Αυτό σήμερα δεν ήταν η Εθνική για ένα σωρό απλούς λόγους. Ήταν ίσως η πιο απογοητευτική εμφάνιση της ομάδας την τελευταία τετραετία, ίσως περισσότερο και από τον τελικό της Ιαπωνίας. Αυτό το λέω γιατί είναι από τις λίγες φορές που είναι δύσκολο να βρεις έστω και έναν παίκτη που να ξεχώρισε στο σημερινό ματς. Ο Παπαλουκάς, που ήταν ίσως ο καλύτερος, έβαλε τους πιο πολλούς πόντους του μετά που είχε κριθεί το ματς, ενώ είχε και 5 λάθη. Ο Σπανούλης, που ήταν ο δεύτερος σκόρερ, είχε 4/13 σουτ και πολύ μέτρια παρουσία στην άμυνα.
Στην πραγματικότητα, το ματς δεν είχε και ιδιαίτερη σημασία για την εξέλιξη της διοργάνωσης, αυτό που έχει, όμως, σημασία είναι η πιθανότητα κάμψης του ηθικού ορισμένων παικτών, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Διαμαντίδη, που πραγματοποίησε ίσως τη χειρότερη του εμφάνιση τα τελευταία χρόνια, σε σημείο που τον είδαμε να σέρνει τα πόδια του από το 25’ και μετά και να μη διεκδικεί καν μία καλή άμυνα, όπως κάνει συνήθως. Ο μόνος που έδειξε διάθεση για κάτι θετικό ήταν ο Πελεκάνος που μπήκε αργά.
Με τους Αμερικανούς, δε θέλω να ασχοληθώ, αφού θεωρώ πιο σημαντικό την αναζήτηση εσωτερικής εξήγησης για την εμφάνιση της Ελλάδας, αλλά, αν κοιτάξουμε τα στατιστικά από την ανάποδη, θα προκαλέσει σίγουρα περιέργεια το πώς κατάφερε η εθνική να χάσει από μία ομάδα που είχε 13/23 βολές (!), 7/20 τρίποντα και 15 λάθη! Άλλο ένα δείγμα της κακής βραδιάς της Εθνικής μας.
by BEN
Αυτό που με ξένισε στην παρουσία της Ελλάδας στο ματς είναι ότι οι διεθνείς μας, φάνηκαν φοβισμένοι. Απόδειξη αυτού είναι και το γεγονός ότι οι πρώτες δηλώσεις μετά το ματς από τον Λευτέρη Κακιούση ακούστηκαν εκκωφαντικές: «Σήμερα είδαμε ότι οι Αμερικάνοι δεν είναι η ομάδα που περιμέναμε. Είναι μια ομάδα που αν μείνεις συγκεντρωμένος, μπορείς να την κερδίσεις, αρκεί να μην της δώσεις γήπεδο».
Η συνέχεια; «Οι Αμερικάνοι είναι άπιαστοι στον αιφνιδιασμό, αλλά στο 5 εναντίον 5 έχουν πρόβλημα, δεν σουτάρουν με καλά ποσοστά και διστάζουν στο τρίποντο όπου αστοχούν τις περισσότερες φορές. Αν μείνεις μπροστά τους στην άμυνα, τότε μπορείς να τους κερδίσεις». Τώρα, εγώ δεν ξέρω τι να πω… Τα ίδια είχαμε γράψει 50 φορές εδώ από το blog, οπότε δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η εθνική έπαιξε φοβισμένα.
Γιατί η Ελλάδα για πρώτη φορά μετά από καιρό φάνηκε φοβισμένη. Στην αρχή χάσαμε τα ριμπάουντ κατά κράτος. Στο τέλος ισορροπήσαμε για να λήξει το ματς με 38-38, αλλά ενώ πήραμε 14 επιθετικά ριμπάουντ (11 οι Αμερικάνοι) βγάζαμε την μπάλα έξω! Για την εμφάνιση ατομικά των παικτών τα είπε ο BEN, με τους Διαμαντίδη, Ζήση, Φώτση και Τσαρτσαρή να είναι σαν να μην έχουν ξαναπαίξει μπάσκετ. Δείγμα της προσέγγισης της εθνικής στον αγώνα και τα 0/7 τρίποντα με τα οποία ξεκινήσαμε, εκ τω οποίων τα 6 ήταν ελεύθερα.
Οι Αμερικάνοι ήταν κακοί στις βολές, κακοί στις στημένες επιθέσεις και εκμεταλλεύτηκαν την πίεσή τους, η οποία αν με ρωτάτε δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο, αλλά κατάφερε να κομπλάρει τους διεθνείς. Θυμηθείτε πόσες φορές οι διεθνείς έκαναν αβίαστα λάθη, με λάθος πάσες (Διαμαντίδης, Παπαλουκάς), ή με την μπάλα να τους φεύγει από τα χέρια (Ζήσης, Τσαρτσαρής). Τέτοια λάθη είναι απαράδεκτα για την καλύτερη περιφέρεια στην Ευρώπη. Ζήσης, Παπαλουκάς, Σπανούλης και Διαμαντίδης έκαναν 18 λάθη, αριθμός διαστημικός για την αξία τους.
Πάντως, οι Αμερικάνοι εμένα μου έδειξαν αυτό ακριβώς που περίμενα. Ομάδα που στο ανοιχτό γήπεδο μπορεί να σε διαλύσει, αλλά που αν εγκλωβιστεί στο 5 εναντίον 5 δεν έχει και πάλι σχεδόν καμία λύση μέσα από σύστημα και βασίζεται σε βεβιασμένες ενέργειες. Αυτά για τα νοκ άουτ, που ακολουθούν. Οι ίδιοι μετά το ματς δήλωσαν ότι έκαναν το καλύτερό τους παιχνίδι φέτος. Η Ελλάδα έκανε το χειρότερό της. Την επόμενη φορά δεν θα είναι το ίδιο.
Κατακλείδα; Τίποτα δεν χάθηκε, μια ήττα που βαθμολογικά είναι σχεδόν τελείως αδιάφορη, ίσως μάλιστα λειτουργήσει θετικά. Θα μου πείτε, πώς γίνεται αυτό; Είναι εμφανές (από τις δηλώσεις του Ντ’ Αντόνι) ότι κάποιοι Αμερικάνοι νομίζουν ότι μας έχουν έτσι απλά. Εγώ θα ξαναπώ ότι άλλο ο όμιλος, άλλο τα νοκ άουτ. Αυτό είναι το μπάσκετ, ιδίως το μπάσκετ των εθνικών: η καλύτερη ομάδα στα παιχνίδια ζωής και θανάτου 40 λεπτών. Κι εκεί νιώθουμε σίγουροι.
Μετά τα τελευταία αποτελέσματα, η Ελλάδα λογικά θα αντιμετωπίσει την Αργεντινή στην οκτάδα και αυτό πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, μετά τα (λογικά εύκολα) μας με Ανγκόλα και Κίνα.
by Rasheed.
8 σχόλια:
kalhspera!apogohteutikh h ellada shmera alla se ena prama thelw na epikentrwthw perisorero!stous psilous mas!sta 3 teleutaioa paixnidia oi psiloi mas(ektos apo ton gliniadaki me thn germania)htan kati parapawn apo apogohteutikh!de xerw kata poso ftaaine autoi!alles fores de eftane i mpala,alles fores tous efeuge apo ta xeria,ta block out anuparkta,sta rebound pouthena!oi periferikoi mas mozan pali vraxukiklwmenoi otan den evgainan oi pases mesa kai me atomikes prospatheis kaname oti kaname!sto proolumpiako den eixam deixei toso aproetoimastoio giannakhs dokimase pali to sxedio me ta 3 guard opws kai sth germania ,pou nomizw htan lathos.allo usa kai llo germania,eidika oso anafora ta guard!o sofoklis pisteuw epishs oti einai anetoimos gia tetoia match kai mono kako tou kanoun(psixologika).
ps:o skinothetis kinezos thelei kremasma,tou papalouka to mpasimo pou esteile gia vrouves ton kobe oute pou to deixe kai alla posa!
ps2:ton printezh ton exei ligo adikimeno pisteuw,thelei ligo parapanw xrono summetoxhs na tou spasei o pagos!
ps3:megalh apogohteush to ooti mas ekane party shmera o bosh me 3-4 goal foul!(auto paei gia tous pislous pali)
ps4:o wade telika de pianotane!!!
sheepfish
@sheepfish: Συμφωνώ στα περισσότερα απ' όσα λες. Διαφωνώ ότι ο Γιαννάκης ήταν απροετοίμαστος. Για μένα καθαρά έφταιξαν οι παίκτες. Ό,τι κι αν δοκίμαζε ο Γιαννάκης δεν έβγαινε. Δεν μπορεί να μπει και μέσα.
Για τους ψηλούς και τους περιφερειακούς συμφωνούμε. Και για τον Πρίντεζη. Ο Σόφο είναι ανέτοιμος, αλλά πρέπει να τον δοκιμάζει σε κάθε ματς. Δεν γίνεται αλλιώς.
Όσο για τα τρία γκαρντ, η Ελλάδα έτσι παίζει. Εδώ και 3 χρόνια.
Ο Κινέζος σκηνοθέτης και γενικά οι Κινέζοι έχουν πάθει αμερικανοφρένεια. Μη με ρωτήσεις καν να σχολιάσω πόσο γελοίο είναι αυτό δεδομένων των συνθηκών και των σχέσεων των δύο χωρών.
Rasheed.
Κρίμα παίδες, κρίμα.
Οι Αμερικανοί ήταν αποφασισμένοι και ήθελαν το ματς περισσότερο από τους δικούς μας. Πιστεύω κι εγώ πως τους "σεβαστήκαμε" περισσότερο από όσο τους αξίζει. Με βάση τα ποσοστά τους θα μπορούσαμε να κτυπήσουμε το ματς. Με την ψυχολογία που είχαμε όμως, πάλι καλά που δεν χάσαμε με πιο βαρύ σκορ.
Νομίζω πως έπεσε και λίγο ξύλο, όχι βέβαια πως επηρέασε τον αγώνα.
ΥΓ: Ακούγεται πως υπάρχει άτυπη συμφωνία με τη ΔΟΕ και τη WADA να μην γίνεται έλγχος ντόπινγκ στους Αμερικανούς του NBA. Αλήθεια ή μύθος????
Θανάσης
@Θανάσης: Πράγματι τους σεβαστήκαμε περισσότερο. Παίξαμε και άσχημα, οπότε... Πάντως, αυτό που μετράει είναι ό,τι γίνει από τις 20 Αυγούστου και μετά. Ξύλο έπεσε, έχεις δίκιο. Όπως και ήταν τουλάχιστον 7-8 οι φορές που οι Αμερικάνοι έκαναν βήματα, αλλά έχουν ασυλία και παίζουν ουσιαστικά... με τους δικούς τους κανονισμούς.
Αυτό που ρωτάς για τη συμφωνία είναι πέρα για πέρα αλήθεια. Το είχαμε γράψει στο άρθρο με την ανάλυση των παιχνιδιών της πρώτης αγωνιστικής, ενώ το είχαμε αναλύσει και παλιότερα. Επειδή οι Αμερικάνοι στο NBA κάνουν μόνο ντραγκ τεστ και όχι ντοπινγκ, είναι κοινός τόπος ότι σχεδόν όλοι παίρνουν ουσίες. Η συμφωνία που έχουν είναι ότι αν οι επαγγελματίες τους υποβληθούν σε έλεγχο, θα τους αποσύρουν και θα επαναφέρουν τα κολεγιόπαιδα στην εθνική. Αυτά για να τα συνδυάζουμε με την κάθαρση Θάνου, που είναι η μόνη που ενδιαφέρει τη ΔΟΕ.
Rasheed.
Απαράδεκτη εμφάνιση!!!
Ντροπή!!!
Φυσικά και δεν υπονοώ ότι η χθεσινή εμφάνιση αποτέλεσε εθνική ντροπή -όπως και όταν κερδίζουμε δεν είμαστε εθνικά υπερήφανοι.
Αποτελεί ντροπή για την ίδια την ομάδα, για αυτούς τους παίκτες που 4 χρόνια τώρα έχουν κερδίσει το σεβασμό όλων. Πάνω από όλα παίζουν για την πάρτη τους και έτσι πρέπει να γίνεται.
Διαμαντίδης: 0 πόντοι και 7 λάθη. Όταν παίζει έτσι ο Διαμαντίδης φταίει και κάτι άλλο εκτός από την κακή μέρα... Ψυχολογία θα'λεγα... Και για αυτήν υπεύθυνος είναι ο και ο προπονητής.
Φώτσης: Τουρίστας!!! Συγγνώμη κιόλας, αλλά ήταν απαράδεκτος καθώς έπαιζε σαν αυτούς που έρχονται με τη σαγιοναρίτσα στο γηπεδάκι του μπάσκετ, το οποίο έτυχε να είναι κοντά στην παραλία, και κάνουν σουτάκια με την πλαστική μπαλίτσα που αγόρασαν από το σούπερ μάρκετ το πρωί για να παίξουν στη θάλασσα.
Ζήσης: Το παιδί δεν ξέρει μπάσκετ? Τι έγινε το ξέχασε?
Δεν μπορεί να σουτάρει, να πασάρει, να ντριμπλάρει, να τρέξει, να στρίψει , να παίξει μπάσκετ γενικότερα!!! Τι διάολο έγινε?
Γιαννάκης: Πήρε έναν γκάρντ λιγότερο για να έχει μια ακόμη λύση στους ψηλούς.
Ο Γλυνιαδάκης ξεκινάει στο ματς και μετά δεν ξαναπαίζει -κάτι σαν Πετσάρσκι που ξεκινούσε στη θέση του Οικονόμου,έκανε ένα κάρφωμα και μετά καθόταν στον πάγκο. Μόνο που αυτός ξανάμπαινε κάποια στιγμή...
Ο Πρίντεζης? Τον πήραμε για να κάνουμε σπάσιμο στον Κακιούζη?
Και με όλα αυτά, έμεινε η ομάδα με 4 γκάρντ και περιορισμένες λύσεις, με αποτέλεσμα να βλέπουμε το Ζήση να προσπαθεί να παίξει κάτι σαν μπάσκετ...
Επίσης, όταν το παιχνίδι σου στραβώνει στο 1ο μέρος και γίνεται run 'n' gun και η διαφορά πάει στους 10 πόντους, πρέπει να κάνεις κάτι!!! Όχι Βαγγέλης Αγγέλου -που λέει ο λόγος, δεν το συγκρίνω μαζί του- και προσευχή στη Μεγαλόχαρη.
Όπως προανέφερα, η ψυχολογία των παικτών δεν ήταν καλή και σε αυτό φέρει μεγάλη ευθύνη και ο προπονητής. Όχι την αποκλειστική, ο κάθε παίκτης υποχρεούται να προετοιμάζεται και μόνος του. Εμπειρία έχουν, μπορούν να το κάνουν.
Επί της ουσίας δεν αλλάζει κάτι. Τι 3οι, τι 4οι το ίδιο μου κάνει.
Τι Λιθουανία, τι Ρωσία, τι Αργεντινή. Όλες δύσκολες είναι, όλες μπορούν να μας κερδίσουν και όλες μπορούμε να τις κερδίσουμε.
Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι θα χάσουμε αλλά όχι τόσο εύκολα. Μπορεί και να είναι καλύτερα έτσι. Αν τους ξαναβρούμε μπροστά μας, θα είναι πιο χαλαροί. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
ΥΓ 1 Η κριτική που γίνεται είναι πάντοτε καλοπροαίρετη. Η ομάδα αυτή είναι ήδη πετυχημένη ακόμα και αν δεν ξανακερδίσει ποτέ αγώνα. Απλώς από μόνη της έχει βάλει πολύ ψηλά τον πήχυ και δικαίως.
Ημιτελικά πάντως θα πάμε.
ΥΓ 2 Καλά, για τη διαιτησία δεν έχω να πω κάτι. Κάποια στιγμή νόμιζα ότι παίζαμε με διαιτητές NBA.
Και δεν είναι μόνο τα βήματα αλλά και αυτή η άμυνα που οι Αμερικάνοι συνηθίζουν να παίζουν πάνω στην μπάλα, χτυπώντας φυσικά χέρια με κάτι λίγο από μπάλα.
Ενώ όταν το έκανε ο Διαμαντίδης ,για παράδειγμα, σφύριζαν φάουλ.
Το χειρότερο από όλα όμως,είναι ότι σε forum εξ Αμερικής, όσο είμασταν κοντά στο σκορ, διαμαρτύρονταν για τη διαιτησία.
Δεν αλλάζουν ποτέ. Μια ζωή αλαζόνες...
ΥΓ 3 Συγγνώμη για το σεντόνι μου, αλλά είχα καιρό να γράψω και φυσικά μου κάθισε στο λαιμό η χθεσινή εμφάνιση.
@patrick star: Φίλε συμφωνώ με την ανάλυση που κάνεις για τους παίκτες, αλλά και για τη διαιτησία του αγώνα, η οποία ήταν όντως απαράδεκτη.
Πάντως, από το ύφος του κειμένου σου κατάλαβα ότι σε πείραξε πολύ η ήττα. Και αυτό είναι καλό. Σημαίνει ότι υπάρχουμε και κάποιοι που θεωρούμε ότι τους Αμερικάνους πρέπει να τους κοιτάμε στα μάτια (προφανώς καταλαβαίνεις ότι ο Ιωάννου δεν είναι μέσα σε αυτούς, καθώς ατάκες τύπου: είναι πιο δυνατοί, πιο σκληροί, πιο μυώδεις, πιο αθλητικοί, πιο ψηλοί πρέπει να το δείχνουν κιόλας;, είναι απλώς γελοίες και από άλλες εποχές).
Rasheed.
Έλεος με αυτούς του καραγκιόζηδες που μεταδίδουν τους αγώνες! Έλεος!
Είναι δυνατόν να θαμαύζουν τους αμερικάνους, λες και δεν είναι δημοσιογράφοι αλλά groopies της αμερικανικής ομάδας. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Τι, να πεις. Δουλική συμπεριφορά.
Για την ομάδα τώρα. Μεγάλη ήττα, αλλά έτσι είναι τα πράγματα. Δεν ήμαστε υπέρ-ομάδα (ακόμα). Μου φαίνεται ότι μας λείπει ένας μεγάλος παίκτης ακόμα. Σαν τον καλό Σοφο, σαν τον Κουφό σε 2-3 χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση κάτι μου λέει ότι θα ξαναβρούμε στο δρόμο μας και τα αμερικανάκια και τους αχώνευτους. Οπότε θα ξαναέχουμε την ευκαιρία μας.
Ηλίας
ΥΓ. Μήπως να πάρουμε τον Νοβίτσκι στην Εθνική για 1-2 τουρνουά και να μοιράσουμε τους τίτλους με τους Γερμανούς? Έτσι κι αλλιώς μας συμπαθούν και τους συμπαθούμε.
@Ηλίας: Μαζί σου φίλε. Εγώ ψήνομαι για Νοβίτσκι... Βέβαια, εδώ χάσαμε τον Πέτζα που παρακαλούσε κιόλας να παίξει στην Ελλάδα, ποιον να πάρουμε; Το μεγάλο κεφάλι του ελληνικού μπάσκετ τότε είχε προτιμήσει να κυνηγήσει την περίπτωση του Τσακαλίδη αντί για του Πέτζα.
Όσο για το θέμα με τους σπορκάστερ, είναι τραγικό πλέον το ζήτημα. Και έχεις δίκιο όταν λες ότι υμίζουν groupies. Αλλά δίνουν τόνο και υπάρχει πολύς κόσμος που παρασύρεται. Για μένα, ας πούμε, όποιος πει αυτή την ομάδα Dream Team, πρέπει να του πάρουν τη δημοσιογραφική ταυτότητα αμέσως. Αλλά δυστυχώς το έχω δει πολλές φορές γραμμένο. Και ιδιαίτερα σε τίτλους σε 2 σάιτ μετά το ματς.
Τα μόνα σάιτ που δεν είχαν κομπλεξικό τίτλο μετά το ματς με τους Αμερικανούς ήταν το Σπορτνετ (μόνο και μόνο επειδή έγραψα εγώ τον τίτλο) και το Σουπερμπάσκετ. Κατά τα άλλα, ντριμ τιμ, όνειρο ήταν και χάθηκε, και τέτοια δαβάζαμε για ένα ματσάκι ομίλου αδιάφορο βαθμολογικά.
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου