Την Τρίτη η Ελλάδα έκανε μία ακόμη τραγική ήττα. Το δράμα ουσιαστικά ήταν η απόδοση της ομάδας, ενώ η παρωδία ο… διακριτικός τρόπος με τον οποίο οι «τρικολόρ» προσπαθούσαν να χάσουν. Οι Γάλλοι ουσιαστικά δε διεκδίκησαν τη νίκη, δεν έδειξαν καμία διάθεση στο τέλος να την πάρουν και έφθασαν μέχρι και σε εξόφθαλμο σημείο να μην ενδιαφέρονται να κερδίσουν. Ο Κολέ, όπως και κάθε προπονητής που σέβεται τον εαυτό του και την ομάδα του, δε θα μπορούσε να ζητήσει από τους παίκτες του να καθίσουν να χάσουν, αλλά έκανε αυτό που λέει ο Rasheed ότι κάνεις όταν θες να χάσεις το ματς: βάζεις τους αναπληρωματικούς και ό,τι καταφέρεις.
Ας ρίξουμε μια ματιά στους χρόνους των βασικών των Γάλλων: Πάρκερ 21, Μπατούμ 25, Ντιαό 19, Πιετρούς 14, Τουριάφ 14. Οι μέσοι όροι συμμετοχής τους πριν τον αγώνα με την Ελλάδα ήταν, αντίστοιχα: 31.5, 28, 31.5, 27.5, 20! Και στα δύο παιχνίδια τους που πήγαν σε ντέρμπι και κλειστά σκορ, οι βασικοί είχαν λεπτά συμμετοχής, αντίστοιχα: 30, 17, 39, 31, 35 με Ρωσία και 34, 32, 34, 24 ,30 με Γερμανία! Οι Πάρκερ, Ντιαό και Πιετρούς δεν μπήκαν καθόλου στην τελευταία περίοδο και αυτό τα δείχνει όλα εύγλωττα, ενώ ο Τουριάφ δε χρησιμοποιήθηκε καθόλου για να μαρκάρει τον Σχορτσιανίτη. Η δήλωση του Σπανούλη μετά το ματς «εμείς δεν κοιτάμε τι κάνει η άλλη ομάδα, παίξαμε για τη φανέλα και τη χώρα μας» αποδεικνύει και του λόγου το αληθές, συν του ότι η Εθνική χρησιμοποίησε στα τελευταία λεπτά την καλύτερή της πεντάδα. Η Ελλάδα χτύπησε το ματς, αλλά έχασε πολλά εύκολα καλάθια στα τελευταία λεπτά, ενώ το in-game ρεπορτάζ λέει ότι ο Κολέ στην τελευταία φάση ζήτησε από τον ΝτεΚολό να αστοχήσει και δεν έβγαλε καν σύστημα, γι’ αυτό κι εκείνος σούταρε ένα τρελό σουτ και έμεινε αποσβολωμένος όταν είδε ότι η μπάλα κατέληξε στο καλάθι. Ο γαλλικός πάγκος, μάλιστα, όχι μόνο δεν κουνήθηκε από τη θέση του καθ’ όλη τη διάρκεια των… κρίσιμων λεπτών αλλά μετά το τελικό σφύριγμα δυσκολεύτηκαν να σκάσουν ακόμη και χαμόγελο που βγήκαν πρώτοι, κάνοντας ουσιαστικά «κηδεία».
Οι Γάλλοι ξεκάθαρα πριν το ματς είχαν επιλέξει αντίπαλο, τη Σερβία, και προσπάθησαν να το κάνουν σαφές με τον τρόπο παιχνιδιού τους (στα τελευταία 7 λεπτά στην περιφέρεια έπαιξαν με Μποκολό, Α. Ντιό, Ζανό συν τον Μπατούμ, που προφανώς μπήκε με σαφείς οδηγίες να αλλάξει τον... ορεξάτο Μποκολό, καθώς ως το τέλος δεν δοκίμασε καν σουτ). Με όσους Έλληνες φιλάθλους που παρακολούθησαν το ματς μίλησα μετά, όλοι ένιωθαν τεράστια απογοήτευση, που η Ελλάδα δεν μπόρεσε να κερδίσει μια ομάδα η οποία παρακαλούσε να χάσει, απλά… διακριτικά, που δεν μπόρεσε να κερδίσει τους αναπληρωματικούς της Γαλλίας. Και το χειρότερο είναι ότι η δικιά μας ομάδα δεν προσπαθούσε να χάσει. Ήθελε να κερδίσει, λογικό όπως ήρθαν τα πράγματα, ώστε να παίξει Πέμπτη που ο αντίπαλός της θα είχε δύο ματς με 22 ώρες απόσταση μεταξύ τους και με ταξίδι στο ενδιάμεσο. Ούτε αυτό δεν καταφέραμε τελικά, να πάρουμε ένα ματς που μας το έδιναν.
Αναφέροντας και δυο λέξεις για το ματς, νομίζω ότι αυτό που λέγαμε για το κακό ροτέισον πλέον φαίνεται ξεκάθαρα. Ένα τουρνουά 13 ημερών δεν το αντιμετωπίζεις όπως μια σεζόν. Με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκαν οι παίκτες, ο Μπουρούσης έχασε το ρυθμό του πάνω που τον είχε βρει, μένοντας έξω ένα ματς, ο Καλάθης το ίδιο, αφού η συμμετοχή του δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα, ο Καϊμακόγλου επίσης δεν μπόρεσε να βρει ρυθμό, ο Γλυνιαδάκης προφανώς πήγε εντελώς παράλογα σε υποχρεωτικές διακοπές στην Πολωνία, ο Σπανούλης φαίνεται να έχει καεί και κάθε προσπάθειά του μυρίζει λάθος, μη καθαρό μυαλό και κούραση (χαρακτηριστικό το εξωφρενικό σουτ από το κέντρο του γηπέδου στο ματς με τους Γάλλους, την ώρα που το χρονόμετρο επίθεσης έδειχνε ακόμη 4 δευτερόλεπτα όταν πήρε την μπάλα), ο Πρίντεζης χρησιμοποιείται τελείως λανθασμένα, και ένα άλλο κακό είναι ότι οι παίκτες δεν έχουν ψυχολογία να σουτάρουν, για μένα ευθύνη του προπονητή. Κοιτάμε μπροστά, όμως, το έχουμε ξαναπεί, τέτοια τουρνουά είναι αρκετά μεγάλα και γίνονται σκαμπανεβάσματα στην απόδοση. Όμως, η Ελλάδα πρέπει επειγόντως να σταθεί ξανά στο ύψος των περιστάσεων. Και μια λέξη για τους Γάλλους: όταν θες να αστοχήσεις… δεν σουτάρεις! Κάνεις ντρίμπλα για ένα δευτερόλεπτο ακόμη και σουτάρεις εκτός χρόνου, δεν ρισκάρεις. Εδώ τόσοι και τόσοι δεν μπόρεσαν να σουτάρουν και ήθελαν να κερδίσουν (ας πούμε οι Σέρβοι τη Δευτέρα), εσένα θα παρεξηγήσουν;
Τέλος οι όμιλοι, μπροστά το χιαστί της οκτάδας με Τουρκία ή Σλοβενία (το σενάριο για Ισπανία ουσιαστικά δεν είναι σοβαρό με βάση την εικόνα των ομάδων και το βαθμολογικό ενδιαφέρον). Το κακό ότι η ομάδα προέρχεται από 4 κακές εμφανίσεις, το καλό ότι κάποια στιγμή πρέπει να ξαναπαίξει καλά και ότι κοιτώντας το ρόστερ μας βλέπεις παίκτες εγνωσμένης αξίας που σε κάνουν να αισιοδοξείς με την ψυχολογία συνήθως να αλλάζει τελείως πριν τα νοκ άουτ.
ΡΩΣΙΑ-ΠΓΔΜ 71-69
Οι Ρώσοι επιβεβαίωσαν και ότι δεν είναι ιδιαίτερη ομάδα, αλλά και ότι έχουν μεγάλο προπονητή που μπορεί να παίρνει αυτό που θέλει από έναν αγώνα και πήραν την πρόκριση για την οκτάδα, έστω και με την ψυχή στο στόμα. Κατόπιν εορτής μπορούμε όλοι να κατηγορήσουμε τον Άρσιτς που έδωσε εντολή για δίποντο και παράταση, αλλά μεταξύ μας δικαιώθηκε απόλυτα και οι μόνοι που δεν παίρνουν χαμπάρι (ούτε άλλωστε στο δικό μας ματς πήραν) είναι οι σπορκάστερ της ΕΡΤ. Ο Άρσιτς θεώρησε ότι οι Κροάτες θα κερδίσουν τους Γερμανούς και ήξερε ότι αν κέρδιζε με 1 πόντο θα ήταν σα να έχανε (ήθελε 8 πόντους διαφορά τουλάχιστον). Έτσι, ζήτησε παράταση, σωστά κατ’ εμέ. Όταν παίζεις πρώτος αυτό το αρνητικό έχει: πρέπει να προνοείς για όλα τα ενδεχόμενα. Μπορεί να μην κέρδισε, αλλά κι αν το έκανε με 71-72 πάλι θα αποκλειόταν. Οπότε θεωρώ σωστή την απόφαση. Οι Ρώσοι, απ’ την άλλη πλευρά, δεν ξέρω πόσοι το κατάλαβαν, αλλά έκαναν την πλάκα τους με τον όμιλό μας. Κέρδισαν και τις τρεις ομάδες. Μπήκαν στον δεύτερο γύρο με 0-2 και τερμάτισαν με 3-2. Μπορεί να κέρδιζαν με μέσο όρο 2,6 πόντους διαφορά, αλλά δεν μπορούν ούτε να σκοράρουν πολύ, ούτε να πάρουν διαφορές με την ομάδα που έχουν. Κι όμως, ο Μπλατ την έχει φτάσει στα όριά της και πέρα από αυτά. Μόνο σεβασμός του αξίζει για το κοουτσάρισμά του.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΚΡΟΑΤΙΑ 68-70
Οι Γερμανοί το πάλεψαν, αλλά δεν το είχαν. Πήγαν το ματς εκεί που το ήθελαν, αλλά ουσιαστικά το έχασαν για ένα σουτ. Αν στο 57-54 είχαν βάλει 1 από τις 7 επιθέσεις που έχασαν μέχρι να ξανασκοράρουν, το πιο πιθανό θα ήταν να είχαν κερδίσει. Κόστισαν πολύ και τα 20 λάθη συνολικά, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε, με τους παίκτες που έχει η Γερμανία δεν προκαλεί εντύπωση ο αριθμός. Τέλος, λοιπόν, αλλά η λογική λέει ότι αν ο Νοβίτσκι πει ότι παίζει του χρόνου, θα πάρουν wild card (όπως και οι Λιθουανοί). Οι Κροάτες είναι στην οκτάδα, αλλά με το μπάσκετ που αποδίδουν ως τώρα, θα περάσουν πολύ άσχημο βράδυ είτε απέναντι στους Τούρκους, είτε απέναντι στους Σλοβένους.
by BEN & Rasheed
Υ.Γ.: Το Age of Basketball συνεργάζεται με την εταιρεία Stan James. Όσοι από εσάς θελήσετε να ανοίξετε λογαριασμό στην εν λόγω εταιρεία (είτε για αθλητικά στοιχήματα, είτε για παιχνίδια πόκερ και καζίνο) μπορείτε να το κάνετε μέσα από τα banners στην ιστοσελίδα μας, ενισχύοντας έτσι και το AoB, χωρίς προφανώς εσείς να επιβαρύνεστε περισσότερο με κάποιον τρόπο.
Ας ρίξουμε μια ματιά στους χρόνους των βασικών των Γάλλων: Πάρκερ 21, Μπατούμ 25, Ντιαό 19, Πιετρούς 14, Τουριάφ 14. Οι μέσοι όροι συμμετοχής τους πριν τον αγώνα με την Ελλάδα ήταν, αντίστοιχα: 31.5, 28, 31.5, 27.5, 20! Και στα δύο παιχνίδια τους που πήγαν σε ντέρμπι και κλειστά σκορ, οι βασικοί είχαν λεπτά συμμετοχής, αντίστοιχα: 30, 17, 39, 31, 35 με Ρωσία και 34, 32, 34, 24 ,30 με Γερμανία! Οι Πάρκερ, Ντιαό και Πιετρούς δεν μπήκαν καθόλου στην τελευταία περίοδο και αυτό τα δείχνει όλα εύγλωττα, ενώ ο Τουριάφ δε χρησιμοποιήθηκε καθόλου για να μαρκάρει τον Σχορτσιανίτη. Η δήλωση του Σπανούλη μετά το ματς «εμείς δεν κοιτάμε τι κάνει η άλλη ομάδα, παίξαμε για τη φανέλα και τη χώρα μας» αποδεικνύει και του λόγου το αληθές, συν του ότι η Εθνική χρησιμοποίησε στα τελευταία λεπτά την καλύτερή της πεντάδα. Η Ελλάδα χτύπησε το ματς, αλλά έχασε πολλά εύκολα καλάθια στα τελευταία λεπτά, ενώ το in-game ρεπορτάζ λέει ότι ο Κολέ στην τελευταία φάση ζήτησε από τον ΝτεΚολό να αστοχήσει και δεν έβγαλε καν σύστημα, γι’ αυτό κι εκείνος σούταρε ένα τρελό σουτ και έμεινε αποσβολωμένος όταν είδε ότι η μπάλα κατέληξε στο καλάθι. Ο γαλλικός πάγκος, μάλιστα, όχι μόνο δεν κουνήθηκε από τη θέση του καθ’ όλη τη διάρκεια των… κρίσιμων λεπτών αλλά μετά το τελικό σφύριγμα δυσκολεύτηκαν να σκάσουν ακόμη και χαμόγελο που βγήκαν πρώτοι, κάνοντας ουσιαστικά «κηδεία».
Οι Γάλλοι ξεκάθαρα πριν το ματς είχαν επιλέξει αντίπαλο, τη Σερβία, και προσπάθησαν να το κάνουν σαφές με τον τρόπο παιχνιδιού τους (στα τελευταία 7 λεπτά στην περιφέρεια έπαιξαν με Μποκολό, Α. Ντιό, Ζανό συν τον Μπατούμ, που προφανώς μπήκε με σαφείς οδηγίες να αλλάξει τον... ορεξάτο Μποκολό, καθώς ως το τέλος δεν δοκίμασε καν σουτ). Με όσους Έλληνες φιλάθλους που παρακολούθησαν το ματς μίλησα μετά, όλοι ένιωθαν τεράστια απογοήτευση, που η Ελλάδα δεν μπόρεσε να κερδίσει μια ομάδα η οποία παρακαλούσε να χάσει, απλά… διακριτικά, που δεν μπόρεσε να κερδίσει τους αναπληρωματικούς της Γαλλίας. Και το χειρότερο είναι ότι η δικιά μας ομάδα δεν προσπαθούσε να χάσει. Ήθελε να κερδίσει, λογικό όπως ήρθαν τα πράγματα, ώστε να παίξει Πέμπτη που ο αντίπαλός της θα είχε δύο ματς με 22 ώρες απόσταση μεταξύ τους και με ταξίδι στο ενδιάμεσο. Ούτε αυτό δεν καταφέραμε τελικά, να πάρουμε ένα ματς που μας το έδιναν.
Αναφέροντας και δυο λέξεις για το ματς, νομίζω ότι αυτό που λέγαμε για το κακό ροτέισον πλέον φαίνεται ξεκάθαρα. Ένα τουρνουά 13 ημερών δεν το αντιμετωπίζεις όπως μια σεζόν. Με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκαν οι παίκτες, ο Μπουρούσης έχασε το ρυθμό του πάνω που τον είχε βρει, μένοντας έξω ένα ματς, ο Καλάθης το ίδιο, αφού η συμμετοχή του δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα, ο Καϊμακόγλου επίσης δεν μπόρεσε να βρει ρυθμό, ο Γλυνιαδάκης προφανώς πήγε εντελώς παράλογα σε υποχρεωτικές διακοπές στην Πολωνία, ο Σπανούλης φαίνεται να έχει καεί και κάθε προσπάθειά του μυρίζει λάθος, μη καθαρό μυαλό και κούραση (χαρακτηριστικό το εξωφρενικό σουτ από το κέντρο του γηπέδου στο ματς με τους Γάλλους, την ώρα που το χρονόμετρο επίθεσης έδειχνε ακόμη 4 δευτερόλεπτα όταν πήρε την μπάλα), ο Πρίντεζης χρησιμοποιείται τελείως λανθασμένα, και ένα άλλο κακό είναι ότι οι παίκτες δεν έχουν ψυχολογία να σουτάρουν, για μένα ευθύνη του προπονητή. Κοιτάμε μπροστά, όμως, το έχουμε ξαναπεί, τέτοια τουρνουά είναι αρκετά μεγάλα και γίνονται σκαμπανεβάσματα στην απόδοση. Όμως, η Ελλάδα πρέπει επειγόντως να σταθεί ξανά στο ύψος των περιστάσεων. Και μια λέξη για τους Γάλλους: όταν θες να αστοχήσεις… δεν σουτάρεις! Κάνεις ντρίμπλα για ένα δευτερόλεπτο ακόμη και σουτάρεις εκτός χρόνου, δεν ρισκάρεις. Εδώ τόσοι και τόσοι δεν μπόρεσαν να σουτάρουν και ήθελαν να κερδίσουν (ας πούμε οι Σέρβοι τη Δευτέρα), εσένα θα παρεξηγήσουν;
Τέλος οι όμιλοι, μπροστά το χιαστί της οκτάδας με Τουρκία ή Σλοβενία (το σενάριο για Ισπανία ουσιαστικά δεν είναι σοβαρό με βάση την εικόνα των ομάδων και το βαθμολογικό ενδιαφέρον). Το κακό ότι η ομάδα προέρχεται από 4 κακές εμφανίσεις, το καλό ότι κάποια στιγμή πρέπει να ξαναπαίξει καλά και ότι κοιτώντας το ρόστερ μας βλέπεις παίκτες εγνωσμένης αξίας που σε κάνουν να αισιοδοξείς με την ψυχολογία συνήθως να αλλάζει τελείως πριν τα νοκ άουτ.
ΡΩΣΙΑ-ΠΓΔΜ 71-69
Οι Ρώσοι επιβεβαίωσαν και ότι δεν είναι ιδιαίτερη ομάδα, αλλά και ότι έχουν μεγάλο προπονητή που μπορεί να παίρνει αυτό που θέλει από έναν αγώνα και πήραν την πρόκριση για την οκτάδα, έστω και με την ψυχή στο στόμα. Κατόπιν εορτής μπορούμε όλοι να κατηγορήσουμε τον Άρσιτς που έδωσε εντολή για δίποντο και παράταση, αλλά μεταξύ μας δικαιώθηκε απόλυτα και οι μόνοι που δεν παίρνουν χαμπάρι (ούτε άλλωστε στο δικό μας ματς πήραν) είναι οι σπορκάστερ της ΕΡΤ. Ο Άρσιτς θεώρησε ότι οι Κροάτες θα κερδίσουν τους Γερμανούς και ήξερε ότι αν κέρδιζε με 1 πόντο θα ήταν σα να έχανε (ήθελε 8 πόντους διαφορά τουλάχιστον). Έτσι, ζήτησε παράταση, σωστά κατ’ εμέ. Όταν παίζεις πρώτος αυτό το αρνητικό έχει: πρέπει να προνοείς για όλα τα ενδεχόμενα. Μπορεί να μην κέρδισε, αλλά κι αν το έκανε με 71-72 πάλι θα αποκλειόταν. Οπότε θεωρώ σωστή την απόφαση. Οι Ρώσοι, απ’ την άλλη πλευρά, δεν ξέρω πόσοι το κατάλαβαν, αλλά έκαναν την πλάκα τους με τον όμιλό μας. Κέρδισαν και τις τρεις ομάδες. Μπήκαν στον δεύτερο γύρο με 0-2 και τερμάτισαν με 3-2. Μπορεί να κέρδιζαν με μέσο όρο 2,6 πόντους διαφορά, αλλά δεν μπορούν ούτε να σκοράρουν πολύ, ούτε να πάρουν διαφορές με την ομάδα που έχουν. Κι όμως, ο Μπλατ την έχει φτάσει στα όριά της και πέρα από αυτά. Μόνο σεβασμός του αξίζει για το κοουτσάρισμά του.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΚΡΟΑΤΙΑ 68-70
Οι Γερμανοί το πάλεψαν, αλλά δεν το είχαν. Πήγαν το ματς εκεί που το ήθελαν, αλλά ουσιαστικά το έχασαν για ένα σουτ. Αν στο 57-54 είχαν βάλει 1 από τις 7 επιθέσεις που έχασαν μέχρι να ξανασκοράρουν, το πιο πιθανό θα ήταν να είχαν κερδίσει. Κόστισαν πολύ και τα 20 λάθη συνολικά, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε, με τους παίκτες που έχει η Γερμανία δεν προκαλεί εντύπωση ο αριθμός. Τέλος, λοιπόν, αλλά η λογική λέει ότι αν ο Νοβίτσκι πει ότι παίζει του χρόνου, θα πάρουν wild card (όπως και οι Λιθουανοί). Οι Κροάτες είναι στην οκτάδα, αλλά με το μπάσκετ που αποδίδουν ως τώρα, θα περάσουν πολύ άσχημο βράδυ είτε απέναντι στους Τούρκους, είτε απέναντι στους Σλοβένους.
by BEN & Rasheed
Υ.Γ.: Το Age of Basketball συνεργάζεται με την εταιρεία Stan James. Όσοι από εσάς θελήσετε να ανοίξετε λογαριασμό στην εν λόγω εταιρεία (είτε για αθλητικά στοιχήματα, είτε για παιχνίδια πόκερ και καζίνο) μπορείτε να το κάνετε μέσα από τα banners στην ιστοσελίδα μας, ενισχύοντας έτσι και το AoB, χωρίς προφανώς εσείς να επιβαρύνεστε περισσότερο με κάποιον τρόπο.
8 σχόλια:
Εγώ έχω να κάνω την εξής ερώτηση. Ο Καζλάουσκας μόνο αυτό μπορεί να δώσει στην εθνική?
ο πιετρύς, λέει, καλύτερος ευρωπαίος αμυντικός... μα βαγγέλη μου, δεν είναι αυτός που μάρκαρε τον κόμπε.. άλλος είναι!!!
εντάξει αυτοί δεν ενδιαφέρονται, δε βλέπουν nba ούτε για αστείο (αν έβλεπε δε θα έλεγε και πέρσι τη βλαστήμια για τους σπανούλι τζινόμπιλι), βλέπουν ευρωλίγκα μόνο όταν παίζει ελληνική ομάδα και ξένα πρωταθλήματα επίσης ούτε για αστείο. η ερτ γιατί δεν παίρνει έναν άνθρωπο που να το κατέχει, να τους συμβουλεύει τουλάχιστον πριν τα ματς, για να μην ακύμε κοτσάνες και ανακρίβειες;;
υ.γ.
για την πρόκριση στο μουντομπάσκετ αν δεν κάνω λάθος τα εισιτήρια για τις ευρωπαικές ομάδες είναι 6. αν η τουρκία είναι σε αυτές τις θέσεις τότε γίνονται 7. ο μόνος λόγος να μην είναι στους 4 η τουρκία είναι να την αποκλείσει η ελλάδα. σε αυτήν την περίπτωση η συζήτηση λήγει. διαφορετικά πρέπει να βγούμε στην 7άδα. αν κάνω λάθος και τα εισιτήρια είναι 5 τότε αντίστοιχα πρέπει να καταταγούμε στην 6άδα. η wild card σε περίπτωση αποκλεισμού είναι δεδομένη... ΑΛΛΑ για μένα τουλάχιστον υπάρχει είναι τεράστιο ΑΛΛΑ....
Δικαιωθήκατε σε πολλά πράγματα. Μου φαίνεται απίστευτο να υπήρξε και εντολή να αστοχήσουν, αλλά όντως μετά το εύστοχο σουτ είχαν την εικόνα κηδείας.
Πάντως ούτε οι δικοί μας (για μένα) φάνηκαν να θέλουν τόσο πολύ το ματς. Ποιος πανηγύρισε το τρίποντο ισοφάρισης του Σπανούλη; Εμείς όμως είχαμε και το πρόβλημα των βαρύγδουπων (ετήσιων) δηλώσεων ότι πάμε σε κάθε παιχνίδι για τη νίκη, δε διαλλέγουμε αντίπαλο κλπ. Φοβηθήκαμε τη δεύτερη σερί ήττα, φοβηθήκαμε και μια μεγάλη διαφορά, και το παλέψαμε.
(σ.σ. Αντίστοιχα ο προπονητής των Γάλλων απέφυγε να είναι τόσο κατηγορηματικός, σύμφωνα με τον Βαγγέλη Ιωάννου που του πήρε συνέντευξη).
Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πείστηκα ότι έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους. Και μια ένσταση επί του ροτέισον, χτες πιστεύω πως ήταν αρκετά καλύτερο. Και ο Καλάθης είχε νομίζω θετική παρουσία.
Σκεφτείτε όμως την ψυχολογία των Γάλλων τώρα, και πόσο δύσκολη είναι η θέση τους: Φοβούνται κάποιον. Πρώτο πρόβλημα. Κάθονται να χάσουν (τίθεται θέμα αξιοπρέπειας και αυτοπεποίθησης) για να τον αποφύγουν, δεν τα καταφέρνουν, και πέφτουν (λογικά) πάνω του! Πως διαχειρίζεσαι κάτι τέτοιο;!
arisff
Απολυτο δικαιο για τους Γαλλους: βγαινει ο προπονητης τους στην συνεντευξη τυπου αφοτου εχουν κερδισει μετα απο 26 χρονια για πρωτη φορα την Ελλαδα και λεει "τι θελετε να πω".
Ειμαι σιγουρος πως βλαστημανε την ωρα και τη στιγμη που θα παιξουν με τους Ιβηρες.
Παντως σε οτι αφορα την Ελλαδα 1 λεξη: Τριποντα.
Αν δεν γυρισουν την μπαλα να βγαλουν ελευθερα σουτ,προκοπη δεν βλεπουμε.
Το συστημα "μπαλα στη ρακετα και ΑΓΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ" ειναι επιεικέστατα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.
Και ειναι αποκλειστικα ευθυνη του προπονητη,οπως και οι επιλογή παικτων που οχι απλά δεν παιζουν αλλά και ήρθαν σε βάρος των περιφερειακών,θέση στην οποια εχουμε προβλημα.
Δηλαδή αν επελεγε να παρει πχ Τσαλδάρη στη θέση του Γλυνιαδάκη και δε θα ταν καλύτερο με τον τροπο που παιζει η εθνική;
Οσο για τους τροπους χρησιμοποιησης Πριντεζη και Καλαθη,δεν σχολιάζω.ΟΧΙ ΔΕΝ ΣΧΟΛΙΑΖΩ!
Έλα τώρα τι να λέμε, έχει πέσει κακή ψυχολογία και γκρίνια στην ομάδα χωρίς λόγο. Το Ευρωμπάσκετ τώρα ξεκινάει, το τι έχεις κάνει πριν είναι άνευ σημασίας. Το 2007 ακριβώς τα ίδια γίνανε, 3οι στον δεύτερο όμιλο, σταύρωμα με Σλοβενία, κάκιστο ματς από την Εθνική αλλά ...πρόκριση! Ποιος θυμάται οτιδήποτε άλλο εκτός από το τελευταίο (8 λεπτο του ματς με τους Σλοβένους);
Η Εθνική είναι μια καλή ομάδα, όχι φόβητρο (δεν υπάρχουν άλλωστε τέτοια) και θα παίξει σε ένα ματς όλη τη "νέα αρχή" της. Όλοι θα είναι συγκεντρωμένοι και δυνατοί, αποκλείω εύκολη ήττα, προσμένω νίκη και πρόκριση. Δύο νίκες αρκούν για να γυρίσουν εδώ πέρα σε ...τριόροφο λεωφορείο.
Όσο για τη Γαλλία, δεν πιστεύω να την ξαναβρούμε μπροστά μας. Οι Ισπανοί θα τους τσακίσουν. Σλοβενία - Ισπανία - Τουρκία ωραία πορεία ως την πρώτη θέση!
axaaxa μόλις ξαναείδα τα τελευταία δευτερόλεπτα... προσέξτε φιλότιμη προσπάθεια του τυριάφ να κάνει προς πίσω... δε γίνονται αυτά!!!
Οι Γάλλοι την πατήσανε πάντως...Οι Ισπανοί σήμερα είναι ON FIRE!Μάλλον ξύπνησαν επιτέλους.
Τουρκία τελικά! Ίσως η καλύτερη επιλογή ανάμεσα σε όλες (όχι, ΔΕΝ είμαι από αυτούς που θεωρούν ότι τον Ντούντα τον τρώμε για ...δεκατιανό). Λιγότερο ομάδα από τη Σλοβενία, μικρότερο ειδικό βάρος από την Ισπανία, όχι τόσο απρόβλεπτη όσο η Σερβία. Έχουν τους 2 σούπερσταρ τους, αλλά τίποτα δε με έχει κάνει να πιστέψω ότι είναι άλλη κλάση από την Εθνική μας (θυμηθείτε και το ματς με τη Σερβία -εδώ πάει το σχόλιο περί "απρόβλεπτης").
Τουρκία και μετά Ισπανία, σε ένα ωραίο re-match (fingers crossed). Ωραία!
PS: Ο Τεόντοσιτς, αυτός με το 6 της Σερβίας έχει καμιά σχέση με ένα παληκαράκι που παίζει στον Ολυμπιακό; Συνωνυμία, ε;
Δημοσίευση σχολίου