Είναι ένας άνθρωπος που έχει γράψει ιστορία στο μπάσκετ και που, μπορεί να του το απαγόρευσαν οι Αμερικάνοι λίγα χρόνια πριν, αλλά έχει χαρίσει στους μπασκετόφιλους μία από τις πιο χαρακτηριστικές κινήσεις όλων των εποχών. Όποτε ένας λάτρης της πορτοκαλί μπάλας βλέπει κάποιον να κουνάει τον δείκτη του χεριού του δεξιά-αριστερά σε ένδειξη άρνησης, ένα σκέφτεται: τον Ντικέμπε Μουτόμπο.
Ο 42χρονος Μουτόμπο ετοιμάζεται να επιστρέψει στο NBA για τη 18η χρονιά του σε αυτό και το μόνο σίγουρο είναι ότι κοσμεί τα παρκέ.
Γεννημένος στις 25 Ιουνίου 1966, με πλήρες όνομα που κανείς δεν μπορεί να θυμάται (Ντικέμπε Μουτόμπο Μπολόντο Μουκάμπα Ζαν-Ζακ Βαμουτόμπο), ο Κονγκολέζος σέντερ θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους καλύτερους αμυντικούς ψηλούς όλων των εποχών κι ένας από τους 3-4 καλύτερους μπλοκέρ στην ιστορία του NBA.
Στις 10 Ιανουαρίου του 2007 ο Μουτόμπο πέρασε τον Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ και πια είναι δεύτερος όλων των εποχών σε τάπες στο NBA πίσω μόνο από τον Χακίμ Ολάζουον.
Ο Μουτόμπο μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά και 5 αφρικανικές διαλέκτους, ενώ έχει πτυχίο σε Διπλωματία και Γλωσσολογία. Έχει τεράστιο φιλανθρωπικό έργο, κυρίως μέσα από το Dikembe Mutombo Foundation, το οποίο του έχει χαρίσει μια θέση στο World Sports Humanitarian Hall of Fame (Αθλητικό Παγκόσμιο Ανθρωπιστικό Χολ οφ Φέιμ). Κατά τη διάρκεια της φιλανθρωπικής του δραστηριότητας έχει χτίσει και εγκαινιάσει στην Κινσάσα του Κονγκό το Νοσοκομείο και Κέντρο Ερευνών «Μπιάμπα Μαρί Μουτόμπο», το οποίο κόστισε 29 εκατομμύρια δολάρια κι έχει 300 κρεβάτια. Ο Μουτόμπο πλήρωσε από την τσέπη του 15 εκατομμύρια δολάρια γι’ αυτό.
Το 1996 πλήρωσε για τις εμφανίσεις, τον εξοπλισμό και τα έξοδα της γυναικείας ομάδας μπάσκετ του Ζαΐρ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντας.
Πριν από αρκετά χρόνια, έφτασε στις Η.Π.Α. με ακαδημαϊκή υποτροφία από το κολέγιο του Τζορτζτάουν, ως φοιτητής ιατρικής, με όνειρο να γίνει γιατρός και να επιστρέψει στο Κονγκό να ασκήσει την ιατρική. Οι Αμερικάνοι είδαν μαύρο 2.18μ. και η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους. Πάντως, ο Μουτόμπο δεν παράτησε τις σπουδές του, αλλά όπως γράψαμε και πιο πάνω, άλλαξε κατεύθυνση και τελείωσε παίρνοντας πτυχία στη Διπλωματία και τη Γλωσσολογία, πριν παίξει μπάσκετ στο NBA.
Ένας παίκτης-θρύλος, ο οποίος θεωρείται από τους «καλούς» του αθλήματος, αλλά είναι μνημειώδης ο σκληρός τρόπος παιχνιδιού του. Από τους δολοφονικούς του αγκώνες έχουν τραυματιστεί δεκάδες παίκτες του ΝΒΑ, και ανάμεσά τους οι Μάικλ Τζόρνταν, Ντένις Ρόντμαν, Τσαρλς Όακλι, Πάτρικ Γιούιν, Τσόνσι Μπίλαπς, Ρέι Άλεν, Γιάο Μινγκ, ΛεΜπρον Τζέιμς και Τρέισι ΜακΓκρέιντι.
Στην ιστορία έχει μείνει η αμίμητη ατάκα του Γιάο Μινγκ πάνω στο θέμα: «Πρέπει να μιλήσω με τον προπονητή, να κρατάμε τον Ντικέμπε έξω στις προπονήσεις, γιατί αν χτυπήσει κάποιον στην προπόνηση, είναι συμπαίκτης μας. Τουλάχιστον στους αγώνες, οι πιθανότητες είναι 50-50 να χτυπήσει αντίπαλο»!
Τέσσερις φορές καλύτερος αμυντικός του πρωταθλήματος, κατόρθωμα που μόνο ο Μπεν Ουάλας έχει ισοφαρίσει στην ιστορία του NBA. Δεύτερος μπλοκέρ όλων των εποχών πίσω από τον Χακίμ, ο Μουτόμπο έχει 3.278 τάπες, με τον Ολάζουον να προηγείται με 3.830. Όταν ρωτήθηκε αν έχει βάλει στόχο την 1η θέση όλων των εποχών (θα χρειαστεί να παίζει για ακόμη 4-5 χρόνια) είπε: «Είναι πολύ δύσκολο να σπάσω αυτό το ρεκόρ. Δεν με νοιάζει να περάσω τον Χακίμ. Θέλω απλώς να με θυμούνται ως έναν από τους καλύτερους αμυντικούς παίκτες όλων των εποχών. Έναν παίκτη που έμπαινε στο γήπεδο και μάτωνε κάθε φορά».
Βέβαια, μπορεί ο Μουτόμπο να είναι διάσημος για τις αμυντικές του αρετές, αλλά μέχρι τα 35 του σκόραρε σε κάθε χρονιά του στο NBA περισσότερους από 10 πόντους μέσο όρο (στις 12 πρώτες χρονιές του είχε 11 χρονιές μέσους όρους νταμπλ-νταμπλ σε πόντους και ριμπάουντ, ενώ μόνο το 2000-01 είχε 9.1 πόντους, αλλά και 14.1 ριμπάουντ).
Το διάσημο κούνημα του δαχτύλου προς τον αντίπαλο παίκτη του απαγορεύτηκε από το NBA με τους διαιτητές να παίρνουν οδηγία να τον χρεώνουν με τεχνική ποινή κάθε φορά που το κάνει, καθώς το NBA το θεώρησε «αντιαθλητική ενέργεια» (κάτι τέτοια κάνουν οι Αμερικάνοι και δεν μπορείς να τους ξεχάσεις). Βεβαίως ο Μουτόμπο βρήκε και πάλι τρόπο! Πλέον μετά από κάθε τάπα γυρνάει προς τις εξέδρες και κουνάει το δάχτυλο προς το κοινό, κάτι που δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι παραβιάζει τους κανονισμούς.
Τα τελευταία δύο χρόνια, στο Χιούστον, με τους τραυματισμούς του Γιάο, έχει μπει στη βασική ομάδα μετά το μισό της κάθε χρονιάς και έχει κρατήσει όρθιους τους Ρόκετς.
Το 1970 σε ηλικία 4 ετών, ο Μουτόμπο έκανε την κίνηση που άλλαξε την ιστορία των σπορ, την κίνηση που έγινε το απόλυτο σήμα κατατεθέν στα σπορ. Κούνησε για πρώτη φορά το δάχτυλό του δεξιά-αριστερά Γελάτε; Μπορεί ο μικρός, τότε, Ντικέμπε να μην ήξερε τι έκανε, αλλά το έκανε, μιμούμενος τη μητέρα του που τον μάλωνε επειδή είχε χτυπήσει ένα από τα αδέρφια του!
Για πρώτη φορά σε παρκέ που παιζόταν μπάσκετ, στις 7 Απριλίου του 1980, στο Ζαΐρ, ο Μουτόμπο έκανε το περίφημο Finger Wag (κούνημα του δαχτύλου). Όταν ένας άλλος πιτσιρικάς πήγε για λέι απ, δέχτηκε μια ξεγυρισμένη τάπα που έστειλε την μπάλα στις εξέδρες, με τον Μουτόμπο να του κουνάει το δάχτυλο μετά, όχι για να τον φοβηθεί, αλλά «γιατί πλέον, κάθε παιδί στο γήπεδο ήξερε ότι δεν θα μπορούσαν πια να μπουν εύκολα λέι απ στο Ζαΐρ». Τελείωσε το κολέγιο με 350 τάπες και… 278 κουνήματα δαχτύλου, ρεκόρ ακατάρριπτο! Ο θρύλος του Τζορτζτάουν λέει ότι μια φορά σε ένα διαγώνισμα Γλωσσολογίας, ο Μουτόμπο βαθμολογήθηκε με 77 (στα 100). Τότε, χτύπησε το χαρτί στο θρανίο και… κούνησε αγριεμένος το δάχτυλο στον καθηγητή του, που επαναβαθμολόγησε το γραπτό και παραδέχτηκε το λάθος του. Από τότε, δεν πήρε ποτέ ξανά κάτω από 90 σε κανένα τεστ.
Μετά ήρθε το NBA. Το 1991, ο Μουτόμπο έγινε ντραφτ από τους Νάγκετς. Στην αρχή ήταν… ψαρωμένος. Αλλά ο κόσμος του NBA, τον έμαθε γρήγορα. Τον Φεβρουάριο του 1992, εναντίον των Σάρλοτ Χόρνετς, ο Λάρι Τζόνσον πήγε για κάρφωμα. Ο Μουτόμπο του κόλλησε την μπάλα στο ταμπλό και μετά γύρισε προς τον Τζόνσον και τον πάγκο των Χόρνετς κουνώντας για πρώτη φορά το δάχτυλο στο NBA. Μετά ακολούθησε ο χαμός: τα μέσα άρχισαν να του επιτίθενται για ασέβεια, αλλά ο κόσμος τον λάτρεψε. Και έγινε το απόλυτο αθλητικό σήμα κατατεθέν.
Όταν κέρδισε για πρώτη φορά το βραβείο του καλύτερου αμυντικού της χρονιάς, πόζαρε κρατώντας το τρόπαιο με το ένα χέρι και… κουνώντας το δάχτυλο του άλλου. Παραδόξως, το NBA εξαφάνισε (!!!) αυτή τη φωτογραφία, που πια δεν κυκλοφορεί πουθενά.
Τον Γενάρη του 2008, όταν επέστρεψε μετά τον τραυματισμό του Γιάο σε πλήρη αγωνιστική δράση, τον ρώτησαν αν η καριέρα του είχε τελειώσει και το ματς όπου είχε 4 τάπες σε 17 λεπτά κατά του Μέμφις ήταν απλώς μια έκλαμψη. Πώς απάντησε; Χαμογέλασε και… κούνησε το δάχτυλο στον δημοσιογράφο…
Το 2008-09 ο Κονγκολέζος γίγαντας θέλει να κουνήσει το δάχτυλο… για ακόμη μια χρονιά, προς τέρψιν όλων των φίλων του μπάσκετ.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Όσο για φινάλε... απλώς απολαύστε!
Ο 42χρονος Μουτόμπο ετοιμάζεται να επιστρέψει στο NBA για τη 18η χρονιά του σε αυτό και το μόνο σίγουρο είναι ότι κοσμεί τα παρκέ.
Γεννημένος στις 25 Ιουνίου 1966, με πλήρες όνομα που κανείς δεν μπορεί να θυμάται (Ντικέμπε Μουτόμπο Μπολόντο Μουκάμπα Ζαν-Ζακ Βαμουτόμπο), ο Κονγκολέζος σέντερ θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους καλύτερους αμυντικούς ψηλούς όλων των εποχών κι ένας από τους 3-4 καλύτερους μπλοκέρ στην ιστορία του NBA.
Στις 10 Ιανουαρίου του 2007 ο Μουτόμπο πέρασε τον Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ και πια είναι δεύτερος όλων των εποχών σε τάπες στο NBA πίσω μόνο από τον Χακίμ Ολάζουον.
Ο Μουτόμπο μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά και 5 αφρικανικές διαλέκτους, ενώ έχει πτυχίο σε Διπλωματία και Γλωσσολογία. Έχει τεράστιο φιλανθρωπικό έργο, κυρίως μέσα από το Dikembe Mutombo Foundation, το οποίο του έχει χαρίσει μια θέση στο World Sports Humanitarian Hall of Fame (Αθλητικό Παγκόσμιο Ανθρωπιστικό Χολ οφ Φέιμ). Κατά τη διάρκεια της φιλανθρωπικής του δραστηριότητας έχει χτίσει και εγκαινιάσει στην Κινσάσα του Κονγκό το Νοσοκομείο και Κέντρο Ερευνών «Μπιάμπα Μαρί Μουτόμπο», το οποίο κόστισε 29 εκατομμύρια δολάρια κι έχει 300 κρεβάτια. Ο Μουτόμπο πλήρωσε από την τσέπη του 15 εκατομμύρια δολάρια γι’ αυτό.
Το 1996 πλήρωσε για τις εμφανίσεις, τον εξοπλισμό και τα έξοδα της γυναικείας ομάδας μπάσκετ του Ζαΐρ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντας.
Πριν από αρκετά χρόνια, έφτασε στις Η.Π.Α. με ακαδημαϊκή υποτροφία από το κολέγιο του Τζορτζτάουν, ως φοιτητής ιατρικής, με όνειρο να γίνει γιατρός και να επιστρέψει στο Κονγκό να ασκήσει την ιατρική. Οι Αμερικάνοι είδαν μαύρο 2.18μ. και η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους. Πάντως, ο Μουτόμπο δεν παράτησε τις σπουδές του, αλλά όπως γράψαμε και πιο πάνω, άλλαξε κατεύθυνση και τελείωσε παίρνοντας πτυχία στη Διπλωματία και τη Γλωσσολογία, πριν παίξει μπάσκετ στο NBA.
Ένας παίκτης-θρύλος, ο οποίος θεωρείται από τους «καλούς» του αθλήματος, αλλά είναι μνημειώδης ο σκληρός τρόπος παιχνιδιού του. Από τους δολοφονικούς του αγκώνες έχουν τραυματιστεί δεκάδες παίκτες του ΝΒΑ, και ανάμεσά τους οι Μάικλ Τζόρνταν, Ντένις Ρόντμαν, Τσαρλς Όακλι, Πάτρικ Γιούιν, Τσόνσι Μπίλαπς, Ρέι Άλεν, Γιάο Μινγκ, ΛεΜπρον Τζέιμς και Τρέισι ΜακΓκρέιντι.
Στην ιστορία έχει μείνει η αμίμητη ατάκα του Γιάο Μινγκ πάνω στο θέμα: «Πρέπει να μιλήσω με τον προπονητή, να κρατάμε τον Ντικέμπε έξω στις προπονήσεις, γιατί αν χτυπήσει κάποιον στην προπόνηση, είναι συμπαίκτης μας. Τουλάχιστον στους αγώνες, οι πιθανότητες είναι 50-50 να χτυπήσει αντίπαλο»!
Τέσσερις φορές καλύτερος αμυντικός του πρωταθλήματος, κατόρθωμα που μόνο ο Μπεν Ουάλας έχει ισοφαρίσει στην ιστορία του NBA. Δεύτερος μπλοκέρ όλων των εποχών πίσω από τον Χακίμ, ο Μουτόμπο έχει 3.278 τάπες, με τον Ολάζουον να προηγείται με 3.830. Όταν ρωτήθηκε αν έχει βάλει στόχο την 1η θέση όλων των εποχών (θα χρειαστεί να παίζει για ακόμη 4-5 χρόνια) είπε: «Είναι πολύ δύσκολο να σπάσω αυτό το ρεκόρ. Δεν με νοιάζει να περάσω τον Χακίμ. Θέλω απλώς να με θυμούνται ως έναν από τους καλύτερους αμυντικούς παίκτες όλων των εποχών. Έναν παίκτη που έμπαινε στο γήπεδο και μάτωνε κάθε φορά».
Βέβαια, μπορεί ο Μουτόμπο να είναι διάσημος για τις αμυντικές του αρετές, αλλά μέχρι τα 35 του σκόραρε σε κάθε χρονιά του στο NBA περισσότερους από 10 πόντους μέσο όρο (στις 12 πρώτες χρονιές του είχε 11 χρονιές μέσους όρους νταμπλ-νταμπλ σε πόντους και ριμπάουντ, ενώ μόνο το 2000-01 είχε 9.1 πόντους, αλλά και 14.1 ριμπάουντ).
Το διάσημο κούνημα του δαχτύλου προς τον αντίπαλο παίκτη του απαγορεύτηκε από το NBA με τους διαιτητές να παίρνουν οδηγία να τον χρεώνουν με τεχνική ποινή κάθε φορά που το κάνει, καθώς το NBA το θεώρησε «αντιαθλητική ενέργεια» (κάτι τέτοια κάνουν οι Αμερικάνοι και δεν μπορείς να τους ξεχάσεις). Βεβαίως ο Μουτόμπο βρήκε και πάλι τρόπο! Πλέον μετά από κάθε τάπα γυρνάει προς τις εξέδρες και κουνάει το δάχτυλο προς το κοινό, κάτι που δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι παραβιάζει τους κανονισμούς.
Τα τελευταία δύο χρόνια, στο Χιούστον, με τους τραυματισμούς του Γιάο, έχει μπει στη βασική ομάδα μετά το μισό της κάθε χρονιάς και έχει κρατήσει όρθιους τους Ρόκετς.
Το 1970 σε ηλικία 4 ετών, ο Μουτόμπο έκανε την κίνηση που άλλαξε την ιστορία των σπορ, την κίνηση που έγινε το απόλυτο σήμα κατατεθέν στα σπορ. Κούνησε για πρώτη φορά το δάχτυλό του δεξιά-αριστερά Γελάτε; Μπορεί ο μικρός, τότε, Ντικέμπε να μην ήξερε τι έκανε, αλλά το έκανε, μιμούμενος τη μητέρα του που τον μάλωνε επειδή είχε χτυπήσει ένα από τα αδέρφια του!
Για πρώτη φορά σε παρκέ που παιζόταν μπάσκετ, στις 7 Απριλίου του 1980, στο Ζαΐρ, ο Μουτόμπο έκανε το περίφημο Finger Wag (κούνημα του δαχτύλου). Όταν ένας άλλος πιτσιρικάς πήγε για λέι απ, δέχτηκε μια ξεγυρισμένη τάπα που έστειλε την μπάλα στις εξέδρες, με τον Μουτόμπο να του κουνάει το δάχτυλο μετά, όχι για να τον φοβηθεί, αλλά «γιατί πλέον, κάθε παιδί στο γήπεδο ήξερε ότι δεν θα μπορούσαν πια να μπουν εύκολα λέι απ στο Ζαΐρ». Τελείωσε το κολέγιο με 350 τάπες και… 278 κουνήματα δαχτύλου, ρεκόρ ακατάρριπτο! Ο θρύλος του Τζορτζτάουν λέει ότι μια φορά σε ένα διαγώνισμα Γλωσσολογίας, ο Μουτόμπο βαθμολογήθηκε με 77 (στα 100). Τότε, χτύπησε το χαρτί στο θρανίο και… κούνησε αγριεμένος το δάχτυλο στον καθηγητή του, που επαναβαθμολόγησε το γραπτό και παραδέχτηκε το λάθος του. Από τότε, δεν πήρε ποτέ ξανά κάτω από 90 σε κανένα τεστ.
Μετά ήρθε το NBA. Το 1991, ο Μουτόμπο έγινε ντραφτ από τους Νάγκετς. Στην αρχή ήταν… ψαρωμένος. Αλλά ο κόσμος του NBA, τον έμαθε γρήγορα. Τον Φεβρουάριο του 1992, εναντίον των Σάρλοτ Χόρνετς, ο Λάρι Τζόνσον πήγε για κάρφωμα. Ο Μουτόμπο του κόλλησε την μπάλα στο ταμπλό και μετά γύρισε προς τον Τζόνσον και τον πάγκο των Χόρνετς κουνώντας για πρώτη φορά το δάχτυλο στο NBA. Μετά ακολούθησε ο χαμός: τα μέσα άρχισαν να του επιτίθενται για ασέβεια, αλλά ο κόσμος τον λάτρεψε. Και έγινε το απόλυτο αθλητικό σήμα κατατεθέν.
Όταν κέρδισε για πρώτη φορά το βραβείο του καλύτερου αμυντικού της χρονιάς, πόζαρε κρατώντας το τρόπαιο με το ένα χέρι και… κουνώντας το δάχτυλο του άλλου. Παραδόξως, το NBA εξαφάνισε (!!!) αυτή τη φωτογραφία, που πια δεν κυκλοφορεί πουθενά.
Τον Γενάρη του 2008, όταν επέστρεψε μετά τον τραυματισμό του Γιάο σε πλήρη αγωνιστική δράση, τον ρώτησαν αν η καριέρα του είχε τελειώσει και το ματς όπου είχε 4 τάπες σε 17 λεπτά κατά του Μέμφις ήταν απλώς μια έκλαμψη. Πώς απάντησε; Χαμογέλασε και… κούνησε το δάχτυλο στον δημοσιογράφο…
Το 2008-09 ο Κονγκολέζος γίγαντας θέλει να κουνήσει το δάχτυλο… για ακόμη μια χρονιά, προς τέρψιν όλων των φίλων του μπάσκετ.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Όσο για φινάλε... απλώς απολαύστε!
2 σχόλια:
Δε θέλω να γίνομαι γκρινιάρης ΑΛΛΑ ειναι Α Δ Ι Α Ν Ο Η Τ Ε Σ τέτοιες δηλώσεις:
"«Κρίμα να ξεκινάει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός και να μην τον βλέπει ο κόσμος του. Τέτοια ομάδα δεν έχει δει ο κόσμος στην Ευρώπη. Είναι κρίμα και δεν πρέπει να ξαναγίνει»."
από αντιπρόεδρο που μάχεται τη βία.
Ο,τι είναι κρίμα να παίζουν οι παίκτες σε άδεια γήπεδα ναι είναι κρίμα.Ωστόσο για πολλούς ανεγκέφαλους το γεγονός πως η ομάδα τους θα παίζει κεκλεισμένων είναι το μόνο πράγμα που τους κρατά απο το να μπουν με τσεκούρια κατά του διαιτητή.
Και αντι να λες ειναι κριμα και αδικο (ουτως ώστε δημιουργώντας κλίμα αδικίας απο εξωθεσμικά κέντρα εναντίον του Ολυμπιακού και πολώνοντας την κατάσταση) πες
"παιδια φετος να βοηθήσουμε να μην παίξουμε με άδεια γήπεδα".
Μια ευγενής προσφορά του Αγγελόπουλου ενάντια στην βία στα γήπεδα.
Και ξαναβάλτε τον μάγκες εξώφυλλο γράφοντας πως αγωνίζεται ενάντια στην βία...
@ανώνυμος: Βάλαμε ποτέ εξώφυλλο τον Αγγελόπουλο ότι μάχεται κατά της βίας;
Προφανώς και κανείς δεν κάνει κάτι για το θέμα. Απ' την άλλη, είναι όντως άδικο να παίζουν τέτοιες ομάδες κεκλεισμένων των θυρών. Αλλά αυτό μπορούμε να το λέμε εμείς, όχι οι πρόεδροί τους. Τέλος, αυτή η δήλωσε δεν πολώνει την κατάσταση.
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου