(Ένας από τους δημιουργούς του blog, ξεκίνησε μέσω του Sportnet σειρά συνεντεύξεων με παλαίμαχους παίκτες, που συζητούν το θέμα. Πρώτοι ο Νίκος Λινάρδος και ο Νάσος Γαλακτερός. Μπορείτε να διαβάσετε όσα έχουν να πουν, εδω)
Το όλο κλίμα είχε διαφανεί από τον Ιούνιο, μάλιστα σας είχαμε προειδοποιήσει από το blog ότι η κατάσταση μπορεί να έφτανε και στα άκρα με την όλη αδιαλλαξία της Πολιτείας απέναντι στα προβλήματα των αθλητών. Ο ΠΣΑΚ επιτέλους έγινε συνδικαλιστικό όργανο και μόνος υπεύθυνος γι’ αυτό είναι ο Λάζαρος Παπαδόπουλος.
Ο Παπαδόπουλος πληρώνεται περίπου 2 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, αλλά προς τιμήν του έσκυψε πάνω από τα προβλήματα των φτωχότερων οικονομικά και σε ταλέντο συναδέλφων του, όπως δεν είχε κάνει κανείς προκάτοχός του. Ο Παπαδόπουλος μετέτρεψε τον ΠΣΑΚ από διακοσμητικό όργανο το οποίο μόνο γέλιο προκαλούσε (όπως και η ΕΣΗΕΑ για να μη νομίζετε ότι κάνουμε τους έξυπνους μόνο στα θέματα των άλλων) στον εφιάλτη του Βασιλακόπουλου, της κλίκας του και του Ιωαννίδη. Ακόμη όμως και μέχρι προχτές κανείς δεν πίστευε ότι ο ΠΣΑΚ θα αποφάσιζε να πάει σε απεργία.
Κανείς από το υπουργείο και την ΕΟΚ, γιατί όσοι είχαμε δει από κοντά την κατάσταση στον ΠΣΑΚ ξέραμε από τον Ιούλιο ότι μια πλειοψηφία της τάξης του 98% στην Α2 στήριζε την απεργία, αλλά και όλοι οι μεγάλοι Έλληνες παίκτες. Ο Παπαδόπουλος στάθηκε μπροστά από τη στιγμή που πλησίαζε η σύγκρουση, πήρε τη σκυτάλη από τον Δήμο Ντικούδη, που δεν είχε την ίδια ψυχική δύναμη να αντέξει τις ύπουλες επιθέσεις, έκλεισε τα αυτιά του και προσπαθεί να βοηθήσει το μπάσκετ.
Μπορεί ο φόβος να μη δούμε μπάσκετ (στα ελληνικά πλαίσια) για κάμποσο καιρό να είναι πια εμφανής, αλλά όταν μια ομάδα εργαζομένων παλεύει για τα δικαιώματά της, τότε εμείς (και όλοι οι λογικοί άνθρωποι) δεν μπορούμε παρά να είμαστε δίπλα τους.
Γιατί πίσω από την πανέμορφη οικονομικά βιτρίνα των 12 διεθνών, του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού και άλλων 5-10 παικτών, το μπάσκετ νοσεί και η ατμόσφαιρα ζέχνει. Ο Παπαδόπουλος, ο Παπαλουκάς, ο Διαμαντίδης και όλοι οι άλλοι πρωτοκλασάτοι Έλληνες παίκτες, δεν θα έχουν κανένα κέρδος απ’ όσα γίνουν. Τα συμβόλαιά τους είναι πιο δυνατά κι από τις πέτρες, οι μισθοί τους δυσθεώρητοι και σε περίπτωση τραυματισμού δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Όμως, αυτοί είναι το μπάσκετ; Όλοι οι υπόλοιποι; Δεν έχουν δικαίωμα σε ίση μεταχείριση; Για όλους αυτούς μάχεται ο Λάζος, ο ΠΣΑΚ και σε τελική ανάλυση όλοι οι Έλληνες μπασκετμπολίστες.
Τι ζητάει ο ΠΣΑΚ; Τα αυτονόητα.
- Μόνιμη και θεσμοθετημένη λύση για ιατροφαρμακευτική ασφαλιστική κάλυψη όλων των παικτών στην Α2.
- Αναγνώριση της Α2 ως επαγγελματικής κατηγορίας (για να μην είναι οι παίκτες της παιδιά κατώτερου Θεού απέναντι σε σωματεία που μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν).
- Εγγύηση ότι όλοι οι παίκτες της Α1 και της Α2 θα πληρώνονται το 100% των χρημάτων τους, με τις ομάδες να υποχρεώνονται να καταθέτουν εγγυητικές επιστολές όσες και το ελάχιστο του προϋπολογισμού τους. Η Ελλάδα έχει το όνομα στην Ευρώπη ότι δεν πληρώνει. Ατάκες τύπου «αν πάρεις το 90% του συμβολαίου σου στην Ελλάδα, τότε είσαι τυχερός» είναι κοινός τόπος ανάμεσα σε Αμερικανούς. Οπότε φανταστείτε τι γίνεται με τους Έλληνες, όταν οι Αμερικανοί είναι πάντα εκείνοι που πληρώνονται πρώτοι σε μια ομάδα.
- Δυνατότητα μετεγγραφής των Ελλήνων παικτών που παίζουν στο εξωτερικό σε ομάδες της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Εδώ παρακαλώ μη ρωτήσετε την άποψή μου. Από την αρχή μου φαινόταν εξωφρενική η απόφαση του Βασιλακόπουλου να αποκλείσει τους Έλληνες παίκτες (για τους ξένους δεν ισχύει τέτοιος περιορισμός) από την ίδια τη χώρα τους, οπότε μέχρι να αλλάξει, δεν μπορώ να το καταλάβω.
- Και το κλου από τον ΠΣΑΚ, για να τελειώσουν οι φετινές και περσινές (και παλιότερες) γελοιότητες με το ποιος θα παίξει στο πρωτάθλημα, να ανακοινώνονται όλες οι ομάδες που θα συμμετέχουν σε κάθε κατηγορία μέχρι τις 15 Ιουλίου.
Δεν χρειάζεται να αναλύσω αν οι σωστά τα όσα ζητάει ο ΠΣΑΚ, κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο. Πρέπει να περιμένουμε πώς θα αντιδράσει η ΕΟΚ και ο Ιωαννίδης όταν δουν στις 20 Σεπτεμβρίου τα γήπεδα κλειστά ή ακόμη περισσότερο όταν στις 11 Οκτωβρίου δεν γίνουν αγώνες Α1, εφόσον η κατάσταση συνεχιστεί.
Η ΕΟΚ, που σε 7 συναντήσεις με τον ΠΣΑΚ έως και τον Ιούνιο αδιαφορούσε πλήρως για τα προβλήματα και θεωρούσε ότι δεν θα τολμήσει ο Παπαδόπουλος και οι παίκτες να έρθουν σε ευθεία σύγκρουση με τις αρχές του μπάσκετ. Έχοντας τον θώκο και τη δύναμη στα χέρια της, έχοντας τις πλάτες του FIBA Europe, κοίταζε τους παίκτες με υπεροψία. Ντροπή της.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης, που ήταν άνθρωπος του μπάσκετ, δείχνει κάθε μέρα από τη στιγμή που έγινε υφυπουργός ότι η αγάπη του για το άθλημα ήταν μικρότερη από την αγάπη του για εξουσία. Γυρνάει την πλάτη στους παίκτες (που στην τελική ήταν εκείνοι που τον έκαναν «μάγκα»), λέει ότι έχουν υπερβολικές απαιτήσεις, κοροϊδεύει τους παίκτες 8 μήνες και μιλάει για λύσεις που δεν είναι διατεθειμένος να δώσει και έφτασε εκείνος, μπασκετικός άνθρωπος, το μπάσκετ στη χειρότερη στιγμή του.
Ο ΠΣΑΚ είχε προειδοποιήσει για απεργία από τον Ιούλιο, ενώ ο Ιωαννίδης τότε είπε ότι πριν τον Αύγουστο θα δώσει λύση. Όσο είδατε εσείς λύση, τόσο είδαμε όλοι μας.
Το Age of Basketball απλώς ελπίζει οι παίκτες να αντέξουν στον αγώνα τους και να καταφέρουν να βελτιώσουν τις συνθήκες στο ελληνικό μπάσκετ, που συνεχίζει να διοικείται από δεινόσαυρους χωρίς όραμα, χωρίς μέλλον και χωρίς ικανότητα να το διοικούν. Η ώρα της αλλαγής για το μπάσκετ είναι τώρα. Τώρα που κάποιοι αποφάσισαν να αντισταθούν, τώρα που οι καλύτεροι έχουν αποφασίσει ακόμη και να φύγουν από το γήπεδο στα επόμενα έκτροπα.
by Rasheed.
Το όλο κλίμα είχε διαφανεί από τον Ιούνιο, μάλιστα σας είχαμε προειδοποιήσει από το blog ότι η κατάσταση μπορεί να έφτανε και στα άκρα με την όλη αδιαλλαξία της Πολιτείας απέναντι στα προβλήματα των αθλητών. Ο ΠΣΑΚ επιτέλους έγινε συνδικαλιστικό όργανο και μόνος υπεύθυνος γι’ αυτό είναι ο Λάζαρος Παπαδόπουλος.
Ο Παπαδόπουλος πληρώνεται περίπου 2 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, αλλά προς τιμήν του έσκυψε πάνω από τα προβλήματα των φτωχότερων οικονομικά και σε ταλέντο συναδέλφων του, όπως δεν είχε κάνει κανείς προκάτοχός του. Ο Παπαδόπουλος μετέτρεψε τον ΠΣΑΚ από διακοσμητικό όργανο το οποίο μόνο γέλιο προκαλούσε (όπως και η ΕΣΗΕΑ για να μη νομίζετε ότι κάνουμε τους έξυπνους μόνο στα θέματα των άλλων) στον εφιάλτη του Βασιλακόπουλου, της κλίκας του και του Ιωαννίδη. Ακόμη όμως και μέχρι προχτές κανείς δεν πίστευε ότι ο ΠΣΑΚ θα αποφάσιζε να πάει σε απεργία.
Κανείς από το υπουργείο και την ΕΟΚ, γιατί όσοι είχαμε δει από κοντά την κατάσταση στον ΠΣΑΚ ξέραμε από τον Ιούλιο ότι μια πλειοψηφία της τάξης του 98% στην Α2 στήριζε την απεργία, αλλά και όλοι οι μεγάλοι Έλληνες παίκτες. Ο Παπαδόπουλος στάθηκε μπροστά από τη στιγμή που πλησίαζε η σύγκρουση, πήρε τη σκυτάλη από τον Δήμο Ντικούδη, που δεν είχε την ίδια ψυχική δύναμη να αντέξει τις ύπουλες επιθέσεις, έκλεισε τα αυτιά του και προσπαθεί να βοηθήσει το μπάσκετ.
Μπορεί ο φόβος να μη δούμε μπάσκετ (στα ελληνικά πλαίσια) για κάμποσο καιρό να είναι πια εμφανής, αλλά όταν μια ομάδα εργαζομένων παλεύει για τα δικαιώματά της, τότε εμείς (και όλοι οι λογικοί άνθρωποι) δεν μπορούμε παρά να είμαστε δίπλα τους.
Γιατί πίσω από την πανέμορφη οικονομικά βιτρίνα των 12 διεθνών, του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού και άλλων 5-10 παικτών, το μπάσκετ νοσεί και η ατμόσφαιρα ζέχνει. Ο Παπαδόπουλος, ο Παπαλουκάς, ο Διαμαντίδης και όλοι οι άλλοι πρωτοκλασάτοι Έλληνες παίκτες, δεν θα έχουν κανένα κέρδος απ’ όσα γίνουν. Τα συμβόλαιά τους είναι πιο δυνατά κι από τις πέτρες, οι μισθοί τους δυσθεώρητοι και σε περίπτωση τραυματισμού δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Όμως, αυτοί είναι το μπάσκετ; Όλοι οι υπόλοιποι; Δεν έχουν δικαίωμα σε ίση μεταχείριση; Για όλους αυτούς μάχεται ο Λάζος, ο ΠΣΑΚ και σε τελική ανάλυση όλοι οι Έλληνες μπασκετμπολίστες.
Τι ζητάει ο ΠΣΑΚ; Τα αυτονόητα.
- Μόνιμη και θεσμοθετημένη λύση για ιατροφαρμακευτική ασφαλιστική κάλυψη όλων των παικτών στην Α2.
- Αναγνώριση της Α2 ως επαγγελματικής κατηγορίας (για να μην είναι οι παίκτες της παιδιά κατώτερου Θεού απέναντι σε σωματεία που μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν).
- Εγγύηση ότι όλοι οι παίκτες της Α1 και της Α2 θα πληρώνονται το 100% των χρημάτων τους, με τις ομάδες να υποχρεώνονται να καταθέτουν εγγυητικές επιστολές όσες και το ελάχιστο του προϋπολογισμού τους. Η Ελλάδα έχει το όνομα στην Ευρώπη ότι δεν πληρώνει. Ατάκες τύπου «αν πάρεις το 90% του συμβολαίου σου στην Ελλάδα, τότε είσαι τυχερός» είναι κοινός τόπος ανάμεσα σε Αμερικανούς. Οπότε φανταστείτε τι γίνεται με τους Έλληνες, όταν οι Αμερικανοί είναι πάντα εκείνοι που πληρώνονται πρώτοι σε μια ομάδα.
- Δυνατότητα μετεγγραφής των Ελλήνων παικτών που παίζουν στο εξωτερικό σε ομάδες της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Εδώ παρακαλώ μη ρωτήσετε την άποψή μου. Από την αρχή μου φαινόταν εξωφρενική η απόφαση του Βασιλακόπουλου να αποκλείσει τους Έλληνες παίκτες (για τους ξένους δεν ισχύει τέτοιος περιορισμός) από την ίδια τη χώρα τους, οπότε μέχρι να αλλάξει, δεν μπορώ να το καταλάβω.
- Και το κλου από τον ΠΣΑΚ, για να τελειώσουν οι φετινές και περσινές (και παλιότερες) γελοιότητες με το ποιος θα παίξει στο πρωτάθλημα, να ανακοινώνονται όλες οι ομάδες που θα συμμετέχουν σε κάθε κατηγορία μέχρι τις 15 Ιουλίου.
Δεν χρειάζεται να αναλύσω αν οι σωστά τα όσα ζητάει ο ΠΣΑΚ, κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο. Πρέπει να περιμένουμε πώς θα αντιδράσει η ΕΟΚ και ο Ιωαννίδης όταν δουν στις 20 Σεπτεμβρίου τα γήπεδα κλειστά ή ακόμη περισσότερο όταν στις 11 Οκτωβρίου δεν γίνουν αγώνες Α1, εφόσον η κατάσταση συνεχιστεί.
Η ΕΟΚ, που σε 7 συναντήσεις με τον ΠΣΑΚ έως και τον Ιούνιο αδιαφορούσε πλήρως για τα προβλήματα και θεωρούσε ότι δεν θα τολμήσει ο Παπαδόπουλος και οι παίκτες να έρθουν σε ευθεία σύγκρουση με τις αρχές του μπάσκετ. Έχοντας τον θώκο και τη δύναμη στα χέρια της, έχοντας τις πλάτες του FIBA Europe, κοίταζε τους παίκτες με υπεροψία. Ντροπή της.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης, που ήταν άνθρωπος του μπάσκετ, δείχνει κάθε μέρα από τη στιγμή που έγινε υφυπουργός ότι η αγάπη του για το άθλημα ήταν μικρότερη από την αγάπη του για εξουσία. Γυρνάει την πλάτη στους παίκτες (που στην τελική ήταν εκείνοι που τον έκαναν «μάγκα»), λέει ότι έχουν υπερβολικές απαιτήσεις, κοροϊδεύει τους παίκτες 8 μήνες και μιλάει για λύσεις που δεν είναι διατεθειμένος να δώσει και έφτασε εκείνος, μπασκετικός άνθρωπος, το μπάσκετ στη χειρότερη στιγμή του.
Ο ΠΣΑΚ είχε προειδοποιήσει για απεργία από τον Ιούλιο, ενώ ο Ιωαννίδης τότε είπε ότι πριν τον Αύγουστο θα δώσει λύση. Όσο είδατε εσείς λύση, τόσο είδαμε όλοι μας.
Το Age of Basketball απλώς ελπίζει οι παίκτες να αντέξουν στον αγώνα τους και να καταφέρουν να βελτιώσουν τις συνθήκες στο ελληνικό μπάσκετ, που συνεχίζει να διοικείται από δεινόσαυρους χωρίς όραμα, χωρίς μέλλον και χωρίς ικανότητα να το διοικούν. Η ώρα της αλλαγής για το μπάσκετ είναι τώρα. Τώρα που κάποιοι αποφάσισαν να αντισταθούν, τώρα που οι καλύτεροι έχουν αποφασίσει ακόμη και να φύγουν από το γήπεδο στα επόμενα έκτροπα.
by Rasheed.
8 σχόλια:
Συγχαρητήρια για το άρθρο!
Ακίλας
Μοιάζουν τόσο αυτονόητα αυτά που ζητάει ο ΠΣΑΚ, που είναι να γελάει κανείς και να αναρωτιέται αν συμβαίνει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας, και πόσο σάπιο είναι αυτό.
Να προβλέψω επίθεση από διάφορες γνωστές πένες στο Λάζαρο, με επιχείρημα ότι αυτός τσεπώνει τα εκατομμύριά του από τη Ρεάλ, ενώ σέρνει σε αδιέξοδες απεργίες τους συναδέλφους του; Ενώ ο Βασιλακόπουλος παράγει ακούραστα έργο τα τελευταία 20 χρόνια στην ΕΟΚ, αποδεικνύοντας το με τα ποσοστά εκλογής του σχήματός του;
Αναφορικά με τον υπουργό, πρέπει να πω ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια αφότου κάθισε σε αυτήν την καρέκλα κάποιος που δεν αποδείχτηκε πολιτικάντης. Μοιάζει ανέκδοτο το ότι καθένας τους κάνει μονάχα τα εξής: μοιράζει χορηγίες με τα λεφτά του ΟΠΑΠ, υπόσχεται πάταξη της βίας με νομοσχέδια που καταθέτει κάθε χρόνο, και χαϊδεύει αυτιά των οπαδών - ψηφοφόρων του.
Επιτέλους κάποιος μιλάει. Μακάρι να καταφέρει ο Παπαδόπουλος να μεταδώσει την αποφασιστικότητα του όταν θα έρθει η ώρα να ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Γιατί δεν βλέπω να υποχωρούν οι καρεκλοκένταυροι...
Δεν είναι τόσο εύκολο οι πέννες να κάνουν φουλ επίθεση στον ΠΣΑΚ και στον Παπαδόπουλο. Είναι τόσο αυτονόητα αυτά που ζητάνε, που όποιος κάνει καμιά χοντροκομμένη επίθεση κινδυνεύει από ξεφωνητό και από χαρακτηρισμό. Εξάλλου δεν είναι εύκολο για τους δημοσιογράφους να κάνουν ευθεία επίθεση σε συλλογικό όργανο παικτών (εφόσον το τελεύταιο ενεργεί συλλογικά, εκφράζοντας όλους τους παίκτες) γιατί στο κάτω κάτω δεν τους συμφέρει για τη δουλειά τους.
Π.χ. μία από αυτές τις πένες (που γράφει τακτικά στην sportday) σήμερα γράφει σε στυλ "δεν έγινε\δε θα γίνει και τίποτα".
Επίσης άσχετα αν διαφωνούμε για το αν έκανε καλό ή κακό αγωνιστικά στην έθνική η αποχώρηση του Λάζου, σίγουρα έκανε καλό στον ίδιο, όσον αφορά τα συνδικαλιστικά. Γιατί αφαίρεσε το βασικότερο όπλο από τα χέρια των επικριτών του. Πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ από που μπορούν να τον πιάσουν.
Για τον Ιωαννίδη, ποτέ δεν τον είχα σε εκτίμηση (και δε φταίει που είμαι παναθηναικος). Δε μου αρέσουν αρκετά πράγματα στην καριέρα του συν του ότι ευνοήθηκε να έχει 1) τον μεγαλύτερο παίκτη του ελληνικού μπάσκετ στον Άρη (μαζί με τον δεύτερο μεγαλύτερο) 2) Τον Κόκκαλη στην εποχή της παντοκρατορίας του στο μπάσκετ. Εξάλλου ο ίδιος ο Παπαδογιάννης αναφέρει ότι σε μια αντίστοιχη περίπτωση κινητοποιήσεων, μόνο οι παίκτες του Ολυμπιακού του Ιωαννίδη (το 1991) δεν συμμετέιχαν στην απεργία οπότε τι περιμένετε? Να τους στηρίξει τώρα που έιναι από την άλλη πλευρά?
Μακάρι τα παιδιά να σχηματίσουν ένα αρραγές μέτωπο. Δε νομίζω τότε ότι μπορεί να τους αντιμετωπίσει κανείς. Αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές..
Παιδιά συμφωνούμε απόλυτα με όλους. Κι εγώ έτσι βλέπω το θέμα, όπως άλλωστε γράφω και στο άρθρο. Ο κόσμος του μπάσκετ μου φαίνεται ότι έχει καταλάβει τι γίνεται και όλοι είναι στο πλευρό των παικτών.
Να δούμε τι θα γίνει με την ΕΟΚ και τον Ιωαννίδη. Όσον αφορά τη γνωστή κλίκα, εγώ θεωρώ ότι θα τηρούν στάση αναμονής ως το τέλος και αν δεν γίνει τίποτα τότε θα πέσουν να φάνε τον ΠΣΑΚ, αλλιώς θα το περάσουν στα ψιλά. Να δούμε τι θα γίνει αν το θέμα πάει στα άκρα και δεν ξεκινήσει το πρωτάθλημα.
Rasheed.
Μ Π Ρ Α Β Ο Λ Α Ζ Ο !!!!!!!!
Συμφωνούμε απόλυτα με τον ΠΣΑΚ, ελπίζω να βρεθεί λύση και να γίνουν όλα όσα ζητάει ο σύνδεσμος.
Μία ερωτησούλα, θα υπάρξει άρθρο για το 2ο μπάχαλο του μπάσκετ, εκείνο των τηλεοπτικών? (1ο μπάχαλο εννοώ Καβάλα-Πανόραμα-Δάφνη κτλ)
να στε καλά παιδιά
@panos: Με όλα τα θέματα των ημερών τα τηλεοπτικά πέρασαν σε δεύτερη μοίρα. Πάντως, πρόκειται να τα σχολιάσουμε σύντομα. Ίσως περιμένουμε να ξεκαθαρίσει το τοπίο πρώτα.
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου