Ο Άρης έχει ξεκινήσει εδώ και λίγα χρόνια μια σημαντική προσπάθεια επιστροφής κοντά στην κορυφή του ελληνικού μπάσκετ. Μετά την κραταιά δεκαετία του 1980, τις καλές χρονιές στη δεκαετία του 1990 (Κύπελλο Σαπόρτα, Κύπελλο Κόρατς), ο Άρης έφτασε στο έσχατο σημείο του.
Το 1999-2000 ο Άρης έφτασε μέχρι την 8η θέση. Ο 21ος αιώνας ξεκίνησε με τον Άρη να τερματίζει στη 12η θέση του πρωταθλήματος, ενώ η συνέχεια ήταν ανάλογη με τη 10η θέση το 2001-02.
Στη συνέχεια ξεκίνησε μια προσπάθεια ανάκαμψης του «αυτοκράτορα», η οποία κορυφώθηκε με την επιστροφή στην Ευρωλίγκα, την περίοδο 2006-07. Η επιτυχία επαναλήφθηκε το 2007-08, αλλά ο Άρης στο περσινό πρωτάθλημα δεν μπόρεσε να πάρει την τρίτη προνομιούχο θέση, αφού πληρώνοντας τα λάθη του Γκόρντον Χέρμπερτ στον σχεδιασμό, αλλά και τη μέτρια προπονητική του ικανότητα, αποκλείστηκε στην οκτάδα από το Μαρούσι, τερματίζοντας 5ος στο πρωτάθλημα.
Στη Θεσσαλονίκη επέστρεψε ο Αντρέα Ματσόν, που στην πρώτη του θητεία είχε δεχτεί απίστευτη κριτική, αλλά οδήγησε τον Άρη στις δύο καλύτερες χρονιές των τελευταίων σχεδόν 20 χρόνων.
Ο Ματσόν πέρσι πίστεψε ότι ήρθε η ώρα να κάνει το βήμα παραπάνω, αλλά πηγαίνοντας στη Φορτιτούντο, πήγε σε ομάδα τρελοκομείο, με αποτέλεσμα από τον Γενάρη να περιμένει άνεργος τον διακανονισμό για να πάρει όσο πιο πολλά χρήματα γινόταν από το συμβόλαιό του.
Οι επαφές με τον Άρη ήταν σίγουρο ότι θα γίνουν και σχεδόν σε χρόνο μηδέν επήλθε συμφωνία. Πολλοί κατέκριναν την επιλογή του Άρη να επιστρέψει στον Ματσόν, αλλά το θέμα είναι ότι «κίτρινοι» και Ιταλός παραδέχτηκαν από κοινού το λάθος τους και ξεκίνησαν δεύτερη θητεία στην πλήρως πετυχημένη συνεργασία τους. Η παράδοση αναφέρει ότι η δεύτερη θητεία για τους (περισσότερους) προπονητές σπανίως είναι το ίδιο επιτυχημένη. Όμως, ο αντίλογος λέει, γιατί να χαλάσεις μια δοκιμασμένη συνταγή;
Όλα μέχρι εδώ ωραία. Πέρσι, όμως, ο Άρης είδε κάτι πρωτόγνωρο: τον κόσμο του να του γυρνάει την πλάτη. Το συνήθως κατάμεστο Αλεξάνδρειο, μια από τις πιο καυτές έδρες σε ολόκληρη την Ευρώπη, πέρσι έμενε σχεδόν πάντα μισογεμάτο. Ή μισοάδειο αν προτιμάτε. Ο κόσμος του Άρη ίσως νόμισε ότι η ομάδα έχει σίγουρη την 3η θέση, ίσως πίστεψε ότι με το ρόστερ που είχε ο Άρης θα μπορούσε να σπάσει το δίδυμο Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού, ίσως θεώρησε ότι η πρόκριση στους 16 της Ευρωλίγκας δεν ήταν υπέρβαση, ίσως, ίσως, ίσως…
Το αποτέλεσμα; Οι δηλώσεις του Θανάση Τζεβελέκη: «Θεωρώ ότι ο κόσμος του Άρη πρέπει να σπάσει το φράγμα των 2.500 διαρκείας. Είναι το ελάχιστο που πρέπει να κάνει για να δείξει ότι είναι κοντά στην ομάδα. Θα σας πω κάτι για πρώτη φορά. Η πορεία των εσόδων από τα εισιτήρια και τα διαρκείας θα είναι ένας σημαντικός παράγοντας που θα επηρεάσει τις σκέψεις μου για το αν θα συνεχίσω τα επόμενα χρόνια. Δεν το έχω ξαναπεί ποτέ, το λέω όμως φέτος, γιατί εγώ δεν είμαι στον Άρη για τον εαυτό μου. Ήρθα για να βοηθήσω την ομάδα και θα χαίρομαι αν βλέπω τον κόσμο στο γήπεδο. Θεωρώ ότι πρέπει να είναι στο γήπεδο. Δεν μπορώ να φανταστώ έναν Άρη να παίζει σε ένα μισοάδειο γήπεδο. Δεν του πάει του Άρη ένα μισοάδειο Παλέ και περιμένω από τον κόσμο να αγκαλιάσει την ομάδα».
Η δήλωση αυτή είναι πολύ πιο σοβαρή απ’ ότι ακούγεται. Αν ο Τζεβελέκης φύγει από την ΚΑΕ, τότε η απόσταση από την τετράδα του πρωταθλήματος, τους 16 της Ευρωλίγκας και το ULEB Cup, μέχρι την 8η ή τη 10η θέση, είναι πολύ μικρή. Για μια ομάδα που έχει ταλανιστεί από διοικητικά προβλήματα, που κατάφερε με καταπληκτική διαχείριση να «καθαρίσει», τότε κάτι τέτοιο θα είναι πισωγύρισμα.
Θα μου πείτε, με ποια λογική ο Τζεβελέκης ασκεί πίεση, εκβιάζοντας τον κόσμο της ομάδας να πάει στο γήπεδο; Η απάντηση είναι ότι αν ο κόσμος μιας ομάδας δεν θέλει να πηγαίνει να τη βλέπει, τότε η ομάδα αυτή δεν έχει σκοπό ύπαρξης ως επαγγελματικό σωματείο (μην κοιτάτε τι γίνεται στην Ελλάδα). Και δεν μπορούμε να πούμε ότι ο ποδοσφαιρικός Άρης είναι τόσο ανεβασμένος που πλήττει τον μπασκετικό. Ακόμη κι αν το δεχτούμε για πέρσι, φέτος ο ποδοσφαιρικός Άρης έσπασε ένα ρεκόρ στην Ευρώπη: έγινε η πρώτη ομάδα στην ιστορία των ευρωπαϊκών Κυπέλλων που αγωνίστηκε σε έναν αγώνα της με 14 ξένους παίκτες και κανέναν γηγενή, 11 ξένους στη βασική ομάδα και 3 ακόμη αλλαγή. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οποιοσδήποτε υγιής φίλαθλος θα προτιμήσει να δει κάτι τέτοιο. Πόσο μάλλον, φίλαθλοι με μακρά παράδοση στήριξης στο μπάσκετ.
Ο κόσμος του Άρη φέτος πρέπει να επιστρέψει στο Αλεξάνδρειο. Η Α1 έχει ισχυροποιηθεί αρκετά, ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ, το Μαρούσι, ο Πανελλήνιος και ο Πανιώνιος, θα διεκδικήσουν επί ίσοις όροις την 3η θέση και προμηνύεται μια χρονιά γεμάτη συγκινήσεις και αγώνες στην κόψη του ξυραφιού. Αν οι «Αρειανοί» λείψουν από το Αλεξάνδρειο, το πλήγμα για τον «αυτοκράτορα» θα είναι ισχυρό και φέτος, αλλά και μακροπρόθεσμα.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες βρίσκονται σε εξέλιξη και πραγματικά αξίζει τον κόπο να παρακολουθήσει κανείς τις προσπάθειες ανθρώπων που δεν είχαν τη βοήθεια της φύσης και της τύχης, αλλά κατάφεραν να γιγαντωθούν και να κερδίσουν το σεβασμό όλων μας, όντας πιο άξιοι και πιο μαχητές από τους περισσότερους. Και, μεταξύ μας, κάνοντας απίστευτα πράγματα, παρά την αναπηρία τους.
Το 1999-2000 ο Άρης έφτασε μέχρι την 8η θέση. Ο 21ος αιώνας ξεκίνησε με τον Άρη να τερματίζει στη 12η θέση του πρωταθλήματος, ενώ η συνέχεια ήταν ανάλογη με τη 10η θέση το 2001-02.
Στη συνέχεια ξεκίνησε μια προσπάθεια ανάκαμψης του «αυτοκράτορα», η οποία κορυφώθηκε με την επιστροφή στην Ευρωλίγκα, την περίοδο 2006-07. Η επιτυχία επαναλήφθηκε το 2007-08, αλλά ο Άρης στο περσινό πρωτάθλημα δεν μπόρεσε να πάρει την τρίτη προνομιούχο θέση, αφού πληρώνοντας τα λάθη του Γκόρντον Χέρμπερτ στον σχεδιασμό, αλλά και τη μέτρια προπονητική του ικανότητα, αποκλείστηκε στην οκτάδα από το Μαρούσι, τερματίζοντας 5ος στο πρωτάθλημα.
Στη Θεσσαλονίκη επέστρεψε ο Αντρέα Ματσόν, που στην πρώτη του θητεία είχε δεχτεί απίστευτη κριτική, αλλά οδήγησε τον Άρη στις δύο καλύτερες χρονιές των τελευταίων σχεδόν 20 χρόνων.
Ο Ματσόν πέρσι πίστεψε ότι ήρθε η ώρα να κάνει το βήμα παραπάνω, αλλά πηγαίνοντας στη Φορτιτούντο, πήγε σε ομάδα τρελοκομείο, με αποτέλεσμα από τον Γενάρη να περιμένει άνεργος τον διακανονισμό για να πάρει όσο πιο πολλά χρήματα γινόταν από το συμβόλαιό του.
Οι επαφές με τον Άρη ήταν σίγουρο ότι θα γίνουν και σχεδόν σε χρόνο μηδέν επήλθε συμφωνία. Πολλοί κατέκριναν την επιλογή του Άρη να επιστρέψει στον Ματσόν, αλλά το θέμα είναι ότι «κίτρινοι» και Ιταλός παραδέχτηκαν από κοινού το λάθος τους και ξεκίνησαν δεύτερη θητεία στην πλήρως πετυχημένη συνεργασία τους. Η παράδοση αναφέρει ότι η δεύτερη θητεία για τους (περισσότερους) προπονητές σπανίως είναι το ίδιο επιτυχημένη. Όμως, ο αντίλογος λέει, γιατί να χαλάσεις μια δοκιμασμένη συνταγή;
Όλα μέχρι εδώ ωραία. Πέρσι, όμως, ο Άρης είδε κάτι πρωτόγνωρο: τον κόσμο του να του γυρνάει την πλάτη. Το συνήθως κατάμεστο Αλεξάνδρειο, μια από τις πιο καυτές έδρες σε ολόκληρη την Ευρώπη, πέρσι έμενε σχεδόν πάντα μισογεμάτο. Ή μισοάδειο αν προτιμάτε. Ο κόσμος του Άρη ίσως νόμισε ότι η ομάδα έχει σίγουρη την 3η θέση, ίσως πίστεψε ότι με το ρόστερ που είχε ο Άρης θα μπορούσε να σπάσει το δίδυμο Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού, ίσως θεώρησε ότι η πρόκριση στους 16 της Ευρωλίγκας δεν ήταν υπέρβαση, ίσως, ίσως, ίσως…
Το αποτέλεσμα; Οι δηλώσεις του Θανάση Τζεβελέκη: «Θεωρώ ότι ο κόσμος του Άρη πρέπει να σπάσει το φράγμα των 2.500 διαρκείας. Είναι το ελάχιστο που πρέπει να κάνει για να δείξει ότι είναι κοντά στην ομάδα. Θα σας πω κάτι για πρώτη φορά. Η πορεία των εσόδων από τα εισιτήρια και τα διαρκείας θα είναι ένας σημαντικός παράγοντας που θα επηρεάσει τις σκέψεις μου για το αν θα συνεχίσω τα επόμενα χρόνια. Δεν το έχω ξαναπεί ποτέ, το λέω όμως φέτος, γιατί εγώ δεν είμαι στον Άρη για τον εαυτό μου. Ήρθα για να βοηθήσω την ομάδα και θα χαίρομαι αν βλέπω τον κόσμο στο γήπεδο. Θεωρώ ότι πρέπει να είναι στο γήπεδο. Δεν μπορώ να φανταστώ έναν Άρη να παίζει σε ένα μισοάδειο γήπεδο. Δεν του πάει του Άρη ένα μισοάδειο Παλέ και περιμένω από τον κόσμο να αγκαλιάσει την ομάδα».
Η δήλωση αυτή είναι πολύ πιο σοβαρή απ’ ότι ακούγεται. Αν ο Τζεβελέκης φύγει από την ΚΑΕ, τότε η απόσταση από την τετράδα του πρωταθλήματος, τους 16 της Ευρωλίγκας και το ULEB Cup, μέχρι την 8η ή τη 10η θέση, είναι πολύ μικρή. Για μια ομάδα που έχει ταλανιστεί από διοικητικά προβλήματα, που κατάφερε με καταπληκτική διαχείριση να «καθαρίσει», τότε κάτι τέτοιο θα είναι πισωγύρισμα.
Θα μου πείτε, με ποια λογική ο Τζεβελέκης ασκεί πίεση, εκβιάζοντας τον κόσμο της ομάδας να πάει στο γήπεδο; Η απάντηση είναι ότι αν ο κόσμος μιας ομάδας δεν θέλει να πηγαίνει να τη βλέπει, τότε η ομάδα αυτή δεν έχει σκοπό ύπαρξης ως επαγγελματικό σωματείο (μην κοιτάτε τι γίνεται στην Ελλάδα). Και δεν μπορούμε να πούμε ότι ο ποδοσφαιρικός Άρης είναι τόσο ανεβασμένος που πλήττει τον μπασκετικό. Ακόμη κι αν το δεχτούμε για πέρσι, φέτος ο ποδοσφαιρικός Άρης έσπασε ένα ρεκόρ στην Ευρώπη: έγινε η πρώτη ομάδα στην ιστορία των ευρωπαϊκών Κυπέλλων που αγωνίστηκε σε έναν αγώνα της με 14 ξένους παίκτες και κανέναν γηγενή, 11 ξένους στη βασική ομάδα και 3 ακόμη αλλαγή. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οποιοσδήποτε υγιής φίλαθλος θα προτιμήσει να δει κάτι τέτοιο. Πόσο μάλλον, φίλαθλοι με μακρά παράδοση στήριξης στο μπάσκετ.
Ο κόσμος του Άρη φέτος πρέπει να επιστρέψει στο Αλεξάνδρειο. Η Α1 έχει ισχυροποιηθεί αρκετά, ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ, το Μαρούσι, ο Πανελλήνιος και ο Πανιώνιος, θα διεκδικήσουν επί ίσοις όροις την 3η θέση και προμηνύεται μια χρονιά γεμάτη συγκινήσεις και αγώνες στην κόψη του ξυραφιού. Αν οι «Αρειανοί» λείψουν από το Αλεξάνδρειο, το πλήγμα για τον «αυτοκράτορα» θα είναι ισχυρό και φέτος, αλλά και μακροπρόθεσμα.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες βρίσκονται σε εξέλιξη και πραγματικά αξίζει τον κόπο να παρακολουθήσει κανείς τις προσπάθειες ανθρώπων που δεν είχαν τη βοήθεια της φύσης και της τύχης, αλλά κατάφεραν να γιγαντωθούν και να κερδίσουν το σεβασμό όλων μας, όντας πιο άξιοι και πιο μαχητές από τους περισσότερους. Και, μεταξύ μας, κάνοντας απίστευτα πράγματα, παρά την αναπηρία τους.
8 σχόλια:
Παρόλο που είμαι ΠΑΟΚ, είμαι πιο φιλικά διακείμενος στο μπάσκετ του Άρη, ίσως γιατί εκλείπουν οι φανατισμοί του Άρη. Βέβαια, σε έναν
αγώvα του πηγα μόνο(με την Ολύμπια Λάρισας), και εκεί βρήκε να κάνει τη χειρότερη του εμφάνιση ever (μόνο 48 πόντους), πράγμα που με κάνει να σκέφτομαι μήπως να ξαναπάω, για να τον βλέπω να χάνει! Πέρα από την πλάκα, προσωπικά βρίσκω ανεξήγητη αυτή την παγωμάρα για το μπάσκετ του Άρη, αφού
παραδοσιακά οι οπαδοί του Άρη θεωρούνται οι πιο μπασκετικοί (μέχρι πρότινος ασχολούνταν μόνο με μπάσκετ, όπως οι οπαδοί του ΠΑΟΚ με ποδόσφαιρο και αυτοί του Ηρακλή με βόλεϊ!).
Ίσως η αναγέννηση στο μπάσκετ του ΠΑΟΚ να συσπειρώσει τους οπαδούς του Άρη, ώστε να συμπαρασταθούν στην ομάδα για να μη χάσει τα πρωτεία στην πόλη.
Και κάτι ακόμη: αν ήταν τρελοκομείο
η Φορτιτούντο, τι να πούμε για τώρα
που έχει στις τάξεις της και τον Γουντς;
Μίλτος
Προσωπικά θεωρώ μεγάλη "αχαριστία" από τονμ κόσμο του Αρη τέτοια συμπεριφορά.Πόσο καιρό στο μπάσκετ έχουμε να δουμε ομάδα απο τη Θεσσαλονίκη να παίζει τόσο καλά και μάλιστα να απειλεί και την κυριαρχία των αιωνίων στο μπάσκετ(επι Γκέρσον λίγο έλειψε να γίνει η έκπληξη);
Δηλαδή τι παραπάνω θέλει ο οπαδός του Αρη να δει;
Προτιμά την ομάδα του ποδοσφαίρου που είναι 5 και 6 από μια ομάδα που παίζει στην Ευρωλίγκα;
ΥΓ.Πως τον είδατε τον Αρη στα φιλικά;
Εγώ πάντως βλέπω πως το κενό στη ρακέτα θα είναι κάτι παραπάνω απο εμφανές...
Κακά τα ψέμματα, ο κόσμος μπορεί να επιθυμεί η ομάδα του να προχωράει, χωρίς να στέκεται τόσο στη σύνθεσή της, αλλά φαίνεται ότι οι τόσοι ξένοι (κοινοτικοί και μη), που σήμερα είναι στην ομάδα και αύριο πωλούνται ή αποχωρούν, δεν μπορούν να δεθούν με τον κόσμο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως αυτή του Μάριο Μπόνι. Είναι ευκαιρία ο σημερινός Άρης να εκμεταλλευτεί το ελληνικό στοιχείο της ομάδος, όπως τον Παπανικολάου, τον Ηλιάδη και το Χρυσικόπουλο, ώστε να μαζέψει ξανά τον κόσμο στο γήπεδο.
Ο κόσμος του Άρη δυστυχώς πάντα γκρινιάζει καθώς έχει μάθει από παλιά να βρίσκεται στην "αυτοκρατορική θέση". Φυσικά αυτές οι μέρες έχουν περάσει ανεπιστεπτή και όλοι εμείς που αγαπάμε το μπάσκετ και ιδιαίτερα τον Άρη πρέπει να αγκαλιάσουμε την νέα προσπάθεια που κάνει. Φυσικά υπάρχουν και αυτοί που δεν θέλουν την διοίκηση αλλά υπάρχει κανείς που θα μπορούσε να φέρει νέους επενδυτές και να έχει μια διοικητική σταθερότητα αλλά και μία οικονομική ανάπτυξη στο μέλλον. Δεν νομίζω! Οπότε στηρίζουμε την ομάδα μας και αν έρθει κάτι καλό στη συνέχεια εδώ είμαστε για να υποστηρίξουμε την νέα προσπάθεια
@Μίλτος: Κι εγώ κάπως έτσι το βλέπω το θέμα. Είναι απαράδεκτο να γυρνάει ο κόσμος του Άρη την πλάτη στο μπάσκετ.
Όσο για τον Γουντς, είσαι αρκετά επίκαιρος, καθώς σήμερα το βράδυ θα γράψουμε για τον βίο και πολιτεία του.
@ανώνυμος: Συμφωνούμε σε όσα λες για τον Άρη. Για τους ψηλούς, πιστεύω ότι θα είναι καλύτερα από πέρσι, αλλά με 4 άτομα είναι και πάλι επικίνδυνο να βγει η χρονιά. Πρέπει να αποκτηθεί ο Χαριτόπουλος και ίσως ένας κοινοτικός που απομένει.
Rasheed.
Τα εισιτήρια σε διαψεύδουν, όσον αφορά το σχόλιο περί υγειών φιλάθλων. Το θέμα είναι να παίζεται καλό ποδόσφαιρο και όχι αν είναι Έλληνες αυτοί που το παίζουν. Αρκετά πια με τους μπασκετικούς που στην προσπάθεια να στηρίξουν το μπασκετικό τμήμα κατηγορούν το ποδοσφαιρικό. Άρης είμαστε και είμαστε παντού. Όλα τα τμήματα χρειάζονται στήριξη.
Και, επειδή δεν είσαι Αρειανός, θέλω να σου πω ότι αν αποκτηθεί ο Χαριτόπουλος ο κόσμος θα παγώσει περισσότερο. Όχι για την μέτρια αγωνιστική του αξία, αλλά γιατί, μετά από την περσινή προκλητική συμπεριφορά του, ο κόσμος δεν τον θέλει. Σίγουρα ο Άρης θέλει έναν πέμπτο ψηλό, κυρίως με αμυντικές αρετές, και η ύπαρξη ελεύθερης θέσης κοινοτικού μας κάνει αισιόδοξους στο ότι θα βρεθεί ένας τέτοιος παίκτης. Ο Σκορδίλης δεν φαίνεται να είναι ικανός να βοηθήσει ακόμα.
Geia xara se olous. Ego san Arianos, eimai tis apopsis oti prepei na proothithoun oi Ellines tis omadas k kurios oi neoi. Oxi se allous koinotikous k o Xaritopoulos tosa xronia den edeikse kati to idiaitero. Apo ekei k pera, pera apo Papanikolaou k Xrusikopoulo, tha prepe na exoume stin omada k ton Matalon (sti thesi tou Slobakou) k ton Tsaireli (anti tou Agadakou). Mporei na min petuxainame Euroleague, alla tha bgazame ena me duo paixtes.
Gia Xrusikopoulo exo akousei (alla den ton exo dei) polu kala logia.Isxuoun?
K kati allo: parapono to exo na bgalei ena diko tou paixti o Aris. Diladi na ton parei apo mikro i na einai sta tmimata upodomis k na ftasei ethniki. Apo epoxi Lupiridi k isos Liadeli (an k irthe sxetika megalos, 20+) exei na bgalei o Aris diko tou paixti.
@περιούσιος: Δεν έχεις άδικο. Ίσως το πρόβλημα του κόσμου είναι οι αλλαγές ξένων κάθε χρόνο και η έλλειψη κορμού (στο μέρος αυτό) της ομάδας. Γιατί με Μάσεϊ και Καστλ που έμειναν αρκετά, ο κόσμος πήγε κοντά στον Άρη. Το ελληνικό στοιχείο πρέπει όντως να δυναμώσει, αλλά με προσοχή και όχι σε βάρος των αποτελεσμάτων.
@ανώνυμος: Προφανώς θα υπάρχουν κι εκείνοι που δεν θα θέλουν την τωρινή λύση, αλλά το θέμα είναι, όπως σωστά γράφεις, να υπάρξει βιώσιμη λύση για τον Άρη και να μην κάνει πισωγύρισμα ξανά τώρα που έχει βρει το δρόμο του.
@geosu: Φίλε μου, αρκετά πια με τους μπασκετικούς. Απάντηση γιατί γύρισε ο κόσμος την πλάτη στο μπάσκετ, επαρκή, δεν έχεις. Εμείς εδώ γράφουμε για μπάσκετ, στήριξη στο ποδόσφαιρο του Άρη και του κάθε Άρη από αλλού.
Όσο για τη συμβουλή που μου δίνεις επειδή "δεν είμαι αρειανός" μάλλον δεν μας διαβάζεις αρκετά για να ξέρεις καλύτερα...
Ο Άρης, όπως λες, χρειάζεται ακόμη έναν ψηλό. Αν αυτός θα είναι ο Χαριτόπουλος ή ο κοινοτικός, του οποίου η θέση υπάρχει άδεια, θα το αποφασίσει, ευτυχώς, ο Ματσόν. Ο Σκορδίλης, όντως δεν είναι έτοιμος ακόμα.
@ανώνυμος: Ο Άρης θέλει έναν ψηλό ακόμα. Εξ ου και τα όσα γράφτηκαν στα σχόλια για τον Χαριτόπουλο. Τώρα αν η δικαιολογία όσων δεν πηγαίνουν στο γήπεδο είναι ότι "πάγωσαν με τον Χαριτόπουλο", περαστικά.
Για τους παίκτες που λες, είναι δύσκολο να βγει ένας παίκτης από τα σπλάχνα της ομάδας, όπως το γράφεις. Ο Μάταλον δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος αυτών που αναφέρεις, τουλάχιστον όχι ακόμα, Ο Τσαϊρέλης ακόμη δεν είναι Αγαδάκος, οπότε είναι λογικό ένας προπονητής να θέλει φτιαγμένους παίκτες. Κανείς στη χώρα αυτή δεν κάνει υπομονή για να δει μια ομάδα σαν τον Άρη να γίνεται φυτώριο για μελλοντικούς παίκτες.
Ρωτάς για τον Χρυσικόπουλο. Η απάντηση είναι ότι όντως έχει πολύ καλά δείγματα, αλλά μην ξεχνάς το νεαρό της ηλικίας του. Αν πάρει φέτος κάποιους αγώνες θα είναι θεού δώρο, ώστε να αρχίσει να μπαίνει στη φιλοσοφία του επαγγελματικού μπάσκετ. Αν προσεχτεί και δουλευτεί σωστά, τότε μπορεί ο Άρης να "βγάλει" παίκτη, όπως λες.
Για να δεις παίκτη του Άρη στην εθνική, θα πρέπει ο Άρης να παραμείνει ψηλά και τα επόμενα χρόνια. Ήδη έγινε η πρώτη κίνηση με τον Τσαλδάρη, που δεν είναι από τα τμήματα υποδομής, αν ο Άρης διατηρηθεί ψηλά, θα έρθει και ο καιρός να βγάλει δικό του παίκτη.
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου