Έχει περάσει μία εβδομάδα και κάτι από τον τελικό Κυπέλλου και κάποια πράγματα βρίσκονται ακόμη σε εκκρεμότητα. Τα εισιτήρια του τελικού ήταν ονομαστικά, αριθμημένα και με αριθμό ταυτότητας, με τις ομάδες να φτιάχνουν λίστες με όσους θα έμπαιναν στο γήπεδο από κάθε πλευρά.
Εν ολίγοις τα στοιχεία όλων υπάρχουν (… κάπου) ακόμη και με το ποια θέση είχε ο καθένας στο γήπεδο. Στον τελικό του Κυπέλλου έσπασαν 143 καρέκλες. Όχι μόνες τους βέβαια. Οι 98 από αυτές από οπαδούς του Παναθηναϊκού και οι 45 από οπαδούς του Ολυμπιακού. Το αποτέλεσμα ήταν οι δύο ομάδες να τιμωρηθούν με τα… εξοντωτικά πρόστιμα των 7.000 και 5.000 ευρώ αντίστοιχα για τις καρέκλες και όσοι έκαναν τα επεισόδια να μείνουν ανενόχλητοι.
Αντίθετα με κάθε άλλη φορά, τώρα τα ονόματά τους υπάρχουν, αφού η κάθε καρέκλα αντιστοιχούσε σε κάποιον στο Ελληνικό, ενώ υπήρχαν και παντού κάμερες. Όμως, η ατιμωρησία συνεχίζεται δείχνοντας έτσι στους απανταχού Έλληνες χούλιγκαν ότι μπορούν να καταστρέφουν το μπάσκετ ανενόχλητοι, αφού κανείς δεν ενδιαφέρεται να τους τιμωρήσει και να βοηθήσει το μπάσκετ. Το όλο θέμα με τα ονομαστικά εισιτήρια έγινε προφανώς για τη «μόστρα» από την ΕΟΚ, η οποία και πάλι έδειξε αν και κατά πόσο ενδιαφέρεται για το μπάσκετ και θέλει να διώξει όσους το πληγώνουν.
Φτάνει που είχε κοστολογήσει το εισιτήριο στα 75 ευρώ και στο Ελληνικό δεν πήγαν οι «φτωχοί χούλιγκαν» και δεν έγιναν επεισόδια. Με τη λογική εξάχρονου ή τη λογική αντιμετώπισης εξάχρονου (η πρώτη αναφέρεται στην τιμή του εισιτηρίου, ενώ η δεύτερη στο γεγονός ότι η απειλή τιμωρίας ήταν μόνο στα λόγια) η ΕΟΚ συνεχίζει να οδηγεί το μπάσκετ στον 21ο αιώνα με απαρχαιωμένες πρακτικές και ανθρώπους που η τελευταία καινοτόμα ιδέα που είχαν ήταν βαθιά μέσα… στην προηγούμενη χιλιετία.
Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, καθώς ο ΠΣΑΚ συνεχίζοντας να αποδεικνύει ότι ενδιαφέρεται, έγινε η πρώτη αρχή που καταθέτει επίσημη πρόταση με συγκεκριμένα μέτρα καταπολέμησης της βίας. Κανείς άλλος δεν το έχει κάνει ως τώρα και, βέβαια, κανείς άλλος… δεν ενδιαφέρθηκε όταν το έκανε ο ΠΣΑΚ.
Ο ΠΣΑΚ κοινοποίησε την πρόταση, την οποία προηγουμένως είχε αποστείλει στον Υπουργό και υφυπουργό Πολιτισμού, στον Υπουργό προστασίας του Πολίτη, στον Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή Αττικής, αλλά και στους προέδρους των ΕΟΚ, ΕΣΑΚΕ, ΣΕΠΚ και ΔΕΑΒ.
Ολόκληρη την πρόταση μπορείτε να βρείτε σε αυτό τον σύνδεσμο, αλλά αξίζει τον κόπο να σταθούμε σε μερικά σημεία, καθώς μερικά πράγματα είναι απλά και δεν χρειάζεται να είσαι πυρηνικός φυσικός για να τα σκεφτείς. Το απέδειξε ο ΠΣΑΚ έμπρακτα, ζητώντας:
- ειδικό χώρο της ΕΛ.ΑΣ σε κάθε γήπεδο για την εγκατάσταση συστήματος εποπτείας σε όλο το χώρο, με σκοπό την καταγραφή αξιόποινων πράξεων και τη σύλληψη των ατόμων που παρανομούν.
- να γίνει αξιόποινη πράξη το κάπνισμα με υπευθύνους τους ανθρώπους της ΕΛ.ΑΣ. Θυμάμαι στο Βερολίνο κατά τη διάρκεια του φάιναλ φορ τη γερμανική αστυνομία να μπαίνει σε κατάσταση… συναγερμού όταν ένας Έλληνας οπαδός άναβε τσιγάρο. Στην Ελλάδα το… καλό παράδειγμα δίνουν πρώτοι οι δημοσιογράφοι που δεν σέβονται τίποτα και κανέναν, αποδεικνύοντας το χαμηλό επίπεδο του κλάδου.
- κατάργηση του άρθρου για αναστολή της εκτέλεσης και μετατροπή της ποινής σε χρηματική, για όσους παρανομούν σε γήπεδα.
- παρουσία όλων όσων παρανομούν σε γήπεδα, μετά την έκτιση της ποινής τους, για τα επόμενα 3 χρόνια 2 ώρες πριν και 2 ώρες μετά στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους.
- αποκλεισμό οπαδών για βίου από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για θέματα βίας (εν ολίγοις μαύρες λίστες με οπαδούς, όπως υπάρχουν και στο ποδόσφαιρο στα προηγμένα κράτη).
- εξοντωτικά χρηματικά πρόστιμα στις ομάδες για υβριστικά συνθήματα οπαδών τους.
- κοινές συνεντεύξεις εναντίον της βίας των αθλητών και των προπονητών των ομάδων πριν από τους αγώνες για τις θέσεις 1-4 στο πρωτάθλημα.
- για κάθε ρίψη να υπάρχει πρόστιμο που να ξεκινά από τα 10.000 ευρώ και να διπλασιάζεται σε κάθε αντικείμενο, με τις αρχικές ποινές να διπλασιάζονται στην υποτροπή.
- άμεση διακοπή αγώνα και μηδενισμό της ομάδας της οποίας οι οπαδοί ρίχνουν οποιοδήποτε αντικείμενο εντός του αγωνιστικού χώρου.
- αφαίρεση 2 βαθμών από το πρωτάθλημα σε περίπτωση τραυματισμού μέλους ομάδας από αντικείμενο.
Άφησα για το τέλος τις ποινές για τα αντικείμενα, ποινές που μιλούν για διακοπή αγώνα, μηδενισμό και αφαίρεση βαθμών. Ο λόγος είναι ότι ήθελα να τις σχολιάσω, αφού συμφωνώ απόλυτα, βλέποντας πως πλέον είναι η μόνη λύση.
Μόνο αν οι ομάδες και οι οπαδοί καταλάβουν ότι δεν υπάρχει πλέον ατιμωρησία μπορεί να καταπολεμηθεί το φαινόμενο. Πριν από 25 χρόνια, περίπου, η Θάτσερ είχε πάρει μέτρα που σκληρότερά τους δεν είχε γνωρίσει ποτέ ο αθλητισμός σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου (ωθώντας προηγουμένως την UEFA σε απόφαση επ' αόριστον αποκλεισμού όλων των αγγλικών ομάδων από τις διεθνείς διοργανώσεις). Κατακρίθηκε από πολλούς, αλλά η ιστορία τη δικαίωσε απόλυτα (σε αυτό το θέμα), με τους Άγγλους να καταπολεμούν δια παντός το θέμα της βίας στα γήπεδα στα εγχώρια πρωταθλήματά τους.
Για να μη φτάσουμε σε… αποκλεισμούς από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις των ομάδων μας, καλό θα είναι να θεσπίσουμε 10 «δρακόντεια» μέτρα που να ξέρουν οι ομάδες ότι θα τηρηθούν κατά γράμμα ανεξαρτήτως του ποιος είναι ο πρώτος που την πληρώνει και ποιος τη γλίτωσε την περασμένη χρονιά.
Από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε, ας γίνει από την αρχή του πρωταθλήματος του 2010-11. Κανείς δεν θα αδικηθεί, όλοι έχουν βάλει το χεράκι τους στην καταστροφή του μπάσκετ. Καιρός είναι να αρχίσουν να πληρώνουν όσα χρωστούν σε αυτό. Ο ΠΣΑΚ έκανε μια καλή αρχή με την πρότασή του. Ας έχει συνέχεια.
by Rasheed.
Εν ολίγοις τα στοιχεία όλων υπάρχουν (… κάπου) ακόμη και με το ποια θέση είχε ο καθένας στο γήπεδο. Στον τελικό του Κυπέλλου έσπασαν 143 καρέκλες. Όχι μόνες τους βέβαια. Οι 98 από αυτές από οπαδούς του Παναθηναϊκού και οι 45 από οπαδούς του Ολυμπιακού. Το αποτέλεσμα ήταν οι δύο ομάδες να τιμωρηθούν με τα… εξοντωτικά πρόστιμα των 7.000 και 5.000 ευρώ αντίστοιχα για τις καρέκλες και όσοι έκαναν τα επεισόδια να μείνουν ανενόχλητοι.
Αντίθετα με κάθε άλλη φορά, τώρα τα ονόματά τους υπάρχουν, αφού η κάθε καρέκλα αντιστοιχούσε σε κάποιον στο Ελληνικό, ενώ υπήρχαν και παντού κάμερες. Όμως, η ατιμωρησία συνεχίζεται δείχνοντας έτσι στους απανταχού Έλληνες χούλιγκαν ότι μπορούν να καταστρέφουν το μπάσκετ ανενόχλητοι, αφού κανείς δεν ενδιαφέρεται να τους τιμωρήσει και να βοηθήσει το μπάσκετ. Το όλο θέμα με τα ονομαστικά εισιτήρια έγινε προφανώς για τη «μόστρα» από την ΕΟΚ, η οποία και πάλι έδειξε αν και κατά πόσο ενδιαφέρεται για το μπάσκετ και θέλει να διώξει όσους το πληγώνουν.
Φτάνει που είχε κοστολογήσει το εισιτήριο στα 75 ευρώ και στο Ελληνικό δεν πήγαν οι «φτωχοί χούλιγκαν» και δεν έγιναν επεισόδια. Με τη λογική εξάχρονου ή τη λογική αντιμετώπισης εξάχρονου (η πρώτη αναφέρεται στην τιμή του εισιτηρίου, ενώ η δεύτερη στο γεγονός ότι η απειλή τιμωρίας ήταν μόνο στα λόγια) η ΕΟΚ συνεχίζει να οδηγεί το μπάσκετ στον 21ο αιώνα με απαρχαιωμένες πρακτικές και ανθρώπους που η τελευταία καινοτόμα ιδέα που είχαν ήταν βαθιά μέσα… στην προηγούμενη χιλιετία.
Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, καθώς ο ΠΣΑΚ συνεχίζοντας να αποδεικνύει ότι ενδιαφέρεται, έγινε η πρώτη αρχή που καταθέτει επίσημη πρόταση με συγκεκριμένα μέτρα καταπολέμησης της βίας. Κανείς άλλος δεν το έχει κάνει ως τώρα και, βέβαια, κανείς άλλος… δεν ενδιαφέρθηκε όταν το έκανε ο ΠΣΑΚ.
Ο ΠΣΑΚ κοινοποίησε την πρόταση, την οποία προηγουμένως είχε αποστείλει στον Υπουργό και υφυπουργό Πολιτισμού, στον Υπουργό προστασίας του Πολίτη, στον Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή Αττικής, αλλά και στους προέδρους των ΕΟΚ, ΕΣΑΚΕ, ΣΕΠΚ και ΔΕΑΒ.
Ολόκληρη την πρόταση μπορείτε να βρείτε σε αυτό τον σύνδεσμο, αλλά αξίζει τον κόπο να σταθούμε σε μερικά σημεία, καθώς μερικά πράγματα είναι απλά και δεν χρειάζεται να είσαι πυρηνικός φυσικός για να τα σκεφτείς. Το απέδειξε ο ΠΣΑΚ έμπρακτα, ζητώντας:
- ειδικό χώρο της ΕΛ.ΑΣ σε κάθε γήπεδο για την εγκατάσταση συστήματος εποπτείας σε όλο το χώρο, με σκοπό την καταγραφή αξιόποινων πράξεων και τη σύλληψη των ατόμων που παρανομούν.
- να γίνει αξιόποινη πράξη το κάπνισμα με υπευθύνους τους ανθρώπους της ΕΛ.ΑΣ. Θυμάμαι στο Βερολίνο κατά τη διάρκεια του φάιναλ φορ τη γερμανική αστυνομία να μπαίνει σε κατάσταση… συναγερμού όταν ένας Έλληνας οπαδός άναβε τσιγάρο. Στην Ελλάδα το… καλό παράδειγμα δίνουν πρώτοι οι δημοσιογράφοι που δεν σέβονται τίποτα και κανέναν, αποδεικνύοντας το χαμηλό επίπεδο του κλάδου.
- κατάργηση του άρθρου για αναστολή της εκτέλεσης και μετατροπή της ποινής σε χρηματική, για όσους παρανομούν σε γήπεδα.
- παρουσία όλων όσων παρανομούν σε γήπεδα, μετά την έκτιση της ποινής τους, για τα επόμενα 3 χρόνια 2 ώρες πριν και 2 ώρες μετά στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους.
- αποκλεισμό οπαδών για βίου από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για θέματα βίας (εν ολίγοις μαύρες λίστες με οπαδούς, όπως υπάρχουν και στο ποδόσφαιρο στα προηγμένα κράτη).
- εξοντωτικά χρηματικά πρόστιμα στις ομάδες για υβριστικά συνθήματα οπαδών τους.
- κοινές συνεντεύξεις εναντίον της βίας των αθλητών και των προπονητών των ομάδων πριν από τους αγώνες για τις θέσεις 1-4 στο πρωτάθλημα.
- για κάθε ρίψη να υπάρχει πρόστιμο που να ξεκινά από τα 10.000 ευρώ και να διπλασιάζεται σε κάθε αντικείμενο, με τις αρχικές ποινές να διπλασιάζονται στην υποτροπή.
- άμεση διακοπή αγώνα και μηδενισμό της ομάδας της οποίας οι οπαδοί ρίχνουν οποιοδήποτε αντικείμενο εντός του αγωνιστικού χώρου.
- αφαίρεση 2 βαθμών από το πρωτάθλημα σε περίπτωση τραυματισμού μέλους ομάδας από αντικείμενο.
Άφησα για το τέλος τις ποινές για τα αντικείμενα, ποινές που μιλούν για διακοπή αγώνα, μηδενισμό και αφαίρεση βαθμών. Ο λόγος είναι ότι ήθελα να τις σχολιάσω, αφού συμφωνώ απόλυτα, βλέποντας πως πλέον είναι η μόνη λύση.
Μόνο αν οι ομάδες και οι οπαδοί καταλάβουν ότι δεν υπάρχει πλέον ατιμωρησία μπορεί να καταπολεμηθεί το φαινόμενο. Πριν από 25 χρόνια, περίπου, η Θάτσερ είχε πάρει μέτρα που σκληρότερά τους δεν είχε γνωρίσει ποτέ ο αθλητισμός σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου (ωθώντας προηγουμένως την UEFA σε απόφαση επ' αόριστον αποκλεισμού όλων των αγγλικών ομάδων από τις διεθνείς διοργανώσεις). Κατακρίθηκε από πολλούς, αλλά η ιστορία τη δικαίωσε απόλυτα (σε αυτό το θέμα), με τους Άγγλους να καταπολεμούν δια παντός το θέμα της βίας στα γήπεδα στα εγχώρια πρωταθλήματά τους.
Για να μη φτάσουμε σε… αποκλεισμούς από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις των ομάδων μας, καλό θα είναι να θεσπίσουμε 10 «δρακόντεια» μέτρα που να ξέρουν οι ομάδες ότι θα τηρηθούν κατά γράμμα ανεξαρτήτως του ποιος είναι ο πρώτος που την πληρώνει και ποιος τη γλίτωσε την περασμένη χρονιά.
Από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε, ας γίνει από την αρχή του πρωταθλήματος του 2010-11. Κανείς δεν θα αδικηθεί, όλοι έχουν βάλει το χεράκι τους στην καταστροφή του μπάσκετ. Καιρός είναι να αρχίσουν να πληρώνουν όσα χρωστούν σε αυτό. Ο ΠΣΑΚ έκανε μια καλή αρχή με την πρότασή του. Ας έχει συνέχεια.
by Rasheed.
2 σχόλια:
Μακάρι να γίνουν όλα όσα ευχόμαστε, δυστυχώς όμως απ' όσα βλέπω έχω πειστεί ότι στην Ελλάδα, από τον καιρό του πολέμου της Τροίας ακόμα, αν δε θυσιαστεί ανθρώπινη ζωή δεν ξεκινάει καμία εκστρατεία.
Νικηφόρος
Δεν θέλουν να κάνουν τίποτα όλοι .
Για την ακρίβεια δεν μπορούν να κάνουν γιατί είναι κοντοφθαλμοι τόσο απλά.
Δημοσίευση σχολίου