ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Διψήφια απόδειξη ανωτερότητας επί 4


Διακόπτουμε τη ροή του αφιερώματος στο φάιναλ φορ του Παρισιού, για να μιλήσουμε για τα ελληνικά πλέι οφς. Οι προημιτελικοί κρίθηκαν όλοι ανεξαιρέτως τη Δευτέρα και όσοι περίμεναν αμφίρροπες σειρές με μεγαλύτερη ένταση, πάθος και σασπένς θα πρέπει να περιμένουν…

Και οι τέσσερις φιλοξενούμενοι έκαναν το… κομμάτι τους στα δεύτερα παιχνίδια με αποτέλεσμα όλες οι σειρές να τελειώσουν με το σκορ στο 2-0 για τις ομάδες με πλεονέκτημα έδρας. Μάλιστα, τα 2α παιχνίδια κρίθηκαν όλα με διψήφια διαφορά υπέρ των φιλοξενούμενων, πράγμα που δείχνει πόσο ξεκάθαρη ήταν η υπεροχή και η πρόκριση των ομάδων που τερμάτισαν στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος, ενώ η Δευτέρα ήταν η τελευταία ημέρα κατά την οποία παίχτηκε μπάσκετ φέτος στη Θεσσαλονίκη, αφού αμφότερες οι ομάδες της πόλης αποκλείστηκαν.

Ο Ολυμπιακός λίγες ημέρες πριν το Παρίσι έκανε την πρόβα τζενεράλε του και απέδειξε ότι είναι έτοιμος. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν μπήκαν με τα χίλια στο ματς, αλλά κατά τη διάρκειά του έδειξαν πάρα πολλά από τα στοιχεία που τους έφεραν στο Παρίσι, μαζί με έναν Τσίλντρες… σε τόσο άγρια κατάσταση, που υπόσχεται τίτλο.

Ο Άρης δεν έδωσε κάτι παραπάνω από αυτό που μας είχε συνηθίσει φέτος και τώρα που η χρονιά γι’ αυτόν τελείωσε, ας κρατήσουμε την αισιοδοξία του Μπλατ μαζί με την ευχή του για έναν… Γιαννάκη: «Έναν παίκτη σαν κι αυτόν. Παίκτες που να έχουν ταλέντο ανάλογο του βάρους της φανέλας». Βέβαια, όλοι καταλαβαίνουμε ότι «Γιαννάκη» ο Άρης δεν θα βρει, αλλά μπορεί του χρόνου να εμφανιστεί πολύ καλύτερος.

Στο παιχνίδι, ο Ολυμπιακός άφησε ξανά το περιφερειακό σουτ και προσπάθησε να κλείσει όσο γίνεται τη ρακέτα, ενώ ο Γιαννάκης έπαιζε και αμυντικά plays που θα τα δούμε στο Παρίσι, θέλοντας να τα δοκιμάσει, παρότι δεν ταίριαζαν (κάποιες φορές) με τη ροή του ματς. Ο Ολυμπιακός δεν ασχολήθηκε με το παιχνίδι περισσότερο απ’ όσο χρειαζόταν για να το πάρει χωρίς να αγχωθεί στην τέταρτη περίοδο, αλλά αν διαβάσουμε πίσω από τις γραμμές θα δούμε διάφορα ενδιαφέροντα στοιχεία, που μιλούν για το επίπεδο ετοιμότητας του Ολυμπιακού: οι «ερυθρόλευκοι» μοίρασαν 21 ασίστ, είχαν μόλις 5 λάθη σε όλο τον αγώνα και μόνο 1 από αυτά ήταν από παίκτη που αγωνίστηκε στο ασόδυο, ενώ το 71% στα δίποντα απέναντι σε μια ομάδα με τη δυναμικότητα του Άρη είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό.

Ο Άρης ήταν και πάλι εύστοχος στο ξεκίνημα, ενώ μέχρι τα μισά της τρίτης περιόδου ευτύχησε να σκοράρει αρκετά τρίποντα στο τέλος της επίθεσής του (κι ένα… λίγο μετά το τέλος της επίθεσής του) κι ενώ η ανάπτυξή του είχε φτάσει σε αδιέξοδο. Ο Μπλατ είναι σίγουρο ότι θα κάνει πολλές αλλαγές, κάτι που χρειάζεται ο Άρης, και πολλοί απ’ όσους αγωνίστηκαν τη Δευτέρα δεν θα φοράνε τη φανέλα του «αυτοκράτορα» του χρόνου.

Ο Ολυμπιακός ξεμπέρδεψε με τα προημιτελικά και δεν θα τα έχει στο μυαλό του στο Παρίσι, ενώ από τη σειρά κέρδισε και την… επιστροφή Κλέιζα, που τον τελευταίο μήνα είχε κατεβάσει ταχύτητα προφανώς «κοιτώντας» προς το φάιναλ φορ. Οι «ερυθρόλευκοι» μοιάζουν απόλυτα έτοιμοι για την κούπα, αλλά αυτό είναι ιστορία άλλου άρθρου.

Στην Πυλαία περιμέναμε να γίνει το πιο σημαντικό ματς της ημέρας, σε μια σειρά, μάλιστα, που σχεδόν κανείς δεν περίμενε να μην φτάσει σε τρίτο παιχνίδι. Κάτι οι ίδιοι βαθμοί που είχαν οι δύο ομάδες στην κανονική περίοδο, κάτι η μεγάλη αγωνιστική άνοδος του ΠΑΟΚ το τελευταίο δίμηνο, κάτι ο παράγοντας «Πυλαία», κάτι το βαρύ όνομα του «δικεφάλου» που μόλις πάει καλά αμέσως θυμίζει σε όλους τα μεγαλεία της δεκαετίας του 1990, περιμέναμε τον ΠΑΟΚ να φτάσει ως το τέλος τη σειρά με τον Πανελλήνιο.

Όμως, αν θέλουμε να δούμε το ματς με τελείως ψυχρά κριτήρια, το αποτέλεσμα ήταν φυσιολογικό. Ο Πανελλήνιος σε διάρκεια στη σεζόν ήταν καλύτερος από τον ΠΑΟΚ, πιο ώριμος, πιο έμπειρος, πιο σκληρός αμυντικά, με λιγότερα λάθη και έπαιζε καλύτερο μπάσκετ. Αυτά φάνηκαν και στο παιχνίδι. Ο ΠΑΟΚ προδόθηκε από το άγχος του, κάνοντας ένα άθλιο δεύτερο ημίχρονο και τελειώνοντας εδώ τη σεζόν.

Πάντως, η 5η θέση σημαίνει Eurocup (αν όλα πάνε καλά το καλοκαίρι και δεν έχουμε άλλα…) και αυτό είναι τεράστιο παράσημο για μια ομάδα που πριν δυο χρόνια έμεινε στην Α1 από αποτέλεσμα τρίτου. Το θέμα είναι ο ΠΑΟΚ να συνεχίσει αν κάνει βήματα προς τα μπρος χωρίς βιασύνη και χωρίς παράλογα ανοίγματα για να μην πετάξει στα σκουπίδια αυτή την προσπάθεια.

Ο Πανελλήνιος κέρδισε το παιχνίδι κατά βάση από την πολύ καλή διαχείριση που έκανε ο Ζούρος. Με τους ψηλούς του να φορτώνονται με φάουλ νωρίς και τον Όουενς να βγαίνει νοκ άουτ, ο Πανελλήνιος φάνηκε ότι θα κολυμπούσε σε αχαρτογράφητα νερά σε σχέση με τα συνηθισμένα του, αλλά ο προπονητής του έκανε ένα από τα καλύτερά του παιχνίδια. Μετά από ένα ισορροπημένο πρώτο ημίχρονο, ο Πανελλήνιος ήταν ισοπεδωτικός στην επανάληψη, εκμεταλλευόμενος και το άγχος (και τα επακόλουθα λάθη) του ΠΑΟΚ.

Για τον ΠΑΟΚ ο Παπαδόπουλος ήταν για άλλη μια φορά ο καλύτερος, αλλά μάλλον έπαιξε το τελευταίο του ματς στην ομάδα, αφού είναι πολύ δύσκολο να μπορέσει ο ΠΑΟΚ να τον κρατήσει. Ο Τζεσέφσκι ήταν επίσης καλός, αλλά από εκεί και πέρα οι υπόλοιποι δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Ο Πανελλήνιος (που είχε το εκπληκτικό 21/21 βολές) δείχνει έτοιμος να παλέψει στα ίσα για την έξοδο στην Ευρωλίγκα.

Το Μαρούσι επίσης δείχνει ότι έχει ανακάμψει αγωνιστικά και στη Ρόδο δεν φάνηκε διατεθειμένο να δώσει ελπίδες και θάρρος στον Κολοσσό. Είχε τον έλεγχο του αγώνα απ’ την αρχή και στο τέλος έκανε επίδειξη δύναμης κερδίζοντας το τελευταίο δεκάλεπτο με 14-27. Σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες ήταν καλύτερο, ενώ όταν μια καλύτερη ομάδα έχει το διαστημικό ποσοστό του 68% στα τρίποντα με 17/25 δεν γίνεται να χάσει.

Ο Μπαρτζώκας ξέρει ότι αν καταφέρει να βγάλει ξανά το Μαρούσι Ευρωλίγκα θα είναι απόλυτα επιτυχημένος και η ομάδα του δείχνει αν έχει βρει ξανά το δρόμο της με τους Αμερικανούς της να ανεβάζουν στροφές και τους Έλληνες να αποδεικνύουν γιατί πρέπει να κληθούν στην προεπιλογή της εθνικής. Ο Κολοσσός αποχαιρέτησε τη χρονιά, ολοκληρώνοντας μία ακόμη εκπληκτική γι’ αυτόν σεζόν κατά την οποία κόσμησε και φέτος τα γήπεδα της Α1.

Στη Νέα Σμύρνη, δυστυχώς, το παιχνίδι πέρασε σε δεύτερη μοίρα, καθώς οι κάφροι έκαναν ξανά την εμφάνισή τους. Χωρίς κανένα λόγο και με τεράστια διαφορά (και δυναμικότητας αλλά και στο σκορ) να χωρίζει τις δύο ομάδες, οι οπαδοί του Πανιωνίου θέλησαν να καταστρέψουν έναν ακόμη αγώνα μπάσκετ στο πολύπαθο ελληνικό πρωτάθλημα και τα κατάφεραν.

Όμως, ο Παναθηναϊκός φάνηκε να είναι… σε αποστολή, δεν επηρεάστηκε καθόλου από τη διακοπή και στο τέλος πρόσφερε στον Πανιώνιο μια από τις πιο ντροπιαστικές ήττες της ιστορίας του. Αντίθετα, οι παίκτες του Μάρκοβιτς φάνηκαν να αποδιοργανώνονται πλήρως από τις διακοπές και όση διάθεση είχαν για να παλέψουν το 2ο ματς χάθηκε μέσα στον γενικότερο παραλογισμό της εξέδρας.

Ο Μάρκοβιτς μάταια χτυπιόταν, ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωνε για ένα ακόμη παιχνίδι την αγωνιστική του άνοδο και το πόσο «πειραγμένος» νιώθει με το 0/2 ως τώρα φέτος και η σειρά πέρασε στις καλένδες με συνολική διαφορά στα δύο παιχνίδια 83 πόντων! Όση κι αν είναι η διαφορά των δύο ομάδων, αυτό μόνο ντροπή αποτελεί για την ιστορία του Πανιωνίου, που μάλλον θα θέλει να ξεχάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τα φετινά πλέι οφς.

Ο Παναθηναϊκός μοίρασε 25 ασίστ, έκανε μόλις 6 λάθη σε ένα ματς που μετά από ένα σημείο θύμιζε φιλικό αγώνα. Μέσα σε όλα ο ΣΚΑΪ διέκοψε τη μετάδοση κατά την εκκένωση του γηπέδου για να συνεχίσει τη ροή του προγράμματός του και το παιχνίδι συνεχίστηκε στο διαδίκτυο. Οι Έλληνες διαιτητές, πάντως, δεν πρόκειται ποτέ να αποφασίσουν να διακόψουν αγώνα, ό,τι κι αν γίνει. Κι έρχονται και οι τελικοί.

Μοναδικός αστερίσκος για τον Παναθηναϊκό, που έπαιξε διαστημικό μπάσκετ και πάλι, αυτό που λέμε συνεχώς τον τελευταίο καιρό: ότι από τον αποκλεισμό του από την Ευρωλίγκα και μετά δεν έχει δοκιμαστεί σε σκληρό παιχνίδι απέναντι σε ομάδα υψηλής κλάσης.

by Rasheed.

Υ.Γ.: Ο έλεγχος προόδου των 4 ομάδων που ολοκλήρωσαν τις φετινές τους υποχρεώσεις τη Δευτέρα θα αργήσει λίγο λόγω του φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας και θα έρθει την ερχόμενη εβδομάδα.

5 σχόλια:

Unknown είπε...

Εύστοχα τα σχόλια σας για τα παιχνίδια. Προσωπικά μια παρατήρηση, ο Άρης ήταν πολύ δουλεμένος και όσο είχε καθαρό μυαλό και δυνάμεις, έπαιζε στα ίσα τον Ολυμπιακό. Ωστόσο και στα δύο παιχνίδια κρίθηκαν όλα στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, όπου ξεχωρίζει η ομάδα με τις περισσότερες δυνάμεις.

Διακρίνω μία σιγουριά στην παραμονή του Μπλατ; Εκτός αν παρεξήγησα την πρόταση "Ο Μπλατ είναι σίγουρο ότι θα κάνει πολλές αλλαγές, κάτι που χρειάζεται ο Άρης, και πολλοί απ’ όσους αγωνίστηκαν τη Δευτέρα δεν θα φοράνε τη φανέλα του «αυτοκράτορα» του χρόνου."

Όσον αφορά τον ΠΑΟΚ και τον Πανελλήνιο, νομίζω κανείς δεν περίμενε τέτοια εξέλιξη. Όντως ο Πανελλήνιος είναι καλύτερη ομάδα, αυτό δεν αμφισβητείται, ωστόσο στο τέλος του πρωταθλήματος είχαν αντίθετη πορεία (ο ΠΑΟΚ ανέβηκε αρκετά, ο Πανελλήνιος λίγο πολύ είχε πτωτική πορεία). Συν τοις άλλοις ο Πανελλήνιος δεν τα πάει καλά στα play off, ο ΠΑΟΚ φαινόταν να έχει τη δυναμική.

Πάντως για μένα είναι μεγάλη κατάντια να έχουμε 4 sweep και κατά πάσα πιθανότητα άλλα δύο στα ημιτελικά. Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση, κάτι πρέπει να γίνει. Όχι κάτι δηλαδή, πολλά. Salary cup, ενιαία τηλεοπτικά, συνεννόηση μεταξύ όλων των ομάδων γιατί εν τέλει αυτό τους πλήττει όλους (?), σοβαρότητα για τις ομάδες που παίρνουν άδεια συμμετοχής στην Α1 κοκ. Πολύ φοβάμαι όμως ότι τα μεγάλα αφεντικά της Α1 θέλουν μόνο ξεκούραστους τελικούς ΠΑΟ-ΟΣΦΠ και διάκριση τους στην Ευρωλίγκα, σε ένα πρωτάθλημα παρωδία με έπαθλο μια αμφίβολη θέση προκριματικών. Με πιάνει κατάθλιψη όταν τα σκέφτομαι όλα αυτά.

arisff

Ανώνυμος είπε...

Salary cup επειγόντως. Η Α.1 έχει γίνει ένα βαρετό μέχρι κοψιματος φλεβων πρωτάθλημα. Και σαν κερασάκι στην τούρτα έχεις και στην 4αδα Μαρουσι και Πανελληνιο που και οι 2 μαζί έχουν (;;;) καμία 200αρια οπαδούς. Νομίζω όλη η Ελλαδα περιμένει με κομμένη την ανάσα τους 2 ημιτελικούς...

Henry Turner

Age of Basketball είπε...

Παιδιά είναι άστοχο να μιλάμε για σάλαρι καπ σε λίγκα που δεν είναι κλειστή. Και δεν εννοώ μόνο την Α1, αλλά και την Ευρωλίγκα (και Eurocup). Έτσι, "κονταίνεις" απλώς τις καλές ομάδες, δεν βελτιώνεις κάτι. Είναι ουτοπικό το σάλαρι καπ στην Ευρώπη και δεν θα εφαρμοστεί ποτέ, τουλάχιστον μέχρι να δημιουργηθεί μια ενιαία πανευρωπαϊκή κλειστή λίγκα.

@arisff: Εδώ και 2 εβδομάδες έχω μάθει ότι ο Μπλατ θεωρεί και ο ίδιος δεδομένη την παραμονή του, θέλοντας να συνεχίσει. Θεωρούσα ότι το είχα υπονοήσει αρκετές φορές. Πρέπει να γίνει κάτι αυτή τη στιγμή "απρόοπτο" για να μην συνεχίσει.
Rasheed.

Unknown είπε...

Περί Μπλατ, τα δημοσιεύματα είναι πλήρως αντικρουόμενα. Έχω διαβάσει από σίγουρη αποχώρηση έως σίγουρη παραμονή. Ασφαλώς τα περισσότερα ρεπορτάζ του Άρη είναι εντελώς αναξιόπιστα, ειδικά τα της Θεσσαλονίκης (ακόμα θυμόμαστε την ιστορία Μάσεϊ - προφανώς δεν υποννοώ εσας) συνεπώς μου κάνει εντύπωση η σιγουριά. Βέβαια απ' ό,τι κατάλαβα έχετε κι εσείς τις πηγές σας.

Όσον αφορά το σάλαρι καπ, όντως ένα αυστηρό σάλαρι καπ για τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό θα τους δημιουργούσε πρόβλημα στην Ευρώπη και το θέμα δε γίνεται να αντιμετωπιστεί καθαρά ως πρόβλημα του εθνικού πρωταθλήματος. Δε μπορώ όμως να καταλάβω γιατί αποκλείεται ένα ενιαίο ευρωπαϊκό σάλαρι καπ, άλλωστε τα οικονομικά μεγέθη των μεγαλύτερων ομάδων είναι παρόμοια. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να μειωθεί η ψαλίδα και στην Ευρωλίγκα, επίσης εν μέσω κρίσης να μειωθούν και τα υπέρογκα συμβόλαια πολλών παικτών.

Κάποια στιγμή πρέπει να μπούμε στη διαδικασία για το σχεδιασμό βιώσιμων-κερδοφόρων ομάδων. Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω και μία στην Α1 που να έβαλε 1000 ευρώ και να έβγαλε 1001. Άρα κάτι δεν πάει καλά. Και προσωπικά δεν πιστεύω στους "αφιλοκερδώς" τρελούς και παλαβούς πλούσιους, ούτε ότι το μπάσκετ μπορεί να στηθεί στην τρέλα κάποιων (ελάχιστων εκ των πραγμάτων) πλούσιων που κάνουν το χόμπι τους. Άρα όσο τα έσοδα είναι περιορισμένα, πρέπει να περιοριστούν και τα έξοδα ώστε να μπορούν να σταθούν και υγειή σωματεία. Τέλος πάντων είναι μεγάλο το θέμα, αλλά η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο.

arisff

Patrick Star είπε...

Όπως σωστά αναφέρατε, σάλαρι καπ είναι ουτοπικό από τη στιγμή που οι ελληνικές ομάδες (εν προκειμένω ΟΣΦΠ και ΠΑΟ) ανταγωνίζονται τις ευρωπαϊκές. Αν ποτέ εφαρμόσουν σάλαρι καπ στην Ευρωλίγκα είναι μια άλλη ιστορία αλλά και πάλι, θα είναι αρκετά υψηλότερο από τις δυνατότητες των υπόλοιπων ελληνικών ομάδων.

Εξακολουθώ να πιστεύω πως μία κλειστή λίγκα είναι ένα πρώτο βήμα για την εξυγίανση των ομάδων. Με αυτόν τον τρόπο αρκετές ομάδες θα σταματήσουν να ξοδεύουν περισσότερα από όσα αντέχουν, προκειμένου να παραμείνουν στην Α1, καθώς, πλέον, δε θα υπάρχει ο κίνδυνος του υποβιβασμού. Ίσως αρχίσουν να εμπιστεύονται τα νεαρά παιδιά περισσότερο, στη λογική του χτισίματος μιας ομάδας για το μέλλον.
Από εκεί και πέρα, βέβαια, χρειάζονται και άλλα πράγματα, όπως επενδυτές, γήπεδα (αν και πολλές περιοχές της Ελλάδας έχουν), χορηγοί κ.ό.κ.

Επίσης, θα πρέπει να τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις στην αρχή του πρωταθλήματος (εδώ είναι τα δύσκολα) το οποίο σημαίνει ότι μια κλειστή λίγκα μπορεί να έχει λιγότερες από 14 ομάδες για αρχή (ακόμα και 10 δλδ) με την προοπτική να προστίθενται και άλλες στο μέλλον. Ένα βασικό πρόβλημα στο συλλογισμό μου, πάντως, είναι ότι μία κλειστή λίγκα για να πετύχει απαιτείται κεντρική διαχείριση (τηλεοπτικών, χορηγών) και ως γνωστόν, στην Ελλάδα οτιδήποτε συλλογικό είναι καταδικασμένο να αποτύχει...