ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Πώς να… κλέψετε μια ιδέα


Αντιγράφω πώς προβλήθηκε η είδηση από τις ελληνικές ιστοσελίδες: «Μπορεί η πρώτη πρόταση του Γιώργου Βασιλακόπουλου να απορρίφθηκε από τους αιώνιους, αλλά η δεύτερη έγινε δεκτή και τελικά ο τελικός Κυπέλλου θα διεξαχθεί όχι μεταξύ συγγενών και φίλων, αλλά με μαθητές από σχολεία στις εξέδρες». Η πρώτη πρόταση του Βασιλακόπουλου ήταν «να γίνει ο τελικός είτε στο ΟΑΚΑ είτε στο ΣΕΦ και τα εισιτήρια να διατεθούν μέσω της ΕΟΚ, να είναι ονομαστικά και ο κάθε ενδιαφερόμενος να έχει δικαίωμα αγοράς έως δυο εισιτηρίων» (έκανε και τρίτη πρόταση, να βάλουν υψηλή τιμή στο εισιτήριο για να μην μπορούν να το πάρουν οι συνδεσμίτες, γιατί αν δεν πάει κανείς ξανά σε γήπεδο μπάσκετ προφανώς δεν θα γίνουν επεισόδια ποτέ ξανά). Δηλαδή, μάθαμε από τουλάχιστον τα μισά σάιτ ότι ο Βασιλακόπουλος… έσωσε ξανά το μπάσκετ, με την «ανατρεπτική» και «πρωτοποριακή» του ιδέα, χωρίς να υπάρχει καν αναφορά στο άρθρο ποιου πραγματικά ήταν η ιδέα.

Βέβαια, όσοι έχουν λίγη συνέπεια λόγων, όσοι δεν πάσχουν από Αλτσχάιμερ (επιλεκτικό ή μη) και θυμούνται τι έγινε… πριν 5 μέρες, όσοι δεν γράφουν για να κάνουν εκδούλευση σε συγκεκριμένους και όσοι θέλουν να αποδώσουν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, θα θυμηθούν την πρόταση του ΠΣΑΚ στις 21 Ιανουαρίου:

«Δυστυχώς τα δύο τελευταία χρόνια γινόμαστε όλοι μάρτυρες ενός πολεμικού κλίματος στο κλειστό του Ελληνικού με παρόντες δύο στρατούς ετοιμοπόλεμων οπαδών. Για αυτό το λόγο ο Σύνδεσμός μας με κοινοποίηση προς τους εμπλεκόμενους φορείς (ΕΟΚ, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΣΕΠΚ) προτείνει την αλλαγή στον τρόπο της διάθεσης των εισιτηρίων του μεγάλου τελικού της 20ης Φεβρουαρίου.

Ο Π.Σ.Α.Κ προτείνει την αλλαγή στον τρόπο διάθεσης των εισιτηρίων του τελικού Κυπέλλου Ελλάδος σε μία προσπάθεια να αντιμετωπιστούν φαινόμενα βίας αλλά και να μετατραπεί ο τελικός σε μία πραγματική γιορτή όπως ακριβώς του αξίζει, με ένα γήπεδο γεμάτο από φιλάθλους του μπάσκετ, όπου αθλητές, προπονητές και όλοι οι παρευρισκόμενοι δεν θα χρειάζεται να ανησυχούν για τη σωματική τους ακεραιότητα. Συγκεκριμένα, σας καταθέτουμε, επίσημα, την πρόταση όλα τα εισιτήρια του τελικού Κυπέλλου Ελλάδος να είναι ονομαστικές αριθμημένες προσκλήσεις, οι οποίες μετά από συνεννόηση θα μοιραστούν μέσω της ΕΟΚ και του Π.Σ.Α.Κ σε ακαδημίες, σε σχολεία και σε ανθρώπους του μπάσκετ» (δηλαδή και η πρώτη ιδέα του Βασιλακόπουλου περί ονομαστικών εισιτηρίων, πάλι από τον ΠΣΑΚ προήλθε…).

Τι είχε προτείνει ο ΠΣΑΚ; Να γίνει ο τελικός ενώπιον μαθητών από σχολεία και παιδιών από ακαδημίες του μπάσκετ. Πώς απάντησε η ΕΟΚ τότε;

«Θα πρέπει να σας επισημάνουμε δυστυχώς για μια ακόμη φορά ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η προσπάθεια του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου σας να υπερβαίνει ρητές και συγκεκριμένες αρμοδιότητες που το νομικό πλαίσιο του αθλήματος του παραχωρεί και να επεμβαίνει, άμεσα ή έμμεσα, σε θέματα που ανήκουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία της ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης.

Για τους λόγους αυτούς είμαστε υποχρεωμένοι να σας επιστρέφουμε ως απαράδεκτο το ως άνω έγγραφο».

Όμως, μία εβδομάδα μετά, η ΕΟΚ παρουσιάζεται στη σύσκεψη για τον τελικό με την τρομερή και… δική της ιδέα να μοιραστούν τα εισιτήρια του τελικού σε παιδιά, παίρνει τα εύσημα ο Βασιλακόπουλος και όλοι επικροτούν… τη διορατικότητά του.

Την οποία προφανώς και δεν είχε 7 ημέρες νωρίτερα όταν απέρριψε «ως απαράδεκτη» την πρόταση του ΠΣΑΚ και την επέστρεψε.

Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν. Ή οι μεγάλες κεφαλές του μπάσκετ, μετά την… απόρριψη το σκέφτηκαν και είδαν ότι η ιδέα του ΠΣΑΚ ήταν όντως πολύ καλή και κάτι που επειγόντως χρειαζόταν το ελληνικό μπάσκετ (το τραγελαφικό με 600 άτομα στον τελικό να δέρνονται ήταν βέβαια ελληνική πρωτοτυπία, αλλά δεν βοηθούσε ιδιαίτερα) και αποφάσισαν να… ακυρώσουν τους εαυτούς τους και να παραδεχτούν ότι για ακόμη μία φορά έβγαλαν ανακοίνωση προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που βοηθάει το μπάσκετ χωρίς να σκεφτούν, ή το είχαν σκεφτεί κι αυτοί ότι κάτι έπρεπε να γίνει στον τελικό, αλλά όταν είδαν την επιστολή του ΠΣΑΚ θεώρησαν ότι έπρεπε να διαφωνήσουν, απλά και μόνο για να διαφωνήσουν επειδή την επιστολή την έστειλε ο… κακός ΠΣΑΚ (το 3ο σενάριο λέει ότι δεν τη διάβασαν καθόλου, είδαν «ΠΣΑΚ», έβγαλαν φλύκταινες και την απέρριψαν).

Τώρα, πώς από αυτό φτάσαμε στο «η δεύτερη ιδέα του Βασιλακόπουλου έγινε δεκτή» εγώ δεν μπορώ να το ξέρω ούτε να το κατανοήσω. Σαν να είχε δημοσιευτεί η επιστολή του ΠΣΑΚ σε άλλη χώρα ή σε… ένα παράλληλο σύμπαν και όχι στα δικά μας ειδησεογραφικά μέσα.

Βέβαια, το πρωί της ημέρας που ο Βασιλακόπουλος είχε αυτός τη… φώτιση και την πρωτότυπη ιδέα να προτείνει τελικό με μαθητές από σχολεία, ο ΠΣΑΚ ανάρτησε στην ιστοσελίδα του επιστολές (και e-mail) από το Κ.Κ.Ε. και τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, από διευθυντές σχολείων, από μαθητές, αλλά και ενήλικες φίλους του μπάσκετ, οι οποίοι σχολίαζαν αρνητικά την κίνηση της ΕΟΚ να περιγράψει ως «απαράδεκτη» την επιστολή του ΠΣΑΚ, αλλά και επικροτούσαν την ιδέα του Συνδέσμου Παικτών. Μάλλον όλοι αυτοί σχολιάζουν κάτι ανύπαρκτο, αφού η συγκεκριμένη ιδέα ήταν… της ΕΟΚ, όπως μάθαμε την Πέμπτη! Αφού περάσω με μία πρόταση την αλγεινή εντύπωση που μου έκανε το γεγονός ότι ΠΑ.ΣΟ.Κ και Ν.Δ., δηλαδή τα δύο κόμματα κυβέρνησης που κατ’ εξοχήν «πολεμούν» τη βία τόσα χρόνια λόγω της θέσης τους, αδιαφόρησαν πλήρως για το θέμα, θα κλείσω το ζήτημα λέγοντας ότι είμαι χαρούμενος που τουλάχιστον η ΕΟΚ, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός αποφάσισαν να δεχτούν την πρόταση του ΠΣΑΚ και να δείξουν καλή διάθεση να κάνουν έστω κι ένα μικρό βήμα προς την κατεύθυνση της λύσης του προβλήματος βίας στην Ελλάδα.

Ο ΠΣΑΚ, μετά την… «επιστροφή ως απαράδεκτο», αντί να ρίξει λάδι στη φωτιά ξεγυμνώνοντας την Ομοσπονδία για την ακαταλληλότητά της και την αδιαφορία της (όπως φάνηκε από την απάντησή της) να βοηθήσει το ελληνικό μπάσκετ στην ουσία των προβλημάτων του, προτίμησε να στείλει δεύτερη επιστολή προτείνοντας τα τρία επόμενα χρόνια να γίνουν οι τελικοί στην επαρχία (εκτός Θεσσαλονίκης) και να οριστούν από τώρα οι έδρες. Θεωρώ ιδιαίτερα θετική κίνηση αν οι τελικοί πάνε στην επαρχία (βέβαια, ο Βασιλακόπουλος είπε το αμίμητο: «η επαρχία μου έχει πει ότι δεν θέλει τελικό», προφανώς εννοώντας ότι... τον πήρε τηλέφωνο…), αρκεί να μην δοθούν εισιτήρια στις δύο ομάδες, αλλά να μοιραστούν με συγκεκριμένο τρόπο στην εκάστοτε πόλη και όχι στους συνδέσμους των ομάδων εκεί.

Είναι καιρός να βγάλουμε τους οργανωμένους στρατούς έξω από το μπάσκετ, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι για ένα διάστημα θα παρακολουθούν αγώνες από κοντά μόνο τα παιδιά. Μάλιστα, θα ήταν πολύ καλύτερο αν αντί για τις αστείες τιμωρίες της μίας αγωνιστικής για τα επεισόδια, οι τιμωρίες αφορούσαν πολύ περισσότερες αγωνιστικές, αλλά αντί για κεκλεισμένων των θυρών οι ομάδες υποχρεώνονταν να μοιράζουν όλα τα εισιτήριά τους σε σχολεία. Ή, ακόμα καλύτερα; Να μπουν, επιτέλους, κάποιοι κάφροι φυλακή, να δημιουργηθούν «μαύρες λίστες» με άτομα που θα απαγορεύεται να ταξιδεύουν εκτός Ελλάδας σε περιόδους μεγάλων διοργανώσεων και αγώνων, και να ξέρουν οι υπόλοιποι ότι το ίδιο θα γίνει και γι’ αυτούς, να μπουν κάμερες στα γήπεδα, να μπουν εξοντωτικά πρόστιμα ώστε οι ομάδες να ενδιαφερθούν επιτέλους πραγματικά, για να τελειώσει αυτή η ξευτίλα μια και καλή.

by Rasheed.

5 σχόλια:

Unknown είπε...

Η συζήτηση γίνεται για το ποιός έχει δίκιο ποιός άδικο .
Η ουσία είναι η ανυπάρξία όλων όσων έχουν στα χέρια τους τις τύχες του μπάσκετ και κύρια η πολιτεία που νομοθετεί αλλά δεν έχει την βούληση να εφαρμόσει με προφανείς λόγους.
Νόμος υπάρχει για τον αθλητισμό και άσχετα αν είναι καλός ή κακός έπρεπε να μπει σε εφαρμογή και τότε να κρίναμε τα αποτελέσματα και αν έχριζε αλλαγής ας προχωρούσαν.
Στην χώρα μας όποιος έχει οικονομική δύναμη (πρόεδροι ομάδων) γράφει στα παλιά του παπούτσια νόμους κλπ γιατί έχει και τις προσβάσεις αλλά και μια στρατιά "οπαδών" μισθοφόρων φόβος και τρόμος .

Ανώνυμος είπε...

Αηδία σιχασιά ξενέρωμα απογοήτευση εκενευρισμός. Λιγα από αυτά που μου προκαλεσε η παρουσιαση της ειδησης από τα ελληνικά σαιτς. Μπράβο παιδια, έψαχνα καπου να τα διαβάσω αυτα.

Unknown είπε...

Πριν τον ΠΣΑΚ, έχω την εντύπωση ότι η ιδέα ήταν του Παπαδογιάννη, έχω την εντύπωση πως αναφορικά με αυτόν τον τελικό, ήταν ο πρώτος που το πρότεινε. Και κατόπιν έβγαλε την πρόταση ο ΠΣΑΚ. Μπορεί να κάνω και λάθος, και βέβαια άλλο η πρόταση ενός συνδέσμου και άλλο ενός δημοσιογράφου. Ωστόσο για μένα τον απλό φίλαθλο, η σκέψη ήρθε με το άρθρο -και όντως ήταν καλή ιδέα.

Τα της ομοσπονδίας δεν τα σχολιάζω, και τι να σχολιάσω δηλαδή.

Και γενικότερα με το άρθρο συμφωνώ σε πολύ μεγάλο βαθμό, πλην του σημείου για τις κάμερες. Είναι ένα τεράστιο θέμα οι κάμερες, πολιτικό, και όχι τόσο αθλητικό.
Σε πολύ βασικές γραμμές, έρχεται σε αντίθεση με το τεκμήριο της αθωότητας (ο κάθε απλός φίλαθλος καταγράφεται και φακελώνεται χωρίς να έχει δώσει δικαίωμα) και είναι παραβίαση προσωπικών δεδομένων. Δηλαδή εκ των πραγμάτων το τίμημα είναι μεγάλο.

Αξίζει;

Το πρόβλημα στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες περιπτώσεις και όχι μόνο στα γήπεδα, είναι πολύ διαφορετικό, καθώς είναι θέμα βούλησης (της αστυνομίας, του κράτους, των ΠΑΕ/ΚΑΕ κοκ) να μη συλλαμβάνονται οι ένοχοι των επεισοδίων, και όχι δυνατότητας. Οι κάμερες είναι ένα μέσο που δίνει ένα έξτρα όπλο, ωστόσο δεν έχουν να κάνουν καθόλου με το αποτέλεσμα, καθώς το πρόβλημα μας δεν εντοπίζεται στην έλλειψη μέσων.

(σ.σ. Πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας πριν κάποια χρόνια, ήταν να εγκατασταθούν κάμερες, για την καταπολέμιση της εγκληματικότητας. Χρησιμοποιήθηκαν εκατομμύρια κάμερες, και πολύ σημαντικό ποσό χρημάτων. Οι στατιστικές της ίδιας Scotland Yard αν δεν κάνω λάθος έδειχναν ότι το αποτέλεσμα ήταν ελάχιστο και η επένδυση σε καμία περίπτωση δεν άξιζε τον κόπο - ή μήπως όχι;)

Κατά μία άποψη μάλιστα, τα γήπεδα λειτουργούν ως χώροι για το πρώτο βήμα των νέων σχετικών συστημάτων (όπως οι κάμερες), καθώς οι αντιδράσεις είναι μικρές ή μηδενικές (ή υπάρχουν ακόμα και απαιτήσεις, δυστυχώς) ώστε μετά να είναι πιο εύκολη η μετάβαση και έξω από τα γήπεδα, στην κοινωνία.

Η τεχνολογία έχει προχωρήσει πολύ, η προπαγάνδα των μέσων επίσης, οι κοινωνικές αντιδράσεις είναι περιορισμένες, ο μεγάλος αδελφός δεν είναι τόσο μακριά, και η αφετηρία του είναι τα επεισόδια, τα γήπεδα και η "τρομοκρατία". Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό (και μακάρι να είναι), αλλά είναι πολύ επικίνδυνο και, αν συμβεί, ίσως μη αναστρέψιμο.

arisff

ΥΓ. Πολλά έγραψα, αλλά η φράση έπεσε σε πολύ ευαίσθητη χορδή μου...

Age of Basketball είπε...

@arisff: Διαφωνώ ότι οι κάμερες πρέπει να ειδωθούν ως σύνολο στην κοινωνία. Κάθε μέρος όπου θεωρητικά θα υπάρχουν είναι τελείως διαφορετικό. Άλλο το πεζοδρόμιο, άλλο οι τουαλέτες, άλλο οι εξέδρες. Στα μεγαλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου υπάρχουν κάμερες και βοηθούν. Πηγαίνοντας στο γήπεδο θα ξέρεις ότι καταγράφεσαι, αν δεν σου αρέσει, δεν πας. Δεν ειναι προσωπικά δεδομένα στο γήπεδο (δεν θα ειναι στις τουαλέτες οι κάμερες). Κάτι πρέπει να γίνει με τη βία και να την τελειώσει οριστικά.

Αν σε πάρει η τηλεόραση στις εξέδρες είναι παραβίαση; Το ίδιο δεν είναι και στις εξέδρες με κάμερες; Είναι λίγο υπερβολικό να μιλάς για φακέλωμα τόσων χιλιάδων (όλα τα γήπεδα σε μπάσκετ, ποδόσφαιρο και βόλει), κανείς δεν ενδιαφέρεται να το κάνει. Κι αν φακελώσουν τους κάφρους, ας μην ήταν κάφροι. Δεν μίλησε κανείς για γενική εισαγωγή καμερών. Αυτό είναι αυθαίρετο συμπέρασμα διαβάζοντας το άρθρο. Άλλοι οι κάμερες στα γήπεδα, άλλο ο "μεγάλος αδερφός". Το θέμα είναι μεγάλο, ας το αφήσουμε εδώ. Σεβαστή η άποψή σου.
Rasheed.

Unknown είπε...

Rasheed,

(προσωπικό είναι το σχόλιο, αν δε θέλεις να δώσεις συνέχεια μην το δημοσιεύσεις)

...δεν είναι έτσι.

Κατ' αρχάς σκέψου, που είναι η διαφορά της κάμερας στο γήπεδο, από την κάμερα σε δημόσιο χώρο (δρόμο, πλατεία) όπου γίνονται συχνά επεισόδια. Ξέρεις ότι λειτουργεί κάμερα στα Εξάρχεια (πχ), αν δε σου αρέσει, δεν πας. Επίσης, υπάρχει πάντα η λογική του "φιλήσυχου πολίτη που δεν έχει τίποτα να φοβηθεί". Και συνεπώς δεν τον ενοχλεί να τον παίρνει η κάμερα, οπουδήποτε κι αν είναι. Δεν είναι κάφρος, δεν κάνει κάτι παράνομο.

Φυσικά δεν είπα ότι το άρθρο σου επικροτεί γενικώς τη χρήση των καμερών, κακώς το συμπέρανες αυτό. Είμαι σίγουρος ότι εννοείς αυτό που λες και ως εκεί "βία στα γήπεδα - κάμερες στα γήπεδα", τίποτα παραπέρα. Τελεία και παύλα, δε χρειάζεται να δικαιολογείς τις καλές προθέσεις σου, σε μένα τουλάχιστον είναι εμφανείς και δεν είμαι καθόλου καχύποπτος μαζί σου.

Είναι δική μου επιλογή να μη βλέπω αυτά θέματα αποσπασματικά αλλά να εξετάζω το θέμα της βίας και του χουλιγκανισμού σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Δεν ξέρω τι αντίστοιχη διάθεση έχεις εσύ, και γενικώς πόσο ασχολείσαι πέραν του αθλητισμού, μπορώ να σου πω όμως ότι σε πολλά επεισόδια μετά από διαδηλώσεις (για τη Θεσσαλονίκη μιλάω, όπου ζω) συμμετείχαν -ας μην πω αποκλειστικά- οπαδοί του ΠΑΟΚ (!), που φυσικά δεν είχαν καμία σχέση με τη διαδήλωση. (και μάλιστα μικρά παιδιά -αυτό κι αν είναι το τραγικό.) Δηλαδή τα φαινόμενα θέλοντας και μη, βλέπω μπρος στα μάτια μου να σχετίζονται.

Ο χουλιγκανισμός δεν είναι μόνο στα γήπεδα, ούτε μόνο στους αγώνες, και οι χούλιγκανς δεν έχουν μόνο οπαδικές ευαισθησίες, απλά εκεί τους δίνεται η καλύτερη ευκαιρία. Όταν τους δίνεται και αλλού, την εκμεταλλεύονται. Δε μιλάω θεωρητικά, είναι πράγματα που βλέπω πολύ συχνά.

Σε ένα πράγμα έχεις δίκιο, είναι υπερβολικό να μιλάμε για φακέλωμα τόσων χιλιάδων, και μάλιστα σε χώρους που όντως δε νομίζω κανέναν να τον ενδιαφέρει να έχει τέτοια στοιχεία (αν και ποτέ δεν ξέρεις). Ωστόσο μπορεί να υπάρξει και άλλη (τραβηγμένη?) εκδοχή: Κατ' αρχάς, διαφωνείς ότι αν υπήρχε συγκεκριμένο πλάνο και θέληση, κυβέρνηση, ΠΑΕ, αστυνομία (κοκ) θα μπορούσαν να δώσουν τέλος στο πρόβλημα της βίας και χωρίς κάμερες; Δε νομίζω.

Με την εισαγωγή καμερών, ακόμη κι αν δε χρειάζονται, μπορεί να ενταθεί (ύπουλα) και η προσπάθεια στη σωστή κατεύθυνση (όχι ενταθεί, ξεκινάει έπρεπε να γράψω) και όντως να υπάρξουν αποτελέσματα, μικρά ή μεγάλα. Πόσο εύκολο είναι μετά ο εν λόγω υπουργός/εμπνευστής/οτιδήποτε να στηρίξει γενίκευση του μέτρου σε κάθε χώρο επεισοδίων, χρησιμοποιώντας ως πάτημα ότι "στα γήπεδα χρησιμοποιήθηκαν, έφεραν αποτέλεσμα, γιατί να μη φέρουν στις πλατείες, στους δρόμους, παντού;"

Μπορεί να σου φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, και όντως κάποια να ακούγονται/είναι, αλλά σε τέτοια θέματα δυστυχώς η κατάσταση δεν είναι καθόλου αθώα, και η πραγματικότητα (από τα λίγα που βγαίνουν στη φόρα) να κάνει μερικούς ανθρώπους πολύ καχύποπτους.

Δεν ξέρω αν βρήκες χρήσιμο κάτι από τα παραπάνω ή αν προβληματίστηκες, ελπίζω μόνο να τα διάβασες και μη σε κούρασα.

arisff (@gmail.com)

ΥΓ. Μιλάμε πάντα για τη βία στο τελικό στάδιο, και για λύση στα πλαίσια της καταστολής του φαινομένου. Καθώς, αν θες να δώσεις οριστική και σωστή λύση σε ένα πρόβλημα, εξετάζεις τις γενεσιουργές αιτίες του, και όχι το αποτέλεσμα, και αυτές προσπαθείς να καταπολεμίσεις. Κάποιο λόγο έχουν όλα αυτά τα παιδιά -σου το είπα και πριν,μερικά είναι του δημοτικού!- και καταφεύγουν/μπλέκουν σ' αυτές τις καταστάσεις. Αν τα κλείσεις φυλακή θα λύσεις το πρόβλημα των επεισοδίων, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα λυθεί και το κοινωνικό πρόβλημα.