Γεια σας, είμαι η μαμά του Βασιλάκη…

Έχω έναν ξάδερφο. Παίζει μπάσκετ οργανωμένα (σε ομάδα) αλλά όχι επαγγελματικά. Παλιότερα συζητούσαμε και τον είχα ρωτήσει γιατί δεν δοκίμασε ποτέ να παίξει σε υψηλότερες (από της ΕΣΚΑΝΑ) κατηγορίες, καθότι ήταν κι αυτός πολύ καλός. Η απάντησή του με εξέπληξε: «Αν ήμασταν καλύτεροι θα παίζαμε Α1, αλλά δεν είμαστε, γι’ αυτό παίζουμε εδώ». Η απογοήτευση που οι δεκάδες των άμπαλων προπονητών είχαν γεμίσει το παιδί με νευρίασε, αλλά έρχομαι τώρα να επανορθώσω την ιστορική αδικία. Λοιπόν, ξάδερφε, ποτέ δεν είναι αργά. Ο Καυκής πήρε μετεγγραφή στον Ολυμπιακό τη χρονιά που θέλει να χτυπήσει Ευρωλίγκα.

Βγήκε γνωστή αθλητική εφημερίδα το πρωί της Πέμπτης με τη φράση «Σούπερ δίδυμο στην περιφέρεια» στο πρωτοσέλιδό της. Εντάξει, ο ένας είναι ο Καυκής, ο άλλος ποιος είναι; Ήθελε που λέτε ο Γκέρσον πλέι μέικερ ψηλότερο από τον Πεν. Σκεφτήκαμε εμείς οι χαζοί… Πριτζιόνι, Πλάνινιτς, Παπαλουκάς… Αλλά κανείς δεν σκέφτηκε τον Παναγιώτη. Ο Γκέρσον ήθελε κάτι καλύτερο από τον Πεν για τη νέα σεζόν λέει το ρεπορτάζ από τον Ολυμπιακό. Πώς είπατε;

Κι εντάξει, ο Γκέρσον δεν επικοινωνεί, κανείς άλλος στον Ολυμπιακό έχει λόγο; Ο Αγγελόπουλος μου φαίνεται ότι ξοδεύει τα λεφτά του τζάμπα και χωρίς λογική. Βάλε ρε άνθρωπέ μου έναν έμπειρο δίπλα σου, αφού είσαι ακόμα πολύ έξω απ’ τον χώρο. Τον Ελληνιάδη τι τον έχεις; Και όχι μόνον αυτόν. Χάθηκαν οι έμπειροι που να είναι και Ολυμπιακοί; Εδώ στο ψιλικατζίδικο που πήρα εφημερίδες το πρωί είδα τουλάχιστον οκτώ 60αρηδες που θα έκαναν πιο λογικό σχεδιασμό από τον Γκέρσον (και έμπειροι και λογικοί)! Τονίζω ότι δεν έχω κάτι με τον Καυκή, ούτε ειρωνεύομαι τον παίκτη (και κανέναν παίκτη αγωνιστικά). Με τις επιλογές του Ολυμπιακού ασχολούμαι.

Βέβαια, υπάρχουν και οι ρομαντικοί (;) που λένε ότι ο Ολυμπιακός θα πάρει ακόμα δύο πλέι μέικερ. Άρα θα έχει 4 άσους και έναν «ενάμισι» (τον Παπαμακάριο). Αποστολίδης, Καυκής και Παπαμακάριος δηλαδή συμφώνησαν να υπογράψουν συμβόλαιο και να είναι μόνιμα εκτός δωδεκάδας. Αν βρείτε ένα σημείο που αυτό θα κάνει καλό στον Ολυμπιακό, πείτε το. Με τον σχεδιασμό που κάνει ο Γκέρσον (δύο Αμερικάνοι τριαροτεσσάρια) ο Πρίντεζης πότε θα παίζει; Οι προπονήσεις δεν πιάνονται, μην κάνετε τους έξυπνους.

«Όταν είμαστε τόσο μακριά από το σπίτι μας, την κουλτούρα μας, την ζωή μας, όλα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζεις τι θα συμβεί. Θέλω να μείνω στη χώρα μου. Η ελπίδα μου είναι να παίξω σε μια ομάδα στην χώρα μου. Θέλω να είμαι κοντά στην οικογένεια μου. Προτιμώ να είμαι με τους ανθρώπους μου κοντά, παρά να παίζω μπάσκετ στις Η.Π.Α.. Είναι πολύ δύσκολο να κάνεις αυτό το βήμα και να μείνεις μακριά από το σπίτι σου». Ρε τι λέει ο άνθρωπος για να παίξει στον Παναθηναϊκό. Και δεν έμεινε εκεί. Γιατί ποιος νομίζει ότι οι μάνατζερ δεν είναι μιλημένοι από τους παίκτες στο τι θα πουν (ή το αντίθετο, το ίδιο κάνει); «Δεν μπορεί να συνηθίσει την ζωή στην Αμερική. Δεν μπορώ να επιβιώσω, μου έχει πει, θέλω να γυρίσω σπίτι μου. Είναι κάτι σοβαρό. Έχει πουλήσει τα πάντα. Το σπίτι, το αυτοκίνητο του. Δεν γυρίζει πίσω... Με έπαιρνε κάθε μέρα τηλέφωνο και ο Βασίλης και η μητέρα του να μου πουν ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να επιστρέψει την Αμερική». Ο Βασιλάκης έβαλε τη μαμά του να πάρει τηλέφωνο τους κακούς Ρόκετς να τους πει να τον αφήσουν ελεύθερο… ‘Γεια σας, είμαι η μαμά του Βασιλάκη…’ .

Μία φίλη μου έφυγε από την Ελλάδα για το εξωτερικό, για να κυνηγήσει το όνειρό της, με μόνο εφόδιο την πίστη στον εαυτό της. Χωρίς τίποτε άλλο. Δεν γύρισε ούτε όταν έπρεπε να δουλεύει 12 ώρες κάθε μέρα για να τα βγάλει πέρα. Ούτε όταν κανείς δεν πίστευε ότι θα καταφέρει να τα βγάλει πέρα. Και δεν είπε «είναι πολύ δύσκολο να κάνεις αυτό το βήμα και να μείνεις μακριά από το σπίτι σου». Και δεν πήγε με εγγυημένα 1,2 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο να ζει σαν σε παραμύθι. Θες να παίξεις στον Παναθηναϊκό; Κανένα πρόβλημα. Αλλά πες το. Δεν αντέχεις τον πάγκο; Λογικό. Αλλά πες το. Είσαι 25 χρονών, όχι 6. Μπορείς να έχεις το θάρρος της γνώμης σου και των επιλογών σου. Ή μάλλον επιβάλλεται να το έχεις. Δεν είναι ντροπή. Εξάλλου τη δική σου ζωή και καριέρα αφορά, κανέναν άλλον. Αλλά μη νομίζεις ότι όλοι είμαστε ηλίθιοι. Και κράτα λίγη αξιοπρέπεια. Χρειάζεται μεγαλώνοντας. Δες γύρω σου. Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα αξιοπρέπειας που δεν χρησιμοποιούν τη λέξη «ελπίδα» σε τέτοια πρόταση.

by Rasheed.