Η φωνή του σχολιαστή του 6ου αγώνα Σέλτικς-Καβαλίερς περίπου 1,5 λεπτό πριν το τέλος καταφέρνει μέσα σε 7 λέξεις να περιγράψει τι έπαθαν οι Αμερικάνοι με τις εμφανίσεις του Τζέιμς στα πλέι οφς και ιδίως στη σειρά με τους Σέλτικς: Σοκ. Ή αλλιώς «Who are you and what have you done with LeBron?» (NBA.com) ή ακόμη και «King Who?» (ESPN).
Ο παίκτης που ήταν (και θα εξακολουθήσει βεβαίως να είναι) η μεγαλύτερη μπασκετική προπαγάνδα των Αμερικανών στην απέλπιδα προσπάθειά τους να βρουν έναν νέο σταρ που να μπορεί να σταθεί στα χνάρια των παλιών, απογοήτευσε μέχρι και τους πιο θερμούς υποστηρικτές του (οι δημοσιογράφοι του ESPN είχαν ψηφίσει όλοι – 10 στους 10 – πρόκριση των Καβαλίερς με 4-2 ή 4-1 στη σειρά με τους Σέλτικς) έχοντας μέτρια παρουσία στα φετινά πλέι οφς.
Η εικόνα του 6ου αγώνα (μετά από τους… χαρωπούς τίτλους όπως αυτός του NBA) ήταν αποκαρδιωτική για τον ΛεΜπρον, που έκλεισε αποκλεισμένος μια σειρά στην οποία δεινοπάθησε στην απίστευτη ομαδική άμυνα των Σέλτικς. Ξυπνούν και οι Αμερικάνοι και παίζουν άμυνες με παγίδες και βοήθειες…
Ο Τζέιμς είχε 27 πόντους, 19 ριμπάουντ και 10 ασίστ και αν κάποιος δεν είχε δει το ματς και απλά κοιτούσε αυτά τα νούμερα, θα με περνούσε για τρελό. Όμως, ο Τζέιμς παραλίγο να κάνει… quadruple double, αλλά όχι με τον… καλό τρόπο, αφού είχε 9 λάθη. Επίσης, είχε 8/21 σουτ και ήταν εμφανώς αποστασιοποιημένος και αδιάφορος στα τελευταία λεπτά. Στο πεντάλεπτο που προηγήθηκε της φάσης απ’ όπου προήλθε η φράση του τίτλου, ο Τζέιμς έπαιρνε την μπάλα σε κάθε επίθεση και είτε έκανε λάθος πάσα είτε άστοχο σουτ, ενώ όσες φορές σκόραρε δεν μπόρεσε να μειώσει τη διαφορά που έμενε σταθερά πάνω από τους 7 πόντους. Αμερικανικές εφημερίδες ονόμασαν το triple double του Τζέιμς στο 6ο ματς «misleading stat of the millennium», δηλαδή το πιο παραπλανητικό στατιστικό του αιώνα.
Ήταν αυτό το τελευταίο του παιχνίδι στους Καβαλίερς; Ο ίδιος λέει ότι δεν έχει σκεφτεί ακόμα καθόλου το μέλλον του, αλλά… ποιος τον πιστεύει; Η συμπεριφορά του στο 6ο ματς έδειχνε ότι θέλει να φύγει από τους Καβς, αλλά ο Ιούλιος είναι μακριά.
Οι Σέλτικς τελείωσαν μια σειρά με 4-2 και ξαφνικά… τους ανακάλυψε εκ νέου ο αμερικάνικος φίλαθλος κόσμος. Μια ομάδα που πρόπερσι πήρε το πρωτάθλημα, που φέτος έχει σίγουρα καλύτερο ρόστερ από τότε, που πέρσι απέτυχε χτυπημένη από σοβαρούς τραυματισμούς, κανείς δεν είχε σκεφτεί να την θεωρήσει έστω… ισοδύναμη των Καβαλίερς στα πλέι οφς. Μέσα στην όλη τρέλα είχαν παρασυρθεί και οι μπούκηδες, που επέμεναν να έχουν παράλογες αποδόσεις και χάντικαπ στη σειρά, ενώ όποιος είχε παρακολουθήσει τα πρώτα ματς έβλεπε προς τα πού πήγαινε το θέμα, αφού οι Σέλτικς έδειχναν πιο ομάδα.
Η σειρά κρίθηκε στην πολύ καλή απόδοση του Ρόντο, στην εκπληκτική ομαδική άμυνα των Σέλτικς, στα λάθη του Μάικ Μπράουν, που δεν μπόρεσε ούτε κατά διάνοια να εκμεταλλευτεί τον Σακίλ, αλλά και στην κυριαρχία του Κέβιν Γκαρνέτ στις ρακέτες, ανεξαρτήτως του ποιος… ταλαίπωρος τον μάρκαρε κάθε φορά (Βαρεζάο, Σακίλ ή Τζέιμσον). Όπως έγραψε το ESPN (σε έναν ακόμη τίτλο που… τη λέει στον ΛεΜπρον) «You can’t spell King without KG» («Δεν μπορείς να γράψεις τη λέξη King χωρίς τα γράμματα KG»). Όμως, πέθανε ο βασιλιάς όπως είδα κάπου γραμμένο;
Ο Τζέιμς σαφέστατα δεν ήταν έτοιμος για να… τον ενθρονίσουν βασιλιά εξαρχής. Έχουμε πει, έχει το καλύτερο κορμί που έχει πατήσει ποτέ σε παρκέ μπάσκετ, φυσικά χαρίσματα που θα τα ζήλευαν όλοι οι παίκτες στην ιστορία του αθλήματος, αλλά έχει χτυπητές αδυναμίες όσον αφορά την τεχνική του και τον τρόπο που κινείται στο παρκέ και αγωνίζεται. Το NBA χρειαζόταν έναν νέο βασιλιά όταν δεχόταν το ένα χτύπημα μετά το άλλο ύστερα από την αποχώρηση και του Τζόρνταν (του τελευταίου που έφυγε από τους «μεγάλους») και ο ΛεΜπρον είχε τις καλύτερες προδιαγραφές.
Δεν έχει φτάσει ακόμα εκεί που θα έπρεπε, δεν έχει ωριμάσει μπασκετικά, και φέτος δέχεται για πρώτη φορά και αμφισβήτηση από τα μεγαλύτερα μέσα. Ίσως πιο πολύ για να μπορούν του χρόνου να τον εκθειάσουν περισσότερο αν έχει φύγει από τους «φτωχούς» Καβς για τους πάντα «λαμπρούς» Νικς και φτάσει με εκείνους στον τίτλο. Ο Βασιλιάς, πάντως, δεν πέθανε, απλά γιατί ποτέ δεν είχε αγγίξει το στέμμα του. Τουλάχιστον μέχρι φέτος. Έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Όμως, φέτος… long live the Celtics!
by Rasheed.
Υ.Γ.: Το Age of Basketball από την Παρασκευή είναι πιο… ροκ! Η συνεργασία με τον ραδιοφωνικό σταθμό LIBIDO Radio είναι γεγονός και το σάιτ μας θα κινείται πλέον σε ροκ ρυθμούς!
Ο παίκτης που ήταν (και θα εξακολουθήσει βεβαίως να είναι) η μεγαλύτερη μπασκετική προπαγάνδα των Αμερικανών στην απέλπιδα προσπάθειά τους να βρουν έναν νέο σταρ που να μπορεί να σταθεί στα χνάρια των παλιών, απογοήτευσε μέχρι και τους πιο θερμούς υποστηρικτές του (οι δημοσιογράφοι του ESPN είχαν ψηφίσει όλοι – 10 στους 10 – πρόκριση των Καβαλίερς με 4-2 ή 4-1 στη σειρά με τους Σέλτικς) έχοντας μέτρια παρουσία στα φετινά πλέι οφς.
Η εικόνα του 6ου αγώνα (μετά από τους… χαρωπούς τίτλους όπως αυτός του NBA) ήταν αποκαρδιωτική για τον ΛεΜπρον, που έκλεισε αποκλεισμένος μια σειρά στην οποία δεινοπάθησε στην απίστευτη ομαδική άμυνα των Σέλτικς. Ξυπνούν και οι Αμερικάνοι και παίζουν άμυνες με παγίδες και βοήθειες…
Ο Τζέιμς είχε 27 πόντους, 19 ριμπάουντ και 10 ασίστ και αν κάποιος δεν είχε δει το ματς και απλά κοιτούσε αυτά τα νούμερα, θα με περνούσε για τρελό. Όμως, ο Τζέιμς παραλίγο να κάνει… quadruple double, αλλά όχι με τον… καλό τρόπο, αφού είχε 9 λάθη. Επίσης, είχε 8/21 σουτ και ήταν εμφανώς αποστασιοποιημένος και αδιάφορος στα τελευταία λεπτά. Στο πεντάλεπτο που προηγήθηκε της φάσης απ’ όπου προήλθε η φράση του τίτλου, ο Τζέιμς έπαιρνε την μπάλα σε κάθε επίθεση και είτε έκανε λάθος πάσα είτε άστοχο σουτ, ενώ όσες φορές σκόραρε δεν μπόρεσε να μειώσει τη διαφορά που έμενε σταθερά πάνω από τους 7 πόντους. Αμερικανικές εφημερίδες ονόμασαν το triple double του Τζέιμς στο 6ο ματς «misleading stat of the millennium», δηλαδή το πιο παραπλανητικό στατιστικό του αιώνα.
Ήταν αυτό το τελευταίο του παιχνίδι στους Καβαλίερς; Ο ίδιος λέει ότι δεν έχει σκεφτεί ακόμα καθόλου το μέλλον του, αλλά… ποιος τον πιστεύει; Η συμπεριφορά του στο 6ο ματς έδειχνε ότι θέλει να φύγει από τους Καβς, αλλά ο Ιούλιος είναι μακριά.
Οι Σέλτικς τελείωσαν μια σειρά με 4-2 και ξαφνικά… τους ανακάλυψε εκ νέου ο αμερικάνικος φίλαθλος κόσμος. Μια ομάδα που πρόπερσι πήρε το πρωτάθλημα, που φέτος έχει σίγουρα καλύτερο ρόστερ από τότε, που πέρσι απέτυχε χτυπημένη από σοβαρούς τραυματισμούς, κανείς δεν είχε σκεφτεί να την θεωρήσει έστω… ισοδύναμη των Καβαλίερς στα πλέι οφς. Μέσα στην όλη τρέλα είχαν παρασυρθεί και οι μπούκηδες, που επέμεναν να έχουν παράλογες αποδόσεις και χάντικαπ στη σειρά, ενώ όποιος είχε παρακολουθήσει τα πρώτα ματς έβλεπε προς τα πού πήγαινε το θέμα, αφού οι Σέλτικς έδειχναν πιο ομάδα.
Η σειρά κρίθηκε στην πολύ καλή απόδοση του Ρόντο, στην εκπληκτική ομαδική άμυνα των Σέλτικς, στα λάθη του Μάικ Μπράουν, που δεν μπόρεσε ούτε κατά διάνοια να εκμεταλλευτεί τον Σακίλ, αλλά και στην κυριαρχία του Κέβιν Γκαρνέτ στις ρακέτες, ανεξαρτήτως του ποιος… ταλαίπωρος τον μάρκαρε κάθε φορά (Βαρεζάο, Σακίλ ή Τζέιμσον). Όπως έγραψε το ESPN (σε έναν ακόμη τίτλο που… τη λέει στον ΛεΜπρον) «You can’t spell King without KG» («Δεν μπορείς να γράψεις τη λέξη King χωρίς τα γράμματα KG»). Όμως, πέθανε ο βασιλιάς όπως είδα κάπου γραμμένο;
Ο Τζέιμς σαφέστατα δεν ήταν έτοιμος για να… τον ενθρονίσουν βασιλιά εξαρχής. Έχουμε πει, έχει το καλύτερο κορμί που έχει πατήσει ποτέ σε παρκέ μπάσκετ, φυσικά χαρίσματα που θα τα ζήλευαν όλοι οι παίκτες στην ιστορία του αθλήματος, αλλά έχει χτυπητές αδυναμίες όσον αφορά την τεχνική του και τον τρόπο που κινείται στο παρκέ και αγωνίζεται. Το NBA χρειαζόταν έναν νέο βασιλιά όταν δεχόταν το ένα χτύπημα μετά το άλλο ύστερα από την αποχώρηση και του Τζόρνταν (του τελευταίου που έφυγε από τους «μεγάλους») και ο ΛεΜπρον είχε τις καλύτερες προδιαγραφές.
Δεν έχει φτάσει ακόμα εκεί που θα έπρεπε, δεν έχει ωριμάσει μπασκετικά, και φέτος δέχεται για πρώτη φορά και αμφισβήτηση από τα μεγαλύτερα μέσα. Ίσως πιο πολύ για να μπορούν του χρόνου να τον εκθειάσουν περισσότερο αν έχει φύγει από τους «φτωχούς» Καβς για τους πάντα «λαμπρούς» Νικς και φτάσει με εκείνους στον τίτλο. Ο Βασιλιάς, πάντως, δεν πέθανε, απλά γιατί ποτέ δεν είχε αγγίξει το στέμμα του. Τουλάχιστον μέχρι φέτος. Έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Όμως, φέτος… long live the Celtics!
by Rasheed.
Υ.Γ.: Το Age of Basketball από την Παρασκευή είναι πιο… ροκ! Η συνεργασία με τον ραδιοφωνικό σταθμό LIBIDO Radio είναι γεγονός και το σάιτ μας θα κινείται πλέον σε ροκ ρυθμούς!
5 σχόλια:
ektimisi mou ine oti an tha figi apo tous cavs tha pai se mia omada pou exi idi pextes kalous kai aplws xriazontai enan superstar.gia auto pisteuw to pithanotero ine na pai stous bulls pou exoun rose gia pg kai noa gia center.knicks discolo giati den exoun pextes kai mono stous nets(jay j) tha pai an paroun to 1 draft me ton wall exontas idi kai ton lopez gia center.gia miami apokliete kathw sigoura den tha theli na ine numero 2 pisw apo ton wade.
Geia sas, sa diavazw edw kai kairo giati grafete poiothka ar8ra.
Nomizw omos pos exete kanei dyo la8akia :
"μετά από τους… χαρωπούς τίτλους όπως αυτός του NBA" --> MVP ?
misleading stat of the millennium», δηλαδή το πιο παραπλανητικό στατιστικό του αιώνα. millennium -> xilieteia ?
Synexiste thn kalh douleia :)
Αναφέρομαι σε τίτλους άρθρων, του NBA είναι ο "who are you and what have you done with lebron?". Αυτον εννοώ χαρωπό.
Όσο για το άλλο, μιλένιουμ είναι η χιλιετία, αλλά ως μιλένιουμ αναφέρονται πολλές φορές και τα χρόνια από το 2000 και μετά. Εξ ου και η μετάφραση "αιώνα", αφού τότε άλλαξε και ο αιώνας, οπότε είτε το ένα πεις είτε το άλλο, εννοείς 10 χρονια.
Rasheed.
Παίδες, ένα σχόλιο σχετικά με το radio που τοποθετήσατε στο blog σας: δεν αποτελεί "σωστή πρακτική" στο χώρο του "σύγχρονου internet" να ανοίγει μουσικό stream σε κάποιο site χωρίς να το έχει "θελήσει" ο επισκέπτης. Είτε γιατί μπορεί εκείνη την ώρα να βρίσκεται στο γραφείο του, είτε σε ένα δωμάτιο που κάποιος κοιμάται, είτε επειδή δε θέλει να χάσει ένα (μικρό) κομμάτι από το bandwidth του εκείνη τη στιγμή και πολλούς άλλους σχετικούς λόγους. Θα ήταν ίσως σωστότερο να υπάρχει το radio stream σε περίοπτη θέση αλλά να ξεκινά μόνο με το πάτημα του "play", με άλλα λόγια να έχει ως default επιλογή το "stop".
Το σχόλιο γίνεται (και ελπίζω αυτό φαίνεται) με καλή διάθεση.
Σεβαστό αυτό που λες (ιδίως για τον εργασιακό χώρο), αν δεις έχει ήδη αλλάξει και πρέπει να πατήσεις το play για να παίξει.
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου