(Η παρουσίαση του Ελλάδα-Ισπανία και των αγώνων του Σαββάτου θα ανέβει σε λίγες ώρες).
Δια πυρός και σιδήρου η Ελλάδα πήρε μια μεγάλη νίκη, πήρε, κυρίως, την πρόκριση που την κρατά στην αφρόκρεμα, στην 100η εμφάνιση του Νίκου Ζήση με τη φανέλα της Εθνικής. Ήταν ένα πολύ ωραίο ματς, που κρίθηκε στις λεπτομέρειες, στο ένα σουτ, ανάμεσα σε δύο ομάδες που με τεράστιο πάθος διεκδίκησαν τη νίκη. Ας αναλύσουμε όλα τα στοιχεία του ματς.
Ο Καζλάουσκας είχε κάνει εξαιρετικό σκάουτινγκ στην Τουρκία και η Ελλάδα μπήκε στο πρώτο ημίχρονο παίζοντας την καλύτερη άμυνα που έχουμε δει υπό την καθοδήγηση του Λιθουανού προπονητή. Κυριάρχησε στα ριμπάουντ και κλείδωσε Ιλιασόβα και Τούρκογλου, αφήνοντας τους υπόλοιπους Τούρκους να αναζητούν να βγάλουν την άκρη χωρίς τα δύο αστέρια τους. Η Ελλάδα θα είχε πάρει μεγαλύτερη διαφορά εάν είχε κάνει μία κίνηση που «φώναζε» στο πρώτο ημίχρονο: αν έβγαζε λίγο τον Σπανούλη. Πιστεύουμε ότι η Εθνική έχει στηθεί λάθος στα γκαρντ και θα έπρεπε να έχει στο «1» τον Ζήση και στο «2» τον Σπανούλη. Ο Βασίλης δεν είχε καθαρό μυαλό και ήταν άστοχος στο πρώτο μέρος, παρ’ όλα αυτά όλες οι επιθέσεις ξεκινούσαν από αυτόν και στο διάστημα του πρώτου ημιχρόνου έκανε 6 οριακές πάσες, οι 3 εκ των οποίων βγήκαν λάθος δικό του, η 1 λάθος άλλου και οι 2 σώθηκαν. Οπότε, όταν και ο Τάνιεβιτς έριξε τον Γκιουλέρ (που σας είπαμε ότι αναλαμβάνει τις δύσκολες αποστολές στην άμυνα) πάνω στον Ζήση που μπήκε δυνατά, η Ελλάδα κόλλησε.
Το δεύτερο ημίχρονο ανήκε προπονητικά στον Τάνιεβιτς. Άφησε τον Τούρκογλου στον πάγκο για 12 λεπτά και τον Ιλιασόβα για περίπου 5 και κράτησε τους πιο αναλώσιμους παίκτες του μέσα, οι οποίοι, παίζοντας συντηρητικά και έξυπνα, έμειναν πολύ κοντά στο σκορ. Όταν ο Τούρκογλου επέστρεψε στο ματς 8 λεπτά πριν από τη λήξη του, είχε καθαρίσει το μυαλό του, είχε διαβάσει το παιχνίδι από τον πάγκο και μπήκε για να το πάρει πάνω του. Και, φυσικά, η τεράστια κλάση του μίλησε αφού έβαλε τους 11 από τους 14 πόντους της ομάδας του σε αυτό το διάστημα.
Εντωμεταξύ, ο Καζλάουσκας έβγαλε για πρώτη και τελευταία φορά στο ματς τον Σπανούλη και τον κράτησε στον πάγκο περίπου 3 λεπτά, αυτό το διάστημα ήταν αρκετό για τον Βασίλη για να ξεκουράσει λίγο το μυαλό του και να δει απ’ έξω πώς περιμέναν τις πάσες οι Τούρκοι βάζοντας συνέχεια χέρια στην πορεία τους. Έτσι, όταν ο αγώνας πήγε να «φύγει» στο 63-57, ο Σπανούλης είχε καθαρό μυαλό και όλες του οι διεισδύσεις ήταν σωστές καταλήγοντας σε δύο ελεύθερα τρίποντα του Ζήση και του Πρίντεζη που άλλαξαν το αποτέλεσμα. Στην τελευταία επίθεση της κανονικής διάρκειας, ο Τάνιεβιτς σχεδίασε ένα ακόμη εκπληκτικό σύστημα που έβγαλε τον Αρσλάν με ψηλό και ένα λέι-απ ισοφάρισης. Για τα σεμιναριακά plays του Τάνιεβιτς στα τελευταία δευτερόλεπτα θα μιλήσουμε και θα τα αναλύσουμε διεξοδικά σε ένα άρθρο μετά το τέλος του Ευρωμπάσκετ.
Στην παράταση, η Ελλάδα ήταν καλύτερη και πήγε να «καθαρίσει» πιο εύκολα τη νίκη, αφού βρέθηκε μπροστά με 5 και 6 πόντους, με λιγότερα από 2 λεπτά για τη λήξη. Σε εκείνο το σημείο, όμως, πήγε να «αυτοκτονήσει». Ο Σπανούλης που πυροβολούσε από παντού, έδειξε ξανά το θολωμένο από την κούραση μυαλό του στη θέση του πλέι-μέικερ: 3 λάθος πάσες του προς τα έξω μετά από διείσδυση ήταν πάρα πολλές για εκείνο το σημείο, συν μία λάθος πάσα του Φώτση και μία εντελώς λανθασμένη εκτίμηση του Περπέρογλου που πήγε να κλέψει μια πάσα προς τον Ιλιασόβα, έδωσε το πλεονέκτημα στον Τούρκο φόργουορντ και την ευκαιρία να σουτάρει ελεύθερο τρίποντο! Αυτά τα 5 άκαιρα λάθη μαζί με το τρίποντο του Ιλιασόβα και ένα εκπληκτικό λέι-απ του Τούρκογλου ήταν που έφεραν το ματς ακριβώς στο ίδιο σημείο με το τέλος της κανονικής διάρκειας. 1/2 βολές ο Ζήσης και επίθεση για τους Τούρκους με τον Αρσλάν να χάνει τρίποντο αυτήν τη φορά.
Κάτι που σηκώνει συζήτηση είναι η επιλογή για μη-φάουλ στις δύο περιπτώσεις στο τέλος. Οι Τούρκοι έχουν δύο παίκτες (Τούρκογλου, κυρίως, και Αρσλάν) που μπορούν να σουτάρουν μακρινό τρίποντο εκτός συστήματος και να πάρουν το ματς. Ο Τάνιεβιτς έβγαλε εκπληκτικό σύστημα για δίποντο την πρώτη φορά και η ελληνική άμυνα ηττήθηκε, ενώ τη δεύτερη (χωρίς να προηγηθεί τάιμ-άουτ) έχασαν τρίποντο. Οριακές επιλογές…
Σε ατομικό επίπεδο, η Ελλάδα σήμερα ζούσε και πέθαινε με τον Σπανούλη: εντυπωσιακός στην επίθεση και τεράστιο θράσος στο τρίποντο όπου «έγραψε» 6 με εντυπωσιακό ποσοστό, αλλά πολλές λάθος επιλογές και πάσες σαν πλέι-μέικερ που θα μπορούσαν να κοστίσουν. Με αυτόν τον τρόπο, ο Βασίλης θα ήταν το πρόσωπο (είτε ο σταρ, είτε ο μοιραίος) σε όποιο αποτέλεσμα και αν βγάζαμε, αλλά ευτυχώς για εμάς, ίσχυσε το θετικό σενάριο. Η Ζήσης ήταν αρκετά καλός, με 14 πόντους και 7 ριμπάουντ, έχασε δύο κρίσιμες βολές, αλλά έβαλε ένα μεγάλο τρίποντο. Ο Σχορτσιανίτης ήταν πολύ θετικός με διάρκεια στο παιχνίδι του, ο Μπουρούσης πολύ καλός μέσα στη ρακέτα αλλά δοκίμασε απαράδεκτα πολλά άστοχα τρίποντα, ο Περπέρογλου πολύ μέτριος στην επίθεση, αλλά δυνατός στην άμυνα, ενώ και ο Πρίντεζης είχε αρκετά θετική παρουσία. Ο Φώτσης, τέλος, έχασε μακρινά σουτ αλλά ήταν πάρα πολύ καλός μες στη ρακέτα, μάζεψε πάρα πολλά ριμπάουντ και έπαιξε καλή άμυνα, με αποτέλεσμα η παρουσία του να είναι καθοριστική για τη νίκη.
Η διαιτησία, για ακόμη μία φορά σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, έδωσε στην Ελλάδα όλα τα αμφισβητούμενα και της χάρισε σημαντική διαφορά υπέρ της σε φάουλ και βολές. Η Εθνική έκανε λάθη, δεν ήταν τέλεια, κόλλησε στην επίθεση, το ροτέισον και πάλι περιστράφηκε γύρω από 7 παίκτες, αλλά έδειξε χαρακτήρα και κέρδισε ένα οριακό ματς.
ΣΛΟΒΕΝΙΑ-ΚΡΟΑΤΙΑ 67-65
Το αποτέλεσμα που περιμέναμε σε έναν αγώνα που δεν εξελίχθηκε όπως το περιμέναμε. Οι Σλοβένοι ήταν πολύ κακοί, ένιωθαν την μπάλα 100 κιλά, είχαν πολύ άγχος και δυσκολεύτηκαν πολύ να ξεχωρίσουν. Οι Κροάτες έπαιξαν περίπου όπως και με τη Γαλλία, πολύ καλοί στο πρώτο ημίχρονο (με αξιοπρόσεκτη ευστοχία σήμερα), αλλά κόλλησαν ξανά, προβλέψιμα, στο τρίτο δεκάλεπτο, όπου έμειναν στους 3 πόντους! Με 18 πόντους σε ένα ολόκληρο ημίχρονο και αψυχολόγητο τρίποντο απ’ τον Πλάνινιτς μισό λεπτό πριν τη λήξη, η Κροατία δεν περίμενε κάτι παραπάνω. Οι Σλοβένοι είχαν έναν εκπληκτικό Εράζεμ Λόρμπεκ και τον Λάκοβιτς (ελλείψει του Ντράγκιτς του οποίου η παρουσία είναι καθοριστική) για 40 λεπτά στο παρκέ (!). Δεν ικανοποίησαν, ήρθαν στο αμήν, είχαν να κερδίσουν το άγχος τους, την παράδοση τους, την κακή μέρα πολλών παικτών τους, και κάπου ανάμεσα σε αυτά και την κατώτερη Κροατία, αλλά τουλάχιστον, ακόμη κι έτσι, πήραν για μία φορά την καθοριστική νίκη στον προημιτελικό και έκαναν το βήμα παραπάνω.
“Good night, and good luck”
by BEN
Δια πυρός και σιδήρου η Ελλάδα πήρε μια μεγάλη νίκη, πήρε, κυρίως, την πρόκριση που την κρατά στην αφρόκρεμα, στην 100η εμφάνιση του Νίκου Ζήση με τη φανέλα της Εθνικής. Ήταν ένα πολύ ωραίο ματς, που κρίθηκε στις λεπτομέρειες, στο ένα σουτ, ανάμεσα σε δύο ομάδες που με τεράστιο πάθος διεκδίκησαν τη νίκη. Ας αναλύσουμε όλα τα στοιχεία του ματς.
Ο Καζλάουσκας είχε κάνει εξαιρετικό σκάουτινγκ στην Τουρκία και η Ελλάδα μπήκε στο πρώτο ημίχρονο παίζοντας την καλύτερη άμυνα που έχουμε δει υπό την καθοδήγηση του Λιθουανού προπονητή. Κυριάρχησε στα ριμπάουντ και κλείδωσε Ιλιασόβα και Τούρκογλου, αφήνοντας τους υπόλοιπους Τούρκους να αναζητούν να βγάλουν την άκρη χωρίς τα δύο αστέρια τους. Η Ελλάδα θα είχε πάρει μεγαλύτερη διαφορά εάν είχε κάνει μία κίνηση που «φώναζε» στο πρώτο ημίχρονο: αν έβγαζε λίγο τον Σπανούλη. Πιστεύουμε ότι η Εθνική έχει στηθεί λάθος στα γκαρντ και θα έπρεπε να έχει στο «1» τον Ζήση και στο «2» τον Σπανούλη. Ο Βασίλης δεν είχε καθαρό μυαλό και ήταν άστοχος στο πρώτο μέρος, παρ’ όλα αυτά όλες οι επιθέσεις ξεκινούσαν από αυτόν και στο διάστημα του πρώτου ημιχρόνου έκανε 6 οριακές πάσες, οι 3 εκ των οποίων βγήκαν λάθος δικό του, η 1 λάθος άλλου και οι 2 σώθηκαν. Οπότε, όταν και ο Τάνιεβιτς έριξε τον Γκιουλέρ (που σας είπαμε ότι αναλαμβάνει τις δύσκολες αποστολές στην άμυνα) πάνω στον Ζήση που μπήκε δυνατά, η Ελλάδα κόλλησε.
Το δεύτερο ημίχρονο ανήκε προπονητικά στον Τάνιεβιτς. Άφησε τον Τούρκογλου στον πάγκο για 12 λεπτά και τον Ιλιασόβα για περίπου 5 και κράτησε τους πιο αναλώσιμους παίκτες του μέσα, οι οποίοι, παίζοντας συντηρητικά και έξυπνα, έμειναν πολύ κοντά στο σκορ. Όταν ο Τούρκογλου επέστρεψε στο ματς 8 λεπτά πριν από τη λήξη του, είχε καθαρίσει το μυαλό του, είχε διαβάσει το παιχνίδι από τον πάγκο και μπήκε για να το πάρει πάνω του. Και, φυσικά, η τεράστια κλάση του μίλησε αφού έβαλε τους 11 από τους 14 πόντους της ομάδας του σε αυτό το διάστημα.
Εντωμεταξύ, ο Καζλάουσκας έβγαλε για πρώτη και τελευταία φορά στο ματς τον Σπανούλη και τον κράτησε στον πάγκο περίπου 3 λεπτά, αυτό το διάστημα ήταν αρκετό για τον Βασίλη για να ξεκουράσει λίγο το μυαλό του και να δει απ’ έξω πώς περιμέναν τις πάσες οι Τούρκοι βάζοντας συνέχεια χέρια στην πορεία τους. Έτσι, όταν ο αγώνας πήγε να «φύγει» στο 63-57, ο Σπανούλης είχε καθαρό μυαλό και όλες του οι διεισδύσεις ήταν σωστές καταλήγοντας σε δύο ελεύθερα τρίποντα του Ζήση και του Πρίντεζη που άλλαξαν το αποτέλεσμα. Στην τελευταία επίθεση της κανονικής διάρκειας, ο Τάνιεβιτς σχεδίασε ένα ακόμη εκπληκτικό σύστημα που έβγαλε τον Αρσλάν με ψηλό και ένα λέι-απ ισοφάρισης. Για τα σεμιναριακά plays του Τάνιεβιτς στα τελευταία δευτερόλεπτα θα μιλήσουμε και θα τα αναλύσουμε διεξοδικά σε ένα άρθρο μετά το τέλος του Ευρωμπάσκετ.
Στην παράταση, η Ελλάδα ήταν καλύτερη και πήγε να «καθαρίσει» πιο εύκολα τη νίκη, αφού βρέθηκε μπροστά με 5 και 6 πόντους, με λιγότερα από 2 λεπτά για τη λήξη. Σε εκείνο το σημείο, όμως, πήγε να «αυτοκτονήσει». Ο Σπανούλης που πυροβολούσε από παντού, έδειξε ξανά το θολωμένο από την κούραση μυαλό του στη θέση του πλέι-μέικερ: 3 λάθος πάσες του προς τα έξω μετά από διείσδυση ήταν πάρα πολλές για εκείνο το σημείο, συν μία λάθος πάσα του Φώτση και μία εντελώς λανθασμένη εκτίμηση του Περπέρογλου που πήγε να κλέψει μια πάσα προς τον Ιλιασόβα, έδωσε το πλεονέκτημα στον Τούρκο φόργουορντ και την ευκαιρία να σουτάρει ελεύθερο τρίποντο! Αυτά τα 5 άκαιρα λάθη μαζί με το τρίποντο του Ιλιασόβα και ένα εκπληκτικό λέι-απ του Τούρκογλου ήταν που έφεραν το ματς ακριβώς στο ίδιο σημείο με το τέλος της κανονικής διάρκειας. 1/2 βολές ο Ζήσης και επίθεση για τους Τούρκους με τον Αρσλάν να χάνει τρίποντο αυτήν τη φορά.
Κάτι που σηκώνει συζήτηση είναι η επιλογή για μη-φάουλ στις δύο περιπτώσεις στο τέλος. Οι Τούρκοι έχουν δύο παίκτες (Τούρκογλου, κυρίως, και Αρσλάν) που μπορούν να σουτάρουν μακρινό τρίποντο εκτός συστήματος και να πάρουν το ματς. Ο Τάνιεβιτς έβγαλε εκπληκτικό σύστημα για δίποντο την πρώτη φορά και η ελληνική άμυνα ηττήθηκε, ενώ τη δεύτερη (χωρίς να προηγηθεί τάιμ-άουτ) έχασαν τρίποντο. Οριακές επιλογές…
Σε ατομικό επίπεδο, η Ελλάδα σήμερα ζούσε και πέθαινε με τον Σπανούλη: εντυπωσιακός στην επίθεση και τεράστιο θράσος στο τρίποντο όπου «έγραψε» 6 με εντυπωσιακό ποσοστό, αλλά πολλές λάθος επιλογές και πάσες σαν πλέι-μέικερ που θα μπορούσαν να κοστίσουν. Με αυτόν τον τρόπο, ο Βασίλης θα ήταν το πρόσωπο (είτε ο σταρ, είτε ο μοιραίος) σε όποιο αποτέλεσμα και αν βγάζαμε, αλλά ευτυχώς για εμάς, ίσχυσε το θετικό σενάριο. Η Ζήσης ήταν αρκετά καλός, με 14 πόντους και 7 ριμπάουντ, έχασε δύο κρίσιμες βολές, αλλά έβαλε ένα μεγάλο τρίποντο. Ο Σχορτσιανίτης ήταν πολύ θετικός με διάρκεια στο παιχνίδι του, ο Μπουρούσης πολύ καλός μέσα στη ρακέτα αλλά δοκίμασε απαράδεκτα πολλά άστοχα τρίποντα, ο Περπέρογλου πολύ μέτριος στην επίθεση, αλλά δυνατός στην άμυνα, ενώ και ο Πρίντεζης είχε αρκετά θετική παρουσία. Ο Φώτσης, τέλος, έχασε μακρινά σουτ αλλά ήταν πάρα πολύ καλός μες στη ρακέτα, μάζεψε πάρα πολλά ριμπάουντ και έπαιξε καλή άμυνα, με αποτέλεσμα η παρουσία του να είναι καθοριστική για τη νίκη.
Η διαιτησία, για ακόμη μία φορά σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, έδωσε στην Ελλάδα όλα τα αμφισβητούμενα και της χάρισε σημαντική διαφορά υπέρ της σε φάουλ και βολές. Η Εθνική έκανε λάθη, δεν ήταν τέλεια, κόλλησε στην επίθεση, το ροτέισον και πάλι περιστράφηκε γύρω από 7 παίκτες, αλλά έδειξε χαρακτήρα και κέρδισε ένα οριακό ματς.
ΣΛΟΒΕΝΙΑ-ΚΡΟΑΤΙΑ 67-65
Το αποτέλεσμα που περιμέναμε σε έναν αγώνα που δεν εξελίχθηκε όπως το περιμέναμε. Οι Σλοβένοι ήταν πολύ κακοί, ένιωθαν την μπάλα 100 κιλά, είχαν πολύ άγχος και δυσκολεύτηκαν πολύ να ξεχωρίσουν. Οι Κροάτες έπαιξαν περίπου όπως και με τη Γαλλία, πολύ καλοί στο πρώτο ημίχρονο (με αξιοπρόσεκτη ευστοχία σήμερα), αλλά κόλλησαν ξανά, προβλέψιμα, στο τρίτο δεκάλεπτο, όπου έμειναν στους 3 πόντους! Με 18 πόντους σε ένα ολόκληρο ημίχρονο και αψυχολόγητο τρίποντο απ’ τον Πλάνινιτς μισό λεπτό πριν τη λήξη, η Κροατία δεν περίμενε κάτι παραπάνω. Οι Σλοβένοι είχαν έναν εκπληκτικό Εράζεμ Λόρμπεκ και τον Λάκοβιτς (ελλείψει του Ντράγκιτς του οποίου η παρουσία είναι καθοριστική) για 40 λεπτά στο παρκέ (!). Δεν ικανοποίησαν, ήρθαν στο αμήν, είχαν να κερδίσουν το άγχος τους, την παράδοση τους, την κακή μέρα πολλών παικτών τους, και κάπου ανάμεσα σε αυτά και την κατώτερη Κροατία, αλλά τουλάχιστον, ακόμη κι έτσι, πήραν για μία φορά την καθοριστική νίκη στον προημιτελικό και έκαναν το βήμα παραπάνω.
“Good night, and good luck”
by BEN
14 σχόλια:
Απαραδεκτος ο Ρεπεσα.Δεν ειναι δυνατον να βλεπεις μια ομαδα της ποιοτητας της Κροατιας να βαζει 3 ποντους σε 10 λεπτα.ΑΠΛΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ
Οσο για την Εθνικη,ο Γιονας κοιμηθηκε λιγο.Στα τελευταια λεπτα εκτος των φάουλ και του Ζηση στο 1 και του Σπανουλη στο 2(το ειχα πει στα σχολια εδω και καιρο,Ρασιντ και Μπεν ελπιζω να το θυμαστε)
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΟΝΤΥΝΕ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ;
Και λιγοτερα λαθη θα χαμε και καλυτερη κυκλοφορια και καλυτεροι θα μασταν επιθετικα...
πολυ καλη αμυνα του Περπερογλου στον Τουρκογλου στο 1ο μερος
τον διαβασε πολυ καλα το προπονητικο τιμ
πως τελειωσε,νομιζω σκοραροντας 2 ποντους μονο;
επισης πολυ πολυ μεγαλο τριποντο του Πριντεζη στο τελος
θελει ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ οταν δεν εισαι ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΣΟΥΤΕΡ 3 ποντων να βγαινεις εξω και να σουταρεις
@ανώνυμος1: Όντως, η Κροατία είναι απογοήτευση. Για τον Σπανούλη στον άσο όλοι το έχουμε πει, και όντως θυμάμαι τα σχόλια πριν το Ευρωμπάσκετ.
@ανώνυμος2: Πολύ καλά είχαν διαβάσει το ματς όντως. Ο Τούρκογλου ήταν άποντος στο πρώτο ημίχρονο. Ο Πρίντεζης όντως έβαλε μεγάλο σουτ, παρότι όχι μόνο δεν είναι κλασικός σουτέρ, αλλά είναι και παίκτης που αρέσκεται να σκοράρει από κοντά.
@λογοκριμένο σχόλιο: Διάβασε τα άρθρα από την επίλογή του Καζλάουσκας και μετά, όπως εκείνο με τίτλο "Επιλογή χρυσού" όταν είχε ανακοινωθεί. Όσοι δεν μπορείτε να βγάλετε τα οπαδικά σας γυαλιά και να δείτε μπάσκετ και απλώς έχετε πρόβλημα και κόμπλεξ με συγκεκριμένους ανθρώπους του χώρου, υπάρχουν πολλά άλλα sites για να περνάτε την ώρα σας, διαφορετικού επιπέδου από το δικό μας.
Rasheed.
Για το δικό μας ματς δεν έχω κάτι να πω γιατί ήμουν πολύ άτυχος και δεν κατάφερα να το δω (κι όμως).
Αναφορικά με τους Σλοβένους και τους Κροάτες ένα σχόλιο. Οι Σλοβένοι έδειξαν για μια ακόμα φορά το κόμπλεξ των προημιτελικών τους. Αλλά και οι Κροάτες στο πρώτο ημίχρονο έκαναν μεγάλο ματς και έδειξαν την αξία τους. Αυτό που δεν κατάφερα ποτέ να καταλάβω είναι γιατί δεν κατάφεραν να έχουν διάρκεια και σταθερότητα (σε όλο το τουρνουά). Μήπως τίθεται θέμα προπονητή;
Όσο για το σουτ του Πλάνινιτς, δεν ήταν και εντελώς αψυχολόγητο. Ήθελαν τρίποντο, ήθελαν γρήγορη επίθεση, βρήκε χώρο (έστω και από μακριά) και το πήρε. Μια αμφίβολη σετ επίθεση, με αμφίβολο αποτέλεσμα (τόσες έκαναν ως τότε, το καλάθι δεν έμπαινε) και χαμένο χρόνο γιατί να είναι καλύτερη επιλογή; Όταν είσαι πίσω στο σκορ με δευτερόλεπτα να απομένουν, κάποιο ρίσκο θα το πάρεις. Είτε αυτό είναι ένα δύσκολο σουτ, είτε να αρχίσεις τα φάουλ στον αντίπαλο, είτε θα πιέσεις υπερβολικά κινδυνεύοντας να δεχτείς εύκολο καλάθι. Έχασε το σουτ και τον κρίνουμε...Αν το έβαζε, ως άλλος...Σπανούλης; :P
Επίσης, ίσως μιλούσαμε για διαφορετικό ματς αν δε δεχόταν ο Ποποβιτς την τεχνική στο τέλος του ημιχρόνου (εκεί άρχισε να γυρίζει το ματς, 5-7 πόντοι σε μία φάση!). Οι Σλοβένοι με μείον 10+, δεν ξέρω πως θα έμπαιναν στο δεύτερο ημίχρονο. Και μάλλον διαφορετική κατάληξη, αν δεν έμπαινε το σουτ του Ναχμπαρ στη λήξη της επίθεσης τους στο τέλος.
arisff
ΥΓ. Αν βρείτε χρόνο,γραψ'τε πέντε πράγματα παραπάνω (σε σχόλιο?) για το πως έγινε και έμεινε ο Ιλιασόβα εκτός παιχνιδιού. Ως τώρα είχε σταθερή παρουσία (σε αντίθεση με τα σκαμπανεβάσματα του Τούρκογλου) και πολύ μεγάλη απόδοση. Έτυχε η κακή του μέρα; Ή έδωσε ρεσιτάλ η ελληνική άμυνα; Κι αν ισχύει το δεύτερο, πως το καταφέραμε;! Τον θεωρώ παίκτη κλειδί γι'αυτή την ομάδα.
Εγώ απογοητεύτηκα από την εικόνα της ομάδας... Εμένα μου έδειξαν ότι δεν έχουν τον απαιτούμενο χαρακτήρα για τέτοια κρίσιμα παιχνίδια. Ακόμα... Αν εξαιρέσουμε το Σπανούλη, όλοι οι υπόλοιποι δεν μπορούν να ηγηθούν, είτε γιατί δεν είναι στο χαρακτήρα τους (π.χ. Πρίντεζης) είτε γιατί δεν μπορούν (π.χ. Ζήσης, άσχετα αν σήμερα έπαιξε καλά). Και όταν λέω να ηγηθούν, εννοώ στον ψυχολογικό τομέα, να ηρεμήσουν και να εμψυχώσουν τους συμπαίκτες τους, και στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι να αποδώσουν τα μέγιστα (δε λέω να παίζουν το ρόλο του "πετσέτα" στον πάγκο). Εδώ λείπει ο Διαμαντίδης και πολύ περισσότερο ο Παπαλουκάς, ο οποίος έχει και το πιο καθαρό μυαλό. Αντιθέτως ο Σπανούλης λόγω κούρασης και λόγω θέσης (δεν είναι ο ρόλος του να παίζει άσος για 40 λεπτά) δεν έχει. Από εκεί και πέρα το χάος.
Στην παράταση γινόταν το ένα λάθος πίσω απ'το άλλο και ευτυχώς που οι Τούρκοι θόλωσαν. Προφανώς και η κούραση έπαιξε το δικό της ρόλο αλλά η απουσία ηγετικών προσωπικοτήτων είναι εμφανέστατη στην ομάδα. Το θετικό είναι ότι του χρόνου, με τις επιστροφές, η ομάδα ίσως είναι πληρέστερη από ποτέ - με περισσότερες εμπειρίες και αυτοπεποίθηση για ορισμένους - και θα παίξει σίγουρα για ένα μετάλλιο.
Ο αγώνας πιστεύω ότι κρίθηκε στα πολλά επιθετικά που πήραμε και μας έδωσε ένα προβάδισμα αντί να είμαστε πίσω στο σκορ με 5-6 πόντους στο ημίχρονο. Εκεί βελτιώθηκε η ψυχολογία μας και το κυριότερο, δεν πήραν ποτέ το πάνω χέρι οι Τούρκοι, οι οποίοι είναι και αυτοί ομάδα ψυχολογίας. Ε, στο τέλος κέρδισε ο πιο τυχερός και όχι η ελληνική ψυχή και άλλα τέτοια γραφικά...
ΥΓ Η διαιτησία ήταν άθλια. Ναι μεν μας ευνόησε (ειδικά με τις βολές) αλλά σε γενικές γραμμές έδιναν ό, τι να'ναι.
Α.Τι δηλωσε ο Τουρκογλου μετα τον αγωνα και το λενε ολοι(διχως ομως να μας λενε τι δηλωσε);
Β.Απαραδεκοι Ουκιτς και Ναχμπαρ (νομιζω ο Ναχμπαρ ηταν ;).Οι ηλιθιες πολιτικες βλακειες τους ,ποσο δε μαλιστα οταν ειναι μεταξυ του ΙΔΙΟΥ ΕΘΝΟΥΣ(και οσοι ξερουν Γιουγκοσλαβους καταλαβαινουν τι εννοω) ας μεινουν εκτος διοργανωσης...
@arisff: Αν θυμάμαι καλά γράφαμε και για το σουτ του Σπανούλη προχτές (εννοώ εκείνο από το κέντρο). Το σουτ του Πλάνινιτς ήταν κακό γιατί είναι ο περιφερειακός με το χειρότερο ποσοστό και γιατί σούταρε από τα 8 μέτρα. Αν ήταν ελεύθερος στα 6,5 προφανώς και θα έπρεπε να σουτάρει.
Το σουτ του Νάχμπαρ ήταν όντως "όλα τα λεφτά", άλλωστε αυτό έκρινε το ματς. Η τ.π. στον Πόποβιτς σίγουρα μέτρησε, αλλά δεν προκάλεσε το 14-3 της τρίτης περιόδου. Όσο γι' αυτό που λες για τον Ρέπεσα, όντως είναι το χειρότερο τουρνουά που κάνει εδώ και καιρό.
@patrick star: Καλά τα περί "φουστανέλας" είναι πάντα γραφικά και πάντα τα ακούμε. Σε μια παράταση ο πιο τυχερός κερδίζει ή αυτός που θα κάνει τα λιγότερα λάθη και δεν μπορώ να πω ότι ήμασταν το δεύτερο. Το ρίσκο με τις δύο τελευταίες επιθέσεις ήταν τεράστιο. Όσο για τη διαιτησία, ήταν κακή ναι, γι' αυτό άλλωστε γκρινιάζουν και οι δύο από το ημίχρονο.
@ανώνυμος: Έχεις απόλυτο δίκιο. Τέτοιες ενέργειες πρέπει να λείπουν από τον αθλητισμό. Είναι πάντα κακό ένα ματς να φανατίζεται πολιτικά. Αλλά ας μη γελιόμαστε, 9 στους 10 Έλληνες δημοσιογράφους αυτό κάνουν όποτε παίζουμε με ΠΓΔΜ ή Τουρκία.
Ο Τούρκογλου δεν έχω υπόψη μου τι είπε. Αν βρω θα σου πω. Όσοι ξέρουν ας βοηθήσουν.
Rasheed.
Ο Τούρκογλου παραπονέθηκε για τη διαιτησία. Χωρίς να πεί κάτι τραβηγμένο. Είπε απλώς ότι ενώ δε συνηθίζει να μιλάει για τη διαιτησία, σήμερα οι διαιτητές ήταν πολύ κακοί (ή κάτι τέτοιο). Εν συνεχεία έδωσε συγχαρητήρια στην Ελλάδα. Κοινώς, ό, τι συνηθίζεται να λέγεται μετά από ένα τέτοιο παιχνίδι (με τη διαιτησία και την εξέλιξη που είχε το ματς). Οι της χαζομπασκετούπολης έλεγαν πως τα λέει αυτά επειδή έχασε η Τουρκία και πως ο Τούρκογλου δεν έπρεπε να μιλάει γιατί ο ίδιος όποτε τον ακούμπαγαν έπαιρνε φάουλ (πράγμα που δεν είναι ψευδές αλλά δεν έπαιζε Τούρκογλου-Ελλάδα, προφανώς ο Τούρκογλου μιλούσε γενικά) και δε θα έπρεπε να μιλάει.
Εν κατακλείδι, δεν ειπώθηκε κάτι προσβλητικό.
ελληνική ψυχή, καρύδια σαν κοτρόνες, ελληνική επανάσταση, τουρκοφάγοι, φουστανέλες.. τι είναι αυτά ρεεεεε;;; γιατί το απαξιώνουν τόσο το άθλημα;;;
ΠΡΟΦΑΝΩΣ δε θα μπορέσω να γίνω τόσο γραφικός όπως οι τύποι της ΕΡΤ και να πω ότι παίξαμε με κόντρα διαιτησία (ήμαρτον, Παναγία μου, τι ακούμε!), όμως από την άλλη δε μπορώ να πω ότι παίξαμε με ευνοϊκή διαιτησία... Απλώς, ήταν κακή η διαιτησία. Ισχύει ότι βλέποντας τα στατιστικά διαπιστώνουμε μεγάλη διαφορά στις δοσμένες βολές, όμως οι Τούρκοι παίζουν επιθετική άμυνα (δλδ. ξύλο) πολύ περισσότερο από την Εθνική μας, είχαν επί πόσα λεπτά αναπληρωματικούς ψηλούς να χτυπάνε απλά το Σχορτσανίτη, ενώ και οι άμυνες των ψηλών τους στο τρίποντο, είχαν ως αποτέλεσμα πολύ ξύλο στις αλλαγές. Το περισσότερο από αυτό το ξύλο το έφαγε ο Σπανούλης, και επειδή φάνηκε είπαν ότι είπαν οι της ΕΡΤ. Δεν ξέρω αν θεωρείτε την άμυνα της Τουρκίας "νόμιμη", αλλά αφού οι διαιτητές χθες τη θεωρούσαν, ε, μη σφυράς φάουλ στον Περπέρογλου για ένα handcheck...
Φίλε Patrick Star, στα δικά μου μάτια αυτό ακριβώς που περιγράφεις είναι η παρακαταθήκη της φετινής ομάδας για το μέλλον. Ότι χωρίς να υπάρχουν ηγέτες και καθαρά μυαλά, είμαστε εκεί ακριβώς που είμασταν και το 2007. Και τώρα που μιλάμε, δεν ξέρεις καν αν θα το ξεπεράσουμε! Η συνέπεια και συνέχεια αυτής της ομάδας, η ευθεία γραμμή από το παρελθόν στο μέλλον, είναι αυτό που πανηγύρισα χθες πολύ περισσότερο από το άστοχο τρίποντο του Αρσλάν (που, btw, έγινε υπό τον ίσκιο του Φώτση και ήταν κακό σε κάθε περίπτωση).
@arisff: Για Ιλιασόβα - Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα έπαιξε πολύ καλά τον Ιλιασόβα. Θεωρώ το γεγονός ότι δεν κατάφερε να μπει στον αγώνα στο μεγαλύτερο μέρος του κατόρθωμα της ελληνικής άμυνας. Οι οδηγίες ήταν σαφείς: να μην μπορεί να σουτάρει και να μην έχει χώρο για ντράιβ. Ο παίκτης που τον μάρκαρε σπανίως έδινε βοήθειες, ενώ στα σκριν γίνονταν αλλαγές για να μην βρίσκει ελεύθερο χώρο.
Θα πάρω τα πρώτα 13 λεπτά του ματς, μέχρι δηλαδή ο Ιλιασόβα να βγει (όταν μάτωσε). Στην πρώτη περίοδο σε κάθε επίθεση τον μάρκαρε ο Φώτσης, με τον Περπέρογλου να μαρκάρει τον Τούρκογλου. Σε κάθε σκριν ανάμεσα σε αυτούς τους δύο (και μόνο αυτούς) οι δύο Έλληνες άλλαζαν. Έτσι, στις πρώτες 8 επιθέσεις των Τούρκων ουσιαστικά… τους μαρκάρουν εναλλάξ. Αυτό που φαίνεται να τους βραχυκύκλωσε αμφότερους είναι ότι έτσι δεν μπόρεσαν να διαβάσουν το παιχνίδι. Ο Φώτσης τους είχε στο ψηλό παιχνίδι στη ρακέτα, ενώ ο Περπέρογλου είναι πιο γρήγορος κι έμενε κολλημένος πάνω τους στην περιφέρεια. Με το να αλλάζουν συνεχώς οι δύο Έλληνες παίκτη δεν άφηναν ούτε τον Τούρκογλου, ούτε τον Ιλιασόβα να διαλέξουν τρόπο παιχνιδιού. Οι Τούρκοι κατέβαιναν τη σέντρα με τους δύο ψηλούς στο ποστ, οπότε όποιος από τους δυο ήταν εκεί τον αναλάμβανε ο Φώτσης, ενώ τον άλλο ο Περπέρογλου.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στη μοναδική άμυνα που χάλασε αυτό και επειδή προσπαθήσαμε να αποτρέψουμε αιφνιδιασμό βρεθήκαμε σε στημένη επίθεση με τον Περπέρογλου στη ρακέτα με τον Ιλιασόβα και τον Σπανούλη να μαρκάρει μακριά από το καλάθι τον Τούρκογλου, από αυτή την επίθεση προήλθε το μοναδικό καλάθι του Ιλιασόβα στα πρώτα 13 λεπτά του ματς.
Στο δεύτερο δεκάλεπτο άλλαξαν τα πρόσωπα απλώς, με τον Πρίντεζη να παίρνει τη θέση του Περπέρογλου. Ελπίζω να βοήθησα σε αυτό που ρωτάς.
Rasheed.
Την παράταση την άκουσα αναγκαστικά από το ραδιόφωνο, όποτε δεν κατάλαβα καλά ποιοι παίχτες έπαιζαν. Είναι η ιδέα μου ή παίζαμε με 5ρι τον Φώτση στο έξτρα 5λεπτο?
Έχω και μια άλλη απορία. Ο Κουφός τι απέγινε τελικά; Είχα την εντύπωση ότι είχε απλά μια ίωση πριν αρκετές μέρες, ακόμα ανέτοιμος είναι;
Φοβάμαι πως με αυτή την εμμονή του Καζλάουσκας με το περιορισμένο ροτέισιον, που έχετε σωστά επισημάνει τόσο καιρό, οι βασικοί μας σήμερα θα είναι "σκασμένοι" μετά και την παράταση χθες. Μακάρι να βγω ψεύτης.
@George: Δίκιο έχεις. Ουσιαστικά με Πρίντεζη-Φώτση παίζαμε στην παράταση, με τους Τούρκους να παίζουν με Τούρκογλου-Ιλιασόβα στους ψηλούς. Κανείς δεν τόλμησε να βάλει σέντερ μέσα για να του κάνει τη διαφορά.
Ο Κουφός είχε γαστρεντερίτιδα από την προηγούμενη Κυριακή, αλλά από την Τετάρτη προπονείται κανονικά με την ομάδα και είναι έτοιμος.
Μακάρι να βγεις, όπως λες κι εσύ, αλλά φοβάμαι ότι η κούραση δεν ξεπερνιέται τόσο εύκολα. Πάντως, ο Ρέπεσα το μεσημέρι του Σαββάτου έδωσε μαθήματα στο συγκεκριμένο τομέα εναντίον των Ρώσων, με την ομάδα του να έχει παίξει ματς 15 ώρες νωρίτερα.
Rasheed.
Ναι, Rasheed. Ευχαριστώ πολύ. Ακούγεται ιδιοφυές.
Αναφορικά με τη φάση και τον Πλάνινιτς, καταλαβαίνω το σκεπτικό σου, αλλά εξακολουθώ να έχω διαφορετική άποψη (δε χρειάζεται βέβαια να συμφωνούμε). Θυμάμαι αυτό που λες για το Σπανούλη, έχετε συνέπεια, δεν είπα το αντίθετο. Αν και το τρίποντο του Σπανούλη ήταν από τη σέντρα (τη γραμμή της σέντρας, στη γωνία, ακόμα πιο δύσκολο και μακρινό!), του Πλάνινιτς δεν είμαι σίγουρος ότι ήταν και 8 μέτρα!
Οκ, τρέφω μεγάλη συμπάθεια στον Πλάνινιτς και δεν το κρύβω. Έτσι είναι οι ηγέτες κατά τη γνώμη μου, κρίνονται στο θάρρος να πάρουν το ρίσκο. Το αν θα τους βγει είναι άλλο θέμα. Διαφωνώ στο χαρακτηρισμό του αψυχολόγητου, γιατί ο αψυχολόγητος χαρακτηρίζεται από άγνοια κινδύνου ή αδιαφορία, όχι από θάρρος. Τέλος πάντων, ίσως δίνω υπερβολική σημασία σε αυτή τη φάση (και φράση) και το κουράζω πολύ.
Όσο για το Ρέπεσα, ήταν μεγάλη απογοήτευση. Τέτοιο υλικό, και όχι μόνο δεν πήγε ψηλά, αλλά με εξαίρεση κάποια ημίχρονα, δεν έπαιξε αντάξια της ποιότητας του σχεδόν ποτέ. Δε μου αρέσει να κατηγορώ τους προπονητές, αλλά δε μπορώ να δώσω άλλη εξήγηση! Γι'αυτό και το έθεσα ως ερώτημα πριν, μήπως έχετε δει κάτι που δεν είδα.
arisff
Δημοσίευση σχολίου