ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Αρμάδα για το Παρίσι


Η Πέμπτη επιφύλασσε ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα στην Ευρωλίγκα για τις ελληνικές ομάδες κι ένα αναμενόμενο, αν και όχι καλό. Ο Ολυμπιακός έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κερδίζει στο Top-16 και παράλληλα η πρώτη ομάδα στη διοργάνωση που έκανε βήμα πρωτιάς, κερδίζοντας εκτός έδρας την άμεση ανταγωνίστριά του για την κορυφή του ομίλου.

Η εμφάνιση του Ολυμπιακού στη Βιτόρια ήταν καταπληκτική και έφερε στο μυαλό μας εκείνη στη Μάλαγα πριν από λίγους μήνες. Εκείνες τις ημέρες είχα γράψει ότι ο Γιαννάκης θέλει ο φετινός Ολυμπιακός να μάθει να κερδίζει τρέχοντας και είναι διατεθειμένος να θυσιάσει αγώνες, χωρίς να κάνει εκπτώσεις, μέχρι η ομάδα του να μάθει να παίζει όπως εκείνος θέλει και να κερδίζει με γρήγορο μπάσκετ. Βέβαια, τότε, ειδήμονες και μη είδαν ξεγύμνωμα του Ολυμπιακού από ισπανική ομάδα και χίλια μύρια προβλήματα.

Τελικά, ο Ολυμπιακός πήγε στη Βιτόρια και έδειξε στη Λαμποράλ ποιος είναι το αφεντικό του ομίλου. Με μπάσκετ πολύ υψηλού επιπέδου, με αντιδράσεις ταχύτατες και εκπληκτικές, με τρομερό διάβασμα του παιχνιδιού των Βάσκων και με την αυτοπεποίθηση που δίνει η σιγουριά της καλύτερης ομάδας, ο Ολυμπιακός ουσιαστικά «τελείωσε» τον όμιλο με το «καλημέρα». Γιατί αν χάσει τώρα την πρωτιά θα είναι απαράδεκτος.

Ο Γιαννάκης (πολύ καλό κοουτσάρισμα) εμφανώς είχε στήσει αμυντικά τον Ολυμπιακό γύρω από τον Σπλίτερ, ο οποίος δεινοπάθησε όποτε πήρε την μπάλα (πράγμα όχι εύκολο στο ματς), ενώ από τους περιφερειακούς της Λαμποράλ αποφάσισε να παίξει ασφυκτικά και με νταμπλ-τιμ τον Ντιν και τον Ίνγκλις, δηλαδή τους δύο καλύτερους σουτέρ. Από αυτή του την έμπνευση πήρε 5 άστοχα τρίποντα και τους έβγαλε και τους δύο τελείως εκτός αγώνα. Πολύ σωστή σκέψη, καθώς ο Σαν Εμετέριο και ο Χουέρτας είναι πιο πλήρεις παίκτες και πολύ πιο δύσκολο να τους αποκόψεις από το παιχνίδι της ομάδας (καθώς έχουν και πάσα και σουτ και ντράιβ). Ο Σπλίτερ εμφανώς κουραζόταν πάρα πολύ για να πάρει την μπάλα, ενώ εκείνος που προκάλεσε τα περισσότερα προβλήματα ήταν ο Τελέτοβιτς, που βέβαια στη μέρα του δεν μαρκάρεται, καθώς μιλάμε για παίκτη 2.07μ., τον 1ο σε τρίποντα στη διοργάνωση, που σουτάρει συνεχώς εκτός συστημάτων, ενώ με άνεση σκοράρει εκτός ισορροπίας από τα 6,5 μέτρα. Τέτοιο ψηλό δεν μπορείς εκ των πραγμάτων να τον παίξεις νταμπλ-τιμ.

Ο Ολυμπιακός πήρε πολύ καλύτερες προσπάθειες στη ρακέτα και έβγαλε καλύτερα συστήματα, στο πιο μυαλωμένο παιχνίδι του φέτος. Αυτό το αποδεικνύουν απόλυτα το 65% στα δίποντα, οι 20 ασίστ (16 οι Λαμποράλ) και τα μόλις 8 λάθη (10 η Λαμποράλ). Επίσης, ήταν καλύτερος στα ριμπάουντ (36-31), στα κλεψίματα (6-4) και στις τάπες (1-0), δηλαδή σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες. Στο ματς ήταν ένα σκαλί πιο πάνω από τους Ισπανούς και ουσιαστικά δεν κινδύνευσε.

Τις φορές που η Λαμποράλ κατάφερε να αντιδράσει και να κάνει σερί για να μειώσει, ο Ολυμπιακός διατήρησε τον έλεγχο, ενώ όταν οι Ισπανοί πέρασαν μπροστά (λογικό όταν παίζεις με τόσο καλή ομάδα στην κατ’ εξοχήν δυσκολότερη έδρα της Ευρώπης την τελευταία δεκαετία) ο Ολυμπιακός έδειξε χαρακτήρα και απάντησε γρήγορα, μην αφήνοντας του Ισπανούς να παγιώσουν κατάσταση υπέρ του. Όλη η εμφάνιση των «ερυθρολεύκων» έδειχνε ομάδα φάιναλ φορ και ουσιαστικά η νίκη αυτή είναι το πρώτο βήμα για το Παρίσι, αφού ακόμη και μόνο με 3 εντός έδρας νίκες πια, ο Ολυμπιακός λογικά θα είναι πρώτος, ενώ το πιο πιθανό είναι να πάει στο 5-1 ή στο 6-0, αφού έβγαλε το πιο δύσκολο ματς αλώβητος.

Σε ατομικό επίπεδο, ο Μπουρούσης έκανε το καλύτερο παιχνίδι του φέτος, αντάξιο των περσινών του εμφανίσεων, και θέλει να το χρησιμοποιήσει ως απαρχή αντεπίθεσης, καθώς ως τώρα είχε κινηθεί στη μετριότητα, ο Τσίλντρες ήταν καταπληκτικός, ο Κλέιζα έδινε λύσεις όποτε χρειάζονταν, ο Τεόντοσιτς έπαιξε πολύ σωστά και ώριμα (εκτός από κάποιες υπερβολές από το τρίποντο), ο Μαυροκεφαλίδης βοήθησε, ενώ και ο Βούισιτς ήταν πολύ καλός όσο έπαιξε με τον Γιαννάκη να επιλέγει να τον βάλει στο τέλος για να εκμεταλλευτεί το καθαρό μυαλό του απέναντι στους κουρασμένους Ισπανούς. Κακοί ο Χαλπερίν με τον Σχορτσανίτη, με σωστές αμυντικές βοήθειες ο Πεν που έπαιζε πασπαρτού. Ο Παπαλουκάς, μετά από ένα κακό πρώτο ημίχρονο, έκανε καλύτερα αυτό που κάνει φέτος: ήταν ο εγκέφαλος της ομάδας, κάνοντας για 7η φορά (σε 8 αγώνες) στη φετινή Ευρωλίγκα διψήφιο ranking με μονοψήφιο αριθμό πόντων!

Στη Βαρκελώνη το Μαρούσι φαινόταν από… την Ελλάδα (και τις δηλώσεις των παικτών του) ότι δεν έχει ψυχολογία νίκης και αυτό βγήκε στο πρώτο δεκάλεπτο, που ήταν εξωφρενικά κακό για τους «κιτρινόμαυρους». Μακράν το χειρότερο δεκάλεπτο του Αμαρουσίου φέτος και κύριος υπεύθυνος δεν ήταν η Μπαρτσελόνα. Το Μαρούσι μπήκε για τουρισμό στο πρώτο δεκάλεπτο, φοβήθηκε πάρα πολύ την Μπαρτσελόνα και είχε 2/15 σουτ εντός παιδιάς και 3 λάθη (τα οποία είναι πολλά αν αναλογιστεί κανείς ότι σε όλο το ματς έκανε 6).

Μετά, το φάντασμα έφυγε από το γήπεδο και τη θέση του πήρε το πραγματικό φετινό Μαρούσι με αποτέλεσμα το 19-5 του πρώτου δεκαλέπτου να γίνει 22-22 στο δεύτερο και το τέταρτο και 16-20 υπέρ του Αμαρουσίου στο τρίτο. Δεν λέω ότι το Μαρούσι θα κέρδισε μέσα στη Βαρκελώνη αν το είχε πιστέψει, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι η Μπαρτσελόνα θα περνούσε ένα πολύ δύσκολο βράδυ. Το Μαρούσι έπαιξε εκπληκτικά στα 30 υπόλοιπα λεπτά, είχε υποδειγματικές επιθέσεις, σκόραρε όπως σχεδόν ήθελε, περιόρισε την κυκλοφορία των Μπλαουγκράνα αποκόπτοντας από το παιχνίδι τον Ρούμπιο (δείχνοντάς του πόσο πρέπει να ωριμάσει αγωνιστικά αν θέλει να μην είναι αρνητικός όταν τον στοχοθετεί η αντίπαλη άμυνα), έπαιξε πολύ καλύτερη άμυνα από την Μπαρτσελόνα, εκμεταλλεύτηκε πλήρως τον οίστρο του Λούκας, με τον Μπαρτζώκα να αποδεικνύει πόσο εύκολα μπορεί να διαμορφώσει το παιχνίδι της ομάδας του διαφορετικά μέσα στο ματς ανάλογα με το ποιος παίκτης παίζει καλύτερα, και μπορεί κανείς να πει ότι κοίταξε ως ίσος προς ίσο την Μπαρτσελόνα. Αν έλειπε και το πρώτο δεκάλεπτο, θα μιλούσαμε μόνο με καλά λόγια για την εμφάνιση.

Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να μειώσει την απόδοση των Ισπανών στην πρώτη περίοδο, όπου επέβαλαν το ρυθμό τους, αλλά κι εκείνοι δεν ήταν ιδιαίτερα καλοί. Ο όμιλος έχει πολύ ζουμί, καθώς και το Μαρούσι και η Παρτιζάν μπορούν να κερδίσουν τους δύο ισχυρούς, με τη δεύτερη να το έχει ήδη καταφέρει.

Στα άλλα ματς, η Προκόμ κέρδισε με χαρακτηριστική άνεση τη Ζαλγκίρις, που όμως ήταν στο ματς αυτό… η πιο δικαιολογημένη ομάδα της διοργάνωσης, αφού έπαιζε χωρίς Ουάτσον, Τσουκίνας, Κλιμαβίτσιους, δηλαδή με μόνο ψηλό από το αρχικό της ρόστερ τον Μπέγκιτς! Χαρακτηριστικό είναι ότι οι Λιθουανοί ξεκίνησαν τον αγώνα με τον Μπέγκιτς και 4 παίκτες κάτω από 1.98 στη βασική πεντάδα. Όταν έμαθαν τη… λυπητερή, απέκτησαν τον Ντέλας, που στα 20 του και στο πρώτο του παιχνίδι στην Ευρωλίγκα στάθηκε πάρα πολύ καλά και έδειξε ότι δικαιολογημένα θεωρείται μεγάλο ταλέντο.

Η Χίμκι έπαιξε πολύ καλά στο τέλος του αγώνα με την Τσιμπόνα και με τον Γιαφτόκας να κυριαρχεί στη ρακέτα και να κάνει τη διαφορά κατάφερε σε διάστημα 3 λεπτών να μετατρέψει το ντέρμπι σε σίγουρη νίκη. Η ρωσική ομάδα δεν πρόκειται να είναι εύκολος αντίπαλος για κανέναν και με τη Λαμποράλ να χάνει εντός έδρας από τον Ολυμπιακό, ξέρει ότι έχει αρκετές ελπίδες πρόκρισης (ίσως μάλιστα έχει περισσότερες μαθηματικά από τη Λαμποράλ), ιδίως αφού αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό στην έδρα της την 6η αγωνιστική όταν οι «ερυθρόλευκοι» μπορεί να είναι ήδη πρώτοι και, άρα, αδιάφοροι. Αυτή τη στιγμή, η Χίμκι θέλει 1-1 με τη Λαμποράλ και ίδιες νίκες με τους Ισπανούς στα ματς με την Τσιμπόνα για να τα παίξει όλα για όλα στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, με το πρόγραμμα να την ευνοεί ως προς το πότε τον αντιμετωπίζει.

Τέλος, στην Ιταλία, η Σιένα έσπασε μια… άγνωστη στους πολλούς και ανεξήγητη σε όλους παράδοση, καθώς ως τώρα είχε 0-9 απέναντι στη Μακάμπι, την οποία δεν είχε κερδίσει ποτέ στην ιστορία της. Οι Ισραηλινοί το πάλεψαν, αλλά στο τέλος υπέκυψαν, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι είχαν ελάχιστους παίκτες σε καλή μέρα, σε αντίθεση με τον πλουραλισμό της Σιένα. Α, και παρεμπιπτόντως, ο Ντόμερκαντ είναι αυτή τη στιγμή στις 51 συνεχόμενες εύστοχες βολές με το ρεκόρ να είναι οι 58 του Ρακόσεβιτς. Η επόμενη αγωνιστική στον όμιλο αυτό αναμένεται με απίστευτο ενδιαφέρον, καθώς οι δύο ηττημένοι της πρώτης αγωνιστικής υποδέχονται τους δύο νικητές.

by Rasheed.

Υ.Γ.:
Από σήμερα και όποτε είναι εφικτό, θα μπορείτε να δείτε τα highlights των αγώνων ελληνικών ομάδων και από το Age of Basketball, ώστε να μην χρειάζεται να επισκέπτεστε το σάιτ της Ευρωλίγκας, του οποίου είναι και η επιλογή φάσεων. Εκτός από τις φάσεις του "ελληνικού" αγώνα (όποτε γίνεται βεβαίως), θα υπάρχει και βιντεάκι με φάσεις της αγωνιστικής ημέρας και από τους άλλους αγώνες.


14 σχόλια:

haridimos είπε...

10 χρόνια η ομάδα λεγότανε Tau σκέτο, και οι δημοσιογράφοι συνέχεια τη λέγανε Taugres - ακόμα και ο ΟΠΑΠ στο στοιχημα Ταουγκρες την εβαζε...
Τώρα λέγεται Caja Laboral και ο εκφωνητής του Σκαι την έλεγε Tau...
Τι @@.. πάντα ένα χορηγό ονοματεπώνυμου πίσω θα είναι οι εκφωνητες;

Stefanos είπε...

Χαίρομαι πάρα πολύ ως μπασκετόφιλος για το παιχνίδι που παρακολούθησα χθες! Δύο φύσει επιθετικές ομάδες προσέφεραν θέαμα στο ανώτατο επίπεδο.

Δε θα προσπαθήσω να γράψω την "κριτική" μου για τον αγώνα, αφενός γιατί δεν έχω χρόνο (και το σχόλιο που έχω στο μυαλό μου είναι άνετα ...σεντόνι) αφετέρου γιατί είναι μία από αυτές τις νίκες που ...μιλάνε μόνες τους.

Συγχαρητήρια στην ομάδα μας που επέκτεινε στο 3-0 το σερί της επί της Ταού και μπορεί να το πάει και στο 4-0 μέσα στο ΣΕΦ. Μια Ταού, να υπενθυμίσω, που εδώ και αρκετά χρόνια βρισκόταν στο "ένα επίπεδο πιο πάνω" από τον Ολυμπιακό και μας είχε κεράσει αρκετές πίκρες. Πλέον ο Ολυμπιακός τη βάζει από κάτω και παγιώνεται στην κορυφαία 5άδα της Ευρώπης. Μακάρι τα αποτελέσματα να δικαιώσουν αυτή την εκτίμησή μου!

Ανώνυμος είπε...

Αυτό που κάνει ο Τσίλι στο 1.17 δεν υπάρχει. Προσέξτε το μακρόσυρτο οοοο από την εξεδρα. Προσκυνώ

pdiablo

Ανώνυμος είπε...

Ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά φέτος έπαιξε μπάσκετ απολαυστικό και συνεπές με το όνομά και τις δυνατότητες του.

Επιτέλους σηκώθηκε ο Childress και κάρφωσε με μανία σε πρόσωπα. Δεν είναι μόνο το θέαμα - επί της ουσίας έστειλε το μήνυμα "είμαι παίκτης επιπέδου NBA, λίγοι είναι σαν κι εμένα, λίγος σεβασμός, κυριοι". Πάει πια το "πέταξα στα 10,000 πόδια για 3 δευτερόλεπτα περνώντας ότι βρήκα μπροστά μου, μήπως θα σας ενοχλούσε αν άφηνα, απαλά πάντα, τη μπάλα εδώ στο καλάθι για λίγο 'η μήπως προτιμάτε να μου ρίξετε τάπα;"

Επιτέλους ξύπνησε ο Μπουρούσης και έδειξε το επίπεδο του ειδικά στα αμυντικά rebound και επιθετικά με τις πρωτοβουλίες του και με την προσωπικότητά του (αν άφηνε και τις υπερβολές με τον "τραυματισμό" κατά μέρος...).

Επιτέλους 'επαιξε ο Teodosic σαν πραγματικός άσος - όπως λέτε, έκανε μία δύο τρέλλες αλλά γενικά ήταν πολύ καλός. Περιέργως, όταν τώρα μπαίνει ο Παπαλουκάς, αντί να αντιστρέφονται κρίσεις, επιβραδύνεται ο ρυθμός (δεν έπαιξε βέβαια και το καλύτερο μπάσκετ της καρίερας του εχθές).

Επιτέλους, με καθυστέρηση, λίγος σεβασμός στον άνθρωπο που στα νίατα του ήταν μια ομάδα μόνος του (την τιτανομαχία Ιωνικός-Άρης την θυμάται κανένα απο τα αλητάκια που του φώναζαν να κατεβάζει πεντάδα τον τρανό Von Wafer;), και που και αν πάρει και την Ευρωλίγκα θα είναι ο μόνος; (δεν είμαι σίγουρος, ρωτάω) που έχει και Ευρωμπάσκετ και Ευρωλίγκα ως παίκτης και ως προπονητής. Κι ας υποννοέι ο Ivanovic στις δηλώσεις του (αν δεν τις ερμηνεύω άδικα) ότι οι παίκτες είναι τόσο καλοί που παίζουν μόνοι τους. Δεν είναι έτσι.

Ο καλύτερος τελικός για τους φίλους του μπάσκετ θα ήταν ΟΣΦΠ-Μπάρσα. (δεν ξέρω αν είναι εφικτό)

'Οσο για το Μαρούσι, είχα πάει στο γήπεδο και στο πρώτο δεκάλεπτο η νευρικότητα φαινόταν στα πρόσωπα των παικτών. Μόνο ο Πελεκάνος, όντας πιο έμπειρος, στεκόταν. Με εξαίρεση τον Lucas "τα έσπασαν" εχθές και δεν έδειξαν τις πραγματικές του δυνατότητες εκτός απο εκείνο το σημείο που δεν τους άφηνε να ξεκολήσουν. Ο Μαυροειδής άρεσε και άλλαξε το ρυθμό. Η δε Barca 'εκανε το χειρότερο παιχνίδι της φέτος (απο αυτά που έχω δει). Νομίζω ότι η ήττα του Παναθηναικού τους έκανε να επαναπαυθούν λίγο, υπήρχε και μια ψιλο-αλαζονεία απο μεριάς ορισμένων (Rubio) και ίσως μπαίνουν και σε περίοδο "κοιλιάς" γιατί το Σάβατο έχασαν απο τη Valencia. Θα δούμε την επόμενη εβδομάδα στο Βελιγράδι.

Γεια χαρά

Patrick Star είπε...

Πιο πολύ μου άρεσε ο τρόπος που έλεγε τα ονόματα των παικτών του Ολυμπιακού προς το τέλος, ο εκφωνητής του γηπέδου...

Age of Basketball είπε...

@haridimos: Καλό! Όντως, δουλεύουν με χρονοκαθυστέρηση.

@Stefanos: Δεν βλέπω να έχεις άδικο.

@pdiablo: Πραγματικά απίστευτο. Από τις καλύτερες φάσεις της σεζόν. Όπως και το δεύτερο κάρφωμα του Έζε στο πρώτο δεκάλεπτο Σιένα-Μακάμπι από την άλεϊ ουπ πάσα του ΜακΙντάιρ, που αντί για... λάθος πάσα έβγαλε απίστευτη φάση. Αν έχεις όρεξη είναι στο 00:28 στο βίντεο στη σελίδα report του συγκεκριμένου αγώνα στο σάιτ της Ευρωλίγκας. Πάντως, του Τσίλντρες ήταν καλύτερη.

@ανώνυμος: Διαφωνώ μόνο με την πρώτη πρόταση, θα προσέθετα τη φράση εκτός έδρας, γιατί στο ΣΕΦ το έχει ξανακάνει αρκετές φορές φέτος.

Όντως, στο Βελιγράδι θα δούμε για την Μπαρτσελόνα, που με τη Βαλένθια έβαλε μόνο 59 πόντους. Όσο γι' αυτό που ρωτάς για τον τελικό, ναι είναι εφικτό, αν καιοι δύο τερματίσουν 1οι ή και οι δύο 2οι στον όμιλό τους. Όσο για το καλό του μπάσκετ, είναι και θέμα προτίμησης, ας πούμε εγώ θα προτιμούσα ΟΣΦΠ-ΠΑΟ σε τελικό, που δεν έχει γίνει ποτέ, για να δούμε κι ένα πολιτισμένο ντέρμπι και φέτος. Αν και μάλλον ο... πολιτισμός θα μας πέσει βαρύς, αφού θα τον έχουμε και στο Κύπελλο όπως όλα δείχνουν.

Αυτό που ρωτάς για τον Γιαννάκη ισχύει. Μάλιστα, αν πάρει Ευρωλίγκα θα είναι ο μόνος στην ιστορία που το έχει καταφέρει και ως παίκτης και ως προπονητής. Αναλυτικά σε παλιότερο άρθρο μας: http://ageofbasketball.blogspot.com/2009/04/blog-post_22.html
Rasheed.

Ανώνυμος είπε...

@ Rasheed

Η μόνη καλή φάση που έβγαλε ο Τ-Μακ χθες πρέπει να ήταν. Δε βλεπόταν με το -3

Θέλω λοιπόν να κάνω ένα διάλλειμα στη μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού και να ασχοληθώ με το fantasy.... Δε μπορώ να περιμένω το ποστ με τα αποτελέσματα...

Φέτος μου έχει γίνει ψύχωση το κυνήγι της τυχερότατης αυτής ομάδας (να μην πω τη λέξη που αρχίζει από κ). Ναι για αυτή που μοστράρει πρώτη στην βαθμολογία επειδή, στην πρώτη αγωνιστική, κοιμήθηκε ο Θεός και ο Βούδας μαζί, και η ομάδα που ο ακατανόμαστος είχε φτιάξει για τα ριμπάουντ χτύπησε 200+. Επειδή έχω αρκετές ομάδες είναι αλήθεια προσπάθησα να εξαντλήσω όλες τις πιθανότητες να τον φτάσω, γι'αυτό έδωσα την ίδια προσοχή σε 6 ομάδες και

Για αυτό θα συνιστούσα στον κύριο αυτό να αφήσει τους εκφωνητές της Ταουγκρές/Ταού/Κάχα και να ασχοληθεί με την επίθεση των κλώνων που μόλις άρχισε.

Στο champion τι να πω. Στη φάση των ομίλων, ο ακατανόμαστος πέρασε αέρα, αλλά το πρωτάθλημα αρχίζει μετά τη φάση των οκτώ. Εγώ όμως δεν είμαι κακός, θέλω να περάσει για να τον ταπεινώσω στον τελικό.

Τέλος, βλέπω κάποιες απέλπιδες προσπάθειες να με φτάσει στα ριμπάουντ, αλλά θα έρθει δεύτερος απλά επειδή έκτιμώ ότι έχει αντιγράψει την ομάδα μου τουλάχιστον κατά τα 7/10

ΥΓ Δεν ασχολήθηκα με το trash talking φέτος, γι' αυτό συγχωρήστε μου το σεντόνι.
pdiablo

Age of Basketball είπε...

@pdiablo: Όντα ο ΜακΙντάιρ δεν βλεπόταν.

Το trash-talking καλό είναι σε κάθε περίπτωση. Το άρθρο με τα αποτελέσματα θα ανέβει απόψε.

@patrick star: Όντως, μεγάλη πίκρα.
Rasheed.

Ανώνυμος είπε...

Μεγάλη εντύπωση πέρα απο τον Ολυμπιακό μου έκαναν ο Χουέρτας και ειδικά ο Σαν εμετεριο που μετά από την περσινή αφάνεια έγινε ηγέτης ότνα βρήκε χρόνο και δείχνει εξαιρετικά στοιχεία.Πιοά η γνώμη σας για τους δύο?

Υ.Γ.Η απουσία δεύτερου σέντερ (Μπάρατς)στοίχισε στην Κ.Λ. αφού ο Σπλίτερ κλέιστηκε πολύ καλά.

Stefanos είπε...

@Ανώνυμος 15.01: Ο Μπουρούσης έχει κάταγμα στη μύτη και κινδυνεύει να μείνει εκτός του αγώνα με τον Άρη. Δε νομίζω να ήταν υπερβολικός στην αντίδρασή του στην αγκωνιά του Τελέτοβιτς. Ο Βόσνιος, άλλωστε, το ξαναέκανε μερικές φάσεις αργότερα για να κερδίσει πλεονέκτημα και να σκοράρει ένα κοντινό καλάθι (και του σφυρίχτηκε και φάουλ υπέρ...)

Ανώνυμος είπε...

Γιατί δεν ενδιαφέρθηκαν για τον Σπλίτερ οι ελληνικές ομάδες?

--Ηλίας

Age of Basketball είπε...

Ηλία, ο Σπλίτερ βρίσκεται στην Ισπανία από τα 16 του και στην Ταού από τα 18. Τα δικαιώματά του στο NBA τα έχουν οι Σπερς και ίσως επιχειρήσει σύντομα το βήμα. Το 2008 υπέγραψε διετή επέκταση του συμβολαίου του με την Λαμποράλ.

Συνεπώς, είναι φανερό ότι ο παίκτης θέλει να μείνει στην ομάδα του χωρίς να ρισκάρει μετεγγραφή πριν επιχειρήσει τη μετάβαση στο ΝΒΑ (κάτι που ίσως γίνει ακόμα και φέτος).

Όσο ελκυστικός και αν είναι για οποιαδήποτε ομάδα στην Ευρώπη η απόκτησή του θα ήταν πολύ δύσκολη.
BEN

Ανώνυμος είπε...

@Στέφανος
'Αστοχο, τότε, το σχόλιο μου - εφόσον είχε κάταγμα στη μύτη, είχε κάθε δικαίωμα να ζητήσει αλλαγή στη μέση της φάσης. Νομίζω πάντως ότι τουλάχιστον στην συγκεκριμένη φάση ο Teletović ήταν άτσαλος όχι βρώμικος.

@Rasheed
Ενδέχεται να αναφέρεσαι σε παιχνίδια του Ελληνικού πρωταθλήματος, εκ των οποίων δεν έχω δει ούτε ένα. Δικό μου λάθος, δεν διευκρίνισα. Ούτως ή άλλως "απολαυστικό" είναι υποκειμενικός χαρακτηρισμός- εγώ θυμήθηκα κατευθείαν την εκτός έδρας νίκη εναντίον της CSKA μερικές μέρες μετά την επιστροφή του Γιαννάκη και ένα από τα δύο παιχνίδια μέσα στο Palacio Vista Alegre.


@Ben
Δίαβασα κάτι για τον Calderón ότι είναι δυσαρεστημένος γιατί δεν παίζει αρκετά. Φαντάζομαι ότι αν επιστρέψει θα πάει σε καμία Real- εκτός αν έχουν ποτέ ακουστεί φήμες για τον Ολυμπιακό (ερώτηση κάνω).

Age of Basketball είπε...

Ο Καλντερόν μετά τον τραυματισμό του έχει χάσει τη θέση του βασικού και αυτό σαφώς δεν τον ευχαριστεί. Βγήκαν και κάποιες φήμες για ανταλλαγή του αν και υπάρχει αρκετός κόσμος στο Τορόντο που πιστεύει ότι παραμένει ο καλύτερος γκαρντ της ομάδας.

Στην παρούσα φάση, όμως, είναι απίθανο να γυρίσει στην Ευρώπη για οποιονδήποτε. Μην ξεχνάμε ότι έχει λογικά 4ετές συμβόλαιο (οι Ράπτορς συνηθίζουν να μην ανακοινώνουν τους ακριβείς όρους των συμβολαίων), καλές αποδοχές και μία αρκετά καλή καριέρα στο NBA, οπότε δε θα τον έβλεπαν άσχημα και άλλες ομάδες. Οπότε η Ευρώπη... δεν παίζει.
BEN