Πολύ σημαντική (εκ των πραγμάτων) η 23η αγωνιστική και με αποτελέσματα που θα κρίνουν πολλά στη συνέχεια. Στη Λάρισα το Αιγάλεω δεν έπαιξε καλά, αλλά πήρε αυτό που ήθελε, δηλαδή τη νίκη επί της ΑΕΛ. Η ΑΕΛ αδιάφορη και υποβιβασμένη με ρόστερ διαλυμένο δεν πρόκειται να παρατάει τα παιχνίδια με μέτριες ομάδες πριν το τζάμπολ.
Βέβαια, από το 18ο λεπτό και μετά οι παίκτες του «Σίτι» είχαν τον πρώτο λόγο στον αγώνα, αφού ήταν συνεχώς μπροστά. Ουσιαστικά δεν απειλήθηκαν στη διεκδίκηση της νίκης, αλλά θα μπορούσαν να έχουν καθαρίσει το ματς πιο εύκολα. Ο Καλλινικίδης ήταν πάλι εκεί όποτε τον χρειάστηκε η ομάδα του με 10 πόντους, 7 ριμπάουντ, 1 ασίστ, 1 κλέψιμο και 1 τάπα χωρίς άστοχο σουτ σε 30 λεπτά, ενώ σε μεγάλη μέρα βρέθηκαν ο Ντόνι ΜακΓκραθ και ο Ντονέλ Τέιλορ. Για μένα, το Αιγάλεω παρουσιάζει αγωνιστική κάμψη και είναι δικαιολογημένη από την αλλαγή προπονητή. Ο Ζευγώλης επ’ ουδενί δεν προλαβαίνει να περάσει τη δική του φιλοσοφία, οπότε το Αιγάλεω είναι ένας αχταρμάς με ψυχολογία ομάδας Ζευγώλη και συστήματα και αγωνιστικό προφίλ Σκουρτόπουλου-Νίκου-Ζευγώλη. Αυτά πληρώνονται συνήθως, αλλά η χρονιά είναι οριακά τώρα. Η απόκτηση του Σιμς θα βοηθήσει, καθώς ο Σιμς είναι πολύ καλός παίκτης και ουσιαστικά το Αιγάλεω παίζει για έναν αγώνα: αυτόν με τα Τρίκαλα την 25η αγωνιστική. Αν κερδίσει ή χάσει με λιγότερους από 7 πόντους, τότε λογικά σώθηκε. Αν χάσει με πάνω από 7 πόντους, θα πρέπει να κερδίσει τον Πανελλήνιο στην έδρα του την τελευταία αγωνιστική για να σωθεί. Βέβαια, τότε ο Πανελλήνιος μπορεί να είναι και αδιάφορος. Απ’ την άλλη δεν βλέπω πού τα Τρίκαλα θα πάρουν άλλη νίκη πλην αυτή με το Αιγάλεω, καθώς στο ΣΕΦ και το Αλεξάνδρειο θα ήμουν παράλογος αν πίστευα ότι θα… βρουν ροζ φύλλο.
Τα Τρίκαλα θα είχαν πέσει από το Σάββατο αν δεν έπαιρναν τη νίκη επί του Πανελληνίου. Απ’ τη μία οι γηπεδούχοι έχουν κάθε λόγο να είναι χαρούμενοι, απ’ την άλλη οι φιλοξενούμενοι κάθε λόγο να χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο. Και εξηγούμαι: το παιχνίδι με τον 3ο της βαθμολογίας είναι εκ προοιμίου δύσκολο απλώς και μόνο αν δούμε τη βαθμολογική διαφορά. Το παιχνίδι με τον 3ο της βαθμολογίας που θέλει οπωσδήποτε τη νίκη γίνεται πιο δύσκολο. Όμως, όταν είναι 3ος στη βαθμολογία και πας στην έδρα μιας ομάδας που παίζει την κατηγορία και της επιτρέπεις 93 πόντους, με συγχωρείτε, δεν κερδίζεις (έστω με τη δικαιολογία ότι πέθανε ο πατέρας του Γκόλεματς, η οποία βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο καλύπτει και την υπόλοιπη ομάδα…). Οι μικρές ομάδες κατά συνθήκη μπορούν να κερδίσουν τις μεγαλύτερες σε δύο περιπτώσεις. Αν εκτός έδρας ελέγξουν πλήρως το ρυθμό και κρατήσουν το ματς χαμηλά για να το πάρουν ή αν εντός έδρας βρουν επιθετικά ρυθμό και βάλουν τον κόσμο στο παιχνίδι για να ανεβάζει την ψυχολογία των παικτών τους στο τέλος. Και ο Πανελλήνιος πήγε στα Τρίκαλα και δέχτηκε 93 πόντους, δηλαδή πήγε και έφαγε περισσότερους πόντους απ’ όσους έχει φάει οποιαδήποτε άλλη ομάδα από τα Τρίκαλα στη φετινή Α1. Έτσι, δεν κερδίζεις. Ποιος άλλος πήγε έτσι στα Τρίκαλα; Ο Πανιώνιος, που δέχτηκε 90 και κατά… διαβολική σύμπτωση έχασε επίσης.
Όσον αφορά την ομάδα του Βαγγέλη Αγγέλου, τα ίδια που ξέραμε, τα ίδια είδαμε. Το ματς στο 88-79 με 1,5 λεπτό να απομένει. Ματς που θα έπρεπε να έχει τελειώσει. Κι όμως, 16 δευτερόλεπτα πριν το τέλος ήταν 88-88 με τον Πανελλήνιο να κάνει 0-9. Αποκορύφωμα τα… 5 δευτερόλεπτα στην επαναφορά και το λάθος του Ντίκελ που έχασε την μπάλα χωρίς να μπορεί να βρει ένας από τους 3 (!) ελεύθερους συμπαίκτες του. Τα Τρίκαλα συνεχίζουν να μην έχουν καμία μα καμία ψυχολογία στο τέλος των αγώνων, αλλά κέρδισαν γιατί ο Έιβερι είναι μεγάλος σκόρερ και γιατί ο παίκτης που τον μάρκαρε τον είχε… στα 2 μέτρα απόσταση με 5 δευτερόλεπτα για να τελειώσει το ματς. Είπε «ευχαριστώ», σκόραρε και… αντίο τετράδα.
Γιατί; Ο Πανελλήνιος είναι αυτή τη στιγμή 1 βαθμό πάνω από το Μαρούσι. Και οι δύο αντιμετωπίζουν τον Ολυμπιακό μέχρι το τέλος, ενώ το Μαρούσι παίζει εντός έδρας με την ΑΕΚ και ο Πανελλήνιος εκτός έδρας με το Αιγάλεω την τελευταία αγωνιστική. Υπό προϋποθέσεις (ήττα του Αιγάλεω από τα Τρίκαλα με περισσότερους από 7 πόντους) το ματς του Πανελληνίου είναι πιο δύσκολο από του Αμαρουσίου, γιατί θα παίζει με μια ομάδα που σε 40 λεπτά θα παίζει τη φετινή και την… επόμενη χρονιά. Η ΑΕΚ δεν είναι εύκολη ομάδα αλλά πλέον είναι 1 βαθμό πάνω από τον ΠΑΟΚ και αν κερδίσει την αδιάφορη Καβάλα, θα πάει… 2 λογικά, καθώς ο ΠΑΟΚ παίζει με τον Παναθηναϊκό την ερχόμενη εβδομάδα. Οπότε θα είναι σχεδόν αδιάφορη στο ματς με το Μαρούσι. Άρα, η 4η θέση θα κριθεί στο μεταξύ τους παιχνίδι: Πανελλήνιος-Μαρούσι την ερχόμενη αγωνιστική. Και ο Πανελλήνιος θα πρέπει να εμφανιστεί πολύ καλύτερος από σήμερα αν θέλει να πάρει αυτό το ματς.
Όχι ότι το Μαρούσι με την Καβάλα έπαιξε υπέροχο μπάσκετ. Όμως, με μέτριο μπάσκετ κατόρθωσε να μην δυσκολευτεί στο τέλος, να πάρει τη νίκη και να δείξει ότι από τη στιγμή που παίρνει το προβάδισμα σε έναν αγώνα, πολύ δύσκολα τον χάνει. Να προσθέσω εδώ ότι τώρα καταλαβαίνει εύγλωττα ο Γιώργος Διαμαντόπουλος γιατί… πρέπει να κάνεις προετοιμασία πριν τη χρονιά. Άργησε να υπογράψει, ξεκίνησε απροπόνητος και όσο κι αν προσέχθηκε (γιατί το ξέρω αυτό) δεν μπόρεσε να βγάλει τη σεζόν χωρίς συνεχείς μικροτραυματισμούς απόρροια της κακής φυσικής κατάστασης οι περισσότεροι.
Στο Σπόρτιγκ η ΑΕΚ στηρίχτηκε στα τρίποντα, στη διαφορά στις ασίστ και στον οίστρο του Νέμεθ. Ο Νέμεθ χρειαζόταν σε αυτό το ματς, καθώς όταν έχεις έναν αντίπαλο να παίζει όπως έπαιξε ο Κυρίτσης (32 πόντοι με 12 κερδισμένα φάουλ) πρέπει να έχεις μια απάντηση για εξίσου «εύκολο» σκοράρισμα. Και ο Νέμεθ με τους 34 πόντους την είχε, οπότε ο ΠΑΟΚ δεν είχε πλεονέκτημα από τη μέρα του Κυρίτση. Μεταξύ μας, το ματς αυτό λογικά έκρινε την οκτάδα (η ΑΕΚ πήρε και τη διαφορά) και να πω την αλήθεια, καλύτερα που κέρδισε η ΑΕΚ. Ο λόγος είναι απλός: η ΑΕΚ ξεκίνησε τη χρονιά δύσκολα, άργησε την προετοιμασία, έχει μέτριο ρόστερ και οικονομικό πρόβλημα. Όμως, προσπαθεί να πληρώσει όλους τους παίκτες, έφτιαξε αξιόμαχη ομάδα και την κράτησε με το ίδιο ρόστερ ως το τέλος και δεν εμφανίστηκε σε κανένα ματς με… άλλο ρόστερ. Ενώ ο ΠΑΟΚ μπήκε στο πρωτάθλημα ως ένα από τα δύο φαβορί για την 3η θέση με βάση το ρόστερ του και μετά από ένα σημείο (λέγε με Δρόσο) διαλύθηκε (και συνεχίζει, αφού ο επόμενος θα είναι ο Χρήστος Χαρίσης την ερχόμενη εβδομάδα). Πλέον παίζει… με άλλο ρόστερ από αυτό που είχε στην αρχή της χρονιάς, οπότε με συγχωρείτε, αλλά προτιμώ με πρόκριση στα πλέι οφς να επιβραβευτεί η φετινή συνέπεια της ΑΕΚ, παρά η ασυνέπεια του ΠΑΟΚ. Ο Καλαφατάκης διαμαρτύρεται για τη διαιτησία, αλλά δεν θεωρώ ότι έχει δίκιο, στο συγκεκριμένο ματς. Λάθη έγιναν, αλλά ο ΠΑΟΚ εκτέλεσε 10 βολές περισσότερες και κέρδισε 7 φάουλ περισσότερα.
Κλείνω επανερχόμενος στο ματς της ΑΕΛ με τα Τρίκαλα και στις δηλώσεις του προέδρου της ΑΕΛ μετά το ματς. Το μέρος των δηλώσεων με αποδέκτη τον Βαγγέλη Αλεξανδρή ήταν σχεδόν εμετικό και σίγουρα ανάρμοστο και απαράδεκτο. Καλό θα ήταν όταν έχεις μια διαλυμένη ομάδα για την οποία γελάει όλη η χώρα, να μην μιλάς με τρόπο που ούτως ή άλλως θα ήταν κατακριτέος.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Οι φίλοι του μπάσκετ απολαμβάνουν αυτές τις ημέρες το final-8 του Eurocup με πολύ καλά παιχνίδια μέχρι στιγμής. Έχουν, πλέον, ολοκληρωθεί και τα ημιτελικά, οπότε όσοι δεν το είχατε ακούσει ως τώρα, μπορείτε να δείτε τον μεγάλο τελικό ανάμεσα στη Χίμκι και τη Λιέτουβος Ρίτας την Κυριακή (τα ματς δείχνει στο Eurosport στην πλατφόρμα της Nova).
Βέβαια, από το 18ο λεπτό και μετά οι παίκτες του «Σίτι» είχαν τον πρώτο λόγο στον αγώνα, αφού ήταν συνεχώς μπροστά. Ουσιαστικά δεν απειλήθηκαν στη διεκδίκηση της νίκης, αλλά θα μπορούσαν να έχουν καθαρίσει το ματς πιο εύκολα. Ο Καλλινικίδης ήταν πάλι εκεί όποτε τον χρειάστηκε η ομάδα του με 10 πόντους, 7 ριμπάουντ, 1 ασίστ, 1 κλέψιμο και 1 τάπα χωρίς άστοχο σουτ σε 30 λεπτά, ενώ σε μεγάλη μέρα βρέθηκαν ο Ντόνι ΜακΓκραθ και ο Ντονέλ Τέιλορ. Για μένα, το Αιγάλεω παρουσιάζει αγωνιστική κάμψη και είναι δικαιολογημένη από την αλλαγή προπονητή. Ο Ζευγώλης επ’ ουδενί δεν προλαβαίνει να περάσει τη δική του φιλοσοφία, οπότε το Αιγάλεω είναι ένας αχταρμάς με ψυχολογία ομάδας Ζευγώλη και συστήματα και αγωνιστικό προφίλ Σκουρτόπουλου-Νίκου-Ζευγώλη. Αυτά πληρώνονται συνήθως, αλλά η χρονιά είναι οριακά τώρα. Η απόκτηση του Σιμς θα βοηθήσει, καθώς ο Σιμς είναι πολύ καλός παίκτης και ουσιαστικά το Αιγάλεω παίζει για έναν αγώνα: αυτόν με τα Τρίκαλα την 25η αγωνιστική. Αν κερδίσει ή χάσει με λιγότερους από 7 πόντους, τότε λογικά σώθηκε. Αν χάσει με πάνω από 7 πόντους, θα πρέπει να κερδίσει τον Πανελλήνιο στην έδρα του την τελευταία αγωνιστική για να σωθεί. Βέβαια, τότε ο Πανελλήνιος μπορεί να είναι και αδιάφορος. Απ’ την άλλη δεν βλέπω πού τα Τρίκαλα θα πάρουν άλλη νίκη πλην αυτή με το Αιγάλεω, καθώς στο ΣΕΦ και το Αλεξάνδρειο θα ήμουν παράλογος αν πίστευα ότι θα… βρουν ροζ φύλλο.
Τα Τρίκαλα θα είχαν πέσει από το Σάββατο αν δεν έπαιρναν τη νίκη επί του Πανελληνίου. Απ’ τη μία οι γηπεδούχοι έχουν κάθε λόγο να είναι χαρούμενοι, απ’ την άλλη οι φιλοξενούμενοι κάθε λόγο να χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο. Και εξηγούμαι: το παιχνίδι με τον 3ο της βαθμολογίας είναι εκ προοιμίου δύσκολο απλώς και μόνο αν δούμε τη βαθμολογική διαφορά. Το παιχνίδι με τον 3ο της βαθμολογίας που θέλει οπωσδήποτε τη νίκη γίνεται πιο δύσκολο. Όμως, όταν είναι 3ος στη βαθμολογία και πας στην έδρα μιας ομάδας που παίζει την κατηγορία και της επιτρέπεις 93 πόντους, με συγχωρείτε, δεν κερδίζεις (έστω με τη δικαιολογία ότι πέθανε ο πατέρας του Γκόλεματς, η οποία βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο καλύπτει και την υπόλοιπη ομάδα…). Οι μικρές ομάδες κατά συνθήκη μπορούν να κερδίσουν τις μεγαλύτερες σε δύο περιπτώσεις. Αν εκτός έδρας ελέγξουν πλήρως το ρυθμό και κρατήσουν το ματς χαμηλά για να το πάρουν ή αν εντός έδρας βρουν επιθετικά ρυθμό και βάλουν τον κόσμο στο παιχνίδι για να ανεβάζει την ψυχολογία των παικτών τους στο τέλος. Και ο Πανελλήνιος πήγε στα Τρίκαλα και δέχτηκε 93 πόντους, δηλαδή πήγε και έφαγε περισσότερους πόντους απ’ όσους έχει φάει οποιαδήποτε άλλη ομάδα από τα Τρίκαλα στη φετινή Α1. Έτσι, δεν κερδίζεις. Ποιος άλλος πήγε έτσι στα Τρίκαλα; Ο Πανιώνιος, που δέχτηκε 90 και κατά… διαβολική σύμπτωση έχασε επίσης.
Όσον αφορά την ομάδα του Βαγγέλη Αγγέλου, τα ίδια που ξέραμε, τα ίδια είδαμε. Το ματς στο 88-79 με 1,5 λεπτό να απομένει. Ματς που θα έπρεπε να έχει τελειώσει. Κι όμως, 16 δευτερόλεπτα πριν το τέλος ήταν 88-88 με τον Πανελλήνιο να κάνει 0-9. Αποκορύφωμα τα… 5 δευτερόλεπτα στην επαναφορά και το λάθος του Ντίκελ που έχασε την μπάλα χωρίς να μπορεί να βρει ένας από τους 3 (!) ελεύθερους συμπαίκτες του. Τα Τρίκαλα συνεχίζουν να μην έχουν καμία μα καμία ψυχολογία στο τέλος των αγώνων, αλλά κέρδισαν γιατί ο Έιβερι είναι μεγάλος σκόρερ και γιατί ο παίκτης που τον μάρκαρε τον είχε… στα 2 μέτρα απόσταση με 5 δευτερόλεπτα για να τελειώσει το ματς. Είπε «ευχαριστώ», σκόραρε και… αντίο τετράδα.
Γιατί; Ο Πανελλήνιος είναι αυτή τη στιγμή 1 βαθμό πάνω από το Μαρούσι. Και οι δύο αντιμετωπίζουν τον Ολυμπιακό μέχρι το τέλος, ενώ το Μαρούσι παίζει εντός έδρας με την ΑΕΚ και ο Πανελλήνιος εκτός έδρας με το Αιγάλεω την τελευταία αγωνιστική. Υπό προϋποθέσεις (ήττα του Αιγάλεω από τα Τρίκαλα με περισσότερους από 7 πόντους) το ματς του Πανελληνίου είναι πιο δύσκολο από του Αμαρουσίου, γιατί θα παίζει με μια ομάδα που σε 40 λεπτά θα παίζει τη φετινή και την… επόμενη χρονιά. Η ΑΕΚ δεν είναι εύκολη ομάδα αλλά πλέον είναι 1 βαθμό πάνω από τον ΠΑΟΚ και αν κερδίσει την αδιάφορη Καβάλα, θα πάει… 2 λογικά, καθώς ο ΠΑΟΚ παίζει με τον Παναθηναϊκό την ερχόμενη εβδομάδα. Οπότε θα είναι σχεδόν αδιάφορη στο ματς με το Μαρούσι. Άρα, η 4η θέση θα κριθεί στο μεταξύ τους παιχνίδι: Πανελλήνιος-Μαρούσι την ερχόμενη αγωνιστική. Και ο Πανελλήνιος θα πρέπει να εμφανιστεί πολύ καλύτερος από σήμερα αν θέλει να πάρει αυτό το ματς.
Όχι ότι το Μαρούσι με την Καβάλα έπαιξε υπέροχο μπάσκετ. Όμως, με μέτριο μπάσκετ κατόρθωσε να μην δυσκολευτεί στο τέλος, να πάρει τη νίκη και να δείξει ότι από τη στιγμή που παίρνει το προβάδισμα σε έναν αγώνα, πολύ δύσκολα τον χάνει. Να προσθέσω εδώ ότι τώρα καταλαβαίνει εύγλωττα ο Γιώργος Διαμαντόπουλος γιατί… πρέπει να κάνεις προετοιμασία πριν τη χρονιά. Άργησε να υπογράψει, ξεκίνησε απροπόνητος και όσο κι αν προσέχθηκε (γιατί το ξέρω αυτό) δεν μπόρεσε να βγάλει τη σεζόν χωρίς συνεχείς μικροτραυματισμούς απόρροια της κακής φυσικής κατάστασης οι περισσότεροι.
Στο Σπόρτιγκ η ΑΕΚ στηρίχτηκε στα τρίποντα, στη διαφορά στις ασίστ και στον οίστρο του Νέμεθ. Ο Νέμεθ χρειαζόταν σε αυτό το ματς, καθώς όταν έχεις έναν αντίπαλο να παίζει όπως έπαιξε ο Κυρίτσης (32 πόντοι με 12 κερδισμένα φάουλ) πρέπει να έχεις μια απάντηση για εξίσου «εύκολο» σκοράρισμα. Και ο Νέμεθ με τους 34 πόντους την είχε, οπότε ο ΠΑΟΚ δεν είχε πλεονέκτημα από τη μέρα του Κυρίτση. Μεταξύ μας, το ματς αυτό λογικά έκρινε την οκτάδα (η ΑΕΚ πήρε και τη διαφορά) και να πω την αλήθεια, καλύτερα που κέρδισε η ΑΕΚ. Ο λόγος είναι απλός: η ΑΕΚ ξεκίνησε τη χρονιά δύσκολα, άργησε την προετοιμασία, έχει μέτριο ρόστερ και οικονομικό πρόβλημα. Όμως, προσπαθεί να πληρώσει όλους τους παίκτες, έφτιαξε αξιόμαχη ομάδα και την κράτησε με το ίδιο ρόστερ ως το τέλος και δεν εμφανίστηκε σε κανένα ματς με… άλλο ρόστερ. Ενώ ο ΠΑΟΚ μπήκε στο πρωτάθλημα ως ένα από τα δύο φαβορί για την 3η θέση με βάση το ρόστερ του και μετά από ένα σημείο (λέγε με Δρόσο) διαλύθηκε (και συνεχίζει, αφού ο επόμενος θα είναι ο Χρήστος Χαρίσης την ερχόμενη εβδομάδα). Πλέον παίζει… με άλλο ρόστερ από αυτό που είχε στην αρχή της χρονιάς, οπότε με συγχωρείτε, αλλά προτιμώ με πρόκριση στα πλέι οφς να επιβραβευτεί η φετινή συνέπεια της ΑΕΚ, παρά η ασυνέπεια του ΠΑΟΚ. Ο Καλαφατάκης διαμαρτύρεται για τη διαιτησία, αλλά δεν θεωρώ ότι έχει δίκιο, στο συγκεκριμένο ματς. Λάθη έγιναν, αλλά ο ΠΑΟΚ εκτέλεσε 10 βολές περισσότερες και κέρδισε 7 φάουλ περισσότερα.
Κλείνω επανερχόμενος στο ματς της ΑΕΛ με τα Τρίκαλα και στις δηλώσεις του προέδρου της ΑΕΛ μετά το ματς. Το μέρος των δηλώσεων με αποδέκτη τον Βαγγέλη Αλεξανδρή ήταν σχεδόν εμετικό και σίγουρα ανάρμοστο και απαράδεκτο. Καλό θα ήταν όταν έχεις μια διαλυμένη ομάδα για την οποία γελάει όλη η χώρα, να μην μιλάς με τρόπο που ούτως ή άλλως θα ήταν κατακριτέος.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Οι φίλοι του μπάσκετ απολαμβάνουν αυτές τις ημέρες το final-8 του Eurocup με πολύ καλά παιχνίδια μέχρι στιγμής. Έχουν, πλέον, ολοκληρωθεί και τα ημιτελικά, οπότε όσοι δεν το είχατε ακούσει ως τώρα, μπορείτε να δείτε τον μεγάλο τελικό ανάμεσα στη Χίμκι και τη Λιέτουβος Ρίτας την Κυριακή (τα ματς δείχνει στο Eurosport στην πλατφόρμα της Nova).
3 σχόλια:
Μπράβο στην ΑΕΚ.Κριμα που δεν μπορεί να βρει έναν επενδυτή να δίνει κοντά στα 5.000.000 κάθε χρόνο που θα εξασφάλιζαν μια σταθερότητα στην ομάδα.Ειδικά όταν αυτό το ποσό σε σχέση με το ποδόσφαιρο είναι αρκετά μικρό.
Κρίμα επίσης για τον ΠΑΟΚ αλλα οσο υπαρχουν λαμογια που χρησιμοποιουν ομαδες για ξεπλυμα χρηματος αυτο θα συμβανει.
Τώρα ο Πανελλήνιος πληρώνει το γεγονος πως ο Ζούρος ήταν,ΕΙΝΑΙ και θα ειναι μετριος προπονητης.Οι ομαδες φορμάρουν προς το τέλος ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ.Αν δεν το καταλάβει αυτό,θα παραμένει ένας ακόμα ΜΕΤΡΙΟΣ προπονητης.
Μπορειτε να μας κανετε ενα αφιερωμα στον τελικο των ομαδων του Eurocup?
ΥΓ.Μπορειτε σας παρακαλώ να γράψετε τα budget των ομαδω του f4 της Ευρωλιγκα(έστω και στο περιπου)?
Επισης μπορειτε να τα συγκρινετε με αυτα των ομαδων του Eurocup και των 4 σταθερων ελληνικων ομαδων
(Μαρουσι,Πανιωνιος,Αρης,Πανελληνιος;
Ευχαριστώ πολύ.
Κρίμα για κάθε ομάδα που έχει κόσμο και πεφτει έρμαιο καιροσκόπων. Και την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ. Όσο για τον Ζούρο, έχεις δίκιο ότι η ομάδα του ήταν πιο φορμαρισμένη το Νοέμβρη από ότι τώρα.
Για το Eurocup δεν προλαβαίνουμε πλέον δυστυχώς να κάνουμε αφιέρωμα, αλλά τη Δευτέρα θα μιλήσουμε για το final8. Και μέσα στον Απρίλη θα έχουμε και ένα θέμα έκπληξη αναφορικά με το Eurocup.
Rasheed.
η άνοδος του ελληνικού μπάσκετ στην πράξη! κυριακή σήμερα, ποιόν αγώνα θα δούμε στην ελεύθερη τηλεόραση;; κανένα!!αυτοκαταστροφή!! ο αντ1 νομίζει ο,τι θα υπήρχε καλύτερη συγκυρία για να δείξει ματς του παο;;
Δημοσίευση σχολίου