ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Την Πέμπτη ήταν η βραδιά του!


Με τον καλύτερο τρόπο για μας, με το Μαρούσι να προκρίνεται, ολοκληρώθηκε μια απίστευτη τελευταία αγωνιστική στην πρώτη φάση της Ευρωλίγκας, μια αγωνιστική που τα είχε όλα: ανατροπές, ντέρμπι do-or-die, νικητές και χαμένους, βασιλιάδες και υπηκόους. Μια αγωνιστική, βέβαια, από την οποία τα σαΐνια στη Nova επέλεξαν να μην δείξουν τα τρία σημαντικότερα παιχνίδια, τα δύο ματς στα οποία ο νικητής προκρινόταν και το παιχνίδι που έκρινε τον Β όμιλο, σε μια απόφαση που ανάγεται πλέον στη σφαίρα της νοητικής στέρησης (να μην τα ακούει μόνο η ΕΡΤ)…

Πριν πάμε στα άλλα ματς, πρέπει να υποκλιθούμε στο Μαρούσι, που ξεκίνησε κομπλαρισμένο την Ευρωλίγκα, δυσκολεύτηκε αρκετά στην αρχή, έμοιαζε να χάνει το τρένο της πρόκρισης, να μένει πίσω, έπαιζε με μειονέκτημα, αλλά τελικά έκανε τόσο δυνατό finish που ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά και πήρε μια απίστευτη πρόκριση στο Top-16. Τα παραπάνω περιγράφουν και την πορεία του αγώνα με τη Μακάμπι, όχι μόνο την πορεία του Αμαρουσίου στη διοργάνωση συνολικά.

Το Μαρούσι τελείωσε τη διοργάνωση με 3 νίκες στα 4 τελευταία παιχνίδια και πήρε άξια την πρόκριση, έναντι μιας κακής και φέτος Ρόμα. Το ΟΑΚΑ την Πέμπτη είχε για πρώτη φορά παλμό σε αγώνα του Αμαρουσίου, καθώς ο κόσμος έφτανε τις 5.000 βοηθώντας πολύ τους παίκτες. Η Μακάμπι δεν μπήκε αδιάφορη στο παιχνίδι, μέχρι το 35΄ του αγώνα άκουγε ότι η Λαμποράλ προηγούταν, ενώ μετά… πριν προλάβει να χαλαρώσει, είχε μείνει πίσω με 11 πόντους. Το Μαρούσι σε 5 λεπτά (32-37) είχε μετατρέψει το 55-58 σε 69-58 με σερί 14-0 δείχνοντας ότι δεν ήταν διατεθειμένο να αγγίζει το όνειρο και να το αφήσει να του γλιστρήσει από τα χέρια. Σε μια ονειρική περίοδο, στην οποία το Μαρούσι έμεινε αλάνθαστο για 7 λεπτά, δηλαδή για όσο έστηνε τη διαφορά του, η Μακάμπι είχε το ρόλο κομπάρσου. Και η εξέλιξη του αγώνα δεν αφήνει περιθώρια σε κανέναν να πει ότι η Μακάμπι χαλάρωνε, γιατί δεν ήταν έτσι. Απλά, δεν μπορούσε.

Το Μαρούσι είχε 6 παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων, είχε απίστευτα ώριμες και σωστές επιλογές στην τελευταία περίοδο (8/11 εντός παιδιάς και 12/16 βολές), δεν έκανε λάθη, δεν έχανε ριμπάουντ στην άμυνα και ήξερε τι ήθελε στο παρκέ. Η Μακάμπι έδειξε ό,τι δείχνει στα περισσότερα ντέρμπι, ότι μιας και είναι ομάδα με αμέτρητους Αμερικανούς κάποιος κάθε φορά πάει να πάρει το ματς μόνος του ή να το χάσει μόνος του. Αυτό έκαναν ο Πέρκινς με τον Άντερσον, μην μπορώντας να αντιστρέψουν την κατάσταση που δημιουργούταν.

Στα στατιστικά δεν φαίνεται διαφορά των δύο ομάδων, καθώς σε άλλη κατηγορία προηγείται η μία και σε άλλη η άλλη από τις δύο αντιπάλους, κάτι που δείχνει ότι το ματς κρίθηκε και στο καθαρό μυαλό, την ωριμότητα και το πάθος στο τέλος. Ο Μπαρτζώκας είχε καλό κοουτσάρισμα, προσπαθώντας να κρατά την ομάδα του φρέσκια, ίσως και με μικρές υπερβολές ανά διαστήματα.

Μετά το ματς, ο Γκέρσον ευχαρίστησε τους πάντες και έδωσε συγχαρητήρια σχεδόν μέχρι και στον σουβλατζή της γειτονιάς που έμενε όσο ήταν στην Ελλάδα. Είδατε άμα περνάει καλά κάποιος όταν είναι εδώ…

Για τον ίδιο όμιλο, η ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα στηριζόμενη στον οίστρο του μεγάλου Σισκάουσκας, του Λάνγκντον και του Κριάπα κέρδισε τη Λαμποράλ και πήρε την 1η θέση στον όμιλο. Η βασίλισσα του 21ου αιώνα δυναμώνει πάρα πολύ με την έλευση του Μένσα-Μπόνσου και πλέον το μεγαλύτερο ερωτηματικό μοιάζει να είναι… ο Πασούτιν. Είναι αλήθεια ότι η ΤΣΣΚΑ ήταν τυχερή στην πρώτη φάση, κερδίζοντας τρία ματς στο σουτ, αλλά απ’ την άλλη, επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση: η ΤΣΣΚΑ έχει ακόμη το καλύτερο δίδυμο της Ευρώπης στην περιφέρεια (Λάνγκντον-Σισκάουσκας).

Η Μπαρτσελόνα στην Ισπανία, σε ένα ουσιαστικά χαλαρό παιχνίδι, πέρασε ένα δεύτερο χέρι τη Σιένα, μετά το πρώτο στην Τοσκάνη. Το τελικό +15 είναι δίκαιο και αντικατοπτρίζει την εικόνα του αγώνα, με τον Ρούμπιο να είναι εξαιρετικός. Η Σιένα, πια, ξέρει ότι… δεν έχει την Μπαρτσελόνα έχοντας χάσει συνολικά με 34 πόντους τα δύο ματς. Βέβαια, οι Ιταλοί ξέρουν ότι τίποτα δεν χάνεται τώρα και πως οι διαφορές λίγη σημασία έχουν. Αυτό που μετράει είναι η επόμενη φάση και η οκτάδα.

Στη Ρώμη, η Ολίμπια ξεκάθαρα δεν πήγε για να παίξει μπάσκετ. Είχε 5 πόντους δεκάλεπτο, 15 πόντους στο ημίχρονο και τελικά διέσωσε τις εντυπώσεις φτάνοντας με πολλά βάσανα τους 48. Η Ρόμα κέρδισε άνετα, αλλά το Μαρούσι δεν την άφησε να χαμογελάσει. Πάντως, οι Ρωμαίοι δέχτηκαν μόλις 85 πόντους σε δύο αγώνες (δηλαδή ουσιαστικά παθητικό ενός ματς), αφού το Σαββατοκύριακο είχαν κερδίσει με 138-37 τη Νάπολι για το πρωτάθλημα (η Νάπολι έπαιξε με το εφηβικό)! Και μιας και μιλάμε για αριθμούς, η Ολίμπια γλίτωσε το… ρεκόρ με το λέι απ του Ουόλς, που έγραψε το 26-15 λίγα δευτερόλεπτα πριν την ανάπαυλα. Για τη χειρότερη παραγωγικότητα στο πρώτο ημίχρονο το κατέχει ακόμη η Βιλερμπάν με 14 πόντους (από το 2003 εναντίον της Μπενετόν).

Τα καλύτερα ματς της αγωνιστικής και ολόκληρης της Ευρωλίγκας ως τώρα έγιναν σε Κροατία και Τουρκία. Τελικά, Ζαλγκίρις και Τσιμπόνα πήραν την πρόκριση, κερδίζοντας τους αγώνες και την τετραπλή ισοβαθμία που δημιουργήθηκε. Εσείς ήσασταν έτοιμοι βεβαίως, καθώς τα είχαμε αναλύσει εδώ όλα τα σενάρια την προηγούμενη εβδομάδα. Η Ζαλγκίρις χωρίς τον Ουάτσον και με δύο νέους παίκτες έκανε την υπέρβαση στην Τουρκία, παίρνοντας την πρώτη της εκτός έδρας νίκη εδώ και δύο χρόνια (μετά από 13 συνεχόμενες εκτός έδρας ήττες). Η Φενέρ είναι άξια της μοίρας της, αφού δεν μπόρεσε να πάρει τον αγώνα που έπρεπε για να προκριθεί. Η μισή εθνική Τουρκίας με τον… ομοσπονδιακό προπονητή πρέπει επειγόντως να βρουν χημεία για να βρουν το σωστό δρόμο, καθώς η παρούσα συνταγή δεν λειτουργεί.

Το παιχνίδι ήταν στους 5 πόντους με ελάχιστα δευτερόλεπτα να απομένουν και η Φενέρ ήταν σε τέτοια άθλια κατάσταση που δεν μπόρεσε να αποτρέψει ούτε το τρίποντο του Μπράουν στην εκπνοή για το λιθουανικό +8, που απέκλειε σε κάθε περίπτωση τους Τούρκους. Με το -5, η Φενέρ προκρινόταν αν η Βιλερμπάν κέρδιζε στην Κροατία και εκείνη την ώρα η Βιλερμπάν ήταν μπροστά στο σκορ.

Η κλήρωση

Τη Δευτέρα έχουμε την κλήρωση για το Top-16 με τους δύο γνωστούς περιορισμούς των ομάδων από την ίδια χώρα και των ομάδων από τον ίδιο όμιλο. Βέβαια, αυτοί δεν είναι απόλυτοι, οπότε όλα μπορούν να συμβούν.

Στο Age of Basketball κάναμε μια mock κλήρωση, εφαρμόζοντας όλους τους περιορισμούς στο απόλυτο. Στην περίπτωση που όλοι οι περιορισμοί ισχύσουν στο απόλυτο τα γκρουπ θα είναι: Μπαρτσελόνα, Παναθηναϊκός, Μακάμπι, Εφές Πίλσεν το 5ο, Ολυμπιακός, Κάχα Λαμποράλ, Χίμκι, Τσιμπόνα το 6ο, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Μάλαγα, Ζαλγκίρις, Προκόμ το 7ο και Ρεάλ Μαδρίτης, Σιένα, Παρτιζάν, Μαρούσι το 8ο. Η αλήθεια είναι ότι οι δύο πρώτοι κάθε ομίλου είναι πολύ πιθανό να είναι αυτοί, όπως και το γεγονός ότι Χίμκι και Ζαλγκίρις θα πάνε σε Ολυμπιακό και ΤΣΣΚΑ αντίστοιχα. Τα υπόλοιπα, πάντως, μπορούν εύκολα να αλλάξουν, αφού οι περιορισμοί δεν είναι απόλυτοι. Υπομονή ως τη Δευτέρα…

by Rasheed.

Υ.Γ.:
Το λάθος του Ολυμπιακού στον ύμνο της Παρτιζάν προφανώς και είναι απαράδεκτο. Σε κάτι τέτοια εμείς γελάμε, αλλά αν σκεφτεί κανείς το σάλο που θα είχε δημιουργηθεί σε αντίθετη περίπτωση, αν... «ανθέλληνες απαξίωναν την Ελλάδα, βάζοντας λάθος εθνικό ύμνο» τότε καταλαβαίνουμε γιατί κανείς δεν μπορεί να πει τίποτα για τους Σέρβους και το πρόστιμο που ζητούν. Μεταξύ μας, δεν ήταν και τόσο δύσκολο να βρεις το σωστό ύμνο… Το λάθος αυτό είναι λάθος απόλυσης για τον ηχολήπτη που το έκανε.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Kalispera eida tin mock klirwsi kai pisteuw oti an erthoun etsi ta pragmata o PAO tha exei polu duskolo ergo enw o OSFP eukolo. Alitheia giati i siena de paei ston omilo tou OSFP?

Χ. είπε...

εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου η σιένα να αντιμετωπίσει ξανά την μπαρτσελόνα στους 8.. όχι γιατί θέλω τόσο να ξαναδώ αυτό το ζευγάρι αλλά γιατί θέλω να δω τον ολυμπιακό και πάλι στο φάιναλ φορ!!

αυτό το «οι περιορισμοί δεν είναι απόλυτοι» είναι τουλάχιστον γελοίο!! το έχω ξαναπεί ότι αυτή η θολούρα και αυτές οι διαρκείς «πίσω πόρτες» του ευρωπαικόυ μπάσκετ είναι από τους βασικούς λόγους της απαξίωσης του αθλήματος


τέλος για τον εθνικό ύμνο των σέρβων έχω καλύτερη λύση από την απόλυση του καφατζή. να μην παίζονται οι εθνικοί ύμνοι πριν τον αγώνα. δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο πρέπει να παίζονται αλλά και για όποιους οι «ύμνοι» σηματοδοτούν κάτι θα έπρεπε να αντιλαμβάνονται οι ίδιοι ότι η ανάκρουση τους στα γήπεδα ισοδυναμεί με την πλήρη περιφρόνησή τους.

Age of Basketball είπε...

@ανώνυμος1: Η Σιένα δεν πάει στον ΟΣΦΠ για να μην πέσει η Λαμποράλ με τη Ρεάλ επειδή είναι αμφότερες ισπανικές.

@ανώνυμος2: Οι εθνικοί ύμνοι είναι ουσιαστικά κακή "μίμηση" του NBA, όπου υπάρχει ανάκρουση... εθνικών ύμνων (2 για την ακρίβεια). Δεν θεωρώ ότι είναι κάτι που θα έπρεπε να γίνεται, αλλά δεν έχω και λόγο σε αυτό. Όσον αφορά την απόλυση, δεν την πρότεινα ως λύση, απλά το λάθος ήταν... βαρύ.
Rasheed.

Ανώνυμος είπε...

για τον κατσικαρη/μπλαττ κανα σχολειο?

Stefanos είπε...

Η ώρα του χθεσινού αγώνα και η τοποθεσία της δουλειάς μου επέτρεψαν να πάω στο ΟΑΚΑ να δω τον αγώνα του Αμαρουσίου. Αν και στην αρχή κάναμε πλάκα ότι θα πρέπει να μη μιλάμε πολύ δυνατά μήπως ...ενοχλήσουμε τους παίχτες, στην πράξη φάνηκε ότι ο κόσμος στήριξε έμπρακτα την ομάδα.

Το Μαρούσι μπήκε υπερβολικά σφιγμένο στο ματς, με πάμπολλες απλές ενέργειες και εύκολα σουτ να μην του βγαίνουν. Ειδικά ο Χόμαν "κατάφερε" να σκοράρει 1 καλάθι εντός πεδιάς στο πρώτο ημίχρονο (και αυτό με σουτ από την κορυφή της ρακέτας), παρ' όλο που πήρε τις δεύτερες περισσότερες προσπάθειες μετά τον Καϊμακόγλου. Ο αρχηγός ήταν ο μόνος που ζήτησε τη μπάλα και την έκανε κάτι στο πρώτο ημίχρονο, που τελείωσε (ευτυχώς για το Μαρούσι) με υπερβολικά χαμηλό σκορ (31-34).

Στο τρίτο δεκάλεπτο μια ελαφρώς βελτιωμένη εικόνα και στο τέταρτο μια αληθινή κατάθεση ψυχής από μια ομάδα που κοίταζε το ταμπλό και δεν ήθελε με κανένα τρόπο να χάσει σε 8-10 λεπτά την προσπάθεια μηνών. Κομβικό σημείο τα δύο σερί τρίποντα (από Keys και Νάτζφεϊ αν δεν κάνω λάθος) που έβαλαν το Μαρούσι για τα καλά μπροστά.

Ο γνωστός Γκέρσον δεν πήρε ταϊμ άουτ ποτέ (που λέει ο λόγος) ενώ για να πω και του στραβού το δίκιο, όλη η ομάδα της Μακάμπι ήταν χαλαρότατη από πολύ πριν (μπήκα στο γήπεδο 19.10) μέχρι και μετά το τέλος του αγώνα (αγκαλιές και φιλιά ουκ ολίγα).

Κακή απόδοση (για δεύτερο σερί ματς Ευρωλίγκας) από το Μαυροειδή, που πρακτικά δεν προσέφερε σε ένα τόσο κρίσιμο ματς. Πολύ καλός ο Καϊμακόγλου αλλά μόνο κατά διαστήματα, εκπληκτικός ο Πελεκάνος, που συνεχίζει μετά από τόσα χρόνια να ντριμπλάρει κοιτώντας το παρκέ, έχει όμως απίστευτη θέληση και αθλητικά προσόντα με αποτέλεσμα χθες να βγάλει τα συκώτια του Άντερσον και να τον κεράσει και 3-4 κοψίματα. Ο Χόμαν ήταν μάλλον ο καλύτερος παίχτης του αγώνα, με το θέμα όμως των απίστευτα πολλών χαμένων λέι-απ/καρφωμάτων/εύκολων σουτ κτλ. Ο Λούκας κάπου χάθηκε στην Κηφισίας και δεν ήρθε ποτέ στο γήπεδο (αν είναι δυαντόν να σταματάει τόσες φορές την ντρίμπλα στο κέντρο του γηπέδου και να δημιουργεί τόσα προβλήματα στο κατέβασμα), ενώ ο Keys έπαιξε απλώς καλά.

Συγχαρητήρια στο Μαρούσι!

Age of Basketball είπε...

@ανώνυμος: Το ΣΚ με το ματς του Άρη στην Α1 τα σχόλια για τους προπονητές του. Το είχα πει και στα σχόλια του προηγούμενου άρθρου.

Τὰ εἰς ἑαυτὸν είπε...

Συγχαρητήρια στην ομάδα του Αμαρουσίου! Μπράβο και ξανά μπράβο! Θα έχουμε 3 ομάδες στο Top-16!