Η συζήτηση για το ποια είναι η καλύτερη τάξη στην ιστορία των ντραφτ έχει φαβορί, αλλά και δυνατά αουτσάιντερ, η συζήτηση για τις χειρότερες τάξεις μπορεί να κρατήσει πολύ και θα την κάνουμε κάποια στιγμή, αλλά μία τάξη είναι εκείνη που «παίζει» χωρίς αντίπαλο στην κατηγορία της. Η τάξη του 1986, το «καταραμένο ντραφτ».
Δεν είναι ότι το ντραφτ του 1986 δεν είχε καλούς παίκτες. Μεταξύ μας, είχε παικταράδες. Μπραντ Ντόχερτι, Μαρκ Πράις, Ντένις Ρόντμαν, Κέβιν Ντάκουορθ, Τζεφ Χόρνασεκ, Ντράζεν Πέτροβιτς, Άρβιντας Σαμπόνις και πολλοί άλλοι. Όμως, είχε τις περισσότερες τραγικές ιστορίες. Ναρκωτικά, αλκοόλ, πάθη, φυλακή, τραυματισμοί, απίστευτες ατυχίες, χαρακτηρίζουν τις ιστορίες πολλών από τους επιλεγέντες παίκτες της χρονιάς αυτής.
Και όλα ξεκίνησαν μόλις δύο ημέρες μετά το ντραφτ. Τότε ήταν που ο Λεν Μπάιας, επιλογή στο νούμερο 2 από τους Μπόστον Σέλτικς, άφησε την τελευταία του πνοή. Τότε ήταν που ξεκινούσε η «Κατάρα του Λεν Μπάιας» για τους Σέλτικς, κατάρα που κράτησε 22 χρόνια. Επισήμως, ο Μπάιας πέθανε από υπερβολική δόση κοκαΐνης (στην… πρώτη του χρήση, μετά τη νύχτα των ντραφτ), όμως το παρασκήνιο οργιάζει. Έπαιρνε ναρκωτικά; Έπαιρνε αναβολικά από τον προπονητή του στο κολέγιο; Είχε πρόβλημα στην καρδιά και οι Σέλτικς το απέκρυψαν όταν τον πέρασαν από εξετάσεις και τα «ναρκωτικά» ήταν απλώς ένα ψέμα για να καλυφθεί η ομάδα; Κανείς δεν θα μάθει ποτέ. Το θέμα είναι ότι ο παίκτης που παρομοιαζόταν μόνο με τον Τζόρνταν δεν έπαιξε ποτέ μπάσκετ.
Ένα μόλις νούμερο πιο κάτω, βρίσκουμε τον Κρις Ουόσμπερν, επιλογή στο 3 από τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς. Ο Ουόσμπερν, σέντερ δυναμίτης, θεωρούνταν τεράστιο ταλέντο που θα έκανε καριέρα ολκής στο NBA. Όμως, δεν θα έπαιζε ποτέ μπάσκετ. Με τρεις μήνες στη ρούκι χρονιά του, μπήκε σε κλινική αποτοξίνωσης από την κοκαΐνη. Δεύτερη τιμωρία τη δεύτερη σεζόν του και τρίτη τιμωρία και δια βίου αποκλεισμός από το NBA στο τέλος της τρίτης χρονιάς, τον Ιούνιο του 1989.
Στο νούμερο 6 του ντραφτ έχουμε τον Ουίλιαμ Μπέντφορντ, επιλογή των Φίνιξ Σανς. Ο Μπέντφορντ έπαιξε 6 σεζόν στο NBA, ή μάλλον ουσιαστικά φυτοζώησε εκεί, πριν τα ναρκωτικά του καταστρέψουν τη ζωή. Παρότι το 1992 τελείωσε με το NBA τα προβλήματα με τα ναρκωτικά δεν τον άφησαν και το 2003 καταδικάστηκε σε 10ετή φυλάκιση. Μέχρι το 2013 θα βρίσκεται στη φυλακή του Φορτ Ουόρθ στο Τέξας.
Και πάμε σε ένα δικό μας παιδί. Ο Ρόι Τάρπλεϊ επιλέχθηκε στο νούμερο 7 από τους Ντάλας Μάβερικς, οι οποίοι πανηγύριζαν. Και θα πανηγύριζαν για έναν χρόνο… Στη ρούκι του σεζόν ο Τάρπλεϊ, παίκτης απίστευτων ικανοτήτων, μπήκε στη ρούκι πεντάδα του NBA. Όμως, μετά αποβλήθηκε από το πρωτάθλημα το 1991 για ναρκωτικά κι έτσι τον είδαμε στα μέρη μας. Ξαναγύρισε πίσω 4 χρόνια μετά, αλλά το 1995 αποβλήθηκε εκ νέου και δια βίου από το NBA, για χρήση αλκοόλ (μιλάμε για εκατοντάδες γαλόνια μπύρας) και παραβίαση περιορισμών δικαστηρίου. Στο ενδιάμεσο είχε σιδερώσει και την κοπέλα του. Κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά.
Στο νούμερο 12 οι Ουάσινγκντον Μπούλετς επέλεξαν τον Τζον Σαμ Ουίλιαμς. Ο «ζεστό πιάτο» (λόγω του πάχους του) Ουιλιαμς (hot plate, σε αντιδιαστολή με τον hot rod Ούιλιαμς) ήταν καταπληκτικός πασέρ και έπαιζε από άσος μέχρι τεσσάρι! Ήταν καταπληκτικός μέχρι το 1989, αλλά στη συνέχεια ακολούθησαν 5 συνεχόμενες χρονιές τραυματισμών στις οποίες έπαιξε 193 από τα 410 παιχνίδια συνολικά. Τελικά αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το μπάσκετ το 1995 λόγω τραυματισμών σε ηλικία 29 ετών, το προσπάθησε λίγο στην Ισπανία αργότερα, αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει την καριέρα που ήλπιζε.
Στο νούμερο 13 οι Νιου Τζέρσεϊ Νετς επέλεξαν τον Περλ Ουάσινγκτον. Σας θυμίζει κάτι το Περλ; Προφανώς τον Ερλ «the pearl» Μονρό. Και όμως δεν κάνετε λάθος. Στα 8 του, βλέποντάς τον να παίζει μπάσκετ οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμπαίκτες του του φώναξαν: «ποιος νομίζεις ότι είσαι, ο Περλ;». Μετά την… καταφατική απάντηση, ο Ουάσινγκτον έμεινε με το παρατσούκλι για να θυμίζει σε όλους με ποιον μόνο συγκρινόταν. Έβγαλε το σχολείο ως ο καλύτερος γκαρντ που είχε περάσει ποτέ από τη Νέα Υόρκη. Ήταν ήδη θρύλος στα playgrounds, φαινόμενο και 1ος παίκτης σε όλες τις Η.Π.Α. από το 1983 στο σχολείο. Στο Σιράκιουζ έπαιξε 1 χρονιά, οι «πορτοκαλί» είχαν 6-1 στα ματς που κρίθηκαν στον πόντο με την μπάλα να πηγαίνει πάντα στον ρούκι τους! Τότε δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ στα 22 του. Έπαιξε 2 χρονιές στους Νετς, 54 ματς στους Χιτ, αλλά ως γνήσιος θρύλος των playgrounds δεν ανεχόταν να παίξει άμυνα, δεν ήθελε να προσαρμόσει το παιχνίδι του στο NBA, αλλά ήθελε το NBA να προσαρμοστεί στο παιχνίδι του και στα 25 του, το 1989, παράτησε το μπάσκετ.
Στο νούμερο 14 οι Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς επέλεξαν τον Ουόλτερ Μπέρι. Ο Μπέρι κατάφερε να εκδιωχθεί από 3 ομάδες του NBA μέσα σε 3 χρόνια λόγω της συμπεριφοράς του και της άρνησής του να συμμορφωθεί με την πολιτική της ομάδας, με αποτέλεσμα κανείς να μην τον θέλει. Και μιλάμε για έναν παικταρά που είχε 16 πόντους μέσο όρο στη ρούκι χρονιά του και 17.4 στη δεύτερη! «Η αλήθεια» όπως ήταν το προσωνύμιό του, ήρθε στην Ευρώπη, όπου έκανε απίστευτη καριέρα, κυρίως στα ελληνικά γήπεδα, με τη φανέλα των Άρη, Ολυμπιακού, ΠΑΟΚ και Ηρακλή. Τη μία από τις δύο φορές που ήρθε για τον ΠΑΟΚ στη χώρα μας, ο Μπέρι σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα. Το αεροπλάνο που θα τον έφερνε από τις Η.Π.Α. στην Ελλάδα έπεσε και όλοι έκλαψαν για τον παιχταρά. Βέβαια, ο Μπέρι είχε πάει στο αεροδρόμιο και πριν επιβιβαστεί ανακάλυψε ότι είχε ξεχάσει το διαβατήριό του και έχασε τη μοιραία πτήση! Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα είχε πεθάνει, αλλά τον Μπέρι ούτε το καταραμένο ντραφτ δεν τον έπιανε (για να κάνουμε και λίγη πλάκα).
Στο νούμερο 18 οι Ντένβερ Νάγκετς επέλεξαν τον Μαρκ Άλαρι, που στο κολέγιο (σε κολέγιο προετοιμασίας) είχε ολοκληρώσει σεζόν με 29.9 πόντους και 17.3 ριμπάουντ, παρότι 2.03 σε ύψος. Στο Ντιουκ ήταν 2 φορές στην καλύτερη πεντάδα. Στο NBA μπόρεσε να παίξει μόνο 5 χρονιές καθώς διέλυσε το γόνατό του (περισσότερες από 1 φορές) και αναγκάστηκε να σταματήσει την καριέρα του άδοξα.
Εδώ κάπου τελειώνει η αναφορά στον πρώτο γύρο του «καταραμένου ντραφτ», αλλά πριν κλείσουμε το άρθρο, θα φτάσω στο νούμερο 60 του 3ου γύρου του ντραφτ, επιλογή από τους Μπλέιζερς και στον μοναδικό Hall of Famer εκείνης της χρονιάς. Ο Ντράζεν Πέτροβιτς το 1993 σκοτώθηκε σε τροχαίο επιστρέφοντας από το τουρνουά πρόκρισης για το Ευρωμπάσκετ στην Κροατία. Υπεύθυνος ένας οδηγός φορτηγού που έχασε τον έλεγχο, ενώ λίγο νωρίτερα ο Ντράζεν, με τη γνωστή σε όλους φοβία με τα αεροπλάνα, όταν ρωτήθηκε γιατί δεν επιστρέφει με την ομάδα πίσω, είχε πει το περίφημο «you fly, you die». Ο θάνατός του ολοκλήρωσε τραγικά τις λυπηρές ιστορίες που συνοδεύουν το ντραφτ του 1986…
by Rasheed.
Υ.Γ.: Με το φετινό ντραφτ θα ασχοληθούμε στο επόμενο άρθρο.
Δεν είναι ότι το ντραφτ του 1986 δεν είχε καλούς παίκτες. Μεταξύ μας, είχε παικταράδες. Μπραντ Ντόχερτι, Μαρκ Πράις, Ντένις Ρόντμαν, Κέβιν Ντάκουορθ, Τζεφ Χόρνασεκ, Ντράζεν Πέτροβιτς, Άρβιντας Σαμπόνις και πολλοί άλλοι. Όμως, είχε τις περισσότερες τραγικές ιστορίες. Ναρκωτικά, αλκοόλ, πάθη, φυλακή, τραυματισμοί, απίστευτες ατυχίες, χαρακτηρίζουν τις ιστορίες πολλών από τους επιλεγέντες παίκτες της χρονιάς αυτής.
Και όλα ξεκίνησαν μόλις δύο ημέρες μετά το ντραφτ. Τότε ήταν που ο Λεν Μπάιας, επιλογή στο νούμερο 2 από τους Μπόστον Σέλτικς, άφησε την τελευταία του πνοή. Τότε ήταν που ξεκινούσε η «Κατάρα του Λεν Μπάιας» για τους Σέλτικς, κατάρα που κράτησε 22 χρόνια. Επισήμως, ο Μπάιας πέθανε από υπερβολική δόση κοκαΐνης (στην… πρώτη του χρήση, μετά τη νύχτα των ντραφτ), όμως το παρασκήνιο οργιάζει. Έπαιρνε ναρκωτικά; Έπαιρνε αναβολικά από τον προπονητή του στο κολέγιο; Είχε πρόβλημα στην καρδιά και οι Σέλτικς το απέκρυψαν όταν τον πέρασαν από εξετάσεις και τα «ναρκωτικά» ήταν απλώς ένα ψέμα για να καλυφθεί η ομάδα; Κανείς δεν θα μάθει ποτέ. Το θέμα είναι ότι ο παίκτης που παρομοιαζόταν μόνο με τον Τζόρνταν δεν έπαιξε ποτέ μπάσκετ.
Ένα μόλις νούμερο πιο κάτω, βρίσκουμε τον Κρις Ουόσμπερν, επιλογή στο 3 από τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς. Ο Ουόσμπερν, σέντερ δυναμίτης, θεωρούνταν τεράστιο ταλέντο που θα έκανε καριέρα ολκής στο NBA. Όμως, δεν θα έπαιζε ποτέ μπάσκετ. Με τρεις μήνες στη ρούκι χρονιά του, μπήκε σε κλινική αποτοξίνωσης από την κοκαΐνη. Δεύτερη τιμωρία τη δεύτερη σεζόν του και τρίτη τιμωρία και δια βίου αποκλεισμός από το NBA στο τέλος της τρίτης χρονιάς, τον Ιούνιο του 1989.
Στο νούμερο 6 του ντραφτ έχουμε τον Ουίλιαμ Μπέντφορντ, επιλογή των Φίνιξ Σανς. Ο Μπέντφορντ έπαιξε 6 σεζόν στο NBA, ή μάλλον ουσιαστικά φυτοζώησε εκεί, πριν τα ναρκωτικά του καταστρέψουν τη ζωή. Παρότι το 1992 τελείωσε με το NBA τα προβλήματα με τα ναρκωτικά δεν τον άφησαν και το 2003 καταδικάστηκε σε 10ετή φυλάκιση. Μέχρι το 2013 θα βρίσκεται στη φυλακή του Φορτ Ουόρθ στο Τέξας.
Και πάμε σε ένα δικό μας παιδί. Ο Ρόι Τάρπλεϊ επιλέχθηκε στο νούμερο 7 από τους Ντάλας Μάβερικς, οι οποίοι πανηγύριζαν. Και θα πανηγύριζαν για έναν χρόνο… Στη ρούκι του σεζόν ο Τάρπλεϊ, παίκτης απίστευτων ικανοτήτων, μπήκε στη ρούκι πεντάδα του NBA. Όμως, μετά αποβλήθηκε από το πρωτάθλημα το 1991 για ναρκωτικά κι έτσι τον είδαμε στα μέρη μας. Ξαναγύρισε πίσω 4 χρόνια μετά, αλλά το 1995 αποβλήθηκε εκ νέου και δια βίου από το NBA, για χρήση αλκοόλ (μιλάμε για εκατοντάδες γαλόνια μπύρας) και παραβίαση περιορισμών δικαστηρίου. Στο ενδιάμεσο είχε σιδερώσει και την κοπέλα του. Κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά.
Στο νούμερο 12 οι Ουάσινγκντον Μπούλετς επέλεξαν τον Τζον Σαμ Ουίλιαμς. Ο «ζεστό πιάτο» (λόγω του πάχους του) Ουιλιαμς (hot plate, σε αντιδιαστολή με τον hot rod Ούιλιαμς) ήταν καταπληκτικός πασέρ και έπαιζε από άσος μέχρι τεσσάρι! Ήταν καταπληκτικός μέχρι το 1989, αλλά στη συνέχεια ακολούθησαν 5 συνεχόμενες χρονιές τραυματισμών στις οποίες έπαιξε 193 από τα 410 παιχνίδια συνολικά. Τελικά αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το μπάσκετ το 1995 λόγω τραυματισμών σε ηλικία 29 ετών, το προσπάθησε λίγο στην Ισπανία αργότερα, αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει την καριέρα που ήλπιζε.
Στο νούμερο 13 οι Νιου Τζέρσεϊ Νετς επέλεξαν τον Περλ Ουάσινγκτον. Σας θυμίζει κάτι το Περλ; Προφανώς τον Ερλ «the pearl» Μονρό. Και όμως δεν κάνετε λάθος. Στα 8 του, βλέποντάς τον να παίζει μπάσκετ οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμπαίκτες του του φώναξαν: «ποιος νομίζεις ότι είσαι, ο Περλ;». Μετά την… καταφατική απάντηση, ο Ουάσινγκτον έμεινε με το παρατσούκλι για να θυμίζει σε όλους με ποιον μόνο συγκρινόταν. Έβγαλε το σχολείο ως ο καλύτερος γκαρντ που είχε περάσει ποτέ από τη Νέα Υόρκη. Ήταν ήδη θρύλος στα playgrounds, φαινόμενο και 1ος παίκτης σε όλες τις Η.Π.Α. από το 1983 στο σχολείο. Στο Σιράκιουζ έπαιξε 1 χρονιά, οι «πορτοκαλί» είχαν 6-1 στα ματς που κρίθηκαν στον πόντο με την μπάλα να πηγαίνει πάντα στον ρούκι τους! Τότε δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ στα 22 του. Έπαιξε 2 χρονιές στους Νετς, 54 ματς στους Χιτ, αλλά ως γνήσιος θρύλος των playgrounds δεν ανεχόταν να παίξει άμυνα, δεν ήθελε να προσαρμόσει το παιχνίδι του στο NBA, αλλά ήθελε το NBA να προσαρμοστεί στο παιχνίδι του και στα 25 του, το 1989, παράτησε το μπάσκετ.
Στο νούμερο 14 οι Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς επέλεξαν τον Ουόλτερ Μπέρι. Ο Μπέρι κατάφερε να εκδιωχθεί από 3 ομάδες του NBA μέσα σε 3 χρόνια λόγω της συμπεριφοράς του και της άρνησής του να συμμορφωθεί με την πολιτική της ομάδας, με αποτέλεσμα κανείς να μην τον θέλει. Και μιλάμε για έναν παικταρά που είχε 16 πόντους μέσο όρο στη ρούκι χρονιά του και 17.4 στη δεύτερη! «Η αλήθεια» όπως ήταν το προσωνύμιό του, ήρθε στην Ευρώπη, όπου έκανε απίστευτη καριέρα, κυρίως στα ελληνικά γήπεδα, με τη φανέλα των Άρη, Ολυμπιακού, ΠΑΟΚ και Ηρακλή. Τη μία από τις δύο φορές που ήρθε για τον ΠΑΟΚ στη χώρα μας, ο Μπέρι σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα. Το αεροπλάνο που θα τον έφερνε από τις Η.Π.Α. στην Ελλάδα έπεσε και όλοι έκλαψαν για τον παιχταρά. Βέβαια, ο Μπέρι είχε πάει στο αεροδρόμιο και πριν επιβιβαστεί ανακάλυψε ότι είχε ξεχάσει το διαβατήριό του και έχασε τη μοιραία πτήση! Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα είχε πεθάνει, αλλά τον Μπέρι ούτε το καταραμένο ντραφτ δεν τον έπιανε (για να κάνουμε και λίγη πλάκα).
Στο νούμερο 18 οι Ντένβερ Νάγκετς επέλεξαν τον Μαρκ Άλαρι, που στο κολέγιο (σε κολέγιο προετοιμασίας) είχε ολοκληρώσει σεζόν με 29.9 πόντους και 17.3 ριμπάουντ, παρότι 2.03 σε ύψος. Στο Ντιουκ ήταν 2 φορές στην καλύτερη πεντάδα. Στο NBA μπόρεσε να παίξει μόνο 5 χρονιές καθώς διέλυσε το γόνατό του (περισσότερες από 1 φορές) και αναγκάστηκε να σταματήσει την καριέρα του άδοξα.
Εδώ κάπου τελειώνει η αναφορά στον πρώτο γύρο του «καταραμένου ντραφτ», αλλά πριν κλείσουμε το άρθρο, θα φτάσω στο νούμερο 60 του 3ου γύρου του ντραφτ, επιλογή από τους Μπλέιζερς και στον μοναδικό Hall of Famer εκείνης της χρονιάς. Ο Ντράζεν Πέτροβιτς το 1993 σκοτώθηκε σε τροχαίο επιστρέφοντας από το τουρνουά πρόκρισης για το Ευρωμπάσκετ στην Κροατία. Υπεύθυνος ένας οδηγός φορτηγού που έχασε τον έλεγχο, ενώ λίγο νωρίτερα ο Ντράζεν, με τη γνωστή σε όλους φοβία με τα αεροπλάνα, όταν ρωτήθηκε γιατί δεν επιστρέφει με την ομάδα πίσω, είχε πει το περίφημο «you fly, you die». Ο θάνατός του ολοκλήρωσε τραγικά τις λυπηρές ιστορίες που συνοδεύουν το ντραφτ του 1986…
by Rasheed.
Υ.Γ.: Με το φετινό ντραφτ θα ασχοληθούμε στο επόμενο άρθρο.
3 σχόλια:
Συγχαρητήρια, πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Η ιστορία του Μπέρι με το αεροπλάνο μου έκανε εντύπωση, δεν το θυμόμουν καθόλου. Πάντως όσον αφορά τον Πέτροβιτς, νομίζω ότι σκοτώθηκε πριν το Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας και όχι επιστρέφοντας από αυτό. Δεν νομίζω ότι πρόλαβε να αγωνιστεί σε αυτό.
πολύ καλό το άρθρο... μία μικρή διόρθωση ... νομίζω ο drazen σκοτώθηκε πριν το Ευρωμπάσκετ στη Γερμανία και κατά την διαδρομή από μία πόλη (προετοιμασίας;) σε μία άλλη ... βέβαια λίγη σημασία έχει :(
Παιδιά μπράβο, προφανώς κι έχετε και οι δύο δίκιο. από το άρθρο λείπει το "τουρνουά πρόκρισης για" το Ευρωμπάσκετ. Σας ευχαριστώ για την παρατήρηση. Ο δαίμων... την ταχύτητας.
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου