Ένας ιπτάμενος Τζος Τσίλντρες, ως άλλος υπερήρωας, ήρθε πετώντας πάνω από το στεφάνι του Παλέ ντε Μπερσί και έστειλε τον Ολυμπιακό στον τελικό, μετά από έναν ημιτελικό όπου η ελληνική ομάδα βρέθηκε κατάφατσα με τον αποκλεισμό. Ο Αμερικανός πέτυχε ένα καλάθι που άξιζε όσο όλο το φετινό του συμβόλαιο, για να κρατήσει το όνειρο της ελληνικής ομάδας ζωντανό. Τελευταίος σταθμός πριν την κορυφή, η Μπαρτσελόνα την Κυριακή το βράδυ.
Τελικά, η λογική επικράτησε στους δύο ημιτελικούς και οι δύο ομάδες που από το σύνολο της σεζόν έδειχναν οι καλύτερες ώστε να παλέψουν στον τελικό, αυτές είναι που την Κυριακή θα αγωνιστούν για το τρόπαιο της Ευρωλίγκας. Ο Ολυμπιακός έπαιξε με τη φωτιά, έφτασε μια ανάσα από την καταστροφή και την αποτυχία, αλλά το μαγικό φόλοου του Τζος Τσίλντρες 2.6 πριν το τέλος του αγώνα, έσωσε ουσιαστικά όλη τη χρονιά για τον Ολυμπιακό. Στον πρώτο ημιτελικό, η Μπαρτσελόνα μπόρεσε να πάρει την πρόκριση μετά από ένα πολύ κακό παιχνίδι απέναντι στην κατώτερη των περιστάσεων ΤΣΣΚΑ.
Ο Ολυμπιακός έπαιξε στον ημιτελικό το χειρότερο, ίσως, παιχνίδι του από τον Νοέμβρη, κάτι που, προφανώς, πιστώνεται εν πολλοίς στην Παρτιζάν και την τεράστια προσπάθεια του Βουγιόσεβιτς να κρύψει τις αδυναμίες της ομάδας του. Όμως, οι «ερυθρόλευκοι» έμοιαζαν πάρα πολύ αγχωμένοι, κάτι που «βγήκε» στα πάρα πολλά άστοχα σουτ που έγιναν με καλές προϋποθέσεις.
Έστω κι έτσι, ο Ολυμπιακός έπαιξε πολύ επιθετική άμυνα (οι Σέρβοι έπαιξαν σαφώς πιο σκληρή άμυνα, ο Ολυμπιακός πιο επιθετική προς την μπάλα) και μπόρεσε σε πολλά σημεία να κερδίσει πόντους από τα 12 κλεψίματά του. Η Παρτιζάν επεδίωξε με κάθε τρόπο να παίξει όσο πιο αργά γινόταν, κάτι που ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να αλλάξει, αφού μετά από ένα σημείο η ομάδα ήταν τόσο αγχωμένη που έμοιαζε τελείως άτολμη στο παρκέ.
Πάντως, μίλησαν οι μεγάλες προσωπικότητες. Ο... παλιός είναι αλλιώς και ο Θοδωρής Παπαλουκάς πρώτος απ’ όλους στο πρώτο ημίχρονο έδειξε στους συμπαίκτες του ότι μπορούν. Λίνας Κλέιζα και Τζος Τσίλντρες (13 από τους 15 πόντους του Ολυμπιακού στο διάστημα 35-41) πήραν την μπαγκέτα στην 3η και 4η περίοδο αντίστοιχα, ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης ήταν πάρα πολύ καλός μέχρι να κουραστεί, ο Μίλος Τεόντοσιτς σε ένα πολύ κακό παιχνίδι έβαλε 6/6 βολές (στο τέλος της κανονικής διάρκειας και της παράτασης) που έδωσαν τη νίκη στον Ολυμπιακό, ενώ ο Γιάννης Μπουρούσης με τα τρία συνεχόμενα επιθετικά ριμπάουντ, την άμυνα και τις 2/2 βολές εξιλεώθηκε για το άστοχο χουκ του περσινού ημιτελικού. Σ’ αυτούς τους 6 στηρίχτηκε ο Ολυμπιακός κυρίως, αλλά και στην πάρα πολύ σκληρή άμυνα των Πεν και Μπέβερλι στον ΜακΚάλεμπ και στον Βασιλόπουλο που όσο έπαιξε μηδένισε τελείως την επιθετική προσφορά του Βέσελι.
Το παιχνίδι μπορεί να χωριστεί σε δύο διαστήματα: στα πρώτα 34 λεπτά, που ο Ολυμπιακός είχε βάλει 54 πόντους και βρισκόταν πίσω με 6 πόντους και στα επόμενα 11, που οι «ερυθρόλευκοι» σκόραραν 29 πόντους και κέρδισαν με 9 πόντους. Πάντως, και στα δύο διαστήματα ο Ολυμπιακός παρέμεινε πολύ άστοχος, με τον εκνευρισμό του Τεόντοσιτς να μεταδίδεται πολλές φορές σε όλη την πεντάδα.
Παρότι κανείς παίκτης δεν έκανε το παιχνίδι της ζωής του, κανείς δεν ήταν αρνητικός, αφού όλοι προσπάθησαν με το παραπάνω καταθέτοντας ό,τι είχαν στο παρκέ και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι όλοι πρόσφεραν κάτι στην πρόκριση. Ο Γιαννάκης προσπάθησε να κρατήσει τους παίκτες τους ήρεμους, βλέποντας ότι ήταν σε τραγική ημέρα επιθετικά και, παρότι εγκλωβίστηκε στην άμυνα του Βουγιόσεβιτς, τα κατάφερε. Η ομάδα του έμεινε ήρεμη στο τέλος και είχε καθαρό μυαλό να βγάζει συστήματα (τα οποία, πάντως, τις περισσότερες φορές κατέληγαν σε άστοχο με καλές προϋποθέσεις σουτ). Σίγουρα του πιστώνεται η ανατροπή από το 60-54 μέχρι την παράταση και η νίκη εκεί, καθώς για το φαβορί, που βλέπει να μένει πίσω στο πιο κρίσιμο σημείο είναι πολύ εύκολο να χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του. Στο 60-54 ο Γιαννάκης πήρε τάιμ άουτ και ο Ολυμπιακός γύρισε πιο ώριμος και με καθαρό μυαλό για ένα σερί 2-11 που άλλαξε όλη τη ροή του αγώνα.
Στο τέλος οι παίκτες του Ολυμπιακού θα έπρεπε να κάνουν φάουλ στον Μάριτς στο 65-65 πριν σκοράρει μόνος ο ΜακΚάλεμπ στον αιφνιδιασμό, όπως στην παράταση θα έπρεπε εκείνοι της Παρτιζάν να έχουν προτιμήσει τον Μπουρούση αντί του Τεόντοσιτς. Σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα είναι καλό να προτιμάται ο παίκτης με το χειρότερο ποσοστό, ιδίως αν είναι ψηλός. Στην τελευταία επίθεση της κανονικής διάρκειας, ο Τεόντοσιτς και πάλι επιβεβαίωσε ότι είναι… αντι-clutch (το έχουμε πει επανειλημμένως ότι ακόμη δεν «το έχει» καθόλου αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού), ενώ το σουτ που επιχείρησε ήταν λάθος και εκτός αυτών που είχαν σχεδιαστεί, αλλά ευτυχώς ο Κέτσμαν έπαιξε τη χειρότερη άμυνα της ζωής του, μένοντας στα 8 μέτρα με τον Παπαλουκά (ο ΜακΚάλεμπ πήγε στον Τεόντοσιτς για το νταμπλ τιμ) και όχι ακολουθώντας τον Τσίλντρες που ολομόναχος έμπαινε στη ρακέτα.
Ο Αμερικανός είχε τη διαύγεια να παρακολουθήσει ένα πάρα πολύ κακό σουτ και να σηκωθεί για φόλοου τη σωστή στιγμή, προσφέροντας το μεγαλύτερο χαϊλάιτ της φετινής Ευρωλίγκας κι ένα από τα μεγαλύτερα όλων των εποχών στη διοργάνωση. Πέραν της κρισιμότητας του φόλοου και του ύστατου της στιγμής που αυτό επετεύχθη, δεν είναι καθόλου εύκολο για τον επιθετικό να «προγραμματίσει» τον εαυτό του ότι ένα σουτ θα πάει έρμπολ και να μπορέσει να είναι στον αέρα για φόλοου την κατάλληλη στιγμή.
Ο Ολυμπιακός δεν ήταν αυτός που έχουμε συνηθίσει στο παιχνίδι, αλλά σίγουρα το μεγάλο φαβορί σε έναν ημιτελικό έχει μεγαλύτερο άγχος από το αουτσάιντερ, άγχος που βγαίνει στο παρκέ. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν ήταν και τόσο κακοί, ήταν όμως πολύ άστοχοι, κάτι που δεν πρέπει να επαναληφθεί. Πάντως, το διάβασμα στο παιχνίδι της Παρτιζάν ήταν σωστό, κι αυτό φάνηκε από τα πάρα πολλά επιθετικά ριμπάουντ (16) και το γεγονός ότι απέναντι στην καλύτερη ομάδα της Ευρώπης στον τομέα αυτό, ο Ολυμπιακός πήρε περισσότερα ριμπάουντ. Μπροστά υπάρχει ο τελικός, σε ένα ματς που, στα χαρτιά τουλάχιστον, μοιάζει ότι θα είναι περισσότερο στο στιλ μπάσκετ που αρέσκεται ο Ολυμπιακός. Κι αυτό είναι αβαντάζ για την ελληνική ομάδα.
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ-ΤΣΣΚΑ 64-54
Στον άλλο ημιτελικό η ΤΣΣΚΑ κατάφερε να πάει το παιχνίδι ακριβώς εκεί που το ήθελε, αλλά παραδόξως ανεπίτρεπτα δεν μπόρεσε στο παιχνίδι της να κερδίσει. Η Μπαρτσελόνα έμοιαζε εγκλωβισμένη σε όλο το ματς, ενώ όταν ο Σισκάουσκας έκανε το ξέσπασμά του (και οι Καταλανοί «πάγωσαν» τόσο ώστε να χάσουν τις επόμενες επιθέσεις θυμούμενοι τα περσινά) η ΤΣΣΚΑ δεν το εκμεταλλεύτηκε σωστά.
Ξεκάθαρα το παιχνίδι χάθηκε στην απειρία του Πασούτιν και η… ταφόπλακα μπήκε με την αδικαιολόγητα απαράδεκτη επίθεση μετά από τάιμ άουτ με το ντράιβ του Πονκρασόφ (που πήγε ταμπλό κι έξω). Λίγο νωρίτερα, με το σκορ στο 56-51 (στο «πάγωμα» των Ισπανών που λέγαμε) η ΤΣΣΚΑ έχασε δύο συνεχόμενες επιθέσεις με ξεμαρκάριστο τρίποντο από Χριάπα και Λάνγκντον. Το παιχνίδι ήταν πάρα πολύ κακό από άποψης θεάματος και ανάπτυξης των δύο ομάδων, που στις περισσότερες επιθέσεις απλά πετούσαν την μπάλα μετά από ατομικές προσπάθειες. Το επίπεδο του μπάσκετ που παίχτηκε το δείχνει, εξάλλου, και το τελικό σκορ. Πάντως, οι άμυνες έσπαγαν κόκκαλα και όποιοι διασκεδάζουν με το απίστευτα σκληρό αμυντικό μπάσκετ σίγουρα έμειναν ικανοποιημένοι, αφού οι 64 και οι 54 πόντοι είναι η 2η (για την ΤΣΣΚΑ) και η 1η (για την Μπαρτσελόνα) αντίστοιχα καλύτερη αμυντική επίδοση των δύο αντιπάλων φέτος.
Έτσι, οι Ρώσοι έχασαν το τρομερό σερί των 4 συνεχόμενων τελικών με 4 αντίστοιχα νίκες επί ισπανικών ομάδων στον ημιτελικό και οι Ισπανοί ξόρκισαν μερικά από τα φαντάσματα που… ταξιδεύουν μαζί τους στα φάιναλ φορ.
Όμως, αυτά που θα πρέπει να ξορκίσουν την Κυριακή είναι πολύ μεγαλύτερα και πολύ ισχυρότερα. Εκεί περιμένει ο Ολυμπιακός, έτοιμος για τη μεγαλύτερη μάχη της σεζόν.
by Rasheed.
Τελικά, η λογική επικράτησε στους δύο ημιτελικούς και οι δύο ομάδες που από το σύνολο της σεζόν έδειχναν οι καλύτερες ώστε να παλέψουν στον τελικό, αυτές είναι που την Κυριακή θα αγωνιστούν για το τρόπαιο της Ευρωλίγκας. Ο Ολυμπιακός έπαιξε με τη φωτιά, έφτασε μια ανάσα από την καταστροφή και την αποτυχία, αλλά το μαγικό φόλοου του Τζος Τσίλντρες 2.6 πριν το τέλος του αγώνα, έσωσε ουσιαστικά όλη τη χρονιά για τον Ολυμπιακό. Στον πρώτο ημιτελικό, η Μπαρτσελόνα μπόρεσε να πάρει την πρόκριση μετά από ένα πολύ κακό παιχνίδι απέναντι στην κατώτερη των περιστάσεων ΤΣΣΚΑ.
Ο Ολυμπιακός έπαιξε στον ημιτελικό το χειρότερο, ίσως, παιχνίδι του από τον Νοέμβρη, κάτι που, προφανώς, πιστώνεται εν πολλοίς στην Παρτιζάν και την τεράστια προσπάθεια του Βουγιόσεβιτς να κρύψει τις αδυναμίες της ομάδας του. Όμως, οι «ερυθρόλευκοι» έμοιαζαν πάρα πολύ αγχωμένοι, κάτι που «βγήκε» στα πάρα πολλά άστοχα σουτ που έγιναν με καλές προϋποθέσεις.
Έστω κι έτσι, ο Ολυμπιακός έπαιξε πολύ επιθετική άμυνα (οι Σέρβοι έπαιξαν σαφώς πιο σκληρή άμυνα, ο Ολυμπιακός πιο επιθετική προς την μπάλα) και μπόρεσε σε πολλά σημεία να κερδίσει πόντους από τα 12 κλεψίματά του. Η Παρτιζάν επεδίωξε με κάθε τρόπο να παίξει όσο πιο αργά γινόταν, κάτι που ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να αλλάξει, αφού μετά από ένα σημείο η ομάδα ήταν τόσο αγχωμένη που έμοιαζε τελείως άτολμη στο παρκέ.
Πάντως, μίλησαν οι μεγάλες προσωπικότητες. Ο... παλιός είναι αλλιώς και ο Θοδωρής Παπαλουκάς πρώτος απ’ όλους στο πρώτο ημίχρονο έδειξε στους συμπαίκτες του ότι μπορούν. Λίνας Κλέιζα και Τζος Τσίλντρες (13 από τους 15 πόντους του Ολυμπιακού στο διάστημα 35-41) πήραν την μπαγκέτα στην 3η και 4η περίοδο αντίστοιχα, ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης ήταν πάρα πολύ καλός μέχρι να κουραστεί, ο Μίλος Τεόντοσιτς σε ένα πολύ κακό παιχνίδι έβαλε 6/6 βολές (στο τέλος της κανονικής διάρκειας και της παράτασης) που έδωσαν τη νίκη στον Ολυμπιακό, ενώ ο Γιάννης Μπουρούσης με τα τρία συνεχόμενα επιθετικά ριμπάουντ, την άμυνα και τις 2/2 βολές εξιλεώθηκε για το άστοχο χουκ του περσινού ημιτελικού. Σ’ αυτούς τους 6 στηρίχτηκε ο Ολυμπιακός κυρίως, αλλά και στην πάρα πολύ σκληρή άμυνα των Πεν και Μπέβερλι στον ΜακΚάλεμπ και στον Βασιλόπουλο που όσο έπαιξε μηδένισε τελείως την επιθετική προσφορά του Βέσελι.
Το παιχνίδι μπορεί να χωριστεί σε δύο διαστήματα: στα πρώτα 34 λεπτά, που ο Ολυμπιακός είχε βάλει 54 πόντους και βρισκόταν πίσω με 6 πόντους και στα επόμενα 11, που οι «ερυθρόλευκοι» σκόραραν 29 πόντους και κέρδισαν με 9 πόντους. Πάντως, και στα δύο διαστήματα ο Ολυμπιακός παρέμεινε πολύ άστοχος, με τον εκνευρισμό του Τεόντοσιτς να μεταδίδεται πολλές φορές σε όλη την πεντάδα.
Παρότι κανείς παίκτης δεν έκανε το παιχνίδι της ζωής του, κανείς δεν ήταν αρνητικός, αφού όλοι προσπάθησαν με το παραπάνω καταθέτοντας ό,τι είχαν στο παρκέ και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι όλοι πρόσφεραν κάτι στην πρόκριση. Ο Γιαννάκης προσπάθησε να κρατήσει τους παίκτες τους ήρεμους, βλέποντας ότι ήταν σε τραγική ημέρα επιθετικά και, παρότι εγκλωβίστηκε στην άμυνα του Βουγιόσεβιτς, τα κατάφερε. Η ομάδα του έμεινε ήρεμη στο τέλος και είχε καθαρό μυαλό να βγάζει συστήματα (τα οποία, πάντως, τις περισσότερες φορές κατέληγαν σε άστοχο με καλές προϋποθέσεις σουτ). Σίγουρα του πιστώνεται η ανατροπή από το 60-54 μέχρι την παράταση και η νίκη εκεί, καθώς για το φαβορί, που βλέπει να μένει πίσω στο πιο κρίσιμο σημείο είναι πολύ εύκολο να χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του. Στο 60-54 ο Γιαννάκης πήρε τάιμ άουτ και ο Ολυμπιακός γύρισε πιο ώριμος και με καθαρό μυαλό για ένα σερί 2-11 που άλλαξε όλη τη ροή του αγώνα.
Στο τέλος οι παίκτες του Ολυμπιακού θα έπρεπε να κάνουν φάουλ στον Μάριτς στο 65-65 πριν σκοράρει μόνος ο ΜακΚάλεμπ στον αιφνιδιασμό, όπως στην παράταση θα έπρεπε εκείνοι της Παρτιζάν να έχουν προτιμήσει τον Μπουρούση αντί του Τεόντοσιτς. Σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα είναι καλό να προτιμάται ο παίκτης με το χειρότερο ποσοστό, ιδίως αν είναι ψηλός. Στην τελευταία επίθεση της κανονικής διάρκειας, ο Τεόντοσιτς και πάλι επιβεβαίωσε ότι είναι… αντι-clutch (το έχουμε πει επανειλημμένως ότι ακόμη δεν «το έχει» καθόλου αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού), ενώ το σουτ που επιχείρησε ήταν λάθος και εκτός αυτών που είχαν σχεδιαστεί, αλλά ευτυχώς ο Κέτσμαν έπαιξε τη χειρότερη άμυνα της ζωής του, μένοντας στα 8 μέτρα με τον Παπαλουκά (ο ΜακΚάλεμπ πήγε στον Τεόντοσιτς για το νταμπλ τιμ) και όχι ακολουθώντας τον Τσίλντρες που ολομόναχος έμπαινε στη ρακέτα.
Ο Αμερικανός είχε τη διαύγεια να παρακολουθήσει ένα πάρα πολύ κακό σουτ και να σηκωθεί για φόλοου τη σωστή στιγμή, προσφέροντας το μεγαλύτερο χαϊλάιτ της φετινής Ευρωλίγκας κι ένα από τα μεγαλύτερα όλων των εποχών στη διοργάνωση. Πέραν της κρισιμότητας του φόλοου και του ύστατου της στιγμής που αυτό επετεύχθη, δεν είναι καθόλου εύκολο για τον επιθετικό να «προγραμματίσει» τον εαυτό του ότι ένα σουτ θα πάει έρμπολ και να μπορέσει να είναι στον αέρα για φόλοου την κατάλληλη στιγμή.
Ο Ολυμπιακός δεν ήταν αυτός που έχουμε συνηθίσει στο παιχνίδι, αλλά σίγουρα το μεγάλο φαβορί σε έναν ημιτελικό έχει μεγαλύτερο άγχος από το αουτσάιντερ, άγχος που βγαίνει στο παρκέ. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν ήταν και τόσο κακοί, ήταν όμως πολύ άστοχοι, κάτι που δεν πρέπει να επαναληφθεί. Πάντως, το διάβασμα στο παιχνίδι της Παρτιζάν ήταν σωστό, κι αυτό φάνηκε από τα πάρα πολλά επιθετικά ριμπάουντ (16) και το γεγονός ότι απέναντι στην καλύτερη ομάδα της Ευρώπης στον τομέα αυτό, ο Ολυμπιακός πήρε περισσότερα ριμπάουντ. Μπροστά υπάρχει ο τελικός, σε ένα ματς που, στα χαρτιά τουλάχιστον, μοιάζει ότι θα είναι περισσότερο στο στιλ μπάσκετ που αρέσκεται ο Ολυμπιακός. Κι αυτό είναι αβαντάζ για την ελληνική ομάδα.
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ-ΤΣΣΚΑ 64-54
Στον άλλο ημιτελικό η ΤΣΣΚΑ κατάφερε να πάει το παιχνίδι ακριβώς εκεί που το ήθελε, αλλά παραδόξως ανεπίτρεπτα δεν μπόρεσε στο παιχνίδι της να κερδίσει. Η Μπαρτσελόνα έμοιαζε εγκλωβισμένη σε όλο το ματς, ενώ όταν ο Σισκάουσκας έκανε το ξέσπασμά του (και οι Καταλανοί «πάγωσαν» τόσο ώστε να χάσουν τις επόμενες επιθέσεις θυμούμενοι τα περσινά) η ΤΣΣΚΑ δεν το εκμεταλλεύτηκε σωστά.
Ξεκάθαρα το παιχνίδι χάθηκε στην απειρία του Πασούτιν και η… ταφόπλακα μπήκε με την αδικαιολόγητα απαράδεκτη επίθεση μετά από τάιμ άουτ με το ντράιβ του Πονκρασόφ (που πήγε ταμπλό κι έξω). Λίγο νωρίτερα, με το σκορ στο 56-51 (στο «πάγωμα» των Ισπανών που λέγαμε) η ΤΣΣΚΑ έχασε δύο συνεχόμενες επιθέσεις με ξεμαρκάριστο τρίποντο από Χριάπα και Λάνγκντον. Το παιχνίδι ήταν πάρα πολύ κακό από άποψης θεάματος και ανάπτυξης των δύο ομάδων, που στις περισσότερες επιθέσεις απλά πετούσαν την μπάλα μετά από ατομικές προσπάθειες. Το επίπεδο του μπάσκετ που παίχτηκε το δείχνει, εξάλλου, και το τελικό σκορ. Πάντως, οι άμυνες έσπαγαν κόκκαλα και όποιοι διασκεδάζουν με το απίστευτα σκληρό αμυντικό μπάσκετ σίγουρα έμειναν ικανοποιημένοι, αφού οι 64 και οι 54 πόντοι είναι η 2η (για την ΤΣΣΚΑ) και η 1η (για την Μπαρτσελόνα) αντίστοιχα καλύτερη αμυντική επίδοση των δύο αντιπάλων φέτος.
Έτσι, οι Ρώσοι έχασαν το τρομερό σερί των 4 συνεχόμενων τελικών με 4 αντίστοιχα νίκες επί ισπανικών ομάδων στον ημιτελικό και οι Ισπανοί ξόρκισαν μερικά από τα φαντάσματα που… ταξιδεύουν μαζί τους στα φάιναλ φορ.
Όμως, αυτά που θα πρέπει να ξορκίσουν την Κυριακή είναι πολύ μεγαλύτερα και πολύ ισχυρότερα. Εκεί περιμένει ο Ολυμπιακός, έτοιμος για τη μεγαλύτερη μάχη της σεζόν.
by Rasheed.
1 σχόλιο:
αξιοσημείωτο ρεκόρ έχει κάνει και τέρενς μόρις, αφού έχει τρεις συνεχόμενους τελικούς με τρεις διαφορετικές ομάδες. ελπίζω αύριο το βράδυ το ρεκόρ του να είναι ακόμα πιο αξιοσημείωτο, έχοντας τρεις σερί χαμένους τελικούς με τρεις διαφορετικές ομάδες
Δημοσίευση σχολίου