Μεγάλη νίκη πέτυχε ο Άρης στην Κωνσταντινούπολη επί της Εφές Πίλσεν. Μπορεί οι «κίτρινοι» να τερματίσουν πιθανότατα 5οι στον όμιλο, αφού για να αλλάξει αυτό θα πρέπει να κερδίσουν τη Μακάμπι στο Αλεξάνδρειο (και ταυτόχρονα να χάσει η Εφές στην Ισπανία από τη Μάλαγα), αλλά η νίκη σε μια έδρα όπως το Αμπντί Ιπεκτσί ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Για να έρθει το διπλό του Άρη, έπρεπε να εκπληρωθούν ορισμένες προϋποθέσεις:
- Βασικότερο ήταν να… επισκεφτούν οι Αρειανοί τον Οικουμενικό Πατριάρχη, για να τους δώσει την ευχή του για νίκη επί των Τούρκων.
- Εξίσου τεράστιας σημασίας ήταν να δώσει έμφαση στις σωστές λεπτομέρειες ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος: «Θαυμάζω το ύψος σας. Αλλά βλέπω ότι ακόμη και οι υπόλοιποι άνθρωποι στην ομάδα που δεν είναι καλαθοσφαιριστές είναι και εκείνοι ψηλοί».
- Μεγίστης κρισιμότητας ήταν το δώρο που θα έπαιρνε ο Πατριάρχης από τους παίκτες του Άρη: ένα ημερολόγιο της ομάδας και μία φανέλα του Γιώργου Καλαϊτζή υπογεγραμμένη από όλους τους παίκτες. Τυχερούλη!
- Σημαντικό, επίσης, ήταν να ενημερωθούν οι Αμερικανοί παίκτες του Άρη ότι ο «αυτοκράτορας» έχει το προσωνύμιο… Τουρκοφάγος από τον τελικό του 1993 με την Εφές για το Σαπόρτα, αλλά και από τον διπλό τελικό Κόρατς με την Τόφας Μπούρσα το 1997.
- Το τελικό χτύπημα στην Εφές δόθηκε με την υπενθύμιση σε όλους τους απίστους ότι και η τωρινή γενιά του Άρη έχει το δικαίωμα να αποκαλείται «Τουρκοφάγα», μιας και πέρσι είχε κερδίσει τη Φενέρ και… «είχε δώσει χαρά όχι μόνο στους φίλους της ομάδας, αλλά και σε όλους τους Έλληνες».
Μετά το εθνικιστικό ξέσπασμα (δεν άντεξα, δεν άντεξα σας λέω), πάμε και στην ανάλυση του αγώνα: Είδατε τι ωραίο που είναι να παίζεις χαλαρός και χωρίς άγχος; Ο Άρης μπορεί να μπήκε «κουμπωμένος» στο ματς, αλλά στην πορεία τα χέρια των παικτών λύθηκαν, αφού δεν είχαν απολύτως τίποτα να χάσουν.
Έτσι, ο Μότολα ό,τι σούταρε έμπαινε, έτσι ο Ουάσινγκτον μπορούσε να παίρνει την μπάλα και να παίζει το διάσημο σύστημα «τουρλουμπούκι» στο οποίο επιδίδεται με ζήλο κάθε Αμερικανός παίκτης που σέβεται τον εαυτό του και το όνομα που προσπαθεί να φτιάξει, έτσι ο Ηλιάδης όποτε έπαιρνε την μπάλα σταματούσε το σύστημα της ομάδας και σούταρε μετά από 10 δευτερόλεπτα εκτός συστήματος και λογικής, έτσι ο Γκόρντον Χέρμπερτ έφυγε με περικεφαλαία και τσαρούχια από την Πόλη, εκπορθητής.
Πάντως, αυτή η νίκη μπορεί να βοηθήσει τον Άρη σε ψυχολογικό επίπεδο, αν οι «κίτρινοι» μπορέσουν και κρατήσουν αλώβητο το Αλεξάνδρειο στη δεύτερη φάση. Γιατί αν έχουν 3-0 στο Αλεξάνδρειο, θα μπορούν υπό προϋποθέσεις (ποιοι θα είναι οι αντίπαλοι, πώς θα έχει προχωρήσει ο όμιλος) να περάσουν ακόμη και με μία εκτός έδρας νίκη. Και όταν θα έρθει η ώρα γι’ αυτό, η νίκη στην Κωνσταντινούπολη θα μετρήσει στο τι πιστεύουν οι παίκτες ότι μπορούν να κάνουν.
Όσο για επίλογο στο ματς: Αν η Ευρωλίγκα είχε μόνο τουρκικές ομάδες, ή αν ο Άρης έπαιζε στο τουρκικό πρωτάθλημα, το βλέπετε ότι θα ήταν κάθε χρόνο πρωταθλητής, έτσι; Τυχερός ο Παναθηναϊκός και η ΤΣΣΚΑ. Χάρτινες αυτοκρατορίες…
Και μιας και είπα Παναθηναϊκός: για τον Πρκάτσιν θα τα πούμε άλλη ώρα, απλώς να ξεκαθαρίσω ότι δεν εννοούσα τον Κροάτη όταν έγραφα το άρθρο τις προάλλες (ούτε τον Πέκοβιτς). Άλλωστε το όνομα του Πρκάτσιν είχε ήδη γίνει γνωστό. Άλλο όνομα μου είχαν πει «off the record».
Αυτή, την 13η εβδομάδα της Ευρωλίγκας, απαντήθηκε και το μεγαλύτερο ερώτημα που είχαμε στη διοργάνωση: ποιο κορόιδο θα χάσει από τη Λε Μαν. Η Τσιμπόνα, λοιπόν, είναι το μεγαλύτερο κορόιδο της φετινής Ευρωλίγκας. Μη με παρεξηγείτε. Πραγματικά, δεν πιστεύω ότι η Λε Μαν είχε τόσο κακή ομάδα για 0-12, αλλά εδώ που είχε φτάσει, δεν έπρεπε να χάσει κάποιος από αυτήν. Οι Γάλλοι είχαν χάσει 7 παιχνίδια, τα οποία ήταν ντέρμπι και 5 άνετα. Η Τσιμπόνα νόμιζε ότι θα έκανε περίπατο. Και την πάτησε. Το έχουμε ξαναπεί και ακούγεται γραφικό: όποια ομάδα από τις 24 υποτιμήσεις στην Ευρωλίγκα, χάνεις. Τα ίδια δεν έπαθε και ο Ολυμπιακός στην Πολωνία;
Εν τω μεταξύ, η ομάδα που διασκέδασε περισσότερο τη βραδιά της Τετάρτης ήταν η… Ρεάλ Μαδρίτης. Η «αυτοκτονία» της Μπαρτσελόνα στην έδρα της με την ήττα από τη Ρόμα, σημαίνει με λίγα λόγια ότι αν η Ρεάλ κερδίσει την Πέμπτη τη Ροάν, την ερχόμενη εβδομάδα θα δώσει… φιλικό με τον Παναθηναϊκό. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση παιζόταν η 2η θέση. Αλλά ας όψεται η αρμάδα του Ιβάνοβιτς…
by Rasheed.
2 σχόλια:
Πόσο απέχει η πρωτία από την 5η θέση? Όσο δύο ήττες στο Αλεξάνδρειο (Ρίτας και Μιλάνο)...Ή μήπως οι δύο ήττες από το Μιλάνο. Στην καλύτερη θα είχε ένα 11 - 3 Κρίμα ρε Άρη... Τουλάχιστον δείχνει ότι μπορεί για τους 8. Αλήθεια πως μοιράζονται οι ομάδες στη 2η φάση (πάντα μπερδεύομαι)?
@el pollo diablo: Έτσι είναι τα πράγματα. Αν ο Άρης είχε πάρει τα ματς στην έδρα του, θα ήταν τουλάχιστον 2ος. Αλλά, το γεγονός ότι δεν το έκανε, δείχνει ίσως και ότι δεν ήταν έτοιμος.
Στη δεύτερη φάση έχουμε κλήρωση 4 ομίλων με 4 ομάδες ο καθένας. Οι ομάδες χωρίζονται σε 4 γκρουπ δυναμικότητας ως εξής:
1ο γκουπ: Οι 3 πρώτοι και ο καλύτερος δεύτερος.
2ο γκρουπ: Οι 2 υπόλοιποι δεύτεροι και οι δύο καλύτεροι τρίτοι.
3ο γκρουπ: Ο χειρότερος τρίτος και οι 3 τέταρτοι.
4ο γκρουπ: οι τρεις πέμπτοι και ο καλύτερος έκτος.
Θεωρητικά δεν πρέπει να πέσουν ομάδες από την ίδια χώρα στον ίδιο όμιλο και ομάδες που έπαιζαν μαζί στην πρώτη φάση. Αλλά επειδή είναι στην πράξη αδύνατο, το ένα από αυτά καταπατείται.
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου