Κρύα μέρα...

Ολοκληρώθηκε η 2η αγωνιστική με δύο φυσιολογικά αποτελέσματα, τα οποία χαρακτηρίστηκαν από ένα κοινό σημείο: την έλλειψη κόσμου στις εξέδρες απόρροια των περσινών δεινών του μπάσκετ. Το κατά πόσο θα πρέπει να γίνονται αγώνες χωρίς κόσμο το έχουμε ξανασυζητήσει, οπότε είναι και ανούσιο να αναφερθούμε και πάλι σε αυτό. Όσοι είδαν τα ματς σίγουρα μελαγχόλησαν ακούγοντας τις φωνές των προπονητών, το γλίστρημα των παπουτσιών στο παρκέ και… «το μπίστιμα της μπάλας» όπως είπε ο σχολιαστής στο μεσημεριανό παιχνίδι.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε το αξιόμαχο Μαρούσι χωρίς ουσιαστικά να κινδυνεύσει, αλλά και χωρίς να πιάσει υψηλή απόδοση. Οι «ερυθρόλευκοι» ξέφυγαν με 12 πόντους, το Μαρούσι ισοφάρισε σε 66-66 και μετά ακολούθησε ένα 12-2 που έκρινε τον αγώνα. Τα σφυρίγματα ήταν και πάλι εκτός τόπου και χρόνου, κάτι που θα πρέπει να συνηθίσουμε φέτος. Θεαματική επιστροφή του Σχορτσανίτη μετά τη γρίπη, που όμως θα πρέπει να γίνει πλέον πιο πλήρης παίκτης. Δεν νοείται να δυσκολεύεται τόσο στην άμυνα στη ρακέτα. Επιθετικά, πάντως, είναι ξεκάθαρο ότι έχει προσθέσει κινήσεις και βελτιώνεται. Αρκετά καλός ο Τσίλντρες, που τον τρόπο με τον οποίο τελειώνει τις φάσεις στο καλάθι δεν τον έχει κανείς στην Ευρώπη, καταπληκτικός ο Κλέιζα, αλλά ως εκεί. Πολλά λάθη από Παπαλουκά και Τεόντοσιτς, ενώ ο Σλούκας δεν έπαιξε ούτε δευτερόλεπτο. Ο Ουέιφερ ήταν ξανά αλλού και μοιάζει να μην έχει μπορέσει να προσαρμοστεί στο ευρωπαϊκό παιχνίδι καθόλου. Δεν είναι ο πρώτος Αμερικανός που δεν το καταφέρνει εύκολα, αλλά δεν ξέρω αν ο Ολυμπιακός έχει την ευχέρεια να αφήνει έξω τον Χαλπερίν για τον Ουέιφερ, επειδή ο δεύτερος έπαιζε… στο NBA. Όσο για την έως τώρα σύγκριση με τον περσινό κάτοχο της θέσης… ας την αφήσουμε καλύτερα.

Το Μαρούσι είχε και πάλι πολλές απουσίες. Ο Μπαρτζώκας μπήκε στο ματς χωρίς να θέλει να πιέσει τους παίκτες του και μάλιστα μοίραζε το χρόνο ώστε να τους ξεκουράσει όσο είναι δυνατόν. Βέβαια, στην πρώτη επιστροφή του Αμαρουσίου παρασύρθηκε και προσπάθησε να χτυπήσει τη νίκη (καλά έκανε, δεν λέω προφανώς το αντίθετο), αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Μαυροειδής έχει κάνει άλματα και πλέον πρέπει να βλέπει την πόρτα της εθνικής να είναι πολύ κοντά αν συνεχίσει έτσι, ενώ το Μαρούσι σε κάθε ματς δείχνει πόσο σκληρή ομάδα είναι.

Πριν αλλάξουμε γήπεδο, πρέπει να αναφερθώ στο πρόστιμο του Αγγελόπουλου σε παίκτες και Γιαννάκη. Πραγματικά δεν μπορώ να το καταλάβω. Ουσιαστικά πρόστιμο στην πρώτη ήττα, στην Ευρωλίγκα, εκτός έδρας, με τραυματισμό στο ματς, Οκτώβρη μήνα, απέναντι σε πολύ καλή ομάδα, δείχνει ότι ο Ολυμπιακός απαγορεύεται να χάσει φέτος. Ο Αγγελόπουλος ήταν εκτός ψυχολογίας, έκανε μόνο κακό στην ομάδα με την αστεία αντίδρασή του και αν θέλει να έχει τύχη ο σύλλογός του, θα πρέπει να αφήσει την ομάδα να δουλέψει και όχι να ενεργεί σαν οπαδός που δεν μπορεί να σκεφτεί. Ξεκάθαρα λανθασμένη κίνηση που θα μπορούσε να έχει κοστίσει πολύ περισσότερο, αλλά ο Γιαννάκης, απ’ όσο έμαθα, λειτούργησε ως κυματοθραύστης ηρεμώντας την κατάσταση.

Στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωσε την καταπληκτική κατάστασή του απέναντι σε μία αρκετά αξιόμαχη ομάδα. Ο Πανελλήνιος είναι πολύ δυνατός φέτος, αλλά δεν είχε καμία τύχη απέναντι στον πρωταθλητή. Μπορεί η πρώτη περίοδος να έμοιαζε με κλειστό ματς μέχρι το τελευταίο μισό λεπτό της, αλλά η συνέχεια ήταν καταπράσινη. Για πότε η διαφορά εκτοξεύτηκε στους 20 πόντους ο Πανελλήνιος δεν το κατάλαβε καν, ενώ ο Παναθηναϊκός χαλάρωσε, έκανε ροτέισον, έβαλε στο παρκέ τους 10 από τους 12 παίκτες του τουλάχιστον 11,5 λεπτά τον καθένα, αλλά δεν επέτρεψε στους αντιπάλους του να διανοηθούν καν ότι θα γυρίσουν τον αγώνα.

Ο Πέκοβιτς, που βελτιώνεται συνεχώς (να δούμε πού θα φτάσει!), έκανε ό,τι ήθελε, ενώ αν προσέξετε είναι ξεκάθαρο ότι έχει προσθέσει κινήσεις, ο Νίκολας ήταν σε καλή βραδιά, στην άμυνα το «τριφύλλι» έμοιαζε ότι έπαιζε με… παίκτη παραπάνω, ενώ τα πολλά λάθη δικαιολογούνται προφανώς από την ημερομηνία και τη χαλαρότητα του αγώνα. Απ’ την άλλη, διακρίθηκε μόνο ο Χαραλαμπίδης που ήταν πιο μόνος και από οπαδό των Metallica σε συναυλία της Μπρίτνι Σπίαρς.

Μετά τη 2η αγωνιστική έχει αξία να δούμε το βαθμολογικό πίνακα. Έντεκα ομάδες έχουν κάνει τουλάχιστον μία νίκη, ενώ τα λάθη και οι αμαρτίες του καλοκαιριού διαφαίνονται ξεκάθαρα στις τρεις που δεν έχουν κερδίσει. Η ΑΕΚ που περνά τον γνωστό Γολγοθά τώρα, κυρίως λόγω αβλεψίας της διοίκησης (που είχε εκτιμήσει λάθος την κατάσταση και την άφηνε να… λυθεί μόνη της ως τον Οκτώβρη), η Ολύμπια, που μέχρι τα μέσα Σεπτέμβρη… δεν υπήρχε ως ομάδα και ο Άρης, που είναι ο μόνος σύλλογος που έχει αλλάξει προπονητή τόσο νωρίς. Κάποιες φορές οι αριθμοί λένε την αλήθεια.

Και μιας και σε αριθμούς ο λόγος, ο Ηλυσιακός από το Σάββατο κατέχει το ρεκόρ με τα περισσότερα τρίποντα σε έναν αγώνα αφού τα 20 (στα 32) που έβαλαν οι παίκτες του, ξεπέρασαν την προηγούμενη καλύτερη επίδοση.

by Rasheed.