ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007

Κούνια που σε κούναγε!


Ελλάδα-Κροατία: 81-78

Μια ματιά στη στατιστική του αγώνα, δείχνει ότι η Ελλάδα, εφόσον έχει καλή ψυχολογία και οι παίκτες εμπιστοσύνη στις προσπάθειες τους, είναι εύκολο να ανέβει ψηλά στο σκορ. Σήμερα, η Εθνική είχε 6 παίκτες άποντους και έναν (Χατζηβρέττας) στους 2, κάτι που σημαίνει ότι μια πεντάδα έβαλε 79 πόντους! Πάνω σε αυτό, ένα πραγματικά εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι, εκτός από τους 5 πρώτους σκόρερ (Διαμαντίδης, Παπαδόπουλος, Σπανούλης, Παπαλουκάς, Ντικούδης), οι υπόλοιποι 7 πήραν μόλις 5 σουτ, όλοι μαζί! Αυτό δείχνει, ότι στην ομάδα υπάρχουν διακριτοί ρόλοι και ώριμοι παίκτες, που μπορούν να διακρίνουν ποιος συμπαίκτης τους είναι σε καλή μέρα και να παραχωρήσουν τις επιθέσεις που τους αναλογούν. Ο προπονητής έχει εμφυσήσει την ψυχολογία της ομάδας και κανείς δεν κάνει κατάχρηση ή προσπαθεί να τραβήξει τα φώτα πάνω του, όταν κάποιος άλλος βρίσκεται σε καλή κατάσταση.

Στα πολύ θετικά της ημέρας, η αγωνιστική «ανάσταση» του Παπαδόπουλου. Ο Λάζος είναι ο παίκτης που όταν παίζει καλά και σκοράρει, η Ελλάδα ξέρει ότι μπορεί εκ του ασφαλούς να δοκιμάσει να πάει το παιχνίδι σε ψηλό σκορ, αφού έχει μια σίγουρη απειλή μέσα από τη ρακέτα. Είναι δύσκολο να κερδίσεις όταν το παιχνίδι να πηγαίνει στους 80 πόντους μόνο με καλά σουτ από τους περιφερειακούς. Ο Παπαδόπουλος έχει την κλάση να σταθεροποιήσει την απόδοσή του στα σημερινά υψηλά στάνταρ.

BEN

Τα αγωνιστικά τα ανέλυσε ο BEN παραπάνω, οπότε εγώ θα αναλωθώ σε κάτι διαφορετικό. Πριν αρχίσω, όμως, θέλω να σχολιάσω δύο πράγματα. Πρώτον, ότι αυτή η νίκη, όπως ήρθε, ήταν νίκη που χαρίζει ψυχολογία στην ομάδα. Νίκη που δίνει φτερά στα πόδια και ανεβάζει κατακόρυφα τα ποσοστά ευστοχίας.

Δεύτερον, επειδή πρέπει να… βλογήσουμε και λίγο τα γένια μας (και κατ’ επέκταση και όλων εσάς που επιλέξατε να διαβάζετε εμάς): Όταν το Age ofBasketball έκανε κριτική στην εθνική κι επεσήμαινε αδυναμίες (έως και το ματς με τους Ρώσους), όλοι οι υπόλοιποι σφύριζαν αδιάφορα, κάνοντας ότι δεν βλέπουν τίποτα. Όταν όλοι οι υπόλοιποι άρχισαν να φωνάζουν και να κατηγορούν την εθνική ομάδα, μιλώντας πρόωρα για αποτυχία και βρίσκοντας αδυναμίες (μετά τους Ισπανούς), το Age of Basketball βγήκε και μίλησε πρώτο για ανάκαμψη και… φως στο τούνελ! Και, βεβαίως, δικαιωθήκαμε απόλυτα στο αμέσως επόμενο παιχνίδι. Άντε, γιατί πολλοί ειδήμονες είχαν αρχίσει να γράφουν το μακρύ τους και το κοντό τους τις τελευταίες μέρες.

Πάμε παρακάτω. Η εθνική έπαιξε καλά στο ξεκίνημα του αγώνα με τους Κροάτες. Καλύτερα σε σχέση με τα περασμένα ματς. Όμως, στο 50-37 όλοι ανησυχήσαμε. Και μετά η απόλυτη ηδονή… Η πρωταθλήτρια Ευρώπης έφτασε στην Ισπανία, έστω και με 6 μέρες και ένα ημίχρονο καθυστέρηση: 28-44 το επιμέρους σκορ για την Ελλάδα από εκείνο το σημείο και μετά και θα πέσουν πολλά γέλια την Τετάρτη όταν όλος ο άλλος όμιλος θα προσπαθεί να αποφύγει τη διασταύρωση με εμάς.

Οι Ισπανοί επιβεβαίωσαν ότι είναι καλύτεροι από τους Ρώσους, μη μπορώντας πάντως να ανεβάσουν πολύ τη διαφορά. Στα ιδιαίτερα στοιχεία του αγώνα τα 3.786 αποθεωτικά κοσμητικά επίθετα που χρησιμοποίησε ο Χατζηγεωργίου για την Ισπανία και τους παίκτες της, ασχέτως αν έβαζαν καλάθι ή έχαναν την μπάλα…

Οι Ρώσοι έπιασαν ταβάνι και ως δεύτεροι σκέφτονται τη διασταύρωση την οκτάδα, απορώντας που όλοι θέλουν να παίξουν μαζί τους…

Το Ισραήλ είναι απλώς άξιο της μοίρας του. Οι παίκτες του Σβι Σερφ νόμιζαν ότι είναι σε άλλο επίπεδο και μπήκαν στο γήπεδο θεωρώντας τους Πορτογάλους… κατώτερα όντα. Τώρα, γελά η Ευρώπη μαζί τους και θέλουν νίκη επί των Ισπανών. Κι εγώ θέλω να πάω στα Μπόρα-Μπόρα…

Όσο για την Πορτογαλία, έκανε τη δουλειά της καλύτερα από κάθε άλλη «μικρή» του τουρνουά. Κέρδισε όλους τους θεωρητικά ισοδύναμους αντιπάλους που αντιμετώπισε (Λετονία, Ισραήλ) και οι παίκτες γυρνούν στη χώρα τους… θεοί. Επίσης, την ευχαριστούμε που μας πρόσφερε τον σημερινό τίτλο του άρθρου μας, μέσα από τα λόγια του τεράστιου Πάουλο Κούνια! Τι είπε ο μεγάλος Κούνια, γνωρίζοντας ότι η ομάδα του με νίκη επί της εθνικής μας προκρίνεται στην οκτάδα; «Δεν θέλουμε εκδίκηση για το 2004. Το μπάσκετ είναι μπάσκετ και το ποδόσφαιρο, ποδόσφαιρο. Η Ελλάδα είναι δύσκολος αντίπαλος, αλλά αυτό το Ευρωμπάσκετ έχει δείξει ότι όλοι μπορούν να κερδίσουν όλους. Δεν είναι αδύνατο να κερδίσουμε την Ελλάδα, είναι απλώς δύσκολο. Μπορούμε να τα καταφέρουμε». Άρχοντας!

Να κλείσουμε με δύο παρασκηνιακά; Το ένα το ξέρετε μάλλον… Οι παίκτες της εθνικής είδαν τους «300» με τον Τζέραρντ Μπάτλερ την παραμονή του αγώνα με τους Κροάτες για να «φτιαχτούν». Πρωτοβουλία Παπαδόπουλου. Μαζί του! Εδώ όταν είδα τους «300» κι εγώ τους κέρδιζα τους Κροάτες από την πώρωση!

Το άλλο έχει να κάνει με τους Τούρκους. Ο Ακιόλ δεν μιλιέται, στα αποδυτήρια επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή, η καταιγίδα έρχεται και ο Οκούρ έχει απαιτήσει να κυκλοφορεί στη Μαδρίτη με λιμουζίνα και όχι στο πούλμαν με την υπόλοιπη αποστολή. Ομάδα…

Rasheed.

Το βίντεο του αγώνα Ελλάδα-Κροατία 81-78


8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!Ωραίο μπασκετ!!!Επαιξε ο Παπαδοπουλος,μαζευτηκε ο Σπανούλης,ευστοχησε ο Διαμαντιδης και μας ξαναχαμογέλασε και η τυχη!Αυτην την εθνικη ξερουμε και αγαπάμε!Ναστε καλα παιδια για τις συγκινήσεις που μας δινετε!Και μια άνετη νικη με τους πορτογάλους να εξασφαλίσουμε καλή ψυχολογία και ολα παίζονται!!
Φοβερή έμπνευση οι 300!!!!!!

Age of Basketball είπε...

Όπως τα λες φίλε μας! Η ομάδα μοιάζει να ανακάμπτει και δεν τη φοβίζει τίποτα! Τα καλύτερα προσεχώς...

Πράγματι οι 300 ήταν μια καλή ιδέα του Παπαδόπουλου, που δείχνει και το καλό κλίμα στις σχέσεις των παικτών.

El Pollo Diablo είπε...

Λοιπόν... Κατ`αρχήν με χαροποίησε πολύ το γεγονός ότι αυτά που ήθελα να γράψω για τον αγώνα με την ισπανία τα είχατε ήδη αναφέρει στο σχετικό άρθρο. Μόνο να προσθέσω κάτι. Αν κοιτάξετε τα στατιστικά του αγώνα με την ισπανία θα δείτε ότι έιχαμε τα ίδια δίποντα με τους ισπανούς , δύο λιγότερα τρίποντα, ήμασταν πιο άστοχοι, αλλά το ισορροπήσαμε με περρισότερα επιθετικά ριμπάουντ. Είχαμε 12 λιγότερες ευστοχες βολές (συνολικά 15 λιγότερες από τους ισπανούς). Δηλαδη αν βγάλετε τις επιθέσεις λόγω των γελοίων αντιαθλητικών (μετράει επίσης ότι λόγω των γελοίων φάουλ, η ισπανία άρχισε να βαράει πιο γρήγορα βολές), η διαφορά θα ήταν μικρότερη απο 10 και αυτό τα λέει όλα. Γενικά για τους ισπανούς έχω παρατηρήσει ότι όταν ανοίξουν το σκορ, μετά γεννάν και τα κοκκόρια τους. Σε αντίθεση με εμάς που γεννάν όταν το ματς πηγαίνει πόντο πόντο. Και έιναι να τρελαίνεσαι που μέσα στη ροή του αγώνα οι παίκτες (εν προκειμένω ο μπίλυ) βρίσκονται μόνοι τους και τα χάνουν, ενώ όταν πρόκειται για buzzer beater βλέπουν το καλάθι για βαρέλι (ασάλιωτο μπήκε, που λέγαμε και μικροί). Τελοσπάντων εγώ περίμενα ότι τους κροάτες, εύκολα ή δύσκολα θα τους κερδίσουμε και τους κερδίσαμε δύσκολα, γιατί όσο επιπόλαιη είναι αυτή η ομάδα, τόσο πωρώνεται όταν παίζει με καλύτερους αντιπάλους. Ευτυχώς επίσης που οι Πορτογάλοι κάναν τώρα τη ζημιά με το Ισραήλ, πότε αν υπήρχε μία πιθανότητα υποεκτίμησης τους από μας, τώρα δεν υπάρχει. Το κόβω για τρίτοι, γιατί μάλλον οι ρώσοι θα κερδίσουν τους κροάτες. Περιμένω ακόμα να της βγουν ένα-δυο καλά παιχνίδια της εθνικής, ας ελπίσουμε ότι θα είναι στους 8 και στον ημιτελίκο (θεωρώ ότι τους πορτογάλους μπορόυμε να τους κερδίσουμε αν είμαστε σοβαροί στην άμυνα). Για τα χιαστί μάλλον οι σλοβένοι έρχονται αν και στο κάτω κάτω, όποιοι και να έρθουν θα πρέπει να φοβούνται μην ξυπνήσει το θεριό... Αυτά

ΥΓ Λέτε να δούμε καμία ...ασσύμετρη εμφάνιση της ισπανίας με το ισραήλ με στόχο τη δεύτερη θέση. Εξ'άλλου παίζουν τελευτάιοι και θα έχουν την πλήρη εικόνα της βαθμολογίας, οπότε ίσως προτιμήσουν να μας έχουν στον τελικό και όχι στον ημιτελικό (πόσο δίνει το διπλό του Ισραήλ είπαμε?).

Age of Basketball είπε...

@el pollo diablo: Όπως τα λες είναι, στο ματς με τους Ισπανούς δεν είχαμε ιδιαίτερη διαφορά στην απόδοση. Η αστοχία και η διαιτησία το τελείωσαν νωρίς.

Με τους Κροάτες μετά από ένα σημείο φάνηκε η διαφορά στην ποιότητα των δύο ρόστερ, ενώ με τους Πορτογάλους νομίζω ότι θα πρέπει να παίξουμε με το ένα χέρι δεμένο στην πλάτη γιανα χάσουμε.

Αυτό που λες με τους Ισπανούς, έχει λογική βάση, με το μόνο εμπόδιο να είναι ο κόσμος και ο Τύπος της χώρας. Επειδή παίζουν εντός έδρας. Πάντως, ας περιμένουμε να δούμε τι θα κάνουν οι Κροάτες με τους Ρώσους, γιατί δεν νομίζω ότι η αρκούδα θα έχει εύκολο απόγευμα.
Rasheed.

Orestis MC είπε...

auta emathe o Bill stous Rockets! Etsi pame teliko!

Age of Basketball είπε...

@mcarxelaos: Αν και έχω τους ενδοιασμούς μου ως προς το αν έμαθε κάτι ο Σπανούλης από τον Βαν Γκάντι στους Ρόκετς, ελπίζω να πάμε τελικό.

Ο Βασίλης ήταν διψασμένος για μπάσκετ και αυτό το σουτ μπορεί να τον βοηθήσει και να ανεβάσει την ψυχολογία του, η οποία, όπως αντικατοπτρίζουν και οι πολλές άστοχες βολές που έχει στο τουρνουά, μάλλον είναι πεσμένη και βασικός υπεύθυνος γι' αυτό είναι η μεταχείριση που είχε από τους Ρόκετς.

Σε ευχαριστούμε που μας στηρίζεις! Μπορείς εύκολα να γίνεις μέλος του blog μας, στέλνοντας ένα απλό e-mail στο ageofbasketball@gmail.com
Rasheed.

Unknown είπε...

Δυστυχώς, το παιχνίδι του Σπανούλη με την εθνική μέχρι τώρα μας δείχνει ότι ελάχιστα πράγματα έμαθε στο ΝΒΑ. Ίσως να έχει πιο γερά πατήματα και δύναμη (όπως μας έχει πρήξει και ο κ. Χατζηγεωργίου της ΕΡΤ) αλλά δυστυχώς το παιχνίδι του είναι αρκετά κατώτερο, κατά την γνώμη μου, από την χρονία πριν πάει στο ΝΒΑ (τουλάχιστον τον τελευταίο μήνα που τον βλέπουμε στα φιλικά και στο eurobaskt).

Κατάχρηση τρίπλας, drive πάνω στους αντίπαλους ψηλούς και αναπόφευκτα λάθος πάσες εν συνεχεία, τραβηγμένα jump shot και άλλα πολλά περιλαμβάνει το μενού του άναρχου, επιθετικά κυρίως, Σπανούλη (ή αλλιώς Kill Bill, V Span και άλλες τέτοιες αμερικάνικες κουταμάρες). Το καλό είναι ότι ρεφάρει με κάποιες καλές άμυνες και κάποια καλά ελεύθερα εύστοχα σουτ.

Αν δει κανείς τα στατιστικά:
1. είναι ο 2ος σε χρόνο συμμετοχή παίκτης, μετά τον Διαμαντίδη κάτι που δεν δικαιολογείται βάση απόδοσης
2. έχει πάρει τις περισσότερες επιθέσεις (53 σουτ συνολικά) παρόλο που το ποσοστό του στα 2ποντα είναι χαμηλό (μόνο Ζήσης και Χατζηβρέττας έχουν χαμηλότερα)
3. είναι 2ος σε λάθη στην ομάδα με 9

Αυτό που παρατηρούμε όμως με κάποιους φίλους είναι (ή τουλάχιστον αυτή την αίσθηση δίνει) ότι το παιχνίδι του Σπανούλη έχει ένα παράπλευρο σκοπό: την θέληση του να αποδείξει ότι αξίζει σαν μπασκετμπολίστας παρά την άσχημη χρονιά και την ελάχιστη αγωνιστική συμμετοχή στο ΝΒΑ...

Ελπίζουμε να κάνουμε λάθος στην εκτίμηση αυτή, αλλά όπως και να 'χει πιστεύω ότι ο Γιαννάκης πρέπει να σφίξει λίγο τα λουριά και να φρενάρει τον Βασίλη ώστε να δέσει περισσότερο η ομάδα, στην οποία αναμφισβήτητα μπορεί να προσφέρει και ο ίδιος με περισσότερο μυαλό στο παιχνίδι του όμως.

Από την άλλη να διευκρινίσω ότι στηρίζω την προσπάθεια του, τον σέβομαι σαν παίκτη της Εθνικής για τις χαρές στις οποίες έχει συμβάλλει και απλά ευελπιστώ να βελτιωθεί το παιχνίδι του γιατί το αξίζει.

Φιλικά και καλή επιτυχία στην Εθνική σήμερα

Age of Basketball είπε...

@Panagiotis: Φίλε μη φοβάσαι δεν σε παρεξηγεί κανείς. Εξάλλου, τα όσα γράφεις είναι εν πολλοίς σωστά. Ο Βασίλης πράγματι θέλει να αποδείξει ότι μπορεί να προσφέρει μετά από μία τέτοια χρονιά.

Είναι φυσιολογικό αυτό, ενώ όντως ο Γιαννάκης τον αφήνει στο παρκέ περισσότερο απ' όσο δικαιολογείται βάσει απόδοσης. Ίσως έχει να κάνει με τη μετριότητα έως τώρα του Παπαλουκά, ή με τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον Ζήση.

Θεωρώ ότι ο Γιαννάκης αφήνει μέσα τον Σπανούλη κυρίως για το τρίποντο, καθώς στα πρώτα 4 ματς ήταν ο μόνος που σούταρε καλά από την εθνική και την ξεκολλούσε σε στιγμές δύσκολες. Πάντως, η αλήθεια είναι ότι κάνει πιο πολλά λάθη απ' όσα έκανε πριν φύγει για την Αμερική και σε αυτό ευθύνεται ο ένας ολόκληρος χρόνος απραξίας.
Rasheed.