Ολοκληρώθηκαν οι ημιτελικοί και η Ισπανία με τη Σερβία θα παλέψουν για το χρυσό μετάλλιο, ενώ Ελλάδα και Σλοβενία θα αγωνιστούν για το χάλκινο. Κροατία και Γαλλία πήραν τα δύο τελευταία εισιτήρια για το Μουντομπάσκετ, κάνοντας αδιάφορα τα ματς της Κυριακής για τις θέσεις 5-8. Αναλυτικά οι αγώνες του Σαββάτου:
ΙΣΠΑΝΙΑ-ΕΛΛΑΔΑ
Δεν τη βοήθησε, δεν την προστάτευσε, δεν τη στήριξε, την άφησε να καταρρεύσει. Ο λόγος για τον Καζλάουσκας που έκανε ξανά το ίδιο λάθος που κάνει σε όλο το τουρνουά. Δεν πίστεψε ότι οι Έλληνες παίκτες έχουν φυσικά όρια στις δυνάμεις τους, δεν κατάλαβε ότι 85 αγωνιστικά λεπτά σε 24 ώρες δεν βγαίνουν και «έβγαλε τη γλώσσα» της ίδιας του της ομάδας.
Οι αλλαγές των Καλαμπόκη, Κουφού, Καϊμακόγλου, Γλυνιαδάκη ήρθαν… για να ξεκουράσουν ενόψει μικρού τελικού και η Ελλάδα δεν είχε καμία μα καμία τύχη. Δεν υπάρχει περίπτωση να ψέξω οποιονδήποτε Έλληνα παίκτη, όλοι υπερέβησαν εαυτούς και εντελώς δικαιολογημένα έσκασαν. Τα φωνάζαμε από την αρχή του τουρνουά, έπρεπε να φάμε 20 πόντους στην πλάτη για να το καταλάβουν όλοι. Οι Έλληνες διεθνείς άντεξαν 20 λεπτά και πάλι πολλά ήταν. Στο δεύτερο ημίχρονο ξεκάθαρα ήθελαν αλλά δεν μπορούσαν, εκτεθειμένοι και «γυμνοί» από τον προπονητή τους. Με 7 άτομα δεν βγαίνει Ευρωμπάσκετ. Ξεκάθαρα. Ας ελπίσουμε ότι του χρόνου ο Λιθουανός θα έχει καταλάβει το λάθος του.
Η Ελλάδα εμφάνισε μια ομάδα κουρασμένη και μπλοκαρισμένη στο πρώτο ημίχρονο, καταπονημένη και χωρίς καθαρό μυαλό. Ο Σπανούλης εντελώς δικαιολογημένα δεν μπορούσε καλά καλά να περπατήσει, με τον Ρούμπιο και τους υπόλοιπους Ισπανούς να τον παίζουν στα 4/4 του γηπέδου ασφυκτικά. Ο Καζλάουσκας όχι μόνο δεν βοήθησε την ομάδα, αλλά ήταν ο αποκλειστικός υπεύθυνος για το χτίσιμο της διαφοράς που έφτασε στους 13 πόντους και αντίο τελικός.
Η Ελλάδα δεν μπορούσε να παίξει άμυνα και με το μη ανακάτεμα της τράπουλας, δεν μπορούσε ούτε να επιτεθεί σωστά. Οι Ισπανοί έκλειναν τον Σπανούλη, αυτός έκανε λάθη, ο Περπέρογλου ήταν εκτός τόπου και χρόνου επιθετικά σε όλο το ημίχρονο και φοβόταν μέχρι και πάσα να δώσει, με αποτέλεσμα οι δυο τους να έχουν 6 λάθος πάσες (συν ακόμη ένα λάθος του Σπανούλη) που οδήγησαν σε 14 εύκολους πόντους.
Η εικόνα πήγε να αλλάξει όταν ο Καζλάουσκας αποφάσισε να βάλει κι άλλον εκτός από τους 7 με τους οποίους παίζει. Ο Καλαμπόκης μπλόκαρε την ισπανική περιφέρεια και μετά από ένα… δίλεπτο βγήκε, ενώ ο Καλάθης άλλαξε τελείως την ελληνική περιφέρεια, δίνοντάς της καθαρό μυαλό, ταχύτητα και σωστή κυκλοφορία από τον «άσο», κάτι που δεν είχε με τον Σπανούλη (μιλάω για το πρώτο μέρος). Όταν άρχισε να χρησιμοποιείται σωστά και ο Σχορτσανίτης, το ματς άλλαξε μορφή, αν και η Ελλάδα είχε ένα βουνό να σκαρφαλώσει στο δεύτερο μέρος, αφού είχε αφήσει τους Ισπανούς να κάνουν το παιχνίδι τους, πηγαίνοντας το ματς σε τρελούς ρυθμούς, ενώ ήταν ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα θα είχε ελπίδες μόνο αν πήγαινε σε αργούς ρυθμούς το παιχνίδι.
Στο δεύτερο ημίχρονο, η Ελλάδα μπήκε στο παρκέ με Καλάθη-Ζήση-Σπανούλη στην περιφέρεια και μέχρι να καταλάβει ότι δεν μπορούσαν να πάρουν αμυντικό ριμπάουντ από τον Ρούντι, ιδίως με τον Σχορτσανίτη για σέντερ, η Ισπανία δεν κόλλησε στην επίθεση. Απ’ την άλλη, η κουρασμένη Ελλάδα δεν μπορούσε να σουτάρει καλά, καθώς οι ίδιοι 3 που έπαιζαν στην περιφέρεια όλο το τουρνουά, χρειάζονταν μπουκάλα οξυγόνου για να αναπνεύσουν. Αποτέλεσμα; Αντί να μπεις για να μασήσεις σίδερα, είχες 7 πόντους σε 6,5 λεπτά και 11 στο δεκάλεπτο και η ομάδα δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί ούτε κατά διάνοια την εξωπραγματική διαφορά στα ριμπάουντ.
Ο Καζλάουσκας όχι μόνο δεν τόλμησε, όχι μόνο δεν δοκίμασε, αλλά διέσυρε και τους Κουφό, Γλυνιαδάκη, Καϊμακόγλου και Καλαμπόκη, δείχνοντάς τους ότι τους έχει μόνο για να ξεκουράσουν τους βασικούς και δεν τους υπολογίζει. Η ψυχολογία της πεντάδας που τελείωσε τον αγώνα ήταν χαρακτηριστική και δυστυχώς σε κανέναν τους δεν άξιζε τέτοια μεταχείριση. Ο Καλάθης αγωνίστηκε 25 συνεχόμενα λεπτά (!), την ώρα που την Παρασκευή ο Καζλάουσκας δεν τόλμησε να τον βάλει για ένα λεπτό να ξεκουράσει τον Σπανούλη στο τέλος.
Η διαιτησία ήταν τραγελαφική στα σφυρίγματά της και στις δύο πλευρές του γηπέδου σε μια παράσταση που θα έβγαζε πολύ γέλιο, αν βλέπαμε το ματς αδιάφορα.
Η απαράδεκτη δήλωση του Καζλάουσκας μετά το ματς, εμφανώς μειωτική για τους παίκτες του, δείχνει πώς αντιλαμβανόταν το έμψυχο υλικό που είχε στα χέρια του ο Λιθουανός.
ΣΕΡΒΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ 96-92 παρ.
Τα τρομερά παιδιά του Ντούσαν Ίβκοβιτς έκαναν ένα ακόμα θαύμα. Η ομάδα με ταλέντο… για να δώσει και στους άλλους και μέσο όρο ηλικίας 22,5 χρόνια κατάφερε να διαλύσει ό,τι βρήκε στο δρόμο της ως τώρα και να φτάσει στον τελικό της διοργάνωσης όπου θα αντιμετωπίσει την ομάδα που κέρδισε στην πρεμιέρα. Οι Σέρβοι έχουν ηγέτη απίστευτο, τον Μίλος Τεόντοσιτς, που μαζί με τον Γκασόλ είναι οι δύο καλύτεροι παίκτες του τουρνουά, ενώ η εμφάνισή του στον ημιτελικό είναι η μεγαλύτερη παράσταση του τουρνουά. Ο Τεόντοσιτς ξεκόλλησε τη Σερβία όποτε χρειαζόταν, της έδωσε την πρόκριση στον τελικό και μια νέα δύναμη γεννήθηκε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Οι Σλοβένοι για ακόμη ένα τουρνουά απογοήτευσαν, με την ευθύνη να βαρύνει και τον Ζντοβτς, που πήρε στην ομάδα τον Σμόντις ενώ τελικά δεν μπορούσε να παίξει καθόλου. Οι Σλοβένοι έχασαν και τον Ντράγκιτς, ο Λάκοβιτς δεν είχε πια ανάσες (έφτασε τα 84 λεπτά σε 24 ώρες!!!) και δεν μπόρεσε να μπει στο ρυθμό στο ματς, την ώρα που ο Ίβκοβιτς έδινε ξανά ρεσιτάλ προπονητικής, κρατώντας μέσα στο ματς δώδεκα 20χρονα παιδιά τη στιγμή που όλα φαίνονταν χαμένα (41-52). Οι Σέρβοι εξιλεώθηκαν και για το κομπλάρισμα στο τέλος στα προηγούμενα ματς έχοντας 29 ολόκληρους πόντους στο τελευταίο πεντάλεπτο της κανονικής διάρκειας και την παράταση! Μια ομάδα με απεριόριστες δυνατότητες που αποτελεί μακράν την πιο ευχάριστη νότα της διοργάνωσης.
ΓΑΛΛΙΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ 80-68
Η λογική επιβεβαιώθηκε με τη Γαλλία να είναι η μόνη ομάδα με κίνητρο στο ματς αυτό. Ο Πάρκερ επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις, μετά τη μαύρη τρύπα της Πέμπτης και οι υπόλοιποι βοήθησαν για να φτάσει η Γαλλία στη νίκη. Έτσι, οι «τρικολόρ» έγλειψαν τις πληγές τους, δεν έχασαν κάθε στόχο στο Ευρωμπάσκετ και πήραν την πρόκριση για το Μουντομπάσκετ της Τουρκίας. Οι Τούρκοι είχαν διάθεση, ξεκίνησαν καλά κι έφτασαν να προηγηθούν με 19 πόντους (14-33), αλλά η κόπωση και η διάθεση ήταν οι δύο λόγοι που γύρισε το ματς. Όταν οι Γάλλοι ξεκίνησαν αντεπίθεση, οι Τούρκοι άντεξαν μέχρι το 44-52 και μετά παραδόθηκαν, χωρίς πάντως να έχουν ιδιαίτερη όρεξη να φτάσουν στα άκρα τους για να χτυπήσουν τον αγώνα. Όλη η κούραση βγήκε στην τέταρτη περίοδο, όταν η Τουρκία είχε 9 πόντους όλους κι όλους. Ο Τάνιεβιτς πριν το ματς έλεγε πόσο δύσκολο θα ήταν για την ομάδα του να παίξει τόσο γρήγορα μετά τον προημιτελικό αγώνα και μάλιστα σε ώρα που δεν έκανε… ούτε προπόνηση συνήθως (12 το μεσημέρι Πολωνίας). Δικαιώθηκε απόλυτα πάντως.
ΡΩΣΙΑ-ΚΡΟΑΤΙΑ 69-76
Κι αν για τους Τούρκους ήταν μια φορά δύσκολο, για τους Κροάτες ήταν δέκα. Όχι επειδή η ώρα ξεκούρασης ήταν λιγότερη (η ίδια ήταν ουσιαστικά) αλλά επειδή οι Κροάτες δεν ήταν αδιάφοροι. Με ήττα έμεναν εκτός Μουντομπάσκετ, αλλά κατάφεραν να υπερβάλλουν εαυτόν. Οι Ρώσοι δεν είναι ομάδα που μπορεί να πάρει διαφορές, ενώ όταν κατάφερε να ξεφύγει 8 πόντους, ο Ζοζούλιν την… κατέστρεψε (μαζί και τη δική του καλή εμφάνιση) με την αγκωνιά στον Πόποβιτς, η οποία ήταν το έναυσμα για ένα κροατικό 12-0. Ο Ρέπεσα έδωσε μαθήματα προπονητικής, κάνοντας τέλειο ροτέισον, καθώς μόνο έτσι θα μπορούσε να αντέξει η ομάδα του. Εκτός από τον Πρκάτσιν που… δεν την πάλευε από το βράδυ της Παρασκευής και δεν έπαιξε καθόλου και τον Βούισιτς που δεν την παλεύει από τη δεύτερη φάση και έχει σκυλομετανιώσει που κατέβηκε να παίξει, 8 παίκτες έπαιξαν από 11 μέχρι 21 λεπτά και ο Ούκιτς με τον Πλάνινιτς από 27. Και ο Ρέπεσα δικαιώθηκε πλήρως για τις συνεχείς αλλαγές, αφού κράτησε την ομάδα φρέσκια και πήρε και την πρόκριση στο Μουντομπάσκετ. Ο Μπλατ, απ’ την άλλη, έφτασε μια ανάσα από το ακατόρθωτο, δηλαδή να οδηγήσει μια παρέα ξυλοκόπων στο Μουντομπάσκετ. Ας όψεται ο Ζοζούλιν… Ήταν τόσα τα νεύρα του Μπλατ με τον Ζοζούλιν μετά που τον πέταξε στην άκρη του πάγκου και τον άφησε εκεί. Ο Ζοζούλιν είχε παίξει 18 από τα πρώτα 24 λεπτά του ματς όντας ένας από τους 2 καλύτερους Ρώσους, και δεν ξαναμπήκε στα τελευταία 16 στο παρκέ.
by Rasheed.
ΙΣΠΑΝΙΑ-ΕΛΛΑΔΑ
Δεν τη βοήθησε, δεν την προστάτευσε, δεν τη στήριξε, την άφησε να καταρρεύσει. Ο λόγος για τον Καζλάουσκας που έκανε ξανά το ίδιο λάθος που κάνει σε όλο το τουρνουά. Δεν πίστεψε ότι οι Έλληνες παίκτες έχουν φυσικά όρια στις δυνάμεις τους, δεν κατάλαβε ότι 85 αγωνιστικά λεπτά σε 24 ώρες δεν βγαίνουν και «έβγαλε τη γλώσσα» της ίδιας του της ομάδας.
Οι αλλαγές των Καλαμπόκη, Κουφού, Καϊμακόγλου, Γλυνιαδάκη ήρθαν… για να ξεκουράσουν ενόψει μικρού τελικού και η Ελλάδα δεν είχε καμία μα καμία τύχη. Δεν υπάρχει περίπτωση να ψέξω οποιονδήποτε Έλληνα παίκτη, όλοι υπερέβησαν εαυτούς και εντελώς δικαιολογημένα έσκασαν. Τα φωνάζαμε από την αρχή του τουρνουά, έπρεπε να φάμε 20 πόντους στην πλάτη για να το καταλάβουν όλοι. Οι Έλληνες διεθνείς άντεξαν 20 λεπτά και πάλι πολλά ήταν. Στο δεύτερο ημίχρονο ξεκάθαρα ήθελαν αλλά δεν μπορούσαν, εκτεθειμένοι και «γυμνοί» από τον προπονητή τους. Με 7 άτομα δεν βγαίνει Ευρωμπάσκετ. Ξεκάθαρα. Ας ελπίσουμε ότι του χρόνου ο Λιθουανός θα έχει καταλάβει το λάθος του.
Η Ελλάδα εμφάνισε μια ομάδα κουρασμένη και μπλοκαρισμένη στο πρώτο ημίχρονο, καταπονημένη και χωρίς καθαρό μυαλό. Ο Σπανούλης εντελώς δικαιολογημένα δεν μπορούσε καλά καλά να περπατήσει, με τον Ρούμπιο και τους υπόλοιπους Ισπανούς να τον παίζουν στα 4/4 του γηπέδου ασφυκτικά. Ο Καζλάουσκας όχι μόνο δεν βοήθησε την ομάδα, αλλά ήταν ο αποκλειστικός υπεύθυνος για το χτίσιμο της διαφοράς που έφτασε στους 13 πόντους και αντίο τελικός.
Η Ελλάδα δεν μπορούσε να παίξει άμυνα και με το μη ανακάτεμα της τράπουλας, δεν μπορούσε ούτε να επιτεθεί σωστά. Οι Ισπανοί έκλειναν τον Σπανούλη, αυτός έκανε λάθη, ο Περπέρογλου ήταν εκτός τόπου και χρόνου επιθετικά σε όλο το ημίχρονο και φοβόταν μέχρι και πάσα να δώσει, με αποτέλεσμα οι δυο τους να έχουν 6 λάθος πάσες (συν ακόμη ένα λάθος του Σπανούλη) που οδήγησαν σε 14 εύκολους πόντους.
Η εικόνα πήγε να αλλάξει όταν ο Καζλάουσκας αποφάσισε να βάλει κι άλλον εκτός από τους 7 με τους οποίους παίζει. Ο Καλαμπόκης μπλόκαρε την ισπανική περιφέρεια και μετά από ένα… δίλεπτο βγήκε, ενώ ο Καλάθης άλλαξε τελείως την ελληνική περιφέρεια, δίνοντάς της καθαρό μυαλό, ταχύτητα και σωστή κυκλοφορία από τον «άσο», κάτι που δεν είχε με τον Σπανούλη (μιλάω για το πρώτο μέρος). Όταν άρχισε να χρησιμοποιείται σωστά και ο Σχορτσανίτης, το ματς άλλαξε μορφή, αν και η Ελλάδα είχε ένα βουνό να σκαρφαλώσει στο δεύτερο μέρος, αφού είχε αφήσει τους Ισπανούς να κάνουν το παιχνίδι τους, πηγαίνοντας το ματς σε τρελούς ρυθμούς, ενώ ήταν ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα θα είχε ελπίδες μόνο αν πήγαινε σε αργούς ρυθμούς το παιχνίδι.
Στο δεύτερο ημίχρονο, η Ελλάδα μπήκε στο παρκέ με Καλάθη-Ζήση-Σπανούλη στην περιφέρεια και μέχρι να καταλάβει ότι δεν μπορούσαν να πάρουν αμυντικό ριμπάουντ από τον Ρούντι, ιδίως με τον Σχορτσανίτη για σέντερ, η Ισπανία δεν κόλλησε στην επίθεση. Απ’ την άλλη, η κουρασμένη Ελλάδα δεν μπορούσε να σουτάρει καλά, καθώς οι ίδιοι 3 που έπαιζαν στην περιφέρεια όλο το τουρνουά, χρειάζονταν μπουκάλα οξυγόνου για να αναπνεύσουν. Αποτέλεσμα; Αντί να μπεις για να μασήσεις σίδερα, είχες 7 πόντους σε 6,5 λεπτά και 11 στο δεκάλεπτο και η ομάδα δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί ούτε κατά διάνοια την εξωπραγματική διαφορά στα ριμπάουντ.
Ο Καζλάουσκας όχι μόνο δεν τόλμησε, όχι μόνο δεν δοκίμασε, αλλά διέσυρε και τους Κουφό, Γλυνιαδάκη, Καϊμακόγλου και Καλαμπόκη, δείχνοντάς τους ότι τους έχει μόνο για να ξεκουράσουν τους βασικούς και δεν τους υπολογίζει. Η ψυχολογία της πεντάδας που τελείωσε τον αγώνα ήταν χαρακτηριστική και δυστυχώς σε κανέναν τους δεν άξιζε τέτοια μεταχείριση. Ο Καλάθης αγωνίστηκε 25 συνεχόμενα λεπτά (!), την ώρα που την Παρασκευή ο Καζλάουσκας δεν τόλμησε να τον βάλει για ένα λεπτό να ξεκουράσει τον Σπανούλη στο τέλος.
Η διαιτησία ήταν τραγελαφική στα σφυρίγματά της και στις δύο πλευρές του γηπέδου σε μια παράσταση που θα έβγαζε πολύ γέλιο, αν βλέπαμε το ματς αδιάφορα.
Η απαράδεκτη δήλωση του Καζλάουσκας μετά το ματς, εμφανώς μειωτική για τους παίκτες του, δείχνει πώς αντιλαμβανόταν το έμψυχο υλικό που είχε στα χέρια του ο Λιθουανός.
ΣΕΡΒΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ 96-92 παρ.
Τα τρομερά παιδιά του Ντούσαν Ίβκοβιτς έκαναν ένα ακόμα θαύμα. Η ομάδα με ταλέντο… για να δώσει και στους άλλους και μέσο όρο ηλικίας 22,5 χρόνια κατάφερε να διαλύσει ό,τι βρήκε στο δρόμο της ως τώρα και να φτάσει στον τελικό της διοργάνωσης όπου θα αντιμετωπίσει την ομάδα που κέρδισε στην πρεμιέρα. Οι Σέρβοι έχουν ηγέτη απίστευτο, τον Μίλος Τεόντοσιτς, που μαζί με τον Γκασόλ είναι οι δύο καλύτεροι παίκτες του τουρνουά, ενώ η εμφάνισή του στον ημιτελικό είναι η μεγαλύτερη παράσταση του τουρνουά. Ο Τεόντοσιτς ξεκόλλησε τη Σερβία όποτε χρειαζόταν, της έδωσε την πρόκριση στον τελικό και μια νέα δύναμη γεννήθηκε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Οι Σλοβένοι για ακόμη ένα τουρνουά απογοήτευσαν, με την ευθύνη να βαρύνει και τον Ζντοβτς, που πήρε στην ομάδα τον Σμόντις ενώ τελικά δεν μπορούσε να παίξει καθόλου. Οι Σλοβένοι έχασαν και τον Ντράγκιτς, ο Λάκοβιτς δεν είχε πια ανάσες (έφτασε τα 84 λεπτά σε 24 ώρες!!!) και δεν μπόρεσε να μπει στο ρυθμό στο ματς, την ώρα που ο Ίβκοβιτς έδινε ξανά ρεσιτάλ προπονητικής, κρατώντας μέσα στο ματς δώδεκα 20χρονα παιδιά τη στιγμή που όλα φαίνονταν χαμένα (41-52). Οι Σέρβοι εξιλεώθηκαν και για το κομπλάρισμα στο τέλος στα προηγούμενα ματς έχοντας 29 ολόκληρους πόντους στο τελευταίο πεντάλεπτο της κανονικής διάρκειας και την παράταση! Μια ομάδα με απεριόριστες δυνατότητες που αποτελεί μακράν την πιο ευχάριστη νότα της διοργάνωσης.
ΓΑΛΛΙΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ 80-68
Η λογική επιβεβαιώθηκε με τη Γαλλία να είναι η μόνη ομάδα με κίνητρο στο ματς αυτό. Ο Πάρκερ επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις, μετά τη μαύρη τρύπα της Πέμπτης και οι υπόλοιποι βοήθησαν για να φτάσει η Γαλλία στη νίκη. Έτσι, οι «τρικολόρ» έγλειψαν τις πληγές τους, δεν έχασαν κάθε στόχο στο Ευρωμπάσκετ και πήραν την πρόκριση για το Μουντομπάσκετ της Τουρκίας. Οι Τούρκοι είχαν διάθεση, ξεκίνησαν καλά κι έφτασαν να προηγηθούν με 19 πόντους (14-33), αλλά η κόπωση και η διάθεση ήταν οι δύο λόγοι που γύρισε το ματς. Όταν οι Γάλλοι ξεκίνησαν αντεπίθεση, οι Τούρκοι άντεξαν μέχρι το 44-52 και μετά παραδόθηκαν, χωρίς πάντως να έχουν ιδιαίτερη όρεξη να φτάσουν στα άκρα τους για να χτυπήσουν τον αγώνα. Όλη η κούραση βγήκε στην τέταρτη περίοδο, όταν η Τουρκία είχε 9 πόντους όλους κι όλους. Ο Τάνιεβιτς πριν το ματς έλεγε πόσο δύσκολο θα ήταν για την ομάδα του να παίξει τόσο γρήγορα μετά τον προημιτελικό αγώνα και μάλιστα σε ώρα που δεν έκανε… ούτε προπόνηση συνήθως (12 το μεσημέρι Πολωνίας). Δικαιώθηκε απόλυτα πάντως.
ΡΩΣΙΑ-ΚΡΟΑΤΙΑ 69-76
Κι αν για τους Τούρκους ήταν μια φορά δύσκολο, για τους Κροάτες ήταν δέκα. Όχι επειδή η ώρα ξεκούρασης ήταν λιγότερη (η ίδια ήταν ουσιαστικά) αλλά επειδή οι Κροάτες δεν ήταν αδιάφοροι. Με ήττα έμεναν εκτός Μουντομπάσκετ, αλλά κατάφεραν να υπερβάλλουν εαυτόν. Οι Ρώσοι δεν είναι ομάδα που μπορεί να πάρει διαφορές, ενώ όταν κατάφερε να ξεφύγει 8 πόντους, ο Ζοζούλιν την… κατέστρεψε (μαζί και τη δική του καλή εμφάνιση) με την αγκωνιά στον Πόποβιτς, η οποία ήταν το έναυσμα για ένα κροατικό 12-0. Ο Ρέπεσα έδωσε μαθήματα προπονητικής, κάνοντας τέλειο ροτέισον, καθώς μόνο έτσι θα μπορούσε να αντέξει η ομάδα του. Εκτός από τον Πρκάτσιν που… δεν την πάλευε από το βράδυ της Παρασκευής και δεν έπαιξε καθόλου και τον Βούισιτς που δεν την παλεύει από τη δεύτερη φάση και έχει σκυλομετανιώσει που κατέβηκε να παίξει, 8 παίκτες έπαιξαν από 11 μέχρι 21 λεπτά και ο Ούκιτς με τον Πλάνινιτς από 27. Και ο Ρέπεσα δικαιώθηκε πλήρως για τις συνεχείς αλλαγές, αφού κράτησε την ομάδα φρέσκια και πήρε και την πρόκριση στο Μουντομπάσκετ. Ο Μπλατ, απ’ την άλλη, έφτασε μια ανάσα από το ακατόρθωτο, δηλαδή να οδηγήσει μια παρέα ξυλοκόπων στο Μουντομπάσκετ. Ας όψεται ο Ζοζούλιν… Ήταν τόσα τα νεύρα του Μπλατ με τον Ζοζούλιν μετά που τον πέταξε στην άκρη του πάγκου και τον άφησε εκεί. Ο Ζοζούλιν είχε παίξει 18 από τα πρώτα 24 λεπτά του ματς όντας ένας από τους 2 καλύτερους Ρώσους, και δεν ξαναμπήκε στα τελευταία 16 στο παρκέ.
by Rasheed.
12 σχόλια:
24 πόντους στο 4ο δεκάλεπτο και στην παράταση. μια ομάδα μόνος του!!!
Πιστεύεις, ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να κερδίσει τους Ισπανούς και με καλύτερο ροτέισιον, από τη στιγμή που αυτοί σοβαρεύτηκαν;
Για τον προπονητή τα έχουμε πει πολλές φορές και τα έχετε αναλύσει περισσότερες. Συμπέρασμα από αυτό το τουρνουά είναι ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί το υλικό που έχει σωστά.
Θέλω όμως να επισημάνω 2 πράγματα.
1.Η εικόνα του πρώτου 5λέπτου με έπεισε ότι τελικά αυτή η Ισπανία είναι στα μέτρα μας. Με σωστό κοουτσάρισμα ακόμα και με κουρασμένους παίχτες θα μπορούσαμε να μην αφήσουμε το παιχνίδι να ξεφύγει.
2. Χάσαμε την ψυχραιμία μας και αυτό θόλωνε τις επιλογές μας. Η αγκωνιά του Μπουρούση και ο εκνευρισμός του Σπανούλη νομίζω ότι τα λένε όλα. Οι Ισπανοί είναι καλοί στο να προκαλούν και δυστυχώς πέσαμε πάλι στην παγίδα. Εδώ καταλογίζω μερίδιο ευθύνης στους παίχτες γιατί θα έπρεπε να περιμένουν ότι οι Ισπανοί θα προκαλέσουν. Και στον προπονητή που σε αυτές τις φάσεις όφειλε να αλλάζει τους παίχτες ή να τους ηρεμεί με time out. Αν και νομίζω ότι μάλλον δεν έχει αυτό το χάρισμα ο Καζλάουσκας.
@Χ: Έτσι ήταν.
@περιούσιος: Ναι, το πιστεύουμε. Η φετινή Ισπανία δεν είναι καμία ντριμ-τιμ. Κοίτα τι έγραφε ο Rasheed το Σάββατο: "Κοιτώντας το ρόστερ της Ισπανίας, για το οποίο η ΕΡΤ μας έχει «ζαλίσει» βλέπουμε τουλάχιστον 7 παίκτες κατώτερου επιπέδου από αυτούς της δικής μας ομάδας: Λόπεθ, Γιουλ, Καμπέθας, Μουμπρού, Κλαβέρ, Μαρκ Γκασόλ, Γκαρμπαχόσα. Επίσης, τους Ρούμπιο και Ρέγιες που δεν είναι παίκτες που να μπορούν μόνοι τους να σε κερδίσουν. Απομένουν τα τρία ισχυρά χαρτιά των Ισπανών, όμως φέτος όλοι ξέρουν πού να τους χτυπήσουν και πού να τους κλείσουν. Μέχρι και η Μ. Βρετανία στο δεύτερό ματς της διοργάνωσης έδωσε μαθήματα σε αυτό τον τομέα." Αυτό ακριβώς πιστεύαμε και απογοητευτήκαμε με την εξέλιξη του αγώνα. Δεν έγιναν άλλη ομάδα, απλώς γύρισε η ψυχολογία τους. Αν δεις το μπάσκετ που παίζουν, το ίδιο είναι από την πρώτη μέρα του τουρνουά. Απλώς τώρα το κάνουν με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
@Ioannis: Συμφωνούμε.
BEN
Απλά ο Γιόνας αποδεικνύεται δυστυχως ΛΙΓΟΣ.Το καλο ειναι πως και οι υπολοιποι προπονητές στο τουρνουά γενικά είναι ΛΙΓΟΙ.
Δεν υπάρχουν (πλην του Ιβκοβιτς και του Μπλατ) προπονητες στιλ Μεσσινα,Περασοβιτς,Πιανιντζιάνι,
Βουγιόσεβιτς ή Ζοτς...
"Κοιτώντας το ρόστερ της Ισπανίας, για το οποίο η ΕΡΤ μας έχει «ζαλίσει» βλέπουμε τουλάχιστον 7 παίκτες κατώτερου επιπέδου από αυτούς της δικής μας ομάδας: Λόπεθ, Γιουλ, Καμπέθας, Μουμπρού, Κλαβέρ, Μαρκ Γκασόλ, Γκαρμπαχόσα."
Συγνωμη αλλα αυτη η προσεγγιση ειναι τελειως αστοχη. Αυτους τους παικτες θα πρεπει να τους συγκρινεις με τους Ελληνες που εχουν αντιστοιχους ρολους. Τον παγκο θα τον συγκρινεις με τον παγκο. Και οι δικοι μας ειναι κατα αντιστοιχια οι Καλαθης, Καλαμποκης (αλλο γκαρντ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ), Πριντεζης, Καιμακογλου, Κουφος και Γλυνιαδακης.
Και ρε παιδια περιοριστε αυτα του τυπου το ειπε ο Rasheed η ο ΒΕΝ, κλπ. Λες και προκειται για ρηση de facto. Ολα καλοπροαιρετα βεβαια επειδη ειμαι αναγνωστης σας
@Ανώνυμος 17:26: Ε λοιπόν, εγώ διαφωνώ τελείως. Δε βρίσκω κανέναν που να είναι καλύτερος από τους Έλληνες. Ποιον από αυτούς που αναφέρουμε θεωρείς καλύτερο από τους αντίστοιχους Έλληνες; Τον Ραούλ Λόπεθ με 6.9 ranking ή τον Λιουλ με 6.6 στην Ευρωλίγκα; Τον Καμπέθας; Το βάθος στους ψηλούς με αυτό των Ελλήνων; Ο Γκαρμπαχόσα δεν μπορεί ο άνθρωπος ούτε να τρέξει, ούτε να πηδήξει, κάθεται κάπου και σουτάρει. Ο Μαρκ Γκασόλ μου λένε όλοι ότι βελτιώθηκε. Συμφωνώ ρε παιδιά, βελτιώθηκε. Ε και λοιπόν, τι έγινε; Ένας ρολίστας έγινε! Εγώ βλέπω γύρω στους 15 καλύτερους σέντερ μόνο στο Ευρωμπάσκετ!
Δηλαδή ποιο όνομα θα πρέπει να με τρομάζει; Ποιος από αυτούς τους 7 είναι ηγέτης ή παίζει καθοριστικό ρόλο στην ομάδα του, ώστε εγώ να τον θεωρήσω εκ των προτέρων παίκτη που θα μου πάρει το ματς όσο και αν παλέψω; Ποιον από αυτούς δεν μπορείς να κλείσεις στην άμυνα; Δηλαδή Καϊμακόγλου και Γλυνιαδάκης έπαιξαν χειρότερα στο Eurocup από τον Γκαρμπαχόσα ή από τον Κλαβέρ στην ACB; Ο Πρίντεζης είχε 8.5 ranking στην Ευρωλίγκα και ο Καλαμπόκης έπαιξε καλύτερα από τον Μουμπρού! Έβλεπα όλη τη χρονιά μπάσκετ και δεν το δέχομαι ότι οι Ισπανοί έχουν αχτύπητο ρόστερ επειδή το λέει ο Ιωάννου.
Το υπόλοιπο δεν το καταλαβαίνω! Όταν μιλάς και αναφέρεσαι σε κάτι που είπε κάποιος άλλος δεν λες από πού το πήρες;;; Λες μια φράση που σου είπε ή έγραψε κάποιος άλλος, δε θα πεις το όνομά του;; Τι εννοείς;
Τέλος, από τους καλοπροαίρετους αναγνώστες μας, περιμένουμε να χρησιμοποιούν ένα όνομα (ή έστω ένα ψευδώνυμο) για να πιστοποιούν τη συνέχεια των λεγόμενών τους. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος έκφρασης στο ίντερνετ.
BEN
Προσωπικά επίσης διαφωνώ για την απαξίωση του ρόστερ της Ισπανίας. Και γενικά, και επί μέρους. Μόνο στον Καμπέθας να σταθώ, που ήταν καθοριστικός στο δικό μας παιχνίδι.
Το πως παίζει ένας παίκτης με το σύλλογο του δεν είναι πάντα το ίδιο με την απόδοση του στην εθνική ομάδα! Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, είναι διαφορετική φανέλα, διαφορετικοί ρόλοι, διαφορετικές συνθήκες. Παράδειγμα, ο Πρίντεζης πρόπερσι με τον Ολυμπιακό έκανε καταπληκτική χρονιά. Αλλά στο Πεκίνο δεν έκανε ανάλογες εμφανίσεις. Άλλο παράδειγμα, ο Τεόντοσιτς. Μέτρια χρονιά με τον Ολυμπιακό, κι όμως για μένα (χωρίς τον τελικό) είναι ο MVP του ευρωμπάσκετ!!
Όσο για το ματς με την Ισπανία, για μένα κρίθηκε στις πολλές λάθος πάσες μετά από διείσδηση. Κι αυτό έγινε στην αρχή του αγώνα, όχι στο τέλος, για να επικαλούμαστε την κόπωση. Φταίνε όλοι, κι εσείς το απομονώνετε στον Καζλάουσκας. Προσωπικά δε μου αρέσει καθόλου αυτό. Φταίει; Φταίει. Αλλά δεν παίζει αυτός, ούτε δίνει αυτός λάθος πάσες. Αντί να τους κλονίσουμε με τα τόσα rebound, τους δίναμε τη μπάλα έτοιμη για αιφνιδιασμό. Δε λέω πως αν δεν κάναμε αυτά τα λάθη θα κερδίζαμε. Μας στέρησαν τη δυνατότητα να παλέψουμε.
Στο κάτω κάτω δεν είναι ντροπή να παραδεχτούμε ότι οι Ισπανοί έχουν καλύτερη ομάδα. Ο Παπαλουκάς δε ντράπηκε πέρσι, το είπε. Φέτος εμείς είχαμε το πρόβλημα όχι μόνο των απουσιών, αλλά και της καινούριας ομάδας. Άρα είχαμε επιπλεόν μειονέκτημα.
Δεν είναι λίγος ο Καζλάουσκας. Αφήστε τον να δείξει τη φιλοσοφία του και να δέσει την ομάδα, και το συζητάμε του χρόνου.
Για το ματς Σλοβενία - Σερβία δεν έχω τίποτα να πω. Διαφήμιση του μπάσκετ. Ήθελα να πάει και δεύτερη παράταση, δεν ήθελα να τελειώσει με τίποτα. Καλά κάνετε και επιμένετε στα λάθη και τις παραλείψεις, αλλά είδαμε ένα απίστευτο παιχνίδι, ας πούμε κάτι και για την ομορφιά του αθλήματος.
arisff
Πρόσεξε τι λέμε, δεν απαξιώνουμε το ρόστερ της Ισπανίας, απλώς δεν το θεωρούμε κανένα υπερ-ρόστερ. Ξέρω ότι μας διαβάζεις, οπότε βλέπεις τη γνώμη μας για τους Ισπανούς παίκτες όλο το χρόνο. Σίγουρα, όμως, διαφωνούμε με την απαξίωση του ρόστερ της Ελλάδας την οποία επιχειρούν τα ελληνικά μέσα και ο ίδιος ο Καζλάουσκας με τις δηλώσεις του!
Ωστόσο, το τι κάνει με το σύλλογο ένας παίκτης είναι ένα δείγμα των ικανοτήτων του. Δεν είναι; 8 μήνες παίζει με τον σύλλογο! Δηλαδή ο Σπανούλης ως MVP του final-four πρέπει να φοβάται τον Ναβάρο;
Επιπλέον, πρέπει να το δεις καλύτερα. Οι λάθος πάσες μετά από διείσδυση είναι θέμα καθαρού μυαλού και κούρασης. Όταν ο Σπανούλης έπαιξε 41 λεπτά πριν από λίγες ώρες, την κούραση την έχει από την αρχή του ματς, μη νομίζεις ότι την έχει μόνο στο τέλος. Επισης, στην τεχνική ανάλυση που κάνουμε μετά από κάθε ματς, έχουμε επισημάνει ότι μεγάλη ευθύνη για τις λάθος πάσες έχει το λανθασμένο στήσιμο της ομάδας με τον Σπανούλη "άσο" και τον Ζήση "δύο". Εάν ήταν ανάποδα η ομάδα θα είχε καθαρό μυαλό και ο Σπανούλης περισσότερες ανάσες. Άρα, πάλι στον Καζλάουσκας γυρίζει.
Δεν καταλαβαίνω το "το συζητάμε του χρόνου". Φέτος δεν είναι διοργάνωση; Δε θα κάνουμε κριτική; Η δική μας οπτική είναι ότι έγιναν πολλά προπονητικά λάθη. Και από την αρχή στηρίξαμε τον Καζλάουσκας και τον χαρακτηρίσαμε "επιλογή χρυσού", μην το ξεχνάτε. Η Ελλάδα είχε μια χαρά υλικό και γνώμη μας είναι ότι είχε και μια καλή ευκαιρία για το χρυσό φέτος. Κάπου φοβήθηκε, κάπου κόλλησε και η ευθύνη του προπονητικού τιμ είναι μεγάλη. Μπορεί γενικώς να μην είναι λίγος (κάτι που το έχουμε πει πολλάκις), αλλά φέτος ήταν.
BEN
Πολύ σωστά. Είναι δείγμα. Όχι απόλυτο μέγεθος.
Δεν είναι τα πάντα θέμα ταλέντου. Μετράνε οι παραστάσεις και η εμπειρία. Το δέσιμο της ομάδας. Εδώ έχουμε το τεράστιο μειονέκτημα. Καλάθης, Καλαμπόκης, Κουφός, Γλυνιαδάκης, Καϊμακόγλου: Στερούνται βασικών παραστάσεων. Πρίντεζης και Περπέρογλου δεν έχουν μπει ακόμα στη χημεία της εθνικής. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για να δείξουν τις ικανότητες τους. Είπε κανείς πως δεν έχουν ταλέντο (πλην Γλυνιαδάκη, σε αυτό επιμένω);
Ακόμη κι αν οι Ισπανοί δεν έχουν παραπάνω ταλέντο (που έχουμε διαφορετική άποψη, δεν πειράζει), έχουν χημεία γιατί είναι τόσα χρόνια η ίδια ομάδα. Και δείχνουν τις ικανότητες τους. Ενώ εμείς χρειαζόμαστε χρόνο.
Εκεί πάει και "το συζητάμε του χρόνου". Ασφαλώς και μιλάμε και φέτος, ασφαλώς κάνουμε κριτική (και στον Καζλάουσκας). Αλλά ρε παιδιά έλεος, αυτό που λαμβάνω είναι ότι φταίει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ο Καζλάουσκας! Δεν το εννοείτε έτσι; Διευκρινήστε το. Αν το εννοείτε, διαφωνώ, τι να κάνουμε. Το μπάσκετ δεν είναι play-station, να καθορίζονται τα πάντα από τις επιλογές του προπονητή. Αν έκανε λάθη; Σίγουρα έκανε. Τα περισσότερα τα αναφέρατε, προσωπικά θα μπορούσα να προσθέσω και άλλα. Αλλά να του φορτώνουμε την αποκλειστική ευθύνη, μου ακούγεται άσχημο και δεν μας έχετε συνηθίσει σε κάτι τέτοιο. Πλησιάζει την εμπάθεια. Νομίζω (και ελπίζω) πως δεν έχετε τέτοια διάθεση. Αλλά εγώ αυτό εισπράττω. Σας εκτιμώ πάρα πολύ, μα αυτό με ενοχλεί και παίρνω το θάρρος να το πω. Φυσικά τις καρδιές μας δεν τις χαλάμε (για να μην παρεξηγηθούμε κιόλας).
Για τις λάθος πάσες, επίσης διαφωνούμε. Δεν έχει να κάνει με το "να το δω καλύτερα". Το είδα καλά, κατέληξα στην άποψη μου. Σέβομαι ότι εσείς βγάλατε διαφορετικό συμπέρασμα. Και για το "διαφορετικό στήσιμο", επίσης σηκώνει συζήτηση. Ενδεχομένως να έχετε δίκιο. Αλλά ο Ζήσης δεν έχει μεγάλη εμπειρία ως καθαρόαιμος πλέι μέικερ. Πάντως αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατί κατέβαζε ο Σπανούλης όταν ήταν στην πεντάδα ο Καλάθης. Εκεί όντως σηκώνω κι εγώ τα χέρια ψηλά.
Εν κατακλείδει. Δεν αθωώνω τον Καζλάουσκας. Λάθη δεν κάνει όποιος δεν κάνει τίποτα. Αλλά το μερίδιο ευθύνης το έχουν και οι παίκτες. Εκεί είναι η κυριότερη ένσταση μου. Και πάλι όμως, πέραν κριτικής, αξίζει επιείκια σε αυτή την ομάδα. Επιπλέον μία πίστωση χρόνου, για να δείξει τις πραγματικές της ικανότητες. Και να μην ξεχνάμε σε πόσο δύσκολη θέση βρέθηκε φέτος ο Καζλάουσκας. Χωρίς τους δύο πιο νευραλγικούς παίκτες της ομάδας. Με πολλά καινούρια στελέχη. Με έλλειψη χρόνου για να εφαρμόσει τη φιλοσοφία του (και ενδεχομένως... άνωθεν πίεση). Ζητάμε το τέλειο ενώ οι συνθήκες μόνο τέλειες δεν ήταν.
Θέλετε τη γνώμη μου; Καλώς εχόντων των πραγμάτων, η (πλήρης) ομάδα του χρόνου θα είναι η καλύτερη εθνική ελλάδος ενδεχομένως και όλων των εποχών (τηρουμένων των αναλογιών και των αντιπάλων). Ας κάνουμε λίγη υπομονή πλην αναθεματίσουμε τον προπονητή...
arisff
ΥΓ. Αν θέλεις συνεχίζουμε τη συζήτηση στην καινούρια ανάρτηση που θα κάνετε.
Αυτό που παρατήρησα στο χθεσινό ματς είναι το γεγονός ότι αυτοί οι Ισπανοί μας έχουν πάρει απλά τον αέρα, για διάφορους λόγους.
Το ρόστερ τους είναι γενικά καλύτερο από το δικό μας, αλλά όχι τραγικά πολύ. Π.χ οι Γιουγκοσλάβοι στα 90's που μας είχαν επίσης... πελάτες ήταν απλώς μία κλάση παραπάνω από τη δική μας ομάδα της εποχής. Σίγουρα οι Ισπανοί δεν είναι τόσο καλύτεροι ώστε να μας ρίχνουν 15 και 20 πόντους τη φορά.
Απλά έχουν μπει μέσα στο μυαλό των παιχτών μας (φανερό στην τεχνική ποινή που πείρε ο Μπουρούσης χθες) και με το που στραβώνει κάτι στον αγώνα, οι δικοί μας πελαγώνουν. Σύνδρομο του 2006, ίσως.
Όσο για αυτή την κίνηση "τέλειωσε το ματς, άντε παίξτε και εσείς λίγο σήμερα" του Καζλάουσκας, μου θύμισε σχολικά ματς όπου το κάναμε και εμείς για να την σπάσουμε σε όποιο δεν συμπαθούσαμε (και επίσης τον Jeff Van Gundy). Δε λέω ότι ο Καζλάουσκας κάνει το ίδιο, αλλοίμονο, αλλά λίγη παραπάνω πίστη στους παίχτες που ο _ίδιος_ διάλεξε δε θα ήταν ασχημα. Ιδιαίτερα σε νεαρά παιδιά όπως ο Κουφός.
Τέλος καλό, όλα καλά παντως, υποθέτω!
(Σχόλιο που γράφεται στο ημίχρονο του τελικού με το σκορ 52-29) Σας παρακαλώ, πείτε έναν καλό λόγο για την Ισπανία, το ρόστερ της και τις εμφανίσεις της στο αυριανό άρθρο. Το μπάσκετ που παίζουν είναι ευτυχία για τα μάτια!
Δημοσίευση σχολίου