Ντέρμπι; Ποια ντέρμπι;

Το πιο σημαντικό παιχνίδι της ημέρας (μιας ημέρας που μας προϊδέαζε για πιο σκληρά παιχνίδια είναι η αλήθεια) γινόταν στο Αλεξάνδρειο, όχι τόσο λόγω της δυναμικότητας των δύο ομάδων, αλλά επειδή μιλάμε για δύο ομάδες με ακριβώς τους ίδιους στόχους και τη μία να είναι 3 βαθμούς πίσω μετά από μόλις 10 αγωνιστικές.

Τελικά, ντέρμπι δεν είδαμε, καθώς στο παρκέ κυριάρχησε μια ομάδα ολοκληρωτικά. Αυτό μπορεί κανείς εύκολα να το διαπιστώσει ακόμη κι αν δεν είδε το ματς, απλά κοιτώντας το σκορ, με τον Άρη να τελειώνει με 48 πόντους και να έχει 7 πόντους στην πρώτη περίοδο. Μάλιστα, ο Άρης για τα 18 πρώτα λεπτά του αγώνα… έχανε στο σκορ από τον Ντεβίν Σμιθ, ο οποίος είχε ως τότε 16 πόντους με τους «κίτρινους» να έχουν 15.

Δυστυχώς για τον Άρη το παιχνίδι αυτό πήγε πολύ πίσω την ψυχολογία της ομάδας. Εκεί που έδειχνε σημάδια βελτίωσης και ανόδου, εμφάνισε ξανά τα ίδια συμπτώματα απέναντι σε μια ομάδα καλοστημένη με αγωνιστικό σκοπό και στόχο. Ο Πανελλήνιος έπαιξε όσο χρειαζόταν για να μην ανησυχήσει ποτέ, ενώ όταν ο Άρης με σπασμωδικές κινήσεις (δύο τρίποντα του Κλαρκ και 5 πόντοι του Μάιλς ουσιαστικά) έφερε το ματς στους 4 πόντους (37-41) ακολούθησε ένα 2-12 που τελείωσε οριστικά τον αγώνα. Ο Άρης, πλέον, ξέρει ότι είναι σχεδόν αδύνατο να προλάβει την τετράδα, αφού απέχει 4 νίκες από Πανελλήνιο (και λογικά και Μαρούσι αύριο), ενώ έχει χάσει με διψήφια διαφορά από τους «Ολυμπιονίκες», διαφορά που δεν είναι καθόλου εύκολο να ανατραπεί στο δεύτερο ματς, άρα η απόστασή του από τον Πανελλήνιο πάει στις 5 νίκες οι οποίες πρέπει να ανατραπούν σε 15 αγώνες.

Πια, ο Άρης θα πρέπει να κυνηγήσει την 5η ή την 6η θέση, για να μην αποτύχει πλήρως στη σεζόν, καθώς η 7η και η 8η σημαίνουν πρόωρο τέλος στα πλέι οφς.

Στον αγώνα, ο Σμιθ είχε αναλάβει στο ξεκίνημα να οδηγήσει εκ του ασφαλούς την ομάδα του εκμεταλλευόμενος την παντελή αδυναμία των παικτών του Άρη να τον μαρκάρουν. Μετά, ο Ντέιβις ανέλαβε στην άμυνα να κλείσει όλους τους διαδρόμους προς τη ρακέτα και οι Χαραλαμπίδης-Μπλάκνεϊ-Βουγιούκας να καθαρίσουν εκ του ασφαλούς το ματς.

Μάιλς, Ρίτσαρντσον και Κλαρκ είχαν 7/27 σουτ (26%), ο Κακιούζης και ο Ντικούδης ήταν απόντες, ο Πανελλήνιος έβγαλε εκτός αγώνα με χαρακτηριστική ευκολία τους δύο «καινούργιους», Πάουνιτς και Λάμποβιτς, με το τελευταίο να είναι λογικό για μια τόσο έμπειρη και καλή αμυντικά ομάδα. Ο Άρης επέστρεψε πάλι στα γνωστά του, εκτελώντας 25 δίποντα και 25 τρίποντα στο ματς, αναλογία που τις περισσότερες φορές είναι καταστροφική για σχεδόν όλες τις ομάδες. Μάλιστα, σε ένα ματς που έκανε μόνο 13 λάθη, ο Άρης ευστόχησε μόνο 15 φορές εντός παιδιάς. Με 15 καλάθια δεν κερδίζεις καμία ομάδα, πόσο μάλλον μια τόσο καλή ομάδα. Το καταδικαστικό στιλ που είχε ο Άρης στο ματς φαίνεται και από τις 4 ασίστ, που εύγλωττα δείχνουν ότι ο καθένας έκανε… ό,τι του κατέβαινε.

Στην Πυλαία είδαμε ένα πολύ ωραίο παιχνίδι ανάμεσα σε δύο ομάδες που τις χωρίζουν μεν πια δύο βαθμοί, αλλά που ο ηττημένος έδειξε για ακόμη μία εβδομάδα ότι μπορεί στο δεύτερο γύρο να ανέβει αρκετά στον πίνακα. Πάντως, αν θέλουμε να το διαβάσουμε και ανάποδα το παιχνίδι, η ΑΕΚ έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να πάρει το διπλό σε μια πάρα πολύ δύσκολη έδρα, αφού πέτυχε τον ΠΑΟΚ με το γήπεδο άδειο και μπόρεσε να προηγηθεί με 12 πόντους διαφορά στο πρώτο μέρος. Δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ πώς θα είχε πάει το παιχνίδι αν ο Αργύρης Πεδουλάκης (σαφώς πιο έμπειρος και ικανός) ήταν στον πάγκο της ομάδας και ποιοι ίσως είναι οι υπαίτιοι της ήττας της ΑΕΚ, που συνεχίζει να βγάζει τα μάτια της φέτος.

Ο ΠΑΟΚ ήταν πίσω στο σκορ μέχρι 8 λεπτά πριν το τέλος, αλλά όταν ξεκίνησε σερί, η ΑΕΚ (και ο πάγκος της) φάνηκε ανήμπορη να σταματήσει αυτό που γινόταν και το παιχνίδι χάθηκε απίστευτα εύκολα για την έως τότε εξέλιξή του. Ένα 10-0 έφτανε για να δώσει στον ΠΑΟΚ 8 πόντους διαφορά και μετά η ΑΕΚ δεν αντέδρασε ως το τέλος, απλά συμβιβάστηκε με την ιδέα της νίκης. Ο Τορίν Γκριν ήταν πραγματικά πολύ (μα πολύ) κακός και δεν υπήρχε κανείς από τον πάγκο για να τον μαζέψει και να τον καθίσει στην καρέκλα μέχρι να ηρεμήσει. Ή δεν υπήρχε κανείς να του βάλει χαλινάρια με αποτέλεσμα ο Γκριν να έχει 4/15 σουτ και 8 λάθη, να χάνει δηλαδή 19 επιθέσεις σε ματς που κρίθηκε στο τελευταίο πεντάλεπτο. Πάλι δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ τι θα είχε γίνει αν ήταν ο Πεδουλάκης στον πάγκο.

Στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός έδειξε στο Περιστέρι πόσο εύκολα μπορεί ένα ματς να πάει στο… διασυρμό όταν παίζεις με τον πρωταθλητή. Το Περιστέρι είχε παλέψει όλους τους αγώνες του, αλλά το Σάββατο δεν κατάλαβε από πού του ήρθε. Ή, μάλλον, κατάλαβε: 39-22 τα ριμπάουντ, 21-9 οι ασίστ, 10/10 οι αιφνιδιασμοί του Παναθηναϊκού, 17/40 δίποντα το Περιστέρι και 6/9 βολές σε ένα ματς που οι παίκτες του δεν μπορούσαν να κερδίσουν ούτε φάουλ για βολές (μόλις 5 από τα 19 φάουλ που κέρδισε ήταν φάουλ σε προσπάθεια για σουτ). Ο Παναθηναϊκός, όπως συνηθίζει φέτος, δεν πάτησε το γκάζι στην πρώτη περίοδο, αλλά στη δεύτερη το παιχνίδι τελείωσε, για να πάει η διαφορά πολύ ψηλά στην τρίτη. Πάντως, αν θέλουμε να τα λέμε όλα, ισχύει μεν η φράση του Σκουρτόπουλου «ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός σε επαναφέρουν στην πραγματικότητα» για το πόση δουλειά θέλει ακόμη το Περιστέρι για να σταθεροποιηθεί ψηλά, αλλά ισχύει και το «τελικά ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να μας συμβεί αυτή η ήττα με τον τρόπο που ήρθε ώστε να χαμηλώσουμε το κεφάλι, να δουλέψουμε πιο σκληρά για να υλοποιήσουμε τον στόχο μας». Εντάξει, κανείς δεν θέλει να χάνει 30 πόντους, αλλά ψυχολογικά και βαθμολογικά το Περιστέρι δεν έχασε τίποτα, ενώ αγωνιστικά είδε ότι θέλει ακόμη δουλειά και αυτή η ήττα θα το βοηθήσει να προσπαθήσει περισσότερο.

Ο Πανιώνιος πήρε μια σημαντική νίκη, καθώς κέρδισε τον Ηλυσιακό εκτός έδρας, μετά από έναν αγώνα στον οποίο είχε τον έλεγχο. Όταν παίζει ο τελευταίος με έναν από την πρώτη οκτάδα, τότε πολλοί μπορεί να πουν ότι η νίκη ήταν φυσιολογική. Όμως, δεν είναι έτσι. Μπορεί το πρόγραμμα του Πανιωνίου να φαντάζει εύκολο στο τέλος του γύρου, αφού παίζει με τις 3 τελευταίες ομάδες (Ηλυσιακό, Τρίκαλα, Καβάλα), αλλά παίζει με 3 ομάδες που καίγονται για βαθμούς και ιδίως στον δεύτερο γύρο θα δεινοπαθήσει, γιατί είναι πολύ πιθανό και οι τρεις τους να ψάχνουν τους βαθμούς σωτηρίας στις τελευταίες αγωνιστικές.

Με ηγέτη τον Έρτσεγκ, που έκλεισε την κακή παρένθεση και για έναν ακόμη αγώνα ήταν μακράν ο καλύτερος, ο Πανιώνιος πήρε δύο πολύτιμους βαθμούς. Ας μην ξεχνάμε ότι ως τώρα ο Έρτσεγκ μοιάζει να έχει αλλάξει τη μοίρα του Πανιωνίου στο πρωτάθλημα, μοίρα η οποία δεν φαινόταν ρόδινη μέχρι να έρθει ο Σέρβος. Στο παιχνίδι, ο Πανιώνιος ήταν ανώτερος σε πολλά σημεία (ριμπάουντ, ασίστ, ευστοχία), αλλά πραγματικά δεινοπάθησε στην απίστευτα σκληρή άμυνα του Ηλυσιακού, που επέφερε 18 λάθη για τους «κυανέρυθρους» και 11 κλεψίματα για τους γηπεδούχους. Όμως, ο Πανιώνιος μπόρεσε από την αρχή της δεύτερης περιόδου, που προσπέρασε στο σκορ, να κρατήσει το προβάδισμα ως το τέλος, σε αγώνα που δεν ξέφυγε και να κερδίσει σχετικά εύκολα (αφού ποτέ δεν απειλήθηκε ουσιαστικά να μείνει πίσω).

by Rasheed.

Υ.Γ.: Μετά τη νέα ξευτίλα στην Καισαριανή, πραγματικά περιμένουμε πότε θα διακοπεί αγώνας και θα τιμωρηθεί παραδειγματικά ο υπαίτιος. Όποιος κι αν είναι αυτός. Πρωταθλητής ή τελευταίος...