Έχοντας δει αρκετά αγωνιστικά λεπτά στα φιλικά της Εθνικής, μπορούμε πλέον να διατυπώσουμε μία αρκετά σαφή αγωνιστική άποψη για τον Νικ Καλάθη, τον πιο «άγνωστο» στο ελληνικό κοινό παίκτη της ελληνικής ομάδας. Θα προσπαθήσουμε, λοιπόν, να δώσουμε μία πλήρη ανάλυση του τρόπου παιχνιδιού του νέου ελληνικού «προϊόντος» στα γκαρντ, για να ξέρει ο κόσμος τι να περιμένει από τη συμμετοχή του στην Εθνική, αλλά και στον Παναθηναϊκό.
Χέρια: Ένα από τα δύο βασικά πολύ θετικά χαρακτηριστικά του Καλάθη είναι ο χειρισμός. Χειρίζεται εξαιρετικά την μπάλα και έχει ωραίες εμπνεύσεις στην ντρίμπλα. Η ικανότητά του στο χειρισμό της μπάλας είναι καλύτερη από των Παπαλουκά και Διαμαντίδη, ενώ η Ελλάδα δεν είχε ποτέ πλέι-μέικερ που να διαθέτει αυτό το φαντεζί στοιχείο στην ντρίμπλα που έχει ο Νικ. Τα χέρια του είναι σχετικά δυνατά και θα πρέπει να τα δυναμώσει και άλλο, κάτι που αναμένεται να το κάνει σιγά σιγά.
Πόδια: Η ταχύτητα είναι το δεύτερο πασιφανές χάρισμα του Καλάθη. Είναι πραγματικά ταχύτατος τόσο χωρίς την μπάλα, όσο και με αυτήν στα χέρια. Αυτό είναι σημαντικό στοιχείο αφού μπορεί να ανοίγει γρήγορα τον αιφνιδιασμό και να τρέχει καλά σε αυτόν. Αυτή τη στιγμή είναι ο πιο ταχύς παίκτης της Εθνικής. Τα πόδια του είναι δυνατά, δε μοιάζει να πηδάει ψηλά, αλλά έχει διάρκεια στον αέρα.
Κορμός: Ο Καλάθης μοιάζει να έχει δυνατό κορμό για την ηλικία του, τον οποίο σαφώς και απαιτείται να δυναμώσει για να βάζει πιο καλά το κορμί του στην πορεία του αντίπαλου πλέι-μέικερ. Είναι ένας ακόμη ψηλός πλέι-μέικερ στην παραγωγή της Ελλάδας, αφού τα 195 εκατοστά του θα του δίνουν πλεονέκτημα σε όλη την πορεία της καριέρας του.
Το παιχνίδι του πλέι-μέικερ: Αφού αναλύσαμε τα φυσικά χαρακτηριστικά του, θα πρέπει να δούμε πώς εφαρμόζονται αυτά στα βασικά στοιχεία που απαιτεί το παιχνίδι του πλέι-μέικερ. Η πάσα του είναι ένα αμφισβητήσιμο στοιχείο. Το θετικό είναι ότι έχει μάτι, βλέπει την επίθεση, ξέρει πού βρίσκονται οι συμπαίκτες του και έχει την ικανότητα να δώσει σωστά την μπάλα, βγάζοντας ενίοτε και εντυπωσιακές πάσες. Το αρνητικό, και το βασικότερό του μειονέκτημα στην παρούσα φάση, είναι ότι ενθουσιάζεται και ψάχνει την εκλεπτυσμένη πάσα, με αποτέλεσμα να ρισκάρει και να μη σιγουρεύει την μπάλα που φεύγει από τα χέρια του κάνοντας συχνά λάθη στις πάσες, τόσο στο 5 εναντίον 5, όσο και στον αιφνιδιασμό όπου το λάθος φαίνεται καθοριστικό αφού μπορεί να χαθεί ένα εύκολο καλάθι. Κατά τ’ άλλα, μπορεί να βγάζει πολύ γρήγορα την ομάδα του μπροστά, οπότε αν πάρει χωρίς καθυστέρηση την μπάλα από το ριμπάουντ θα αφήσει σίγουρα την αντίπαλη άμυνα ανοργάνωτη.
Επαφή με το καλάθι: Ένα μειονέκτημα στο παιχνίδι του Καλάθη είναι ότι δε φαίνεται να απειλεί το καλάθι. Μπορεί να σκοράρει και με δίποντα και με τρίποντα, αλλά δε δείχνει σιγουριά στον εαυτό του, δε στρέφεται προς την μπασκέτα και είναι αρνητικό για την ομάδα του στο σετ παιχνίδι να έχει ένα παίκτη που δε γυρίζει με την μπάλα έστω και για να απειλήσει ότι θα σουτάρει. Τα μακρινά σουτ που έχει πάρει με την Εθνική είναι ελεύθερα. Το τρίποντο μοιάζει να περιλαμβάνεται στο ρεπερτόριό του, έστω και χωρίς εντυπωσιακή ευστοχία. Από την άλλη, η διείσδυσή του είναι αρκετά καλύτερη και έχει και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην πραγματοποίησή της. Τον είδαμε να ολοκληρώνει ωραία ντράιβ με καλάθι, κερδίζοντας και φάουλ. Είναι ένα στοιχείο που ανεβάζει το παιχνίδι του. Στις βολές δεν είναι απολύτως φερέγγυος, αλλά είναι σχετικά εύστοχος, είχε γύρω στο 70% στο κολέγιο.
Άμυνα: Τα αμυντικά στοιχεία του Νικ μοιάζουν ακόμη άγουρα. Ενώ έχει καλά πόδια και μπορεί να τα λυγίζει ακολουθώντας έτσι καλά τον αντίπαλο γκαρντ στην ντρίμπλα. Τα μειονεκτήματά του είναι κυρίως θέμα εμπειρίας και τρόπου παιχνιδιού που έχει συνηθίσει στο κολεγιακό μπάσκετ, δηλαδή, δε διαβάζει πολύ καλά το αντίπαλο επιθετικό παιχνίδι και αργεί να δώσει βοήθειες, ενώ δυσκολεύεται όταν ο προσωπικός του αντίπαλος διεισδύει ή τον βάζει πλάτη.
Συνολικά κοιτώντας τον Νικ Καλάθη είναι εύκολο να συνηδειτοποιήσουμε ότι βλέπουμε ένα εξαιρετικό ταλέντο με πολλά χαρίσματα. Ο τρόπος που κινείται, στο θέμα του χειρισμού, της ντρίμπλας και της ταχύτητας, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι θυμίζει αυτόν του Στιβ Νας. Είναι σίγουρα ένα ακατέργαστο διαμάντι που θα δουλέψει και θα δουλευτεί και, το σημαντικότερο στοιχείο που μπορεί να μας προκαλεί μέχρι και ενθουσιασμό για το νέο ελληνικό ταλέντο, είναι ότι τα μειονεκτήματά του μοιάζουν όλα να επιδέχονται βελτίωσης.
“Good night, and good luck”
by BEN
Χέρια: Ένα από τα δύο βασικά πολύ θετικά χαρακτηριστικά του Καλάθη είναι ο χειρισμός. Χειρίζεται εξαιρετικά την μπάλα και έχει ωραίες εμπνεύσεις στην ντρίμπλα. Η ικανότητά του στο χειρισμό της μπάλας είναι καλύτερη από των Παπαλουκά και Διαμαντίδη, ενώ η Ελλάδα δεν είχε ποτέ πλέι-μέικερ που να διαθέτει αυτό το φαντεζί στοιχείο στην ντρίμπλα που έχει ο Νικ. Τα χέρια του είναι σχετικά δυνατά και θα πρέπει να τα δυναμώσει και άλλο, κάτι που αναμένεται να το κάνει σιγά σιγά.
Πόδια: Η ταχύτητα είναι το δεύτερο πασιφανές χάρισμα του Καλάθη. Είναι πραγματικά ταχύτατος τόσο χωρίς την μπάλα, όσο και με αυτήν στα χέρια. Αυτό είναι σημαντικό στοιχείο αφού μπορεί να ανοίγει γρήγορα τον αιφνιδιασμό και να τρέχει καλά σε αυτόν. Αυτή τη στιγμή είναι ο πιο ταχύς παίκτης της Εθνικής. Τα πόδια του είναι δυνατά, δε μοιάζει να πηδάει ψηλά, αλλά έχει διάρκεια στον αέρα.
Κορμός: Ο Καλάθης μοιάζει να έχει δυνατό κορμό για την ηλικία του, τον οποίο σαφώς και απαιτείται να δυναμώσει για να βάζει πιο καλά το κορμί του στην πορεία του αντίπαλου πλέι-μέικερ. Είναι ένας ακόμη ψηλός πλέι-μέικερ στην παραγωγή της Ελλάδας, αφού τα 195 εκατοστά του θα του δίνουν πλεονέκτημα σε όλη την πορεία της καριέρας του.
Το παιχνίδι του πλέι-μέικερ: Αφού αναλύσαμε τα φυσικά χαρακτηριστικά του, θα πρέπει να δούμε πώς εφαρμόζονται αυτά στα βασικά στοιχεία που απαιτεί το παιχνίδι του πλέι-μέικερ. Η πάσα του είναι ένα αμφισβητήσιμο στοιχείο. Το θετικό είναι ότι έχει μάτι, βλέπει την επίθεση, ξέρει πού βρίσκονται οι συμπαίκτες του και έχει την ικανότητα να δώσει σωστά την μπάλα, βγάζοντας ενίοτε και εντυπωσιακές πάσες. Το αρνητικό, και το βασικότερό του μειονέκτημα στην παρούσα φάση, είναι ότι ενθουσιάζεται και ψάχνει την εκλεπτυσμένη πάσα, με αποτέλεσμα να ρισκάρει και να μη σιγουρεύει την μπάλα που φεύγει από τα χέρια του κάνοντας συχνά λάθη στις πάσες, τόσο στο 5 εναντίον 5, όσο και στον αιφνιδιασμό όπου το λάθος φαίνεται καθοριστικό αφού μπορεί να χαθεί ένα εύκολο καλάθι. Κατά τ’ άλλα, μπορεί να βγάζει πολύ γρήγορα την ομάδα του μπροστά, οπότε αν πάρει χωρίς καθυστέρηση την μπάλα από το ριμπάουντ θα αφήσει σίγουρα την αντίπαλη άμυνα ανοργάνωτη.
Επαφή με το καλάθι: Ένα μειονέκτημα στο παιχνίδι του Καλάθη είναι ότι δε φαίνεται να απειλεί το καλάθι. Μπορεί να σκοράρει και με δίποντα και με τρίποντα, αλλά δε δείχνει σιγουριά στον εαυτό του, δε στρέφεται προς την μπασκέτα και είναι αρνητικό για την ομάδα του στο σετ παιχνίδι να έχει ένα παίκτη που δε γυρίζει με την μπάλα έστω και για να απειλήσει ότι θα σουτάρει. Τα μακρινά σουτ που έχει πάρει με την Εθνική είναι ελεύθερα. Το τρίποντο μοιάζει να περιλαμβάνεται στο ρεπερτόριό του, έστω και χωρίς εντυπωσιακή ευστοχία. Από την άλλη, η διείσδυσή του είναι αρκετά καλύτερη και έχει και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην πραγματοποίησή της. Τον είδαμε να ολοκληρώνει ωραία ντράιβ με καλάθι, κερδίζοντας και φάουλ. Είναι ένα στοιχείο που ανεβάζει το παιχνίδι του. Στις βολές δεν είναι απολύτως φερέγγυος, αλλά είναι σχετικά εύστοχος, είχε γύρω στο 70% στο κολέγιο.
Άμυνα: Τα αμυντικά στοιχεία του Νικ μοιάζουν ακόμη άγουρα. Ενώ έχει καλά πόδια και μπορεί να τα λυγίζει ακολουθώντας έτσι καλά τον αντίπαλο γκαρντ στην ντρίμπλα. Τα μειονεκτήματά του είναι κυρίως θέμα εμπειρίας και τρόπου παιχνιδιού που έχει συνηθίσει στο κολεγιακό μπάσκετ, δηλαδή, δε διαβάζει πολύ καλά το αντίπαλο επιθετικό παιχνίδι και αργεί να δώσει βοήθειες, ενώ δυσκολεύεται όταν ο προσωπικός του αντίπαλος διεισδύει ή τον βάζει πλάτη.
Συνολικά κοιτώντας τον Νικ Καλάθη είναι εύκολο να συνηδειτοποιήσουμε ότι βλέπουμε ένα εξαιρετικό ταλέντο με πολλά χαρίσματα. Ο τρόπος που κινείται, στο θέμα του χειρισμού, της ντρίμπλας και της ταχύτητας, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι θυμίζει αυτόν του Στιβ Νας. Είναι σίγουρα ένα ακατέργαστο διαμάντι που θα δουλέψει και θα δουλευτεί και, το σημαντικότερο στοιχείο που μπορεί να μας προκαλεί μέχρι και ενθουσιασμό για το νέο ελληνικό ταλέντο, είναι ότι τα μειονεκτήματά του μοιάζουν όλα να επιδέχονται βελτίωσης.
“Good night, and good luck”
by BEN
4 σχόλια:
Στην εθνική πάντως, από αυτούς που φαίνεται να 'ναι σίγουροι δηλαδή, είναι μάλλον ο πιο αδύναμος κρίκος. Δεν είναι με τίποτα άσσος, φρένο δεν πατάει ποτέ, τρικυμίας και φουρτούνας γενικότερα.
Εκτός και αν μου έχει κακοκάτσει εμένα απλά..
Συμφωνώ στα περισσότερα με μια διαφωνία: δεν έχει κατά τη γνώμη μου καλύτερο χειρισμό της μπάλας από τον Παπαλουκά.
Επίσης ο τρόπος που πασάρει και τριπλάρει μου δίνει την αίσθηση ότι είναι το ίδιο ικανός τόσο στο ένα χέρι όσο και στο άλλο θυμίζντας Πελεκάνο όπου στα τελειώματα του κοντά στο καλαθι δεν καταλαβαίνεις αν είναι αριστερόχειρας ή δεξιόχειρας.
Μεγάλο ταλέντο το οποίο όμως θέλει δουλειά αρκετή.
Πάει για μεγάλα πράγματα
emena sto filiko me tin rwssia mou arese poli to noumero 4 pou ixan .poli kalos pextis.....
Δημοσίευση σχολίου