ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Κυρίαρχος στο ΣΕΦ και... 1-1


Αντίθετο από το παιχνίδι της Τετάρτης ήταν το ματς στο ΣΕΦ την Κυριακή, όπως δηλαδή το περιμέναμε. Ο Ολυμπιακός πατούσε καλύτερα στα πόδια του, έπαιξε πιο καλά και κέρδισε (με 79-72) δίκαια ένα παιχνίδι που δεν απειλήθηκε στο δεύτερο ημίχρονο. Προφανώς, τώρα οι «τελειωμένοι» θα γίνουν και πάλι «παικταράδες» και οι παικταράδες… προβλημάτισαν, όπως συμβαίνει πάντα στην Ελλάδα του «όλε και του γιούχα».

Το παιχνίδι κρίθηκε ουσιαστικά στην 3η περίοδο, την περίοδο που είναι κατά τεκμήριο η καλύτερη του Ολυμπιακού στα ματς φέτος. Μέχρι τότε ο Παναθηναϊκός έλεγχε το ρυθμό του αγώνα, αλλά ήταν πολύ κακός επιθετικά, πράγμα που κράτησε ως το τέλος του αγώνα. Ο Πέκοβιτς ήταν ο μόνος που έπαιξε πάρα πολύ καλά, ενώ μέχρι το 32ο λεπτό είχαν σκοράρει μόλις 4 «πράσινοι» παίκτες στο ματς, κάτι που δείχνει πόσο καλή ήταν η «ερυθρόλευκη» άμυνα, αλλά και πόσο κακή η «πράσινη» ανάπτυξη.

Ο Σκούνι Πεν για μένα είναι ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού ως τώρα στους τελικούς, αφού στο δεύτερο παιχνίδι ήταν εκπληκτικός. Ο Πεν μάρκαρε μία τον Νίκολας (πρώτα αυτόν όσο ήταν στο παρκέ), μία τον Σπανούλη (μέχρι την 4η περίοδο που έπαιξαν ταυτόχρονα) και κράτησε και τους δύο άποντους και τελείως εκτός αγώνα για 30 λεπτά. Ο Πεν παραδίδει μαθήματα καθαρής άμυνας εδώ και λίγο καιρό (και στους ημιτελικούς με τον Λούκας) και πραγματικά κάνει τη διαφορά.

Πέραν αυτού, ο Ολυμπιακός έκανε κι αυτός λάθη, αλλά από την αρχή του αγώνα τελείωνε καλύτερα τις επιθέσεις του μέσα από συστήματα, την ώρα που ο Παναθηναϊκός εκτός των συστημάτων για τον Πέκοβιτς στα πρώτα 15 λεπτά σκόραρε με ατομικές ενέργειες. Αυτό, βεβαίως, φάνηκε στην πορεία του ματς, όταν ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να ακολουθήσει στο σκορ και η διαφορά έφτασε να είναι διψήφια, χωρίς οι «πράσινοι» να δείχνουν ότι είχαν τη δυνατότητα να τη μειώσουν.

Ο Ολυμπιακός πήρε μεγάλη βοήθεια από τον Γιάννη Μπουρούση, σε μια χρονιά που έχει χαρακτηριστεί από πολλά σκαμπανεβάσματα απόδοσης και πολλά μέτρια παιχνίδια. Τα δικά του επιθετικά ριμπάουντ, η ευστοχία του στις βολές, τα καλά τελειώματα στις περισσότερες επιθέσεις και η καλή του άμυνα (γενικά, γιατί σε κάποιες φάσεις έχασε τον Πέκοβιτς τελείως) μέτρησαν πολύ στο να ξεκαθαρίσει νωρίς το παιχνίδι.

Πολύ καλός ήταν και ο Κλέιζα, τον οποίο η άμυνα του Παναθηναϊκού έδειξε ξανά ότι δεν μπορεί να περιορίσει, ενώ στο 2ο παιχνίδι… μπήκε στους τελικούς και ο Τσίλντρες. Ο Αμερικανός μπήκε δυνατά στην αρχή και παρότι έχασε αρκετές φάσεις (7/17 σουτ, με 0/5 τρίποντα, εκ των οποίων αρκετά θα έπρεπε να τα αποφύγει και να προτιμήσει το ντράιβ), δημιούργησε χώρους και σκόραρε. Καλύτερος από το πρώτο ματς ήταν και ο Τεόντοσιτς, ο οποίος εκτελεστικά ήταν πάρα πολύ καλός, αν και μέτριος οργανωτικά (το ίδιο περίπου μπορούμε να πούμε ότι συνέβη και με τον Παπαλουκά, ο οποίος βοήθησε περισσότερο τη ροή των επιθέσεων οργανωτικά πάντως).

Από τον Παναθηναϊκό, εκτός του Πέκοβιτς που ήταν μακράν ο καλύτερος και έδειξε ότι όταν παίρνει μπάλες τελειώνει φάσεις (το λέμε όλο το χρόνο ότι φέτος δεν χρησιμοποιείται σωστά), πολύ καλός στο πρώτο μέρος ήταν ο Τέπιτς, που όμως αμυντικά είχε προβλήματα με τον Τσίλντρες. Ο Διαμαντίδης με τον Γιασικεβίτσιους ήταν καλοί εναλλάξ, στην αρχή ο πρώτος, στο δεύτερο ημίχρονο περισσότερο ο δεύτερος, αλλά πέραν αυτών μηδέν. Φώτσης, Σπανούλης και Τσαρτσαρής δεν μπήκαν καν στο ματς, ενώ ο Νίκολας το μόνο που κατάφερε ήταν να διασκεδάσει τις εντυπώσεις της διαφοράς και της εμφάνισής του στο τέλος, αλλά ουσιαστικά και στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς ήταν απών από την άμυνα του Πεν. Μένει να δούμε αν το ξέσπασμα στο τέλος τον βοηθήσει να βρει μομέντουμ για το 3ο παιχνίδι.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε καλύτερη ομαδική άμυνα, έτρεξε καλύτερα το παρκέ, ενώ πολύ σημαντικό για την εξέλιξη του ματς ήταν ότι ο Παναθηναϊκός δεν έβαλε ούτε έναν πόντο από επιθετικό ριμπάουντ. Εξίσου μέτρησε και το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έφτανε καλύτερα στο καλάθι, πατούσε πιο δυνατά και σκόραρε πιο εύκολα από τη ρακέτα, ενώ ο Παναθηναϊκός έδειχνε μπλοκαρισμένος σε πολλά διαστήματα, με αποτέλεσμα μέτρια σουτ από μέση απόσταση.

Ο Ολυμπιακός ισοφάρισε τη σειρά σε 1-1 και πλέον πηγαίνει την Τετάρτη στο ΟΑΚΑ για τη 2η από τις τρεις ευκαιρίες που θα έχει για να σπάσει έδρα αν θέλει το πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός έχει και πάλι το άγχος του γηπεδούχου και καλείται να το διαχειριστεί επιτυχώς για 2η από τις πιθανότατα τρεις φορές που θα πρέπει να το κάνει στους τελικούς.

by Rasheed.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Παιδιά καλησπέρα, έγινε και μιά άλλη παιχνιδάρα σήμερα (εχθές)
http://acb360.orange.es/diferidos/LACB/54/322

Unknown είπε...

O Παναθηναϊκός είχε ρεσιτάλ κακών επιθέσεων, αλλά ούτε ο Ολυμπιακός έπαιξε ιδιαίτερα καλά. Πέραν της άμυνας, στην επίθεση ήταν συχνά άνω κάτω και γενικώς η οργάνωση της ήταν από κακή ως τραγική.

Η φάση του αγώνα, ο Κλέιζα επιμένει να κατεβάζει τη μπάλα και να καταλήγει σε drive ενώ ο Τεόντοσιτς δίπλα του χτυπιέται για να πάρει τη μπάλα και να οργανώσει την επίθεση. Με δεύτερη (φάση του αγώνα) το τρίποντο του Πεν, μόνο πυροτεχνήματα δεν άναψαν στο σεφ!!

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει ιδιαίτερη τύχη στους τελικούς, εκτός αν ο Παναθηναϊκός κάνει μεγάλη προσπάθεια για να τον βάλει. Ο ΠΑΟ από τη στιγμή που έχασε την επαφή με το σκορ δεν έδειξε και ιδιαίτερη διάθεση να επανέλθει, με εξαίρεση το τελευταίο δίλεπτο (που ήταν αργά).

arisff

Ανώνυμος είπε...

Ως συνήθως, συμφωνώ μαζί σου, 'Αρη.

Το παιχνίδι ήταν κάκιστο και άναρχο.

Ο Τέπιτς μου θύμισε τον παλιό καλό εαυτό του όσο τον άφησαν στο γήπεδο. Αναρωτιέμαι αν αποφάσισε να παίξει καλά για να τον προσέξουν οι της Μινεσότα,μπας και βγει απο την αφάνεια.

Είναι εντελώς περίεργο το ότι παίζει τόσο πολύ ο Σπανούλης γενικά και ειδικά όταν έιναι σε μια τόσο κακή μέρα. Μπορεί ως ΄Ελληνες φίλοι του μπάσκετ να εκτιμούμε την προσφορά του και την τρομερή δουλειά που έχει κάνει, αλλά αντικειμενικά δεν έχει το ύψος, το σουτ και την υψηλή τεχνική κατάρτιση του Σέρβου. Είναι πιό έμπειρος, σίγουρα, αλλά την πείρα την απέκτησε παίζοντας...

Ο Τσαρτσαρής από τη μια μεριά εκπλήσσει ευχάριστα (στο πρώτο παιχνίδι έπαιξε πολύ καλά) και μας απαγορεύει να τον ξεγράψουμε,από την άλλη κάνει πράγματα (σπρώξιμο στη μέση του αντιπάλου σε μπάσιμο, θεατρικές βουτιές, συνεχή "κουβεντούλα",κίνηση χεριών στις βολές αντιπάλου) που θυμίζουν τον αντιπαθέστατο Ρέγιες. Άλλο πείρα και άλλο 'ελλειψη αθλητικού πνεύματος.

Το άλλο αρνητικό είναι οι συνεχείς διαμαρτυρίες εκατέρωθεν. Εκτός απο δύο περιπτώσεις (και οι δύο του Σοφοκλή), νομίζω ότι ήταν αδικαιολόγητες.

Θαυμάσιο το "μην χρησιμοποιείτε λέιζερ γιατί θα επαναληφθεί η βολή¨ (άν πετάξεις το αυγό σου στο πάτωμα, δεν θα σου πάρω παγωτό) -
αντί για...

"Η χρήση λέιζερ ειναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ, ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΙΕΙΑ ΤΩΝ ΑΘΛΗΤΩN και ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ του συλλόγου μας. Η διοίκηση θα αποβάλει από το γήπεδο όποιον ΕΧΘΡΟ της ομάδας χρησιμοποιήσει λέιζερ."

Δεν ξέρω,αν έχετε χρόνο δείτε το Κάχα Λαμποράλ- Ρεαλ Μαδρίτης (2-0, έστειλα σύνδεσμο νωρίτερα). Διερωτώμαι αν χωράει σύγκριση σε οποιοδήποτε επίπεδο...

Α, για να λέμε τα σύκα-σύκα, ο Μεσίνα με 1)όλα τα λεφτά που ζήτησε 2) ζηλευτό ευρωπαικό ρόστερ χωρίς τα τεράστια κενά και τα ρίσκα του ΟΣΦΠ 3) ενισχύσεις πολυτελείας στα μέσα της χρονιάς (Γιάριτς και Τόμιτς) 4) κόσμο που ούτε τον βρίζει ούτε του ρίχνει λέιζερ στο πρόσωπο και 5) παίκτες που κάθονται σούζα όταν μιλάει

είναι με την πλάτη στον τοίχο, έχοντας αποτύχει στο Φ4, έχοντας χάσει το κύπελο και έχοντας μικρές πιθανότητες να διεκδικήσει το πρωτάθλημα.

Αυτά να τα βλέπουν οι "φίλοι" του ΟΣΦΠ.

'Οσο για την Κάχα Λαμποράλ που στα ελληνικά μπλογκ τρώει κράξιμο,για δείτε την τώρα με ωριμότερο Ουέρτας,υγιή Όλεσον και με Σπλίττερ σε δαιμονική φόρμα. Παίζει άμυνα που σπαέι κόκκαλα και επίθεση που χαίρεσαι να βλέπεις...