Και τώρα η κούπα!

Ξεμπέρδεψαν οι δύο αιώνιοι τη Δευτέρα με τα προημιτελικά της Α1. Οι δύο αγώνες ήταν σαφώς πιο δύσκολοι από τα ματς του Σαββάτου, αφού από τη μία αμφότεροι αγωνίζονταν εκτός έδρας, ενώ από την άλλη, κανείς δεν θα έδινε το 100% τέσσερις ημέρες πριν το Βερολίνο.

Ο Ολυμπιακός ήταν σταθερός σε όλη τη διάρκεια του ματς και μπόρεσε να το ελέγξει ουσιαστικά και στα 40 λεπτά του, ενώ από τη στιγμή που προηγήθηκε στο δεύτερο ημίχρονο και μετά δεν ξαναέχασε το προβάδισμα. Ο χρόνος μοιράστηκε, με τους βασικούς να μένουν λίγο παραπάνω μέσα στο παρκέ για να κρατηθούν σε αγωνιστικό ρυθμό. Από το ματς κρατάμε μόνο τη συμμετοχή του Σοφοκλή Σχορτσανίτη, η οποία είναι ένα τρικ που ψιθυρίζεται εδώ και αρκετό καιρό ότι μπορεί να έκανε ο Γιαννάκης. Τελικά το έκανε και σωστά κατά τη γνώμη μου. Προφανώς, η συμμετοχή του Σχορτσανίτη για 3 λεπτά αποσκοπούσε στο σκάουτινγκ του Παναθηναϊκού ενόψει φάιναλ φορ.

Ο Σχορτσανίτης (πλήρως αδυνατισμένος πια) είναι καιρό εκτός δράσης και το πιθανότερο είναι να μην παίξει κανέναν ρόλο στον ημιτελικό, κακά τα ψέματα. Όμως, με τη συμμετοχή του ο Γιαννάκης θέτει ένα ακόμη πρόβλημα στον Ομπράντοβιτς, αφού ακόμη κι έτσι, ο Σοφοκλής δεν είναι παίκτης που μπορείς να προσπεράσεις. Αν, ας πούμε, μπει στον ημιτελικό απέναντι στον Πέκοβιτς, τότε είναι ρίσκο να πεις ποιος από τους δύο… θα αχρηστεύσει τον εαυτό του με φάουλ πιο γρήγορα. Και υπό τις παρούσες συνθήκες τον Παναθηναϊκό θα τον πονέσει περισσότερο αν αυτός είναι ο Πέκοβιτς, καθότι έχει βασικό ρόλο στην ομάδα, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό που ξεκάθαρα παίζει χωρίς τον Σχορτσανίτη στο ροτέισόν του. Έξυπνη προπονητικά κίνηση, μένει να δούμε αν θα έχει συνέχεια στο φάιναλ φορ, ή αν απλώς ήταν για να… ξενυχτήσει ο Ομπράντοβιτς μία ώρα παραπάνω ένα από τα επόμενα βράδια.

Στην Πυλαία, ο Παναθηναϊκός μπήκε πιο χαλαρός στο παρκέ. Ίσως μέτρησε και το +43 του πρώτου αγώνα. Το 22-9 είναι σίγουρα απαράδεκτο για 4 ημέρες πριν το φάιναλ φορ (οι 9 πόντοι της περιόδου εννοώ), αλλά γρήγορα προσπεράστηκε με το 11-30 μέχρι το ημίχρονο. Οι «πράσινοι» αναγκάστηκαν να πατήσουν το πόδι λίγο περισσότερο στο γκάζι μέχρι αν γυρίσουν το σκορ. Μετά κι αυτοί ήλεγξαν το παιχνίδι και δείχνουν έτοιμοι για τη μεγάλη μάχη. Από τα αγωνιστικά, κρατάμε την άνοδο του Φώτση, που πλέον έχει βρει τον εαυτό του, ενώ θα πρέπει να σχολιάσουμε και την παρουσία του Κέτσμαν, που στα δύο αυτά ματς έμεινε 22 λεπτά στο παρκέ. Είναι η απάντηση του Ομπράντοβιτς στην κίνηση Σχορτσανίτη για να προβληματίσει τον Γιαννάκη, ή μήπως ο Σέρβος έχει στο μυαλό του το μαρκάρισμα του Τσίλντρες στον ημιτελικό; Θα δούμε. Γενικώς και οι δύο «αιώνιοι» έδειξαν ότι βρίσκονται σε τροχιά Βερολίνου, καθώς λίγη σημασία έδωσαν στο παιχνίδι τους.

Τη χρονιά, απ’ την άλλη, ολοκλήρωσαν ο Κολοσσός και ο ΠΑΟΚ. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να τερμάτισε 7ος και ο Κολοσσός 8ος, αλλά ο πρώτος απέτυχε και ο δεύτερος πέτυχε. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα που θα πάλευε για Ευρωλίγκα στην αρχή της σεζόν, ψάχνει τρόπο να πληρώσει τους παίκτες του και να βρει βιώσιμη λύση για του χρόνου (όταν όλα δείχνουν πως πάλι θα κινηθεί στη μετριότητα), ενώ ο Κολοσσός έκανε ένα βήμα παραπάνω από πέρσι, έπαιξε στα πλέι οφς, δείχνει ότι έχει μέλλον, υγιή διοίκηση και σταθερά ανοδική πορεία. Χτίζει γήπεδο, είναι μία από τις εκπλήξεις της χρονιάς και έχουμε κάθε λόγο να ελπίζουμε ότι τα επόμενα χρόνια ίσως φτιαχτεί ένας ισχυρός πόλος της Α1 και στη Ρόδο. Περισσότερα στον έλεγχο των δύο ομάδων.

by Rasheed.