Δύο παραδόσεις έσπασαν την Κυριακή, ή, αν προτιμάτε, λύγισαν στο βάρος των ονομάτων των πρωταγωνιστών που τις γκρέμισαν. Η Ισπανία κατάφερε για πρώτη φορά στην 74χρονη ιστορία του θεσμού να πάρει χρυσό μετάλλιο, ενώ η Ελλάδα κατάφερε για πρώτη φορά από το 1949 (μεταξύ μας… ουσιαστικά για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του μπάσκετ) να πάρει χάλκινο μετάλλιο.
Χίλια μπράβο στους Έλληνες παίκτες, που κατάφεραν ξανά να φέρουν την Ελλάδα ανάμεσα στην αφρόκρεμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ και να αποδείξουν ότι παραμένουμε μια ισχυρή δύναμη ανεξαρτήτως απουσιών ή συγκυριών και ότι καλά θα κάνουν όλοι (συμπεριλαμβανομένων και πολλών... δικών μας) να μας υπολογίζουν εκεί. Γιατί η Ελλάδα εκεί θα μείνει για πολύ καιρό ακόμα.
Η πορεία της Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ ολοκληρώθηκε με γλυκό τρόπο την Κυριακή, αφού η ελληνική ομάδα στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και κέρδισε τους Σλοβένους. Ή αν δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, στάθηκε πιο ψηλά από τους Σλοβένους.
Δύο κουρασμένες ομάδες πρόσφεραν κάκιστο θέαμα, με μια πολύ κακή ομάδα (στο ματς) να κερδίζει μια πάρα πολύ κακή ομάδα. Εμείς κρατάμε το μετάλλιο που εμπλουτίζει τη συλλογή μας και αποτελεί υποθήκη για το μέλλον ορισμένων παικτών, αλλά και επιβράβευση της διάρκειας άλλων. Για μετάλλιο γράφαμε πριν το Ευρωμπάσκετ, μετάλλιο ήρθε, κι ας μην ήταν του χρώματος που θέλαμε.
Προφανώς δεν είμαστε εμείς οι «κακοί», που πιστεύουμε σε αυτή την ομάδα, στο ταλέντο των παικτών της κι έχουμε απαιτήσεις, αλλά όσοι πριν το τουρνουά έγραφαν πως εξισώνουν την Ελλάδα με την ΠΓΔΜ, ή ότι δεν της δίνουν καμία τύχη. Αλλά, στις φωτογραφίες πρώτοι, στα έντυπά τους θα υπογράφουν τώρα τις κωλοτούμπες τους και θα συνεχίσουν να διαβάζονται ως αυθεντίες (της πλάκας).
Στο ματς δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να κάνουμε κριτική. Η Ελλάδα ήταν πάρα πολύ κακή, αλλά όποιος δεν το περίμενε, μάλλον δεν είχε δει τα ματς του Σαββάτου ή το υπόλοιπο τουρνουά. Ο Καζλάουσκας δεν χρησιμοποίησε ούτε για ένα δευτερόλεπτο τους 4 παίκτες που απαξίωσε πλήρως με τις δηλώσεις του το Σάββατο, δηλώσεις που για μένα αποτελούν λόγο απόλυσης, καθώς απαξιώνουν όλο το ελληνικό μπάσκετ πλην 11 παικτών συνολικά. Όταν ένας προπονητής απαξιώνει το υλικό με το οποίο δουλεύει, τότε δεν έχει θέση σε μια ομάδα. Όταν απαξιώνει το υλικό ολόκληρης της χώρας στην οποία δουλεύει τότε δεν έχει θέση στον πάγκο της. Ο Καζλάουσκας πήγε μέτρια (διάβασε καλά τα περισσότερα παιχνίδια πριν το ματς με τον Σφαιρόπουλο να παίζει ρόλο σε αυτό, δεν διαχειρίστηκε καλά τα παιχνίδια κατά τη διάρκειά τους) στο τουρνουά και μην ακούσω για... συμπεράσματα του χρόνου που η Ελλάδα θα έχει το καλύτερο ρόστερ όλων των εποχών, γιατί ο προπονητής δεν κρίνεται τότε. "Τότε" αν αποτύχει απολύεται… στο ημίχρονο όπως έχουν διδάξει και οι Σαουδάραβες. Ο Λιθουανός θα είναι του χρόνου στον πάγκο, αλλά φέτος οι συγκυρίες ευνοούσαν την κατάκτηση του χρυσού και δεν το εκμεταλλεύτηκε. Η Ελλάδα, για μένα, απλώς έκανε το χρέος της και τερμάτισε σε μια απολύτως φυσιολογική θέση για το ρόστερ της. Αυτό χωρίς να μειώνει την προσπάθεια των παιδιών, στα οποία αξίζουν μόνο συγχαρητήρια.
Οι 8 που έπαιξαν χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, σε αυτούς που… την πάλευαν και σε αυτούς που… δεν την πάλευαν με τίποτα. Στη δεύτερη κατηγορία οι Σπανούλης, Ζήσης, Φώτσης, ενώ στην πρώτη οι Σχορτσανίτης, Μπουρούσης, Καλάθης, Πρίντεζης, που ήταν και ο βασικός λόγος νίκης μας. Αφήνω εκτός του Περπέρογλου, που απλά ήταν σε κακή βραδιά, αλλά δεν στοίχισε (έπαιξε και λίγο). Μέγας πρωταγωνιστής ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης, που αποχαιρέτησε τη διοργάνωση με μία εκκωφαντική παράσταση, που ελπίζουμε να μην είναι απλώς μια μακρινή ευχάριστη ανάμνηση σε λίγους μήνες, αλλά να σημάνει νέα αρχή στην καριέρα του συνολικά.
Θα αναφερθώ και στον Βασίλη Σπανούλη, που ήταν σε τραγική (από πλευράς κούρασης) κατάσταση, αλλά είχε τη διαύγεια να χάσει τη δεύτερη βολή στο τέλος, ουσιαστικά εξαναγκάζοντας τους «τρικυμίες» Σλοβένους σε σουτ της απελπισίας. Πανάξια ήταν στην πεντάδα του τουρνουά, αφού τράβηξε μεγάλο κουπί (όπως αν χάναμε πανάξια θα ήταν ο Λάκοβιτς), αλλά ξεκάθαρα δεν είναι άσος και θα τον βοηθούσε (θα κουραζόταν λιγότερο, θα σκόραρε πιο εύκολα, θα έκανε λιγότερα λάθη) να παίζει στο «2» με τον Ζήση στο «1». Πλέον, κοιτάμε μπροστά προς το Μουντομπάσκετ της Τουρκίας, ατενίζοντας το μέλλον με δικαιολογημένη αισιοδοξία. Τα όποια λάθη υπάρχει χρόνος να διορθωθούν, το χάλκινο αποτελεί καλή βάση για το μέλλον και η εθνική μπάσκετ έφτασε σε μία ακόμη μεγάλη επιτυχία, κρατώντας πάντα υψηλό το επίπεδό της και δικαιολογώντας πάντα τον τίτλο της καλύτερης ελληνικής εθνικής ομάδας. Μόνο αυτή μας έχει συνηθίσει στα ψηλά, μόνο από αυτή μπορούμε να έχουμε απαιτήσεις, μόνο αυτή μας κάνει να περήφανους κάθε χρονιά. Ελπίζουμε του χρόνου να στεφθεί Βασίλισσα του Παγκόσμιου μπάσκετ στην Πόλη…
ΙΣΠΑΝΙΑ-ΣΕΡΒΙΑ 85-63
Ο τελικός σήμανε μια τεράστια στιγμή για την Ισπανία: το πρώτο χρυσό μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ. Ο Σέρτζιο Σκαριόλο έβαλε το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ισπανική μπασκετική ιστορία μιας και έγινε ο πρώτος προπονητής που οδήγησε την εθνική της χώρας σε νικηφόρο ευρωπαϊκό τελικό. Αμφισβητήθηκε όσο κανείς άλλος προπονητής των Ισπανών, αλλά τελικά πέτυχε αυτό που δεν είχε καταφέρει κανείς άλλος. Οι «φούριας ρόχας» μπήκαν δυνατά από το πρώτο λεπτό, κυνηγώντας με πάθος στην άμυνα και στα ριμπάουντ, ενώ επιθετικά στηρίχθηκαν στον οίστρο του Ναβάρο και τα σίγουρα χέρια του μεγάλου Παού Γκασόλ (περισσότερα για τον τεράστιο σέντερ θα γράψουμε αύριο). Η ομάδα του Σκαριόλο σκόραρε με άνεση τα δίποντα, αφού έπαιρνε και αρκετές δεύτερες ευκαιρίες με επιθετικά ριμπάουντ, με αποτέλεσμα να φτάσει τον εντυπωσιακό απολογισμό των 52 πόντων στο πρώτο ημίχρονο. Το κυριότερο, έκλεισαν καλά τον Τεόντοσιτς και δεν άφησαν τον Κρστιτς να τους πονέσει, ενώ στην επίθεση έβγαλαν αποτελεσματικά συστήματα και δεν επέτρεψαν σε κανένα σημείο στους Σέρβους να τους απειλήσουν. Με δυο λόγια; Το τέλειο ματς, στην καταλληλότερη στιγμή! Οι Ισπανοί στέφονται άξια πρωταθλητές Ευρώπης, αφού όχι μόνο απέδωσαν πολύ καλά σε ημιτελικό και τελικό, αλλά και μπόρεσαν να αναστρέψουν την εικόνα, να ξεπεράσουν τα αρχικά «χαστούκια» και να βγουν πιο δυνατοί από ποτέ φτάνοντας μέχρι την κούπα.
Από την άλλη, οι Σέρβοι έδειξαν ανέτοιμοι για τον τελικό και αυτό φάνηκε από το πρώτο δεκάλεπτο, όταν όλες τις άμυνες που έβγαλαν, τις έχασαν στα ριμπάουντ. Η απειρία τους φάνηκε, αφού δεν είχαν το σθένος να κοιτάξουν στα μάτια μια ομάδα που είχαν κερδίσει μόλις πριν από λίγες ημέρες. Σε κάθε περίπτωση, έδειξαν πολλά και το μέλλον τους ανήκει, καθώς η νέα Σερβική δύναμη ανατέλλει.
by Rasheed & BEN
Χίλια μπράβο στους Έλληνες παίκτες, που κατάφεραν ξανά να φέρουν την Ελλάδα ανάμεσα στην αφρόκρεμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ και να αποδείξουν ότι παραμένουμε μια ισχυρή δύναμη ανεξαρτήτως απουσιών ή συγκυριών και ότι καλά θα κάνουν όλοι (συμπεριλαμβανομένων και πολλών... δικών μας) να μας υπολογίζουν εκεί. Γιατί η Ελλάδα εκεί θα μείνει για πολύ καιρό ακόμα.
Η πορεία της Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ ολοκληρώθηκε με γλυκό τρόπο την Κυριακή, αφού η ελληνική ομάδα στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και κέρδισε τους Σλοβένους. Ή αν δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, στάθηκε πιο ψηλά από τους Σλοβένους.
Δύο κουρασμένες ομάδες πρόσφεραν κάκιστο θέαμα, με μια πολύ κακή ομάδα (στο ματς) να κερδίζει μια πάρα πολύ κακή ομάδα. Εμείς κρατάμε το μετάλλιο που εμπλουτίζει τη συλλογή μας και αποτελεί υποθήκη για το μέλλον ορισμένων παικτών, αλλά και επιβράβευση της διάρκειας άλλων. Για μετάλλιο γράφαμε πριν το Ευρωμπάσκετ, μετάλλιο ήρθε, κι ας μην ήταν του χρώματος που θέλαμε.
Προφανώς δεν είμαστε εμείς οι «κακοί», που πιστεύουμε σε αυτή την ομάδα, στο ταλέντο των παικτών της κι έχουμε απαιτήσεις, αλλά όσοι πριν το τουρνουά έγραφαν πως εξισώνουν την Ελλάδα με την ΠΓΔΜ, ή ότι δεν της δίνουν καμία τύχη. Αλλά, στις φωτογραφίες πρώτοι, στα έντυπά τους θα υπογράφουν τώρα τις κωλοτούμπες τους και θα συνεχίσουν να διαβάζονται ως αυθεντίες (της πλάκας).
Στο ματς δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να κάνουμε κριτική. Η Ελλάδα ήταν πάρα πολύ κακή, αλλά όποιος δεν το περίμενε, μάλλον δεν είχε δει τα ματς του Σαββάτου ή το υπόλοιπο τουρνουά. Ο Καζλάουσκας δεν χρησιμοποίησε ούτε για ένα δευτερόλεπτο τους 4 παίκτες που απαξίωσε πλήρως με τις δηλώσεις του το Σάββατο, δηλώσεις που για μένα αποτελούν λόγο απόλυσης, καθώς απαξιώνουν όλο το ελληνικό μπάσκετ πλην 11 παικτών συνολικά. Όταν ένας προπονητής απαξιώνει το υλικό με το οποίο δουλεύει, τότε δεν έχει θέση σε μια ομάδα. Όταν απαξιώνει το υλικό ολόκληρης της χώρας στην οποία δουλεύει τότε δεν έχει θέση στον πάγκο της. Ο Καζλάουσκας πήγε μέτρια (διάβασε καλά τα περισσότερα παιχνίδια πριν το ματς με τον Σφαιρόπουλο να παίζει ρόλο σε αυτό, δεν διαχειρίστηκε καλά τα παιχνίδια κατά τη διάρκειά τους) στο τουρνουά και μην ακούσω για... συμπεράσματα του χρόνου που η Ελλάδα θα έχει το καλύτερο ρόστερ όλων των εποχών, γιατί ο προπονητής δεν κρίνεται τότε. "Τότε" αν αποτύχει απολύεται… στο ημίχρονο όπως έχουν διδάξει και οι Σαουδάραβες. Ο Λιθουανός θα είναι του χρόνου στον πάγκο, αλλά φέτος οι συγκυρίες ευνοούσαν την κατάκτηση του χρυσού και δεν το εκμεταλλεύτηκε. Η Ελλάδα, για μένα, απλώς έκανε το χρέος της και τερμάτισε σε μια απολύτως φυσιολογική θέση για το ρόστερ της. Αυτό χωρίς να μειώνει την προσπάθεια των παιδιών, στα οποία αξίζουν μόνο συγχαρητήρια.
Οι 8 που έπαιξαν χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, σε αυτούς που… την πάλευαν και σε αυτούς που… δεν την πάλευαν με τίποτα. Στη δεύτερη κατηγορία οι Σπανούλης, Ζήσης, Φώτσης, ενώ στην πρώτη οι Σχορτσανίτης, Μπουρούσης, Καλάθης, Πρίντεζης, που ήταν και ο βασικός λόγος νίκης μας. Αφήνω εκτός του Περπέρογλου, που απλά ήταν σε κακή βραδιά, αλλά δεν στοίχισε (έπαιξε και λίγο). Μέγας πρωταγωνιστής ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης, που αποχαιρέτησε τη διοργάνωση με μία εκκωφαντική παράσταση, που ελπίζουμε να μην είναι απλώς μια μακρινή ευχάριστη ανάμνηση σε λίγους μήνες, αλλά να σημάνει νέα αρχή στην καριέρα του συνολικά.
Θα αναφερθώ και στον Βασίλη Σπανούλη, που ήταν σε τραγική (από πλευράς κούρασης) κατάσταση, αλλά είχε τη διαύγεια να χάσει τη δεύτερη βολή στο τέλος, ουσιαστικά εξαναγκάζοντας τους «τρικυμίες» Σλοβένους σε σουτ της απελπισίας. Πανάξια ήταν στην πεντάδα του τουρνουά, αφού τράβηξε μεγάλο κουπί (όπως αν χάναμε πανάξια θα ήταν ο Λάκοβιτς), αλλά ξεκάθαρα δεν είναι άσος και θα τον βοηθούσε (θα κουραζόταν λιγότερο, θα σκόραρε πιο εύκολα, θα έκανε λιγότερα λάθη) να παίζει στο «2» με τον Ζήση στο «1». Πλέον, κοιτάμε μπροστά προς το Μουντομπάσκετ της Τουρκίας, ατενίζοντας το μέλλον με δικαιολογημένη αισιοδοξία. Τα όποια λάθη υπάρχει χρόνος να διορθωθούν, το χάλκινο αποτελεί καλή βάση για το μέλλον και η εθνική μπάσκετ έφτασε σε μία ακόμη μεγάλη επιτυχία, κρατώντας πάντα υψηλό το επίπεδό της και δικαιολογώντας πάντα τον τίτλο της καλύτερης ελληνικής εθνικής ομάδας. Μόνο αυτή μας έχει συνηθίσει στα ψηλά, μόνο από αυτή μπορούμε να έχουμε απαιτήσεις, μόνο αυτή μας κάνει να περήφανους κάθε χρονιά. Ελπίζουμε του χρόνου να στεφθεί Βασίλισσα του Παγκόσμιου μπάσκετ στην Πόλη…
ΙΣΠΑΝΙΑ-ΣΕΡΒΙΑ 85-63
Ο τελικός σήμανε μια τεράστια στιγμή για την Ισπανία: το πρώτο χρυσό μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ. Ο Σέρτζιο Σκαριόλο έβαλε το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ισπανική μπασκετική ιστορία μιας και έγινε ο πρώτος προπονητής που οδήγησε την εθνική της χώρας σε νικηφόρο ευρωπαϊκό τελικό. Αμφισβητήθηκε όσο κανείς άλλος προπονητής των Ισπανών, αλλά τελικά πέτυχε αυτό που δεν είχε καταφέρει κανείς άλλος. Οι «φούριας ρόχας» μπήκαν δυνατά από το πρώτο λεπτό, κυνηγώντας με πάθος στην άμυνα και στα ριμπάουντ, ενώ επιθετικά στηρίχθηκαν στον οίστρο του Ναβάρο και τα σίγουρα χέρια του μεγάλου Παού Γκασόλ (περισσότερα για τον τεράστιο σέντερ θα γράψουμε αύριο). Η ομάδα του Σκαριόλο σκόραρε με άνεση τα δίποντα, αφού έπαιρνε και αρκετές δεύτερες ευκαιρίες με επιθετικά ριμπάουντ, με αποτέλεσμα να φτάσει τον εντυπωσιακό απολογισμό των 52 πόντων στο πρώτο ημίχρονο. Το κυριότερο, έκλεισαν καλά τον Τεόντοσιτς και δεν άφησαν τον Κρστιτς να τους πονέσει, ενώ στην επίθεση έβγαλαν αποτελεσματικά συστήματα και δεν επέτρεψαν σε κανένα σημείο στους Σέρβους να τους απειλήσουν. Με δυο λόγια; Το τέλειο ματς, στην καταλληλότερη στιγμή! Οι Ισπανοί στέφονται άξια πρωταθλητές Ευρώπης, αφού όχι μόνο απέδωσαν πολύ καλά σε ημιτελικό και τελικό, αλλά και μπόρεσαν να αναστρέψουν την εικόνα, να ξεπεράσουν τα αρχικά «χαστούκια» και να βγουν πιο δυνατοί από ποτέ φτάνοντας μέχρι την κούπα.
Από την άλλη, οι Σέρβοι έδειξαν ανέτοιμοι για τον τελικό και αυτό φάνηκε από το πρώτο δεκάλεπτο, όταν όλες τις άμυνες που έβγαλαν, τις έχασαν στα ριμπάουντ. Η απειρία τους φάνηκε, αφού δεν είχαν το σθένος να κοιτάξουν στα μάτια μια ομάδα που είχαν κερδίσει μόλις πριν από λίγες ημέρες. Σε κάθε περίπτωση, έδειξαν πολλά και το μέλλον τους ανήκει, καθώς η νέα Σερβική δύναμη ανατέλλει.
by Rasheed & BEN
10 σχόλια:
polla mpravo sta paidia!to aksizan!!mpravo kai se sas mages pou kalupsate to tournoua opos mono eseis kserete..exoume kai kapoius na mas lene pos ginontai ta pramata,giati autoi stin kratiki kseroun mono ta 'NAI I ELLINIKI PSUXI' kai 'OXI I ELLINIKI PSUXI'..kolozoa..
PANTA TETIA!!!(kai tora strofi gia NBA etsi??)
meshuggener
Οι δηλώσεις είναι το "Έλειπαν οι Παπαλουκάς και Διαμαντίδης, παλιότερα υπήρχαν παιδιά που έρχονταν από τον πάγκο και έδιναν ενέργεια";
Θα επανέλθω με σχόλιο-σεντόνι και πραγματικά ελπίζω να έχετε την διάθεση να το διαβάσετε γιατί αυτό το πράγμα με τον Καζλάουσκας το παρακάνατε βρίσκω...
Βασικα παρατηρησα και εγω πως ο Γιονας ηταν εκτος χρονου και τοπου.Δηλαδή ποιος ο λογος να παρεις τον Γλυνιαδακη αν δεν τον βαζεις οταν μαλιστα τον πηρες στη θεση αλλου περιφερειακου οπως ο Τσαλδαρης που θα βοηθούσαν στην ανάπτυξη;
Ο Καιμακογλου γιατι προτιμήθηκε στη θέση παικτών όπως ο Βασιλειάδης ή ο Διαμαντόπουλος ή ακόμα και ο Γιανκοβιτς αν ειναι να παιζει τοσο λιγο;
ΤΙ ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΑΝΕ ΑΥΤΟΙ ΣΕ ΤΟΣΟ ΛΙΓΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΚΑΙΜΑΚΟΓΛΟΥ(προς θεου δεν υποννοω τπτ για τον Καιμακογλου και το θεωρω το επομενο μεγαλο 4ρι);
Αλλα αυτο που με συγχιζει περισσοτερο με τον ΓΙονας δεν ειναι το κακό ροτέισον,η ΠΛΗΡΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΚΟΟΥΤΣΑΡΙΣΜΑΤΟΣ(ο ανθρωπος ειναι το ακριβως αντιθετο του Πινχας-καλος προπονητης,κακιστος κόουτς)
ΑΛΛΑ Η ΔΙΑΟΛΕΜΕΝΗ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΥ ΠΛΑΝΟΥ.
Το "η μπαλα στη ρακετα και αγιος ο Θεος" να με συγχωρειτε αλλα δεν ειναι επιθετικο πλανο.
ΔΟξα το θεο ΠΑΟ-ΟΣΦΠ ειναι σε εξαιρετικο επιπεδο,αρκετοι προπονητες διδασκουν στα γηπεδα(πχ Ματσον-Μαρκοπουλος-Σφαιροπουλος και Μπαρτζώκας ίσως)βλεπουμε μπασκετ και εχουμε χορτασει να βλεπουμε συστηματα.
Ειδικα στο τελευταιο να 'ναι καλα ο Ζοτς και ο Ιτουδης που τα λενε και στην ΕΤ1 αν και δεν βλεπω ποτε τους Ιωαννου Σκουντη να τα μαθαινουν(φανταζομαι εδω μπαινει ατακα ΡΑΣΙΝΤ: ΕΙΔΙΚΑ Ο ΣΚΟΥΝΤΗΣ ΠΟΤΕ! )
Ε δεν μπορω (για να σπιστρεψω εκει που σχολιαζα )να μη βλεπω τους παικτες να γυριζουν την μπαλα για ενα ελευθερο σουτ στη ζωνη ,οταν μαλιστα εχεις Καλαμποκη-Περπερογλου-Ζηση-Σπανούλη-Καλάθη-Φώτση-Καιμακόγλου.
Δεν μπορω να μη βλεπω ενα διαολεμενο pick and roll ,ενα pick and pop ρε γμτ,μια πασα του σεντερ στο 4ρι που εμεινε μονο του.
Τα περισσοτερα συστηματα ηταν τα εξης 3:
"μπαλα στη ρακετα και αγιος ο θεος",
"γιουρουσι Σπανούλη" και "ενας εναντιον ενος".
ΑΙΣΧΟΣ.
Παει να πει πως δεν καταλαβε ΚΑΝ τι υλικο εχει παρει μαζι του.
Πχ ο Περπερογλου ειναι κλασσικος στατικος σουτερ,τον βγαζεις μονο του και πυροβολει.Δεν μπορεις να περιμενεις απο αυτον να σουταρει απο τριπλα.
Ο Πριντεζης παιζει τελεια το 4ρι που ερχεται στη ρακετα μονο του και τελειωνει τη φαση οταν το 5 το μαρκαρουν 2.Δεν εχει νοημα να του λες κατσε στη γωνια για τριποντο...
Ο Φωτσης στις γωνιες ειναι κινδυνος-θανατος.Το ιδιο και ο Καιμακογλου.
Ο δε Καλαμποκης ειναι εξαιρετικος σουτερ ιδιως μετα απο σκριν.Δεν τον βαζεις στα 32 του να παιξει ενας εναντιον ενος εναντιον πιο νεων,κοντων και πιο εκρηκτικων αντιπαλων...
Συγγνωμη αλλα τρεφω απαισιοδοξια για την πολη αν παμε στο Τουρνουα ετσι.
Ενα τουρνουα με τις ΗΠΑ,την Ισπανια ΜΕ ΚΑΛΔΕΡΟΝ,τη Λιθουανια με Σαρας-Καουκενας,την Ρωσια με Κριαπα-Κιριλενκο-Χολντεν και τους Μοζγκοφ Μπικοφ και Μονια πιο εμπειρους και πιο σιγουρους και φυσικα την Σερβια πιο ετοιμη.
ΥΓ.Απλη απορια: Οι εκφωνητες της ΕΤ1 ερχονται σε οργασμο μετα απο καθε καλαθι της εθνικης;
Αλλιως γιατι σκούζουν;
@meshuggener: Νομίζω ότι αν κάνεις λίγο υπομονή θα μείνεις απόλυτα ευχαριστημένος με αυτό που έρχεται μέσα στο μήνα, αλλά και στις αρχές Οκτώβρη. Σε ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.
@the glove: Οι δηλώσεις ήταν: "Παλιότερα υπήρχαν πολλοί παίκτες που έρχονταν από τον πάγκο, έδιναν ενέργεια και άλλαζαν το παιχνίδι. Τώρα το ροτέισον είναι πολύ μικρότερο και δεν έχουμε την ίδια ενέργεια ως ομάδα". Τώρα για το αν το παρακάναμε με τον Γιόνας, διάβασε τι λέγαμε για τον Γιαννάκη τα περασμένα χρόνια όταν κάναμε κριτική, την οποία θεωρώ πολύ πιο σκληρή. Πραγματικά νομίζω ότι άφησα πάρα πολλά να περάσουν έτσι στο παιχνίδι της Ελλάδας επειδή ήταν πρώτη χρονιά. Αλλά εκτός των άλλων, το γεγονός ότι ήμασταν ακριβώς εκεί που πρέπει είναι ότι η Ελλάδα πλήρωσε με 20άρα την κούραση από την κακή διαχείριση, μιλούν τα αποτελέσματα. Την εκτίμηση που τρέφω στον Καζλάουσκας την έχω δηλώσει πάρα πολλές φορές, όπως ας πούμε στο άρθρο όταν ανακοινώθηκε. Όμως, ό,τι βλέπω θα το λέω. Άλλωστε γι' αυτό μπαίνετε εδώ, για να διαβάσετε τι έχουμε να πούμε. Απλώς επισημαίνω να προσέξεις στο επόμενο σχόλιο. Κρίμα θα είναι να πάει χαμένο και να μην διαβαστεί αν ξεφύγεις.
@ανώνυμος: Λοιπόν, επειδή δεν το έχεις συνδυάσει... οι εκφωνητές της ΕΡΤ σκούζουν σε κάθε καλάθι για να κάνουν θεαματικά τα κλιπάκια των διαφημίσεων του σταθμού.
Έχεις δίκιο σε πολλά από αυτά που λές, συμφωνούμε στο ότι δεν εκμεταλλεύτηκε τα όπλα της εθνικής. Τα συστήματα στη ρακέτα πάντως είναι καλά, αρκεί να έχει η ομάδα σαφή αγωνιστικό προσανατολισμό σε επιθέσεις που δεν βγαίνουν.
Μέχρι την Τουρκία βλέπουμε. Έχουμε χρόνο. Να αλλάξει κάτι τώρα δεν πρόκειται.
Rasheed.
Για "αυτόν" δεν θέλω να πω τίποτα. Έχω κάνει σαφές ότι δεν τον πάω καθόλου. Τα όσα ειπώθηκαν με καλύπτουν και με το παραπάνω.
Εγώ θέλω μόνο να σταθώ στην μεγάλη μου αδυναμία που είναι ο Σοφοκλής. Πραγματικά μεγάλη εμφάνιση στο τουρνούα με αποκορύφωμα το χθεσινό μικρό τελικό. Αν συνεχίσει να δουλεύει σε αυτούς του ρυθμούς νομίζω ότι σε λίγο καιρό θα μιλάμε για τον κορυφαίο Ευρωπαίο σέντερ (ή 4άρι). Υπάρχουν οι προϋποθέσεις να δούμε τον απόλυτα ολοκληρωμένο παίχτη. Είδαμε έναν παίχτη ο οποίος ήξερε να χρησιμοποιεί πολύ καλά το σώμα του. Κυνήγησε την μπάλα και μακριά από την ρακέτα. Έδωσε και ασίστ (εκεί εκστασιάστηκα). Χρόνο με τον χρόνο και αποκτώντας εμπειρία θα έχουμε ένα απίστευτο όπλο που βρέξει χιονίσει....θα σκοράρει.
Τελειώνοντας....πολλά συγχαρητήρια στην εθνική μας για το χάλκινο. Το ήθελαν πάρα πολύ και αυτό φάνηκε. Μπράβο στα παιδιά.
Μισό λεπτό.
Μία παρατήρηση μόνο. Δε θα μπω στο μυαλό του Καζλάουσκας, ούτε θα πλατειάσω (αυτή τη φορά :P).
Παπαλουκάς και Βασιλόπουλος ήταν κατά κανόνα αναπληρωματικοί. Παίκτες που έρχονταν από τον πάγκο, όχι μόνο έδιναν ενέργεια, αλλά άλλαζαν το ματς. Τη συζήτηση για το ρόστερ μας, την ποιότητα ή την υστέρηση του, μπορούμε να την κάνουμε (αιωνίως). Αλλά Παπαλουκά και Βασιλόπουλο να έρχονται από τον πάγκο, δεν είχαμε φέτος. Δε νομίζω ότι αμφισβητείται αυτό.
arisff
arisff, auto pou lene oi suntelestes tou blog einai oti o Kazlaouskas den empisteutike to roster pou eixe oso eprepe.
Den upirxan pragmata pou mporouse na dosei o Kalampokis? O Kaimakoglou? O Koufos? O Gluniadakis? OLOI eixan kati na dosoun. Omos o Kazlaouskas eite den eide auto to kati, eite apla den empisteuotan kapoious paiktes.
Kai sto telos eskase tous basikous. Eutuxos pou oi Slobenoi itan pio skasmenoi.
Auto pou ithela itan diaxeirisi Zots. Na moirasei ton xrono kai na parei apo tous paiktes auto pou mporoun na dosoun. O,TI einai auto. Anti autou, eida diaxeirisi Matzon...
P.S. Opados tou Ari eimai. Gia na min upatrxoun parexigiseis to leo.
A! Kai kati akoma (kai ena sxolio tha itan euprosdekto).
Mipos tou xronou o Perperoglou prepei na dei tous agones tis Ethnikis apo tin TV?
@aba: Η αλήθεια είναι ότι ο Περπέρογλου δεν ήταν όσο καλός θα έπρεπε στο τουρνουά και δεν μπόρεσε να σηκώσει το βάρος του βασικού. Όμως, μέχρι του χρόνου έχουμε πολύ καιρό. Δίκαια ήταν εκεί που ήταν φέτος, καθώς με τραυματία το Βασιλόπουλο ήταν το καλύτερο τριάρι.
Το τι θα γίνει στη χρονιά δεν μπορούμε να το προεξοφλήσουμε. Θεωρητικά κανείς δεν έχει κλειδωμένη θέση στη δωδεκάδα. Επαναλαμβάνω, θεωρητικά. Πάντως, στη θέση "3" η Ελλάδα δείχνει να βγάζει παίκτες με μέλλον και ο ανταγωνισμός μόνο καλό μπορεί να κάνει σε όλους.
Rasheed.
Φίλε Aba, το σχόλιο μου ήταν για τις δηλώσεις Καζλάουσκας και την έλλειψη δύο παικτών όπως ο Παπαλουκάς και ο Βασιλόπουλος, που έρχονταν από τον πάγκο. Δεν αμφισβητώ την ποιότητα των παικτών μας (με εξαίρεση το Γλυνιαδάκη, έχω γίνει κουραστικός και το ξέρω). Αλλά πως να το κάνουμε, ο Καλαμπόκης δεν είναι Παπαλουκάς και ο Καϊμακόγλου δεν είναι Βασιλόπουλος. Δεν είναι ντροπή, ούτε υποτίμηση. Πιστεύω πως και τα ίδια τα παιδιά να ρωτούσατε, την ίδια απάντηση θα σας έλεγαν. Καλή η αυτοπεποίθηση, αλλά δε βλάπτει η αυτογνωσία.
Κατά τα άλλα, δεν έκανε το καλύτερο rotation ο Καζλάουσκας, ούτε είπα πως δεν κάνει λάθη. Απλά λέω πως εξέλαβα αυτή τη δήλωση. Εκεί περιορίστηκε το σχόλιο.
Επίσης, ο Ομπράντοβιτς είναι στον Παναθηναϊκό τόσα χρόνια, οι προσθήκες είναι κάθε χρόνο όσο το δυνατόν λιγότερες. Είναι λογικό να μπορεί να κάνει καλύτερο rotation. Για το Ματσόν, χωρίς να ξέρω αν έχει την ικανότητα να κάνει καλό rotation, και πάλι θα ήταν σχεδόν αδύνατο γιατί κάθε χρόνο ο Άρης ξηλώνει και ξαναράβει την ομάδα.
Τα λάθη και οι παραλείψεις του Καζλάουσκας σηκώνουν κριτική. Αλλά σε θέματα χημείας, πρέπει να δωθεί πίστωση χρόνου για να τον κρίνουμε. Δε μπορούμε να κάνουμε σύγκριση με τον Ομπράντοβιτς που είναι δέκα χρόνια (!) στον ίδιο σύλλογο! Στην εθνική ομάδα της πατρίδας του ο Ομπράντοβιτς δεν είχε ανάλογα καλά αποτελέσματα. Γιατί; Δεν ήταν ικανός; Δεν είχε καλούς παίκτες; Όχι. Γιατί είναι δύσκολη δουλειά, γιατί ο χρόνος είναι περιορισμένος, γιατί οι συνθήκες πολλές φορές βάζουν τρικλοποδιές (αν κι εμείς τέτοια φαινόμενα δεν έχουμε αντιμετωπίσει ιδιαίτερα), γιατί αυτές οι καταστάσεις έχουν μεγάλες και περίπλοκες ιδιαιτερότητες.
arisff
Δημοσίευση σχολίου