Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, λοιπόν, για τον τίτλο και Μαρούσι-Πανελλήνιος για τη (σίγουρη) έξοδο στην Ευρωλίγκα. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον Πανελλήνιο μετά από ένα σκληρό παιχνίδι την Κυριακή κι έτσι μέσα στη βδομάδα ξεκινούν οι τελικοί.
Στο ΟΑΚΑ ο Πανελλήνιος δεν πήγε για να παραδοθεί, παρόλα τα ελαφρυντικά που είχε. Με Όστοϊτς εκτός και Όουενς ανέτοιμο, οι «Ολυμπιονίκες» είχαν μόνο έναν σέντερ στη δωδεκάδα και σίγουρα θα είχαν πρόβλημα στη ρακέτα. Το πρόβλημα αυτό φάνηκε μες στο ματς, όπου Μπατίστ, Φώτσης και Πέκοβιτς είχαν 30 πόντους και 22 ριμπάουντ (δηλαδή το 40% των πόντων και το 50% των ριμπάουντ της ομάδας τους), αλλά ο Πανελλήνιος είχε βρει τρόπο να παλέψει και να μείνει στο ματς.
Ο Ζούρος έπαιξε άμυνα ζώνης, έκλεισε τους διαδρόμους και έδωσε στην ομάδα του ελπίδες. Βέβαια, οι περιφερειακοί έκαναν ορισμένα λάθη απαράδεκτα για άμυνα ζώνης, όπως στα δύο τρίποντα του Νίκολας στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, όταν η μπάλα γύριζε στην ίδια πλευρά και ο Νίκολας ήταν ολομόναχος με τον αμυντικό να έχει… φύγει προς τα πίσω χωρίς λόγο, αλλά γενικά, ο Πανελλήνιος έπαιξε πολύ σκληρά στην άμυνα.
Με σωστές, κατά βάση, επιλογές στην επίθεση, κράτησε κλειστό το σκορ. Μάλιστα στο πρώτο μέρος, ενώ κράτησε τον Παναθηναϊκό για 5 λεπτά χωρίς πόντο είχε στο διάστημα αυτό 2/9 επιθέσεις, με αποτέλεσμα από το -3 να βρεθεί στο +1 και να χάσει μεγάλη ευκαιρία για να πάρει κεφάλι στο σκορ.
Η άμυνα του Πανελληνίου ήταν τόσο σκληρή που ο Παναθηναϊκός σούταρε με 28% στα δίποντα στο πρώτο μέρος, την ώρα που συνήθως το ποσοστό του κυμαίνεται στο 55-60%. Όμως, οι «πράσινοι» είναι πάρα πολύ έμπειροι και ήξεραν ότι έπρεπε να χτυπήσουν στη ρακέτα.
Όσο περνούσε η ώρα, το κενό στη ρακέτα φαινόταν, ο Μπατίστ με την εμπειρία του και ο Πέκοβιτς με τη δύναμή του το εκμεταλλεύονταν, ενώ σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, που όποτε χρειάστηκε πήρε την ομάδα από το χέρι σε μια βραδιά που Σπανούλης, Νίκολας, Διαμαντίδης, Καλάθης ήταν είτε μέτριοι είτε κάτω του μετρίου. Εξάλλου πλησιάζουν και οι τελικοί και ο Λιθουανός ξέρει καλύτερα από τον καθένα πώς να μεταμορφώνεται σε τέτοια ματς.
Τελικά, ο Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη και το 3-0, αυτό δηλαδή που είχε ως στόχο από το παιχνίδι, στρέφοντας το μυαλό του στον τελικό και ο Πανελλήνιος πήρε την καλή εμφάνιση που θα τον βοηθήσει πνευματικά για τους μικρούς τελικούς, που προμηνύονται επίσης πολύ σκληροί.
Το πρωτάθλημα μπήκε στην τελευταία του στροφή, την πιο όμορφη, σκληρή, παθιασμένη και σημαντική. Ας ελπίσουμε να απολαύσουμε μπάσκετ ανάλογο του επιπέδου των τεσσάρων ομάδων και να εκμηδενιστούν τα φαινόμενα χουλιγκανισμού που δυστυχώς μας πληγώνουν κάθε χρόνο.
by Rasheed.
Στο ΟΑΚΑ ο Πανελλήνιος δεν πήγε για να παραδοθεί, παρόλα τα ελαφρυντικά που είχε. Με Όστοϊτς εκτός και Όουενς ανέτοιμο, οι «Ολυμπιονίκες» είχαν μόνο έναν σέντερ στη δωδεκάδα και σίγουρα θα είχαν πρόβλημα στη ρακέτα. Το πρόβλημα αυτό φάνηκε μες στο ματς, όπου Μπατίστ, Φώτσης και Πέκοβιτς είχαν 30 πόντους και 22 ριμπάουντ (δηλαδή το 40% των πόντων και το 50% των ριμπάουντ της ομάδας τους), αλλά ο Πανελλήνιος είχε βρει τρόπο να παλέψει και να μείνει στο ματς.
Ο Ζούρος έπαιξε άμυνα ζώνης, έκλεισε τους διαδρόμους και έδωσε στην ομάδα του ελπίδες. Βέβαια, οι περιφερειακοί έκαναν ορισμένα λάθη απαράδεκτα για άμυνα ζώνης, όπως στα δύο τρίποντα του Νίκολας στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, όταν η μπάλα γύριζε στην ίδια πλευρά και ο Νίκολας ήταν ολομόναχος με τον αμυντικό να έχει… φύγει προς τα πίσω χωρίς λόγο, αλλά γενικά, ο Πανελλήνιος έπαιξε πολύ σκληρά στην άμυνα.
Με σωστές, κατά βάση, επιλογές στην επίθεση, κράτησε κλειστό το σκορ. Μάλιστα στο πρώτο μέρος, ενώ κράτησε τον Παναθηναϊκό για 5 λεπτά χωρίς πόντο είχε στο διάστημα αυτό 2/9 επιθέσεις, με αποτέλεσμα από το -3 να βρεθεί στο +1 και να χάσει μεγάλη ευκαιρία για να πάρει κεφάλι στο σκορ.
Η άμυνα του Πανελληνίου ήταν τόσο σκληρή που ο Παναθηναϊκός σούταρε με 28% στα δίποντα στο πρώτο μέρος, την ώρα που συνήθως το ποσοστό του κυμαίνεται στο 55-60%. Όμως, οι «πράσινοι» είναι πάρα πολύ έμπειροι και ήξεραν ότι έπρεπε να χτυπήσουν στη ρακέτα.
Όσο περνούσε η ώρα, το κενό στη ρακέτα φαινόταν, ο Μπατίστ με την εμπειρία του και ο Πέκοβιτς με τη δύναμή του το εκμεταλλεύονταν, ενώ σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, που όποτε χρειάστηκε πήρε την ομάδα από το χέρι σε μια βραδιά που Σπανούλης, Νίκολας, Διαμαντίδης, Καλάθης ήταν είτε μέτριοι είτε κάτω του μετρίου. Εξάλλου πλησιάζουν και οι τελικοί και ο Λιθουανός ξέρει καλύτερα από τον καθένα πώς να μεταμορφώνεται σε τέτοια ματς.
Τελικά, ο Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη και το 3-0, αυτό δηλαδή που είχε ως στόχο από το παιχνίδι, στρέφοντας το μυαλό του στον τελικό και ο Πανελλήνιος πήρε την καλή εμφάνιση που θα τον βοηθήσει πνευματικά για τους μικρούς τελικούς, που προμηνύονται επίσης πολύ σκληροί.
Το πρωτάθλημα μπήκε στην τελευταία του στροφή, την πιο όμορφη, σκληρή, παθιασμένη και σημαντική. Ας ελπίσουμε να απολαύσουμε μπάσκετ ανάλογο του επιπέδου των τεσσάρων ομάδων και να εκμηδενιστούν τα φαινόμενα χουλιγκανισμού που δυστυχώς μας πληγώνουν κάθε χρόνο.
by Rasheed.
2 σχόλια:
Παιδια τα χαιρετισματα μου...Πραγματικα οτι κ να πω για το μπλογκ θα ειναι λιγο!Αμετρητα συγχαρητηρια,ειλικρινα!
Αν και δεν εχει σχεση με το αρθρο,θελω να ρωτησω κατι...Οποιος απο τους 2 θελει ας απαντησει...
Ποτε αλλαζουν οι κανονισμοι στην ευρωπη?Το τριποντο κυριως...Ειμαι σιγουρος οτι αλλαζουν φετος,αλλα εχω μια διαφωνια με εναν φιλο μου οτι αλλαζει του χρονου(2011)...
Πιστευω οτι θα αλλαξουν τρελα οι ισορροπιες στην ευρωπη...Μπορει να μην μεγαλωνουν οι διαστασεις,αλλα θα υπαρξουν σιγουρα μεγαλυτεροι χωροι κ ομαδες οπως ο Ολυμπιακος π.χ. θα εχουν πλεονεκτημα πιστευω κ ομαδες που εχουν μαθει να ζουν με το τριποντο Σιενα π.χ. θα εχουν σοβαρο προβλημα...
"Ας ελπίσουμε [...] να εκμηδενιστούν τα φαινόμενα χουλιγκανισμού που δυστυχώς μας πληγώνουν κάθε χρόνο."
Στην ελληνική πραγματικότητα το παραπάνω δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από ένα πολύ ωραίο ανέκδοτο...
Νικηφόρος
Δημοσίευση σχολίου