Ολοκληρώθηκε η 25η αγωνιστική και έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα του τι γίνεται στο πρωτάθλημα. Ξέρουμε ότι η ΑΕΚ για να μπει οκτάδα θα πρέπει να κερδίσει τον Παναθηναϊκό ή να χάσει ο ΠΑΟΚ από την ΑΕΛ. Ξέρουμε ότι για να μείνει στην κατηγορία το Αιγάλεω θα πρέπει να κερδίσει τον Πανελλήνιο και να χάσουν τα Τρίκαλα από τον Άρη. Ξέρουμε ότι στον πρώτο γύρο των πλέι οφς θα δούμε Άρης-Πανιώνιος και Μαρούσι-Πανελλήνιος, αφού οι θέσεις 3-6 έκλεισαν από αυτή την εβδομάδα.
Επίσης, ξέρουμε ότι για ακόμη μία φορά κάποιοι θα μείνουν ατιμώρητοι. Εννοώ τα όσα λυπηρά και τραγελαφικά έλαβαν χώρα στα Τρίκαλα, όπου η αποστολή του Αιγάλεω πέρασε τα πάνδεινα. Δεν θα αναφερθώ καν στην παγκοσμίου πρωτοτυπίας ηλιθιότητα με τους 20 οπαδούς του Αιγάλεω που κανείς δεν είχε προβλέψει πού θα κάτσουν (αν θεωρήσουμε ότι ήταν… αθώα βλακεία και όχι δόλος), αλλά στα όσα πέρασαν οι παίκτες. Και όχι κατά τη διάρκεια του ματς. Στο ξενοδοχείο, όπου μηχανές έφερναν βόλτες όλο το βράδυ για να κάνουν… φασαρία, όπου τους κατέστρεψαν το πούλμαν και όπου τους ξύπνησαν αξημέρωτα. Για μένα αποκλειστικός υπεύθυνος για τη φιλοξενία μιας ομάδας είναι η γηπεδούχος και τα όσα έγιναν στα Τρίκαλα σηκώνουν πολύ βαριά τιμωρία. Τα Τρίκαλα προσπαθούσαν επί ένα ολόκληρο χρόνο να μας πείσουν για το ήθος τους και κατάφεραν μέσα σε 1 ημέρα να τα γκρεμίσουν όλα. Γιατί ό,τι έγινε, έγινε με την ανοχή της ομάδας βεβαίως.
Πάντως, η υπόθεση παραμονή δεν έχει τελειώσει. Η 26η αγωνιστική είναι ιδιαίτερη. Ο Άρης του Ματσόν δύσκολα θα χαλαρώσει απέναντι στα Τρίκαλα τέσσερις ημέρες πριν τα πλέι οφς, ιδίως όταν ο Ματσόν εδώ και ένα μήνα έχει βασίσει την ψυχολογία της ομάδας του στη φράση «στο Αλεξάνδρειο δεν φοβόμαστε κανέναν. Από εδώ έχει περάσει μόνο ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός». Όπως καταλαβαίνετε αυτή η φράση δεν μπορεί να γίνει… «στο Αλεξάνδρειο δεν φοβόμαστε κανέναν. Από εδώ έχει περάσει μόνο ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός και τα Τρίκαλα, αλλά ήμασταν αδιάφοροι και δεν πιάνεται». Απ’ την άλλη, ο Πανελλήνιος είναι λογικό να είναι πιο χαλαρός εκτός έδρας και 4 ημέρες πριν την πρώτη κόντρα με το Μαρούσι. Είναι βέβαιο ότι είτε πάρει παίκτη είτε όχι θα κάνει πειράματα ώστε να δει πώς θα καλύψει το κενό του άτυχου Γιώργου Καλαϊτζή. Δεν είναι μικρή απουσία, είναι ο πλέι μέικερ για 24 λεπτά σε κάθε ματς ως τώρα, η ομάδα είχε μάθει να παίζει με αυτόν. Τώρα αν του βγει του Ζούρου το πείραμα σε ματς χωρίς άγχος (Αιγάλεω) τότε είναι πιθανό να κερδίσει, αλλιώς δεν είναι δύσκολο να χαθεί το ματς. Απ’ ότι καταλάβατε θεωρώ ανοιχτή την υπόθεση παραμονή. Και για να πούμε και καμιά κακία... αν θέλει να είναι σωστός ο Πανελλήνιος ας χαρίσει ματς και στις δύο ομάδες που παλεύουν για την παραμονή, όχι μόνο στη μία. Προφανώς δεν εννοώ να στήσει το ματς, αλλά την αγωνιστική αντιμετώπιση που θα έχει προς αυτό (θυμίζω τους 95 πόντους στα Τρίκαλα), δηλαδή αν θα είναι χαλαρός ή όχι. Βέβαια εκείνη η ήττα του στοίχισε, αυτή δεν πρόκειται.
Στην Κυψέλη, ο Ολυμπιακός για ακόμη μία φορά απέδειξε ότι φέτος είναι η πιο σταθερή ομάδα της Α1. Πλέον, έχει περάσει από όλες τις έδρες που έχασε ο Παναθηναϊκός και προφανώς δίκαια πήρε την πρώτη θέση. Μάλιστα, το 6-22 που έκανε ο Ολυμπιακός μετά το 57-45 είναι επίδειξη δύναμης απέναντι σε μια δυνατή ομάδα. Η ατάκα του Ζούρου στο τάιμ άουτ στο 57-45 «τώρα που είναι από κάτω μην τους αφήσετε να ξαναμπούν στο ματς» μπαίνει στα κιτάπια ως η πιο ατυχής της χρονιάς. Πρώτον κυμαίνεται στα πλαίσια της επιστημονικής φαντασίας το να κρατήσεις μία από τις 4 ομάδες της Ευρώπης στο -10 για 15 λεπτά χωρίς να αντιδράσει, δεύτερον, ήρθε σε… κακό τάιμινγκ και το τάιμινγκ είναι τα πάντα!
Στα Τρίκαλα, τα Τρίκαλα ήταν πολύ καλά για ακόμη ένα ματς στην έδρα τους. Σπρωγμένα από τον κόσμο τους που προφανώς ανέβασε τους παίκτες ψυχολογικά έφτασαν σε μια σημαντική νίκη. Το Αιγάλεω λύγισε κάτω από το ψυχολογικό βάρος, καθώς είναι χαρακτηριστικό ότι ξεκίνησε το ματς με 0/12 τρίποντα στα πρώτα 32 λεπτά. Επίσης, ο Ζευγώλης δεν ξέρει πώς να παίξει, βάζει άλλα αντί άλλων, καθώς δεν ξέρει την ομάδα, έκανε 33 λεπτά να καταλάβει ότι πρέπει να βάλει τον Καλλινικίδη στον Νικολαΐδη, που ως τότε είχε 19 πόντους και τελείωσε με 20 από τη στιγμή που τον ανέλαβε ο Καλλινικίδης. Όταν οι παίκτες δεν έχουν ψυχολογία σε τέτοια ματς, μερίδιο βαραίνει τον προπονητή, ιδίως έναν προπονητή που από τότε που ανέλαβε έχει δείξει ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί σωστά το έμψυχο δυναμικό της ομάδας του. Ο Χάρντιν δεν δοκιμάστηκε καν, ο Καλλινικίδης που ήταν ο καλύτερος της ομάδας του έπαιξε 25 λεπτά, ο Τέιλορ 15, ο Σιμς 15 επίσης, ενώ ο Γκάμπρανς και ο ΜακΓκράθ 31 και 39 με οδηγίες να κάνουν… ό,τι θέλουν και ο Αγγελόπουλος 22, δηλαδή όσα σχεδόν και ο Καλλινικίδης. Με συγχωρείς αλλά με τέτοια διαχείριση και 0/12 τρίποντα δεν πας πουθενά.
Ο Κολοσσός έδειξε ξανά ότι δίκαια θα είναι στην οκτάδα, όπου λογικά θα είναι, καθώς για να αποκλειστεί θα πρέπει να κερδίσει η ΑΕΚ τον Παναθηναϊκό, ο ΠΑΟΚ την ΑΕΛ και να χάσει αυτός από την Καβάλα. Ο Κολοσσός ήταν σίγουρα η πιο ευχάριστη έκπληξη του φετινού πρωταθλήματος, που δεν είχε και πολλές… (ευχάριστες) εκπλήξεις. Ως επιβράβευση θα παίξει πλέι οφς και θα αντιμετωπίσει έναν από τους δύο αιώνιους. Μετά θα έχει πιο δύσκολο έργο, καθώς του χρόνου θα πρέπει να αποδείξει ότι δεν ήταν κομήτης.
Στο Ελληνικό, Πανιώνιος και Άρης έδωσαν μια πρόγευση των μεταξύ τους αναμετρήσεων, στο πιο χαλαρό βέβαια. Στο πιο χαλαρό κλίμα, γιατί «ξύλο» στο ματς έπεσε πολύ. Ο Πανιώνιος διαμαρτύρεται για τη διαιτησία που άφησε το σκληρό παιχνίδι στον Άρη, αλλά αυτά είναι αστεία πράγματα καθώς όσο σκληρά έπαιξε ο ένας, άλλο τόσο έπαιξε και ο άλλος. Για τις τεχνικές ποινές (τη μία ειδικά) το συζητάμε, για τίποτε άλλο όμως. Βέβαια, η «κυανέρυθρη» διοίκηση αρέσκεται στις κινήσεις εντυπωσιασμού και στις δακρύβρεχτες ανακοινώσεις, ενώ φέτος ελλείψει Ολυμπιάδας και Μπογονικολού… κάποιος πρέπει να καλύψει το κενό.
Το Μαρούσι κέρδισε την ΑΕΚ στον Άγιο Θωμά και ουσιαστικά της δυσκόλεψε πάρα πολύ τη ζωή στην υπόθεση οκτάδα. Δεν θα πω ότι την πέταξε απ’ έξω, καθώς μένουν άλλα δύο ματς (της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ), αλλά όλοι καταλαβαίνουν πόσο δύσκολα είναι. Η διαφορά ήταν στους ψηλούς, όπου το Μαρούσι έχει με τον Άρη την τρίτη καλύτερη φροντλάιν στο πρωτάθλημα, μόνο που η δική του… σκοράρει περισσότερο. Έτσι, είδαμε τους ψηλούς της ΑΕΚ να έχουν 21 πόντους και 12 ριμπάουντ χωρίς τον Παπανικολάου, ενώ του Αμαρουσίου 38 πόντους και 29 ριμπάουντ χωρίς τον Καλάθη. Δύσκολα θα μείνει το Μαρούσι εκτός τετράδας. Η ΑΕΚ απ' την άλλη, για ακόμη μία φορά ήτανα ξιόμαχη και κλείνει τη χρονιά μόνο με "μπράβο" (αγωνιστικά).
Στα δύο «φιλικά» της αγωνιστικής, στο ένα κέρδισε η πολύ καλύτερη ομάδα, με τους «πράσινους» να πατάνε ελαφρά το πόδι στο γκάζι για να βρουν ρυθμό ενόψει Ευρωλίγκας, και στο άλλο η λιγότερο κακή ομάδα, με την Ολύμπια να παίρνει το τοπικό ντέρμπι των… διαλυμένων της Λάρισας, καθώς έχει κρατήσει λίγο μεγαλύτερη αξιοπρέπεια φέτος.
by Rasheed.
Επίσης, ξέρουμε ότι για ακόμη μία φορά κάποιοι θα μείνουν ατιμώρητοι. Εννοώ τα όσα λυπηρά και τραγελαφικά έλαβαν χώρα στα Τρίκαλα, όπου η αποστολή του Αιγάλεω πέρασε τα πάνδεινα. Δεν θα αναφερθώ καν στην παγκοσμίου πρωτοτυπίας ηλιθιότητα με τους 20 οπαδούς του Αιγάλεω που κανείς δεν είχε προβλέψει πού θα κάτσουν (αν θεωρήσουμε ότι ήταν… αθώα βλακεία και όχι δόλος), αλλά στα όσα πέρασαν οι παίκτες. Και όχι κατά τη διάρκεια του ματς. Στο ξενοδοχείο, όπου μηχανές έφερναν βόλτες όλο το βράδυ για να κάνουν… φασαρία, όπου τους κατέστρεψαν το πούλμαν και όπου τους ξύπνησαν αξημέρωτα. Για μένα αποκλειστικός υπεύθυνος για τη φιλοξενία μιας ομάδας είναι η γηπεδούχος και τα όσα έγιναν στα Τρίκαλα σηκώνουν πολύ βαριά τιμωρία. Τα Τρίκαλα προσπαθούσαν επί ένα ολόκληρο χρόνο να μας πείσουν για το ήθος τους και κατάφεραν μέσα σε 1 ημέρα να τα γκρεμίσουν όλα. Γιατί ό,τι έγινε, έγινε με την ανοχή της ομάδας βεβαίως.
Πάντως, η υπόθεση παραμονή δεν έχει τελειώσει. Η 26η αγωνιστική είναι ιδιαίτερη. Ο Άρης του Ματσόν δύσκολα θα χαλαρώσει απέναντι στα Τρίκαλα τέσσερις ημέρες πριν τα πλέι οφς, ιδίως όταν ο Ματσόν εδώ και ένα μήνα έχει βασίσει την ψυχολογία της ομάδας του στη φράση «στο Αλεξάνδρειο δεν φοβόμαστε κανέναν. Από εδώ έχει περάσει μόνο ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός». Όπως καταλαβαίνετε αυτή η φράση δεν μπορεί να γίνει… «στο Αλεξάνδρειο δεν φοβόμαστε κανέναν. Από εδώ έχει περάσει μόνο ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός και τα Τρίκαλα, αλλά ήμασταν αδιάφοροι και δεν πιάνεται». Απ’ την άλλη, ο Πανελλήνιος είναι λογικό να είναι πιο χαλαρός εκτός έδρας και 4 ημέρες πριν την πρώτη κόντρα με το Μαρούσι. Είναι βέβαιο ότι είτε πάρει παίκτη είτε όχι θα κάνει πειράματα ώστε να δει πώς θα καλύψει το κενό του άτυχου Γιώργου Καλαϊτζή. Δεν είναι μικρή απουσία, είναι ο πλέι μέικερ για 24 λεπτά σε κάθε ματς ως τώρα, η ομάδα είχε μάθει να παίζει με αυτόν. Τώρα αν του βγει του Ζούρου το πείραμα σε ματς χωρίς άγχος (Αιγάλεω) τότε είναι πιθανό να κερδίσει, αλλιώς δεν είναι δύσκολο να χαθεί το ματς. Απ’ ότι καταλάβατε θεωρώ ανοιχτή την υπόθεση παραμονή. Και για να πούμε και καμιά κακία... αν θέλει να είναι σωστός ο Πανελλήνιος ας χαρίσει ματς και στις δύο ομάδες που παλεύουν για την παραμονή, όχι μόνο στη μία. Προφανώς δεν εννοώ να στήσει το ματς, αλλά την αγωνιστική αντιμετώπιση που θα έχει προς αυτό (θυμίζω τους 95 πόντους στα Τρίκαλα), δηλαδή αν θα είναι χαλαρός ή όχι. Βέβαια εκείνη η ήττα του στοίχισε, αυτή δεν πρόκειται.
Στην Κυψέλη, ο Ολυμπιακός για ακόμη μία φορά απέδειξε ότι φέτος είναι η πιο σταθερή ομάδα της Α1. Πλέον, έχει περάσει από όλες τις έδρες που έχασε ο Παναθηναϊκός και προφανώς δίκαια πήρε την πρώτη θέση. Μάλιστα, το 6-22 που έκανε ο Ολυμπιακός μετά το 57-45 είναι επίδειξη δύναμης απέναντι σε μια δυνατή ομάδα. Η ατάκα του Ζούρου στο τάιμ άουτ στο 57-45 «τώρα που είναι από κάτω μην τους αφήσετε να ξαναμπούν στο ματς» μπαίνει στα κιτάπια ως η πιο ατυχής της χρονιάς. Πρώτον κυμαίνεται στα πλαίσια της επιστημονικής φαντασίας το να κρατήσεις μία από τις 4 ομάδες της Ευρώπης στο -10 για 15 λεπτά χωρίς να αντιδράσει, δεύτερον, ήρθε σε… κακό τάιμινγκ και το τάιμινγκ είναι τα πάντα!
Στα Τρίκαλα, τα Τρίκαλα ήταν πολύ καλά για ακόμη ένα ματς στην έδρα τους. Σπρωγμένα από τον κόσμο τους που προφανώς ανέβασε τους παίκτες ψυχολογικά έφτασαν σε μια σημαντική νίκη. Το Αιγάλεω λύγισε κάτω από το ψυχολογικό βάρος, καθώς είναι χαρακτηριστικό ότι ξεκίνησε το ματς με 0/12 τρίποντα στα πρώτα 32 λεπτά. Επίσης, ο Ζευγώλης δεν ξέρει πώς να παίξει, βάζει άλλα αντί άλλων, καθώς δεν ξέρει την ομάδα, έκανε 33 λεπτά να καταλάβει ότι πρέπει να βάλει τον Καλλινικίδη στον Νικολαΐδη, που ως τότε είχε 19 πόντους και τελείωσε με 20 από τη στιγμή που τον ανέλαβε ο Καλλινικίδης. Όταν οι παίκτες δεν έχουν ψυχολογία σε τέτοια ματς, μερίδιο βαραίνει τον προπονητή, ιδίως έναν προπονητή που από τότε που ανέλαβε έχει δείξει ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί σωστά το έμψυχο δυναμικό της ομάδας του. Ο Χάρντιν δεν δοκιμάστηκε καν, ο Καλλινικίδης που ήταν ο καλύτερος της ομάδας του έπαιξε 25 λεπτά, ο Τέιλορ 15, ο Σιμς 15 επίσης, ενώ ο Γκάμπρανς και ο ΜακΓκράθ 31 και 39 με οδηγίες να κάνουν… ό,τι θέλουν και ο Αγγελόπουλος 22, δηλαδή όσα σχεδόν και ο Καλλινικίδης. Με συγχωρείς αλλά με τέτοια διαχείριση και 0/12 τρίποντα δεν πας πουθενά.
Ο Κολοσσός έδειξε ξανά ότι δίκαια θα είναι στην οκτάδα, όπου λογικά θα είναι, καθώς για να αποκλειστεί θα πρέπει να κερδίσει η ΑΕΚ τον Παναθηναϊκό, ο ΠΑΟΚ την ΑΕΛ και να χάσει αυτός από την Καβάλα. Ο Κολοσσός ήταν σίγουρα η πιο ευχάριστη έκπληξη του φετινού πρωταθλήματος, που δεν είχε και πολλές… (ευχάριστες) εκπλήξεις. Ως επιβράβευση θα παίξει πλέι οφς και θα αντιμετωπίσει έναν από τους δύο αιώνιους. Μετά θα έχει πιο δύσκολο έργο, καθώς του χρόνου θα πρέπει να αποδείξει ότι δεν ήταν κομήτης.
Στο Ελληνικό, Πανιώνιος και Άρης έδωσαν μια πρόγευση των μεταξύ τους αναμετρήσεων, στο πιο χαλαρό βέβαια. Στο πιο χαλαρό κλίμα, γιατί «ξύλο» στο ματς έπεσε πολύ. Ο Πανιώνιος διαμαρτύρεται για τη διαιτησία που άφησε το σκληρό παιχνίδι στον Άρη, αλλά αυτά είναι αστεία πράγματα καθώς όσο σκληρά έπαιξε ο ένας, άλλο τόσο έπαιξε και ο άλλος. Για τις τεχνικές ποινές (τη μία ειδικά) το συζητάμε, για τίποτε άλλο όμως. Βέβαια, η «κυανέρυθρη» διοίκηση αρέσκεται στις κινήσεις εντυπωσιασμού και στις δακρύβρεχτες ανακοινώσεις, ενώ φέτος ελλείψει Ολυμπιάδας και Μπογονικολού… κάποιος πρέπει να καλύψει το κενό.
Το Μαρούσι κέρδισε την ΑΕΚ στον Άγιο Θωμά και ουσιαστικά της δυσκόλεψε πάρα πολύ τη ζωή στην υπόθεση οκτάδα. Δεν θα πω ότι την πέταξε απ’ έξω, καθώς μένουν άλλα δύο ματς (της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ), αλλά όλοι καταλαβαίνουν πόσο δύσκολα είναι. Η διαφορά ήταν στους ψηλούς, όπου το Μαρούσι έχει με τον Άρη την τρίτη καλύτερη φροντλάιν στο πρωτάθλημα, μόνο που η δική του… σκοράρει περισσότερο. Έτσι, είδαμε τους ψηλούς της ΑΕΚ να έχουν 21 πόντους και 12 ριμπάουντ χωρίς τον Παπανικολάου, ενώ του Αμαρουσίου 38 πόντους και 29 ριμπάουντ χωρίς τον Καλάθη. Δύσκολα θα μείνει το Μαρούσι εκτός τετράδας. Η ΑΕΚ απ' την άλλη, για ακόμη μία φορά ήτανα ξιόμαχη και κλείνει τη χρονιά μόνο με "μπράβο" (αγωνιστικά).
Στα δύο «φιλικά» της αγωνιστικής, στο ένα κέρδισε η πολύ καλύτερη ομάδα, με τους «πράσινους» να πατάνε ελαφρά το πόδι στο γκάζι για να βρουν ρυθμό ενόψει Ευρωλίγκας, και στο άλλο η λιγότερο κακή ομάδα, με την Ολύμπια να παίρνει το τοπικό ντέρμπι των… διαλυμένων της Λάρισας, καθώς έχει κρατήσει λίγο μεγαλύτερη αξιοπρέπεια φέτος.
by Rasheed.
4 σχόλια:
Την παραμονη τα Τρικαλα την πηραν εξωαγωνιστικα.
Με τραμπουκισμους και εκφοβισμο παικτων για να σκοτωσουν την ψυχολογια τους(με αποκορυφωμα την γροθια στον ΜακΓκραθ).Και αυτο φανηκε και απο την ψυχολογια του Αιγαλεω που ειχε 0/12.
ΚΑι συγγνωμη κιολας αλλα οταν κερδιζουν με διαφορα 12 ποντων ενω στους 6 επεφταν η διαιτησια ΕΒΑΛΕ ΠΟΛΥ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ ΤΗΣ.
ΑΙΣΧΟΣ.ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΛΙΚΙΑ ΟΥΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΟ-ΟΣΦΠ.
Έχεις δίκιο, την μπουνιά στον ΜαγκΓκράθ ξέχασα να την αναφέρω. Κατ' εμέ ήταν ντεσκαλιφιέ.
Η διαιτησία δεν ήταν όσο καλή θα έπρεπε, για τα άλλα τα είπαμε και στο άρθρο.
Rasheed.
Στον Άγιο Θωμά, η ΑΕΚ ξύπνησε αργα.
Θα μπορούσε να είχε διαφορετική κατάληξη αν δεν επιμέναμε στην παρουσία του Ταπούτου στην 3η περίοδο, αν δεν ξεχνούσαμε τον Χατζή στον πάγκο μετά την καλή του παρουσία στην 2η περίοδο την ώρα που είχαμε μέσα τον κακό κι εκτός μέρας Νέμεθ, αν ο Δορκοφίκης δεν πήγαινε για καρφώματα και μπασίματα που δεν τα έχει, αν ο Μπράϊαντ δεν ήταν τραγικός από το 17 μέχρι το 32-33', κι αν ο Φλεβαράκης δεν έβγαζε εντελώς αψυχολόγητα εκτός πεντάδας τον ΝτιΤζέι στο 72-66 (35') κι ενώ μόνος του ο Αμερικανός είχε γυρίσει το ματσάκιον..
Και φυσικά αν η διαιτησία δεν σφύριζε σαν να έπαιζε ο 4ος με τον 9ο, αλλά σαν να έπαιζαν δυο ομάδες της ίδιας κατηγορίας.
Και μερικές σκέψεις για την επόμενη βδομάδα και τη μάχη της παραμονής..
Παίζει Αιγάλεω - Πανελλήνιος & Άρης - Τρίκαλα.
ο Άρης χάσει κερδίσει είναι 3ος - δεδομένα.
ο Πανελλήνιος και να κερδίσει δεν πιάνει το Μαρούσι (χάνει στην ισοβαθμία) και να χάσει δεν τον φτάνει ο Πανιώνιος (του ρίχνει στην ισοβαθμία), άρα είναι σίγουρα 5ος.
Σιγά το τρομερό κλίμα των Τρικάλων..Αν είχε ομάδα το Αιγάλεω θα έμενε κατηγορία. Αντ'αυτού άλλαζε προπονητές, παίζει χάλια μπάσκετ και οι μισοί του παίκτες δεν αξίζουν και πολλά, ας μην τα ρίχνουμε όλα στο κλίμα και τους διαιτητές...
Το μόνο που συμφωνώ είναι το ντισκαλιφιέ για την αγκωνιά στον Μακγκραθ.
Σημειώνω ότι δεν είμαι ούτε Τρικαλινός, ούτε Αθηναίος, απλά είδα το παιχνίδι και σχολιάζω με την απλή ιδιότητα του φιλάθλου του μπάσκετ.
Δημοσίευση σχολίου