ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2007

Ο 13ος Πολεμιστής


Μπορεί ο Παναγιώτης Γιαννάκης, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, να μην έχει ανακοινώσει ακόμη τη δωδεκάδα της εθνικής ομάδας, αλλά όλα δείχνουν ότι σε αυτή θα υπάρχει μία αλλαγή σε σχέση με το προηγούμενο Ευρωμπάσκετ. Αν και ολόκληρη η ομοσπονδία έχει πέσει πάνω στον Αντώνη Φώτση για να τον μεταπείσει ώστε να αγωνιστεί στο Ευρωμπάσκετ, κάτι τέτοιο φαντάζει τουλάχιστον δύσκολο, τη στιγμή μάλιστα που η Ντιναμό Μόσχας απλώς «σφυρίζει αδιάφορα» περιμένοντας να δει τι αντίδραση θα έχει ο παίκτης της.

Όμως, το κενό του Φώτση δεν θα καλυφθεί από κάποιον παίκτη που αγωνίζεται στη θέση του Μπάτμαν. Ο αντικαταστάτης του θα είναι ο Μιχάλης Πελεκάνος, ο οποίος, όπως όλα δείχνουν, θα είναι για πρώτη φορά στην καριέρα του στο ρόστερ της εθνικής ομάδας σε μία μεγάλη διοργάνωση. Με τον Ντικούδη εκτός φόρμας και τον Τσαρτσαρή εμφανώς ανέτοιμο ακόμα, το ρίσκο που θα έπαιρνε ο Παναγιώτης Γιαννάκης αν επέμενε στον Φώτση θα ήταν τεράστιο, με την εθνική να κινδυνεύει να μείνει στην πρώτη φάση με μισή φροντ λάιν και 9 παίκτες σύνολο.

Ο Πελεκάνος μπορεί να μην είναι τεσσάρι, αλλά είναι το μοναδικό ταλαντούχο κλασικό τριάρι του ελληνικού μπάσκετ (δεδομένου ότι οι Βασιλειάδης και Περπέρογλου έχουν τα χαρακτηριστικά δυαριού), μία θέση στην οποία οι περισσότερες εθνικές ομάδες της Ευρώπης πονούν. Ο Μιχάλης από το ξεκίνημα της καριέρας του στην Α1 είχε ξεχωρίσει για το άλμα του, τα μακριά του χέρια και την ταχύτητά του, προσόντα που διαθέτει ακόμη και έχει εξελίξει. Με τον καιρό βελτιωνόταν και έδειχνε ότι θα χτυπήσει την πόρτα της εθνικής πολύ πιο νωρίς απ’ ότι τελικά έκανε. Αυτό που τον έφερε τόσο πίσω ήταν οι τραυματισμοί που τον ταλαιπώρησαν τα δύο προηγούμενα χρόνια.

Τη χρονιά που τελείωσε, όμως, όντας υγιής και με τη φανέλα του Πανελληνίου, επέστρεψε στα ιδιαίτερα υψηλά στάνταρ που είχε ο ίδιος θέσει όταν πρωτοάπλωνε το ταλέντο του στο γήπεδο. Σε 26 αγώνες στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος, ο Πελεκάνος ήταν (κρατηθείτε) σε σύνολο 1ος σκόρερ, 1ος ριμπάουντερ, 1ος στα κλεψίματα, 1ος μπλοκέρ και 2ος στις ασίστ από τους παίκτες του Πανελληνίου. Είχε 12.3 πόντους μέσο όρο, 4.3 ριμπάουντ, 0.8 μπλοκ, 1.8 ασίστ και 1.8 κλεψίματα σε 28 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα.

Αυτό προφανώς του χάρισε μία θέση στην προεπιλογή της εθνικής ομάδας, όμως πολύ περισσότερο του έδωσε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει μία τρομακτική μετεγγραφή στη Ρεάλ Μαδρίτης από την οποία θα πληρώνεται 500.000€ το χρόνο! Με την παρουσία του στην προετοιμασία της Ελλάδας, ο Μιχάλης έδειχνε ότι έχει κατανοήσει πλήρως τον τρόπο παιχνιδιού που έχει επιβάλλει ο Παναγιώτης Γιαννάκης στην ομάδα και, αν δεν υπήρχαν τραυματισμοί, θα μάχονταν με τον Ντικούδη για μία θέση στη δωδεκάδα (με τον Δήμο να έχει ακόμη τις περισσότερες πιθανότητες), ενώ φαινόταν ότι προοριζόταν για να αντικαταστήσει από τη νέα χρονιά τον Μιχάλη Κακιούζη στο ρόστερ. Όμως, ο τραυματισμός του Φώτση έφερε τα πάνω-κάτω στην ομάδα.

Πλέον, εφόσον η κατάσταση διατηρηθεί ως έχει στις λίγες ώρες που απομένουν μέχρι την επίσημη ανακοίνωση της δωδεκάδας, ο Μιχάλης Πελεκάνος καλείται να βοηθήσει την εθνική, έχοντας έναν ρόλο ιδιαίτερα δύσκολο: να χωρέσει στα παπούτσια του Φώτση. Όσο και αν οι δύο παίκτες δεν αγωνίζονται στην ίδια θέση, όσο κι αν το παιχνίδι τους είναι διαφορετικό, ο Πελεκάνος αντικαθιστά τον Φώτση και αυτό (θυμηθείτε το) θα γραφτεί από πολλούς ως αρνητικό σε περίπτωση που αποτύχει η εθνική.

Έχοντας "δέσει" με τους συμπαίκτες του στην άμυνα, αποκτώντας όλο και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην επίθεση και δείχνοντας στα τέσσερα πλέι μέικερ ότι μπορούν να «ακουμπήσουν» πάνω του στα δύσκολα, ο Πελεκάνος μας κάνει αισιόδοξους ότι μαζί του η εθνική θα πετάξει ξανά προς το χρυσό.

Όσο για την απώλεια Φώτση; Ασχέτως του Μιχάλη, είναι τεράστια. Ο Φώτσης με τον Παπαδόπουλο είναι οι δύο μοναδικοί παίκτες της εθνικής που δεν είχαν αντικαταστάτη στους ρόλους τους μέσα στο παιχνίδι. Ο Αντώνης είναι ο καλύτερος σουτέρ της ομάδας, ο παίκτης με το μεγαλύτερο άλμα, ο μοναδικός παίκτης που μπορούσε να παίξει πάνω από τα καλάθια. Η απώλειά του είναι από δυσαναπλήρωτη έως αδύνατο να αναπληρωθεί. Όμως, πριν προτρέξουμε και φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι… δεν υπάρχει ζωή μετά τον Φώτση, σκεφτείτε μόνο από ποια ομάδα φοβάστε ότι θα χάσουμε χωρίς τον Φώτση σε σχέση με πριν. Αν η απάντηση που σας έρχεται στο μυαλό είναι «Ισπανία», γιατί οι Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Λιθουανία, Τουρκία και Σερβία δεν μας φοβίζουν, τότε μην ανησυχείτε. Ο τελικός είναι άλλο πράγμα…

by Rasheed.

Υ.Γ.: Εξάλλου, ξέρω τουλάχιστον δύο ζευγάρια μάτια που θα… γυαλίζουν εκείνο το βράδυ που οι Σπανιόλοι θα βρεθούν απέναντί μας με φόντο το κύπελλο…

3 σχόλια:

psarog είπε...

Poia einai auta ta 2 zeugaria? :)

Ανώνυμος είπε...

ΜΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ,ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ...

http://www.sport-fm.gr/news.jsp?newsID=99582

Age of Basketball είπε...

@psarog: Ας πούμε ότι είναι... ψηλά και παίζουν στη θέση του πλέι μέικερ...

@ανώνυμος: Είναι αλήθεια ότι κάποια από αυτά που γράφονται στο άρθρο που αναφέρεις είναι τουλάχιστον υπερβολικά. Είναι παράλογο να λειτουργείς εσύ ως επαγγελματίας, αλλά να απαιτείς από τους υπόλοιπους να μην το κάνουν, επειδή φοβούνται για τη δουλειά τους και να τους κατηγορείς γι' αυτό. Όσο για τους χαρακτηρισμούς κάποιων παικτών, έχουμε ήδη αναφερθεί σε αυτό.

Πάντως, καλό θα ήταν να βάζεις και κανένα... αστεράκι σε ένα-δύο γράμματα. Αν και δεν φέρεσαι εναντίον κανενός από τους δημιουργούς ή τους αναγνώστες του blog, παράκληση δική μου να συγκρατείστε λίγο... ;)
Rasheed