Φτάσαμε στο τέλος της περιδιάβασής μας στην Α1 που πέρασε και στον έλεγχο προόδου της τελευταίας ομάδας για τη σεζόν 2008-09. Ή μάλλον, την πρώτης και καλύτερης. Όσο ανεβαίνεις προς την κορυφή τα πράγματα γίνονται μετρημένα κουκιά. Δεν υπάρχουν μισόλογα, δεν υπάρχουν οπτικές γωνίες, υπάρχουν στόχοι, τίτλοι και νικητές.
Ο φετινός Παναθηναϊκός μόλις ολοκλήρωσε την καλύτερη χρονιά της ιστορίας του. Αν για τους «πράσινους» αυτό ήταν το δεύτερο triple-crown, αν το πρώτο ήρθε σχετικά… εύκολα, καθώς όλη εκείνη η σεζόν «φώναζε» Παναθηναϊκός, το φετινό ήταν ένας άθλος.
Δεν είναι τυχαίο ότι φέτος ο Παναθηναϊκός είχε αρκετά καλύτερο ρόστερ από πρόπερσι, ενώ φέτος, όλα ήταν πιο δύσκολα. Ήταν μια νέα ομάδα με αρκετές μετεγγραφές. Έμοιαζε να ψάχνεται στην αρχή, πολλοί από τους οπαδούς του απογοητεύτηκαν στην πορεία, είχε να περάσει μερικές πολύ δύσκολες στιγμές, γνώρισε βαριές ήττες, αλλά στο τέλος ήταν στην κορυφή της Ευρώπης, μαχητής νικητής.
Και φέτος βρέθηκε με μειονέκτημα έδρας στα πλέι οφς, είχε το δεύτερο μπάτζετ στην Ελλάδα, με όλα αυτά να κάνουν τη νίκη του ακόμη πιο σημαντική. Όμως, εκμεταλλεύτηκε όλα όσα ξεχωρίζουν την ψημένη ομάδα από τις υπόλοιπες. Πήρε αυτά που ήθελε από τους παίκτες του όταν τα ήθελε, ξεπέρασε τις ήττες γρήγορα, ανέκαμψε, είχε το τσαγανό και τη δύναμη να σπάσει έδρα, είχε την ψυχραιμία να διατηρήσει τη δική του, ήταν πιο έτοιμος κάθε φορά. Είχε την τύχη με το μέρος του, αλλά πάντα την έχει αυτός που κερδίζει. Το «η τύχη βοηθάει τους δυνατούς» δεν έχει βγει τυχαία. Την τύχη σου πρέπει να την προκαλείς για να δεις αν είναι με το μέρος σου. Μπορεί ουσιαστικά οι 2 από τους 3 τίτλους να κρίθηκαν σε 3 σουτ, αλλά ο Παναθηναϊκός κατά γενική ομολογία ήταν πιο έτοιμος όταν έπρεπε, ήταν καλύτερος ανάμεσα σε ίσους, είχε αυτό το κάτι παραπάνω που ξεχωρίζει έναν πρωταθλητή.
Η χρονιά που κλείνει είναι σαφώς επιτυχημένη, δεν περιμένατε να σας το πω εγώ τώρα για να το καταλάβετε. Έρχεται μπροστά μια ακόμη πιο δύσκολη, όπως είναι κάθε φορά η χρονιά της ομάδας που υπερασπίζεται όλα τα τρόπαια. Μπορεί αυτή να έχει την αυτοπεποίθηση της νίκης και της κορυφής, αλλά αυτή είναι εκείνη η ομάδα που όλοι, μα όλοι, θέλουν να κερδίσουν.
Αλλαγές στο ρόστερ θα γίνουν, ήδη έχουν αποχωρήσει ορισμένοι παίκτες, επίσημα ή όχι ακόμα, από το «τριφύλλι». Του χρόνου κλείνει ο κύκλος της ομάδας του Αλβέρτη, του παίκτη που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε με τα πράσινα εδώ και 19 χρόνια (και εσχάτως απλώς στον πάγκο). Σημαντικό, καθώς θα πρέπει να βρεθεί νέος ηγέτης αποδυτηρίων. Όμως, η νέα γενιά δείχνει έτοιμη. Ο ελληνικός κορμός θα μείνει, οι περισσότεροι από τους ξένους το ίδιο και οι κινήσεις θα είναι λίγες και καίριες. Ήδη υπάρχουν αυτές του Τέπιτς και του Καλάθη, με τη δεύτερη να είναι περισσότερο επένδυση, παρά μετεγγραφή άμεσης βοήθειας. Τα υπόλοιπα θα εξαρτηθούν από τις περιπτώσεις που «τρέχουν». Ήρθε παίκτης αντί του Κέτσμαν, θα αντικατασταθεί ο Σάκοτα, θα δούμε τι θα γίνει με τον Σάρας, ο Σέρμαντίνι πρέπει να δοθεί δανεικός, άρα ο Παναθηναϊκός θα έχει νέα πρόσωπα στο ρόστερ του αρκετά και του χρόνου.
Η πρόκληση είναι μεγάλη. Ο Ολυμπιακός φέτος έφαγε μεγάλο χαστούκι, όχι επειδή βγήκε δεύτερος, αλλά επειδή από πάνω του πέρασε ο Παναθηναϊκός για να φτάσει στην κορυφή. Αυτός ήταν το έσχατο εμπόδιο που αντιμετώπιζαν οι «πράσινοι» κάθε φορά στο δρόμο προς τη δόξα. Και βέβαια, αυτό δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία στη νίκη του Παναθηναϊκού, πεισμώνει ακόμη περισσότερο τον Ολυμπιακό και προϊδεάζει όλους εμάς για μια ακόμη πιο δυνατή κόντρα του χρόνου.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Με τους παίκτες του Παναθηναϊκού θα ασχοληθεί στο επόμενο άρθρο ο BEN.
Ο φετινός Παναθηναϊκός μόλις ολοκλήρωσε την καλύτερη χρονιά της ιστορίας του. Αν για τους «πράσινους» αυτό ήταν το δεύτερο triple-crown, αν το πρώτο ήρθε σχετικά… εύκολα, καθώς όλη εκείνη η σεζόν «φώναζε» Παναθηναϊκός, το φετινό ήταν ένας άθλος.
Δεν είναι τυχαίο ότι φέτος ο Παναθηναϊκός είχε αρκετά καλύτερο ρόστερ από πρόπερσι, ενώ φέτος, όλα ήταν πιο δύσκολα. Ήταν μια νέα ομάδα με αρκετές μετεγγραφές. Έμοιαζε να ψάχνεται στην αρχή, πολλοί από τους οπαδούς του απογοητεύτηκαν στην πορεία, είχε να περάσει μερικές πολύ δύσκολες στιγμές, γνώρισε βαριές ήττες, αλλά στο τέλος ήταν στην κορυφή της Ευρώπης, μαχητής νικητής.
Και φέτος βρέθηκε με μειονέκτημα έδρας στα πλέι οφς, είχε το δεύτερο μπάτζετ στην Ελλάδα, με όλα αυτά να κάνουν τη νίκη του ακόμη πιο σημαντική. Όμως, εκμεταλλεύτηκε όλα όσα ξεχωρίζουν την ψημένη ομάδα από τις υπόλοιπες. Πήρε αυτά που ήθελε από τους παίκτες του όταν τα ήθελε, ξεπέρασε τις ήττες γρήγορα, ανέκαμψε, είχε το τσαγανό και τη δύναμη να σπάσει έδρα, είχε την ψυχραιμία να διατηρήσει τη δική του, ήταν πιο έτοιμος κάθε φορά. Είχε την τύχη με το μέρος του, αλλά πάντα την έχει αυτός που κερδίζει. Το «η τύχη βοηθάει τους δυνατούς» δεν έχει βγει τυχαία. Την τύχη σου πρέπει να την προκαλείς για να δεις αν είναι με το μέρος σου. Μπορεί ουσιαστικά οι 2 από τους 3 τίτλους να κρίθηκαν σε 3 σουτ, αλλά ο Παναθηναϊκός κατά γενική ομολογία ήταν πιο έτοιμος όταν έπρεπε, ήταν καλύτερος ανάμεσα σε ίσους, είχε αυτό το κάτι παραπάνω που ξεχωρίζει έναν πρωταθλητή.
Η χρονιά που κλείνει είναι σαφώς επιτυχημένη, δεν περιμένατε να σας το πω εγώ τώρα για να το καταλάβετε. Έρχεται μπροστά μια ακόμη πιο δύσκολη, όπως είναι κάθε φορά η χρονιά της ομάδας που υπερασπίζεται όλα τα τρόπαια. Μπορεί αυτή να έχει την αυτοπεποίθηση της νίκης και της κορυφής, αλλά αυτή είναι εκείνη η ομάδα που όλοι, μα όλοι, θέλουν να κερδίσουν.
Αλλαγές στο ρόστερ θα γίνουν, ήδη έχουν αποχωρήσει ορισμένοι παίκτες, επίσημα ή όχι ακόμα, από το «τριφύλλι». Του χρόνου κλείνει ο κύκλος της ομάδας του Αλβέρτη, του παίκτη που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε με τα πράσινα εδώ και 19 χρόνια (και εσχάτως απλώς στον πάγκο). Σημαντικό, καθώς θα πρέπει να βρεθεί νέος ηγέτης αποδυτηρίων. Όμως, η νέα γενιά δείχνει έτοιμη. Ο ελληνικός κορμός θα μείνει, οι περισσότεροι από τους ξένους το ίδιο και οι κινήσεις θα είναι λίγες και καίριες. Ήδη υπάρχουν αυτές του Τέπιτς και του Καλάθη, με τη δεύτερη να είναι περισσότερο επένδυση, παρά μετεγγραφή άμεσης βοήθειας. Τα υπόλοιπα θα εξαρτηθούν από τις περιπτώσεις που «τρέχουν». Ήρθε παίκτης αντί του Κέτσμαν, θα αντικατασταθεί ο Σάκοτα, θα δούμε τι θα γίνει με τον Σάρας, ο Σέρμαντίνι πρέπει να δοθεί δανεικός, άρα ο Παναθηναϊκός θα έχει νέα πρόσωπα στο ρόστερ του αρκετά και του χρόνου.
Η πρόκληση είναι μεγάλη. Ο Ολυμπιακός φέτος έφαγε μεγάλο χαστούκι, όχι επειδή βγήκε δεύτερος, αλλά επειδή από πάνω του πέρασε ο Παναθηναϊκός για να φτάσει στην κορυφή. Αυτός ήταν το έσχατο εμπόδιο που αντιμετώπιζαν οι «πράσινοι» κάθε φορά στο δρόμο προς τη δόξα. Και βέβαια, αυτό δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία στη νίκη του Παναθηναϊκού, πεισμώνει ακόμη περισσότερο τον Ολυμπιακό και προϊδεάζει όλους εμάς για μια ακόμη πιο δυνατή κόντρα του χρόνου.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Με τους παίκτες του Παναθηναϊκού θα ασχοληθεί στο επόμενο άρθρο ο BEN.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου