«Κουράστηκα να υποκρίνομαι ότι είμαι κάποια που δεν είμαι. Κουράστηκα να πρέπει να κρύβω τα αισθήματά μου. Πολλοί θα πουν ότι με αυτά που λέω σήμερα θα χάσω πιο πολλά από όσα θα κερδίσω. Διαφωνώ, το πιο σημαντικό είναι η προσωπική ευτυχία. Δεν μπορώ να αλλάξω ποια είμαι και δεν μπορώ να ελέγξω με ποιον θα ερωτευτώ».
Όταν με αυτά τα λόγια η Σέριλ Σουπς ανακοίνωνε δημοσίως τον Οκτώβριο του 2005 (μετά από μια καταπληκτική χρονιά για αυτήν) ότι είναι ομοφυλόφιλη, έγινε η πιο γνωστή και η πιο σημαντική μπασκετμπολίστρια (συμπεριλαμβανομένων και των αντρών) που δε δίσταζε να δηλώσει κάτι τέτοιο. Στην πραγματικότητα, έγινε μια από τις ελάχιστες αθλήτριες, σε όλες τις εποχές, που παραδεχόταν τις ερωτικές της προτιμήσεις ενόσω ήταν ακόμη εν ενεργεία.
Οι περισσότεροι βέβαια ακούγοντας αυτήν την είδηση θα έπρεπε να σκεφτούν το αυτονόητο: δικαίωμά της να αισθάνεται και να αγαπάει ό,τι θέλει. Σαφώς. Αλλά αν αναλογιστεί κανείς πόσοι επαγγελματίες αθλητές υπολογίζεται ότι πρέπει να είναι ομοφυλόφιλοι και πόσοι από αυτούς το έχουν δηλώσει ή για ποιους είναι γνωστό, θα καταλάβει ότι είναι σημαντικό θέμα. Είναι ένα θέμα που δείχνει ότι οι κοινωνίες μας είναι ακόμη ρατσιστικές και ότι (ακόμη και πολύ μεγάλοι) αθλητές που εκτίθενται στα φώτα της δημοσιότητας διστάζουν να παραδεχθούν αυτό που για αυτούς (και που θα έπρεπε και για τους υπόλοιπους να) είναι αυτονόητο.
Η μπασκετική κοινότητα και η κοινή γνώμη, το 2005, είναι αλήθεια ότι στήριξε τη Σουπς. Οι περισσότεροι αντέδρασαν με ανακούφιση που επιτέλους ένας μεγάλος αθλητής δήλωσε το αυτονόητο: ότι υπάρχουν και ομοφυλόφιλοι αθλητές. Βέβαια, στην πραγματικότητα, για να λάβει κολακευτικά σχόλια η Σουπς βοήθησε και η σημαντική φήμη της με το τεράστιο ταλέντο της.
Η Σέριλ Σουπς είναι ένας θρύλος του γυναικείου μπάσκετ για περισσότερους από έναν λόγους. Έχει αναδειχθεί 3 φορές MVP στο WNBA, 3 φορές αμυντικός της χρονιάς και μόνο αυτή και η Λέσλι έχουν καταφέρει την ίδια σεζόν να αναδειχθούν MVP τόσο της κανονικής περιόδου, όσο και των πλέι-οφ. Επιπλέον, έχει κατακτήσει 4 πρωταθλήματα WNBA και 3 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια με τις ΗΠΑ. Έχει μέσους όρους καριέρας στο WNBA 15.9 πόντους, 5 ριμπάουντ, 3.3 ασίστ και 2.2 κλεψίματα. Επίσης, είναι η πρώτη γυναίκα μπασκετμπολίστρια που είδε ένα παπούτσι να παίρνει το όνομά της: το Air-Swoopes από τη NIKE.
Η Σουπς έχει γράψει ιστορία όχι μόνο για το σπάνιο ταλέντο και τις σπουδαίες επιδόσεις της, αλλά και γιατί άνοιξε μία πόρτα και ένα παράθυρο ελπίδας ότι θα σταματήσουν οι αθλητές να κρύβουν το ποιοι είναι. Έγινε σύμβολο μιας τεράστιας ομάδας πληθυσμού και, επειδή δε φοβήθηκε να μιλήσει ανοιχτά, πρόσθεσε ένα ακόμη λόγο για τον οποίο το όνομά της θα περάσει στην ιστορία. Τελείωσε τη φετινή σεζόν στη Σιάτλ Στορμ, σε ηλικία 37 ετών, για πρώτη φορά μακριά από την ομάδα τη φανέλα της οποία τίμησε όσο καμία άλλη, τις Χιούστον Κόμετς.
Τρία χρόνια μετά από εκείνη την ιστορική μέρα του Οκτωβρίου, δεν υπάρχει ακόμη κανείς άντρας εν ενεργεία μπασκετμπολίστας που να έχει παραδεχθεί κάτι αντίστοιχο…
“Good night, and good luck”
by BEN
ΥΓ. Αύριο, θα μιλήσουμε για τον Τζον Αμίτσι και για όλες τις γυναίκες μπασκετμπολίστριες που έχουν αποκαλύψει ότι είναι ομοφυλόφιλες.
2 σχόλια:
Πολύ καλή ανάρτηση και πολύ αξιέπαινο το θάρρος της Σέριλ Σουπς! Αλλά θα ήθελα να σταθώ στο γεγονός ότι, όσοι αθλητές βρίσκονται στο επίκεντρο της δημοσιότητας, βρίσκουν,
κάποιες φορές, το θάρρος να δηλώσουν ανοικτά το σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Αυτό, όμως,
δεν ισχύει για όσους βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα. Ο Αμαέτσι δήλωσε δημόσια, αν θυμάμαι καλά, ότι είναι ομοφυλόφιλος, όταν είχε πια αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Πολύ φοβάμαι ότι, αν έπραττε το ίδιο ως εν ενεργεία παίκτης, δύσκολα θα εύρισκε δουλειά, αν θυμηθείτε το Τζων Φασάνου, τον Άγγλο ποδοσφαιριστή, που προέβη στη σχετική δήλωση προ ετών, μετά δεν μπορούσε να βρει δουλειά και στο τέλος έδωσε ο ίδιος τέλος στη ζωή του εγκαταλελειμμένος απ' όλους.
Μην παρεξηγήσετε τα λεγόμενά μου! Σαφώς και επαινώ την ενέργεια της κας. Σουπς και σαφώς και αντιλαμβάνομαι και δικαιολογώ τη δυσκολία
του Αμαέτσι, όταν ήταν εν ενεργεία παίκτης(και του κάθε αμαέτσι, για να εξηγούμαστε). Πλην, όμως, θεωρώ όλως υποκριτική τη στάση της κοινής γνώμης στην αποκάλυψη αυτή. Διότι η τελευταία δέχεται σε σημαντικό βαθμό την ομοφυλοφιλία ενός διάσημου προσώπου αλλά βδελύσσεται εκείνο τον ομοφυλόφιλο/η, που είναι άγνωστος/η. Και μέχρι τότε, το σύνολο των ομοφυλοφίλων θα αναγκάζεται να κρύβει τα πραγματικά του αισθήματα και να αναμένει τη στιγμή εκείνη, που θα του δοθεί η ευκαιρία να δηλώσει ανοικτά τις προτιμήσεις του, όπως έπραξε, για παράδειγμα, ο Ολυμπιονίκης Αυστραλός καταδύτης πρόσφατα.
Αγαπητέ, συμφωνώ μαζί σου. Πράγματι για τους περισσότερους είναι δύσκολο ακριβώς γιατί η κοινή γνώμη διαμορφώνει μια προκατειλημμένη και, ενίοτε ρατσιστική, άποψη.
Θα τυ συζητήσουμε κι άλλο το θέμα στα δύο επόμενα άρθρα.
Να είσαι καλά.
BEN
Δημοσίευση σχολίου