Ο Αθηναϊκός στην κορυφή – Αφ. Κοσμά: «Δεν υπάρχει ταβάνι!»

Τα κορίτσια του Αθηναϊκού κατάφεραν να επικρατήσουν της ρωσικής Ναντέζντα στον διπλό τελικό του Eurocup και να γίνουν η πρώτη γυναικεία ελληνική ομάδα μπάσκετ που κατάφερε να πάρει ευρωπαϊκό τίτλο.

Η ώρα είχε έρθει και οι παίκτριες του Αθηναϊκού ήταν συνεπείς στο ραντεβού τους. Το Age of Basketball μίλησε με μια από τις πρωταγωνίστριες του θριάμβου, και σας παρουσιάζει την τεράστια αυτή επιτυχία μέσα από τα μάτια της Αφροδίτης Κοσμά, σε μια ακόμη απίστευτη χρονιά για τον Αθηναϊκό (22-0 φέτος στο πρωτάθλημα, συνολικά 48 συνεχόμενες νίκες!). Μαζί κι ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στον τελικό.

Πόσο σημαντικό είναι για σένα αυτό το τρόπαιο; Είναι το πρώτο δικό σου, αλλά και το πρώτο στην ιστορία για το γυναικείο ελληνικό μπάσκετ.
Είναι η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας μου, αυτό μαζί με την επιτυχία της εθνικής το καλοκαίρι. Θέλω να πιστεύω ότι για το γυναικείο μπάσκετ αυτό θα είναι το έναυσμα για να προσελκύσουμε ακόμη περισσότερο κόσμο, παράγοντες, τηλεόραση, γενικά να δείξουμε ότι κι εμείς υπάρχουμε εδώ, κι εμείς παίζουμε μπάσκετ. Και οι γυναίκες παίζουν μπάσκετ και μπορούν να κάνουν επιτυχίες.

Μέσα σε ένα χρόνο είχατε πρώτα την επιτυχία της εθνικής και τώρα το τρόπαιο με τον Αθηναϊκό. Πιστεύεις ότι και αγωνιστικά, αλλά και στους άλλους τομείς θα αλλάξει κάτι στο γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα;
Εμείς προσπαθήσαμε από την πλευρά μας να βελτιωθούμε στα αθλητικά μας προσόντα. Από εκεί και πέρα περιμένουμε και η άλλη πλευρά, και οι παράγοντες να προσπαθήσουν να μας βοηθήσουν.

Ο Αθηναϊκός είναι εδώ και δύο χρόνια αήττητος στην Ελλάδα, πηγαίνει «τρένο» και για το δεύτερο συνεχόμενο τίτλο. Τι φιλοδοξίες έχεις για το μέλλον;
Δεν υπάρχει ταβάνι. Το αποδείξαμε και φέτος. Θέλουμε τα πάντα. Προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα. Το αποδεικνύει και η διοίκηση, το αποδεικνύουν και οι προπονητές, το αποδεικνύουν και οι παίκτριες.

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τελικού, φοβήθηκες κάποια στιγμή ότι θα χαθεί το κύπελλο; Ή, ποια ήταν η στιγμή που σιγουρεύτηκες ότι θα το σηκώσετε;
Η αλήθεια είναι ότι λίγο καρδιοχτυπήσαμε, αλλά είχαμε πίστη και στο τέλος (αναστεναγμός ανακούφισης) το πήραμε.

Η προηγούμενη βδομάδα πώς ήταν; Σκέφτηκες τίποτε άλλο τις 7 μέρες που μεσολάβησαν ανάμεσα στα δύο ματς;
Δεν θέλαμε να ξεφύγουμε από το πλάνο μας. Ξέραμε πώς να κερδίσουμε τους δύο τελικούς. Είχαμε σχέδιο, μείναμε σε αυτό, βγήκε στο παρκέ, παίξαμε άμυνα και κερδίσαμε το κύπελλο.

Πόσο διαφορετική ήταν για σας η εικόνα που είχε το γήπεδο στον τελικό, σε σχέση με αυτό που ζείτε συνήθως;
Το μόνο λυπηρό ήταν ότι το γήπεδο είναι μικρό. Μας έπαιρναν τηλέφωνο, ήθελαν εισιτήρια, ήθελε να έρθει κόσμος και τους λέγαμε να μην έρθουν γιατί δεν χωρούσαμε. Από εκεί και πέρα ήταν καταπληκτική η ατμόσφαιρα. Μακάρι κάθε Κυριακή και κάθε Πέμπτη που παίζουμε στην Ευρώπη, να ήταν πάντα έτσι.

Το γυναικείο μπάσκετ συνεχώς ανεβαίνει, αλλά λόγω εξωτερικών συνθηκών και κακής οργάνωσης δεν έχει τον κόσμο που θα άξιζε να το παρακολουθεί. Μια διεθνής παίκτρια γιατί θα έλεγε σε έναν φίλαθλο ότι αξίζει να πάει να δει γυναικείο μπάσκετ;
Ο βασικότερος λόγος είναι οι διακρίσεις πλέον. Η εθνική ομάδα θα συμμετάσχει για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, είχαμε 7η Ολυμπιακή νίκη, 5η Πανευρωπαϊκή νίκη, ο Αθηναϊκός παίρνει πρωταθλήματα αήττητος, τώρα πήρε το ευρωπαϊκό. Τα πράγματα μιλάνε από μόνα τους, κάτι γίνεται εδώ πέρα. Δεν είναι τυχαία όλα αυτά. Αξίζει πραγματικά να έρθει κάποιος να απολαύσει γυναικείο μπάσκετ. Μπορεί να μην έχουμε τα καρφώματα, αλλά υπάρχει ποιότητα, υπάρχει θέαμα. Είναι διαφορετικό από το αντρικό, προσφέρει κάτι άλλο.

Κλείνοντας…
Μακάρι να πανηγυρίσουμε κι άλλες τέτοιες στιγμές, κι άλλες τέτοιες κούπες. Καλώ όλους να στηρίξουν το γυναικείο μπάσκετ. Γιατί αξίζει.

Νίκος Κουσούλης