Η ανατολή μιας νέας δύναμης

Το πολυαναμενόμενο ντέρμπι της δεύτερης φάσης στον… από εκεί όμιλο, είχε νικητή την ομάδα που έχει δείξει στο τουρνουά ότι είναι καλύτερη και πιο έτοιμη. Οι Τούρκοι κέρδισαν τους Ισπανούς και πλέον τους έβαλαν για τα καλά από κάτω τους στον όμιλο. Το ματς ήταν όμορφο και σκληρό, ντέρμπι αντάξιο της διαφήμισης που είχε πέσει στην αναμέτρηση. Μπορεί να μην ήταν καλό επιθετικά και οι δύο ομάδες να έμειναν στους 123 πόντους συνολικά, αλλά όσοι το παρακολούθησαν έμειναν χορτασμένοι από μπάσκετ, καθώς η αδρεναλίνη χτύπησε κόκκινο για 40 αγωνιστικά λεπτά.

Ο Τάνιεβιτς, η αλήθεια είναι, προσπάθησε να χάσει το ματς, αλλά η έμπνευσή του να αφήσει στα τελευταία 16 λεπτά του ματς τους δύο καλύτερούς του παίκτες (Τουνσερί, Ασίκ) εκτός αγώνα… δεν βγήκε στους Ισπανούς. Το κοντό σχήμα που χρησιμοποίησε (και μιλάμε για μια ομάδα που στην Α φάση είχε παίξει με Τουνσερί, Τούρκογλου, Ιλιασόβα, Ερντέν και Ασίκ, στην ψηλότερη ίσως πεντάδα στην ιστορία του μπάσκετ) του βγήκε, καθώς βραχυκύκλωσε πλήρως τους Ισπανούς για ένα επτάλεπτο και επέτρεψε στους Τούρκους να ανακτήσουν το προβάδισμα. Για την τελευταία φάση, δεν είδα φάουλ, αλλά δεν θα κατακρίνω τον Σκαριόλο κατόπιν εορτής. Σύμφωνοι, έβγαζε μεγαλύτερο νόημα να πάρει την επίθεση ο Ναβάρο ή ο Ρούντι, αλλά ο λόγος για τον οποίο θέλησε να την πάρει ο Λιουλ δικαιώθηκε. Ο νεαρός έφτασε ως το στεφάνι με ανοιχτό δρόμο, καθώς ήταν κλεισμένοι οι υπόλοιποι τέσσερις. Ασχέτως αν εκεί… έσβησαν τα φώτα.

Ο Ιλιασόβα ήταν καταπληκτικός, ο Τούρκογλου καλός πίσω, αλλά κακός μπροστά, και οι Τούρκοι έριξαν προειδοποιητική βολή. Ό,τι κι αν κάνουν φέτος, έχουν ήδη δείξει ότι του χρόνου θα παίζουν ως ένα από τα φαβορί για το χρυσό. Ήδη, πάντως, με αυτή τη νίκη επιβεβαίωσαν τα όσα λέγαμε από την αρχή του τουρνουά.

Οι Ισπανοί δεν διόρθωσαν καμία από τις παιδικές ασθένειες του πρώτου γύρου και αν έφτασαν το ματς στην κόψη του ξυραφιού, το οφείλουν εν πολλοίς στη διαιτησία που τους ευνόησε αρκετά, ιδίως στα πρώτα 30 λεπτά, αλλά και στον Ρούντι, που έκανε το καλύτερό του ματς στη διοργάνωση. Πέραν τούτου, μια από τα ίδια. Αυτό που λέγαμε για τους άσους της επιβεβαιώνεται πανηγυρικά, καθώς ο Ρούμπιο δεν είναι εμφανώς έτοιμος για βασικός άσος σε τέτοια διοργάνωση, ο Λιουλ επίσης, ενώ ο Λόπεθ είναι χαμηλότερου επιπέδου και ο Καμπέθας δεν παίζει καν. Οι επιθέσεις των Ισπανών είναι αναμενόμενες και χωρίς φαντασία, στηρίζονται σε ποσοστό άνω του 80% σε ατομικές ενέργειες και σουτ μετά από ντρίμπλα, οπότε καμιά ομάδα δεν δείχνει να μην μπορεί να τους ακολουθήσει (ή να τους κερδίσει) ως τώρα. Αλλάζει τόσο πολύ η εικόνα μιας ομάδας μέσα σε μια διοργάνωση; Θα δείξει.

Πλέον είναι οριακά τα πράγματα για την πρόκρισή τους στην οκτάδα, αφού μια ενδεχόμενη ήττα από τη Λιθουανία (ποια Λιθουανία;) ίσως αποβεί μοιραία για τους πολυλογάδες Ισπανούς. Νέο… στοιχείο στο παιχνίδι τους η γκρίνια στα αποδυτήρια και το δημόσιο on camera ξεκατίνιασμα του προπονητή τους.

ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ 58-81
Τρεις δεκάδες διαφορά είχαν οι δύο ομάδες στο τελικό σκορ και αυτό αντικατόπτριζε πλήρως την εικόνα του αγώνα. Απ’ τη μία, μια ομάδα καλοδουλεμένη, καλοστημένη, που ήξερε τι ζητούσε στον αγωνιστικό χώρο, απ’ την άλλη, ένα συνονθύλευμα, που δεν ήξερε πού πατούσε και πού βρισκόταν.

Οι Λιθουανοί φέτος έχουν τη χειρότερη ομάδα που έχουμε δει από την αποκατάσταση του Λιθουανικού κράτους στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και σε κάθε ματς διασύρουν όλο και περισσότερο το καλό τους όνομα.

Στο ματς με τους Σλοβένους, για αλλαγή, δεν έφταιγαν οι περιφερειακοί, καθώς δεν υπήρχε ουσιαστικά διακριθείς. Όλοι ήταν ο ένας χειρότερος από τον άλλο. Εξαιρείται ο Καλνιέτις, ο οποίος ουσιαστικά εξέθεσε τον Μπουτάουτας με την απόδοσή του στο δεύτερο ημίχρονο, παρότι το ματς είχε κριθεί. Βέβαια, δεν περιμέναμε τον Καλνιέτις για να σχηματίσουμε άποψη για τον Μπουτάουτας…

Μπήκαν στον αγώνα με 13 πόντους σε 4,5 λεπτά και μετά πέτυχαν άλλους 13 στα επόμενα 15,5! Αυτό προφανώς όλοι καταλαβαίνετε ότι δεν είναι επίδοση σοβαρής ομάδας με αγωνιστικό πλάνο. Πάντως, οι Λιθουανοί δεν έχουν αποκλειστεί ακόμα. Το ματς με τους Ισπανούς θα είναι do or die και για τις δύο ομάδες (οι Ισπανοί μπορεί μετά να περάσουν με κάποιον άλλο συνδυασμό πάντως, ακόμη και με ήττα) και ο τρόπος που τα έφερε το τουρνουά είναι περίεργος. Αυτή τη στιγμή οι Λιθουανοί μοιάζουν να μην ενδιαφέρονται για την ομάδα τους, να μην παίζουν (όχι για τον Μπουτάουτας, αλλά ούτε) ο ένας για τον άλλο, να θεωρούν ότι το τουρνουά έχει λήξει. Έτσι δεν κερδίζουν ούτε το εφηβικό των Ισπανών (και καμίας άλλης ομάδας). Όμως, μιλάμε για έναν αγώνα στον οποίο θα κοιτούν και οι δύο το φάσμα του αποκλεισμού, στον οποίο μιλάει ο προσωπικός εγωισμός του κάθε παίκτη και μπαίνουν στην άκρη οι καυγάδες στα αποδυτήρια. Γιατί, όπως είπαμε και πιο πάνω, και οι Ισπανοί άρχισαν τις… ενδομουρμούρες. Θεωρώ ότι θα έχει ενδιαφέρον το παιχνίδι των δύο, ιδίως σκεπτόμενος το πρόσφατο φιλικό τους.

ΠΟΛΩΝΙΑ-ΣΕΡΒΙΑ 72-77
Αυτή που χωρίς πολλά λόγια προχωρά και δείχνει σίγουρη για την οκτάδα είναι η Σερβία. Οι Σέρβοι πήραν το παιχνίδι που έπρεπε να πάρουν στο δεύτερο γύρο και τώρα ξέρουν ότι αν οι Ισπανοί πάρουν τους Λιθουανούς και οι Τούρκοι τους Πολωνούς, θα είναι από τη 2η αγωνιστική του ομίλου στα προημιτελικά, ακόμη κι αν χάσουν και τα δύο επόμενα ματς τους. Πολλά οφείλουν στον Νέναντ Κρστιτς που κάνει απίθανο τουρνουά και ηγείται μιας ομάδας με μπόλικο ταλέντο και ακόμη περισσότερο μέλλον μπροστά της.

Στο ματς, ο Ίβκοβιτς κλείδωσε έτσι την Πολωνία, ώστε να μην περάσει μπροστά σε κανένα σημείο, ενώ ο Κρστιτς ανέλαβε να καθαρίσει όποτε έκαιγε η μπάλα και πλησίαζαν οι γηπεδούχοι, που είναι ιδιαιτέρως μαχητικοί. Πια, όμως, δεν είναι φαβορί για οκτάδα και μάλλον τους ευνοεί ήττα των Ισπανών τη 2η αγωνιστική.

by Rasheed.

Υ.Γ.: Από τη Δευτέρα το Age of Basketball συνεργάζεται με την εταιρεία Stan James. Όσοι από εσάς θελήσετε να ανοίξετε λογαριασμό στην εν λόγω εταιρεία (είτε για αθλητικά στοιχήματα, είτε για παιχνίδια πόκερ και καζίνο) μπορείτε να το κάνετε μέσα από τα banners στην ιστοσελίδα μας, ενισχύοντας έτσι και το AoB, χωρίς προφανώς εσείς να επιβαρύνεστε περισσότερο με κάποιον τρόπο.