουμε να πάμε λίγο παραπάνω, μέχρι την κορυφή. Ο τελικός μετά από ένα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός θα είναι πολύ δύσκολος για όποια ελληνική ομάδα περάσει. Οι δικοί μας (όποιοι κι αν είναι αυτοί) δεν θα είναι το φαβορί στον τελικό. Ας ελπίσουμε αυτή η φορά να είναι διαφορετική από τις δύο προηγούμενες και ελληνικά χέρια να σηκώσουν το τρόπαιο… και όχι του Νίκου Ζήση. Αλλά αυτά είναι για επόμενο άρθρο…
by Rasheed.
5 σχόλια:
Από τη Σιένα λείπει ο Μάσει και ο Λάζος. Από τη Ρεάλ ο Πανιτζιάνι.
Από την Ταού λείπει ένας άλλος παίκτης περιφέρειας ο οποίος να μπορεί να τραβάει το σκοράρισμα όταν ο Ίγκορ τα φτύνει. Ο Μακ ίσως, ακόμα και ο Νίκολας θα ήταν μια χαρά. Και όχι κάτι απίθανοι Βιντάλ και Σαν Εμετέριο.
Το φερινό ff είναι από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων γιατί όλες οι ομάδες έχουν τεράστιους παίκτες (από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις), καλούς προπονητές και έκαναν μεγάλα παιχνίδια κατά τη διάρκεια της χρονιάς (ίσως η ΤΣΣΚΑ λιγότερο από τους άλλους τρεις).
Δε με νοιάζει ποιος θα το σηκώσει, αντικειμενικά όλες οι ομάδες το αξίζουν. Απλά θέλω το παιχνίδι του τελικού να είναι μια ωραία ιστορία (όπως πρόπερσι :-Ρ)
@elpollodiablo (εγώ έτσι θα σε λέω):
Ο Μάσεϊ και ο Λάζος λείπουν και από τη Ρεάλ, στην οποία ανήκουν!!!
Για την Ταού συμφωνώ κι εγώ και θα προσέθετα πως της λείπει ένας πλέι (δλδ όχι τόσο ο Νίκολας, αλλά ο Μακ Ίνταϊρ).
Κατά τ'άλλα, για μένα φαβορί είναι η Μπαρτσελόνα, η οποία, μάλιστα, με το break στο break, επιβεβαίωσε πως αντέχει και πολύ μάλιστα...
Απ'την άλλη βέβαια, δεν είναι και το αδιαφιλονίκητο φαβορί, όταν απέναντί της έχει την ΤΣΣΚΑ με το know how (που λέει κι ο φίλτατος Χατζηγεωργίου), τον Παναθηναϊκό με το know how και τους Παπαλουκά - Βούισιτς με το... know how.
Κι εγώ μπασκετάκι καλό, θέλω να δω, δε με νοιάζει ποιος θα το σηκώσει (ίσως Ολυμπιακός ή Μπαρτσελόνα γι'αλλαγή), εκτός και αν έχω στοιχηματίσει.
Ποτέ δεν μπλέκουμε τη δουλειά με τη διασκέδαση, ας πάει στα κομμάτια το καλό μπάσκετ, ας είναι και 50-49 το σκορ του τελικού... For the love of the game...
Και ναι,στο f4 πήγε τελικά αυτό που όλοι περιμέναμε: η ομάδα με το μεγαλύτερο ΒΑΘΟΣ.Αν ειναι δυνατον να θες να πας f4 και μετά την αρχική σου 5δα να επικρατεί το χάος.Δεν ήταν ανάγκη να ξοδέψουν χρήματα,παίκτες όπως ο Γκράντι,ο Καλαμπόκης ή ο Νέλσον(για να μιλήσω με βάση την Α1) θα μπορούσαν πραγματικά να κάνουν τη διαφορά.Ωστόσο δεν υπήρχαν και αυτό στοίχισε.
Τώρα πλέον μιλάμε για το ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΟ f4 της ιστορίας.
ΕΠίσης είναι και το πιο συζευγμένο.Κάθε ζευγάρι στο f4 έχει μια ομάδα που διψά για την κατάκτηση γιατί έχει καιρό να κατακτήσει το κύπελλο(Ολυμπιακός,Βαρκελώνη) με επίσης προπονητή που δεν το έχει ξανακατκήσει και έχοντας λίγους παίκτες που το εχουν κατακτήσει(Παπαλουκάς,Βούισιτς,
Χαλπερίν,Αντερσεν) ενάντια σε μια ομάδα που το έχει ξανακάνει πρόσφατα(CKSA,ΠΑΟ) με πολλούς παίκτες που το έχουν ξανακατακτήσει με πολυνίκες προπονητές.
Ενδιαφέρουσα συμμετρία δε νομίζετε;
Μένει να επαληφεφθεί μια αρκετά αμφιλεγόμενη λύση του Μεσίνα:
"Για να κατακτήσεις την ευρωλίγκα πρέπει να έχεις παίκτες που την έχουν ξανακατακτήσει".
@patrick star & pollodiablo: Απ τη μία η χαρά του παιχνιδιού, απ την άλλη η χαρά των χρημάτων. Δεν ξέρω τι διαλέγουν οι περισσότεροι. Η αλήθεια είναι ότι μπάσκετ ήσυχος μπορεί να δεις μόνο αν δεν έχεις ποντάρει, απ' την άλλη, αν... σου κάτσει στοίχημα και κούπα, τότε είναι το καλύτερο. Όπως εμείς στο ΑοΒ που έχουμε παράδοση να ποντάρουμε στην αρχή του έτους, ώστε να... το ξεχνάμε μέχρι το τέλος και να βλέπουμε μπάσκετ. Αλλά κάτσε να είναι η δικιά μας επιλογή στον τελικό... και τα λέμε!
@ανώνυμος: Απλώς προσθέτω ότι ξέχασες τον Ναβάρο, που έχει κατακτήσει Ευρωλίγκα. Όντως, η Μπαρτσελόνα είχε το καλύτερο ρόστερ ανάμεσα στις ισπανικές. Πάντως, όλοι έχουν παίκτες που έχουν πάρει Ευρωλίγκα και όλοι έχουν παικταράδες.
Rasheed.
μια σημείωση..
η Regal FCB πέρασε στο φαιναλφορ.
Ουχί η Μπαρτσελόνα.
Δημοσίευση σχολίου