Ο γιγαντισμός είναι μια σοβαρή πάθηση που προκαλείται από τα λεγόμενα σωματοτρόπα αδενώματα. Πρόκειται για καλοήθη νεοπλάσματα (όγκους), του τμήματος του εγκεφάλου που καλείται πρόσθια υπόφυση, τα οποία εκκρίνουν την αυξητική ορμόνη και προκαλούν εντυπωσιακές σωματικές αλλαγές. Η εικόνα των ασθενών που πάσχουν από γιγαντισμό είναι τυπική των αυξητικών και αναβολικών δράσεων της αυξητικής ορμόνης που εκκρίνεται σε υπερβολικό βαθμό.
Δύο όροι χρησιμοποιούνται σε αυτή τη νόσο: ο γιγαντισμός (που προκύπτει όταν ένα σωματοτρόπο αδένωμα αναπτύσσεται σε ένα παιδί ή έφηβο) και η μεγαλακρία – από τις λέξεις μεγάλος + άκρος (=υπερβολικός) – (που προκύπτει από σωματοτρόπα αδενώματα που γίνονται λειτουργικά αφού έχει επιτευχθεί το τελικό ύψος στον ενήλικα). Οι σημαντικές σωματικές αλλαγές που επέρχονται είναι σαφώς πιο έντονες στον γιγαντισμό.
Η κλινική εικόνα των πασχόντων περιλαμβάνει ασυνήθιστα χαρακτηριστικά. Μετά την πάροδο αρκετών χρόνων, οι ασθενείς αναπτύσσουν τραχέα χαρακτηριστικά προσώπου με αύξηση της περιμέτρου της κεφαλής, υπερανάπτυξη άνω και κάτω γνάθου, πεπαχυσμένη μύτη και αύξηση των διαστημάτων μεταξύ των άνω τομέων. Αυτά συνιστούν το λεγόμενο «γιγαντικό» ή «μεγαλακρικό» προσωπείο. Επιπλέον, τα χέρια και τα πόδια μεγεθύνονται και το τυπικό ύψος φτάνει το 220 με 240 εκατοστά.
Εκτός από την εμφάνιση, υπάρχουν και πολλά και σημαντικά λειτουργικά προβλήματα: οι ασθενείς εμφανίζονται με μεγαλύτερη συμμετοχή στις στατιστικές θνησιμότητας από καρδιαγγειακά, αγγειακά, εγκεφαλικά και αναπνευστικά νοσήματα. Η πλειοψηφία εξ αυτών υποφέρει από νευρολογικά και μυοσκελετικά συμπτώματα, μεταξύ των οποίων κεφαλαλγίες, παραισθήσεις, πόνοι στις αρθρώσεις και μυϊκή αδυναμία, ειδικά με την πάροδο των χρόνων. Αρκετοί εμφανίζουν υπέρταση, αυξημένο κίνδυνο συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας (λόγω αύξησης του μεγέθους της αριστερής κοιλίας της καρδιάς) και ακόμη υπερτροφία (μεγέθυνση) των σπλάγχνων. Το «παζλ» των προβλημάτων ορισμένες φορές συμπληρώνει ο διαβήτης, οι νεφρικοί λίθοι και οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες.
Η αντιμετώπιση του γιγαντισμού είναι σαφώς πιο δύσκολη από αυτή της μεγαλακρίας και έχει σκοπό κυρίως να ελέγξει την εξέλιξη της νόσου. Θεραπεία επιλογής σήμερα είναι η αφαίρεση (διασφηνοειδής, όπως αποκαλείται) της υπόφυσης. Η ακτινοθεραπεία είναι εναλλακτικός τρόπος αντιμετώπισης. Το θεραπευτικό σχήμα συμπληρώνει και φαρμακευτική αγωγή με τα φάρμακα (ορμόνες) που καλούνται ανταγωνιστές της αυξητικής ορμόνης και έχουν την ικανότητα να μειώνουν τις αυξητικές της δράσεις.
Διαβάζοντας αυτά τα στοιχεία, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στη ζωή τους αυτοί οι άνθρωποι που φαντάζουν τεράστιοι και άτρωτοι στα μάτια μας. Η ενασχόληση των περισσότερων με το μπάσκετ αποτελεί τόσο ένα τρόπο εύρεσης οικονομικών πόρων ώστε να αντεπεξέλθουν στα έξοδα των χρόνιων θεραπειών και επισκέψεων σε γιατρούς, όσο και μια προσπάθεια ένταξης στην παραγωγική διαδικασία σε ένα από τα λίγα επαγγέλματα όπου θα είναι πλήρως αποδεκτοί από τις, μάλλον ρατσιστικές, κοινωνίες μας.
2 σχόλια:
Dr.Ball, polu endiaferousa i analusi sou. pragmatika den ixera ti zori travousan oi typoi aytoi.
it was really cool, keep up the good work guys...
Να είσαι καλά φίλε μου. Πράγματι, το ύψος που θεωρούμε πάντα πλεονέκτημα στο μπάσκετ για αυτούς μετατρέπεται σε βάσανο.
Μείνετε συντονισμένοι για νέα μπασκετικά-ιατρικά θέματα ή ρωτήστε αυτό που σας ενδιαφέρει στο ageofbasketball@gmail.com
Dr.Ball
Δημοσίευση σχολίου