ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Βραδιά ντροπής, μέρος ΙΙ


Στο ίδιο έργο θεατές γίναμε για δεύτερη φορά στους τελικούς, τώρα σε πράσινο φόντο. Εννοείται ότι δεν θα ξεκινήσω ούτε και τώρα με το αγωνιστικό μέρος του τελικού, καθώς για μένα περνάει σε δεύτερη μοίρα. Οι κάφροι χτύπησαν και πάλι το μπάσκετ, καταφέρνοντας ακόμα μία μαχαιριά στο ταλαιπωρημένο κορμί του.

Τα όσα διαδραματίστηκαν στο ΟΑΚΑ είναι ξανά ντροπή για τον αθλητισμό, αλλά ξανά έχουν υπαίτιους και προστάτες. Δεν ξέρω πόσοι προσέξατε πώς ανακοινώθηκε από τα περισσότερα αθλητικά σάιτ και τις περισσότερες εφημερίδες η τιμωρία του Ολυμπιακού, επικείμενη το πρωί της Δευτέρας, ανακοινωμένη το απόγευμα. «Σύμφωνα με τον κανονισμό του ΕΣΑΚΕ, πρέπει να περάσουν 5 μέρες από την ανακοίνωση της τιμωρίας, μέχρι ισχύ της, οπότε ο τρίτος τελικός θα είναι ανοικτός για τον κόσμο. Το ίδιο θα γίνει και με τον τέταρτο, σε περίπτωση που γίνουν επεισόδια στο ΟΑΚΑ, αφού ο Παναθηναϊκός δεν θα κληθεί σε απολογία πριν την Τετάρτη και η τιμωρία του θα ισχύσει από τη νέα αγωνιστική περίοδο», έγραφαν πάνω κάτω όλοι. Δηλαδή, εν ολίγοις, κόκκινες και πράσινες εφημερίδες, αλλά και… ουδέτεροι παρότρυναν τους κάφρους να κάνουν και το δεύτερο τελικό πόλεμο, αφού δεν επρόκειτο να έχει πρόβλημα η ομάδα τους φέτος, αλλά του χρόνου, στα «αδιάφορα» παιχνίδια της κανονικής περιόδου. Ελπίζω όλοι τώρα να είναι ευχαριστημένοι που εισακούστηκαν οι… οδηγίες που είχαν δώσει προς τους κάφρους.

Αν στον πάγκο του Ολυμπιακού δεν είχε τα αντανακλαστικά ο Βασιλόπουλος που ήταν πιο κοντά να πετάξει την τσάντα στον αγωνιστικό χώρο πριν λαμπαδιάσει πάνω τους, ήταν πολύ πιθανό να πάρουν φωτιά πετσέτες, φόρμες και εμφανίσεις που φορούσαν οι παίκτες εκείνη την ώρα. Άρα… ευχαριστημένοι να είμαστε ξανά, όπως και στον πρώτο τελικό. Τότε, γλίτωσαν οι πράσινοι τα πόδια τους από την έκρηξη, που αν γινόταν κάτω από παίκτη, του έκοβε το πόδι, τη Δευτέρα γλίτωσαν οι κόκκινοι τα εγκαύματα. Εκτός από τον Βούισιτς που το έφαγε το αντικείμενό του, έτσι για να καταλάβει πού ήρθε… Οι κάφροι κατάφεραν να περάσουν το «δίχτυ της ντροπής μας» (αντί να ντρέπεσαι που σε μαντρώνουν με δίχτυ λες και είσαι ζώο, προσπαθείς να αποδείξεις ότι όντως... είσαι ζωο) που τους χώριζε από τον πάγκο του Ολυμπιακού μετά από πολλές προσπάθειες, αφού πριν καν το ζέσταμα πετούσαν συνεχώς πάνω του κροτίδες και «γουρούνες» δοκιμάζοντας τις αντοχές του.

Προσωπικά, απλώς περιμένω να τελειώσουν οι τελικοί, να βγει πρωταθλητής όποιος βγει, να χαρούν οι κάφροι του και να ξεχάσουμε άλλη μια χρονιά. Το μπάσκετ που παίζεται στους τελικούς, με αφήνει πια παγερά αδιάφορο. Η κατάσταση έχει κουράσει και πια μόνο την πλάτη μπορούμε να της γυρίσουμε, με μια έκφραση αηδίας στο πρόσωπο. Προς όλους όσοι τη συντηρούν.

Στο αγωνιστικό μέρος, ο Γιαννάκης είπε: «Σήμερα στο γήπεδο μπήκε μόνο μία ομάδα». Δεν έχω να προσθέσω κάτι παραπάνω. Όλα γύρω από αυτό θα κινηθούν. Ο Ολυμπιακός ήταν ψυχολογικά ανέτοιμος, οι παίκτες του από την αρχή δεν μπήκαν στη νοοτροπία του ματς, δεν μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις ενός τέτοιου αγώνα. Μια ήττα στους 5 και τους 10 πόντους βαρύνει τον προπονητή. Για όσους έχουν παίξει μπάσκετ είναι όμως σαφές ότι μια ήττα 30 πόντων βαρύνει τους παίκτες. Οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν ήταν συγκεντρωμένοι από το ζέσταμα, δεν ήταν έτοιμοι για το ματς, δεν μπόρεσαν να ορθώσουν ανάστημα απέναντι στην εξέδρα και τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Δεν θα αναφερθώ καν για τα όσα έγιναν μετά το 27ο λεπτό και τη διακοπή. Όπως είπα και προχτές, το ματς για μένα τελειώνει εκεί. Όμως, εκεί, η διαφορά ήταν 20 πόντοι. Ο Ολυμπιακός σκόραρε μόνο με προσωπικές ενέργειες ή από παιδικά λάθη του Παναθηναϊκού και όσα έλεγε το προπονητικό επιτελείο έμπαιναν από το ένα αυτί και έβγαιναν από το άλλο. Εντάξει, είναι δεδομένο ότι μέχρι να πάρει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός θα έχει όλο και περισσότερο άγχος. Όμως για να διαχειριστεί αυτό το άγχος πήρε παίκτες όπως ο Παπαλουκάς, ο Βούσιτς, ο Χαλπερίν, ο Γκριρ, ο Τσίλντρες, ενώ και οι Έλληνες διεθνείς του δεν μπορούν πλέον να θεωρηθούν άπειροι. Οι παίκτες ήταν που δεν διαχειρίστηκαν το άγχος και τη σημασία του ματς, όχι ο Γιαννάκης. Ο Παπαλουκάς έχει αρνητικό πρόσημο στη σχέση ασιστ/λάθη και τόσα νεύρα όσα δεν έχει άνεργος πατέρας με δάνειο που μαθαίνει ότι η τράπεζα του παίρνει το σπίτι τη μέρα που απολύθηκε, ο Μπουρούσης ήταν εκνευρισμένος από το ζέσταμα και εκτός αγώνα μέχρι το -26 της ομάδας του, ο Βούισιτς ήταν μόνος, εγκλωβισμένος και απών, ο Γκριρ περιμένουμε ακόμη να βάλει το πρώτο εντός παιδιάς σουτ στους τελικούς (έχει μέχρι στιγμής ένα εύστοχο λέι απ και 0/11 σουτ), ο Χαλπερίν απλώς δεν είναι στην Ελλάδα, ο Τσίλντρες, που έχει τις περισσότερα ελαφρυντικά απ’ όλους τους άλλους, ήταν εμφανώς επηρεασμένος από την άμυνα του Παναθηναϊκού που προσαρμόστηκε πάνω του αλλά και το κλίμα της ομάδας του. Όλα αυτά, με συγχωρείτε, αλλά είναι πράγματα που έκριναν τον αγώνα, αλλά δεν εξαρτώνται από το Γιαννάκη. Δεν νοείται σε τέτοιο ματς να έχεις μοναδικό παίκτη που κατέβηκε να παίξει μπάσκετ έναν 22χρονο Σέρβο (Τεόντοσιτς) και όλοι οι αστέρες σου να είναι αλλού γι’ αλλού. Σε αυτό δεν φταίει ο Γιαννάκης.

Για τον Παναθηναϊκό μόνο μια λέξη υπάρχει: υπόκλιση. Στον Ομπράντοβιτς, που
κέρδισε τη μάχη των προπονητών (αν και για μένα δεν έκρινε αυτό το ματς) και στους παίκτες που σε κάθε φάση ήταν ένα κλικ πιο μπροστά από τους αντιπάλους τους και με κάθε τους κίνηση έδειχναν ότι αυτοί ήξεραν τι ζητούσαν από το ματς και τι ήθελαν στο παρκέ. Ο Παναθηναϊκός μετά το τεράστιο διπλό στο ΣΕΦ, κράτησε το πλεονέκτημα έδρας και πλέον έχει 3 «title-balls», τρεις ευκαιρίες για να πάρει τον τίτλο, που αυτή τη στιγμή είναι μια ανάσα μακριά από τα χέρια του. Αν όλη τη χρονιά λέμε πόσο κοντά είναι οι δύο «αιώνιοι» και πόσο το δείχνουν αυτό όλα τα ματς, τη Δευτέρα ήταν έτη φωτός μακριά. Προφανώς όχι σε αξία παικτών, αυτοί ίδιοι είναι, αλλά σε όλους τους άλλους παράγοντες. Πάνω απ’ όλα στον παράγοντα ομάδα. Ο ένας ήταν ομάδα, ο άλλος όχι. Ο ένας ήταν ένα σύνολο που πάλευε για τη νίκη, ο άλλος 5 ετερόκλητα άτομα που έκαναν διαγωνισμό ποιος θα είναι πιο πολύ εκτός αγώνα, ποιος θα έχει τα περισσότερα νεύρα και ποιος θα κάνει περισσότερο κακό στην ομάδα του.

Πριν κλείσω πάμε και σε λίγο παρασκήνιο που δεν θα διαβάσετε αλλού; Θεωρώ ότι με αυτό θα αποκτήσετε μια πιο καθαρή άποψη της κατάστασης. Ο Ομπράντοβιτς σε πηγαδάκι μετά τη συνέντευξη Τύπου έβραζε παρά τη νίκη. Για τον κόσμο. Έλεγε «ας μπει πρόστιμο 100.000 ευρώ την πρώτη φορά, μετά τα διπλάσια, την επόμενη τα διπλάσια μέχρι να φτάσει να πληρώσει ο Παναθηναϊκός 2.000.000 ευρώ. Να δούμε αν τότε θα νοιαστούν να σταματήσουν αυτό το πράγμα που γίνεται». Δεν είναι χαζός ο Σέρβος, ξέρει ποιοι συντηρούν την κατάσταση. Φάνηκε άλλωστε και από το «Εγώ προσωπικά δεν τους θέλω στο γήπεδο αυτούς. Άλλοι στην ομάδα μπορεί να τους θέλουν, εγώ όχι» που είπε στη συνέντευξη Τύπου. Ο νοών νοείτω...

Στο άλλο στρατόπεδο, οι άνθρωποι της ομάδας έβραζαν με τους παίκτες. Όσοι ήταν κοντά στον πάγκο και άκουγαν τι λεγόταν στα τάιμ άουτ, αλλά και στις οδηγίες που έδινε συνεχώς ο Γιαννάκης στους παίκτες του και κατά τη διάρκεια του ματς, τα είχαν με τους παίκτες και όχι με τον Γιαννάκη. Χαρακτηριστικά έλεγαν: «τους έλεγε στους 13 πόντους, βάλτε την μπάλα στο καλάθι, να πλησιάσουμε, να ξεκολλήσουμε, έβγαζε το σύστημα, κι αυτοί πήγαιναν και σούταραν τρίποντο τελείως εκτός συστήματος. Ψηλός κιόλας». Τα είχαν με τους ψηλούς και τον Μπουρούση που δεν άκουγαν τον Γιαννάκη, που ήταν εκτός κλίματος, αλλά και με τους περιφερειακούς. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες ως προς το τι έλεγαν, αλλά γενικώς, στην αποστολή του Ολυμπιακού, η απογοήτευση στρεφόταν αποκλειστικά προς τους παίκτες και όχι τον Γιαννάκη. Δικαιολογημένα αν με ρωτάτε.

by Rasheed.

14 σχόλια:

the glove είπε...

Ε ναι, γιατί να τα έχουν με τον Γιαννάκη άλλωστε, αφού ο Μπουρούσης είναι ανυπόμονος πχ. Πράγμα που φάνηκε απ'όταν είπε στους φιλάθλους του ΠΑΟ "Θα τα πούμε σε 10 μέρες", ενώ έμεναν τουλάχιστον 15...

Κάνε τη χάρη στην αξιοπρέπειά σου και παραιτήσου.-

Ανώνυμος είπε...

Ξέρω ότι ελάχιστοι θα συμφωνήσουν μαζί σου, αλλά έχεις δίκιο. Αν έχει κάποιος μπει να παίξει σε γήπεδο μπάσκετ τότε ξέρει ότι όταν ο άλλος σε ξεφτιλίζει φταις εσύ και όχι ο κακομοίρης στον πάγκο.

Όσοι από εμάς έχουμε παίξει σε ομάδα έχουμε παραδείγματα να θυμόμαστε τέτοια και σε όσα μπορώ να θυμηθώ πάντα έφταιγαν οι παίκτες. Σε τελική ανάλυση, ο προπονητής δεν μπορεί με το ζόρι να σε κάνει να παίξεις μπάσκετ κύριε Μπουρούση που μέχρι το 25 που κρίθηκε το ματς σκόραρες μόνο με βολές, ούτε εσένα κύριε Παπαλουκά που δίνεις μια πάσα και κάνεις άλλες τρεις λάθος μετά. Δεν μιλάω καν για την ανυπαρξία του Γκριρ και του Χαλπερίν, που είναι σα να μην έχουν στάλα εγωισμό. Ο εγωισμός είναι κάτι που το έχεις ή δεν το έχεις. Δεν μπορεί να στο δώσουν ο Γιαννάκης με τον Τόμιτς που τους περισσευε ότι ήταν παίκτες. Για μένα ντροπή στους παίκτες. Ξεκάθαρα. Αν δεν έχεις το μυαλό να καταλάβεις τι φανέλα φοράς, τότε πήγαινε στην Ευρώπη να παίξεις. Όχι εδώ. Δεν γίνεται να είσαι χεσμένος να σουτάρεις και να παίρνει 1 και 2 εκατομμύρια. Ντροπή στους παίκτες που για ακόμη μία φορά ήταν κατώτεροι. Το παραμύθι που κάθε χρόνο φταίει ο προπονητής μας το πουλάνε οι οργανωμένοι και οι φανατικοί συνεχώς. Δεν μασάμε. Έχουμε μάτια και τα βλέπουμε τα είδωλα που έλεγαν ότι θα έπαιρναν εκδίκηση σε 10 μέρες. Στο ένα ματς έκαναν 5ο φάουλ και κρέμασαν την ομάδα και στο άλλο δεν μπήκαν στο ματς παρά μόνο όταν η διαφορά ήταν στους 25.

pdiablo είπε...

Για μένα έχει σαφή ευθύνη ο Γιαννάκης για την ομάδα που κατέβηκε, από άποψη προετοιμασίας και μόνο. Απαράδεκτα εκνευρισμένοι όλοι και αυτό επρεπε να το έιχε προσέξει πριν τον αγώνα... Βλέποντας όμως τις πριονοκορδέλες να βγαίνουν, αν και διαφωνώ με αυτά που γράφετε, κατανοώ τη στάση σας.

Ο Γιαννάκης έχει την άτυχία να έχει απέναντι του τον καλύτερο Ευρωπαίο προπονητή (όλων των εποχών τολμώ να πω). Δεύτερη ατυχία: δουλεύει στην ίδια ομάδα μια δεκαετία. Πέρα από το χαντικαπ που έχει απέναντι στον Ομπράντοβιτς σε προπονητική αξία, έχει χάντικαπ και στην ομάδα του. Ο Γιαννάκης είχε πολύ καλύτερη χρονιά από ότι περίμενα, αλλά δεν προκείται να εκτιμηθεί. Θα κατηγορηθεί ψιλοάδικα, αλλά, δυστυχώς, αυτό ήταν το εν γνώσει του ρίσκο που πήρε όταν πήγαινε στον Ολυμπιακό. Σε άλλη χώρα, με τέτοια χρονιά, θα έμενε.

Και τώρα η ερώτηση σε αυτούς που θέλουν να φύγει ο Γιαννάκης. Ποιος να έρθει? Για να σας προλάβω με το Μεσίνα, ο τύπος, σε τελικό δεν έχει κερδίσει τον Ομπράντοβιτς ακόμα (εάν είναι αυτό κριτήριο). Οι υπόλοιποι δεν έχουν μεγάλες διαφορές με το Γιαννάκη. Άρα ποιος?

Ανώνυμος είπε...

"Δηλαδή, εν ολίγοις, κόκκινες και πράσινες εφημερίδες, αλλά και… ουδέτεροι παρότρυναν τους κάφρους να κάνουν και το δεύτερο τελικό πόλεμο, αφού δεν επρόκειτο να έχει πρόβλημα η ομάδα τους φέτος"

"αντί να ντρέπεσαι που σε μαντρώνουν με δίχτυ λες και είσαι ζώο, προσπαθείς να αποδείξεις ότι όντως... είσαι ζωο"

Υποκλίνομαι.

haridimos είπε...

Σε τελικο (ή καλύτερα σε τελικούς) τον έχουν κερδίσει πέρα από τον Πίνι και ο Ντούντα.

Axilleas είπε...

Εγώ δεν συμφωνώ ότι 50-100-200 άτομα κάθε ομάδας πρέπει να γίνουν αιτία να απαξιώσουμε τους τελικούς! Αναρωτιέμαι δεν υπάρχουν κάμερες στα 2 γήπεδα να δούμε τις φάτσες αυτών που πετούν τα αντικείμενα; Ας επέμβει ο εισαγγελέας να διατάξει δίωξη τους και είναι σίγουρο ότι θα πιαστούν να τιμωρηθούν και θα ηρεμήσουν όλοι οι υπόλοιποι κατευθείαν! Δηλαδή πρέπει να δείχνω ταυτότητα κάθε φορά που θα πηγαίνω στο γήπεδο; Απλώς πρέπει κάθε φορά που θα πάω να ρίξω ότι βρω στο γήπεδο να με πιάνουν και να με στέλνουν στο αυτόφορο για τα υπόλοιπα!
Όσο για τον αγώνα δεν νομίζω ότι χρειάζεται κριτική όμως κριτική χρειάζονται οι εκφωνητές του ΑΝΤ-1, δεν ξέρω είναι δική μου ιδέα επειδή η ομάδα μου έχασε και τις 2 φορές ή και οι 2 είναι (προκαλυμένα παναθηναϊκοί); διαιτητικά λάθη κατά του Ολυμπιακού μένουν ασχολίαστα σε αντίθεση με του Παναθηναϊκού,ή στον πρώτο αγώνα στο τέλος ο ένας δηλώνει ότι δεν είδα αν έγινε φάουλ στον Παπαλουκά κοίταζα αλλού! Φάουλ στον Βούισιτς νομίζω ακόμα και μετά που το δίνει ο εκφωνητής το λέει σαν κόψιμο και πολλά άλλα.
Δεν στέκομαι στην διαιτησία, ούτε θα μπορούσα όπως παίξαμε ειδικά στο δεύτερο, απλώς θέλω όταν βλέπω έναν τέτοιο αγώνα περισσότερο αμερόληπτους (ή ικανούς;..) σχολιαστές;

Age of Basketball είπε...

@Axilleas: Φίλε ήμουν στο γήπεδο και δεν άκουγα την αναμετάδοση σε κανέναν τελικό. Πάντως, ο Φιλέρης είναι Ολυμπιακός.
Rasheed.

Ανώνυμος είπε...

Επισης να προσθεσω στα σχολια του Αχιλλεα οι σχολιαστες δεν ειδαν αν ο Παπαλουκας εκανε βηματα.
Ατιμοι γκριζοι λυκοι...

pdiablo είπε...

@ Haridimos Ο Ιβκοβιτς έχει μεγαλώσει αρκετά είναι η αλήθεια. Σπουδαίος προπονητής και "δάσκαλος" του Ομπράντοβιτς. Αλλά δεν νομίζω να έχει όρεξη να μπλέξει με τον Ολυμπιακό. Ο Πίνι τον έχει κερδίσει ναι. Αλλά είναι από τις λίγες περιπτώσεις που η ομάδα "έκανε" τον προπονητή. Επίσης το περασμά του από τον Ολυμπιακό ήταν αποτυχυμένο.

Την παραπάνω ερώτηση την έθεσα για να δείξω ότι δυστυχώς δεν υπάρχει προπονητής "μάγος" που να μπορεί να κερδίσει με σιγουριά την επι χρόνια συνεχώς δουλευόμενη και εξελισσόμενη ομάδα του Ομπράντοβιτς, ακόμα και με 50 πλεονεκτήματα έδρας. Ακόμα και ο Μεσίνας, θέλει τουλάχιστον μια τριετία στην οποία, κατά πάσα πιθανότητα, θα φάει αρκετές σφαλιάρες. Στο χρόνο επάνω οι κόκκινοι επιστήμονες-δημοσιογράφοι θα τον βγάλουν άσχετο και θα ζητάνε το κεφάλι του.

Ο άλλος τρόπος είναι να ξεπουλήσουν οι Αγγελοπουλαίοι, να πάρουν Κόμπε, Λεμπρον και Γκαρνέτ και τότε νταξ, θα τα πάρουν όλα σε ένα χρόνο. Αλλά αυτό δεν γίνεται. Άμα διαλύσουν τη φετινή ομάδα (ειδικά τον κορμό των Ελλήνων), θα είναι το μεγαλύτερο λάθος που έχουν κάνει ως τώρα. Και του χρόνου πάλι δικό μας θα είναι, ακόμα και αν βγούμε 8οι.

Ανώνυμος είπε...

Θυμάμαι όταν παίζαμε εμείς ματς νοκ άουτ στο εφηβικό πρωτάθλημα και χάναμε 25 πόντους στο ημίχρονο.

Ένιωθα τόση ντροπή. Είχα χτυπήσει στο στόμα στο πρώτο δεκάλεπτο, είχα σπάσει από αγκωνιά 2 δόντια και δεν είχα ξαναπαίξει. Στα αποδυτήρια στο ημίχρονο έκλαιγα από τα νεύρα μου.

Πήγα στον κόουτς και του είπα ότι αν δεν με βάλει μέσα να παίξω θα φύγω από το γήπεδο. Όταν είσαι παίκτης και χάνεις πρέπει να έχεις εγωισμό για να παλέψεις. Όχι να περιμένεις να φάει όλη την ευθύνη ο προπονητής.

Διαβάζω και τα σχόλια εδώ με ενδιαφέτον, σχόλια που έχουν επίπεδο. Αλλά και τα σχόλια στα άλλα σάιτ, εκεί που δεν... υπάρχει επίπεδο. Για μένα όταν ο παίκτης χάνει 25 πόντους και δεν πεθαίνει να ρίξει τη διαφορά στους 20 είναι ανύπαρκτος. Ντροπιάζεις μόνο τον εαυτό σου όταν χάνεις 30 πόντους, δεν σου φταίει ο προπονητής.

Και στον Ολυμπιακό αντί να βγει ο Παπαλουκάς και ο Μπουρούσης και να πουν είμαστε άκυροι, εμείς φταίμε, αφήνουν τον Γιαννάκη να φάει όλη την οργή άδικα. Όταν παίρνεις 2 και 3 εκατομμύρια ευρώ, περιμένεις να σου πει ο Γιαννάκης "μην φοβασαι στον δεύτερο τελικό" δεν το ξέρεις μόνος σου ότι τα λεφτά τα παίρνεις γι αυτό το ματς, όχι για τα φιλικά με ΑΕΛ και Ολύμπια.

Εγώ χτες ντράπηκα με τους παίκτες του Ολυμπιακού, όχι με τον Γιαννάκη. Αυτοί δεν είχαν αρ***δια για να παλέψουν. Παίζω μπάσκετ 11 χρόνια τώρα και όσοι παίζουν ξέρουν ότι όλα εξαρτώνται από τους παίκτες. Αν έχεις άντερα τέτοια ματς τα παλεύεις. Αλλιώς... σου φταίει ο Γιαννάκης, παίρνεις τα 3 εκατομμύριά σου και μας το παίζεις παικταράς μέχρι να αρχίσει να καίει η μπάλα. Τότε κρύβεσαι πίσω από τον Γιαννάκη. Αν εσείς το θεωρείτε συμπεριφορά επαγγελματιών παικτών, διαφωνούμε.
Ακης

Age of Basketball είπε...

@Άκης: Εγώ έγραψα και στο άρθρο ότι θεωρώ την ήττα ευθύνη των παικτών πάνω απ' όλα.

@pdiablo & haridimos: Δεν ξέρω γιατί έχει αρχίσει προπονητολογία. Για μένα ένας προπονητής πρέπει να μένει χρόνια σε μια ομάδα για να δείχνει έργο. Μεγαλύτερο λάθος από την απόλυση του Γιαννάκη δεν μπορεί να κάνει ο Ολυμπιακός. Πάλι από την αρχή με άλλο προπονητή και νέο κορμό του χρόνου σημαίνει χρονιά χαμένη. Όποιος πιστεύει ότι γκρεμίζεις μια αυτοκρατορία 10 χρόνων σε 1 μέρα βαυκαλίζεται και δεν ξέρει μπάσκετ. Αυτό προφανώς δεν πήγαινε σε σας, αλλά στα όσα έχω διαβάσει όλη μέρα σήμερα στα διάφορα σάιτ από τους "ειδικούς" δημοσιογράφους.
Rasheed.

Arisff είπε...

Η ξεφτίλα είναι καθαρά των παικτών. Αλλά για το γεγονός ότι η ομάδα δεν είναι ανταγωνιστική,φταίει ο Γιαννάκης σε μεγάλο βαθμό.

Με τρελαίνει να ακούω την ατάκα "η μπάλα μέσα στους ψηλούς". Που μέσα αδερφέ; Η άμυνα του Παναθηναϊκού (μόνο) αυτό μαρκάρει! Μαζεύονται τέσσερις παίκτες μέσα κι αφήνουν τα τρίποντα της weak side (και της strong μπορώ να πω...) Τι πρέπει να κάνει ο Μπουρούσης και ο Βούισιτς, να σκοράρουν με τρεις αντιπάλους(αν πάρουν πρώτα μπάλα) ή να βγάζουν έξω;

Βγαίνουν ελεύθερα τρίποντα, αλλά οι μισοί (πχ Τσίλντρες, Πρίντεζης, Παπαλουκάς) δεν το'χουν, και οι σουτέρ (Γκριρ, Χαλπερίν) δεν έχουν ψυχολογία.

Ο παο μπορεί να παίζει τέλεια την άμυνα που θέλει, αλλά αυτή η άμυνα έχει εγγενές πρόβλημα. Την ίδια άμυνα έπαιξε μέχρι το ημίχρονο και στο πρώτο παιχνίδι με τον άρη (δεν ξέρω αν έκανε τεστ ή φοβόταν το...Μπετς!) και οι σουτέρ του Άρη τον τάραξαν στα τρίποντα. Μοιραία ο παο αναγκάστηκε να αλλάξει φιλοσοφία.Μπορεί ο Ολυμπιακός να το αναγκάσει; Δε μας πείθει.

Και σίγουρα το αντίδοτο δεν είναι "η μπάλα στους ψηλούς". Είναι η πολύ γρήγορη κυκλοφορία, οι αιφνιδιασμοί, και εν τέλει τα ελεύθερα τρίποντα. Αν δε μπορεί να κάνει τίποτα από αυτά η ομάδα σας,κύριε Γιαννάκη (γιατί τα τριαροτεσσάρια δεν έχουν τρίποντο και οι άσσοι λείπουν), κάτι δεν κάνετε σωστά και σας δένουν κόμπο με χαρακτηριστική εύκολία. Και στο πρώτο παιχνίδι ο Ολυμπιακός ήταν εγκλωβισμένος, αλλά κάτι τα καλάθια ψυχολογίας του Τσίλντρες (που πόσα τέτοια θα βάλει βέβαια),κάτι η κακή μέρα επιθετικά του παο, τον άφησαν να παλέψει το παιχνίδι.

ΥΓ. Η κακία της ημέρας: Επί Γιαννάκη (στα κρίσιμα ματς) ο Ολυμπιακός είναι πιο ανταγωνιστικός απ' ό,τι επί Γκέρσον (που απέτυχε);

ΥΓ2. Δεν είμαι ούτε παο ούτε οσφπ.

Ανώνυμος είπε...

για τον arisff. επί Γκέρσον, μερικά παραδείγματα:
ταού-οσφπ=75-64
ντιναμό-οσφπ=84-69
οσφπ-τσσκα=64-85
παο-οσφπ=89-76
αρης-οσφπ=81-71

ίσως επειδή δεν είσαι οσφπ δε θυμάσαι τι περάσαμε με τον Γκέρσον, άσε λοιπόν τις "κακίες" σε αυτούς που παρακολουθούν την ομάδα και ξέρουν τι περνούν!

Arisff είπε...

Δεν υποννοώ ότι με Γκέρσον τα πράγματα ήταν μια χαρά και επί Γιαννάκη όλα χάλια. Αυτό που λέω είναι ότι κάποιος που θεωρείτε επιτυχημένος (Γιαννάκης) και κάποιος αποτυχημένος (Γκέρσον) έχουν περίπου τα ίδια αποτελέσματα. Και μην ξεχνάμε και τη μεγάλη διαφορά στο μπάτζετ...

Κι ελπίζω να μη διαφωνείς ότι πιο κοντά στο πρωτάθλημα (που είναι και το μεγάλο ζητούμενο) έφτασε στους προπέρσινους τελικούς με Γκέρσον.
Κι εν πάσει περιπτώσει θέλω να καταλήξω ότι στον Γκέρσον γινόταν πόλεμος, ενώ ο Γιαννάκης εξ' αρχής είχε ασυλία (αυτό αν είναι από μόνο του δεν είναι κακό για νέο προπονητή) και ο τύπος τον εξυμνούσε ακόμη κι όταν δεν έκανε τίποτα (ειδικά πέρσι).