ΣΕ(Ρ)Φ ο ένας... απόπειρα αυτοκτονίας ο άλλος

Το πρώτο μισό της 6ης αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία για τις ελληνικές ομάδες. Οφείλω να ξεκινήσω από τον αγώνα στο Ελληνικό, ο οποίος τα είχε όλα. Στην αρχή μας προδιάθεσε για έπος, με τον Πανιώνιο να καλύπτει από το τρίτο δεκάλεπτο τη διαφορά του πρώτου αγώνα (21 πόντοι), μετά φάνηκε να πηγαίνει για μεγάλο χαστούκι, όταν η Ρεάλ με σερί 8-37 μετέτρεψε το 55-27 σε 63-64, και στο τέλος είχαμε απίστευτη νίκη-εξιλέωση με τραγελαφική παράλληλα άμυνα.

Ο Πανιώνιος μετά το 55-27 έμοιαζε με ιδανικό αυτόχειρα, αφού ήταν σαν να βγήκε από το γήπεδο. Ο Τρίφουνοβιτς δεν μπόρεσε να κρατήσει την ομάδα του, δεν κατάφερε να βγάλει τους παίκτες του από το αδιέξοδο και έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την κατάρρευση του Πανιωνίου. Κατάρρευση την οποία τελικά δεν πλήρωσε.

Η τελευταίες 2 φάσεις του αγώνα είναι από αυτές που σπάνια γίνονται, πόσο μάλιστα στο ίδιο παιχνίδι. Η Ρεάλ έχανε με 66-64 και είχε ουσιαστικά την τελευταία επίθεση. Κατάφερε να κάνει 3 τρίποντα, να πάρει 3 επιθετικά ριμπάουντ από μια ανύπαρκτη φροντ λάιν του Πανιωνίου και να κερδίσει και φάουλ από την υπερένταση με την οποία πήγε ο Καλαμπόκης στη φάση. Το πλέον εξωφρενικό της φάσης ήταν ότι ο Ραούλ Λόπεθ έκανε 3 συνεχόμενα άστοχα τρίποντα. Μιλάμε για τον πλέι μέικερ, μιλάμε για παίκτη που είχε να βάλει τρίποντο από τις 23 Οκτωβρίου στην Ευρωλίγκα και σούταρε 0/7 από εκείνη τη στιγμή και μέχρι αν επιχειρήσει τα τρία χαμένα. Τελικά… 0/10. Ο πλέι μέικερ υποτίθεται ότι είναι ο άνθρωπος μέσα στην ομάδα που θα ηρεμήσει τους συμπαίκτες του και θα φερθεί λογικά στα δύσκολα. Αλλά σε μια ομάδα που ο προπονητής είναι για γέλια, τι περιμένεις;

Μετά, η Ρεάλ έπαιξε άμυνα ούτε παιδικού τμήματος και κατάφερε να φάει επαναφορά με πάσα στο κέντρο του γηπέδου και λέι απ από έναν ανενόχλητο Μάιλς. Μα γιατί να τον μαρκάρει κάποιος; Κρινόταν το ματς;

Ο Πλάθα μετά είπε ότι έχασε η ομάδα του σε… μια ζαριά. Και πρόσθεσε ότι τον Παπαδόπουλο δεν τον βάζει… για τεχνικούς λόγους. Εδώ γελάνε. Όσο για το «δεν έχω ακούσει τίποτα ότι θα φύγει ο Παπαδόπουλος», κάντε υπομονή μέχρι τις 10-15 Δεκέμβρη ή και νωρίτερα… Θυμηθείτε το.

Πριν πάω στο ΣΕΦ αξίζει να αναφερθώ στη βαθμολογία του ομίλου. Η Εφές έχασε και 4ο συνεχόμενα ματς στο Βελιγράδι (όχι που θα κέρδιζε), ενώ την ίδια ώρα, για να κάνει τα πράγματα χειρότερα, η ΤΣΣΚΑ έχανε από την Αρμάνι. Οι Ρώσοι αποδεικνύονται σαδιστές, αφού έβαλαν στο κόλπο και την Αρμάνι, χωρίς ουσιαστικά να απειληθεί η δική τους πρωτιά στον όμιλο. Πάντως, η ΤΣΣΚΑ κάνει κάθε χρόνο σχεδόν μια γκέλα μέχρι τα Χριστούγεννα. Γκέλα που ποτέ δεν της στοιχίζει.

Τώρα Ρεάλ, Παρτιζάν, Πανιώνιος έχουν 3-2 και Εφές, Αρμάνι 2-3. Να δω τον Πλάθα να καταφέρνει ακόμη κι αυτό… και τι άλλο στον κόσμο.

Στο ΣΕΦ, ο Ολυμπιακός έμοιαζε με πυρηνοκίνητο πύραυλο μπροστά στην Αβελίνο. Ή με παλιρροιακό κύμα που παρέσυρε τις καλύβες στην ακτή. Η διαφορά των 36 πόντων με 9,5 λεπτά να απομένουν ίσως θα έφτανε στους 50 αν ο Γιαννάκης δεν έβγαζε Τσίλντρες, Παπαλουκά και Μπουρούση, που δύσκολα κατεβάζουν τελείως «ασφάλειες» και χαλαρώνουν όπως η πεντάδα που έμεινε μέσα. Τελικά 26 πόντοι, η πιο βαριά ήττα της Αβελίνο. Εντάξει, οι Ιταλοί δεν είναι… υπερομάδα, αλλά είχαν χάσει 7 πόντους στο Ισραήλ, είχαν κερδίσει τη Μάλαγα, έχασαν στην παράταση από την Τσιμπόνα. Αλλά στο ΣΕΦ πέρασαν μαύρες ώρες. Ο Ολυμπιακός πρέπει να «χτίσει» στην εμφάνιση αυτή περισσότερο σε θέμα ψυχολογίας στην αρχή του αγώνα. Γιατί το επόμενο ντέρμπι αργεί. Δεν θεωρώ ντέρμπι τα ματς με Μάλαγα και Μακάμπι, όχι γιατί δεν μπορεί να χάσει, αλλά γιατί αναφέρομαι στην ψυχολογία των παικτών και μόνο ματς με Παναθηναϊκό, ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα, Σιένα, Ταού αλλάζει φέτος η ψυχολογία.

Το ματς δεν αντέχει σε κριτική, οπότε ας… ρίξω στο τραπέζι το στατιστικό που ξεχώρισε. Στο ΣΕΦ έσπασε ένα σερί, αυτό του Μάρκο Τούσεκ. Ο Τούσεκ, αν και ψηλός, από τις 18 Μαρτίου έβαζε σε κάθε αγώνα ευρωπαϊκής διοργάνωσης τουλάχιστον ένα τρίποντο, χαρακτηριστικό ότι του αρέσει να παίζει περισσότερο… έξω από τα 6.25. Είχε μέχρι στιγμής 7 συνεχόμενα ματς, σερί το οποίο έσπασε στο ΣΕΦ. Προσπάθησε… 5 φορές, αλλά δεν μπόρεσε. Θα… προσπαθούσε κι άλλες, αλλά ο Μαρκόφσκι τον απέσυρε πριν συνεχίσει. Γιατί είναι σίγουρο ότι θα συνέχιζε.

Στο άλλο ματς του ομίλου, είχαμε άλλη μια πρώτη. Για πρώτη φορά, η Λε Μαν έχασε με περισσότερους από 5 πόντους. Πολλούς περισσότερους. Αποτέλεσμα εν μέρει έκπληξη, δεδομένων και των απουσιών της Μάλαγα. Οι 32 πόντοι διαφοράς είναι πάρα πολλοί, τόσοι πολλοί που πήγαν τον μέσο όρο διαφοράς με την οποία χάνει η Λε Μαν από τους 4.2 πόντους ανά αγώνα στους… 8.8! Μέχρι στιγμής οι Γάλλοι είχαν χάσει με 21 πόντους συνολικά σε 5 αγώνες κι έχασαν με 32 μόνο από τη Μάλαγα. Και μάλιστα σε ματς όπου έπαιζαν το τελευταίο τους χαρτί για πρόκριση, όσο απίθανη κι αν ήταν αυτή. Πλέον, θα έχουν ρόλο κομπάρσου κι επίσημα.

by Rasheed.

Υ.Γ.: Όπως προφανώς θα παρατηρήσατε ήδη, το Age of Basketball από την Τετάρτη συνεργάζεται κι επίσημα με τη Euroleague, εξ ου και το banner στα δεξιά. Τα μικρά προβλήματα (το banner δεν «ανοίγει» σε νέα σελίδα, αλλά φορτώνει στην ίδια) θα έχουν λυθεί μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Όσοι θέλετε και αποφασίσετε να πάρετε το πακέτο των αγώνων της Ευρωλίγκας για να τους βλέπετε στον υπολογιστή σας ζωντανά (αυτό αφορά η διαφήμιση), μπορείτε να το κάνετε και μέσα από το blog μας. Ή μάλλον να πω… προτιμάμε να το κάνετε μέσα από το blog μας!