Τον θυμάσαι; - Τζο Αρλάουκας

Οι συστάσεις περιττεύουν, οι μπασκετόφιλοι κοιτούν με δέος τον Τζο Αρλάουκας (44, 2.05, Joe Arlauckas) έναν φόργουορντ δυναμίτη, έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες που κόσμησαν ποτέ τα ευρωπαϊκά γήπεδα. Ο Αρλάουκας (ή Αρλάουσκας όπως τον… προτιμούσαν κάποιοι τότε) πέρασε και από τη χώρα μας και άφησε κι εδώ τη σφραγίδα του, έστω και στο (άδοξο) φινάλε της τεράστιας καριέρας του. Εδώ έπαιξε σε ΑΕΚ και Άρη για να φύγει… ατιμασμένος και να σταματήσει το μπάσκετ στο τέλος της σεζόν που πέρασε στον Άρη.

Το «θωρηκτό», το «τανκ» ή όπως αλλιώς τον πείτε για να πρωτοτυπήσετε χάρισε στο μπάσκετ μερικές αξέχαστες στιγμές. Όπως το ρεκόρ πόντων στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων, ή το απίστευτο δίδυμο με τον Άρβιντας Σαμπόνις στη ρακέτα της Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Αρλάουκας ξεκίνησε την καριέρα του από το κολέγιο Νιαγκάρα. Εκεί, την πρώτη του σεζόν, το 1983-84 είχε 6.2 πόντους και 4.7 ριμπάουντ σε 15 λεπτά ανά αγώνα. Έχοντας δώσει τα διαπιστευτήριά του στη συνέχεια έγινε ένα από τα αστέρια του κολεγίου. Το δεύτερο χρόνο εκτόξευσε το μέσο όρο του στους 17.4 πόντους, τα 8.5 ριμπάουντ, τα 2.4 κοψίματα και τις 1.6 ασίστ με 48.6% εντός παιδιάς. Εξίσου καλή και η 3η του χρονιά, αλλά και η 4η την οποία τελείωσε με 17.0 πόντους, 7.2 ριμπάουντ, 2.3 τάπες, 2.0 ασίστ και 53% στα δίποντα με 29 λεπτά συμμετοχής ανά ματς! Δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ του 1987, όπου επιλέχθηκε στον 4ο γύρο και το νούμερο 74 από τους Σακραμέντο Κινγκς. Στο NBA έπαιξε μόλις 9 αγώνες στο ξεκίνημα της σεζόν με 9 λεπτά ανά ματς. Είχε 3.8 πόντους, 1.4 ριμπάουντ και 1.0 ασίστ, αλλά τον Δεκέμβρη του 1987 άφησε το Σακραμέντο και το NBA και ταξίδεψε τον Ατλαντικό για να προσγειωθεί στην Ιταλία και την Καζέρτα. Εκεί μαζί με τον Νάντο Τζεντίλε, τον τεράστιο Όσκαρ Σμιντ και το «πολυβόλο» Βιτσέντζο Εσπόζιτο, οδήγησε την Καζέρτα στο μοναδικό Κύπελλο Ιταλίας της ιστορίας της. Στα 12 ματς (πρωταθλήματος) που έπαιξε με την Καζέρτα είχε 10.7 πόντους και 6.8 ριμπάουντ.

Δεν έκατσε πολύ στην Ιταλία, αφού μεταπήδησε… δίπλα στην Ισπανία. Εκεί έμελλε να γράψει τη δική του ιστορία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, παίζοντας από το 1988-89 μέχρι το 1997-98, για 10 ολόκληρα χρόνια δηλαδή.

Η αρχή έγινε με τη Μάλαγα (ή Κάχα Ρόντα όπως λεγόταν τότε). Στη Μάλαγα έπαιξε δύο χρονιές, μέχρι το καλοκαίρι του 1990 και είχε απίστευτους μέσους όρους. Με 20.8 πόντους και 7.2 ριμπάουντ σε 39 λεπτά ανά αγώνα την πρώτη του χρονιά και με 22.7 πόντους και 5.7 ριμπάουντ τη δεύτερη είχε ήδη μπει στην ελίτ των παικτών στην Ευρώπη. Αλλά η συνέχεια ήταν ακόμη μεγαλύτερη.

Το καλοκαίρι του 1990 μεταπήδησε στην Ταού Κεράμικα (Ταουγκρές τότε), όπου και έμεινε 3 χρόνια, μέχρι το καλοκαίρι του 1993. Την 1η χρονιά είχε 20.7 πόντους και 9.6 ριμπάουντ, τη 2η 22.5 πόντους, 8.9 ριμπάουντ και 1.9 ασίστ και την 3η τελείωσε με 22.9 πόντους, 9.2 ριμπάουντ και 2.6 ασίστ ανά αγώνα. Τις δύο τελευταίες του χρονιές με τους Βάσκους ήταν 5ος και 4ος σκόρερ της Ισπανίας αντίστοιχα.

Επόμενος σταθμός ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης και η κορυφή της Ευρώπης. Στη «βασίλισσα» έμεινε για 5 χρόνια, από την περίοδο 1993-94 μέχρι την περίοδο 1997-98. Την πρώτη του κιόλας χρονιά είχε 19.5 πόντους, 6.4 ριμπάουντ και 1.6 ασίστ και στέφθηκε πρωταθλητής Ισπανίας με τη Ρεάλ.

Η επόμενη σεζόν ήταν που τον ανέβασε στην κορυφή της Ευρώπης. Παρέα με τον Άρβιντας Σαμπόνις έφτασαν στη Σαραγόσα και το φάιναλ φορ της τότε Ευρωλίγκας, όπου στον τελικό κέρδισαν τον Ολυμπιακό με 73-61 και στέφθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης. Μάλιστα, ο αγώνας αυτός ήταν η αφορμή για ένα από διασημότερα συνθήματα στην ιστορία. Ο Αρλάουκας είχε 16 πόντους, 4 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 2 κλεψίματα και παρότι ήταν με 8/21 δίποντα, έγινε σύνθημα στα χείλη όλων των… Παναθηναϊκών επειδή κέρδισε τον Ολυμπιακό. Μάλιστα, πρόσφατα ο ίδιος θυμήθηκε σε συνέντευξή του μέχρι πού έφτασε η τρέλα των Ελλήνων οπαδών: «Μετά την Σαραγόσα είχα πάει με την οικογένειά μου στη Ντίσνεϊλαντ στο Παρίσι, για να διασκεδάσουν τα παιδιά. Τρεις μέρες εκεί, υπήρχαν συνέχεια από πίσω μου πέντε νεαροί 18 ως 20 χρονών που με ακολουθούσαν διαρκώς και μου φώναζαν το σύνθημα με το όνομά μου (σ.σ. τον ακολουθούσαν συνεχώς δηλαδή και φώναζαν… Αρλάουκας-πόρο-πορό πομπέρο-πορόμ-πόρο πορό-πομπόμ). Κάποια στιγμή σταμάτησα να τους μιλήσω και μου αποκάλυψαν ότι είναι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού και με λάτρευαν επειδή είχα κερδίσει τον Ολυμπιακό»! Στην Ευρωλίγκα εκείνη τη χρονιά είχε 19.5 πόντους, 4.2 ριμπάουντ, 2.1 ασίστ και 1.8 κλεψίματα με 57% στα δίποντα, ενώ στο πρωτάθλημα Ισπανίας 19.5 πόντους και 6.4 ριμπάουντ.

Κι αν το 1994-95 ήταν η χρονιά που ανέβηκε στην κορυφή, το 1995-96 ήταν η χρονιά που πέρασε στο πάνθεον του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στις 15 Φεβρουαρίου 1996 στον αγώνα Κίντερ Μπολόνια-Ρεάλ Μαδρίτης, ο Αρλάουκας δίνει μια παράσταση από τις σπάνιες στο παγκόσμιο μπάσκετ. Η Ρεάλ κερδίζει 96-115 και ο Αρλάουκας έχει 63 πόντους, 11 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 4 κλεψίματα με 24/28 δίποντα και 15/18 βολές. Το απόλυτο ρεκόρ σκοραρίσματος στην ιστορία της Ευρωλίγκας.

Η χρονιά βέβαια δεν τελείωσε το ίδιο καλά, αφού στο φάιναλ φορ του Παρισιού, η Ρεάλ έχασε στον ημιτελικό από την Μπαρτσελόνα με τον Αρλάουκας να παλεύει μόνος για μεγάλο διάστημα και να έχει 22 πόντους με 10/17 δίποντα παίζοντας 40 λεπτά. Εκείνη τη χρονιά τερμάτισε 1ος σκόρερ της Ευρωλίγκας με 26.4 πόντους, είχε 6.5 ριμπάουντ και 1.4 τάπες με 58% στα δίποντα. Είχε σε 16 από τα 21 παιχνίδια του πάνω από 20 πόντους, εκ των οποίων οι 6 ήταν πάνω από 30. Μόνο σε ένα ματς (στον αδιάφορο μικρό τελικό) δεν έφτασε τους 10 πόντους όλη τη σεζόν. Στο πρωτάθλημα είχε 22.4 πόντους και 5.8 ριμπάουντ.

Στη Ρεάλ έμεινε άλλες δύο χρονιές, το 1996-97 με 17.4 πόντους και 6.1 ριμπάουντ όταν και κέρδισε το Σαπόρτα Καπ, και το 1997-98 με 14.8 πόντους και 5.4 ριμπάουντ. Στη συνέχεια, σε ηλικία 33 ετών αποφάσισε να έρθει στην Ελλάδα και να κοσμήσει τα δικά μας γήπεδα με την παρουσία του.

Με την ΑΕΚ το 1998-99 έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου, όπου η ΑΕΚ ηττήθηκε από τον ΠΑΟΚ με 71-54 με τον Αρλάουκας να έχει 18 πόντους. Με την ΑΕΚ είχε 14.0 πόντους και 6.7 ριμπάουντ στην Α1 εκείνη τη χρονιά.

Το καλοκαίρι μεταπήδησε από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη και τον Άρη. Σαφώς (αδυνατισμένος και) καλύτερος με τον Άρη (βέβαια ήταν και πιο λογική η ομάδα από τα πειράματα της ΑΕΚ με τους προβληματικούς Ντάνιελς – παιχταράς – και Πάτερσον). Με τον Άρη είχε 18.1 πόντους, 8.5 ριμπάουντ και 2.6 ασίστ, αλλά δεν τελείωσε τη χρονιά στο Αλεξάνδρειο. Τον Μάιο του 2000 τιμωρήθηκε με δύο χρόνια αποκλεισμό όταν μετά από παιχνίδι πλέι οφ με τον Ολυμπιακό βρέθηκε ντοπαρισμένος με νορανδροστερόνη. Στα δύο ματς με τον Ολυμπιακό είχε 26.5 πόντους, 9.5 ριμπάουντ, 3.5 ασίστ και 2.0 κλεψίματα μέσο όρο. Βέβαια, κατά διαβολική σύμπτωση εκείνα τα χρόνια όποτε αποκλειόταν ο Άρης ένας παίκτης του με υψηλό συμβόλαιο έβγαινε ντοπαρισμένος και τιμωρούνταν από την ομάδα (ακόμη φωνάζει ο Μιούουρσεπ). Ασχέτως αν ο Αρλάουκας είχε κάνει στα… 35 πρώτη φορά στην καριέρα του χρήση ουσιών ή όχι, αυτά τα δύο παιχνίδια ήταν και τα τελευταία του. Ένας γίγαντας των ευρωπαϊκών γηπέδων που στη δύση της καριέρας του πέρασε και από τα μέρη μας… Πλέον, προπονεί παιδιά ηλικιών 12-14 ετών.

Νίκος Κουσούλης