ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

«Manu Verdadera Pasion»


Η νέα σεζόν στο NBA μετράει ήδη 10 αγώνες για τους Σπερς και τα πρώτα συμπεράσματα για το πώς θα κυλήσει η χρονιά έχουν αρχίσει να διαφαίνονται. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι ο νέος ρόλος του Μανού Τζινόμπιλι. Ο σύγχρονος «θεός» της Αργεντινής, φέτος ξεκινάει από τον πάγκο και… αρέσει!

Για πρώτη φορά στα 5 χρόνια καριέρας (φέτος το 6ο), ο Πόποβιτς έδωσε στον Τζινόμπιλι το ρόλο του 6ου παίκτη. Από τα 370 παιχνίδια που είχε παίξει τα 5 χρόνια που είναι στο NBA, ο Αργεντίνος σούπερ-σταρ είχε ξεκινήσει βασικός στα 209. Τη φετινή σεζόν όμως, σε μια προσπάθεια να ανακατέψει την τράπουλα, ο προπονητής του Σαν Αντόνιο επέλεξε να μη βάζει στη βασική πεντάδα, αλλά να φυλάει για τη συνέχεια του αγώνα έναν παίκτη, ικανό να αλλάξει τη ροή του.

Αποτέλεσμα; Ο Μανού φέτος σκοράρει περισσότερο, δίνει περισσότερες ασίστ, παίρνει περισσότερα ριμπάουντ και κάνει περισσότερα κλεψίματα από πέρυσι, ενώ παίζει λίγο περισσότερο! Βέβαια, αυτή η άνοδος είναι αποτέλεσμα και της φυσικής εξέλιξης ενός παίκτη που του… περισσεύουν τα προσόντα, αλλά σε κάθε περίπτωση, ο Πόποβιτς τρίβει τα χέρια του που βλέπει την ομάδα του να μη χάνει σε απόδοση και τον ίδιο να έχει έναν 6ο παίκτη που είναι πρώτος σκόρερ (20 πόντοι μ.ο.), δέυτερος σε ασίστ (5,1 μ.ο., πίσω από τον πλέι-μέικερ Πάρκερ), τρίτος ριμπάουντερ (5,7 μ.ο. πρώτος περιφερειακός) και φυσικά πρώτος «κλέφτης» (2,3 μ.ο.) της ομάδας.

Ίσως κάποιοι θεωρήσουν ότι δεν έχει ιδιαίτερη σημασία το ποιος ξεκινάει πεντάδα. Άλλωστε είναι γνωστό ότι είναι σημαντικότερο ποιοι τελειώνουν το ματς. Αυτό που είναι σημαντικό όμως είναι ότι ο Τζινόμπιλι, αν συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς (ή και λίγο πεσμένους), θα πάρει «αέρα» το βραβείο του 6ου παίκτη, το οποίο θα είναι ουσιαστικά το πρώτο σημαντικό βραβείο στην NBA καριέρα ενός σημαντικού αθλητή. Και αυτά μένουν…

Τι λέει ο ίδιος ο πρωταγωνιστής για όλα αυτά; «Στην αρχή ήθελα να κρατήσω τη φανέλα του βασικού, αλλά τώρα μου αρέσει»! Γιατί όχι;

Πέρα από τα ενδιαφέροντα στατιστικά και τις προβλέψεις υπάρχουν 1-2 θέματα για τον Τζινόμπιλι που είναι πιο σημαντικά. Και αυτά αναφέρονται κυρίως στο ότι ο Εμάνουελ με την αγωνιστική του έκρηξη τα τελευταία 7-8 χρόνια (σε Ευρώπη, NBA και εθνική) έχει στρέψει τα βλέμματα ενός ολόκληρου έθνους πάνω του. Και ο λαός της Αργεντινής είναι ένας λαός πληγωμένος και ταλαιπωρημένος (για κοινωνικοπολιτικούς λόγους που υπερβαίνουν το blog) που «ακουμπάει» σε μεγάλους αθλητές για να βρει παρηγοριά. Μετά το απόλυτο ίνδαλμα, τον Μαραντόνα, η εθνική ποδοσφαίρου έχει προδώσει τις προσδοκίες της χώρας και σε αυτήν τη μεταβατική περίοδο ήρθε ο Τζινόμπιλι για να γράψει τη δική του ιστορία και να γίνει το μεγάλο μπασκετικό είδωλο ενός από τους πιο «ποδοσφαιρικούς» λαούς του κόσμου. Αυτή τη στιγμή είναι ένας από τους λίγους μπασκετμπολίστες που αποτελούν το νο.1 του ενδιαφέροντος στη χώρα καταγωγής τους (Νοβίτσκι και Γιάο είναι οι άλλοι που έχουν καταφέρει μόνοι τους να φέρουν τέτοια δημοτικότητα στο άθλημα στη χώρα τους).

Ο καλύτερος Λατινοαμερικάνος παίκτης των τελευταίων χρόνων και ένας από τους καλύτερους “international” (που λένε και οι Αμερικάνοι) όλων των εποχών, ένας από τους πιο πληθωρικούς παίκτες στον κόσμο, ένας σούπερ-σταρ… της διπλανής πόρτας, ο Μανού… τριαντάρησε πια και αφού τα έχει κερδίσει σχεδόν όλα στην καριέρα του, ήρθε η ώρα να νιώσει και λίγη προσωπική δικαίωση με ένα βραβείο από το NBA

"Good night, and good luck"

by BEN

ΥΓ. Στον τίτλο ενστερνιστήκαμε το σύνθημα των φίλων του Τζινόμπιλι, MVP: Manu Verdadera Pasion – Μανού Αληθινό Πάθος.

2 σχόλια:

El Pollo Diablo είπε...

Το Σάββατο είδα ολόκληρο αγώνα NBA μετά από πολλά χρόνια (από τότε που ο Τζόρνταν έληγε οριστικά και αμετάκλητα την καριέρα του, και ο Ρομπινσον έδινε σιγά σιγά την σκυτάλη στον Τιμ). Και ήμουν τυχερός γιατί θαύμασα την κόντρα των δύο μεγάλων Αργεντίνων. Θα ασχοληθώ περισσότερο με τον Σκόλα. Ο τύπος δείχνει ότι από την πρώτη χρονιά, μπορεί να κάνει πράγματα στο NBA. Ειδικά στην ομάδα που βρίσκεται, όπου συνήθως οι αντίπαλοι προσέχουν τον Γιαο, μπορεί να κάνει πολλές ζημιές. Επίσης έχει μάθει και ορισμένα κολπάκια στον κινέζο, όπως π.χ. να πέφτει για να πάρει επιθετικό φάουλ (πραγματικά απίστευτη φάση). Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω έιναι τι σκεφτόνταν οι spurs και τον δώσανε για το Σπανούλη και τον Butler. Διάβασα ότι είναι "καβατζωμένοι" με τα δικαιώματα του Σπλίτερ.(ζήσε μάη μου να φας τριφύλλι...) Αυτά για τον Σκόλα, για τον Τζινόμπιλι δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο στο ποστ.
ΥΓ. Τελικά στο NBA τα παρασκήνια φέτος έχουνε πολλή πλάκα.

Age of Basketball είπε...

@el pollo diablo: Φίλε τον Μπάτλερ τον έδωσαν γιατί ήθελαν να πάρουν τον Ίμε Ουντόκα και αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να εξοικονομήσουν τα δολάρια που ήθελαν. Ουσιαστικά πήραν Σπανούλη και έδωσαν Μπάτλερ για να πάρουν τον Ουντόκα.

Δες και το άρθρο: http://www.sportnet.gr/ShowReport.asp?ReportID=136747&GeneralReport=1

Τα εξηγεί αναλυτικά (και ένα μήνα πριν γίνει η μετεγγραφή)