ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Το πικρό "αντίο" του Μάτσας...


Πριν τρεις ημέρες ο Άρβιντας Ματσιγιάουσκας έδωσε οριστικό τέλος στην καριέρα του ανακοινώνοντας την απόφασή του να αποχωρήσει από τα παρκέ κι επίσημα, μετά από μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες, αλλά και ατυχίες. Παρά την κόντρα του με τον Ολυμπιακό, κανείς δεν μπορεί να είναι χαρούμενος όταν ένας παίκτης (και μάλιστα τέτοιας αξίας) αναγκάζεται να σταματήσει το μπάσκετ σε τόσο μικρή ηλικία χτυπημένος από τραυματισμούς.

Ο Ματσιγιάουσκας είναι μόνο 30 χρονών, ενώ η τελευταία φορά που πάτησε παρκέ ήταν στα 28 του χρόνια στις 3 Απριλίου του 2008 και τον αγώνα Ολυμπιακός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας για τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας εκείνης της περιόδου.

Η καριέρα του Ματσιγιάουσκας μπορεί να χωριστεί σε δύο κεφάλαια: την άνοδο και την πτώση. Όσο θεαματική ήταν η πρώτη, άλλο τόσο κατακόρυφη και σκληρή ήταν η δεύτερη.

Από πολύ μικρός φαινόταν ότι θα ξεχωρίσει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Σε ηλικία 17 ετών με τη Νεπτούνας σκοράρει (στη 2η επαγγελματική σεζόν του) 10.8 πόντους μέσο όρο στο λιθουανικό πρωτάθλημα, ενώ η καθιέρωση έρχεται ήδη από τα 18 του χρόνια (16.6 πόντους, 2.3 ριμπάουντ, 1.8 ασίστ με τη Νεπτούνας). Μετά έρχεται η μετεγγραφή στη Λιέτουβος Ρίτας, όπου έμεινε για 4 χρόνια, για να μετακομίσει στα 23 του χρόνια στη Βιτόρια και την Ταού (πια Κάχα Λαμποράλ).

Ήδη ήταν ένα από τα μεγάλα αστέρια της Ευρώπης έχοντας εκπληκτικούς μέσους όρους στη Λιθουανία και τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της Λιέτουβος και όντας δύο συνεχόμενες χρονιές ο MVP του λιθουανικού πρωταθλήματος. Στην πρώτη του χρονιά στην Ευρωλίγκα έχει 19.4 πόντους, 2.5 ριμπάουντ, 2.1 ασίστ και 1.6 κλεψίματα, ενώ το 2004-05 είναι μέλος της καλύτερης πεντάδας της διοργάνωσης. Ανάμεσα στα ματς αυτών των δύο σεζόν και το εξωφρενικό παιχνίδι εναντίον της Βιλερμπάν με 50 ranking (40 πόντοι, 2 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 2 κλεψίματα με 4/7 δίποντα, 6/6 τρίποντα και 14/14 βολές)!

Είναι σαφές ότι η Ευρώπη δεν τον χωράει και από τα 25 του ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα, το NBA. Ήδη από το 1999 είναι μέλος της εθνικής Λιθουανίας, με την οποία κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2003 και την 4η θέση στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, ενώ ήταν 1ος σκόρερ της ομάδας του και στις δύο αυτές διοργανώσεις.

Το καλοκαίρι του 2005 υπέγραψε στους Νιου Όρλιν Χόρνετς, αλλά άντεξε στο NBA μόλις ένα χρόνο. Έπαιξε μόνο 19 αγώνες (και 135 λεπτά συνολικά) και από το 3ο παιχνίδι της χρονιάς ουσιαστικά ήταν ξένο σώμα στην ομάδα και περίμενε καρτερικά το καλοκαίρι για να φύγει από αυτό που ονόμασε «κακός προπονητής, κακή ομάδα. Το NBA δεν είναι ευχάριστο. Οι ομάδες δεν είναι ομάδες με τη σωστή έννοια της λέξης. Δεν υπάρχει αφοσίωση ανάμεσα στους συμπαίκτες».

Όλες οι καλές ομάδες της Ευρώπης το καλοκαίρι του 2006 έκαναν πάρτι με την απόφαση του Ματσιγιάουσκας να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του φεύγοντας από τις Η.Π.Α.. Ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, στην παρουσίαση του Λιθουανού αστέρα από τον Ολυμπιακό, δήλωνε: «Τον θέλανε όλοι. Του δώσαμε τα περισσότερα και τον πείσαμε να έρθει σε μας». Το συμβόλαιο του Ματσιγιάουσκας ήταν 9 εκατομμύρια ευρώ για 4 χρόνια. Μυθικό.

Κι όμως, αυτή ήταν η αρχή του τέλους, καθώς το δράμα του παίκτη μόλις άρχιζε. Στις 16 Σεπτεμβρίου ο Ματσιγιάουσκας παθαίνει ολική ρήξη αχίλλειου τένοντα στο φιλικό του Ολυμπιακού στην Ιταλία με τη Σκαφάτι και ουσιαστικά τίθεται εκτός ομάδας για το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς. Ένα μήνα αργότερα δίνει μια προφητική συνέντευξη στην οποία λέει για την πρώτη σκέψη που έκανε όταν τραυματίστηκε: «Κατάλαβα ότι είχαν κόψει τον αχίλλειο τένοντα, αλλά διατηρούσα μια ελπίδα. Ένα πέντε, δέκα τοις εκατό ότι μπορεί να μην είναι ολική ρήξη ή ίσως είναι κάκωση, δεν ήθελα να το πιστέψω αλλά ο γιατρός ήρθε και είπε ότι είναι ρήξη αχίλλειου. Πολύ κακό συναίσθημα και είχα αρχίσει να σκέφτομαι ότι τέλειωσε η καριέρα μου και πολλά άλλα τρελά πράγματα. Μετά όμως γινόμουν καλύτερα. […] Δεν φοβήθηκα. Ήξερα ότι όλοι με πιστεύουν κι εγώ πιστεύω στον
εαυτό μου, αυτό πριν την εγχείριση, αλλά μετά και για μια εβδομάδα ο πόνος δεν ήταν μεγάλος όσο η άσχημη ψυχολογία που είχα. Σκεφτόμουν κουτά πράγματα, ότι ίσως να σταματήσω το μπάσκετ, ότι θα είναι πολύ δύσκολο να επιστρέψω και πάλι, αλλά μετά από μια εβδομάδα αισθανόμουν έτοιμος να παίξω».

Κι όμως, παρά την καλή διάθεση και την προσπάθεια, ο Λιθουανός χάνει σχεδόν ολόκληρη τη σεζόν 2006-07: στην Ευρωλίγκα παίζει μόνο σε δύο παιχνίδια προημιτελικών με την Ταού (πλέον Κάχα Λαμποράλ) επιστρέφοντας για πρώτη φορά από τον τραυματισμό του στις 3 Απριλίου 2007 (τραγική ειρωνεία, ακριβώς ένα χρόνο μετά θα έπαιζε το τελευταίο του παιχνίδι ως επαγγελματίας παίκτης). Στην Α1 έπαιξε σε 4 παιχνίδια κανονικής περιόδου και 13 παιχνίδια πλέι οφς.

Η πρώτη χρονιά χαμένη. Ο ίδιος πεισμώνει και υπόσχεται εκδίκηση τη δεύτερη χρονιά του στην ομάδα. Η αρχή μοιάζει ονειρεμένη, ο Ματσιγιάουσκας είναι καλύτερος από ποτέ, διανύοντας τους 3 καλύτερους μήνες της καριέρας του. Απίστευτα ώριμος, επιθετικός στην άμυνα, σκοράροντας από κάθε σημείο του γηπέδου στην επίθεση, έχοντας τελειοποιήσει το ντράιβ και εκθέτοντας τους αντιπάλους σε κάθε φάση, ξεκινάει τη χρονιά σαν σίφουνας.

Στην πρώτη φάση της Ευρωλίγκας 2007-08 έχει 19.3 πόντους, 2.3 ριμπάουντ, 2.1 ασίστ, 2.2 κλεψίματα και 6.0 κερδισμένα φάουλ ανά αγώνα με 70% στα δίποντα, 42% στα τρίποντα και 88% στις βολές σε 9 ματς με 28,5 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα! Ανοίγει τη χρονιά με 21 πόντους, 3 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 7 κλεψίματα με την Ταού, έχει 41 ranking στο 5ο ματς με την Προκόμ και 32 πόντους στο 6ο παιχνίδι με τη Ζαλγκίρις σε μερικά από τα highlights του. Ξεκινάει τη σεζόν με 80% στα δίποντα στα πρώτα 5 παιχνίδια, έχοντας 28/35 (8/8 εναντίον της Βίρτους).

Μαγικό ξεκίνημα σε μια χρονιά που προμηνύεται ονειρεμένη. Κι όμως, δεν έμελλε να ήταν έτσι. Τα προβλήματα αρχίζουν από το διάστρεμμα και την οστική θλάση που έπαθε στις αρχές Γενάρη. Αρχικά, οι προβλέψεις μιλάνε για 15 μέρες απουσίας. Όμως, διαψεύδονται.

Ο Λιθουανός έχει σοβαρότερο πρόβλημα στο πόδι, ενώ μέχρι να αποθεραπευτεί εκεί
αρχίζει να διαμαρτύρεται για πόνους στη μέση. Στον Ολυμπιακό κοιτούν αμήχανα τον καλύτερό τους παίκτη να μένει ξανά εκτός και οι βδομάδες να περνούν η μία μετά την άλλη. Ο Ματσιγιάουσκας δοκιμάζει να επανέλθει στο ματς με τη Ρεάλ για το Top-16 της Ευρωλίγκας και παίζει και στα δύο πρώτα ματς με την ΤΣΣΚΑ για τα προημιτελικά. Συνολικά 23 λεπτά στα τρία αυτά παιχνίδια. Μοιάζει να πονάει, να μην πατάει καλά, να μην μπορεί γενικά. Συνεχίζει να διαμαρτύρεται για πόνους στη μέση και ξαναμπαίνει στα pits. Τελικά, πάει να δει ειδικό γιατρό που μιλάει για τεράστιο πρόβλημα. Κεραμίδα στον παίκτη και την ομάδα. Η χρονιά χάνεται ξανά, ο Ματσιγιάουσκας αυτή τη φορά δεν πατά καν παρκέ στα πλέι οφς, αφού το ματς με την ΤΣΣΚΑ έμελλε να είναι το τελευταίο της καριέρας του.

Ο Ολυμπιακός έχει ήδη πληρώσει 4,5 εκατομμύρια ευρώ σε έναν παίκτη που δεν έχει προσφέρει τίποτα στα κρίσιμα και ψάχνει τρόπο να σπάσει το συμβόλαιο του Λιθουανού, αφού έχει αρχίσει να ακούγεται ότι ο Ματσιγιάουσκας είναι φυγόπονος και ότι το πρόβλημα που έχει δεν είναι μεγάλο. Τελικά, τη… λύση δίνουν οι προπονήσεις του Ματσιγιάουσκας με τη Νεπτούνας, αφού ο Λιθουανός επιστρέφει με νάρθηκα στην πρώτη προπόνηση της νέας χρονιάς για τον Ολυμπιακό.

Ο ίδιος λέει ότι δεν προπονήθηκε με την επαγγελματική ομάδα αλλά μόνος του, οι εφημερίδες λένε το αντίθετο. Η υπόθεση πάει στα δικαστήρια, τα οποία ένα χρόνο μετά δικαιώνουν αρχικά τον Ματσιγιάουσκας και στην έφεση τον Ολυμπιακό, που τελικά δεν πληρώνει τα υπόλοιπα 4,5 εκατομμύρια ευρώ του συμβολαίου του Λιθουανού.

Ο ίδιος το καλοκαίρι του 2009 αρνείται πρόσκληση στην εθνική καθώς δεν νιώθει έτοιμος, όπως υποστηρίζει, ενώ από τον Νοέμβριο του 2009, που τελειώνει και τυπικά η δικαστική κόντρα με τον Ολυμπιακό, όλοι περίμεναν το comeback του Λιθουανού, που φαινόταν να έχει «πετάξει» ενάμιση χρόνο απ’ την καριέρα του κυνηγώντας τα χρήματα του συμβολαίου του (δεν θα μπορούσε να παίζει σε άλλη ομάδα όσο ήταν στα δικαστήρια με τον Ολυμπιακό).

Η υπόθεση «βρωμάει» με τον Λιθουανό παραδόξως να μην βρίσκει συμβόλαιο πουθενά, παρότι Λιέτουβος και Προκόμ τον έχουν καλέσει κι επίσημα να υπογράψει. Ο ίδιος τον Νοέμβρη του 2009 λέει ότι είναι 30 χρονών πια και δεν έχει κάτι να αποδείξει. Όμως, η αλήθεια είναι πολύ χειρότερη.

Ο Ματσιγιάουσκας, όπως υποστήριξε ο Ολυμπιακός σε ανύποπτο χρόνο στο δικαστήριο, δεν έχει ξεπεράσει ακόμη τον τραυματισμό στη μέση. Κάθε προσπάθεια να επανέλθει χτυπάει στους πόνους που νιώθει. Οι Λιθουανοί και ο Κεστούτις Κεμτζούρα αδιαφορούν που ο Ματσιγιάουσκας έχει να παίξει επίσημο αγώνα 2 χρόνια, τον στηρίζουν και τον Απρίλη τον καλούν στην προεπιλογή της εθνικής ομάδας για το Μουντομπάσκετ της Τουρκίας.

Δύο μήνες αργότερα, στις 8 Ιουνίου ο Άρβιντας Ματσιγιάουσκας ανακοινώνει επίσημα ότι αποχωρεί από το μπάσκετ, αφού τον Μάιο ταξίδεψε στις Η.Π.Α. κι έμαθε ότι το πρόβλημα που έχει στη μέση χρειάζεται λεπτή χειρουργική επέμβαση για να διορθωθεί. Ταλαιπωρημένος και κουρασμένος από τα 4 τελευταία χρόνια, όπου πολεμούσε συνεχώς με τραυματισμούς, ο Ματσιγιάουσκας λέει «αντίο» στα 30 του, προσθέτοντας ότι θα κυνηγήσει καριέρα προπονητή, αφού αγαπά πολύ το μπάσκετ για να το αφήσει.

Ένας πολύ μεγάλος παίκτης τελείωσε πρόωρα και άδοξα την καριέρα του, ένα αστέρι του ευρωπαϊκού μπάσκετ σταμάτησε να λάμπει πολύ νωρίς, νικημένο από τους τραυματισμούς που στοίχειωσαν μια μεγαλειώδη καριέρα. Κι όμως, ο Ματσιγιάουσκας έχει κι έτσι πετύχει πολλά και το δολοφονικό του σουτ θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη σκέψη των μπασκετόφιλων της ηπείρου. Κι αν ποτέ στα χέρια του προπονητή Ματσιγιάουσκας «πέσει» κάποιο πιτσιρίκι που θα έχει στενή επαφή με το καλάθι, όλοι θα ξέρουμε ότι δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο δάσκαλο.

by Rasheed.

5 σχόλια:

Unknown είπε...

Είναι μια λυπηρή είδηση, ωστόσο ο παίκτης αυτός έχει τελειώσει την καριέρα του εδώ και δύο χρόνια. Νομίζω μόνο τυπική ήταν αυτή η δήλωση αποχώρησης.

Θα ήθελα να κάνω δύο επιπλέον σχόλια.

Θυμάμαι το Μασιγιάουσκας με την Εθνική Λιθουανίας (για να είμαι ειλικρινής δε θυμάμαι σε ποια διοργάνωση) όταν όντας ήδη σεσειμασμένος σκόρερ είχε να αντιμετωπίσει ολόκληρη την αντίπαλη άμυνα με πάρα πολλά double team (ασυνήθιστο για περιφεριακό), παγίδες, γενικώς ό,τι ήταν δυνατό για να φεύγει η μπάλα από τα χέρια του. Σε εκείνη τη διοργάνωση ο παίκτης αυτός απέδειξε ότι ξέρει να πασάρει εξαιρετικά (όχι απαραίτητα assist, αλλά η αντίπαλη άμυνα δεν είχε καθόλου ισορροπία) και πραγματικά απορούσα ποια άμυνα θα μπορούσε να τον σταματήσει.
(Νομίζω η υπόλοιπη -τότε- εθνική Λιθουανίας δεν ήταν αντάξια του)

Δεύτερο, αν και ενδέχεται να με απατά η μνήμη μου: Κατέχει μήπως ρεκόρ ευρωλίγκας με τις 49/49 βολές; Το google δε με βοήθησε να το επιβεβαιώσω.

Ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ της προηγούμενης δεκαετίας και ενδεχομένως (από προδιαγραφές) ο καλύτερος. Κρίμα όχι μόνο γιατί σταμάτησε πρόωρα, αλλά και γιατί έχασε τα καλύτερα μπασκετικά του χρόνια όπου θα έδειχνε και την κορυφή του. Η ζωή συνεχίζεται. Και γι'αυτόν και για όλους.

arisff

voyio είπε...

Πραγματικά μεγάλη απώλεια για το μπάσκετ! Οι ικανότητές του ήταν θαυμαστές και σπανίζουν πια στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Άλλος ένας μεγάλος άτυχος! Κρίμα, πρωτίστος για τον ίδιο τον αθλητή και για το μπάσκετ γενικότερα!

Όσον αφορά το χθεσινό σας άρθρο, χάρηκα με την απόφαση σας να μην εγκαταλέιψετε την αξιόλογη προσπάθεια που κάνετε για το άθλημα που αγαπάμε. Η στεναχώρια και η απογοήτευση είναι δικαιολογημένη όταν βλέπεις το σπορ που αγαπάς, ασχολείσαι και σκέφτεσαι καθημερινά, να πληγώνεται με τέτοιο τρόπο. Φυσιολογικό είναι ν' αναρρωτιέσαι αν αξίζει τον κόπο ν΄ανασχολείσαι όταν κανείς άλλος δεν το κάνει σοβαρά.
Και όμως παιδιά, αξίζει για τους αγνούς φίλους του μπάσκετ που αγαπούν πάνω απ' όλα το ίδιο το άθλημα και έχουμε βρει καταφυγίο στο ιστολόγιο σας (και σε 3-4 ακόμα)και το βλέπουμε σαν όαση ενημέρωσης, μέσα στο γενικότερο χάος πληροφόρησης που επικρατεί. Ελπίζω και εύχομαι να συνεχίσετε την προσπάθεια σας, να συνεχίσετε και του χρόνου να καλύπτετε εκτενώς τα δρώμενα της Α1 και κυρίως γερό στομάχι!

Age of Basketball είπε...

@Aris: Η διοργάνωση που λες πρέπει να είναι το Μουντομπάσκετ του 2006, γιατί το 2003 και το 2004 η εθνική Λιθουανίας ήταν πολύ καλή.

Επίσης, δεν θυμάμαι το ρεκόρ που αναφέρεις. Ξέρω πάντως ότι τώρα το ρεκόρ το έχει ο Ρακόσεβιτς με 58 συνεχόμενες βολές από το ξεκίνημα της περιόδου 2008-09.
Rasheed.

katsam είπε...

@Aris: Η διοργάνωση που αναφέρεις είναι το ευρωμπάσκετ του 2003 στη Σουηδία, που ο Ματσιγιάσουκσας είχε βγάλει μάτια.

Ανώνυμος είπε...

πράγματι στο Μουντομπάσκετ του 2006 αναφέρεται ο Άρης, το καλοκαίρι ακριβώς πριν την έλευση του στον Πειραια. Μάλιστα ήταν ήδη παίκτης της ομάδας μου, και πολλοί φίλοι του ολυμπιακού απογοητεύτηκαν (και του παο χάρηκαν) επειδή δεν έβαζε 30 πόντους τον αγώνα. Ενώ στην πραγματικότητα συνέβη αυτό που λέει ο Άρης...