Σε κάποιο επίπεδο, ο Άρης πρέπει να σκέφτεται ότι καλύτερα θα ήταν να μην είχε πάρει τη wild card, ή να έχει μετανιώσει τα "καλύτερα που πέσαμε με το Μαρούσι". Τουλάχιστον, ο Ματσόν θα πρέπει…
Τα λόγια τα μεγάλα που ακούγονταν στο Αλεξάνδρειο μόλις έγινε η κλήρωση τον Ιούλιο, τώρα ψάχνουν μέρος να κρυφτούν, καθώς η εκδίκηση που ζητούσε ο Άρης ήρθε μόνο στα χαρτιά. Κι αν στο πρώτο ματς ο καταπληκτικός κόσμος των «κιτρίνων» κράτησε την ομάδα, στο δεύτερο παιχνίδι αυτή ξεγυμνώθηκε πλήρως.
Ουσιαστικά, αποδόθηκε δικαιοσύνη, το Μαρούσι πήρε αυτό που του άξιζε, καθότι το είχε κερδίσει από την περσινή σεζόν με το σπαθί του. Βέβαια, έχει ακόμη δρόμο μπροστά του για να φτάσεις την Ευρωλίγκα. Δεν είναι μυστικό ότι η Ευρωλίγκα προτιμά την Άλμπα στους ομίλους, οπότε μένει να δούμε τι αντιμετώπιση θα έχει από τη διαιτησία στον επόμενο γύρο το Μαρούσι.
Ο Άρης θα απουσιάσει για ακόμη μία χρονιά από τους ομίλους της Ευρωλίγκας και στη διοργανώτρια αρχή θα λείψει πολύ ο κόσμος του «αυτοκράτορα», ιδίως αν στους ομίλους φτάσει το Μαρούσι. Όμως, οι μάχες κερδίζονται στο παρκέ κι εκεί ο Άρης κατατροπώθηκε.
Εμφανώς ανέτοιμος για τη σειρά, στο δεύτερο παιχνίδι έδειξε όλες του τις αδυναμίες. Με τον Ντέι ανέτοιμο, τον Κλαρκ να μην μπορεί μόνος του να τα κάνει όλα και τον Αργυρόπουλο τραυματία, ο Άρης δεν είχε πλέι μέικερ. Ουσιαστικά δείχνει ότι σε αυτή τη θέση θα πονά όλο το χρόνο. Όπως και στην περιφέρεια. Ο Χατζηβρέττας στάθηκε ξανά στο ύψος του, αλλά, μεταξύ μας, το περιμέναμε. Ο Ρίτσαρντσον απ’ την άλλη όχι. Είναι άδικο να κρίνεις κάποιον από δύο ματς, αλλά ήδη ο ένας στόχος έκανε φτερά.
Μετά το πρώτο παιχνίδι μιλούσαμε για την εμπειρία του Άρη φέτος. Στο κλίμα αυτό, πρέπει να ομολογήσω ότι τα νευράκια που είχε ο Ντικούδης από την αρχή σχεδόν του αγώνα ήταν απαράδεκτα για παίκτη της κλάσης και των παραστάσεών του. Οι πιο έμπειροι παίκτες πρέπει να τραβάνε όλη την ομάδα στα δύσκολα, όχι να επιτείνουν την κατάσταση.
Θα μπορούσαμε να πούμε περισσότερα για κάθε παίκτη του Άρη, αλλά η αλήθεια είναι ότι βρισκόμαστε νωρίς στη σεζόν και ότι το αρνητικό κλίμα του αποκλεισμού μπορεί να αντιστραφεί και στο πρωτάθλημα και στο Eurocup. Σύμφωνοι, το Eurocup δεν είναι Ευρωλίγκα, αλλά το Final Eight είναι μεγάλος στόχος.
Οι ευθύνες σίγουρα βαραίνουν τον Αντρέα Ματσόν, καθώς ο Άρης εμφανίστηκε χωρίς καμία ψυχολογία και στα δύο ματς. Αν δούμε τα δύο πρώτα δεκάλεπτα, τα σκορ ήταν 17-9 και 27-9. Δηλαδή συνολικά 44-18 στα πρώτα δεκάλεπτα των δύο αγώνων, με τον Άρη να μην μπορεί να βάλει ούτε δέκα πόντους. Βέβαια, όπως είναι λογικό σε τέτοιες περιπτώσεις, έχει ήδη αρχίσει η συζήτηση για τη διαδοχολογία. Ασχέτως με το πόσο καλές είναι ενδεχόμενες λύσεις (ο Κατσικάρης σαφώς και είναι πρωτοκλασάτη επιλογή), οι αλλαγές δεν φέρνουν επιτυχία, ιδίως αν η προετοιμασία έχει ξεκινήσει εδώ και δύο μήνες και ο νέος προπονητής θα αλλάξει κατά πάσα πιθανότητα ξένους. Εδώ ξεκάθαρα έχουμε πει ότι δεν είμαστε υπέρ των αλλαγών προπονητών, καθώς η ιστορία δείχνει ότι όποια ομάδα έχει υπομονή πάντα δικαιώνεται, αλλά αν είναι ο Άρης να αλλάξει τον Ματσόν, τουλάχιστον ας το κάνει τώρα και όχι... λίγο πριν αρχίσει το πρωτάθλημα ή μετά την πρώτη ήττα εκεί. Αλλιώς, ας τον στηρίξει χωρίς να δίνεται τροφή σε τέτοια σενάρια.
Το αντίθετο ισχύει για τον Γιώργο Μπαρτζώκα, που ήδη κέρδισε το πρώτο μεγάλο στοίχημα που έβαζε υπογράφοντας. Το ρόστερ του Αμαρουσίου είναι πολύ καλό και ο Πελεκάνος το είχαμε γράψει από πέρσι ότι θα αναγεννιόταν σε τέτοια ομάδας με χρόνο συμμετοχής. Όταν κερδίζεις αγώνα με ισοδύναμη ομάδα με 29 πόντους ειλικρινά ό,τι κι αν πει κανείς φαντάζει αστείο, όμως θα ήθελα να σχολιάσω πως το Μαρούσι κατά τη γνώμη μου χρειαζόταν ένα καλύτερο ψηλό από τους Χόμαν, Κένταλ, Αριγκμπάμπου. Την αμυντική δουλειά που θέλει ο Μπαρτζώκας την κάνουν, αλλά επιθετικά ίσως χρειαζόταν κάτι παραπάνω. Θα έχουμε καιρό να τα πούμε.
Το ανέκδοτο των ημερών είναι ότι η ΕΡΤ (ιδίως στην αναμετάδοση της Θεσσαλονίκης) ανακάλυψε τώρα πόσο καλός παίκτης είναι ο Κις. Οι πιο… ψαγμένοι της πρώτης μετάδοσης είπαν ότι τον είχαμε δει από πέρσι, αλλά ότι έπαιζε και… πρόπερσι στην Α1, κανείς δεν το θυμήθηκε. Μάλλον δεν θα είχε πάει καλά τότε… Ο Κις για μια ακόμη φορά ήταν εκεί όταν τον χρειάστηκε το Μαρούσι και φέτος έχει την ευκαιρία να τον μάθουν και όσοι δεν τον ξέρουν μέσω της Ευρωλίγκας, αν και πια δεν είναι… πιτσιρικάς.
Στα άλλα ματς τα φυσιολογικά αποτελέσματα ήρθαν, με την Άλμπα να επιβεβαιώνει τον τίτλο του φαβορί και να παίρνει την πρόκριση, για να περιμένει το Μαρούσι.
Η Μπενετόν ανέτρεψε το -5 του πρώτου ματς και πέρασε από την καλή Βέντσπιλς, ενώ η Ορλεάν διέσυρε τη Σαρλερουά και πήρε το άλλο εισιτήριο. Σε όλα τα ματς είχε ουσιαστικά μπει το νερό στο αυλάκι από το πρώτο ημίχρονο.
by Rasheed.
Τα λόγια τα μεγάλα που ακούγονταν στο Αλεξάνδρειο μόλις έγινε η κλήρωση τον Ιούλιο, τώρα ψάχνουν μέρος να κρυφτούν, καθώς η εκδίκηση που ζητούσε ο Άρης ήρθε μόνο στα χαρτιά. Κι αν στο πρώτο ματς ο καταπληκτικός κόσμος των «κιτρίνων» κράτησε την ομάδα, στο δεύτερο παιχνίδι αυτή ξεγυμνώθηκε πλήρως.
Ουσιαστικά, αποδόθηκε δικαιοσύνη, το Μαρούσι πήρε αυτό που του άξιζε, καθότι το είχε κερδίσει από την περσινή σεζόν με το σπαθί του. Βέβαια, έχει ακόμη δρόμο μπροστά του για να φτάσεις την Ευρωλίγκα. Δεν είναι μυστικό ότι η Ευρωλίγκα προτιμά την Άλμπα στους ομίλους, οπότε μένει να δούμε τι αντιμετώπιση θα έχει από τη διαιτησία στον επόμενο γύρο το Μαρούσι.
Ο Άρης θα απουσιάσει για ακόμη μία χρονιά από τους ομίλους της Ευρωλίγκας και στη διοργανώτρια αρχή θα λείψει πολύ ο κόσμος του «αυτοκράτορα», ιδίως αν στους ομίλους φτάσει το Μαρούσι. Όμως, οι μάχες κερδίζονται στο παρκέ κι εκεί ο Άρης κατατροπώθηκε.
Εμφανώς ανέτοιμος για τη σειρά, στο δεύτερο παιχνίδι έδειξε όλες του τις αδυναμίες. Με τον Ντέι ανέτοιμο, τον Κλαρκ να μην μπορεί μόνος του να τα κάνει όλα και τον Αργυρόπουλο τραυματία, ο Άρης δεν είχε πλέι μέικερ. Ουσιαστικά δείχνει ότι σε αυτή τη θέση θα πονά όλο το χρόνο. Όπως και στην περιφέρεια. Ο Χατζηβρέττας στάθηκε ξανά στο ύψος του, αλλά, μεταξύ μας, το περιμέναμε. Ο Ρίτσαρντσον απ’ την άλλη όχι. Είναι άδικο να κρίνεις κάποιον από δύο ματς, αλλά ήδη ο ένας στόχος έκανε φτερά.
Μετά το πρώτο παιχνίδι μιλούσαμε για την εμπειρία του Άρη φέτος. Στο κλίμα αυτό, πρέπει να ομολογήσω ότι τα νευράκια που είχε ο Ντικούδης από την αρχή σχεδόν του αγώνα ήταν απαράδεκτα για παίκτη της κλάσης και των παραστάσεών του. Οι πιο έμπειροι παίκτες πρέπει να τραβάνε όλη την ομάδα στα δύσκολα, όχι να επιτείνουν την κατάσταση.
Θα μπορούσαμε να πούμε περισσότερα για κάθε παίκτη του Άρη, αλλά η αλήθεια είναι ότι βρισκόμαστε νωρίς στη σεζόν και ότι το αρνητικό κλίμα του αποκλεισμού μπορεί να αντιστραφεί και στο πρωτάθλημα και στο Eurocup. Σύμφωνοι, το Eurocup δεν είναι Ευρωλίγκα, αλλά το Final Eight είναι μεγάλος στόχος.
Οι ευθύνες σίγουρα βαραίνουν τον Αντρέα Ματσόν, καθώς ο Άρης εμφανίστηκε χωρίς καμία ψυχολογία και στα δύο ματς. Αν δούμε τα δύο πρώτα δεκάλεπτα, τα σκορ ήταν 17-9 και 27-9. Δηλαδή συνολικά 44-18 στα πρώτα δεκάλεπτα των δύο αγώνων, με τον Άρη να μην μπορεί να βάλει ούτε δέκα πόντους. Βέβαια, όπως είναι λογικό σε τέτοιες περιπτώσεις, έχει ήδη αρχίσει η συζήτηση για τη διαδοχολογία. Ασχέτως με το πόσο καλές είναι ενδεχόμενες λύσεις (ο Κατσικάρης σαφώς και είναι πρωτοκλασάτη επιλογή), οι αλλαγές δεν φέρνουν επιτυχία, ιδίως αν η προετοιμασία έχει ξεκινήσει εδώ και δύο μήνες και ο νέος προπονητής θα αλλάξει κατά πάσα πιθανότητα ξένους. Εδώ ξεκάθαρα έχουμε πει ότι δεν είμαστε υπέρ των αλλαγών προπονητών, καθώς η ιστορία δείχνει ότι όποια ομάδα έχει υπομονή πάντα δικαιώνεται, αλλά αν είναι ο Άρης να αλλάξει τον Ματσόν, τουλάχιστον ας το κάνει τώρα και όχι... λίγο πριν αρχίσει το πρωτάθλημα ή μετά την πρώτη ήττα εκεί. Αλλιώς, ας τον στηρίξει χωρίς να δίνεται τροφή σε τέτοια σενάρια.
Το αντίθετο ισχύει για τον Γιώργο Μπαρτζώκα, που ήδη κέρδισε το πρώτο μεγάλο στοίχημα που έβαζε υπογράφοντας. Το ρόστερ του Αμαρουσίου είναι πολύ καλό και ο Πελεκάνος το είχαμε γράψει από πέρσι ότι θα αναγεννιόταν σε τέτοια ομάδας με χρόνο συμμετοχής. Όταν κερδίζεις αγώνα με ισοδύναμη ομάδα με 29 πόντους ειλικρινά ό,τι κι αν πει κανείς φαντάζει αστείο, όμως θα ήθελα να σχολιάσω πως το Μαρούσι κατά τη γνώμη μου χρειαζόταν ένα καλύτερο ψηλό από τους Χόμαν, Κένταλ, Αριγκμπάμπου. Την αμυντική δουλειά που θέλει ο Μπαρτζώκας την κάνουν, αλλά επιθετικά ίσως χρειαζόταν κάτι παραπάνω. Θα έχουμε καιρό να τα πούμε.
Το ανέκδοτο των ημερών είναι ότι η ΕΡΤ (ιδίως στην αναμετάδοση της Θεσσαλονίκης) ανακάλυψε τώρα πόσο καλός παίκτης είναι ο Κις. Οι πιο… ψαγμένοι της πρώτης μετάδοσης είπαν ότι τον είχαμε δει από πέρσι, αλλά ότι έπαιζε και… πρόπερσι στην Α1, κανείς δεν το θυμήθηκε. Μάλλον δεν θα είχε πάει καλά τότε… Ο Κις για μια ακόμη φορά ήταν εκεί όταν τον χρειάστηκε το Μαρούσι και φέτος έχει την ευκαιρία να τον μάθουν και όσοι δεν τον ξέρουν μέσω της Ευρωλίγκας, αν και πια δεν είναι… πιτσιρικάς.
Στα άλλα ματς τα φυσιολογικά αποτελέσματα ήρθαν, με την Άλμπα να επιβεβαιώνει τον τίτλο του φαβορί και να παίρνει την πρόκριση, για να περιμένει το Μαρούσι.
Η Μπενετόν ανέτρεψε το -5 του πρώτου ματς και πέρασε από την καλή Βέντσπιλς, ενώ η Ορλεάν διέσυρε τη Σαρλερουά και πήρε το άλλο εισιτήριο. Σε όλα τα ματς είχε ουσιαστικά μπει το νερό στο αυλάκι από το πρώτο ημίχρονο.
by Rasheed.
4 σχόλια:
Δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι ισχύει αυτό το "ισοδύναμη ομάδα" που είπες. Δεν είναι έτσι οι ισοδύναμες ομάδες. Αν εννοείς ισοδύναμα ρόστερ, ίσως.
Στο παρκέ είδαμε μία ομάδα και έναν όμιλο παικτών. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Ή μάλλον υπήρχαν πολλές, για το Μαρούσι. Έφυγαν οι 4 από τους 5 περσινούς βασικούς (αν θυμάμαι καλά), Μαυροκεφαλίδης, Χαραλαμπίδης, Στίβενσον, Γλυνιαδάκης. Έφυγε ο προπονητής. Έπεσε το ύψος του μπάτζετ. Η ομάδα ζούσε στην αβεβαιότητα μετά την περσινή αδικία (και τα προκριματικά), το κάθομαι-φεύγω του Βωβού, η ελαφριά φανέλα, το αχανές άδειο οάκα.
Είναι προφανές όμως ότι οι ομάδες φτιάχνονται με προσοχή και δουλειά, και ότι τα χρήματα δεν είναι το παν, όπως μας πρήζουν οι διοικούντες του Άρη τα τελευταία χρόνια. Πέρσι ψιλοπερνούσε το παραμύθι, φέτος πια παρατράβηξε και ξεχείλωσε.
Ο Ματσόν είτε είναι yesman, είτε δε μπορεί να δει βασικά πράγματα που βλέπουμε όλοι εμείς οι ερασιτέχνες. Η περσινή ομάδα, μέτριο-καλούτσικο ρόστερ, είχε δύο βασικές αδυναμίες. Σταθερό, καλό και ψηλό (για να καλύπτει τον Κλαρκ) άσσο-οργανωτή και ευέλικτο πεντάρι πίσω από το Μπετς. Τι από τα δύο πήρε επί της ουσίας ο Άρης; Τίποτα.
Είναι προφανές (εδώ και καιρό, δεν τα μάθαμε τώρα) ότι η ομάδα στήθηκε στο πόδι, χωρίς σχεδιασμό, χωρίς όραμα (πώληση Παπανικολάου), χωρίς πλάνο στο παιχνίδι -αυτό το ξέραμε από παλιά με το Ματσόν. Το χτεσινό ήταν απλά η απόλυτη επιβεβαίωση, με μία ντροπιαστική ήττα -για την οποία εδώ που τα λέμε φταίνε και οι παίκτες, μόνο προς το τέλος κατάλαβαν ότι παίζουν και για τη δική τους αξιοπρέπεια.
Είχα την απορία στο Αλεξάνδρειο πως μια ομάδα όπως το Μαρούσι δεν προβληματίζεται από την έδρα και παίζει στα ίσα τον Άρη. Η απάντηση είναι ότι το Μαρούσι φέτος είναι πολύ καλύτερη ομάδα, και εκ του (δεύτερου) αποτελέσματος όντως προβληματίστηκε, γι'αυτό και έχασε με δύο πόντους (κι αυτό οριακό).
Πολλά θα μπορούσα να γράψω, άλλωστε τα λέμε μεταξύ μας εδώ και πολύ καιρό, αλλά δεν έχει και ιδιαίτερο νόημα. Ήδη γράφω πολλά.
Δύο επιπλεόν σχόλια μόνο θέλω να κάνω γι'αυτή την ομάδα.
1) Δεν πάει άλλο. Χωρίς καλό άσσο (και τον Κλαρκ από τον πάγκο ως πολυτέλεια), καλό δεύτερο ψηλό και επιτέλους ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ, δεν πρόκειται να φτιάξει τίποτα. Είμαι κι εγώ υπέρ της διατήρησης των προπονητών, αλλά είναι πια πασιφανές ότι ο Ματσόν δε μπορεί. Δεν ξεχνάμε ότι και για το περσινό κάζο,ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι έφταιγε που πάλεψε τα ματς ...με τον ΠΑΟ. Μέγιστη ντροπή, συν τοις άλλοις. Το ότι κοιμήθηκε στο τέλος του πιο κρίσιμου αγώνα, το ξέχασε. Κι εκεί που όλοι οι αρειανοί αναρωτιόντουσαν γιατί δεν παίζει ο Παπανικολάου, εκείνος δήλωσε υπερήφανος που τον.. ανέδειξε.
2) Γι' αυτό το πράγμα πουλήθηκε η ελπίδα του συλλόγου; Δηλαδή με 800 χιλιάρικα μικρότερο μπάτζετ (ώστε να έμενε ο Παπανικολάου), τι χειρότερο θα μπορούσε να πάθει; Ο Κακιούζης (που γενικά μου αρέσει πολύ) τι παραπάνω πρόσφερε ως έτοιμος έναντι του μικρού και ανερχόμενου;
arisff
ΥΓ. Όντως, πρέπει να τονίζουμε για τη δικαίωση του Αμαρουσίου. Η wild card του Άρη και κατόπιν η κλήρωση, ήταν από τη σκοπιά του Αμαρουσίου μεγάλη αδικία. Όμως αντί για λόγια, όπως οι του Άρη, μίλησαν στο γήπεδο.
Το έχω ξαναγράψει ότι δε θέλω να δω αυτή την ομάδα στην ευρωλίγκα, γιατί το θεωρώ ντροπή για το πρωτάθλημα μας να παίζει μια ομάδα στην ευρωλίγκα και το γήπεδο να είναι άδειο. Αλλά όπως ήρθε το πράγμα, ακόμη κι αυτό είναι καλύτερο από ένα μάτσο παίκτες που θα παίζουν μπροστά σε ένα ενθουσιώδες κοινό αλλά η ομάδα τους θα είναι τόσο μα τόσο λίγη.
ΥΓ2. Εκτός του Χατζηβρέττα, νομίζω διασώθηκε και ο Μπάρλος. Στη θέση του οποίου αποκτήθηκαν Ντικούδης, Κακιούζης, και θέλουμε και ...Μάσεϊ. Ενδεικτικό ότι ο Άρης ψωνίζει... ό,τι βρει, αντί να πάρει αυτό που πραγματικά χρειάζεται, και επιτέλους ένα βασικό play maker.
ΥΓ3. Συγνώμη για τη μεγάλη έκταση του post, αλλά είναι πράγματα που μαζεύω πολύ καιρό. Και, αλήθεια λέω, προσπάθησα να περιοριστώ για να μη βγει άλλο τόσο.
@aris: Αναφερόμουν στις μετεγγραφές γι αυτό και μίλησα μόνο για τον Χατζηβρέττα. Ο Μπάρλος προφανώς και ήταν καλός.
Rasheed.
@aris:
να φερουμε μηπως τον Μεσινα στον Αρη ωστε να ικανοποιούντα τα standard των οπαδων;
Αλλιως εχω ακουσει πως ο Ιβκοβιτς ειναι και αυτος διαθεσιμος...
Φίλε ανώνυμε ειρωνικέ, νομίζω ότι εκτός από το Μεσίνα υπάρχουν πολλοί προπονητές που θα μπορούσε να φέρει ο Άρης.
Το θέμα δεν είναι εκεί. Το θέμα είναι ότι οι μισοί προπονητές της Α1 έχουν δείξει ότι είναι καλύτεροι από το Ματσόν. Δεν τρελάθηκα ποτέ με τις προπονητικές ικανότητες του Μπαρτζώκα, αλλά απέδειξε πόσο χαμηλό είναι το επίπεδο του Ματσόν. Προπονητή επιπέδου Μπαρτζώκα δε θα μπορούσε να έχει ο Αρης; Από το Ματσόν και πάνω υπάρχει μόνο ο Μεσίνα;
Κατά τα άλλα, πετυχημένο το αστειάκι σου...
@Rasheed: Δεν ήταν μομφή για σένα ότι ξέχασες το Μπάρλο, δε γράφω με τέτοιο ύφος. Απλά ήθελα να το τονίσω, αφενός γιατί τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση (και δεν είμαι σίγουρος ότι τον έχει και πολύ κόσμος του Άρη), αφεταίρου για να τονίσω τον ανύπαρκτο σχεδιασμό της ομάδας.
arisff
Δημοσίευση σχολίου