Όπως είχαμε υποσχεθεί από πέρσι, η παρέα μας μεγαλώνει με νέα εκλεκτά μέλη. Από σήμερα, και ελπίζουμε για πολύ καιρό, ο Νώντας Παπαντωνίου θα μοιράζεται τις εμπειρίες του με τους αναγνώστες του AoB. Ο Νώντας είναι πλέι μέικερ και από το 2007 αγωνίζεται στην αντρική ομάδα του Αμαρουσίου, ενώ ήταν μέλος των μικρών εθνικών ομάδων, κατακτώντας χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ εφήβων (2008) και ασημένιο στο Μουντομπάσκετ εφήβων (2009). Αφού τον προλογίσαμε για πρώτη και τελευταία φορά, ας τον απολαύσουμε:
«Καλησπέρα αναγνώστες του Age of Basketball,
είναι η πρώτη φορά που καταθέτω τις απόψεις μου μέσω του site που μας ενημερώνει καθημερινά για το άθλημά μας και θα έχω την ευκαιρία να σας ενημερώσω για τις εμπειρίες που βιώνω σε εθνικό, αλλά και σε συλλογικό επίπεδο.
Αρχικά θα ήθελα να αναφερθώ στην καλοκαιρινή επιτυχία που είχαμε με την εθνική Εφήβων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη στη Νέα Ζηλανδία, όπου κατακτήσαμε τη δεύτερη θέση. Άλλη μια επιτυχία για τη φουρνιά μας, που έρχεται να συμπληρώσει την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Πανευρωπαϊκό Εφήβων στον Πύργο πριν από έναν χρόνο. Η γενιά μας σφύζει από ταλέντο, αλλά το δυνατό στοιχείο μας είναι η ομαδικότητά μας που έρχεται μέσω της φιλίας που έχει αναπτυχθεί μεταξύ μας!
Αυτό φάνηκε και στη Ρόδο, που οι συμπαίκτες μου κατόρθωσαν στο Πανευρωπαϊκό Νέων να ανεβάσουν την ομάδα στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου, ολοκληρώνοντας το μπασκετικό καλοκαίρι με άλλη μία επιτυχία. Έτσι αποδεικνύεται η δυναμικότητα και το επίπεδο στο οποίο βρισκόμαστε στέλνοντας το μήνυμα στους συλλόγους μας πως θα πρέπει να μας υπολογίζουν και να μας δώσουν τις ανάλογες ευκαιρίες.
Το επόμενο θέμα που θέλω να θίξω είναι η απόφαση που πάρθηκε για τη δυνατότητα απόκτησης τρίτου Αμερικανοήυ από τις ομάδες της Α1. Τη δεδομένη χρονική στιγμή στα περισσότερα ρόστερ των ομάδων της Α1 υπάρχουν 6 ξένοι αθλητές, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή πολλοί Έλληνες αθλητές να είναι άνεργοι. Σε αυτό φταίνε οι ομάδες που καταφεύγουν στη λύση του ξένου και δεν εμπιστεύονται Έλληνες!
Η ιδέα της δημιουργίας μιας ομάδας η οποία απαρτίζεται στο μεγαλύτερο ποσοστό της από Έλληνες παίκτες φαντάζει άγνωστη για τους παράγοντες των ελληνικών ομάδων. Έτσι χάνεται και ο συναισθηματισμός που συνδέει τους παίκτες με την ομάδα και κυρίως το δέσιμο των παικτών με τους φιλάθλους. Όλη αυτή η ιστορία κάνει ολοένα και πιο δύσκολη την προσπάθειά μας να βρούμε χρόνο και σιγά σιγά να καθιερωθούμε εμείς οι νέοι στις ομάδες μας.
Μέσα σε όλα αυτά, το Μαρούσι, μετά την πανηγυρική πρόκριση επί του Άρη, συνεχίζει τις καλές εμφανίσεις και αποδεικνύει το πόσο καλή ομάδα είναι νικώντας και την Άλμπα Βερολίνου στον πρώτο αγώνα. Ήταν το πρώτο βήμα για το όνειρο που κάνουμε όλοι μας, δηλαδή την είσοδό μας για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας στους ομίλους της Euroleague.
Προσωπικά, έστω και με την μικρή συμμετοχή που είχα σε αυτούς τους 3 αγώνες, είμαι πολύ ευχαριστημένος που κερδίζω αυτές τις εμπειρίες και εύχομαι την Κυριακή να πανηγυρίζω με τους συμπαίκτες μου την πρόκρισή μας που θα έχει σαν αποτέλεσμα την τριπλή εκπροσώπηση της Ελλάδας στην Euroleague.
Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα και να έχω ευχάριστα νέα, τόσο προσωπικά όσο και ομαδικά!»
Νώντας Παπαντωνίου
«Καλησπέρα αναγνώστες του Age of Basketball,
είναι η πρώτη φορά που καταθέτω τις απόψεις μου μέσω του site που μας ενημερώνει καθημερινά για το άθλημά μας και θα έχω την ευκαιρία να σας ενημερώσω για τις εμπειρίες που βιώνω σε εθνικό, αλλά και σε συλλογικό επίπεδο.
Αρχικά θα ήθελα να αναφερθώ στην καλοκαιρινή επιτυχία που είχαμε με την εθνική Εφήβων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη στη Νέα Ζηλανδία, όπου κατακτήσαμε τη δεύτερη θέση. Άλλη μια επιτυχία για τη φουρνιά μας, που έρχεται να συμπληρώσει την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Πανευρωπαϊκό Εφήβων στον Πύργο πριν από έναν χρόνο. Η γενιά μας σφύζει από ταλέντο, αλλά το δυνατό στοιχείο μας είναι η ομαδικότητά μας που έρχεται μέσω της φιλίας που έχει αναπτυχθεί μεταξύ μας!
Αυτό φάνηκε και στη Ρόδο, που οι συμπαίκτες μου κατόρθωσαν στο Πανευρωπαϊκό Νέων να ανεβάσουν την ομάδα στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου, ολοκληρώνοντας το μπασκετικό καλοκαίρι με άλλη μία επιτυχία. Έτσι αποδεικνύεται η δυναμικότητα και το επίπεδο στο οποίο βρισκόμαστε στέλνοντας το μήνυμα στους συλλόγους μας πως θα πρέπει να μας υπολογίζουν και να μας δώσουν τις ανάλογες ευκαιρίες.
Το επόμενο θέμα που θέλω να θίξω είναι η απόφαση που πάρθηκε για τη δυνατότητα απόκτησης τρίτου Αμερικανοήυ από τις ομάδες της Α1. Τη δεδομένη χρονική στιγμή στα περισσότερα ρόστερ των ομάδων της Α1 υπάρχουν 6 ξένοι αθλητές, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή πολλοί Έλληνες αθλητές να είναι άνεργοι. Σε αυτό φταίνε οι ομάδες που καταφεύγουν στη λύση του ξένου και δεν εμπιστεύονται Έλληνες!
Η ιδέα της δημιουργίας μιας ομάδας η οποία απαρτίζεται στο μεγαλύτερο ποσοστό της από Έλληνες παίκτες φαντάζει άγνωστη για τους παράγοντες των ελληνικών ομάδων. Έτσι χάνεται και ο συναισθηματισμός που συνδέει τους παίκτες με την ομάδα και κυρίως το δέσιμο των παικτών με τους φιλάθλους. Όλη αυτή η ιστορία κάνει ολοένα και πιο δύσκολη την προσπάθειά μας να βρούμε χρόνο και σιγά σιγά να καθιερωθούμε εμείς οι νέοι στις ομάδες μας.
Μέσα σε όλα αυτά, το Μαρούσι, μετά την πανηγυρική πρόκριση επί του Άρη, συνεχίζει τις καλές εμφανίσεις και αποδεικνύει το πόσο καλή ομάδα είναι νικώντας και την Άλμπα Βερολίνου στον πρώτο αγώνα. Ήταν το πρώτο βήμα για το όνειρο που κάνουμε όλοι μας, δηλαδή την είσοδό μας για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας στους ομίλους της Euroleague.
Προσωπικά, έστω και με την μικρή συμμετοχή που είχα σε αυτούς τους 3 αγώνες, είμαι πολύ ευχαριστημένος που κερδίζω αυτές τις εμπειρίες και εύχομαι την Κυριακή να πανηγυρίζω με τους συμπαίκτες μου την πρόκρισή μας που θα έχει σαν αποτέλεσμα την τριπλή εκπροσώπηση της Ελλάδας στην Euroleague.
Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα και να έχω ευχάριστα νέα, τόσο προσωπικά όσο και ομαδικά!»
Νώντας Παπαντωνίου
7 σχόλια:
ela mwrh paixtouta nonta! elpizw na perasoume sthn euroligka giati to aksizete panw ap ola eseis! oso gia sena sinexise etsi kai tha afhseis istoria.
sillogos filathwn amarousiou
"trelane mas nonta"
Μας πότισατε φαρμάκι, αλλά το αξίζατε (μιλάω για την πρόκριση του Αμαρουσιου επι του Αρη)!! Σας εύχομαι καλή επιτυχία!!!
Καλή αρχή στην...αρθρογραφία! Θα σταθώ σε αυτό που λες για τους 6 ξένους παίχτες ανά ομάδα. Έχεις απόλυτο δίκηο. Αναρωτιέμαι εάν όσοι αποφασίζουν για τις τύχες του ελληνικού μπάσκετ, εάν έχουν αληθινή επαφή με το πολυαγαπημένο άθλημα ή αν απλά το βλέπουν σαν μια ευκαιρία για να βγάλουν λεφτά...
Γεια σου Νώντα, καλή αρχή και συγχαρητήρια για την ομάδα που έχετε φτιάξει εκεί στο Μαρούσι (αν και μας πικράνατε ... δεν πειράζει, καλή επιτυχία με την Alba). Όμως, μία φιλική συμβουλή, αν μου επιτρέπεις. Μην διστάζεις, στο blog σου να ξεφύγεις από τα τετριμμένα. Πες και κάτι παραπάνω, βρε αδελφέ, μην μένεις σε γενικότητες. Πες τα τέλος πάντων όπως τα σκέφτεσαι, γιατί δεν νομίζω να τα σκέφτεσαι τόσο politically correct και "ατσαλάκωτα", όπως βγήκε το πρώτο σου blog. Το ίδιο κάνουν και πολλοί άλλοι συνάδελφοί σου (βλ. Διαμαντίδης, Παπαλουκάς κ.α.) στα δικά τους blog και τελικά βγαίνει κάτι τόσο τετριμμένο που βαριέσαι να το διαβάσεις, είναι σαν να το έχεις διαβάσει και ακούσει χιλιάδες φορές. Σ' αυτό το blog, ειδικά, έχω διαπιστώσει ότι όλοι (συντάκτες και αναγνώστες) είναι ψαγμένοι και θέλουν το κάτι παραπάνω, το inside look από τους αθλητές - bloggers, καμιά τεχνική ανάλυση, κάτι εξειδικευμένο και μοναδικό, τέλος πάντων. Αν μπορείς, λοιπόν, μη φοβάσαι να το γράψεις και να είσαι σίγουρος ότι θα αποκτήσεις φανατικούς αναγνώστες.
Μπράβο Νώντα καλά τα είπες. Εύχομαι να περάσετε την Άλμπα και να προκριθείτε στον όμιλο, ενάντια σε όλες τις προβλέψεις και τα εμπόδια που βρήκατε (ή σας βάλανε καλύτερα).
Αλέξανδρος
Γεια σου Νώντα και συγχαρητήρια για την πορεία σου!Ελπίζουμε να σε διαβάζουμε συχνά!Καλή συνέχεια!
Γ.Φ.
Καταρχήν καλησπέρα σε όλους, μιας και αυτό είναι το πρώτο comment που κάνω στο ΑΟΒ.
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω με την περιρρέουσα άποψη ότι ο κανονισμός των 6 ξένων άλλαξε τα δεδομένα για τους Έλληνες αθλητές, ότι τους αδικεί, κτλ. Την άποψη του blog στο οποίο συμμετέχω μπορείτε να την διαβάσετε εδώ: http://run-n-gun.blogspot.com/2009/08/o.html.
Γενικότερα τώρα, θέλω να δώσω συγχαρητήρια στους συντελεστές του blog για την πολύ καλή δουλειά τους, την οποία διαβάζω καθημερινά. Keep up the good work παιδιά.
Δημοσίευση σχολίου