Η συμφωνία του Γιόνας Καζλάουσκας με την εθνική Ελλάδας πρέπει να θεωρείται δεδομένη, αφού εκτός του ότι όλοι κάνουν δηλώσεις γι’ αυτή, ακόμη και οι διεθνείς μιλούν ανοιχτά για τον Λιθουανό προπονητή. Για τον Καζλάουσκας τα είχαμε πει και παλιότερα, όταν αναφερόμασταν στους υποψήφιους και, πιθανότατα θα θυμάστε ότι, τον είχαμε ξεχωρίσει ως την ιδανική λύση για την ομάδα.
Μέχρι τον Σεπτέμβριο θα έχουμε πολλές ευκαιρίες να τα πούμε πάλι για τον Λιθουανό, εφόσον είμαστε καλά και είμαστε εδώ, αλλά μπορούμε να κάνουμε μια μικρή εισαγωγή τώρα. Ο Καζλάουσκας πληροί όλες τις προϋποθέσεις που θα έπρεπε να έχει ο προπονητής της εθνικής Ελλάδας.
Είναι έμπειρος (πάει στα 55), έχει απίστευτη καριέρα και τρομερό παλμαρέ, έχει δουλέψει με αρκετά από αυτά τα παιδιά, έχει βελτιώσει πολύ όλους τους παίκτες με τους οποίους δούλεψε, έχει συγκεκριμένη φιλοσοφία ως προπονητής και οι ομάδες με τις οποίες δούλεψε έχουν παίξει το καλύτερο μπάσκετ με αυτόν στον πάγκο.
Ας τα πάρω ένα ένα. Ο Καζλάουσκας έχει προπονήσει Ζαλγκίρις, Λιέτουβος, Ολυμπιακό, Λιθουανία και Κίνα. Άρα έχει εμπειρία και από το υψηλότερο επίπεδο στις ομάδες, αλλά και από εθνικές. Έχει κατακτήσει εγχώρια πρωταθλήματα, Ευρωλίγκες και μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό το 2004-06 δεν συνδυάστηκε με επιστροφή στους τίτλους για την ομάδα του Πειραιά, αλλά την περίοδο 2005-06 ο Ολυμπιακός έπαιξε μακράν το καλύτερο μπάσκετ που έχει παίξει τα τελευταία 10 χρόνια. Δική του ήταν η ομάδα που έφτασε ένα τρίποντο μακριά από το φάιναλ φορ, δική του η ομάδα που επί 2 μήνες έπαιζε το καλύτερο μπάσκετ στην Ευρώπη. Και πριν πει κάποιος γιατί δεν… πήρε την Ευρωλίγκα, ε, θυμηθείτε το ρόστερ του τότε Ολυμπιακού: Έντνι, Λιούις, Χατζής, Σεϊμπούτις, Παπαμακάριος, Ζίζιτς ήταν οι 6 παίκτες που έπαιζαν περισσότερο και ακολουθούσαν οι Μπάρλος, Βασιλόπουλος (20 χρόνων τότε), Σχορτσανίτης (η καλύτερη σεζόν της καριέρας του ως τώρα), Αργυρόπουλος, Πρίντεζης (η πρώτη χρονιά που άρχισε να έχει χρόνο συμμετοχής) και Αγαδάκος. Συγκρίνετε αυτό το ρόστερ (με τους τότε παίκτες… όχι τον τωρινό Βασιλόπουλο ας πούμε) με το φετινό ή με τα ρόστερ των 4 ομάδων που έφτασαν στο φάιναλ φορ και είναι προφανές ότι ο Ολυμπιακός, όχι μόνο έφτασε αλλά, ξεπέρασε τα όριά του τότε.
Ποιος άλλος έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ με τον Καζλάουσκας στον πάγκο; Ε, η απάντηση είναι προφανής. Όποιον μπασκετάνθρωπο κι αν ρωτήσετε την ακραία ερώτηση «ποια ομάδα έχει παίξει το απόλυτο μπάσκετ στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ;» η απάντηση θα είναι μία μάλλον: η Ζαλγκίρις Κάουνας του 1998-99 με τον Καζλάουσκας στον πάγκο της. Όσοι την είχαν δει τότε καταλαβαίνουν απόλυτα τι λέω. Όσοι δεν είχαν την τύχη… ψάξτε παντού τα dvd, αξίζει.
Όσον αφορά τους παίκτες, δείτε το παράδειγμα των Κινέζων πριν και μετά τον Καζλάουσκας. Δεν αναφέρομαι στην ομάδα ως σύνολο, που προφανώς ξεπέρασε τα όριά της περνώντας στην οκτάδα των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά σε συγκεκριμένους παίκτες πριν και μετά. Και για να μην πάτε μακριά, κοιτάξτε τον Σχορτσιανίτη, τον Βασιλόπουλο και τον Πρίντεζη, τι μπάσκετ έπαιξαν επί Καζλάουσκας, όλοι σε πολύ νεαρή ηλικία.
Για τη συγκεκριμένη φιλοσοφία, τα πράγματα είναι εμφανή: ωραία plays στην επίθεση, γρήγορο μπάσκετ όχι βιαστικό, αιφνιδιασμοί μέχρι τελικής πτώσης, αλλά αιφνιδιασμοί βγαλμένοι από σκληρή άμυνα. Δείτε τις ομάδες του τι άμυνα παίζουν όταν περάσει τη φιλοσοφία του σε αυτές. Μπορεί να έχει μείνει στη συνείδηση ως «επιθετικός» προπονητής, αλλά ουσιαστικά οι ομάδες του παίζουν απίστευτα σκληρή και επιθετική άμυνα. Μπορεί όχι σε όλο το ματς, αλλά υπάρχουν δεκάλεπτα ανά αγώνα που βραχυκυκλώνουν και στραγγαλίζουν τον αντίπαλο. Το μόνο που μπορεί να του προσάψει κάποιος είναι μια μικρή αδυναμία όταν του ξεφεύγει το ματς. Αυτή όμως παρατηρείται με ομάδες που έχουν απλώς καλό ρόστερ, όχι πρωτοκλασάτο… όπως αυτή που αναλαμβάνει. Πρόβλημα με αστέρια δεν πρόκειται να έχει προφανώς, αφού στην καριέρα του έχει προπονήσει από τον Σαμπόνις μέχρι τον Γιάο και από τον Γιασικεβίτσιους και τον Σισκάουσκας μέχρι τον Έντνι (στα ντουζένια του) και τον Μαρτσουλιόνις.
Θεωρώ ότι ταιριάζει η φιλοσοφία του στην εθνική ομάδα και ότι θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί πλήρως τους παίκτες της εθνικής. Απλώς, ελπίζω να… ολοκληρωθεί η συμφωνία και να πέσουν οι υπογραφές. Η δωδεκάδα θα αλλάξει νοοτροπία με τον Καζλάουσκας, κάποιες αλλαγές θα γίνουν, αυτό είναι μάλλον σίγουρο, αλλά μάλλον η ΕΟΚ διάλεξε την καλύτερη δυνατή λύση για τον πάγκο της εθνικής. Μένει να δούμε την κατάληξη, καθώς όλοι από αυτό κρίνονται, αλλά η αρχή… είναι ελπιδοφόρα.
by Rasheed.
Μέχρι τον Σεπτέμβριο θα έχουμε πολλές ευκαιρίες να τα πούμε πάλι για τον Λιθουανό, εφόσον είμαστε καλά και είμαστε εδώ, αλλά μπορούμε να κάνουμε μια μικρή εισαγωγή τώρα. Ο Καζλάουσκας πληροί όλες τις προϋποθέσεις που θα έπρεπε να έχει ο προπονητής της εθνικής Ελλάδας.
Είναι έμπειρος (πάει στα 55), έχει απίστευτη καριέρα και τρομερό παλμαρέ, έχει δουλέψει με αρκετά από αυτά τα παιδιά, έχει βελτιώσει πολύ όλους τους παίκτες με τους οποίους δούλεψε, έχει συγκεκριμένη φιλοσοφία ως προπονητής και οι ομάδες με τις οποίες δούλεψε έχουν παίξει το καλύτερο μπάσκετ με αυτόν στον πάγκο.
Ας τα πάρω ένα ένα. Ο Καζλάουσκας έχει προπονήσει Ζαλγκίρις, Λιέτουβος, Ολυμπιακό, Λιθουανία και Κίνα. Άρα έχει εμπειρία και από το υψηλότερο επίπεδο στις ομάδες, αλλά και από εθνικές. Έχει κατακτήσει εγχώρια πρωταθλήματα, Ευρωλίγκες και μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό το 2004-06 δεν συνδυάστηκε με επιστροφή στους τίτλους για την ομάδα του Πειραιά, αλλά την περίοδο 2005-06 ο Ολυμπιακός έπαιξε μακράν το καλύτερο μπάσκετ που έχει παίξει τα τελευταία 10 χρόνια. Δική του ήταν η ομάδα που έφτασε ένα τρίποντο μακριά από το φάιναλ φορ, δική του η ομάδα που επί 2 μήνες έπαιζε το καλύτερο μπάσκετ στην Ευρώπη. Και πριν πει κάποιος γιατί δεν… πήρε την Ευρωλίγκα, ε, θυμηθείτε το ρόστερ του τότε Ολυμπιακού: Έντνι, Λιούις, Χατζής, Σεϊμπούτις, Παπαμακάριος, Ζίζιτς ήταν οι 6 παίκτες που έπαιζαν περισσότερο και ακολουθούσαν οι Μπάρλος, Βασιλόπουλος (20 χρόνων τότε), Σχορτσανίτης (η καλύτερη σεζόν της καριέρας του ως τώρα), Αργυρόπουλος, Πρίντεζης (η πρώτη χρονιά που άρχισε να έχει χρόνο συμμετοχής) και Αγαδάκος. Συγκρίνετε αυτό το ρόστερ (με τους τότε παίκτες… όχι τον τωρινό Βασιλόπουλο ας πούμε) με το φετινό ή με τα ρόστερ των 4 ομάδων που έφτασαν στο φάιναλ φορ και είναι προφανές ότι ο Ολυμπιακός, όχι μόνο έφτασε αλλά, ξεπέρασε τα όριά του τότε.
Ποιος άλλος έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ με τον Καζλάουσκας στον πάγκο; Ε, η απάντηση είναι προφανής. Όποιον μπασκετάνθρωπο κι αν ρωτήσετε την ακραία ερώτηση «ποια ομάδα έχει παίξει το απόλυτο μπάσκετ στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ;» η απάντηση θα είναι μία μάλλον: η Ζαλγκίρις Κάουνας του 1998-99 με τον Καζλάουσκας στον πάγκο της. Όσοι την είχαν δει τότε καταλαβαίνουν απόλυτα τι λέω. Όσοι δεν είχαν την τύχη… ψάξτε παντού τα dvd, αξίζει.
Όσον αφορά τους παίκτες, δείτε το παράδειγμα των Κινέζων πριν και μετά τον Καζλάουσκας. Δεν αναφέρομαι στην ομάδα ως σύνολο, που προφανώς ξεπέρασε τα όριά της περνώντας στην οκτάδα των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά σε συγκεκριμένους παίκτες πριν και μετά. Και για να μην πάτε μακριά, κοιτάξτε τον Σχορτσιανίτη, τον Βασιλόπουλο και τον Πρίντεζη, τι μπάσκετ έπαιξαν επί Καζλάουσκας, όλοι σε πολύ νεαρή ηλικία.
Για τη συγκεκριμένη φιλοσοφία, τα πράγματα είναι εμφανή: ωραία plays στην επίθεση, γρήγορο μπάσκετ όχι βιαστικό, αιφνιδιασμοί μέχρι τελικής πτώσης, αλλά αιφνιδιασμοί βγαλμένοι από σκληρή άμυνα. Δείτε τις ομάδες του τι άμυνα παίζουν όταν περάσει τη φιλοσοφία του σε αυτές. Μπορεί να έχει μείνει στη συνείδηση ως «επιθετικός» προπονητής, αλλά ουσιαστικά οι ομάδες του παίζουν απίστευτα σκληρή και επιθετική άμυνα. Μπορεί όχι σε όλο το ματς, αλλά υπάρχουν δεκάλεπτα ανά αγώνα που βραχυκυκλώνουν και στραγγαλίζουν τον αντίπαλο. Το μόνο που μπορεί να του προσάψει κάποιος είναι μια μικρή αδυναμία όταν του ξεφεύγει το ματς. Αυτή όμως παρατηρείται με ομάδες που έχουν απλώς καλό ρόστερ, όχι πρωτοκλασάτο… όπως αυτή που αναλαμβάνει. Πρόβλημα με αστέρια δεν πρόκειται να έχει προφανώς, αφού στην καριέρα του έχει προπονήσει από τον Σαμπόνις μέχρι τον Γιάο και από τον Γιασικεβίτσιους και τον Σισκάουσκας μέχρι τον Έντνι (στα ντουζένια του) και τον Μαρτσουλιόνις.
Θεωρώ ότι ταιριάζει η φιλοσοφία του στην εθνική ομάδα και ότι θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί πλήρως τους παίκτες της εθνικής. Απλώς, ελπίζω να… ολοκληρωθεί η συμφωνία και να πέσουν οι υπογραφές. Η δωδεκάδα θα αλλάξει νοοτροπία με τον Καζλάουσκας, κάποιες αλλαγές θα γίνουν, αυτό είναι μάλλον σίγουρο, αλλά μάλλον η ΕΟΚ διάλεξε την καλύτερη δυνατή λύση για τον πάγκο της εθνικής. Μένει να δούμε την κατάληξη, καθώς όλοι από αυτό κρίνονται, αλλά η αρχή… είναι ελπιδοφόρα.
by Rasheed.
5 σχόλια:
Όπως είπες κι εσύ, μένει να δούμε την κατάληξη. Μέχρι τότε θα διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις καθώς έχει να προπονήσει σε υψηλό επίπεδο εδώ και τρία χρόνια, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει και πολλά. Το καλό είναι ότι έχει μεγάλη εμπειρία από εθνικές ομάδες, στις οποίες δεν εργάζεσαι με τον ίδιο τρόπο όπως στους συλλόγους.
Εκείνο που περιμένω από αυτόν, είναι να παίξουμε πιο όμορφο μπάσκετ, πιο επιθετικό, περισσότερους πόντους και εξίσου καλή άμυνα. Δηλαδή, να παίρνουμε το χρυσό, παντού και πάντα, καθώς εάν γίνουν όλα αυτά, τότε μάλλον δε χάνουμε από κανέναν... :-) Το πρόβλημά μας άλλωστε, ήταν η επίθεση.
Άλλο ένα θετικό είναι το γεγονός ότι έχει ξαναδουλέψει στην Ελλάδα, άρα ξέρει με τι κουμάσια έχει να κάνει. Και δεν αναφέρομαι στους παίκτες...
Όσον αφορά το υλικό και τους παίκτες που προτίθεται να αλλάξει, κι εγώ ελπίζω να δω νέα πρόσωπα στην εθνική –όχι απαραίτητα επί μονίμου βάσεως- που θα βοηθήσουν κυρίως στον επιθετικό τομέα και κυρίως στο σουτ (τι διάολο Λιθουανός είναι?).
Τρία πράγματα έπρεπε να είναι ο νέος κόουτς:1) καλός προπονητής,2) με ελληνική εμεπιρία,3) με εμπειρία από εθνική ομάδα. Οπότε,τέλεια επιλογή
Εγώ πάντως έχω την εντύπωση ότι η Εθνική μας γενικά είναι σε φάση παρακμής και για 2-3 χρόνια ακόμα θα αδυνατεί να μπαίνει στην 4άδα (= στον τελικό άμα μιλάμε για eurobasket).
Έχει πρακτικά μόνο έναν ψηλό, τον Μπουρούση και αυτός είναι soft στην άμυνα. Σχορτσανίτης απαράδεκτος (πολλά χρόνια τώρα), Παπαδόπουλος έξω, Γλυνιαδάκης ...ε είναι ο Γλυνιαδάκης, ενώ και τα 4άρια μας χωλαίνουν, Πρίντεζης δεν έχει φτάσει εκεί που (μονο εμείς νομίζαμε ότι) μπορεί, Τσαρτσαρής στη δύση της καριέρας του και Φώτσης εκτός φόρμας.
Μετά έχουμε Παπαλουκά στα τελειώματα, Πελεκάνο τσοπάνη στην επίθεση και Ζήση χωρίς να έχει φτάσει και αυτός εκεί που μπορεί (= ο επόμενος αρχηγός της Εθνικής).
Με τέτοια όπλα ποιος προπονητής μπορεί να κάνει χρυσό μετάλλιο; Δηλαδή πώς θα κερδίσει την Ισπανία το φθινόπωρο;;;
Ε είναι ώρα σιγά σιγά να φέρουμε και τον Κουφό και να κοιτάξουμε και τους καλάθηδες... Η αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες, ειδικά του Παναθηναικού, είναι ντεφορμέ. Ο Γλυναδιάκης, με τη χρονιά που κάνει φέτος, αξίζει 12αδα.
Μην Ξεχνάμε και τον Μαυροκεφαλίδη, τον οποίο φέτος τον θεωρώ αισθητά βελτιωμένο!
Κουφός, Μπουρούσης, Μαυροκεφαλίδης και Τσαρτσαρής/Γλυνιαδάκης θα μπορούσαν να συμπληρώνουν τους Πρίντεζη και Φώτση για τους "6 Ψηλούς"
* Εάν τον αφήσουν τον Κουφό να έρθει
** Και ο Σχορτιανίτης δεν αλλάξει εκπληκτικά προς το καλύτερο, διότι όπως είναι τώρα ούτε να βοηθήσει μπορεί ενώ ούτε και θα τον βοηθήσει η Εθνική.
Δημοσίευση σχολίου