Ο Ολυμπιακός κέρδισε τα Τρίκαλα το μεσημέρι της Κυριακής και κατέκτησε και μαθηματικά την 1η θέση στην κανονική περίοδο. Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν απίστευτα χαλαροί στην επίθεση, προφανώς γιατί δεν έδιναν ιδιαίτερη σημασία στο ματς, αλλά σκληροί στην άμυνα. Αυτό το αποδεικνύουν οι 40 πόντοι των Τρικάλων σε 30 λεπτά. Βέβαια, δεν ήθελαν πολύ τα Τρίκαλα, ούτε εξυπηρετούσε καμία σκοπιμότητα να «πεθάνουν» για τον αγώνα στο ΣΕΦ όταν έπεται γι’ αυτά το ματς της χρονιάς με το Αιγάλεω.
Ακόμη κι έτσι, όμως, επειδή… περίεργα πράγματα συμβαίνουν κάποιες φορές, τραυματίστηκε ο Μάκης Νικολαΐδης στην αρχή του ματς. Ο Νικολαΐδης έπαθε διάστρεμμα και αν παίξει την Τετάρτη λογικά θα είναι τελείως απροπόνητος. Το θέμα είναι σε τι κατάσταση θα είναι το πόδι του και αν θα μπορεί να το πιέσει, γιατί η λογική λέει ότι απέναντί του θα βρει τον Άκη Καλλινικίδη και με ένα πόδι δεν μπορεί να ξεφύγει από τις δικές του δαγκάνες. Μεγάλο πρόβλημα για τα Τρίκαλα, καθώς ο Νικολαΐδης είναι πιθανότατα ο σημαντικότερος παίκτης τους φέτος με βάση την προσφορά όλων στις νίκες της ομάδας. Η χειρότερη στιγμή για να χάσουν τέτοιο παίκτη τα Τρίκαλα, απώλεια που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες στο θέμα της παραμονής. Απ’ την άλλη, το Αιγάλεω μοιάζει χαμένο στο διάστημα. Το ρόστερ του δεν είναι κακό (για ομάδα του επιπέδου αυτού), αλλά το μπάσκετ που παίζει όσο περνάει ο καιρός χειροτερεύει. Θεωρώ ότι κακώς έφυγε ο Σκουρτόπουλος και ακόμη πιο κακώς έγινε η αλλαγή του Νίκου με τον Ζευγώλη. Δεν έχει σημασία ποιος είναι καλύτερος προπονητής, σημασία έχει ότι μια ομάδα γίνεται άνω κάτω αγωνιστικά σε κάθε αλλαγή προπονητή και όταν περάσει το θεωρητικό ανέβασμα ψυχολογίας μένει απλώς η αγωνιστική σύγχυση της μετάβασης από τα παλιά συστήματα στα νέα και τον νέο τρόπο παιχνιδιού.
Μένει να δούμε σε ποια πλευρά θα γείρει η ζυγαριά την Τετάρτη και ποιο απ’ όλα τα στοιχεία του ματς θα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα.
Κι αν η μάχη της ουράς είναι μετρημένα κουκιά, στην τετράδα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το Μαρούσι θεωρεί δικαιολογημένα ότι αν κερδίσει την ΑΕΚ, τότε θα είναι 4ο. Όμως, ο Ολυμπιακός είναι πια μαθηματικά πρώτος. Και είναι τώρα μαθηματικά πρώτος και όχι μετά από τη νίκη στην Κυψέλη. Άρα, πηγαίνει στην έδρα του Πανελληνίου αδιάφορος. Εκτός από το τεράστιο ρεκόρ του 25-1 δεν έχει να κυνηγήσει τίποτε άλλο εκεί. Κι αν στο ΣΕΦ η λέξη ήττα είναι περίπου… ντροπή, εκτός έδρας δεν υπάρχουν οι έξτρα παράγοντες πίεσης για τη νίκη σε ένα αδιάφορο παιχνίδι. Αν με ρωτάτε, θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός θα κερδίσει, κι αυτό γιατί φέτος είναι απίστευτα σταθερός όλη τη χρονιά, ιδίως μετά την αλλαγή του έτους. Η μέχρι τώρα χρονιά δείχνει ότι θα περάσει από την Κυψέλη. Επίσης, το επερχόμενο φάιναλ φορ δεν αφήνει περιθώρια για χαλάρωση, τουλάχιστον όχι 15 μέρες πριν. Το ματς θα ήταν πιο επικίνδυνο 5-6 μέρες πριν το Βερολίνο. Θα δούμε πάντως πώς θα πάει ο αγώνας, δεδομένου ότι ο Πανελλήνιος είναι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και είναι αβέβαιο το πώς θα αντιδράσουν οι παίκτες του.
Στην οκτάδα τα πράγματα είναι αρκετά μπερδεμένα, αλλά και ξεκάθαρα ταυτόχρονα. ΑΕΚ, Κολοσσός και ΠΑΟΚ ισοβαθμούν αυτή τη στιγμή και η ΑΕΚ έχει το φαινομενικό προβάδισμα (σε κάθε ισοβαθμία). Όμως, η ΑΕΚ έχει Μαρούσι εκτός και Παναθηναϊκό εντός. Οι άλλοι δύο παίζουν μεταξύ τους, ενώ ο ΠΑΟΚ έχει την ΑΕΛ και ο Κολοσσός την Καβάλα την τελευταία αγωνιστική. Η λογική λέει ότι η ΑΕΚ δεν θα κερδίσει κανένα ματς. Το θέμα είναι αν ο χαμένος του αγώνα Κολοσσός-ΠΑΟΚ θα χάσει και την τελευταία αγωνιστική. Εκεί θα κριθεί η οκτάδα. Αν όχι, τότε η ΑΕΚ είναι εκτός πλέι οφς.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Τελείωσε την Κυριακή το πρωτάθλημα της Α1 Γυναικών. Ο Αθηναϊκός πήρε τον τίτλο με ρεκόρ 26-0 και έγινε η δεύτερη ομάδα στην ιστορία (μετά τον Σπόρτιγκ) που καταφέρνει κάτι ανάλογο. Συνολικά 3 έγιναν οι ομάδες που μηδενίστηκαν κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Η Καστοριά σε 24 αγώνες, η Siemens σε 1 και ο Άρης Χολαργού σε 1 επίσης. Αυτές ακολούθησε στην Α2 ο Μέγας Αλέξανδρος που έπαιζε χωρίς Αμερικάνες τον περισσότερο καιρό. Θεωρώ ότι το γυναικείο μπάσκετ είναι απίστευτα αδικημένο στην Ελλάδα. Όμως λείπουν οι άνθρωποι με όραμα, λείπουν οι άνθρωποι με ιδέες που θα βοηθήσουν να έρθουν οι επενδύσεις στις ομάδες και στην Ελλάδα λείπουν οι πραγματικοί φίλαθλοι. Δυστυχώς, οι περισσότεροι Έλληνες δεν έχουν μάθει να παρακολουθούν γυναικεία σπορ, γιατί θεωρώ ότι είναι και θέμα παιδείας. Έτσι, το γυναικείο μπάσκετ ζει στην ανυποληψία και είναι καταδικασμένο να ζει εκεί μέχρι κάποιος να το ξηλώσει συθέμελα και να το χτίσει από την αρχή. Ποιος όμως; Αν πάτε σε ένα γήπεδο μπάσκετ κάποια Κυριακή (του χρόνου πλέον) και δείτε γυναικείο μπάσκετ, όσοι δεν το έχετε ξανακάνει θα εκπλαγείτε. Τις περισσότερες φορές είναι πολύ πιο σκληρό από το αντρικό στις προσωπικές μονομαχίες, ενώ παρότι λείπουν τα… καρφώματα, έχει τομείς και πτυχές εξίσου θεαματικές. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Ακόμη κι έτσι, όμως, επειδή… περίεργα πράγματα συμβαίνουν κάποιες φορές, τραυματίστηκε ο Μάκης Νικολαΐδης στην αρχή του ματς. Ο Νικολαΐδης έπαθε διάστρεμμα και αν παίξει την Τετάρτη λογικά θα είναι τελείως απροπόνητος. Το θέμα είναι σε τι κατάσταση θα είναι το πόδι του και αν θα μπορεί να το πιέσει, γιατί η λογική λέει ότι απέναντί του θα βρει τον Άκη Καλλινικίδη και με ένα πόδι δεν μπορεί να ξεφύγει από τις δικές του δαγκάνες. Μεγάλο πρόβλημα για τα Τρίκαλα, καθώς ο Νικολαΐδης είναι πιθανότατα ο σημαντικότερος παίκτης τους φέτος με βάση την προσφορά όλων στις νίκες της ομάδας. Η χειρότερη στιγμή για να χάσουν τέτοιο παίκτη τα Τρίκαλα, απώλεια που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες στο θέμα της παραμονής. Απ’ την άλλη, το Αιγάλεω μοιάζει χαμένο στο διάστημα. Το ρόστερ του δεν είναι κακό (για ομάδα του επιπέδου αυτού), αλλά το μπάσκετ που παίζει όσο περνάει ο καιρός χειροτερεύει. Θεωρώ ότι κακώς έφυγε ο Σκουρτόπουλος και ακόμη πιο κακώς έγινε η αλλαγή του Νίκου με τον Ζευγώλη. Δεν έχει σημασία ποιος είναι καλύτερος προπονητής, σημασία έχει ότι μια ομάδα γίνεται άνω κάτω αγωνιστικά σε κάθε αλλαγή προπονητή και όταν περάσει το θεωρητικό ανέβασμα ψυχολογίας μένει απλώς η αγωνιστική σύγχυση της μετάβασης από τα παλιά συστήματα στα νέα και τον νέο τρόπο παιχνιδιού.
Μένει να δούμε σε ποια πλευρά θα γείρει η ζυγαριά την Τετάρτη και ποιο απ’ όλα τα στοιχεία του ματς θα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα.
Κι αν η μάχη της ουράς είναι μετρημένα κουκιά, στην τετράδα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το Μαρούσι θεωρεί δικαιολογημένα ότι αν κερδίσει την ΑΕΚ, τότε θα είναι 4ο. Όμως, ο Ολυμπιακός είναι πια μαθηματικά πρώτος. Και είναι τώρα μαθηματικά πρώτος και όχι μετά από τη νίκη στην Κυψέλη. Άρα, πηγαίνει στην έδρα του Πανελληνίου αδιάφορος. Εκτός από το τεράστιο ρεκόρ του 25-1 δεν έχει να κυνηγήσει τίποτε άλλο εκεί. Κι αν στο ΣΕΦ η λέξη ήττα είναι περίπου… ντροπή, εκτός έδρας δεν υπάρχουν οι έξτρα παράγοντες πίεσης για τη νίκη σε ένα αδιάφορο παιχνίδι. Αν με ρωτάτε, θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός θα κερδίσει, κι αυτό γιατί φέτος είναι απίστευτα σταθερός όλη τη χρονιά, ιδίως μετά την αλλαγή του έτους. Η μέχρι τώρα χρονιά δείχνει ότι θα περάσει από την Κυψέλη. Επίσης, το επερχόμενο φάιναλ φορ δεν αφήνει περιθώρια για χαλάρωση, τουλάχιστον όχι 15 μέρες πριν. Το ματς θα ήταν πιο επικίνδυνο 5-6 μέρες πριν το Βερολίνο. Θα δούμε πάντως πώς θα πάει ο αγώνας, δεδομένου ότι ο Πανελλήνιος είναι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και είναι αβέβαιο το πώς θα αντιδράσουν οι παίκτες του.
Στην οκτάδα τα πράγματα είναι αρκετά μπερδεμένα, αλλά και ξεκάθαρα ταυτόχρονα. ΑΕΚ, Κολοσσός και ΠΑΟΚ ισοβαθμούν αυτή τη στιγμή και η ΑΕΚ έχει το φαινομενικό προβάδισμα (σε κάθε ισοβαθμία). Όμως, η ΑΕΚ έχει Μαρούσι εκτός και Παναθηναϊκό εντός. Οι άλλοι δύο παίζουν μεταξύ τους, ενώ ο ΠΑΟΚ έχει την ΑΕΛ και ο Κολοσσός την Καβάλα την τελευταία αγωνιστική. Η λογική λέει ότι η ΑΕΚ δεν θα κερδίσει κανένα ματς. Το θέμα είναι αν ο χαμένος του αγώνα Κολοσσός-ΠΑΟΚ θα χάσει και την τελευταία αγωνιστική. Εκεί θα κριθεί η οκτάδα. Αν όχι, τότε η ΑΕΚ είναι εκτός πλέι οφς.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Τελείωσε την Κυριακή το πρωτάθλημα της Α1 Γυναικών. Ο Αθηναϊκός πήρε τον τίτλο με ρεκόρ 26-0 και έγινε η δεύτερη ομάδα στην ιστορία (μετά τον Σπόρτιγκ) που καταφέρνει κάτι ανάλογο. Συνολικά 3 έγιναν οι ομάδες που μηδενίστηκαν κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Η Καστοριά σε 24 αγώνες, η Siemens σε 1 και ο Άρης Χολαργού σε 1 επίσης. Αυτές ακολούθησε στην Α2 ο Μέγας Αλέξανδρος που έπαιζε χωρίς Αμερικάνες τον περισσότερο καιρό. Θεωρώ ότι το γυναικείο μπάσκετ είναι απίστευτα αδικημένο στην Ελλάδα. Όμως λείπουν οι άνθρωποι με όραμα, λείπουν οι άνθρωποι με ιδέες που θα βοηθήσουν να έρθουν οι επενδύσεις στις ομάδες και στην Ελλάδα λείπουν οι πραγματικοί φίλαθλοι. Δυστυχώς, οι περισσότεροι Έλληνες δεν έχουν μάθει να παρακολουθούν γυναικεία σπορ, γιατί θεωρώ ότι είναι και θέμα παιδείας. Έτσι, το γυναικείο μπάσκετ ζει στην ανυποληψία και είναι καταδικασμένο να ζει εκεί μέχρι κάποιος να το ξηλώσει συθέμελα και να το χτίσει από την αρχή. Ποιος όμως; Αν πάτε σε ένα γήπεδο μπάσκετ κάποια Κυριακή (του χρόνου πλέον) και δείτε γυναικείο μπάσκετ, όσοι δεν το έχετε ξανακάνει θα εκπλαγείτε. Τις περισσότερες φορές είναι πολύ πιο σκληρό από το αντρικό στις προσωπικές μονομαχίες, ενώ παρότι λείπουν τα… καρφώματα, έχει τομείς και πτυχές εξίσου θεαματικές. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου