Η Πέμπτη σήμανε την αναπτέρωση των ελπίδων για τους φίλους του Ολυμπιακού, αφού είδαν ότι η… Ρεάλ πέρασε και από το Ισραήλ. Υπάρχουν πλέον δύο απόψεις. Η μία που λέει, δεν γίνεται η Ρεάλ να πάει τρένο στο Top-16 και η άλλη που παρακαλά η Ρεάλ να πάει τρένο στο Top-16. Γιατί ποιος προτιμά την Μπαρτσελόνα από τη Ρεάλ στα πλέι οφς αν ο Ολυμπιακός έχει μειονέκτημα;
Τέλος πάντων, στο ΣΕΦ οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν το μυαλό τους στην Προκόμ. Απολύτως φυσιολογικό αυτό. Προέρχονταν από έναν χαμένο τελικό, έχουν μπροστά τους το ματς που θα κρίνει την 1η θέση στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και μετά δύο πολύ κρίσιμους αγώνες για την Ευρωλίγκα, αγώνες που θα καθορίσουν αρχικά την πρόκριση (Αρμάνι) και εν συνεχεία το πλασάρισμα (Ταού) στον όμιλο.
Η Προκόμ προσφερόταν για χαλαρότητα και έτσι κύλησε το ματς με τον Ολυμπιακό ουσιαστικά να μην απειλείται καθόλου μετά το ημίχρονο και να παραμένει χαλαρός και με το μυαλό του αλλού σε όλο τον αγώνα. Δεν μπορώ να μην αναφέρω ξανά τον Νικόλα Βούισιτς, ο οποίος πια έχει φτάσει σχεδόν στο επίπεδο που ο ίδιος θέλει και αρχίζει να φαίνεται ότι το παιχνίδι του Ολυμπιακού επιθετικά περιστρέφεται εν πολλοίς γύρω από τον τεράστιο Κροάτη.
Θα αναφερθώ και στον κόσμο της ομάδας που πρέπει να αλλάξει… τροπάριο. Είναι λογικό μετά από τόσα χρόνια να υπάρχει απογοήτευση, εκνευρισμός και ανυπομονησία, αλλά φέτος ειδικά είναι που πρέπει να έχουν υπομονή, αν θέλουν να βοηθήσουν την ομάδα. Εξάλλου, για σκεφτείτε το: ο Ολυμπιακός παλεύει για την πρόκριση στα πλέι οφς της Ευρωλίγκας, πρόκριση που θα κριθεί σε αγώνα στην έδρα του, ενώ την ίδια ώρα είναι ένα ματς μακριά από το απόλυτο πλεονέκτημα στα πλέι οφς του ελληνικού πρωταθλήματος. Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, αυτοί ήταν οι στόχοι της ομάδας, όχι το Κύπελλο ή το triple crown μετά από 12 χρόνια πτώσης.
Στη Ρώμη ο Παναθηναϊκός πιστοποίησε την πολύ καλή του φόρμα και προκρίθηκε και μαθηματικά στα πλέι οφς. Βέβαια, η είδηση δεν είναι αυτή, αλλά ότι πήρε μαζί του από την 4η αγωνιστική και την Παρτιζάν. Πλέον, ο όμιλος των «πρασίνων» είναι τυπική διαδικασία για την πρωτιά, με τον Παναθηναϊκό να θέλει άλλη μία νίκη, απλώς για να έχουμε κάτι να πούμε. Οι «πράσινοι» έκαναν επίδειξη δύναμης απέναντι στην καρικατούρα του Μποντιρόγκα, ο οποίος φέτος έκανε πραγματικότητα τη ρήση «ομάδα μοντέλο την έκανες μπ***έλο», όπως λέει και ο BEN. Τι εννοεί; Ότι η Ρόμα στην αρχή της χρονιάς είχε ρόστερ πλέι οφς, είχε πάρα πολύ δυνατή ομάδα και πολύ καλό προπονητή, αλλά ο Μποντιρόγκα είχε τη φαεινή ιδέα να διώξει τον Ρέπεσα. Η ομάδα συνέχισε για 2-3 εβδομάδες με κεκτημένη ταχύτητα και στη συνέχεια είναι για γέλια. Με 0-4 στο Top-16 δείχνει απλώς πολύ λίγη, ενώ αναδεικνύει εύγλωττα το άκυρο της επιλογής Μποντιρόγκα να αλλάξει τον Ρέπεσα με τον Τζεντίλε. Θα μου πείτε, πολύ ασχολείσαι με μια ομάδα που… δεν υπάρχει, ο Παναθηναϊκός κέρδισε.
Τι να πω για το ματς; Ο Πέκοβιτς κυριαρχούσε, ο Σάρας μου αρέσει πάρα πολύ τον τελευταίο καιρό και θεωρώ ότι είναι καθοριστικός σε κάθε ματς έχοντας δέσει πλήρως στην περιφέρεια του Παναθηναϊκού, ο Νίκολας συνέδεσε το χέρι του με το καλάθι και πλέον τα στέλνει συστημένα, ο Διαμαντίδης δεν ήταν καλά επιθετικά, αλλά είχε 6 ριμπάουντ, 4 ασίστ και κανένα λάθος, ο Σπανούλης ήταν ανεβασμένος, ο Μπατίστ είναι μόνιμα καλός, αν βρει το ρόλο του σταθερά και ο Φώτσης ο Παναθηναϊκός πάει Βερολίνο και με συγχωρείτε που το λέω από τώρα. Έτσι είναι.
Στα άλλα ματς, η Μπαρτσελόνα έκανε περίπατο στη Γερμανία και περιμένει το ματς με τη Ρεάλ, τον αγώνα δηλαδή στον οποίο πρέπει να αποδείξει ότι της αξίζει η πρωτιά στον όμιλο. Βέβαια, αν το αποδείξει εκεί και πάει μετά να χάσει από την… αποκλεισμένη και χαλαρή Μακάμπι στο Ισραήλ, θα είναι άξια της μοίρας της, αλλά ο Ολυμπιακός δεν θα λυπηθεί καθόλου. Η Μακάμπι την Πέμπτη ουσιαστικά αποχαιρέτησε την Ευρωλίγκα, αφού η ήττα αυτή ισοδυναμεί με αποκλεισμό, ας είμαστε ρεαλιστές. Δεν πειράζει… του χρόνου, με καλύτερη οργάνωση από την αρχή της χρονιάς και όχι με συνεχή μπαλώματα σαν σε σαμπρέλα ποδηλάτου.
by Rasheed.
Τέλος πάντων, στο ΣΕΦ οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν το μυαλό τους στην Προκόμ. Απολύτως φυσιολογικό αυτό. Προέρχονταν από έναν χαμένο τελικό, έχουν μπροστά τους το ματς που θα κρίνει την 1η θέση στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και μετά δύο πολύ κρίσιμους αγώνες για την Ευρωλίγκα, αγώνες που θα καθορίσουν αρχικά την πρόκριση (Αρμάνι) και εν συνεχεία το πλασάρισμα (Ταού) στον όμιλο.
Η Προκόμ προσφερόταν για χαλαρότητα και έτσι κύλησε το ματς με τον Ολυμπιακό ουσιαστικά να μην απειλείται καθόλου μετά το ημίχρονο και να παραμένει χαλαρός και με το μυαλό του αλλού σε όλο τον αγώνα. Δεν μπορώ να μην αναφέρω ξανά τον Νικόλα Βούισιτς, ο οποίος πια έχει φτάσει σχεδόν στο επίπεδο που ο ίδιος θέλει και αρχίζει να φαίνεται ότι το παιχνίδι του Ολυμπιακού επιθετικά περιστρέφεται εν πολλοίς γύρω από τον τεράστιο Κροάτη.
Θα αναφερθώ και στον κόσμο της ομάδας που πρέπει να αλλάξει… τροπάριο. Είναι λογικό μετά από τόσα χρόνια να υπάρχει απογοήτευση, εκνευρισμός και ανυπομονησία, αλλά φέτος ειδικά είναι που πρέπει να έχουν υπομονή, αν θέλουν να βοηθήσουν την ομάδα. Εξάλλου, για σκεφτείτε το: ο Ολυμπιακός παλεύει για την πρόκριση στα πλέι οφς της Ευρωλίγκας, πρόκριση που θα κριθεί σε αγώνα στην έδρα του, ενώ την ίδια ώρα είναι ένα ματς μακριά από το απόλυτο πλεονέκτημα στα πλέι οφς του ελληνικού πρωταθλήματος. Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, αυτοί ήταν οι στόχοι της ομάδας, όχι το Κύπελλο ή το triple crown μετά από 12 χρόνια πτώσης.
Στη Ρώμη ο Παναθηναϊκός πιστοποίησε την πολύ καλή του φόρμα και προκρίθηκε και μαθηματικά στα πλέι οφς. Βέβαια, η είδηση δεν είναι αυτή, αλλά ότι πήρε μαζί του από την 4η αγωνιστική και την Παρτιζάν. Πλέον, ο όμιλος των «πρασίνων» είναι τυπική διαδικασία για την πρωτιά, με τον Παναθηναϊκό να θέλει άλλη μία νίκη, απλώς για να έχουμε κάτι να πούμε. Οι «πράσινοι» έκαναν επίδειξη δύναμης απέναντι στην καρικατούρα του Μποντιρόγκα, ο οποίος φέτος έκανε πραγματικότητα τη ρήση «ομάδα μοντέλο την έκανες μπ***έλο», όπως λέει και ο BEN. Τι εννοεί; Ότι η Ρόμα στην αρχή της χρονιάς είχε ρόστερ πλέι οφς, είχε πάρα πολύ δυνατή ομάδα και πολύ καλό προπονητή, αλλά ο Μποντιρόγκα είχε τη φαεινή ιδέα να διώξει τον Ρέπεσα. Η ομάδα συνέχισε για 2-3 εβδομάδες με κεκτημένη ταχύτητα και στη συνέχεια είναι για γέλια. Με 0-4 στο Top-16 δείχνει απλώς πολύ λίγη, ενώ αναδεικνύει εύγλωττα το άκυρο της επιλογής Μποντιρόγκα να αλλάξει τον Ρέπεσα με τον Τζεντίλε. Θα μου πείτε, πολύ ασχολείσαι με μια ομάδα που… δεν υπάρχει, ο Παναθηναϊκός κέρδισε.
Τι να πω για το ματς; Ο Πέκοβιτς κυριαρχούσε, ο Σάρας μου αρέσει πάρα πολύ τον τελευταίο καιρό και θεωρώ ότι είναι καθοριστικός σε κάθε ματς έχοντας δέσει πλήρως στην περιφέρεια του Παναθηναϊκού, ο Νίκολας συνέδεσε το χέρι του με το καλάθι και πλέον τα στέλνει συστημένα, ο Διαμαντίδης δεν ήταν καλά επιθετικά, αλλά είχε 6 ριμπάουντ, 4 ασίστ και κανένα λάθος, ο Σπανούλης ήταν ανεβασμένος, ο Μπατίστ είναι μόνιμα καλός, αν βρει το ρόλο του σταθερά και ο Φώτσης ο Παναθηναϊκός πάει Βερολίνο και με συγχωρείτε που το λέω από τώρα. Έτσι είναι.
Στα άλλα ματς, η Μπαρτσελόνα έκανε περίπατο στη Γερμανία και περιμένει το ματς με τη Ρεάλ, τον αγώνα δηλαδή στον οποίο πρέπει να αποδείξει ότι της αξίζει η πρωτιά στον όμιλο. Βέβαια, αν το αποδείξει εκεί και πάει μετά να χάσει από την… αποκλεισμένη και χαλαρή Μακάμπι στο Ισραήλ, θα είναι άξια της μοίρας της, αλλά ο Ολυμπιακός δεν θα λυπηθεί καθόλου. Η Μακάμπι την Πέμπτη ουσιαστικά αποχαιρέτησε την Ευρωλίγκα, αφού η ήττα αυτή ισοδυναμεί με αποκλεισμό, ας είμαστε ρεαλιστές. Δεν πειράζει… του χρόνου, με καλύτερη οργάνωση από την αρχή της χρονιάς και όχι με συνεχή μπαλώματα σαν σε σαμπρέλα ποδηλάτου.
by Rasheed.
2 σχόλια:
Τι γνωμη έχετε για τον Winston στην Ρεάλ;Ανεξαρτήτως Πλάθα,εγώ πιστεύω πως βοηθά στον επιθετικό πλουραλισμό(φτωχός έτσι και αλλιώς)της Ρεάλ.Βεβαια αν δε μάθει ο Πλάθα να παίρνει πάνω απο 15 πόντους ρακέτας τότε τίποτα δεν τους σώζει αλλά έτσι και αλλιώς πιστεύω είναι μια καλή προσθήκη.
Και ας ελπίσουμε μονο να τελειωσει ο αγωνας την Κυριακή.Γιατί δεν είμαστε σίγουροι για αυτό.
Εγώ ένα έχω να πω....
Τεράστια εμφάνιση των VdSpiegel και Hervelle. Αλλά βέβαια τα καλά εργαλεία απαιτούν και το σωστό μάστορα. Σε λίγο που θα στρώσουν όχι 15, 45 πόντους θα παίρνει ο παμμέγιστος Πλάθα από τους Βέλγους εξολοθρευτές....
Και αν η αρμάδα του Πλάθα κερδίσει και την Μπάρτσα του αχώνευτου Ναβάρρο, μετά η πρώτη θέση είναι στο τσεπάκι.
(Και μετά, αν είσαι Ταού τι κάνεις? Κάθεσαι και χάνεις ξέροντας ότι ομάδα που παίζουν περισσότερο οι Βέλγοι από τον Μάσει είναι μια φούσκα και αποκλέιεται να σε κερδίσει, ή χτυπάς την πρώτη θέση και διασταυρώνεσαι με την επικυνδινότατη Μπάρτσα)
ΥΓ Στο f8 η ...αρμάδα των Valtaki all Star προελάυνει όντας φορμαρισμένη τον τελευταίο καιρό και αναμένω με αγωνία την ομαδα του pol01, με την οποία προβλέπεται σκληρός αγώνας
Αντίθετα στο League η ..αρμάδα Posta Avengers προσπαθεί να χαρίσει την πρώτη θέση. Ευχαριστώ τον Kong που, ως αληθινός ευγενής, δεν τη δέχτηκε αυτήν την αγωνιστική. Και λέω ευγενής γιατί πιστεύω ότι θέλει να με κερδίσει με τις καλές εμφανίσεις τις δικές του και όχι με την ατυχία τη δικιά μου. Όχι σαν κάτι ύαινες (μία είναι βασικά) που συνωστίζονται στην τρίτη θέση και, έχοντας μυριστεί ψητό, παραμονεύουν με ελπίδες.
Δημοσίευση σχολίου