Ρήξη χιαστών

(Για οποιαδήποτε ερώτηση ή σχόλιο μπορείτε πλέον να απευθύνεστε στο link http://www.ageofbasketball.net/index.php?option=com_content&view=article&id=203:2010-08-15-03-17-48&catid=37:2010-08-11-09-33-58&Itemid=55)

Μια άρθρωση που φαίνεται καθοριστική για τη λειτουργικότητα του σώματος είναι αυτή του γονάτου. Το γόνατο (όπως και κάθε άρθρωση) περιλαμβάνει πολλά συνδεσμικά ανατομικά στοιχεία. Στο κέντρο του βρίσκονται οι δύο χιαστοί, ο πρόσθιος και ο οπίσθιος που λαμβάνουν την ονομασία τους επειδή χιάζονται μεταξύ τους (βλ. εικόνα). Οι δύο αυτοί σύνδεσμοι έχουν καθοριστικό ρόλο στην κάμψη του γονάτου.

Καθ’ ότι το γόνατο είναι μια άρθρωση που επιτρέπει μόνο ενός τύπου κίνηση (αυτή της κάμψης των 90 μοιρών), κάθε παρεκτροπή από αυτήν την κίνηση προκαλεί κάποια κάκωση. Συχνά, αυτή η κάκωση μπορεί να περιλαμβάνει τη ρήξη των χιαστών (πιο συνήθης η ρήξη του πρόσθιου χιαστού). Έχει υπολογιστεί ότι το 70% αυτών των κακώσεων συμβαίνουν χωρίς άμεση επαφή και είναι αποτέλεσμα ταχύτατης αλλαγής στην κατεύθυνση του αθλητή, συνέπεια ελιγμών ή αδέξιας προσγείωσης. Το υπόλοιπο 30% οφείλεται σε πρόσκρουση του γονάτου σε κάποιο εμπόδιο (αντίπαλο παίκτη ή τον αγωνιστικό χώρο). Συνήθως, τις ρήξεις χιαστών συνοδεύουν και κακώσεις των πλάγιων συνδέσμων και των μηνίσκων.

Πρώτο και προέχον σύμπτωμα του αθλητή που υφίσταται ρήξη χιαστών είναι ο πόνος και η αδυναμία συνέχισης της προηγούμενης δραστηριότητας. Τις περισσότερες φορές, ο παίκτης αντιλαμβάνεται επιτόπου τη «ζημιά», αφού έχει την αίσθηση ή ακόμα και το άκουσμα του ηχητικού «κρακ». Χαρακτηριστικό είναι και το οίδημα (πρήξιμο) της περιοχής της άρθρωσης που γίνεται εμφανέστατο μέσα στην πρώτη ώρα από τον τραυματισμό και συνοδεύεται από τα λεγόμενα αίμαρθρα (αιμορραγία στις αρθρώσεις).

Τα νεότερα δεδομένα στην αντιμετώπιση της ρήξης χιαστών αναφέρουν ότι είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση, αφού αν το γόνατο μείνει χωρίς π.χ. πρόσθιο χιαστό, η συνεχής καταπόνηση του έσω μηνίσκου θα οδηγήσει σε εκφύλιση της άρθρωσης. Η επέμβαση περιλαμβάνει επανένωση των κομμένων άκρων του χιαστού με φυσικό ή τεχνητό μόσχευμα. Η χρησιμοποίηση φυσικού μοσχεύματος οδηγεί σε καλύτερη αποκατάσταση του γονάτου αλλά με μεγαλύτερο χρόνο αναμονής για επιστροφή στις συνήθεις δραστηριότητες. Έτσι, για τους αθλητές προτιμούνται τα τεχνητά μοσχεύματα, τα οποία τους επιτρέπουν ταχύτερη ανάρρωση, αλλά συνήθως χρειάζονται νέα εγχείρηση μετά από 5-10 χρόνια.

Η φυσικοθεραπεία αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο για την επιτυχία μιας επέμβασης στον χιαστό και ο σωστός χρόνος για να ξεκινήσει, είναι αμέσως μετά το χειρουργείο. Ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας εξαρτάται από την αφοσίωση του αθλητή σε ένα εντατικό πρόγραμμα. Η αποκατάσταση περιλαμβάνει την υποχώρηση του οιδήματος και του πόνου, την πλήρη επαναφορά του εύρους της κίνησης της άρθρωσης, την ανάκτηση της μυϊκής δύναμης, της ισορροπίας και του ελέγχου του ποδιού και διαρκεί συνήθως περίπου 5-6 μήνες.

by Dr.Ball

(Για οποιαδήποτε ερώτηση ή σχόλιο μπορείτε πλέον να απευθύνεστε στο link http://www.ageofbasketball.net/index.php?option=com_content&view=article&id=203:2010-08-15-03-17-48&catid=37:2010-08-11-09-33-58&Itemid=55)