Βρισκόμαστε εν μέσω τελικών στην Ελλάδα και στην κορύφωση της μπασκετικής συλλογικής χρονιάς, αλλά σήμερα θα κάνουμε τον πρόλογο για ένα θέμα που θα μας απασχολήσει αρκετά τις επόμενες εβδομάδες, στην αρχή του καλοκαιριού. Αφορμή μου έδωσε η σύλληψη του Γιοακίμ Νοά, παίκτη των Μπουλς για κατοχή μαριχουάνας.
Ο Νοά συνελήφθη τα ξημερώματα τη Δευτέρας, αφού περπατούσε στο πεζοδρόμιο πίνοντας από… ποτηράκι χωρίς καπάκι! Υπάρχει νόμος που απαγορεύει να πίνεις όταν περπατάς στο πεζοδρόμιο από ποτήρια που δεν έχουν καπάκι (ναι, και όμως υπάρχει...), οι αστυνομικοί τον σταμάτησαν γι’ αυτό και αργότερα βρήκαν πάνω του μαριχουάνα. Στο NBA ξεκίνησε η «αιώνια» συζήτηση για το αν θα έπρεπε η μαριχουάνα να νομιμοποιηθεί ή αν καλά κάνει η λίγκα και έχει τέτοιους κανονισμούς για τα ναρκωτικά.
Αναφέρω εν συντομία ότι το NBA έχει τους πιο σκληρούς κανονισμούς για τα ναρκωτικά απ’ όλες τις επαγγελματικές λίγκες στις Η.Π.Α.. Αν και ουσιαστικά το ντόπινγκ είναι ελεύθερο, μιας και οι παίκτες δεν εξετάζονται για τέτοιες ουσίες (ούτε στο NBA ούτε και κατά τη διάρκεια των διοργανώσεων της FIBA, οι παίκτες του NBA είναι οι μόνοι που δεν περνούν από ντόπινγκ κοντρόλ), η λίγκα έχει θεσπίσει σκληρές ποινές για τη χρήση ναρκωτικών.
Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1970, στον αγώνα κατά της κοκαΐνης, που έφτασε στην κορύφωσή του το 1986 με τον θάνατο του Λεν Μπάιας, το NBA πλέον βάζει τους παίκτες σε πρόγραμμα εφόσον συλληφθούν έστω και μία φορά για κατοχή ναρκωτικών. Όλοι οι παίκτες της λίγκας περνούν από τουλάχιστον 4 τεστ κάθε χρόνο για χρήση ναρκωτικών, σε μια προσπάθεια του NBA να καθαρίσει το όνομά του.
Όνομα που έχει κηλιδωθεί σχεδόν ανεπανόρθωτα από δηλώσεις όπως εκείνη του Τσαρλς Όακλι το 2001 ότι το 50-60% των παικτών του NBA κάνει χρήση μαριχουάνας, ή ακόμη και από… έρευνες ανάμεσα σε παίκτες του πρωταθλήματος (χαρακτηριστική εκείνη της Rocky Mountain News σε δείγμα 60 παικτών του NBA, οι οποίοι είπαν ότι τουλάχιστον το 30% των παικτών κάνει χρήση μαριχουάνας).
Όταν σταμάτησαν τον Νοά, οι αστυνόμοι «μύρισαν» το ποτήρι και διαπιστώθηκε ότι ήταν αλκοόλ, συγκεκριμένα κονιάκ. Έτσι οδηγήθηκε στο τμήμα και εκεί βρήκαν τη μαριχουάνα (είναι και να μη σε θέλει τελικά…). Όμως, όσον αφορά το NBA, το αλκοόλ δεν απαγορεύεται, δεν υπάρχει κανένας κανονισμός που να απαγορεύει στους παίκτες να πίνουν.
Όμως, πολλοί είναι εκείνοι που αναφέρουν ότι ο αλκοολισμός είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα για τους παίκτες της λίγκας από τα ναρκωτικά. Τα παραδείγματα πολλά: ξεκινώντας από τον Ρόι Τάρπλεϊ που ήταν αλκοολικός και έφτασε στο σημείο να σιδερώσει την κοπέλα του, πηγαίνοντας στον Βιν Μπέικερ, που δημοσιογράφοι είχαν δει σε ξενοδοχεία τους υπαλλήλους να βγάζουν σωρούς άδεια μπουκάλια από βότκα και ουίσκι από το δωμάτιό του, με τον Μπέικερ να φτάνει στο σημείο να πάει σε κέντρο απεξάρτησης κάποια περίοδο και φτάνοντας στην τραγική ιστορία του Έντι Γκρίφιν, που σκοτώθηκε επειδή οδηγούσε μεθυσμένος και τον πάτησε τρένο.
Ιστορίες πολλές, άλλες πιο γνωστές, άλλες που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας. Όπως το γεγονός ότι στις αρχές του ’90 πολλοί δημοσιογράφοι αποκάλυψαν ότι έβλεπαν τον Τζόρνταν και τον Πίπεν (και άλλους «Ταύρους») να βάζουν στις τσάντες τους μετά από την προπόνηση αρκετές εξάδες (!!!) μπύρας σε καθημερινή βάση.
Ανάμεσα στις ιστορίες και εκείνη που κανείς δεν τολμάει να παραδεχτεί και βεβαίως αφορά την «Αυτού Αέρινη Μεγαλειότητα». Λέγεται ότι πριν τον 5ο αγώνα των τελικών του 1997 Μπουλς-Τζαζ, το γνωστό σε όλους «Flu Game», ο Τζόρνταν δεν είχε πάθει τροφική δηλητηρίαση, αλλά είχε τρομερό hangover από μεθύσι.
Η ιστορία λέει ότι ο Τζόρνταν διαγνώστηκε το πρωί του τελικού με τροφική δηλητηρίαση και παρόλα αυτά έπαιξε 44 λεπτά στο ματς, τελειώνοντας με 38 πόντους, 7 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 3 κλεψίματα και 1 τάπα και σχεδόν λιποθυμώντας στα χέρια του Σκότι Πίπεν λίγο πριν τελειώσει το ματς, αφυδατωμένος και εξουθενωμένος. Τα συμπτώματα σε γενικές γραμμές θα ήταν παρεμφερή είτε είχε τροφική δηλητηρίαση και έκανε εμετούς, είτε τους έκανε από μεθύσι. Βέβαια, ο Τζόρνταν φρόντισε με την εξωφρενική του εμφάνιση (17 πόντοι στη δεύτερη περίοδο, 15 στην τέταρτη) να χαρίσει τη νίκη στους Μπουλς με 90-88, να κλείσει όλα τα στόματα και βέβαια, είναι ο Τζόρνταν και κανείς δεν θέλει να διαβάζει «βρώμες» γι’ αυτόν. Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Τζόρνταν είχε μεθύσει πολύ άσχημα το προηγούμενο βράδυ, αλλά ο Τζάκσον τον καλύψε απόλυτα, ενώ και οι Μπουλς δεν ήθελαν να βγει στη φόρα το περιστατικό.
Στη συνέχεια, το Age of Basketball, θα ασχοληθεί με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά στο NBA, μέσα από ιατρικά άρθρα, ιστορίες παικτών, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί στη λίγκα.
by Rasheed.
6 σχόλια:
Χαρτιά,αλκοόλ και παρόλα αυτά ήταν ο καλύτερος.Πάλι καλά γιατί σύμφωνα με όλα αυτά θα μπορούσε πολύ εύκολα να μην τα είχε καταφέρει.
Άλλωστε τα είχε παρατήσει για ένα διάστημα.
Μήπως ξέρεις και τους πραγματικούς λόγους που σταμάτησε την πρώτη φορά (1993)?
Είχα ακούσει κάτι για τη δολοφονία του πατέρα του,για τζόγο και άλλα σχετικά.
Όσον αφορά την ντόπα,στους Ολυμπιακούς δεν τους ελέγχουν?
@patrick star: Όχι, δεν τους ελέγχουν. Υπάρχει συμφωνία του NBA με τη FIBA (όχι επίσημη προφανώς) και δεν γίνονται ντόπινγκ τεστ στους Αμερικανούς παίκτες, αλλά ντραγκ τεστ. Ελέγχονται δηλαδή κι εκεί για ναρκωτικά μόνο.
Κανείς δεν ξέρει τους λόγους που σταμάτησε. Η δολοφονία του πατέρα του θεωρείται ο βασικότερος, από όσους είχαν δημοσιοποιηθεί, αλλά οι θεωρίες μιλούν για τεράστια προβλήματα με τη λίγκα και τους Μπουλς λόγω του τζόγου και ότι η απόφαση αυτή πάρθηκε για να προστατευτεί η εικόνα του Τζόρνταν προς τα έξω (ήταν και παραμένει το πιο εξαγώγιμο προϊόν του επαγγελματικού αθλητισμού).
Υπάρχουν άλλες δύο θεωρίες, η μία λέει ότι απλώς βαρέθηκε και δεν έβρισκε κίνητρο να παίζει. Η άλλη λέει ότι σταμάτησε για να παίξει μπέιζμπολ. Όχι επειδή το γούσταρε τρελά, αλλά επειδή έτσι θα "ξεπλήρωνε" χρέη σε τρίτους. Εξάλλου, οι White Sox ήταν του ιδιοκτήτη των Μπουλς, ο οποίος ακόμη και όταν ο Τζόρνταν είχε σταματήσει, του πλήρωνε κανονικά το συμβόλαιο.
Ένας λόγος που λένε ότι δεν σταμάτησε... κανονικά, είναι και αυτός, δλδ η πληρωμή του συμβολαίου του και όσο καιρό έπαιζε μπέιζμπολ.
Rasheed.
poly kalo arthro gia ta narkwtika . theloume k alla opws me tzogo k alles perierges sinithies aftwn twn kata ta alla ''epaggelmatiwn'' !
Παιδια να πω την αμαρτια μου τα ναρκωτικα δεν με πειραζουν...ΜΑλλον για να ειμαι συγκεκριμενος Η μαριχουανα δεν με ενοχλει. Το ιδιο και ο αλκοολισμος. ΑΝ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ Ο ΑΘΛΗΤΗΣ ΕΞΩΘΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΛΗΨΗ ΧΑΣΙΣ Η ΑΛΚΟΟΛ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΝΒΑ ΤΟΤΕ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Αλλα ο καθενας εχει τις καταβολες του και τα ελαττωματακια του.
Απο την αλλη το ντοπινγκ ειναι πραγματικα το μεγαλο πληγμα. Το θεωρω υποκριτικο να κυνηγαει το ΝΒΑ τη μαριχουανα και το αλκοολ και να μην κανει ντοπινγκ κοντρολ...
Οσο για το τζογο, υπαρχει προβλημα οταν τζογαρει ο αθλητης αγωνες. Αν επαιζε μπλακ τζακ η ρουλετα, δε νομιζω να υπηρχε προβλημα.
Πολυ καλο αρθρο παντως.
Salvo.
@ Salvo: θεωρώ ότι γενικότερα ο τρόπος ζωής των σύγχρονων σταρ και όλο αυτό που λέγεται σταρ σύστεμ εξωθεί τους ίδιους στη χρήση ναρκωτικών, είτε μαριχουάνας για χαλάρωση από την ένταση, είτε κύριως κοκαίνης (η τομή του ντοπαρίσματος με τα ναρκωτικά) για να αντεξουν στους ρυθμούς της εργασίας τους, οι οποίοι είναι εξοντωτικοί, λόγω των εταιρειών που εμπορεύονται την εικόνα τους.
Η χρήση ναρκωτικών από αθλητή δείχνει αδυναμία. Ενώ η κανονική ντόπα, τους κάνει συνήθως υπερ-ήρωες. Στην πρώτη περίπτωση το κοινό "μουδιάζει" (ιδιώς οι οικογενειάρχες), στη δεύτερη καταπίνει το παραμύθι (που έχει και δράκο). Γι`αυτό πιστεύω ότι στο NBA χτυπάνε αλύπητα το ένα και αφήνουν το άλλο, έστω και αν στην ουσία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος
Στην περίπτωση άλλων τομέων της show biz και κυρίως της μουσικής, τα ναρκωτικά καταναλώνονται με απίστευτες ποσότητες, αφού απευθύνονται συνήθως σε κοινό που είναι ανεκτικό σε τέτοια πρότυπα και βοηθούν τον καλλιτέχνη να ακολουθήσει τους ρυθμούς της δουλειάς του (και εδώ έχουμε πάλι τομές ντοπαρίσματος/ναρκωτικών)
Με όλα αυτά δεν θέλω να αθωώσω εντελώς τους αθλητές, γιατί επιλογές είναι αυτές. Αλλά σκέψου ότι τη μια μέρα δεν είσαι τίποτα μετά από δύο χρόνια σε προσκυνάνε όλοι. Ε δεν θέλει και πολύ για να αποκτήσεις ψυχολογικά προβλήματα...
Δε θα διαφωνήσω μαζί σας, απλώς θα προσθέσω ότι το ντόπινγκ δεν είναι τόσο μεγάλη αρρώστια στο μπάσκετ, καθώς δεν προσφέρει τίποτα βασικά. Ευλυγισία, ευστοχία, μυαλό, διορατικότητα, δεν αποκτάς με συμπληρώματα και η ταχύτητα και η αντοχή είναι δευτερεύοντα, γιατί ενεργούν κατά της πλαστικότητας του σώματος (τα χάπια).
Θα το αναλύσουμε το θέμα, όπως ζητάτε και θα το συζητήσουμε.
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου